ABSIMKY

Absimky zawiera ustekinumab, przeciwciało monoklonalne, które celowo łączy się z określonymi białkami w organizmie, zmniejszając stan zapalny. Stosuje się go w leczeniu łuszczycy plackowatej u dorosłych i dzieci od 6 roku życia, oraz łuszczycowego zapalenia stawów i umiarkowanej do ciężkiej choroby Crohna i wrzodziejącego zapalenia jelita grubego u dorosłych. Absimky pomaga zmniejszać objawy tych chorób zapalnych, poprawiając stan zdrowia i komfort życia pacjentów.

Adozol

Adozol to lek przeciwcukrzycowy, który pomaga w utrzymaniu prawidłowego poziomu cukru we krwi. Dzięki niemu możesz cieszyć się pełnią życia, bez obaw o skoki glukozy.

Aero-OM

Aero-OM to lek antyflatulentny, który zawiera simetikonę. Jest dostępny w postaci tabletek do żucia i kropli. Aero-OM jest skuteczny w leczeniu dolegliwości brzusznych związanych z nagromadzeniem gazów w przewodzie pokarmowym, takich jak wzdęcia i ból brzucha1. Pamiętaj, że Aero-OM powinien być przyjmowany doustnie, po posiłkach i przed snem.

Aesculan

Aesculan to maść doodbytnicza, która zawiera lidokainę i wyciąg z kory kasztanowca1. Jest stosowany w łagodzeniu objawów choroby hemoroidalnej1. Lidokaina działa miejscowo znieczulająco, a wyciąg z kory kasztanowca ma łagodne działanie przeciwzapalne i ściągające2. Pamiętaj, że Aesculan jest dostępny bez recepty.

Agastin 20 mg

Agastin 20 mg to lek zawierający omeprazol, który jest inhibitorem pompy protonowej. Omeprazol działa poprzez zmniejszanie produkcji kwasu w żołądku, co pomaga w leczeniu różnych stanów związanych z nadmierną produkcją kwasu, takich jak wrzody żołądka i dwunastnicy, refluks żołądkowo-przełykowy i zespół Zollingera-Ellisona. Agastin 20 mg jest dostępny w postaci kapsułek do stosowania doustnego. Pamiętaj, że Agastin 20 mg jest dostępny tylko na receptę.

Agiolax

Agiolax to roślinny lek przeczyszczający dostępny bez recepty. Jego substancje czynne pobudzają czynność mięśni jelit, co zwiększa pasaż jelitowy. Zawartość wody w stolcu wzrasta, stolec staje się miękki i plastyczny, co umożliwia regularne wypróżnienia. Lek Agiolax stosowany jest w krótkotrwałych zaparciach.

Alax

Alax to lek pochodzenia naturalnego o działaniu przeczyszczającym. Pobudza motorykę jelita grubego, co prowadzi do przyspieszenia pasażu treści jelitowej. Jest stosowany do krótkotrwałego leczenia sporadycznie występujących zaparć u dorosłych i młodzieży powyżej 12 lat. Lek jest dostępny bez recepty.

Aldactone

Aldactone to lek, który jest antagonistą receptora aldosteronu, powodującym, że nerki usuwają wodę i sód z organizmu, przy jednoczesnym zmniejszeniu strat potasu. Jest stosowany do leczenia niewydolności serca, wysokiego ciśnienia krwi (nadciśnienia) lub hipokaliemii (niskiego poziomu potasu we krwi). Aldactone jest również stosowany do leczenia retencji płynów (obrzęków) u osób z niewydolnością serca, marskością wątroby lub zaburzeniem nerek zwanym zespołem nerczycowym. Aldactone jest również stosowany do diagnozowania lub leczenia stanu, w którym masz zbyt dużo aldosteronu w organizmie.

Alofisel

Alofisel to lek zawierający namnożone ludzkie alogeniczne mezenchymalne komórki macierzyste pobrane z tkanki tłuszczowej osób dorosłych. Jest stosowany w leczeniu złożonych przetok okołoodbytniczych u osób dorosłych z postacią nieaktywną/łagodną choroby Leśniowskiego i Crohna, w przypadku niedostatecznej odpowiedzi na stosowanie co najmniej jednej terapii konwencjonalnej lub biologicznej w celu leczenia przetoki. Lek jest dostępny na receptę.

Alugastrin

Alugastrin to lek dostępny bez recepty, który zobojętnia nadmiar kwasu solnego w soku żołądkowym. Działa osłaniająco na błonę śluzową przełyku, żołądka i dwunastnicy, łagodząc dolegliwości bólowe związane z nadkwaśnością soku żołądkowego. Stosowany jest objawowo w nadkwaśności soku żołądkowego, uszkodzeniu błony śluzowej żołądka i dwunastnicy wywołanym przez czynniki wrzodotwórcze (np. niesteroidowe leki przeciwzapalne), a także w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy.

Alumag

Alumag to lek, który zmniejsza kwaśność soku żołądkowego poprzez zobojętnienie kwasu solnego. Jest stosowany w przypadku zgagi i nadkwaśności. Składnikami aktywnymi są: tlenek glinu uwodniony oraz wodorotlenek magnezu. Lek jest przeznaczony do stosowania doustnego, przed użyciem tabletki należy pokruszyć lub rozgryźć. Alumag jest dostępny bez recepty.

Alusal

Alusal to lek dostępny bez recepty, który działa miejscowo w żołądku. Związki glinu zawarte w leku reagują w żołądku z kwasem solnym, tworząc chlorek glinu. W wyniku tego procesu następuje powolne i umiarkowane zobojętnienie treści żołądkowej do pH 4, co zmniejsza uszkadzający wpływ kwasu solnego na błonę śluzową żołądka i początkowego odcinka dwunastnicy. Lek jest stosowany w leczeniu objawów związanych z nadmierną kwasowością żołądka.

Alverock

Alverock to lek przeciwskurczowy, który zawiera substancję czynną o nazwie cytrynian alweryny. Powoduje on rozluźnienie mięśni w jelitach i w macicy, co pomaga zmniejszyć ból spowodowany napięciem mięśni. Jest dostępny na receptę.

Alverock Silny

Alverock Silny to lek przeciwskurczowy, który zawiera substancję czynną o nazwie cytrynian alweryny. Powoduje on rozluźnienie mięśni w jelitach i w macicy, co pomaga zmniejszyć ból spowodowany napięciem mięśni. Lek ten jest stosowany u osób w wieku 12 lat i starszych z zespołem jelita drażliwego. Alverock Silny może być również stosowany w chorobie jelita grubego zwanej bolesną chorobą uchyłkową jelita grubego oraz w łagodzeniu bólu związanego z miesiączką. Lek jest dostępny na receptę.

Alvia Zaparcia

Alvia Zaparcia to lek homeopatyczny w postaci syropu o smaku śliwkowym. Jest dostępny bez recepty. Stosowany jest w łagodnych zaparciach związanych ze zmianą diety lub miejsca pobytu. Dawkowanie dla dorosłych to 1 miarka (10 ml) 3 do 5 razy na dobę, natomiast dla dzieci od 6 roku życia dawka jednorazowa wynosi 1/2 miarki (5 ml) 3 do 5 razy na dobę. Lek należy przyjmować 15 minut przed lub po posiłku.

Amarosal

Amarosal to syrop o słodko-gorzkawym smaku, który pobudza łaknienie. Jest przeznaczony dla dzieci od 3 lat, młodzieży i osób dorosłych. Amarosal zawiera wyciąg z ziół zawierających związki goryczowe, które zwiększają wydzielanie soku żołądkowego wywołując łaknienie. Lek jest dostępny bez recepty.

Amol

Amol to tradycyjny lek w postaci płynu, który zawiera mieszaninę olejków eterycznych. Jest dostępny bez recepty. Może być stosowany zarówno zewnętrznie, na skórę, jak i wewnętrznie, doustnie. Wewnętrznie stosowany jest w łagodnych dolegliwościach trawiennych jako środek rozkurczający. Zewnętrznie stosowany na skórę działa rozgrzewająco i powoduje przekrwienie skóry.

Amotaks

Amotaks to antybiotyk, który zawiera amoksycylinę, półsyntetyczną penicylinę. Jest stosowany w leczeniu zakażeń wywołanych przez bakterie wrażliwe na amoksycylinę. Wskazaniami do stosowania leku są: zakażenia górnych i dolnych dróg oddechowych, zakażenia układu moczowego, zakażenia skóry i tkanek miękkich, zakażenia stomatologiczne, ostrą, niepowikłaną rzeżączkę. Lek jest dostępny na receptę.

Amotaks Dis

Amotaks Dis to antybiotyk beta-laktamowy o szerokim spektrum działania, zawierający substancję czynną – amoksycylinę. Jest stosowany w leczeniu zakażeń bakteryjnych, takich jak ostre bakteryjne zapalenie zatok, ostre zapalenie ucha środkowego, ostre paciorkowcowe zapalenie migdałków i zapalenie gardła, zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli, pozaszpitalne zapalenie płuc, ostre zapalenie pęcherza moczowego oraz zakażenia skóry i tkanek miękkich. Lek jest dostępny na receptę.

Amoxicillin -1A Pharma

Amoxicillin -1A Pharma to antybiotyk, który jest pochodną penicyliny. Lek ten ma właściwości bakteriobójcze i jest stosowany w leczeniu zakażeń wywołanych przez bakterie wrażliwe na amoksycylinę. Lek ten leczy zakażenia uszu, gardła, nosa i zatok, zakażenia w obrębie klatki piersiowej, takich jak bakteryjne zapalenie oskrzeli i zapalenie płuc, zakażenia pęcherza moczowego. Jest dostępny na receptę.

Amsparity

Amsparity to lek zawierający adalimumab, przeznaczony do leczenia różnych chorób zapalnych u dzieci i młodzieży, takich jak młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów, łuszczyca zwyczajna, choroba Leśniowskiego-Crohna oraz zapalenie błony naczyniowej oka. Działa poprzez blokowanie czynnika martwicy nowotworów (TNFα), co pomaga zmniejszyć proces zapalny. Stosowany jest w przypadku niewystarczającej skuteczności innych leków.

Anesteloc

Anesteloc to lek w postaci tabletek dojelitowych, który zawiera pantoprazol. Należy do grupy leków o nazwie “inhibitory pompy protonowej”, których działanie polega na zmniejszaniu wydzielania kwasu solnego w żołądku. Stosowany jest w leczeniu chorób żołądka i jelit mających związek z nadmiernym wydzielaniem kwasu solnego. Lek ten stosuje się u dorosłych i dzieci powyżej 12 lat. Jest dostępny na receptę.

Anesteloc Max

Anesteloc Max to lek dostępny bez recepty, który zawiera pantoprazol jako substancję czynną. Jest to inhibitor pompy protonowej, który hamuje wydzielanie kwasu solnego w żołądku. Lek jest stosowany w leczeniu objawów choroby refluksowej przełyku, takich jak zgaga i zarzucanie treści żołądkowej u dorosłych.

Apiclar

Apiclar to lek na receptę, którego substancją aktywną jest klarytromycyna. Jest to antybiotyk z grupy makrolidów, który hamuje rozwój bakterii powodujących zakażenia. Apiclar jest wskazany w leczeniu zakażeń wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na klarytromycynę, takich jak zakażenia górnych i dolnych dróg oddechowych, skóry i tkanek miękkich.

Aprepitant Mylan

Aprepitant Mylan to lek zawierający substancję czynną – aprepitant. Jest to lek z grupy antagonistów receptora neurokininowego 1 (NK1). Stosowany jest w celu zapobiegania nudnościom i wymiotom związanym z chemioterapią przeciwnowotworową o dużym i umiarkowanym ryzyku u dorosłych i młodzieży w wieku od 12 lat. Preparat stosuje się w leczeniu skojarzonym. Jest dostępny na receptę.

Asamax

Asamax to lek, który zawiera substancję czynną mesalazynę. Jest to lek przeciwzapalny, który działa miejscowo na ścianę jelita grubego, zmniejszając zapalenie poprzez hamowanie produkcji i uwalniania różnych substancji, które powodują stan zapalny. Asamax jest stosowany głównie w leczeniu nieswoistych zapaleń jelit, takich jak wrzodziejące zapalenie jelita grubego (ulcerative colitis) i choroba Leśniowskiego-Crohna. Jest dostępny na receptę.

Asteloc

Asteloc to lek, który zawiera substancję czynną pantoprazol. Jest to inhibitor pompy protonowej, który działa poprzez hamowanie wydzielania kwasu solnego w żołądku. Asteloc jest stosowany w leczeniu chorób żołądka i jelit mających związek z nadmiernym wydzielaniem kwasu solnego. Lek ten stosuje się u dorosłych i dzieci powyżej 12 lat. Asteloc jest dostępny na receptę.

Atropine Accord

Atropine Accord to lek, który zawiera atropinę. Atropina jest konkurencyjnym, wybiórczym antagonistą pozazwojowych receptorów cholinergicznych M1 i M2, przez co znosi działanie acetylocholiny. Jej działanie można częściowo odwrócić, podając inhibitor AChE. Stosowana jest w reanimacji oddechowo-krążeniowej (w asystolii, blokach serca), premedykacji przed znieczuleniem ogólnym, odwracaniu blokady nerwowo-mięśniowej, w leczeniu odruchowej bradykardii, nadmiernego wydzielania i skurczu oskrzeli, stanów spastycznych przewodu pokarmowego, dróg żółciowych i moczowodów, w diagnostyce radiologicznej. Lek jest dostępny na receptę.

AuroBlock Fast

AuroBlock Fast to lek, który zawiera substancję czynną loperamidu chlorowodorek. Należy do grupy leków zwanych „przeciwbiegunkowymi”, które są stosowane w leczeniu objawów ostrej biegunki u dorosłych i dzieci w wieku od 15 lat. Lek jest dostępny na receptę.

AuroGo

AuroGo to lek w postaci proszku do sporządzania roztworu doustnego. Substancjami czynnymi zawartymi w preparacie są: makrogol 3350, sodu chlorek, sodu wodorowęglan oraz potasu chlorek. Lek jest wskazany do stosowania w leczeniu zaparć. Jest dostępny bez recepty. Produkt przeznaczony jest do stosowania u młodzieży powyżej 12. roku życia, u osób dorosłych i osób w podeszłym wieku.

Aurostop

Aurostop to lek dostępny na receptę, który zawiera substancję czynną o nazwie loperamid. Jest stosowany w leczeniu nagłych krótkotrwałych ataków biegunki u dorosłych i dzieci powyżej 12 roku życia. Dzięki niemu stolec staje się bardziej zwarty, a ilość wypróżnień ulega zmniejszeniu. Ważne jest, aby podczas stosowania tego leku pić odpowiednią ilość płynów, które zastąpią wodę utraconą w luźnych stolcach.

AuroSTOP Fast

AuroSTOP Fast to lek zawierający substancję czynną loperamid, który pomaga w walce z biegunką. Dzięki niemu stolec staje się bardziej zwarty, a ilość wypróżnień ulega zmniejszeniu. Lek ten jest przeznaczony dla osób dorosłych oraz dzieci powyżej 12 roku życia, które borykają się z nagłymi atakami biegunki. Ważne jest, aby podczas stosowania leku pić wystarczającą ilość płynów. Lek jest dostępny na receptę.

Auroverin MR

Auroverin MR to lek dostępny na receptę, który zawiera substancję czynną o nazwie mebeweryny chlorowodorek. Należy on do grupy leków nazywanych spazmolitykami. Jest stosowany w leczeniu objawów zespołu jelita drażliwego u dorosłych. Jest to bardzo powszechny stan, który powoduje skurcz i ból w jelitach.

Avenalax

Avenalax to lek w postaci czopków doodbytniczych, który stosuje się w zaparciach jako środek o działaniu łagodnie przeczyszczającym. Lek zawiera substancję czynną glicerol, który działa miejscowo drażniąco, pobudza perystaltykę jelit i ułatwia wypróżnienie. Avenalax jest dostępny bez recepty. Lek można stosować u osób dorosłych oraz dzieci w wieku powyżej 6 roku życia.

Aviomarin

Aviomarin to lek dostępny bez recepty, który zawiera substancję czynną dimenhydraminę (dimenhydrinatum). Działa przeciwwymiotnie, przeciwuczuleniowo i łagodnie uspokajająco. Stosowany jest głównie w zapobieganiu chorobie lokomocyjnej oraz leczeniu nudności i wymiotów innego pochodzenia. Początek działania występuje po około 20-30 minutach od zażycia, a efekty utrzymują się przez 3 do 6 godzin.

Azulan

Azulan to lek dostępny bez recepty, który zawiera etanolowy wyciąg z kwiatów rumianku. Tradycyjnie stosowany jest w leczeniu stanów zapalnych skóry, błon śluzowych jamy ustnej, dziąseł oraz gardła. Można go również stosować wewnętrznie w stanach skurczowych przewodu pokarmowego jako pomocniczy środek rozkurczający i wiatropędny oraz w stanach zapalnych przewodu pokarmowego jako pomocniczy środek przeciwzapalny. Ze względu na zawartość etanolu, nie jest zalecany dla dzieci do 12. roku życia.

Azulan Herbapol Warszawa

Azulan Herbapol Warszawa to lek ziołowy w postaci płynu, który zawiera wyciąg z kwiatów rumianku. Stosowany jest zewnętrznie w stanach zapalnych skóry i błon śluzowych, w tym do płukania jamy ustnej i gardła. Wewnętrznie, Azulan jest używany tradycyjnie w stanach skurczowych przewodu pokarmowego jako pomocniczy środek rozkurczający i wiatropędny. Lek jest dostępny bez recepty.

Azuseptol

Azuseptol to lek dostępny w postaci płynu, który może być stosowany zarówno zewnętrznie, jak i doustnie. Zawiera wyciąg z rumianku i jest stosowany w łagodnych dolegliwościach ze strony przewodu pokarmowego oraz stanach zapalnych skóry. Lek jest dostępny bez recepty.

Bellapan

Bellapan to lek, który zawiera substancję czynną – alkaloidy tropanowe, w tym przede wszystkim atropinę. Działa on zmniejszając napięcie mięśni gładkich oraz hamuje wydzielanie gruczołów potowych, łzowych, ślinowych, śluzowych. Stosowany jest w przypadku stanów skurczowych przewodu pokarmowego takich jak kolka żołądkowa, jelitowa, a także dróg żółciowych i moczowych. Lek jest dostępny na receptę.

Bio Senes

Bio Senes to lek dostępny bez recepty, który zawiera wyciąg z liści senesu. Jest stosowany w leczeniu zaparć, ponieważ poprawia perystaltykę jelit. Przed zastosowaniem leku należy zapoznać się z treścią dołączonej do niego ulotki, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.

Bioprazol

Lek o właściowściach ochronnych i przeciwrefluksowych. Ogranicza szkodliwy wpływ kwasu solnego na ściany żołądka, hamuje jego wydzielanie. Produkt leczniczy pomocny w profilaktyce i kuracji choroby wrzodowej i refluksu żołądkowo-jelitowego.

Bioprazol Bio Control

Bioprazol Bio Control to lek dostępny bez recepty, który zawiera substancję czynną omeprazol. Jest to inhibitor pompy protonowej, który działa poprzez zmniejszanie ilości kwasu solnego wydzielanego w żołądku. Lek jest stosowany w krótkotrwałym leczeniu objawów refluksu żołądkowo-przełykowego, takich jak zgaga i zarzucanie kwaśnej treści żołądkowej. Jedna kapsułka zawiera 10 mg omeprazolu.

Bioprazol Bio Max

Bioprazol Bio Max to lek dostępny bez recepty, który zawiera omeprazol. Jest to inhibitor pompy protonowej, który działa poprzez zmniejszenie ilości kwasu solnego wydzielanego w żołądku. Lek jest zwykle stosowany w leczeniu objawów refluksu żołądkowo-przełykowego, takich jak zgaga i zarzucanie kwaśnej treści żołądkowej. Zalecana dawka to jedna kapsułka raz na dobę przez 14 dni.

Bisacodyl GSK

Bisacodyl GSK to preparat o działaniu przeczyszczającym. Lek stosowany w leczeniu zaparć a także w przygotowaniu pacjenta do zabiegów chirurgicznych.

Bisacodyl VP

Bisacodyl VP jest środkiem przeczyszczającym i wiatropędnym działającym bezpośrednio na jelito grube. Lek działa na jelito grube poprzez: nasilenie skurczu jelit i pobudzenie ruchów perestaltycznych, zwiększenie ilości niewchłoniętej wody i elektrolitów w jelicie grubym.

Bloctil

Bloctil to lek dostępny na receptę, który jest stosowany w leczeniu objawów ostrej biegunki u dorosłych, gdy nie jest możliwe leczenie przyczynowe. Preparat zawiera substancję czynną o nazwie racekadotryl. Jeśli można zastosować leczenie przyczynowe, Bloctil może być stosowany jako leczenie wspomagające. Leczenie należy kontynuować do momentu oddania przez pacjenta dwóch normalnych stolców, ale nie powinno trwać dłużej niż 7 dni.

Bobofen fix

Bobofen Fix to preparat roślinny w postaci ziół do zaparzania w saszetkach. Stosowany jest tradycyjnie w łagodnych zaburzeniach żołądkowo-jelitowych, takich jak uczucie pełności, wzdęcia, trudności w odchodzeniu gazów, a także pomocniczo w stanach zapalnych przewodu pokarmowego. Produkt jest dostępny bez recepty.

Bobotic

Bobotic to lek przeciwwzdęciowy, który zawiera substancję czynną symetykon. Lek ten jest stosowany w leczeniu objawów związanych z nagromadzeniem gazu w przewodzie pokarmowym, takich jak kolka, wzdęcia, uczucie pełności, odbijanie i niestrawność.

Boldaloin

Boldaloin to lek dostępny bez recepty, który zawiera boldynę oraz wyciąg suchy z aloesu. Boldyna to alkaloid pochodzenia roślinnego, który zwiększa wydzielanie i przepływ żółci oraz wydzielanie soku żołądkowego. Wyciąg z aloesu zawiera glikozydy antrachinonowe o działaniu przeczyszczającym. Preparat stosuje się tradycyjnie w niestrawności z uczuciem pełności w jamie brzusznej, zaburzeniach wydzielania żółci i soku żołądkowego, w łagodnych skurczowych zaburzeniach żołądkowo-jelitowych oraz w łagodnych zaparciach (związanych ze zmianą diety, miejsca pobytu) w celu regulacji częstości wypróżnień.

Boldovera

Boldovera to lek stosowany tradycyjnie w zaburzeniach trawienia spowodowanych zaburzeniami wydzielania żółci, takimi jak wzdęcia, uczucie pełności, odbijania, a także w lekkich skurczowych dolegliwościach żołądkowo-jelitowych. Jest również używany do regulacji częstości wypróżnień, na przykład w przypadku sporadycznych zaparć związanych ze zmianą diety lub miejsca pobytu. Lek jest dostępny bez recepty.

Choroby układu pokarmowego – objawy i sposoby leczenia

Układ pokarmowy to niezwykle złożony system organów odgrywający kluczową rolę w funkcjonowaniu całego organizmu. Odpowiada nie tylko za trawienie pokarmów i przyswajanie składników odżywczych, ale także za wydalanie niestrawionych resztek oraz produkcję wielu ważnych substancji regulacyjnych wpływających na pracę innych narządów. Ze względu na swoją złożoność i rozbudowaną strukturę – obejmującą jamę ustną, przełyk, żołądek, jelita, a także narządy pomocnicze jak wątroba, trzustka i ślinianki – układ pokarmowy narażony jest na wiele różnych schorzeń. Choroby układu pokarmowego mogą znacząco wpływać na codzienne funkcjonowanie, obniżając jakość życia oraz prowadząc do poważnych powikłań, jeśli nie zostaną odpowiednio zdiagnozowane i leczone. Wczesne rozpoznanie objawów i właściwa diagnostyka są kluczowe dla skutecznej terapii i zapobiegania rozwojowi poważniejszych stanów chorobowych.

choroby układu pokarmowego, leki

Najczęstsze choroby układu pokarmowego

Układ pokarmowy to system rozpoczynający się w jamie ustnej i biegnący przez gardło, przełyk, żołądek, jelito cienkie oraz grube, kończący się na odbycie. W jego skład wchodzą również narządy pomocnicze, takie jak ślinianki, wątroba i trzustka. Ze względu na swą złożoność, schorzenia układu pokarmowego mogą mieć bardzo zróżnicowany obraz kliniczny.

Do najczęściej występujących chorób układu pokarmowego należą:

Choroba refluksowa przełyku (GERD)

Jest to jedna z najczęstszych dolegliwości układu pokarmowego, występująca nawet u 30% populacji krajów rozwiniętych. Choroba refluksowa powstaje wskutek osłabienia dolnego zwieracza przełyku, co prowadzi do cofania się treści żołądkowej do przełyku. Głównym objawem jest zgaga – uczucie pieczenia za mostkiem, które może promieniować aż do gardła. Pacjenci często zgłaszają również kaszel, nadmierną produkcję śliny, nieświeży oddech czy uczucie „guli” w gardle.

Leczenie refluksu opiera się na modyfikacji stylu życia (unikanie obfitych posiłków przed snem, redukcja masy ciała) oraz farmakoterapii. Stosuje się przede wszystkim leki hamujące wydzielanie kwasu solnego (inhibitory pompy protonowej takie jak omeprazol, pantoprazol, esomeprazol), a także środki zobojętniające kwas solny (związki magnezu i glinu) oraz leki osłaniające śluzówkę (sukralfat, kwas alginowy).

Choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy

Choroba wrzodowa powstaje, gdy równowaga między czynnikami drażniącymi błonę śluzową a mechanizmami ochronnymi zostaje zaburzona. Najczęstszą przyczyną wrzodów jest zakażenie bakterią Helicobacter pylori (odpowiedzialną za 70-90% przypadków) oraz stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ). Wrzody dwunastnicy występują około trzy razy częściej niż wrzody żołądka.

Główne objawy to ból w nadbrzuszu o charakterze pieczenia, występujący najczęściej na czczo, w nocy lub rano. Charakterystyczne jest ustępowanie bólu po posiłku (w przypadku wrzodów dwunastnicy) lub nasilanie się po jedzeniu (wrzody żołądka). Pacjenci skarżą się także na odbijanie, niesmak w ustach i brak apetytu.

Leczenie obejmuje eradykację Helicobacter pylori (terapia antybiotykowa), stosowanie leków hamujących wydzielanie kwasu solnego (inhibitory pompy protonowej, H2-blokery) oraz modyfikację stylu życia (rezygnacja z palenia tytoniu, unikanie NLPZ).

Zespół jelita drażliwego (IBS)

Jest to przewlekłe zaburzenie funkcji jelit, dotykające około 11,3% społeczeństwa, niemal dwa razy częściej kobiety niż mężczyzn. Powstaje w wyniku zakłóceń interakcji między mózgiem a jelitami, a u 70-90% pacjentów z IBS współistnieją problemy psychiczne.

Główne objawy to nawracający ból brzucha, wzdęcia oraz zaburzenia rytmu wypróżnień (biegunki, zaparcia lub naprzemienne występowanie obu). Pacjenci zgłaszają również obecność śluzu w kale, nudności i zgagę.

Leczenie IBS koncentruje się na łagodzeniu objawów poprzez modyfikację diety (zwiększenie ilości błonnika), stosowanie leków rozkurczowych (trimebutyna, mebeweryna), przeciwbiegunkowych, osmotycznych (przy zaparciach) oraz probiotyków. W niektórych przypadkach korzystne efekty przynosi terapia przeciwdepresyjna.

Nieswoiste choroby zapalne jelit

Do tej grupy zalicza się przede wszystkim chorobę Leśniowskiego-Crohna i wrzodziejące zapalenie jelita grubego. Są to przewlekłe stany zapalne, w których układ immunologiczny jest nadmiernie aktywowany, a jego komórki naciekają ściany przewodu pokarmowego.

W chorobie Leśniowskiego-Crohna stan zapalny może obejmować każdy odcinek przewodu pokarmowego od jamy ustnej po odbyt, najczęściej jednak zajmuje końcowy odcinek jelita krętego. Zmiany zapalne obejmują wszystkie warstwy ściany przewodu pokarmowego. Objawy to przede wszystkim bóle brzucha, uporczywe biegunki, gorączka, utrata masy ciała oraz pozajelitowe manifestacje (zapalenie stawów, zmiany skórne).

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego charakteryzuje się ciągłymi zmianami zapalnymi ograniczonymi tylko do błony śluzowej jelita grubego. Główne objawy to biegunka z domieszką krwi (nawet do 20 wypróżnień dziennie), bolesne parcie na stolec, osłabienie i utrata masy ciała.

Leczenie nieswoistych chorób zapalnych jelit opiera się na stosowaniu leków przeciwzapalnych (preparaty kwasu 5-aminosalicylowego), immunosupresyjnych (glikokortykosteroidy, azatiopryna, metotreksat) oraz leków biologicznych. W ciężkich przypadkach konieczna jest hospitalizacja, a nawet interwencja chirurgiczna.

Kamica żółciowa

Jest jedną z najczęstszych przyczyn hospitalizacji z powodu chorób przewodu pokarmowego. W Polsce na kamicę pęcherzyka żółciowego cierpi co piąta osoba. Najczęściej występuje u kobiet powyżej 40. roku życia. Do czynników ryzyka należą również ciąża, otyłość, cukrzyca i hipertriglicerydemia.

Kamica powstaje, gdy cholesterol wytrąca się w postaci kryształów z powodu niedoboru kwasów żółciowych i fosfolipidów. Około 80% pacjentów nie ma objawów. U pozostałych kamienie powodują nawracającą kolkę żółciową – ostry ból w prawym podżebrzu lub środkowej części nadbrzusza, często promieniujący do prawego barku. Pojawiają się również wzdęcia, nudności, wymioty i zgaga.

Leczenie kamicy może być zachowawcze lub chirurgiczne (cholecystektomia – usunięcie pęcherzyka żółciowego), zależnie od nasilenia objawów i powikłań.

Ostre zapalenie trzustki (OZT)

To stan zapalny spowodowany niekontrolowaną aktywacją enzymów trzustkowych, prowadzący do uszkodzenia trzustki i okolicznych tkanek. Najczęstszymi przyczynami (odpowiadającymi za 80% przypadków) są kamica żółciowa i nadużywanie alkoholu.

OZT objawia się nagłym, bardzo silnym bólem w lewym górnym kwadrancie brzucha, promieniującym do kręgosłupa, któremu towarzyszą nudności, wymioty, tachykardia i gorączka.

Leczenie wymaga hospitalizacji i obejmuje odpowiednie nawodnienie, leczenie przeciwbólowe oraz korektę zaburzeń elektrolitowych. W przypadku OZT spowodowanego kamicą żółciową może być konieczna interwencja chirurgiczna.

Jakie są objawy chorób układu pokarmowego?

Dolegliwości ze strony układu pokarmowego mogą przyjmować różnorodne formy. Do najczęstszych objawów należą:

Ból brzucha

Jest to jeden z najczęstszych objawów chorób układu pokarmowego. Ból może mieć charakter ostry (wymagający natychmiastowej interwencji lekarskiej) lub przewlekły, stały lub nawracający. Lokalizacja bólu często wskazuje na źródło problemu – ból w prawym górnym kwadrancie może sugerować choroby wątroby lub pęcherzyka żółciowego, w lewym górnym – trzustki lub żołądka, a w dolnej części brzucha – jelita grubego.

Zaburzenia rytmu wypróżnień

Biegunka, czyli zwiększona częstotliwość wypróżnień (ponad 3 razy na dobę) ze zmianą konsystencji stolca na półpłynną lub płynną, może być objawem infekcji, nietolerancji pokarmowych, zespołu jelita drażliwego czy chorób zapalnych jelit.

Zaparcia, czyli utrudnione oddawanie twardego stolca, mogą wynikać z nieprawidłowej diety (ubogiej w błonnik), zbyt małej ilości płynów, braku aktywności fizycznej, a także poważniejszych schorzeń jak niedrożność jelit czy nowotwory.

Nudności i wymioty

Te objawy mogą towarzyszyć wielu chorobom układu pokarmowego, od niestrawności, przez infekcje, po ostre zapalenie trzustki czy niedrożność jelit. Szczególnie niepokojące są wymioty z domieszką krwi (tzw. fusowate wymioty), które mogą świadczyć o krwawieniu z górnego odcinka przewodu pokarmowego.

Wzdęcia i uczucie pełności

Nagromadzenie gazów w jelitach powodujące uczucie ciężkości i zwiększenie obwodu brzucha jest częstym objawem nietolerancji pokarmowych, zespołu jelita drażliwego, a także dysbiozy jelitowej.

Zgaga

Uczucie pieczenia za mostkiem, szczególnie po obfitych posiłkach lub w pozycji leżącej, jest typowym objawem choroby refluksowej przełyku.

Utrudnione połykanie (dysfagia)

Problemy z przechodzeniem pokarmu z jamy ustnej przez przełyk do żołądka mogą wskazywać na schorzenia przełyku, w tym nowotwory.

Krwawienie z przewodu pokarmowego

Może objawiać się krwistymi wymiotami, czarnym stolcem (smolistym) lub świeżą krwią w stolcu. Jest to zawsze niepokojący objaw wymagający pilnej konsultacji lekarskiej.

Żółtaczka

Zażółcenie skóry i białkówek oczu, będące wynikiem zaburzeń w odpływie żółci, może wskazywać na choroby wątroby, dróg żółciowych lub trzustki.

Powiększenie wątroby (hepatomegalia)

Wyczuwalne lub widoczne powiększenie wątroby może być związane z wieloma schorzeniami, w tym zapaleniem wątroby, zastojem krwi lub nowotworami.

Wodobrzusze

Nadmierne gromadzenie płynu w jamie brzusznej jest najczęściej objawem marskości wątroby lub nowotworów.

Diagnostyka chorób układu pokarmowego

Rozpoznanie chorób układu pokarmowego wymaga kompleksowego podejścia diagnostycznego:

Wywiad lekarski i badanie fizykalne

Lekarz zbiera szczegółowe informacje dotyczące charakteru objawów, czasu ich występowania, ewentualnego związku z pokarmami czy historii chorób rodzinnych. Następnie przeprowadza dokładne badanie fizykalne, ze szczególnym uwzględnieniem oceny jamy brzusznej, w tym osłuchiwania, opukiwania i badania palpacyjnego.

Badania laboratoryjne

W diagnostyce chorób układu pokarmowego istotne są:

  • Morfologia krwi – może wskazywać na infekcje, stany zapalne czy krwawienia
  • Parametry stanu zapalnego (CRP, OB) – podwyższone w chorobach zapalnych
  • Próby wątrobowe (AlAT, AspAT, GGTP, fosfataza alkaliczna) – odzwierciedlają stan wątroby
  • Badania określające funkcje trzustki (amylaza, lipaza) – podwyższone w zapaleniu trzustki
  • Badania stolca – na krew utajoną, pasożyty, mikrobiom jelitowy
  • Testy oddechowe – np. w diagnostyce zakażenia Helicobacter pylori czy zespołu rozrostu bakteryjnego jelita cienkiego (SIBO)

Badania obrazowe

  • USG jamy brzusznej – nieinwazyjna metoda pozwalająca na ocenę wątroby, trzustki, pęcherzyka żółciowego i dużych naczyń. Przewód pokarmowy jest w tej metodzie słabo widoczny.
  • Tomografia komputerowa (CT) – bardziej szczegółowa metoda obrazowania, przydatna w diagnostyce nowotworów i ocenie zaawansowania zmian zapalnych.
  • Rezonans magnetyczny (MRI) – szczególnie wartościowy w ocenie dróg żółciowych i trzustki.
  • RTG jamy brzusznej – stosowane głównie w nagłych przypadkach, jak podejrzenie niedrożności czy perforacji przewodu pokarmowego.

Badania endoskopowe

  • Gastroskopia – wprowadzenie giętkiego endoskopu przez jamę ustną do przełyku, żołądka i dwunastnicy w celu oceny błony śluzowej i pobrania wycinków do badania histopatologicznego.
  • Kolonoskopia – badanie jelita grubego za pomocą giętkiego endoskopu wprowadzonego przez odbyt, umożliwiające ocenę błony śluzowej, pobranie wycinków i usunięcie polipów.
  • ECPW (endoskopowa cholangiopankreatografia wsteczna) – badanie pozwalające na ocenę dróg żółciowych i trzustkowych, połączone z możliwością interwencji terapeutycznej (np. usunięcia kamieni).

Diagnostyka molekularna i testy nadwrażliwości

  • Badania mikrobioty jelitowej – ocena składu flory bakteryjnej jelit
  • Testy na nietolerancje pokarmowe – identyfikacja pokarmów wywołujących reakcje organizmu
  • Testy genetyczne – pomocne w diagnostyce chorób o podłożu genetycznym

Leczenie chorób układu pokarmowego

Metody leczenia chorób układu pokarmowego zależą od rozpoznania i przyczyny dolegliwości. W większości przypadków możliwe jest leczenie zachowawcze:

Farmakoterapia

Dobór leków zależy od rodzaju schorzenia:

  • W chorobie refluksowej i wrzodowej stosuje się inhibitory pompy protonowej (omeprazol, pantoprazol), H2-blokery (ranitydyna), leki zobojętniające kwas solny i osłaniające błonę śluzową.
  • W zakażeniu Helicobacter pylori konieczna jest eradykacja za pomocą antybiotyków (klarytromycyna, amoksycylina) w połączeniu z inhibitorem pompy protonowej.
  • W zespole jelita drażliwego stosuje się leki rozkurczowe (drotaweryna, mebeweryna), probiotyki, leki przeciwbiegunkowe lub przeczyszczające (zależnie od dominujących objawów).
  • W nieswoistych chorobach zapalnych jelit wykorzystuje się preparaty kwasu 5-aminosalicylowego (mesalazyna, sulfasalazyna), glikokortykosteroidy, leki immunosupresyjne (azatiopryna, metotreksat) oraz terapię biologiczną (infliksymab, adalimumab).
  • W chorobach wątroby stosuje się leczenie przyczynowe oraz hepatoprotekcyjne (sylimaryna, kwas ursodeoksycholowy).

Leczenie dietetyczne

Odpowiednia dieta jest kluczowym elementem terapii większości chorób układu pokarmowego:

  • W chorobie refluksowej zaleca się unikanie obfitych posiłków, szczególnie późnym wieczorem, ograniczenie kawy, alkoholu, potraw tłustych i ostrych.
  • W zespole jelita drażliwego pomocna może być dieta z ograniczeniem FODMAP (fermentujących oligosacharydów, disacharydów, monosacharydów i polioli).
  • W celiakii konieczne jest ścisłe przestrzeganie diety bezglutenowej.
  • W nieswoistych chorobach zapalnych jelit dieta powinna być indywidualnie dostosowana do tolerancji pacjenta, często z ograniczeniem błonnika w okresie zaostrzeń.
  • W chorobach wątroby istotne jest ograniczenie tłuszczów, szczególnie zwierzęcych, oraz alkoholu.

Probiotykoterapia

Stosowanie odpowiednio dobranych probiotyków może przynieść korzyści w wielu schorzeniach układu pokarmowego, szczególnie w zespole jelita drażliwego, nieswoistych chorobach zapalnych jelit czy po antybiotykoterapii. Probiotyki pomagają przywrócić równowagę mikroflory jelitowej, wzmacniają barierę jelitową i modulują odpowiedź immunologiczną.

Leczenie chirurgiczne

W niektórych przypadkach konieczne jest leczenie operacyjne:

  • W chorobie wrzodowej – przy perforacji wrzodu, krwawieniu niemożliwym do opanowania metodami endoskopowymi czy zwężeniu odźwiernika.
  • W kamicy żółciowej – cholecystektomia (usunięcie pęcherzyka żółciowego), najczęściej metodą laparoskopową.
  • W nieswoistych chorobach zapalnych jelit – przy ciężkich powikłaniach, jak perforacja, masywne krwawienie czy zwężenie jelita.
  • W nowotworach przewodu pokarmowego – resekcja zmiany z marginesem zdrowych tkanek.
  • W zapaleniu wyrostka robaczkowego – appendektomia.
  • W niedrożności jelit – uwolnienie przeszkody, często z resekcją odcinka jelita.

Leczenie endoskopowe

Coraz więcej procedur terapeutycznych można przeprowadzić metodami endoskopowymi, bez konieczności operacji:

  • Endoskopowe tamowanie krwawień z przewodu pokarmowego.
  • Usuwanie polipów podczas kolonoskopii.
  • Poszerzanie zwężeń przełyku czy innych odcinków przewodu pokarmowego.
  • ECPW z nacięciem zwieracza Oddiego i usunięciem kamieni z dróg żółciowych.
  • Zakładanie stentów do dróg żółciowych czy przełyku w przypadku zwężeń nowotworowych.

Profilaktyka chorób układu pokarmowego

Wiele chorób układu pokarmowego można zapobiec lub opóźnić ich rozwój poprzez odpowiednią profilaktykę:

Zdrowa i zbilansowana dieta

  • Regularne spożywanie posiłków w spokojnej atmosferze.
  • Dieta bogata w warzywa, owoce i produkty pełnoziarniste, dostarczające odpowiedniej ilości błonnika.
  • Ograniczenie tłuszczów nasyconych, cukrów prostych i żywności wysoko przetworzonej.
  • Odpowiednie nawodnienie organizmu – picie co najmniej 1,5-2 litrów wody dziennie.

Aktywność fizyczna

Regularna aktywność fizyczna wspomaga perystaltykę jelit, zapobiega zaparciom i pomaga utrzymać prawidłową masę ciała, co zmniejsza ryzyko wielu chorób układu pokarmowego.

Unikanie używek

Ograniczenie lub rezygnacja z palenia tytoniu i spożywania alkoholu znacząco zmniejsza ryzyko chorób przewodu pokarmowego, w tym nowotworów i marskości wątroby.

Kontrola stresu

Przewlekły stres może nasilać objawy wielu chorób układu pokarmowego, szczególnie zespołu jelita drażliwego i choroby refluksowej. Techniki relaksacyjne, medytacja czy joga mogą pomóc w jego redukcji.

Regularne badania profilaktyczne

  • Kolonoskopia co 10 lat u osób po 50. roku życia lub wcześniej w przypadku obciążeń rodzinnych.
  • Regularne badania laboratoryjne, w tym próby wątrobowe.
  • Badania przesiewowe w kierunku zakażenia Helicobacter pylori u osób z grupy ryzyka.
  • Badania mikrobioty jelitowej przy nawracających dolegliwościach ze strony układu pokarmowego.

Najczęściej zadawane pytania (FAQ)

Kiedy ból brzucha powinien skłonić nas do wizyty u lekarza?

Należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem, gdy ból brzucha:

  • Jest bardzo silny i ostry
  • Utrzymuje się ponad 24 godziny
  • Towarzyszy mu gorączka, wymioty lub biegunka
  • Występują objawy odwodnienia
  • W stolcu lub wymiocinach pojawia się krew
  • Ból uniemożliwia normalne funkcjonowanie

Jak odróżnić niestrawność od poważniejszego schorzenia?

Niestrawność (dyspepsja) to uczucie dyskomfortu w górnej części brzucha, często po posiłkach, które zwykle ustępuje samoistnie lub po zastosowaniu leków dostępnych bez recepty. Jednak gdy dolegliwości są uporczywe, nasilają się, towarzyszą im niepokojące objawy jak utrata masy ciała, trudności w połykaniu, wymioty czy krew w stolcu, należy pilnie skonsultować się z lekarzem, gdyż mogą one wskazywać na poważniejsze schorzenia.

Jak prawidłowo przygotować się do kolonoskopii?

Przygotowanie do kolonoskopii obejmuje:

  • Stosowanie diety lekkostrawnej 2-3 dni przed badaniem
  • Dzień przed badaniem spożywanie tylko płynów
  • Wypicie odpowiedniego środka przeczyszczającego według zaleceń lekarza
  • Powstrzymanie się od jedzenia na 6-8 godzin przed badaniem
  • Przyjęcie wszystkich leków przepisanych przez lekarza

Dokładne oczyszczenie jelita jest kluczowe dla prawidłowego przeprowadzenia badania.

Czy stres może powodować problemy żołądkowe?

Tak, stres może bezpośrednio wpływać na układ pokarmowy poprzez oś mózgowo-jelitową. Może nasilać objawy chorób przewodu pokarmowego, takich jak zespół jelita drażliwego, choroba refluksowa czy choroba wrzodowa. Przewlekły stres wpływa na funkcjonowanie układu nerwowego w jelitach, zaburza perystaltykę i może zmieniać skład mikroflory jelitowej.

Jak dieta wpływa na mikrobiom jelitowy?

Dieta ma kluczowy wpływ na mikrobiom jelitowy. Produkty bogate w błonnik (warzywa, owoce, pełne ziarna) sprzyjają rozwojowi korzystnych bakterii jelitowych. Z kolei dieta wysokotłuszczowa, uboga w błonnik, a bogata w cukry proste i żywność wysoko przetworzoną, sprzyja rozwojowi bakterii potencjalnie patogennych, prowadząc do dysbiozy jelitowej. Dysbioza jest związana z wieloma chorobami, zarówno układu pokarmowego, jak i innymi, w tym otyłością, cukrzycą czy chorobami autoimmunologicznymi.

Jak wygląda diagnostyka i leczenie zespołu jelita drażliwego?

Diagnostyka zespołu jelita drażliwego opiera się na kryteriach rzymskich IV, które obejmują nawracający ból brzucha związany z defekacją lub zmianą rytmu wypróżnień, występujący przez co najmniej 3 dni w miesiącu w ciągu ostatnich 3 miesięcy. Istotne jest wykluczenie innych chorób organicznych poprzez badania laboratoryjne, endoskopowe i obrazowe.

Leczenie jest wielokierunkowe i obejmuje:

  • Modyfikację diety (często dieta z ograniczeniem FODMAP)
  • Suplementację probiotyków
  • Leki rozkurczowe, przeciwbiegunkowe lub przeczyszczające (zależnie od dominujących objawów)
  • Psychoterapię, szczególnie poznawczo-behawioralną
  • Techniki relaksacyjne i redukcję stresu
  • W wybranych przypadkach – leki przeciwdepresyjne

Co to jest dysbioza jelitowa i jak ją leczyć?

Dysbioza jelitowa to zaburzenie równowagi mikroflory jelitowej, charakteryzujące się zmniejszeniem różnorodności bakterii, nadmiernym rozwojem potencjalnie patogennych drobnoustrojów i niedoborem bakterii korzystnych. Dysbioza może prowadzić do wielu problemów zdrowotnych, w tym zaburzeń trawienia, zespołu jelita drażliwego czy chorób autoimmunologicznych.

Leczenie dysbiozy obejmuje:

  • Modyfikację diety – zwiększenie spożycia prebiotyków (błonnik, inulina) i fermentowanych produktów
  • Suplementację probiotyków – odpowiednio dobranych szczepów bakterii
  • Ograniczenie czynników zaburzających mikroflorę (antybiotyki, używki, stres)
  • W niektórych przypadkach – terapię przeciwgrzybiczą lub przeciwbakteryjną

Jakie są objawy nietolerancji pokarmowych i jak je diagnozować?

Nietolerancje pokarmowe mogą objawiać się:

  • Bólami brzucha, wzdęciami, gazami
  • Biegunką lub zaparciami
  • Nudnościami, odbijaniem
  • Zmęczeniem, bólami głowy
  • Zmianami skórnymi

Diagnoza opiera się na:

  • Szczegółowym wywiadzie
  • Diecie eliminacyjnej z następczą próbą prowokacyjną
  • Testach oddechowych (np. test wodorowy w nietolerancji laktozy)
  • Badaniach laboratoryjnych (np. przeciwciała w celiakii)
  • Testach na nadwrażliwości pokarmowe IgG-zależne

Jak prawidłowo dbać o mikroflorę jelitową?

Prawidłowa mikroflora jelitowa jest kluczowa dla zdrowia całego organizmu. Aby o nią dbać, należy:

  • Spożywać produkty bogate w błonnik rozpuszczalny i nierozpuszczalny
  • Włączyć do diety produkty fermentowane (jogurt naturalny, kefir, kiszonki)
  • Ograniczyć spożycie cukrów prostych i żywności wysoko przetworzonej
  • Unikać niepotrzebnej antybiotykoterapii
  • Regularnie się ruszać
  • Redukować stres
  • W razie potrzeby suplementować probiotyki, szczególnie po antybiotykoterapii

Kiedy kolonoskopia jest wskazana i jak często należy ją wykonywać?

Kolonoskopia jest wskazana:

  • W ramach badań przesiewowych raka jelita grubego u osób powyżej 50. roku życia (lub wcześniej przy obciążeniach rodzinnych)
  • Przy objawach alarmowych, takich jak krwawienie z odbytu, zmiana rytmu wypróżnień, anemia z niedoboru żelaza
  • W diagnostyce i monitorowaniu nieswoistych chorób zapalnych jelit
  • Po usunięciu polipów jelita grubego
  • U osób z zespołem Lyncha i rodzinną polipowatością gruczolakowatą

Częstotliwość badań zależy od indywidualnego ryzyka i wyników poprzednich badań:

  • U osób bez czynników ryzyka – co 10 lat po 50. roku życia
  • Po usunięciu polipów – zależnie od ich liczby, wielkości i budowy histologicznej (zwykle co 3-5 lat)
  • W nieswoistych chorobach zapalnych jelit – zgodnie z zaleceniami gastroenterologa (często co 1-2 lata)