Lek Accupro jest stosowany w chorobach nadciśnienia tętniczego, preparat ten hamuje skurcz naczyń, przez co jest szeroko stosowany również w niewydolności serca oraz podawany razem z lekami moczopędnymi. Lek zwieraja chlorodowek chinaprylu. Ta substancja lecznicza należy do grupy leków zwanych inhibitorami konwertazy angiotensyny (inhibitory ACE).
ACEBIS to lek zawierający dwie substancje czynne – bisoprololu fumaran i ramipryl – w jednej kapsułce. Ramipryl jest inhibitorem konwertazy angiotensyny (ACE), który działa poprzez rozszerzanie naczyń krwionośnych, co ułatwia sercu tłoczenie krwi do organizmu. Bisoprololu fumaran należy do grupy leków zwanych beta-blokerami (beta-adrenolitykami), które spowalniają częstość akcji serca i zwiększają wydajność serca w pompowaniu krwi w organizmie. Lek ACEBIS jest stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi (nadciśnienia) i (lub) przewlekłej niewydolności serca z dysfunkcją lewej komory serca. Lek jest dostępny na receptę.
Acebutolol Gedeon Richter to lek z grupy beta-adrenolityków, który wykazuje działanie kardioselektywne. Głównymi skutkami działania tego leku są zmniejszenie częstości rytmu serca, szczególnie podczas wysiłku, oraz obniżenie ciśnienia krwi u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym. Wskazaniem do stosowania tego leku są trzy schorzenia: nadciśnienie tętnicze, zaburzenia rytmu serca oraz choroba wieńcowa. Jest to lek wydawany na receptę.
Actelsar to lek zawierający substancję czynną telmisartan, który jest antagonistą receptora angiotensyny II. Lek hamuje działanie angiotensyny II, substancji powodującej skurcz naczyń oraz pobudzającej uwalnianie aldosteronu. Preparat jest wskazany w leczeniu nadciśnienia samoistnego (wysokiego ciśnienia tętniczego krwi) u dorosłych. Lek może być stosowany samodzielnie lub w połączeniu z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi.
Acurenal to lek z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny, który obniża ciśnienie tętnicze oraz rozszerza naczynia obwodowe co ułatwia przepływ krwi i zmniejsza pracę serca. Preparat jest wskazany w leczeniu nadciśnienia tętniczego samoistnego oraz zastoinowej niewydolności serca. Acurenal jest dostępny na receptę i objęty refundacją.
Adadox to lek przeciwnadciśnieniowy, którego substancją czynną jest doksazosyna. Doksazosyna wywiera antagonistyczny wpływ na receptory adrenergiczne α-1, co obniża ciśnienie tętnicze krwi. Lek ten jest również stosowany w leczeniu objawów powiększonego gruczołu krokowego, ponieważ może obniżać napięcie tkanki mięśniowej gruczołu krokowego i dróg moczowych. Adadox jest dostępny na receptę.
Adcirca to lek stosowany w leczeniu tętniczego nadciśnienia płucnego (PAH) klasy II i III według klasyfikacji WHO, w celu poprawy zdolności wysiłkowej u dorosłych. Jest to selektywny, silny, odwracalny inhibitor specyficznej fosfodiesterazy cyklicznego guanozynomonofosforanu (cGMP) typu 5 (PDE5). Tętnicze nadciśnienie płucne wiąże się z zaburzeniem uwalniania tlenku azotu ze śródbłonka naczyń krwionośnych i w konsekwencji zmniejszenie stężenia cGMP w mięśniach gładkich naczyń płucnych. Adcirca jest dostępna na receptę.
Adempas to lek zawierający substancję czynną riocyguat, który jest stymulatorem rozpuszczalnej cyklazy guanylanowej (sGC). Jest stosowany w leczeniu przewlekłego zakrzepowo-zatorowego nadciśnienia płucnego (CTEPH) oraz tętniczego nadciśnienia płucnego (PAH). Lek jest dostępny na receptę. Wskazania do stosowania obejmują leczenie dorosłych pacjentów z CTEPH, którzy nie kwalifikują się do operacji lub u których CTEPH utrzymuje się lub nawraca po leczeniu chirurgicznym. Adempas jest również stosowany w monoterapii lub w skojarzeniu z antagonistami receptora endoteliny w leczeniu dorosłych pacjentów z PAH, w celu poprawy wydolności wysiłkowej.
Adipine to lek blokujący kanały wapniowe, który pomaga w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi (nadciśnienia tętniczego) oraz bólu w klatce piersiowej zwanego dławicą piersiową. Dzięki Adipine, naczynia krwionośne ulegają rozszerzeniu, co obniża ciśnienie tętnicze i zmniejsza obwodowy opór naczyniowy. Lek zawiera substancję czynną amlodypinę, która jest antagonistą wapnia z grupy pochodnych dihydropirydyny. Adipine jest dostępny na receptę i wymaga konsultacji z lekarzem przed rozpoczęciem leczenia
Akanid to lek kardiologiczny, który zawiera substancję czynną kandesartan cyleksetylu. Działa poprzez rozluźnienie i rozszerzenie naczyń krwionośnych, co pomaga obniżyć ciśnienie tętnicze i ułatwia sercu pompowanie krwi do wszystkich części ciała. Jest stosowany w leczeniu podwyższonego ciśnienia tętniczego (nadciśnienia) u pacjentów dorosłych oraz w leczeniu niewydolności serca u pacjentów dorosłych, u których czynność skurczowa mięśnia sercowego jest osłabiona.
Aldan to lek przeciwbólowy, który zawiera substancję czynną o nazwie tramadol. Lek stosuje się w leczeniu umiarkowanego do silnego bólu, takiego jak ból zęba, ból menstruacyjny i ból mięśniowo-szkieletowy. Aldan jest dostępny na receptę.
Aldan Combo to nowoczesny lek złożony, zawierający dwie substancje czynne: peryndopryl z argininą i amlodypinę, które wzajemnie uzupełniają swoje działanie w terapii nadciśnienia tętniczego i choroby wieńcowej. Lek działa poprzez rozszerzanie naczyń krwionośnych, co prowadzi do obniżenia ciśnienia krwi i poprawy ukrwienia serca. Dostępny w trzech różnych wariantach dawkowania (5 mg + 5 mg, 10 mg + 5 mg oraz 10 mg + 10 mg), umożliwia indywidualne dostosowanie terapii do potrzeb pacjenta, a jego stosowanie sprowadza się do przyjmowania jednej tabletki dziennie, co może wpływać na lepsze przestrzeganie zaleceń terapeutycznych.
Almiden to lek, który zawiera substancję czynną amlodypinę, zaliczaną do antagonistów wapnia. Jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz dławicy piersiowej, w tym rzadkiej postaci naczynioskurczowej (Prinzmetala). Działanie leku polega na rozszerzeniu naczyń krwionośnych u pacjentów z wysokim ciśnieniem tętniczym, co ułatwia przepływ krwi. W przypadku dławicy piersiowej, Almiden zwiększa dopływ krwi do mięśnia sercowego, co skutkuje zwiększeniem ilości dostarczanego tlenu i zapobiega wystąpieniu bólu w klatce piersiowej. Lek jest dostępny na receptę.
Alneta to lek, który zawiera substancję czynną amlodypinę, należącą do grupy leków zwanych antagonistami wapnia. Jest stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego (nadciśnienia) oraz bólu w klatce piersiowej nazywanego dławicą piersiową. Lek jest dostępny na receptę.
Alortia to lek na receptę, który zawiera dwie substancje czynne – losartan i amlodypinę. Te substancje pomagają kontrolować wysokie ciśnienie tętnicze. Lek jest wskazany w leczeniu samoistnego nadciśnienia tętniczego u dorosłych, u których uzyskano odpowiednią kontrolę ciśnienia tętniczego podczas leczenia skojarzonego amlodypiną i losartanem.
Ambrisentan Accord to lek, który zawiera substancję czynną ambrysentan. Należy do grupy leków przeciwnadciśnieniowych. Jego zastosowanie polega na leczeniu nadciśnienia płucnego (PAH) u osób dorosłych. PAH to schorzenie, które charakteryzuje się podwyższonym ciśnieniem tętniczym w naczyniach krwionośnych, które przewożą krew z serca do płuc (tętnice płucne). Ambrisentan Accord działa poprzez rozszerzenie tętnic płucnych, co ułatwia sercu pompowanie krwi przez nie. Dzięki temu lek obniża ciśnienie tętnicze i łagodzi objawy choroby. Produkt leczniczy Ambrisentan Accord jest wskazany w leczeniu tętniczego nadciśnienia płucnego (ang. PAH) u dorosłych pacjentów sklasyfikowanych według WHO do klasy czynnościowej II i III, w tym w leczeniu skojarzonym. Jest dostępny na receptę.
Ambrisentan AOP to lek, który zawiera substancję czynną ambrisentan. Należy on do grupy leków przeciwnadciśnieniowych, które stosuje się w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi. W szczególności, lek ten jest skuteczny w leczeniu nadciśnienia płucnego (PAH) u osób dorosłych. Lek jest dostępny na receptę.
Ambrisentan Zentiva to lek stosowany w leczeniu tętniczego nadciśnienia płucnego (PAH) u dorosłych pacjentów. Jest to selektywny antagonista receptora endoteliny A (ETA), który rozszerza naczynia krwionośne, co prowadzi do obniżenia ciśnienia krwi. Lek jest dostępny na receptę.
Amlator to lek dwuskładnikowy, zawierający amlodypinę i atorwastatynę. Jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego u dorosłych z przewlekłą stabilną chorobą niedokrwienną serca lub bez niej i/lub dławicą piersiową typu Prinzmetala oraz jedną ze współistniejących chorób: pierwotna hipercholesterolemia, w tym hipercholesterolemia rodzinna (heterozygotyczna) albo mieszana hipercholesterolemia, homozygotyczna hipercholesterolemia rodzinna, zapobieganie zdarzeniom sercowo-naczyniowym u pacjentów, u których ryzyko wystąpienia pierwszego zdarzenia sercowo-naczyniowego oceniane jest jako duże. Lek dostępny jest na receptę.
Amlessa to lek, który zawiera dwa składniki aktywne: amlodypinę i peryndopryl. Działa poprzez rozluźnienie i rozszerzenie naczyń krwionośnych, co obniża ciśnienie krwi i poprawia ukrwienie mięśnia sercowego. Stosuje się go w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz stabilnej choroby wieńcowej. Jest dostępny na receptę.
Amlessini to lek na receptę, który zawiera dwie substancje czynne: peryndopryl i amlodypinę. Jest to preparat złożony stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz dławicy piersiowej. Lek ten działa poprzez rozszerzanie naczyń krwionośnych, co pomaga obniżyć ciśnienie krwi i poprawia ukrwienie serca.
Lek Amlodipine + Atorvastatin Polpharma jest lekiem na receptę, który ma postać tabletek. Jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz zespołów niedokrwiennych serca. Działa poprzez rozszerzanie naczyń krwionośnych, obniżanie poziomu cholesterolu, obniżanie ciśnienia krwi i poprawę ukrwienia serca. Dzięki temu zwiększa ilość tlenu dostarczanego do serca, co zmniejsza ból w klatce piersiowej spowodowany niedotlenieniem serca.
Amlodipine Accord to lek, który zawiera substancję czynną amlodypinę, należącą do grupy leków nazywanych antagonistami wapnia. Jest stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi (nadciśnienia tętniczego) oraz bólu w klatce piersiowej zwanego dławicą piersiową i jej rzadko występującej postaci zwanej dławicą piersiową typu Prinzmetala. Lek ten jest dostępny na receptę.
Amlodipine Apotex to lek, który zawiera substancję czynną amlodypinę, należącą do grupy leków nazywanych antagonistami wapnia. Jest on stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi (nadciśnienia tętniczego) lub bólu w klatce piersiowej zwanego dławicą piersiową i jej rzadko występującej postaci zwanej dławicą piersiową typu Prinzmetala. U pacjentów z wysokim ciśnieniem tętniczym lek rozszerza naczynia krwionośne, co ułatwia przepływ krwi. Lek jest dostępny na receptę.
Amlodipine Arrow to lek na receptę, który zawiera substancję czynną amlodypinę. Jest to lek z grupy antagonistów wapnia, który rozszerza naczynia krwionośne, obniża ciśnienie krwi i poprawia ukrwienie serca. Stosuje się go w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz w leczeniu zespołów niedokrwiennych serca, takich jak dławica piersiowa i rzadziej występująca dławica Prinzmetala.
Amlodipine Aurobindo to lek w postaci tabletek, który jest antagonistą kanałów wapniowych. Stosowany jest w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz zespołów niedokrwiennych serca, takich jak dławica piersiowa i rzadziej występująca dławica piersiowa typu Prinzmetala. Lek ten działa poprzez rozszerzanie naczyń krwionośnych, co obniża ciśnienie krwi i poprawia ukrwienie serca. Amlodipine Aurobindo jest dostępny na receptę.
Amlodipine Aurovitas to lek w postaci tabletek, który zawiera substancję czynną amlodypinę. Jest to lek dostępny na receptę. Stosuje się go w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz w leczeniu zespołów niedokrwiennych serca. Działa poprzez rozszerzanie naczyń krwionośnych, co obniża ciśnienie krwi i powoduje lepsze ukrwienie serca.
Amlodipine Bluefish to lek na receptę, który zawiera substancję czynną amlodypinę. Jest to lek z grupy antagonistów wapnia, który działa rozkurczająco na mięśnie gładkie naczyń krwionośnych, co prowadzi do obniżenia ciśnienia tętniczego. Stosowany jest w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz dławicy piersiowej, w tym rzadkiej postaci zwanej dławicą piersiową typu Prinzmetala (naczynioskurczową).
Amlodipine Medreg to lek na receptę, który zawiera substancję czynną amlodypinę. Jest to lek z grupy antagonistów wapnia, który rozszerza naczynia krwionośne, obniża ciśnienie krwi i poprawia ukrwienie serca. Stosowany jest w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz w leczeniu zespołów niedokrwiennych serca.
Amlodipine Orion to lek zawierający substancję czynną amlodypinę, która należy do grupy leków nazywanych antagonistami wapnia. Lek ten jest stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi (nadciśnienia tętniczego) lub bólu w klatce piersiowej zwanego dławicą piersiową i jej rzadko występującej postaci zwanej dławicą piersiową typu Prinzmetala. U pacjentów z wysokim ciśnieniem tętniczym lek rozszerza naczynia krwionośne tak, że krew ma łatwiejszy przepływ. Lek jest dostępny na receptę.
Amlodipine Sopharma to lek, który zawiera substancję czynną amlodypinę. Jest to lek na receptę, który działa przeciwnadciśnieniowo poprzez bezpośredni wpływ rozkurczający na mięśnie gładkie naczyń. Stosowany jest w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz w leczeniu zespołów niedokrwiennych serca, takich jak przewlekła stabilna dławica piersiowa oraz rzadziej występująca dławica Prinzmetala. Lek ten poprawia ukrwienie serca, a przez to zwiększa ilość tlenu dostarczanego do serca, zmniejszając ból w klatce piersiowej spowodowany niedotlenieniem serca.
Amlodipine Vitabalans to lek w postaci tabletek, który zawiera substancję czynną amlodypinę. Jest to lek blokujący kanały wapniowe, który działa głównie na naczynia krwionośne, powodując zmniejszenie napięcia mięśni gładkich ścian naczyń i rozszerzenie naczyń. W rezultacie obniża ciśnienie tętnicze i zmniejsza obwodowy opór naczyniowy. Lek jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz w celu łagodzenia objawów dławicy piersiowej. Amlodipine Vitabalans jest dostępny na receptę.
Amlodipinum 123ratio to lek, który zawiera substancję czynną amlodypinę, należącą do grupy antagonistów wapnia. Działa przeciwnadciśnieniowo poprzez bezpośredni wpływ rozkurczający na mięśnie gładkie naczyń krwionośnych. Stosuje się go w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz dławicy piersiowej. Lek ten jest dostępny na receptę.
Lek Amlodypina + Walsartan + Hydrochlorotiazyd Macleods zawiera trzy substancje czynne, które wspólnie pomagają skutecznie kontrolować podwyższone ciśnienie tętnicze. Amlodypina rozszerza naczynia krwionośne, walsartan blokuje działanie angiotensyny II, a hydrochlorotiazyd działa moczopędnie. Idealny wybór dla dorosłych pacjentów, którzy potrzebują kompleksowego rozwiązania w jednej tabletce.
Amlomyl to lek, który jest antagonistą wapnia z grupy pochodnych dihydropirydyny. Zawiera substancję czynną amlodypinę, która działa rozkurczająco na mięśnie gładkie naczyń krwionośnych i komórek mięśnia sercowego. Dzięki temu obniża ciśnienie krwi i poprawia ukrwienie serca. Lek stosuje się w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz dławicy piersiowej. Jest dostępny na receptę.
Amlopin to lek, który należy do grupy leków zwanych antagonistami wapnia. Jest stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego krwi (nadciśnienia tętniczego), pewnego rodzaju bólu w klatce piersiowej nazwanego dławicą piersiową i jej rzadkiej postaci, dławicy piersiowej typu Prinzmetala (dławica odmienna). Działa poprzez zmniejszenie napięcia mięśni gładkich naczyń krwionośnych, co prowadzi do obniżenia ciśnienia krwi. Lek jest dostępny na receptę.
Amlosatin to lek składający się z trzech substancji czynnych: amlodypiny, tamsulozyny i atorwastatyny. Amlodypina jest lekiem na nadciśnienie tętnicze i dławicę piersiową, który działa poprzez rozszerzanie naczyń krwionośnych. Tamsulozyna jest lekiem stosowanym w leczeniu łagodnego przerostu prostaty, który działa poprzez rozluźnienie mięśni w gruczole krokowym i cewce moczowej. Atorwastatyna jest lekiem stosowanym do obniżania poziomu cholesterolu we krwi. Lek jest dostępny na receptę.
Amlozek to lek z grupy antagonistów wapnia zawierający amlodypinę, stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego i dławicy piersiowej, w tym dławicy Prinzmetala. Rozszerza naczynia krwionośne, ułatwiając przepływ krwi i zwiększając dopływ tlenu do mięśnia sercowego. Regularne stosowanie zapobiega bólowi w klatce piersiowej, choć nie łagodzi go natychmiastowo.
Amlozek Swift to lek zawierający amlodypinę, substancję czynną zaliczaną do grupy antagonistów wapnia. Jest on wskazany w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi (nadciśnienia tętniczego) oraz bólu w klatce piersiowej, znanym jako dławica piersiowa. U pacjentów z chorobą niedokrwienną serca, Amlozek Swift ułatwia dopływ krwi do mięśnia sercowego zwiększając ilość dostarczanego tlenu, co w rezultacie zapobiega bólowi w klatce piersiowej. Lek jest dostępny na receptę.
Amolisa HCT to lek, który składa się z trzech substancji czynnych: olmesartanu medoksomilu, amlodypiny (w postaci bezylanu) oraz hydrochlorotiazydu. Wszystkie te składniki pomagają w obniżeniu wysokiego ciśnienia tętniczego. Lek jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego u dorosłych pacjentów, u których ciśnienie tętnicze nie jest odpowiednio kontrolowane przyjmowaniem dwuskładnikowego produktu zawierającego olmesartan medoksomil i amlodypinę lub u pacjentów, którzy przyjmują lek złożony zawierający olmesartan medoksomil, hydrochlorotiazyd i amlodypinę w oddzielnych lekach. Jest dostępny na receptę.
Ampril to lek przeciwnadciśnieniowy, który zawiera substancję czynną ramipryl. Jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego różnego pochodzenia. Może być również stosowany w leczeniu niewydolności serca, jeśli serce nie jest w stanie pompować krwi w ilości wystarczającej na potrzeby organizmu. Ampril jest dostępny na receptę.
Ampril HL i Ampril HD to leki w formie tabletek, które są stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego. Działają poprzez rozluźnienie i rozszerzenie naczyń krwionośnych, co ułatwia sercu pompowanie krwi. Są dostępne na receptę. Wskazaniem do stosowania tych leków jest nadciśnienie tętnicze, a także niewydolność serca po ostrym zawale mięśnia sercowego.
Amrap to lek, który zawiera w swoim składzie amlodypinę. Jest to lek z grupy antagonistów wapnia, który rozszerza naczynia krwionośne, obniża ciśnienie krwi i powoduje lepsze ukrwienie serca. Stosuje się go w leczeniu nadciśnienia tętniczego i leczeniu zespołów niedokrwiennych serca. Lek ten jest dostępny na receptę.
Anartan to lek, który zawiera substancję czynną walsartan. Należy do grupy leków zwanych antagonistami receptora angiotensyny II, które są stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi. Walsartan działa przez blokowanie działania angiotensyny II, co prowadzi do rozluźnienia naczyń krwionośnych i obniżenia ciśnienia krwi. Anartan jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego krwi u dorosłych pacjentów oraz dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 18 lat. Jest dostępny na receptę.
Angioton to lek, który ma postać tabletek. Jest to lek, który rozszerza naczynia krwionośne i obniża ciśnienie tętnicze krwi. Nieleczone nadciśnienie może prowadzić do uszkodzenia naczyń krwionośnych w różnych narządach, co w niektórych przypadkach może prowadzić do zawału serca, niewydolności serca lub nerek, udaru mózgu lub utraty wzroku. Lek jest dostępny na receptę.
Apo-Doxan to lek, który zawiera substancję czynną doksazosynę. Jest to lek przeciwnadciśnieniowy, który działa poprzez zmniejszenie obwodowego oporu naczyniowego, co prowadzi do obniżenia ciśnienia tętniczego krwi. Apo-Doxan jest również stosowany w leczeniu objawów wywołanych łagodnym przerostem gruczołu krokowego. Lek jest dostępny na receptę.
APO-PERINDOX to lek doustny w postaci tabletek, stosowany w leczeniu nadciśnienia, niewydolności serca, mający działanie profilaktyczne przy zawałach. Niewydolność serca (stan, kiedy serce nie jest w stanie pompować wystarczającej ilości krwi, aby zaspokoić potrzeby organizmu).
ApoAmlo to lek na receptę, dostępny w formie tabletek. Stosuje się go w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz różnych postaci dławicy piersiowej, w tym rzadko występującej postaci zwanej dławicą piersiową typu Prinzmetala. Lek ten działa poprzez rozszerzanie naczyń krwionośnych, co ułatwia przepływ krwi i zwiększa ilość dostarczanego do serca tlenu.
Apoauronarami jest stosowany do leczenia wysokiego ciśnienia tętniczego krwi (nadciśnienia tętniczego), obniżenia ryzyka wystąpienia zawału serca lub udaru mózgu, obniżenia ryzyka lub opóźnienia pogorszenia chorób nerek (niezależnie od tego czy pacjent choruje na cukrzycę), leczenia serca, gdy nie pompuje ono wystarczającej ilości krwi do reszty ciała (niewydolność serca) oraz leczenia po zawale serca powikłanym niewydolnością serca. Lek jest dostępny na receptę.
ApoRami to lek na receptę, który ma postać tabletek. Lek ten należy do grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny i działa poprzez zmniejszenie napięcia i rozszerzenie naczyń krwionośnych, co prowadzi do obniżenia ciśnienia krwi. Stosowany jest w leczeniu nadciśnienia tętniczego, a także po zawale serca powikłanym niewydolnością serca. Dodatkowo, poprawia ukrwienie serca, zwiększając transport tlenu do mięśnia sercowego, co zmniejsza ryzyko wystąpienia zawału.
Nadciśnienie tętnicze to jedna z najczęstszych chorób układu krążenia dotykająca miliony ludzi na całym świecie. Skuteczna kontrola ciśnienia krwi ma kluczowe znaczenie dla zapobiegania poważnym powikłaniom, takim jak zawał serca, udar mózgu, niewydolność serca czy uszkodzenie nerek. Współczesna medycyna oferuje szereg skutecznych metod leczenia nadciśnienia, w tym różnorodne grupy leków hipotensyjnych o odmiennych mechanizmach działania. Odpowiednio dobrana terapia farmakologiczna, w połączeniu ze zmianami stylu życia, pozwala większości pacjentów utrzymać prawidłowe wartości ciśnienia i znacząco zmniejszyć ryzyko sercowo-naczyniowe. Niniejszy artykuł stanowi kompleksowy przegląd dostępnych opcji farmakologicznych w leczeniu nadciśnienia tętniczego, zasad ich stosowania oraz czynników wpływających na wybór optymalnej terapii.
Nadciśnienie tętnicze to przewlekły stan chorobowy charakteryzujący się utrzymującym się podwyższonym ciśnieniem krwi w tętnicach. Zgodnie z aktualnymi wytycznymi, o nadciśnieniu tętniczym mówimy, gdy wartości ciśnienia skurczowego (tzw. górnego) osiągają 140 mmHg lub więcej, i/lub wartości ciśnienia rozkurczowego (tzw. dolnego) osiągają 90 mmHg lub więcej, w pomiarach wykonywanych przy kilku oddzielnych okazjach.
Warto pamiętać, że pojedynczy pomiar ciśnienia nie jest wystarczający do postawienia diagnozy. Rozpoznanie nadciśnienia wymaga potwierdzenia w kilkukrotnych pomiarach, wykonywanych zazwyczaj w kilkudniowych lub kilkutygodniowych odstępach.
W zależności od przyczyny, nadciśnienie dzieli się na:
Przed omówieniem farmakoterapii nadciśnienia, warto podkreślić kluczową rolę metod niefarmakologicznych, które stanowią fundament skutecznego leczenia tego schorzenia. Do najważniejszych elementów leczenia niefarmakologicznego zaliczamy:
Modyfikacje stylu życia są zalecane wszystkim pacjentom z nadciśnieniem, niezależnie od stopnia zaawansowania choroby i stosowanej farmakoterapii. W przypadku nadciśnienia 1 stopnia (140-159/90-99 mmHg) u osób z niskim lub umiarkowanym ryzykiem sercowo-naczyniowym, leczenie niefarmakologiczne może być wystarczające przez pierwsze 3-6 miesięcy.
Farmakoterapia nadciśnienia tętniczego opiera się na pięciu głównych grupach leków, które stanowią podstawę współczesnego leczenia:
Diuretyki to jedna z najstarszych i najlepiej przebadanych grup leków stosowanych w leczeniu nadciśnienia. Ich mechanizm działania polega na zwiększeniu wydalania sodu i wody przez nerki, co prowadzi do zmniejszenia objętości krwi krążącej i obniżenia ciśnienia tętniczego.
Diuretyki są szczególnie skuteczne u osób starszych, pacjentów z otyłością oraz w przypadku nadciśnienia sodowrażliwego. Często łączy się je z innymi lekami hipotensyjnymi w celu zwiększenia efektu terapeutycznego.
Wśród możliwych działań niepożądanych diuretyków wymienia się:
Inhibitory ACE blokują enzym odpowiedzialny za przekształcanie angiotensyny I w angiotensynę II, która jest silnym związkiem naczynioskurczowym. Efektem ich działania jest rozszerzenie naczyń krwionośnych i zmniejszenie oporu obwodowego, co prowadzi do obniżenia ciśnienia tętniczego.
Inhibitory ACE są szczególnie zalecane u pacjentów z:
Do najczęstszych działań niepożądanych inhibitorów ACE należą:
Inhibitory ACE są przeciwwskazane u kobiet w ciąży ze względu na ryzyko wad rozwojowych płodu.
Antagoniści receptora angiotensyny II, znani również jako sartany, blokują receptor AT1 dla angiotensyny II, zapobiegając jej działaniu naczynioskurczowemu i proliferacyjnemu. Ich mechanizm działania jest podobny do inhibitorów ACE, jednak sartany nie wpływają na metabolizm bradykininy, co przekłada się na lepszy profil tolerancji.
Sartany są szczególnie wskazane u pacjentów:
Sartany są generalnie dobrze tolerowane, a działania niepożądane występują rzadko. Do potencjalnych działań niepożądanych należą:
Podobnie jak inhibitory ACE, sartany są przeciwwskazane u kobiet w ciąży.
Beta-blokery zmniejszają częstość akcji serca i siłę jego skurczu oraz hamują uwalnianie reniny, co prowadzi do obniżenia ciśnienia tętniczego. W przeszłości były lekami pierwszego wyboru w terapii nadciśnienia, obecnie zaleca się je przede wszystkim w przypadku współistnienia określonych schorzeń.
Beta-blokery są szczególnie wskazane u pacjentów z:
Do najczęstszych działań niepożądanych beta-blokerów należą:
Blokery kanałów wapniowych hamują napływ jonów wapnia do komórek mięśni gładkich naczyń krwionośnych oraz kardiomiocytów, co prowadzi do rozszerzenia naczyń krwionośnych i obniżenia ciśnienia tętniczego.
Blokery kanałów wapniowych są szczególnie skuteczne u:
Do najczęstszych działań niepożądanych blokerów kanałów wapniowych należą:
Oprócz pięciu głównych grup leków, w leczeniu nadciśnienia tętniczego stosuje się również inne preparaty, szczególnie w przypadkach oporności na standardową terapię:
Alfa-blokery blokują receptory alfa-1-adrenergiczne, co prowadzi do rozszerzenia naczyń krwionośnych i obniżenia oporu obwodowego. Do tej grupy należą:
Alfa-blokery są stosowane głównie u pacjentów z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego (BPH), ponieważ łączą działanie hipotensyjne z poprawą objawów ze strony dolnych dróg moczowych.
Do działań niepożądanych alfa-blokerów należą:
Leki te zmniejszają aktywność układu współczulnego poprzez działanie na ośrodkowy układ nerwowy. Do tej grupy należą:
Leki te są zazwyczaj stosowane jako terapia uzupełniająca, gdy standardowe leczenie jest niewystarczające.
Działania niepożądane tych leków obejmują:
Aliskiren (150-300 mg/dobę) jest jedynym dostępnym bezpośrednim inhibitorem reniny. Hamuje on aktywność reniny, kluczowego enzymu w kaskadzie renina-angiotensyna-aldosteron.
Aliskiren jest rzadko stosowany w praktyce klinicznej, głównie ze względu na ograniczoną skuteczność w monoterapii i ryzyko poważnych działań niepożądanych przy łączeniu z innymi lekami blokującymi układ renina-angiotensyna-aldosteron.
Badania kliniczne wykazały, że monoterapia (leczenie jednym lekiem) pozwala na uzyskanie docelowych wartości ciśnienia tętniczego jedynie u 20-30% pacjentów. U większości chorych konieczne jest zastosowanie co najmniej dwóch leków hipotensyjnych.
Terapia skojarzona ma kilka istotnych zalet:
Obecnie, zgodnie z najnowszymi wytycznymi, u większości pacjentów zaleca się rozpoczynanie leczenia od razu od terapii skojarzonej, najlepiej w postaci preparatu złożonego (tzw. polypill).
W przypadku opornego nadciśnienia tętniczego (gdy nie udaje się osiągnąć docelowych wartości ciśnienia pomimo stosowania trzech leków, w tym diuretyku), zaleca się dodanie spironolaktonu w małej dawce (25-50 mg/dobę) jako czwartego leku.
Współczesna farmakoterapia oferuje preparaty zawierające dwie lub nawet trzy substancje lecznicze w jednej tabletce. Takie rozwiązanie ma liczne zalety:
Przykłady dostępnych preparatów złożonych:
Wiele leków przeciwnadciśnieniowych dostępnych jest w formie tabletek o przedłużonym uwalnianiu. Taka postać leku zapewnia:
Należy pamiętać, że tabletek o przedłużonym uwalnianiu zazwyczaj nie wolno dzielić, kruszyć ani rozgryzać, gdyż może to zaburzyć profil uwalniania leku.
Wybór optymalnej terapii hipotensyjnej jest procesem złożonym i zindywidualizowanym. Lekarz, dobierając leki, bierze pod uwagę liczne czynniki:
Im wyższe ciśnienie tętnicze i większe ryzyko powikłań sercowo-naczyniowych, tym bardziej intensywna powinna być terapia. U pacjentów z ciśnieniem nieznacznie przekraczającym normę i niskim ryzykiem powikłań można rozpocząć leczenie od jednego leku, natomiast w przypadku wysokich wartości ciśnienia konieczna jest zazwyczaj terapia skojarzona.
Obecność innych chorób ma istotny wpływ na wybór leków przeciwnadciśnieniowych:
Badania wykazały, że osoby rasy czarnej lepiej reagują na leczenie diuretykami i blokerami kanałów wapniowych niż na inhibitory ACE i beta-blokery.
Indywidualna tolerancja leków jest istotnym czynnikiem wpływającym na wybór terapii. Jeśli pacjent doświadcza uciążliwych działań niepożądanych, konieczna może być zmiana leku na inny z tej samej grupy lub z innej grupy.
Przy wyborze leków hipotensyjnych należy zawsze uwzględniać potencjalne interakcje z innymi przyjmowanymi przez pacjenta lekami.
Regularne kontrole ciśnienia tętniczego są niezbędnym elementem skutecznej terapii nadciśnienia. Aktualne wytyczne wskazują, że u większości pacjentów celem leczenia jest obniżenie ciśnienia poniżej 140/90 mmHg.
W przypadku niektórych grup pacjentów cele terapeutyczne mogą być inne:
Skuteczne leczenie nadciśnienia tętniczego wymaga indywidualnego podejścia i często stosowania terapii skojarzonej. Współczesna farmakoterapia oferuje szeroki wybór leków o różnych mechanizmach działania, co pozwala na optymalne dopasowanie leczenia do potrzeb konkretnego pacjenta.
Kluczowe znaczenie ma systematyczne przyjmowanie leków zgodnie z zaleceniami lekarza oraz regularne kontrole ciśnienia tętniczego. Należy pamiętać, że farmakoterapia jest tylko jednym z elementów kompleksowego leczenia nadciśnienia, które powinno obejmować również modyfikację stylu życia, w tym odpowiednią dietę i aktywność fizyczną.
Leczenie nadciśnienia tętniczego jest procesem dynamicznym, wymagającym okresowej weryfikacji i dostosowywania do zmieniających się potrzeb pacjenta. Regularne wizyty kontrolne u lekarza umożliwiają ocenę skuteczności leczenia, wykrycie ewentualnych działań niepożądanych oraz wprowadzenie niezbędnych modyfikacji terapii.
Odpowiednio leczone nadciśnienie tętnicze pozwala pacjentom prowadzić pełne, aktywne życie i znacząco zmniejsza ryzyko poważnych powikłań sercowo-naczyniowych, takich jak zawał serca, udar mózgu czy niewydolność serca.
Nadciśnienie tętnicze jest chorobą przewlekłą, która zazwyczaj wymaga długotrwałego, często dożywotniego leczenia. U niektórych pacjentów, szczególnie z łagodnym nadciśnieniem, możliwe jest zmniejszenie dawek lub odstawienie leków po wprowadzeniu istotnych zmian w stylu życia (znaczna redukcja masy ciała, regularna aktywność fizyczna, ograniczenie spożycia soli). Jednak decyzja o modyfikacji lub zakończeniu leczenia zawsze powinna być podejmowana pod nadzorem lekarza.
Nie zaleca się samodzielnej modyfikacji dawek leków na nadciśnienie. Zbyt gwałtowne obniżenie ciśnienia może prowadzić do niepożądanych objawów, takich jak zawroty głowy czy omdlenia, natomiast niewystarczające dawki nie zapewnią odpowiedniej ochrony przed powikłaniami nadciśnienia. Wszelkie zmiany w leczeniu powinny być konsultowane z lekarzem.
Leki stosowane w terapii nadciśnienia tętniczego nie wywołują uzależnienia psychicznego ani fizycznego. Konieczność długotrwałego stosowania wynika z przewlekłego charakteru choroby, a nie z uzależniającego działania leków.
Większość leków hipotensyjnych zaleca się przyjmować rano, co zapewnia najlepszą kontrolę ciśnienia w ciągu dnia. Jednak niektóre badania sugerują, że przyjmowanie leków wieczorem może zapewnić lepszą kontrolę ciśnienia w nocy i wczesnych godzinach porannych, kiedy ryzyko incydentów sercowo-naczyniowych jest największe. Optymalny czas przyjmowania leków powinien być ustalony indywidualnie z lekarzem, w zależności od dobowego profilu ciśnienia pacjenta i rodzaju stosowanych leków.
Niektóre leki przeciwnadciśnieniowe, zwłaszcza beta-blokery i diuretyki tiazydowe, mogą jako działanie niepożądane powodować zaburzenia potencji u mężczyzn. Jeśli wystąpią takie problemy, należy omówić je z lekarzem, który może zmodyfikować leczenie. Leki z grupy inhibitorów ACE, sartanów i niektórych blokerów kanałów wapniowych rzadziej wywołują takie działania niepożądane.
Niektóre leki dostępne bez recepty, takie jak niesteroidowe leki przeciwzapalne (np. ibuprofen, naproksen), mogą wchodzić w interakcje z lekami przeciwnadciśnieniowymi i osłabiać ich działanie lub zwiększać ryzyko działań niepożądanych. Przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku dostępnego bez recepty należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.
Nie zaleca się samodzielnego odstawiania leków przeciwnadciśnieniowych. Nagłe przerwanie stosowania niektórych leków, szczególnie beta-blokerów, może prowadzić do efektu odbicia z gwałtownym wzrostem ciśnienia tętniczego, zwiększoną częstością akcji serca, a nawet wzrostem ryzyka zawału serca czy udaru mózgu. Jeśli pacjent chce zmniejszyć dawki leków lub całkowicie je odstawić, powinien to zrobić stopniowo, zawsze pod ścisłym nadzorem lekarza.
Niektóre leki przeciwnadciśnieniowe, zwłaszcza w początkowym okresie leczenia lub przy zbyt wysokich dawkach, mogą powodować nadmierne obniżenie ciśnienia tętniczego, prowadzące do zawrotów głowy lub nawet omdleń. Zjawisko to, nazywane hipotonią ortostatyczną, występuje szczególnie często przy zmianie pozycji z leżącej na stojącą. Jeśli pacjent doświadcza takich objawów, powinien niezwłocznie skonsultować się z lekarzem, który może dostosować dawkę leku lub zmienić czas jego przyjmowania.
Niektóre suplementy diety mogą wchodzić w interakcje z lekami przeciwnadciśnieniowymi. Na przykład preparaty zawierające dziurawiec mogą zmniejszać skuteczność niektórych leków, a suplementy potasu mogą zwiększać ryzyko hiperkaliemii u pacjentów przyjmujących inhibitory ACE, sartany lub antagonisty aldosteronu. Przed zastosowaniem jakiegokolwiek suplementu diety należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.
Niektóre leki przeciwnadciśnieniowe, zwłaszcza w początkowym okresie leczenia, mogą powodować senność, zawroty głowy lub zaburzenia koncentracji, co może upośledzać zdolność prowadzenia pojazdów. Pacjenci rozpoczynający leczenie przeciwnadciśnieniowe powinni zachować szczególną ostrożność podczas prowadzenia pojazdów czy obsługi maszyn, dopóki nie poznają swojej reakcji na lek.
Obrzęki kostek i podudzi są częstym działaniem niepożądanym blokerów kanałów wapniowych, szczególnie pochodnych dihydropirydyny. Aby zmniejszyć ich nasilenie, zaleca się:
Jeśli obrzęki są nasilone lub uciążliwe, należy skonsultować się z lekarzem, który może rozważyć zmianę leku na inny.
Niektóre leki stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego mogą wpływać na masę ciała. Beta-blokery mogą prowadzić do niewielkiego przyrostu masy ciała poprzez spowolnienie metabolizmu i zmniejszenie wydatku energetycznego. Diuretyki tiazydowe w początkowym okresie leczenia powodują utratę wody i sodu, co może prowadzić do redukcji masy ciała, jednak przy długotrwałym stosowaniu mogą sprzyjać przyrostowi masy ciała poprzez wpływ na metabolizm glukozy. Inhibitory ACE, sartany i blokery kanałów wapniowych są generalnie neutralne pod względem wpływu na masę ciała.
