Abiazyt

Abiazyt to lek w postaci tabletek powlekanych, który zawiera substancję czynną o nazwie azytromycyna. Jest to antybiotyk makrolidowy, który należy do grupy azalidów. Azytromycyna hamuje syntezę białka bakteryjnego, co pozwala na skuteczne zwalczanie zakażeń o podłożu bakteryjnym wywołanych przez bakterie wrażliwe na azytromycynę. Lek jest dostępny na receptę.

Acviscin

Acviscin to antybiotyk glikopeptydowy, który jest stosowany w leczeniu ciężkich zakażeń wywołanych przez bakterie, które są oporne na inne antybiotyki. Lek występuje w postaci proszku, z którego po dodaniu jałowej wody otrzymuje się roztwór. Roztwór ten jest podawany pacjentowi w postaci infuzji, wolnego wstrzyknięcia lub w kroplówce. Acviscin jest wskazany do leczenia różnych ciężkich zakażeń wyściółki lub zastawek serca, płuc, kości lub tkanek miękkich (ciała).

Afastural

Afastural to antybiotyk zawierający fosfomycynę, stosowany w leczeniu i profilaktyce zakażeń bakteryjnych dróg moczowych. Dostępny jest w postaci granulek do sporządzania roztworu doustnego. Fosfomycyna działa bakteriobójczo, osiągając wysokie stężenie w moczu, co czyni go skutecznym w przypadku infekcji bakteryjnych pęcherza. Pamiętaj, że Afastural jest dostępny tylko na receptę.

Afreloxa

Afreloxa to lek zawierający dwie substancje czynne: amoksycylinę i kwas klawulanowy. Amoksycylina jest antybiotykiem z grupy penicylin, który hamuje syntezę ściany komórkowej bakterii, prowadząc do ich śmierci. Kwas klawulanowy z kolei zapobiega unieczynnieniu amoksycyliny przez enzymy wytwarzane przez niektóre bakterie. Lek jest stosowany w leczeniu różnych zakażeń bakteryjnych, takich jak zakażenia górnych i dolnych dróg oddechowych, zakażenia układu moczowego, zakażenia skóry i tkanek miękkich. Afreloxa jest dostępna na receptę.

Aknemycin

Aknemycin to lek stosowany miejscowo na skórę, który zawiera substancję czynną erytromycynę. Erytromycyna działa bakteriostatycznie na drobnoustroje, które mają znaczenie w powstawaniu trądziku pospolitego, w szczególności na Propionibacterium acnes. Ponadto erytromycyna stosowana miejscowo hamuje rozkład lipidów łoju na powierzchni skóry. Lek jest dostępny na receptę i jest wskazany do leczenia wszelkich postaci trądziku pospolitego, szczególnie postaci zapalne z obecnością grudek i krostek.

Amikacin Adamed

Amikacin Adamed to lek, którego substancją czynną jest amikacyna, antybiotyk z grupy aminoglikozydów. Lek ten działa bakteriobójczo na wrażliwe bakterie i jest stosowany w krótkotrwałym leczeniu ciężkich zakażeń wywołanych przez bakterie wrażliwe na amikacynę. Wskazania do stosowania obejmują zakażenia dróg oddechowych, kości i stawów, skóry i tkanek miękkich, wewnątrz jamy brzusznej, ran po oparzeniach i ran pooperacyjnych, ciężkie, powikłane i nawracające zakażenia dróg moczowych, posocznice oraz zakażenia ośrodkowego układu nerwowego. Lek jest dostępny na receptę.

Amikacin B. Braun

Lek Amikacin B. Braun jest antybiotykiem z grupy aminoglikozydów, stosowanym do leczenia ciężkich zakażeń bakteryjnych. Jest skuteczny w przypadku zakażeń płuc i dolnych dróg oddechowych, zakażeń w obrębie jamy brzusznej, powikłanych i nawracających zakażeń nerek, dróg moczowych i pęcherza moczowego, a także zakażeń skóry i tkanek miękkich. Lek jest dostępny na receptę.

Amikacin Kabi

Amikacin Kabi to antybiotyk aminoglikozydowy, który zawiera substancję czynną amikacynę. Jest stosowany w leczeniu ciężkich zakażeń bakteryjnych, które są wrażliwe na amikacynę. Wskazany jest w leczeniu zakażeń szpitalnych dolnych dróg oddechowych, powikłanych i nawracających zakażeń dróg moczowych, powikłanych zakażeń w obrębie jamy brzusznej, ostrego bakteryjnego zakażenia skóry i tkanek miękkich oraz bakteryjnego zapalenia wsierdzia. Lek jest dostępny na receptę.

Amoclan

Amoclan to antybiotyk, który zawiera dwie substancje czynne: amoksycylinę i kwas klawulanowy. Jest stosowany w leczeniu różnych zakażeń bakteryjnych, takich jak zakażenia dróg oddechowych, ucha środkowego, zatok przynosowych, układu moczowego, skóry i tkanek miękkich, a także zakażeń kości i stawów. Lek jest dostępny na receptę.

Amoclan BID

Amoclan BID to antybiotyk, który działa bakteriobójczo na bakterie wywołujące różnego rodzaju zakażenia. Lek zawiera dwie substancje czynne: amoksycylinę i kwas klawulanowy. Jest dostępny w postaci proszku do sporządzania zawiesiny doustnej. Lek jest stosowany w leczeniu zakażeń ucha środkowego i zatok przynosowych, zakażeń dróg oddechowych, zakażeń dróg moczowych, zakażeń skóry i tkanek miękkich, w tym zakażeń stomatologicznych oraz zakażeń kości i stawów. Lek jest dostępny na receptę.

Amoksiklav

Amoksiklav to antybiotyk, który zawiera dwa różne leki: amoksycylinę i kwas klawulanowy. Jest stosowany w leczeniu różnych zakażeń bakteryjnych u dorosłych i dzieci, takich jak ostre bakteryjne zapalenie zatok, ostre zapalenie ucha środkowego, zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli, pozaszpitalne zapalenie płuc, zapalenie pęcherza moczowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek, zakażenia skóry i tkanek miękkich, zakażenia po ukąszeniach zwierząt, ciężki ropień okołozębowy z szerzącym się zapaleniem tkanki łącznej oraz zakażenia kości i stawów. Lek jest dostępny na receptę.

Amoksiklav ES

Amoksiklav ES to antybiotyk zawierający dwa składniki: amoksycylinę i kwas klawulanowy. Lek ten jest stosowany w leczeniu różnych zakażeń bakteryjnych, takich jak zakażenia ucha środkowego, zakażenia płuc, a także zakażenia skóry i tkanek miękkich. Jest dostępny na receptę i przeznaczony do stosowania u niemowląt i dzieci.

Amoksiklav Quicktab

Amoksiklav Quicktab to antybiotyk zawierający dwie substancje czynne: amoksycylinę i kwas klawulanowy. Jest stosowany w leczeniu różnych zakażeń bakteryjnych, takich jak zakażenia dróg oddechowych, skóry i tkanek miękkich. Lek jest dostępny na receptę.

Amotaks

Amotaks to antybiotyk, który zawiera amoksycylinę, półsyntetyczną penicylinę. Jest stosowany w leczeniu zakażeń wywołanych przez bakterie wrażliwe na amoksycylinę. Wskazaniami do stosowania leku są: zakażenia górnych i dolnych dróg oddechowych, zakażenia układu moczowego, zakażenia skóry i tkanek miękkich, zakażenia stomatologiczne, ostrą, niepowikłaną rzeżączkę. Lek jest dostępny na receptę.

Amotaks Dis

Amotaks Dis to antybiotyk beta-laktamowy o szerokim spektrum działania, zawierający substancję czynną – amoksycylinę. Jest stosowany w leczeniu zakażeń bakteryjnych, takich jak ostre bakteryjne zapalenie zatok, ostre zapalenie ucha środkowego, ostre paciorkowcowe zapalenie migdałków i zapalenie gardła, zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli, pozaszpitalne zapalenie płuc, ostre zapalenie pęcherza moczowego oraz zakażenia skóry i tkanek miękkich. Lek jest dostępny na receptę.

Amoxicillin -1A Pharma

Amoxicillin -1A Pharma to antybiotyk, który jest pochodną penicyliny. Lek ten ma właściwości bakteriobójcze i jest stosowany w leczeniu zakażeń wywołanych przez bakterie wrażliwe na amoksycylinę. Lek ten leczy zakażenia uszu, gardła, nosa i zatok, zakażenia w obrębie klatki piersiowej, takich jak bakteryjne zapalenie oskrzeli i zapalenie płuc, zakażenia pęcherza moczowego. Jest dostępny na receptę.

Amoxicillin + clavulanic acid AptaPharma

Amoxicillin + clavulanic acid AptaPharma to skuteczny antybiotyk, który działa bakteriobójczo na wiele rodzajów bakterii wywołujących zakażenia. Preparat ten zawiera dwa różne leki: amoksycylinę i kwas klawulanowy. Amoksycylina, należąca do grupy penicylin, może czasami być zahamowana, ale kwas klawulanowy, drugi aktywny składnik, przeciwdziała temu unieczynnieniu. Amoxicillin + clavulanic acid AptaPharma jest stosowany u dorosłych i dzieci w leczeniu wielu rodzajów zakażeń, takich jak ciężkie zakażenia ucha, nosa i gardła, zakażenia dróg oddechowych, zakażenia dróg moczowych, zakażenia skóry i tkanek miękkich, w tym zakażenia stomatologiczne, zakażenia kości i stawów, zakażenia w obrębie jamy brzusznej oraz zakażenia narządów płciowych u kobiet. Jest również stosowany u dorosłych i dzieci w celu zapobiegania zakażeniom związanym z poważnymi zabiegami operacyjnymi.

Amoxicillin + Clavulanic Acid Aurovitas

Amoxicillin + Clavulanic Acid Aurovitas to antybiotyk, który skutecznie zwalcza bakterie powodujące różnego rodzaju infekcje. Preparat zawiera dwie substancje czynne: amoksycylinę oraz kwas klawulanowy. Amoksycylina, należąca do grupy penicylin, działa bakteriobójczo, jednakże jej działanie może zostać zahamowane przez niektóre bakterie. Kwas klawulanowy przeciwdziała temu zjawisku, co zwiększa skuteczność leku. Lek jest stosowany w leczeniu zakażeń bakteryjnych u dorosłych i dzieci, takich jak zakażenia ucha środkowego i zatok przynosowych, zakażenia dróg oddechowych, zakażenia dróg moczowych, zakażenia skóry i tkanek miękkich, zakażenia kości i stawów. Lek jest dostępny na receptę.

Amoxicillin Aurovitas

Amoxicillin Aurovitas to antybiotyk, który zawiera substancję czynną amoksycylinę. Jest to lek na receptę stosowany w leczeniu różnych zakażeń bakteryjnych, takich jak ostre bakteryjne zapalenie zatok, ostre zapalenie ucha środkowego, ostre paciorkowcowe zapalenie migdałków i zapalenie gardła, zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli oraz pozaszpitalne zapalenie płuc. Lek ten jest również stosowany w leczeniu zakażeń układu moczowego, takich jak ostre zapalenie pęcherza moczowego i odmiedniczkowe zapalenie nerek.

Amoxicillin CNP Pharma

Amoxicillin CNP Pharma to antybiotyk, który jest często stosowany w leczeniu różnych infekcji bakteryjnych. Lek ten jest skuteczny przeciwko szerokiemu spektrum bakterii i jest często przepisywany na zakażenia uszu, gardła, nosa i zatok, zakażenia dolnych dróg oddechowych takie jak zapalenie oskrzeli i zapalenie płuc, zakażenia pęcherza moczowego, wczesne stadium boreliozy oraz chorobę wrzodową żołądka wywołaną przez bakterie Helicabacter pylori. Jest dostępny na receptę.

Amoxicillin MIP Pharma

Amoxicillin MIP Pharma to antybiotyk, który jest pochodną penicyliny. Ma właściwości bakteriobójcze i jest stosowany w leczeniu zakażeń wywołanych przez bakterie wrażliwe na amoksycylinę. Lek ten jest dostępny na receptę. Wskazania do stosowania obejmują zakażenia górnych i dolnych dróg oddechowych, zakażenia układu moczowego oraz schorzenia układu trawiennego.

Amoxicillin/Clavulanic acid Aurobindo

Amoxicillin/Clavulanic acid Aurobindo to antybiotyk zawierający dwie substancje czynne: amoksycylinę i kwas klawulanowy. Jest stosowany w leczeniu różnych zakażeń bakteryjnych, takich jak zakażenia ucha środkowego, zatok przynosowych, dolnych i górnych dróg oddechowych, dróg moczowych, skóry i tkanek miękkich, a także zakażeń kości i stawów. Jest dostępny na receptę.

Amoxicillin/Clavulanic Acid Kabi

Amoxicillin/Clavulanic Acid Kabi to antybiotyk, który skutecznie zwalcza bakterie powodujące różnego rodzaju infekcje. Preparat zawiera dwie substancje czynne: amoksycylinę oraz kwas klawulanowy. Amoksycylina, należąca do grupy penicylin, może czasami nie działać wystarczająco silnie, jednak kwas klawulanowy zapobiega temu zjawisku. Jest stosowany w leczeniu ciężkich zakażeń ucha, nosa i gardła, zakażeń dróg oddechowych, zakażeń dróg moczowych, zakażeń skóry i tkanek miękkich, w tym zakażeń stomatologicznych, zakażeń kości i stawów, zakażeń w obrębie jamy brzusznej oraz zakażeń narządów płciowych u kobiet. Jest dostępny na receptę.

Amoxil

Amoxil to antybiotyk zawierający amoksycylinę, który jest często stosowany w leczeniu różnych zakażeń bakteryjnych. Jest skuteczny przeciwko wielu różnym gatunkom bakterii. Amoxil jest często stosowany w leczeniu takich schorzeń jak zapalenie ucha środkowego, zapalenie zatok, zakażenia dróg oddechowych, układu moczowego, skóry i innych. Jest dostępny na receptę.

Ampicilin+Sulbactam AptaPharma

Ampicilin+Sulbactam AptaPharma to lek, który zawiera dwa składniki aktywne: ampicylinę i sulbaktam. Ampicylina jest antybiotykiem z grupy penicylin, który działa przeciwbakteryjnie, niszcząc ściany komórkowe bakterii i powodując ich śmierć. Sulbaktam jest inhibitorem β-laktamaz, enzymów produkowanych przez niektóre bakterie, które mogą rozkładać antybiotyki i czynić je nieskutecznymi. Dzięki temu sulbaktam zwiększa skuteczność ampicyliny. Lek jest stosowany w leczeniu różnych zakażeń bakteryjnych, w tym zakażeń układu moczowego, dróg oddechowych, skóry i tkanek miękkich. Jest dostępny na receptę.

Ampicillin Adamed

Ampicillin Adamed to antybiotyk zawierający substancję czynną ampicylinę, która należy do grupy leków zwanych “penicylinami”. Lek ten jest stosowany do leczenia zakażeń bakteryjnych, zabijając bakterie, które powodują zakażenie. Ampicillin Adamed jest stosowany do leczenia zakażeń powodowanych przez bakterie, które są wrażliwe na ampicylinę. Lek ten jest dostępny na receptę.

Ampicillin Sulbactam TZF

Lek Ampicillin Sulbactam TZF jest antybiotykiem, który działa bakteriobójczo na bakterie wywołujące zakażenia. Składa się z dwóch różnych leków: ampicyliny i sulbaktamu. Jest wskazany w leczeniu różnych zakażeń wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na ampicylinę z sulbaktamem, takich jak zakażenia górnych dróg oddechowych, dolnych dróg oddechowych, układu moczowego, skóry i tkanek miękkich oraz zakażenia rzeżączkowe. Lek jest dostępny na receptę.

Ampicillin TZF

Ampicillin TZF to antybiotyk, który jest dostępny w postaci proszku do sporządzania roztworu do wstrzykiwań. Jest stosowany w leczeniu różnych zakażeń bakteryjnych, takich jak zakażenia układu moczowego, zakażenia dróg oddechowych, zakażenia przewodu pokarmowego, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych oraz zapalenie wsierdzia. Lek jest dostępny na receptę.

Ampicillin/Sulbactam Bausch Health

Ampicillin/Sulbactam Bausch Health to antybiotyk o szerokim spektrum działania, łączący ampicylinę i sulbaktam. Ampicylina hamuje powstawanie ściany komórkowej bakterii, a sulbaktam skutecznie zwalcza bakterie oporne na ampicylinę. Lek stosowany jest w leczeniu zakażeń dróg oddechowych, układu moczowego, przewodu pokarmowego, kości, stawów, skóry, tkanek miękkich oraz w przypadku posocznicy i zakażeń pooperacyjnych.

Ampitar

Ampitar to lek przeciwbakteryjny, który zawiera ampicylinę w postaci ampicyliny sodowej. Jest dostępny na receptę i jest stosowany w leczeniu różnych zakażeń bakteryjnych u dzieci i dorosłych. Wskazania do stosowania obejmują ostre nasilenie przewlekłego zapalenia oskrzeli, odmiedniczkowe zapalenie nerek, bakteryjne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, pozaszpitalne zapalenie płuc, zakażenia w obrębie jamy brzusznej oraz bakteriemię występującą w związku z którymkolwiek z wyżej wymienionych zakażeń. Lek jest dostępny w postaci proszku do sporządzania roztworu do wstrzykiwań lub do infuzji.

Amylan

Amylan to lek antybiotykowy, który zawiera dwa różne składniki: amoksycylinę i kwas klawulanowy. Jest stosowany w leczeniu różnych zakażeń bakteryjnych, takich jak ostre bakteryjne zapalenie zatok, ostre zapalenie ucha środkowego, zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli, pozaszpitalne zapalenie płuc, zapalenie pęcherza moczowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek oraz zakażenia skóry i tkanek miękkich. Lek jest dostępny tylko na receptę.

Amylan ES

Amylan ES to antybiotyk zawierający dwa różne leki: amoksycylinę i kwas klawulanowy. Amoksycylina należy do grupy leków zwanych “penicylinami”, których działanie niekiedy może być zahamowane. Kwas klawulanowy przeciwdziała temu zjawisku. Lek jest wskazany do leczenia różnych zakażeń bakteryjnych, takich jak ostre bakteryjne zapalenie zatok, ostre zapalenie ucha środkowego, zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli, pozaszpitalne zapalenie płuc, zapalenie pęcherza moczowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek, zakażenia skóry i tkanek miękkich oraz zakażenia kości i stawów. Amylan ES jest dostępny tylko na receptę.

Anozilad

Anozilad to antybiotyk z grupy oksazolidynonów, który działa poprzez hamowanie wzrostu niektórych bakterii wywołujących zakażenia. Stosuje się go w leczeniu zapalenia płuc i niektórych zakażeń skóry lub tkanek miękkich. Lek jest dostępny na receptę. Wskazania do stosowania leku Anozilad obejmują szpitalne i pozaszpitalne zapalenie płuc, w których znanym lub podejrzewanym czynnikiem chorobotwórczym są bakterie Gram-dodatnie, oraz powikłane zakażenia skóry i tkanek miękkich, tylko wtedy, gdy wyniki badań mikrobiologicznych wykazały, że zakażenie zostało wywołane przez wrażliwe bakterie Gram-dodatnie.

Apiclar

Apiclar to lek na receptę, którego substancją aktywną jest klarytromycyna. Jest to antybiotyk z grupy makrolidów, który hamuje rozwój bakterii powodujących zakażenia. Apiclar jest wskazany w leczeniu zakażeń wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na klarytromycynę, takich jak zakażenia górnych i dolnych dróg oddechowych, skóry i tkanek miękkich.

Aprokam

Aprokam to lek w postaci proszku do sporządzania roztworu do wstrzykiwań. Jest to antybiotyk, cefalosporyna II generacji, zawierający substancję czynną cefuroksym. Lek jest dostępny na receptę. Głównym wskazaniem do stosowania Aprokam jest zapobieganie pooperacyjnemu zapaleniu wnętrza gałki ocznej po operacji usunięcia zaćmy.

Arechin

Arechin to lek przeciwmalaryczny, który działa na niektóre pierwotniaki z rodzaju Plasmodium oraz na pełzaka czerwonki. Jest stosowany w leczeniu i zapobieganiu zimnicy; w leczeniu tocznia rumieniowatego (m.in. SLE i DLE), reumatoidalnego zapalenia stawów. Lek ten jest również stosowany w leczeniu wspomagającym w przypadku zakażeń koronawirusami typu beta. Substancją czynną leku jest chlorochina (w postaci fosforanu). Arechin jest dostępny na receptę.

Argosulfan

Argosulfan to przeciwbakteryjny krem na receptę, który stosuje się w leczeniu oparzeń, odleżyn i owrzodzeń. Dostępne są dwie wielkości leku: 40 g, 400 g. Substancja czynną preparatu jest sulfatiazol srebrowy. Zapobiega on zakażeniom rany, przyspiesza gojenie i tworzy na uszkodzonej skórze ochronną warstwę, dzięki czemu pomaga utrzymać właściwy poziom wilgotności. Działa na wiele bakterii Gram-dodatnich oraz Gram-ujemnych, a także na wirusy ospy wietrznej, opryszczki pospolitej i półpaśca.

ARIKAYCE liposomal

ARIKAYCE liposomal to antybiotyk z amikacyną, należący do grupy aminoglikozydów, które hamują rozwój określonych bakterii. Stosowany w inhalacji w leczeniu zakażeń płuc wywołanych przez Mycobacterium avium Complex u dorosłych z ograniczonymi możliwościami leczenia, nie cierpiących na mukowiscydozę. Wspiera walkę z poważnymi zakażeniami płuc.

Auglavin

Auglavin to antybiotyk zawierający dwa składniki: amoksycylinę i kwas klawulanowy. Jest stosowany w leczeniu różnych infekcji bakteryjnych, takich jak zapalenie ucha, zatok, dróg oddechowych, moczowych, skóry i tkanek miękkich, a także zakażeń kości i stawów. Lek jest dostępny na receptę.

Auglavin PPH

Auglavin PPH to antybiotyk zawierający dwa składniki: amoksycylinę i kwas klawulanowy. Jest stosowany w leczeniu różnych zakażeń, takich jak zakażenia ucha środkowego i zatok przynosowych, zakażenia dróg oddechowych, zakażenia dróg moczowych, zakażenia skóry i tkanek miękkich, w tym zakażenia stomatologiczne, oraz zakażenia kości i stawów. Lek jest dostępny na receptę.

Auglavin PPH Extra

Auglavin PPH Extra to antybiotyk zawierający amoksycylinę i kwas klawulanowy. Jest stosowany w leczeniu różnych zakażeń bakteryjnych, takich jak zakażenia ucha środkowego i zatok przynosowych, zakażenia dróg oddechowych, zakażenia dróg moczowych, zakażenia skóry i tkanek miękkich, w tym zakażenia stomatologiczne, oraz zakażenia kości i stawów. Lek jest dostępny na receptę.

Augmentin

Augmentin to antybiotyk o działaniu bakteriobójczym na bakterie wywołujące zakażenia. Składa się z dwóch substancji leczniczych: amoksycyliny (z grupy penicylin) i kwasu klawulanowego, który przeciwdziała unieczynnieniu amoksycyliny przez niektóre bakterie. Jest stosowany w leczeniu różnych infekcji bakteryjnych, takich jak zakażenia ucha środkowego i zatok przynosowych, zakażenia dróg oddechowych, zakażenia dróg moczowych, zakażenia skóry i tkanek miękkich, w tym zakażeń stomatologicznych, oraz zakażeń kości i stawów. Augmentin jest dostępny na receptę.

Augmentin MFF

Augmentin MFF to antybiotyk, który zawiera substancję czynną amoksycylinę i kwas klawulanowy, należący do grupy leków zwanych “penicylinami”. Lek działa bakteriobójczo na bakterie wywołujące zakażenia. Augmentin MFF jest stosowany u dzieci i dorosłych w leczeniu takich zakażeń jak: ostre bakteryjne zapalenie zatok, ostre zapalenie ucha środkowego, zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli, pozaszpitalne zapalenie płuc, zapalenie pęcherza moczowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek, zakażenia skóry i tkanek miękkich, w tym zakażenia stomatologiczne oraz zakażenia kości i stawów. Lek jest dostępny na receptę.

Augmentin SR

Augmentin SR to antybiotyk o szerokim spektrum działania, zawierający amoksycylinę i kwas klawulanowy. Jest stosowany w leczeniu różnych infekcji bakteryjnych, takich jak ostre bakteryjne zapalenie zatok, zapalenie ucha środkowego, zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli, pozaszpitalne zapalenie płuc, zapalenie pęcherza moczowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek oraz zakażenia skóry i tkanek miękkich. Lek jest dostępny na receptę.

Auroamoxi DUO

Lek Auroamoxi DUO, zawierający amoksycylinę i kwas klawulanowy, to skuteczny antybiotyk zwalczający bakterie wywołujące zakażenia. Stosowany u dzieci w leczeniu zakażeń ucha środkowego, zatok przynosowych, dróg oddechowych, dróg moczowych, skóry, tkanek miękkich oraz kości i stawów. Lek Auroamoxi DUO pomaga w szybkim zwalczaniu infekcji bakteryjnych, wspierając zdrowie dzieci.

Avelox

Avelox to antybiotyk, który należy do grupy leków zwanych fluorochinolonami. Jego działanie polega na hamowaniu wzrostu bakterii, co pozwala na skuteczne zwalczanie zakażeń bakteryjnych. Lek jest stosowany u osób dorosłych w leczeniu takich schorzeń jak zapalenie zatok, zaostrzenie przewlekłego zapalenia dróg oddechowych, zapalenie płuc oraz niektóre zakażenia górnego odcinka dróg rodnych. Avelox jest dostępny na receptę.

Azibiot

Azibiot to antybiotyk zawierający azytromycynę, który jest stosowany w leczeniu zakażeń wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na tę substancję. Wskazania do stosowania obejmują zakażenia górnych i dolnych dróg oddechowych, zakażenia skóry i tkanek miękkich, a także choroby przenoszone drogą płciową. Lek jest dostępny w formie tabletek powlekanych o dawce 500 mg. Azibiot jest lekiem na receptę.

Azigen

Azigen to antybiotyk stosowany w zakażeniach o działaniu przeciwinfekcyjnym i bakteriostatycznym. Lek ten jest używany w leczeniu różnych rodzajów zakażeń wywołanych przez bakterie i drobnoustroje powodujące stany zapalne. Wskazania do stosowania Azigenu obejmują zapalenie zatok, gardła, migdałków, chlamydiozę, zapalenia płuc i oskrzeli. Azigen jest dostępny na receptę.

Azimycin

Azimycin to antybiotyk makrolidowy stosowany w leczeniu zakażeń bakteryjnych. Substancją czynną preparatu jest azytromycyna. Lek jest dostępny na receptę. Stosowany jest w leczeniu zakażeń górnych i dolnych dróg oddechowych, zapalenia ucha środkowego, zakażeń skóry i tkanek miękkich, a także niepowikłanych zakażeń wywołanych przez Chlamydia trachomatis. Tabletki należy podawać raz na dobę, niezależnie od posiłków, połykać w całości.

Aziteva

Aziteva to lek, który jest stosowany w leczeniu infekcji bakteryjnych. Jest to antybiotyk, który zwalcza zakażenia wywołane przez niektóre bakterie. Lek ten stosuje się między innymi w leczeniu zapalenia zatok, gardła czy migdałków, w leczeniu boreliozy, zapaleń płuc czy oskrzeli. Aziteva jest dostępny na receptę.

Antybiotyki – kompleksowy przewodnik po leczeniu zakażeń bakteryjnych

Antybiotyki to jedne z najważniejszych osiągnięć medycyny, które zrewolucjonizowały leczenie zakażeń bakteryjnych. Odkrycie penicyliny przez Alexandra Fleminga w 1928 roku otworzyło nową erę w medycynie, umożliwiając skuteczne zwalczanie chorób, które wcześniej często kończyły się śmiercią. Współcześnie antybiotyki znajdują zastosowanie w leczeniu wielu schorzeń bakteryjnych, od zapalenia płuc i oskrzeli, przez infekcje dróg moczowych, po groźne zakażenia ogólnoustrojowe. Jednak wraz z szerokim wykorzystaniem tych leków pojawił się problem antybiotykooporności – coraz więcej szczepów bakterii uodparnia się na działanie antybiotyków, co stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia publicznego. Właściwe stosowanie antybiotyków, zgodnie z zaleceniami lekarza i zasadami racjonalnej antybiotykoterapii, jest kluczowe dla zachowania ich skuteczności i minimalizacji ryzyka wystąpienia działań niepożądanych.

antybiotyki

Czym są antybiotyki i jak działają?

Antybiotyki to substancje, które mają zdolność zabijania bakterii lub hamowania ich wzrostu i namnażania. Początkowo termin ten odnosił się wyłącznie do naturalnych związków wytwarzanych przez drobnoustroje (głównie grzyby i bakterie), jednak obecnie obejmuje również substancje półsyntetyczne i syntetyczne o działaniu przeciwbakteryjnym.

Mechanizm działania antybiotyków może być różny, w zależności od ich rodzaju. Najważniejsze mechanizmy to:

  1. Hamowanie syntezy ściany komórkowej bakterii – powoduje to osłabienie struktury komórki bakteryjnej, co prowadzi do jej śmierci. Tak działają np. antybiotyki beta-laktamowe, do których należą penicyliny i cefalosporyny.
  2. Zaburzanie funkcji błony komórkowej – wywołuje to uszkodzenie integralności błony i wycieku zawartości komórki. Ten mechanizm wykorzystują m.in. polimyksyny.
  3. Hamowanie syntezy białek bakteryjnych – blokuje to procesy życiowe bakterii. W ten sposób działają aminoglikozydy, tetracykliny, makrolidy czy chloramfenikol.
  4. Blokowanie syntezy kwasów nukleinowych – uniemożliwia to bakteriom namnażanie się. Tak działają chinolony i ryfampicyna.
  5. Hamowanie metabolizmu komórki bakteryjnej – zakłóca to procesy biochemiczne niezbędne do przeżycia bakterii. Ten mechanizm wykorzystują sulfonamidy i trimetoprim.

Ze względu na sposób działania, antybiotyki możemy podzielić na dwie główne grupy:

  • Bakteriobójcze – zabijają komórki bakteryjne. Należą do nich m.in. penicyliny, cefalosporyny, aminoglikozydy, chinolony.
  • Bakteriostatyczne – hamują namnażanie bakterii, co daje układowi odpornościowemu czas na zwalczenie infekcji. Zaliczamy tu m.in. tetracykliny, makrolidy, chloramfenikol.

Główne grupy antybiotyków i ich zastosowanie

W zależności od budowy chemicznej i mechanizmu działania, antybiotyki dzielimy na kilka głównych grup:

Antybiotyki beta-laktamowe

Są to najczęściej stosowane antybiotyki, które zawierają w swojej strukturze pierścień beta-laktamowy. Działają poprzez hamowanie syntezy ściany komórkowej bakterii. Do tej grupy należą:

  • Penicyliny – pierwsza odkryta grupa antybiotyków, obejmująca naturalne (penicylina benzylowa), półsyntetyczne (ampicylina, amoksycylina) i odporne na beta-laktamazy (kloksacylina).
  • Cefalosporyny – podzielone na pięć generacji w zależności od spektrum działania i odporności na beta-laktamazy. Przykłady to cefaleksyna (I generacja), cefuroksym (II generacja), ceftriakson (III generacja).
  • Karbapenemy – antybiotyki o szerokim spektrum działania, stosowane zwykle w ciężkich zakażeniach. Przykłady to imipenem, meropenem.
  • Monobaktamy – działają głównie na bakterie Gram-ujemne. Głównym przedstawicielem jest aztreonam.

Makrolidy

Działają poprzez hamowanie syntezy białek bakteryjnych. Mają szerokie zastosowanie, szczególnie w zakażeniach dróg oddechowych. Do makrolidów należą:

  • Erytromycyna – pierwszy przedstawiciel grupy
  • Klarytromycyna
  • Azytromycyna
  • Roksytromycyna

Makrolidy są często stosowane u pacjentów z alergią na penicyliny oraz w leczeniu zakażeń wywołanych przez bakterie atypowe (np. Mycoplasma, Chlamydia).

Tetracykliny

Hamują syntezę białek bakteryjnych poprzez wiązanie się z podjednostką 30S rybosomu. Przykłady to:

  • Tetracyklina
  • Doksycyklina
  • Minocyklina
  • Tygecyklina

Tetracykliny znajdują zastosowanie w leczeniu boreliozy, trądziku, zakażeń dróg oddechowych wywołanych przez bakterie atypowe oraz infekcji przenoszonych drogą płciową.

Aminoglikozydy

Działają bakteriobójczo, zaburzając syntezę białek. Są szczególnie skuteczne wobec bakterii Gram-ujemnych. Do tej grupy należą:

  • Gentamycyna
  • Amikacyna
  • Tobramycyna
  • Streptomycyna
  • Neomycyna

Aminoglikozydy mogą wykazywać działanie nefrotoksyczne i ototoksyczne, dlatego stosuje się je głównie w ciężkich zakażeniach i pod ścisłą kontrolą lekarza.

Fluorochinolony

Hamują działanie enzymu bakteryjnego (gyrazy DNA), uniemożliwiając replikację DNA bakterii. Przykłady to:

  • Ciprofloksacyna
  • Lewofloksacyna
  • Moksyfloksacyna
  • Norfloksacyna

Fluorochinolony mają szerokie spektrum działania i są stosowane w zakażeniach dróg moczowych, zakażeniach układu oddechowego oraz zakażeniach przewodu pokarmowego.

Inne ważne grupy antybiotyków

  • Glikopeptydy (wankomycyna, teikoplanina) – stosowane w leczeniu ciężkich zakażeń wywołanych przez bakterie Gram-dodatnie, szczególnie oporne na metycylinę szczepy gronkowca złocistego (MRSA).
  • Linkozamidy (klindamycyna, linkomycyna) – skuteczne wobec bakterii beztlenowych i Gram-dodatnich.
  • Oksazolidynony (linezolid) – nowsza grupa antybiotyków, skuteczna wobec bakterii opornych na wiele innych antybiotyków.
  • Polimyksyny (kolistyna) – stare antybiotyki, które przeżywają renesans ze względu na skuteczność wobec wieloopornych bakterii Gram-ujemnych.
  • Sulfonamidy i trimetoprim – hamują metabolizm kwasu foliowego, często stosowane razem (ko-trimoksazol) w leczeniu zakażeń układu moczowego i oddechowego.

Kiedy stosować antybiotyki?

Antybiotyki są skuteczne wyłącznie w leczeniu infekcji bakteryjnych. Nie działają na wirusy, grzyby czy pasożyty (z wyjątkiem antybiotyków o specjalnym działaniu przeciwgrzybiczym lub przeciwpasożytniczym). Dlatego tak ważne jest, aby stosować je tylko wtedy, gdy jest to rzeczywiście konieczne.

Antybiotyki mogą być stosowane w leczeniu następujących schorzeń bakteryjnych:

  1. Zapalenie płuc wywołane przez bakterie
  2. Bakteryjne zapalenie oskrzeli
  3. Zapalenie zatok przynosowych (gdy jest ono wywołane przez bakterie)
  4. Angina paciorkowcowa (zapalenie gardła wywołane przez paciorkowce)
  5. Bakteryjne zapalenie ucha środkowego
  6. Zakażenia układu moczowego (zapalenie pęcherza, odmiedniczkowe zapalenie nerek)
  7. Zakażenia skóry i tkanek miękkich
  8. Borelioza
  9. Rzeżączka i inne choroby przenoszone drogą płciową
  10. Bakteryjne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych
  11. Gruźlica
  12. Trądzik (w niektórych przypadkach)

Antybiotyki w leczeniu konkretnych dolegliwości

1. Zapalenie zatok

Zapalenie zatok często ma podłoże wirusowe, jednak w przypadku infekcji bakteryjnej antybiotyk może być konieczny. Najczęściej stosowane antybiotyki w leczeniu bakteryjnego zapalenia zatok to:

  • Amoksycylina – lek pierwszego wyboru
  • Amoksycylina z kwasem klawulanowym – gdy podejrzewa się szczepy wytwarzające beta-laktamazy
  • Makrolidy (klarytromycyna, azytromycyna) – u pacjentów uczulonych na antybiotyki beta-laktamowe
  • Doksycyklina – alternatywa dla pacjentów z alergią na penicyliny
  • Fluorochinolony – w przypadkach opornych na leczenie standardowe

Obok farmakoterapii, ważne jest płukanie nosa solą fizjologiczną czy wodą morską, co pomaga w mechanicznym usuwaniu wydzieliny i drobnoustrojów.

2. Trądzik

W leczeniu trądziku stosuje się zarówno miejscowe, jak i ogólne antybiotyki:

  • Miejscowo: klindamycyna, erytromycyna, często w połączeniu z nadtlenkiem benzoilu lub retinoidami
  • Ogólnie: doksycyklina, minocyklina, limecyklina, erytromycyna

Terapia trądziku często wymaga podejścia skojarzonego, łączącego antybiotyki z innymi lekami przeciwtrądzikowymi, takimi jak retinoidy czy preparaty zawierające kwas azelainowy.

3. Zapalenie ucha

W ostrym bakteryjnym zapaleniu ucha środkowego stosuje się:

  • Amoksycylinę – lek pierwszego wyboru
  • Amoksycylinę z kwasem klawulanowym – w przypadkach oporności bakterii
  • Cefalosporyny II i III generacji (cefuroksym, ceftriakson)
  • Makrolidy – u pacjentów z alergią na penicyliny

Leczenie trwa zwykle 5-10 dni, w zależności od wieku pacjenta i ciężkości zakażenia.

4. Angina

W leczeniu anginy paciorkowcowej stosuje się:

  • Fenoksymetylpenicylinę (penicylinę V) – lek pierwszego wyboru
  • Amoksycylinę – alternatywa dla penicyliny V
  • Makrolidy (klarytromycyna, azytromycyna) – u pacjentów z alergią na penicyliny
  • Cefalosporyny I generacji (cefaleksyna) – alternatywa dla osób uczulonych na penicyliny, ale bez reakcji natychmiastowej

Ważne jest, aby przeprowadzić pełną kurację antybiotykową (zwykle 10 dni dla penicyliny V), co zmniejsza ryzyko powikłań, takich jak gorączka reumatyczna czy kłębuszkowe zapalenie nerek.

Błędy w stosowaniu antybiotyków

Nieprawidłowe stosowanie antybiotyków może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. Oto najczęstsze błędy:

  1. Stosowanie antybiotyków w infekcjach wirusowych – antybiotyki nie działają na wirusy, więc ich stosowanie w przeziębieniu, grypie czy ostrej infekcji górnych dróg oddechowych o etiologii wirusowej jest bezcelowe i szkodliwe.
  2. Przerywanie kuracji – zaprzestanie przyjmowania antybiotyku po ustąpieniu objawów, przed zakończeniem zaleconego okresu leczenia, może prowadzić do nawrotu infekcji i rozwoju oporności bakterii.
  3. Nieprzestrzeganie zalecanego dawkowania – przyjmowanie antybiotyku w nieregularnych odstępach czasu lub w nieprawidłowych dawkach zmniejsza jego skuteczność.
  4. Samoleczenie – stosowanie antybiotyków bez konsultacji z lekarzem, np. wykorzystywanie pozostałości z poprzednich terapii, może prowadzić do niewłaściwego leczenia i rozwoju oporności bakterii.
  5. Niepoprawne łączenie z żywnością i innymi lekami – niektóre produkty spożywcze i leki mogą wpływać na wchłanianie i działanie antybiotyków.

Prawidłowe stosowanie antybiotyków

Aby maksymalizować skuteczność antybiotyków i minimalizować ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, należy przestrzegać następujących zasad:

  1. Stosuj antybiotyki wyłącznie na zalecenie lekarza – tylko on może ocenić, czy infekcja ma podłoże bakteryjne i wymaga antybiotykoterapii.
  2. Przestrzegaj zaleconego dawkowania i czasu trwania terapii – nawet jeśli objawy ustąpią wcześniej, kontynuuj leczenie do końca przepisanego cyklu.
  3. Przyjmuj antybiotyk w regularnych odstępach czasu – pomaga to utrzymać stałe stężenie leku we krwi, co jest kluczowe dla jego skuteczności.
  4. Popijaj antybiotyk wodą – nie używaj mleka, soków, kawy czy alkoholu, które mogą wpływać na wchłanianie leku.
  5. Zwróć uwagę na interakcje z pożywieniem – niektóre antybiotyki (np. tetracykliny, fluorochinolony) powinny być przyjmowane na pusty żołądek lub przynajmniej godzinę przed posiłkiem lub dwie godziny po posiłku.
  6. Unikaj alkoholu podczas antybiotykoterapii – alkohol może osłabiać działanie antybiotyków oraz nasilać ich działania niepożądane. Szczególnie niebezpieczne jest połączenie alkoholu z metronidazolem, które może wywołać reakcję disulfiramową (nudności, wymioty, bóle głowy, zaburzenia ciśnienia).
  7. Stosuj probiotyki – pomagają one przywrócić równowagę flory bakteryjnej jelit, która zostaje zaburzona przez antybiotyki. Probiotyki najlepiej przyjmować w odstępie kilku godzin od antybiotyku.

Działania niepożądane antybiotyków

Antybiotyki, jak wszystkie leki, mogą powodować działania niepożądane. Najczęstsze z nich to:

  1. Zaburzenia żołądkowo-jelitowe – biegunka, nudności, wymioty, bóle brzucha. Są one związane z zaburzeniem równowagi flory bakteryjnej jelit.
  2. Reakcje alergiczne – od łagodnych wysypek skórnych po ciężkie reakcje anafilaktyczne. Szczególnie często występują u osób uczulonych na antybiotyki beta-laktamowe.
  3. Kandydoza – nadmierny wzrost grzybów z rodzaju Candida, prowadzący do grzybicy jamy ustnej, przełyku lub pochwy.
  4. Biegunka poantybiotykowa – może mieć różne nasilenie, od łagodnej do ciężkiej, wywołanej przez Clostridioides difficile (dawniej Clostridium difficile).
  5. Działanie hepatotoksyczne – uszkodzenie wątroby, które może objawiać się żółtaczką, bólami brzucha, zmęczeniem.
  6. Działanie nefrotoksyczne – uszkodzenie nerek, szczególnie związane ze stosowaniem aminoglikozydów.
  7. Działanie ototoksyczne – uszkodzenie słuchu lub równowagi, również głównie związane z aminoglikozydami.
  8. Fotowrażliwość – zwiększona wrażliwość skóry na światło słoneczne, występująca przy stosowaniu niektórych antybiotyków, np. tetracyklin czy fluorochinolonów.

Antybiotykooporność

Antybiotykooporność to zdolność bakterii do przetrwania i namnażania się pomimo obecności antybiotyku, który normalnie powinien je zabić lub zahamować ich wzrost. Jest to poważny problem globalny, który zagraża skuteczności leczenia zakażeń bakteryjnych.

Przyczyny rozwoju antybiotykooporności to:

  1. Nadużywanie antybiotyków – stosowanie ich bez wyraźnych wskazań, np. w infekcjach wirusowych.
  2. Nieprawidłowe stosowanie – przerywanie kuracji, nieprzestrzeganie dawkowania.
  3. Szerokie stosowanie w rolnictwie – dodawanie antybiotyków do pasz dla zwierząt w celu przyspieszenia wzrostu lub zapobiegania chorobom.
  4. Naturalna zdolność bakterii do adaptacji – bakterie mogą rozwijać mechanizmy oporności poprzez mutacje lub wymianę materiału genetycznego.

Skutki antybiotykooporności są poważne:

  • Infekcje trudniejsze do leczenia
  • Dłuższy czas hospitalizacji
  • Wyższe koszty leczenia
  • Zwiększona śmiertelność
  • Konieczność stosowania droższych i bardziej toksycznych antybiotyków

Probiotyki i prebiotyki w trakcie antybiotykoterapii

Aby zminimalizować negatywny wpływ antybiotyków na florę bakteryjną, zaleca się stosowanie probiotyków i prebiotyków:

Probiotyki

Probiotyki to żywe mikroorganizmy, które podawane w odpowiednich ilościach mają korzystny wpływ na zdrowie. Najczęściej stosowane szczepy probiotyczne to:

  • Lactobacillus (L. rhamnosus, L. acidophilus, L. casei)
  • Bifidobacterium (B. longum, B. bifidum, B. infantis)
  • Saccharomyces boulardii (drożdże probiotyczne)

Probiotyki podczas antybiotykoterapii:

  • Zmniejszają ryzyko wystąpienia biegunki związanej z antybiotykami
  • Pomagają przywrócić równowagę flory jelitowej
  • Wzmacniają układ odpornościowy
  • Zapobiegają nadmiernemu rozwojowi grzybów Candida

Probiotyki najlepiej przyjmować w odstępie 2-3 godzin od antybiotyku, aby ten nie zniszczył żywych kultur bakterii zawartych w preparacie. Warto kontynuować suplementację probiotykami jeszcze przez 2-4 tygodnie po zakończeniu antybiotykoterapii.

Prebiotyki

Prebiotyki to składniki pokarmowe, które nie są trawione w przewodzie pokarmowym, ale stymulują wzrost i aktywność korzystnych bakterii jelitowych. Do najważniejszych prebiotyków należą:

  • Inulina
  • Fruktooligosacharydy (FOS)
  • Galaktooligosacharydy (GOS)

Prebiotyki można znaleźć w wielu produktach spożywczych, takich jak:

  • Cykoria
  • Czosnek
  • Cebula
  • Banany
  • Szparagi
  • Karczoch
  • Otręby pszenne

Połączenie probiotyków i prebiotyków (tzw. synbiotyki) daje szczególnie korzystne efekty w przywracaniu równowagi mikroflory jelitowej po antybiotykoterapii.

Najczęściej zadawane pytania (FAQ)

Czy antybiotyki działają na wirusy?

Nie, antybiotyki nie działają na wirusy. Są skuteczne tylko wobec bakterii i niektórych grzybów. Stosowanie antybiotyków w infekcjach wirusowych, takich jak przeziębienie czy grypa, jest nieskuteczne i może prowadzić do rozwoju oporności bakterii na antybiotyki.

Po jakim czasie antybiotyk zaczyna działać?

Czas działania antybiotyku zależy od wielu czynników, w tym rodzaju antybiotyku, dawki, drogi podania oraz typu infekcji. Ogólnie, pierwsze efekty terapeutyczne można zaobserwować po 24-72 godzinach od rozpoczęcia terapii. Antybiotyki bakteriobójcze działają zwykle szybciej niż bakteriostatyczne. Jeśli po 2-3 dniach nie obserwuje się poprawy, należy skonsultować się z lekarzem.

Czy podczas przyjmowania antybiotyku można spożywać nabiał?

Niektóre antybiotyki, zwłaszcza tetracykliny i fluorochinolony, mogą tworzyć kompleksy z wapniem zawartym w nabiale, co zmniejsza ich wchłanianie. Dlatego produkty mleczne najlepiej spożywać 2 godziny przed lub 4-6 godzin po przyjęciu takiego antybiotyku. W przypadku innych antybiotyków, takich jak penicyliny czy cefalosporyny, interakcja z nabiałem jest mniejsza, ale wciąż zaleca się popijanie ich wodą, a nie mlekiem.

Czy można przerwać kurację antybiotykową, gdy objawy ustąpią?

Nie, nigdy nie należy przerywać kuracji antybiotykowej bez konsultacji z lekarzem, nawet jeśli objawy ustąpią. Przedwczesne zaprzestanie przyjmowania antybiotyku może prowadzić do przetrwania najbardziej opornych bakterii, co zwiększa ryzyko nawrotu infekcji oraz rozwoju antybiotykooporności.

Jak długo trwa standardowa kuracja antybiotykiem?

Długość kuracji zależy od rodzaju infekcji, typu antybiotyku oraz stanu pacjenta. Typowo trwa od 5 do 14 dni, jednak w niektórych przypadkach (np. gruźlica, zapalenie szpiku kostnego) może być znacznie dłuższa, nawet kilkumiesięczna. Kluczowe jest, aby przestrzegać czasu leczenia zaleconego przez lekarza.

Czy podczas antybiotykoterapii można spożywać alkohol?

Nie zaleca się spożywania alkoholu podczas antybiotykoterapii z kilku powodów:

  • Alkohol może osłabiać działanie niektórych antybiotyków
  • Może zwiększać ryzyko wystąpienia lub nasilać działania niepożądane
  • Obciąża wątrobę, która jest już zaangażowana w metabolizm antybiotyku
  • Połączenie alkoholu z niektórymi antybiotykami (zwłaszcza metronidazolem) może wywołać niebezpieczną reakcję disulfiramową, objawiającą się nudnościami, wymiotami, bólami głowy i zaburzeniami krążenia

Jak przechowywać antybiotyki?

Antybiotyki należy przechowywać zgodnie z zaleceniami zawartymi w ulotce. Ogólne zasady:

  • Przechowuj w suchym miejscu, w temperaturze pokojowej (15-25°C), chyba że ulotka stanowi inaczej
  • Chroń przed światłem i wilgocią
  • Trzymaj poza zasięgiem dzieci
  • Nie stosuj po upływie terminu ważności
  • Nie przechowuj antybiotyków „na zapas” – niewykorzystane leki należy oddać do apteki

Czy kobiety w ciąży mogą przyjmować antybiotyki?

Niektóre antybiotyki są bezpieczne dla kobiet w ciąży, inne mogą stwarzać ryzyko dla rozwijającego się płodu. Decyzję o zastosowaniu antybiotykoterapii u kobiety ciężarnej zawsze podejmuje lekarz, który musi rozważyć stosunek korzyści do ryzyka. Do względnie bezpiecznych antybiotyków w ciąży należą penicyliny i cefalosporyny, natomiast przeciwwskazane są m.in. tetracykliny i fluorochinolony.

Czy antybiotyki zmniejszają skuteczność antykoncepcji hormonalnej?

Niektóre antybiotyki, szczególnie rifampicyna, mogą zmniejszać skuteczność doustnych środków antykoncepcyjnych poprzez przyspieszenie ich metabolizmu wątrobowego. W przypadku innych antybiotyków dowody na takie interakcje są mniej przekonujące, jednak dla bezpieczeństwa zaleca się stosowanie dodatkowych metod antykoncepcji podczas antybiotykoterapii i przez 7 dni po jej zakończeniu.

Czym jest biegunka poantybiotykowa i jak jej zapobiegać?

Biegunka poantybiotykowa to częste działanie niepożądane antybiotyków, wynikające z zaburzenia równowagi mikroflory jelitowej. Może mieć różne nasilenie – od łagodnej do ciężkiej, wywołanej przez bakterię Clostridioides difficile. Aby zmniejszyć ryzyko jej wystąpienia, zaleca się:

  • Stosowanie probiotyków podczas i po antybiotykoterapii
  • Odpowiednie nawodnienie
  • Dietę bogatą w prebiotyki (błonnik rozpuszczalny)
  • Unikanie pokarmów drażniących jelita (tłustych, pikantnych, alkoholu)

Gdy biegunka jest ciężka lub towarzyszy jej gorączka i silne bóle brzucha, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem.