Skutki uboczne Cytisinicline Adamed

Jak każdy preparat, Cytisinicline Adamed może wywoływać działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich pacjentów. Ważne jest, aby pamiętać, że większość działań niepożądanych występuje głównie w początkowym okresie leczenia i ustępuje wraz z jego kontynuacją. Niektóre z tych objawów mogą być również wynikiem samego procesu zaprzestania palenia tytoniu (objawy odstawienia nikotyny), a nie bezpośrednio działania leku.

Działania niepożądane bardzo często występujące (mogą dotyczyć więcej niż 1 na 10 osób):

• zmiany apetytu, głównie jego zwiększenie
• zwiększenie masy ciała
• zawroty głowy
• rozdrażnienie
• zmiany nastroju
• uczucie lęku
• podwyższone ciśnienie tętnicze
• suchość w jamie ustnej
• biegunka
• wysypka skórna
• męczliwość
• zaburzenia snu – mogą obejmować bezsenność, nadmierną senność, ospałość, nietypowe sny lub koszmary nocne
• bóle głowy
• przyspieszenie akcji serca
• nudności
• zmiany smaku
• zgaga
• zaparcia
• wymioty
• bóle brzucha, szczególnie w okolicy nadbrzusza
• bóle mięśni

Działania niepożądane często występujące (mogą dotyczyć od 1 do 10 osób na 100):

• trudności w koncentracji uwagi
• zwolnienie akcji serca
• wzdęcia
• pieczenie języka
• ogólne złe samopoczucie

Działania niepożądane występujące niezbyt często (mogą dotyczyć od 1 do 10 osób na 1000):

• uczucie ciężkości głowy
• osłabienie popędu płciowego
• łzawienie oczu
• duszność
• wzmożone odkrztuszanie
• nadmierne ślinienie
• wzmożona potliwość
• zmniejszenie elastyczności skóry
• uczucie zmęczenia
• zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych

Ważne informacje dotyczące działań niepożądanych:

Wiele z wymienionych objawów, takich jak zmiany nastroju, drażliwość, lęk, trudności z koncentracją czy zaburzenia snu, może być trudnych do odróżnienia od naturalnych objawów odstawienia nikotyny. Oznacza to, że niektóre dolegliwości mogłyby wystąpić również podczas zaprzestania palenia bez stosowania jakiegokolwiek leku.

U niektórych osób zaprzestanie palenia tytoniu, niezależnie od stosowania leków wspomagających, wiązało się ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia zmian w myśleniu lub zachowaniu, uczuciem depresji i lęku, a w rzadkich przypadkach również z myślami samobójczymi i próbami samobójczymi. Może to również wiązać się z nasileniem istniejących zaburzeń psychicznych. Pacjenci z historią zaburzeń psychicznych powinni omówić to z lekarzem przed rozpoczęciem terapii.

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym objawy niewymienione w powyższym zestawieniu, należy poinformować o tym lekarza lub farmaceutę. Szczególnie istotne jest zgłaszanie wszelkich poważnych lub długotrwałych działań niepożądanych.