Zadenvi

Jakie są wskazania? Na co stosowany jest Zadenvi?

Zadenvi to lek zawierający denosumab – ludzkie przeciwciało monoklonalne, które działa poprzez zaburzenie działania białka odpowiedzialnego za niszczenie tkanki kostnej. Substancja czynna leku wiąże się z ligandem RANKL, zapobiegając aktywacji jego receptora na powierzchni komórek odpowiedzialnych za resorpcję kości, co prowadzi do zmniejszenia degradacji tkanki kostnej oraz wzmocnienia struktury kości.

Zadenvi stosowany jest w następujących wskazaniach:

• Leczenie osteoporozy u kobiet po menopauzie oraz u mężczyzn – preparat przeznaczony jest dla pacjentów, u których występuje zwiększone ryzyko złamań kości. U kobiet po menopauzie lek znacząco zmniejsza ryzyko złamań kręgów, złamań pozakręgowych oraz złamań biodra, co potwierdzone zostało w badaniach klinicznych.
• Leczenie utraty masy kostnej w przebiegu ablacji hormonalnej u mężczyzn z rakiem gruczołu krokowego – u pacjentów leczonych ablacją hormonalną (zmniejszeniem stężenia testosteronu) występuje zwiększone ryzyko osłabienia kości. Zadenvi znacząco zmniejsza ryzyko złamań kręgów w tej grupie pacjentów, u których stwierdzono zwiększone ryzyko złamań.
• Leczenie utraty masy kostnej związanej z długoterminowym układowym leczeniem glikokortykosteroidami – dotyczy dorosłych pacjentów przyjmujących steroidy (takie jak prednizon czy deksametazon) w dawce co najmniej 7,5 mg na dobę przez dłuższy czas, u których występuje zwiększone ryzyko złamań. Długotrwałe stosowanie kortykosteroidów prowadzi do osłabienia kości, a Zadenvi pomaga zapobiegać temu procesowi.

Mechanizm działania leku polega na hamowaniu powstawania, funkcjonowania i przeżycia osteoklastów – komórek odpowiedzialnych za rozkład tkanki kostnej. Dzięki temu dochodzi do zmniejszenia resorpcji kości zarówno korowej, jak i beleczkowej, co przekłada się na zwiększenie gęstości mineralnej kości oraz zmniejszenie ryzyka złamań. Preparat działa odwracalnie – po zakończeniu terapii markery obrotu kostnego stopniowo powracają do wartości sprzed leczenia.

W badaniach klinicznych wykazano, że u kobiet z osteoporozą pomenopauzalną Zadenvi zwiększał gęstość mineralną kości (BMD) o 9,2% w odcinku lędźwiowym kręgosłupa, 6,0% w całym biodrze oraz 4,8% w szyjce kości udowej w okresie 3 lat. Leczenie prowadziło do 68% względnego zmniejszenia ryzyka nowych złamań kręgów oraz 40% zmniejszenia ryzyka złamania biodra. U mężczyzn z rakiem gruczołu krokowego leczonych ablacją hormonalną obserwowano 62% względne zmniejszenie ryzyka wystąpienia nowych złamań kręgów po 3 latach terapii.

Jaki jest skład Zadenvi, jakie substancje zawiera?

Jedna ampułko-strzykawka leku Zadenvi o pojemności 1 ml zawiera 60 mg denosumabu, co odpowiada stężeniu 60 mg/ml. Denosumab jest ludzkim przeciwciałem monoklonalnym typu IgG2, wytwarzanym przez linię komórkową ssaków przy wykorzystaniu technologii rekombinacji DNA.

Pełny skład leku obejmuje następujące składniki:

• Substancja czynna: denosumab – 60 mg w 1 ml roztworu
• Substancje pomocnicze: kwas octowy lodowaty, sodu wodorotlenek (do dostosowania pH), sorbitol (E420) – 46 mg w każdym ml roztworu, polisorbat 20 (E432) – 0,1 mg w każdym ml roztworu, woda do wstrzykiwań

Po wymieszaniu kwasu octowego z sodu wodorotlenkiem tworzy się bufor octanowy, który zapewnia odpowiednie pH roztworu (5,0-5,5). Preparat ma postać roztworu o barwie od bezbarwnej do żółtawej.

Ampułko-strzykawka wykonana jest ze szkła typu I, zaopatrzona w igłę ze stali nierdzewnej o rozmiarze 29 G, z korkiem z gumy bromobutylowej powlekanym folią fluoropolimerową oraz z zabezpieczeniem igły. Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na jedną dawkę 60 mg, co oznacza, że preparat uznaje się za „wolny od sodu”.

Pacjenci z nietolerancją fruktozy powinni wziąć pod uwagę, że preparat zawiera sorbitol. Polisorbat 20 może powodować reakcje alergiczne u osób nadwrażliwych na tę substancję.

Jak dawkować Zadenvi?

Zalecana dawka leku Zadenvi wynosi 60 mg denosumabu w pojedynczym wstrzyknięciu podskórnym raz na 6 miesięcy. Wstrzyknięcie może być wykonane w udo, brzuch lub ramię.

Sposób podawania:

• Lek podawany jest wyłącznie drogą podskórną (pod skórę)
• Najlepsze miejsca do wstrzykiwania to górna część ud, brzuch oraz zewnętrzna część ramienia
• Preparat powinna podawać osoba odpowiednio przeszkolona w zakresie techniki wstrzykiwania
• Przed podaniem należy odczekać, aby zawartość ampułko-strzykawki osiągnęła temperaturę pokojową (do 25°C) – zapewnia to większy komfort wstrzykiwania
• Należy wstrzyknąć całą zawartość ampułko-strzykawki
• Nie wstrząsać ampułko-strzykawką
• Przed podaniem należy obejrzeć roztwór – nie stosować, jeśli widoczne są cząstki, roztwór jest mętny lub przebarwiony

Suplementacja wapnia i witaminy D:

Wszyscy pacjenci muszą otrzymywać odpowiednią suplementację wapnia (co najmniej 1000 mg na dobę) i witaminy D (co najmniej 400-800 j.m. na dobę) podczas leczenia. Odpowiednia podaż tych składników jest szczególnie istotna u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek.

Dawkowanie w szczególnych grupach pacjentów:

• Pacjenci w podeszłym wieku (≥ 65 lat): nie ma konieczności dostosowania dawkowania
• Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek: nie ma konieczności dostosowania dawkowania, jednak zaleca się regularne kontrolowanie stężenia wapnia we krwi. Brak danych dotyczących pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (GFR < 30 ml/min) poddawanych długoterminowemu leczeniu glikokortykosteroidami
• Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby: nie badano bezpieczeństwa stosowania i skuteczności w tej grupie, jednak nie oczekuje się wpływu zaburzeń czynności wątroby na działanie leku
• Dzieci i młodzież (< 18 lat): nie należy stosować preparatu z uwagi na kwestie bezpieczeństwa związane z możliwością wystąpienia ciężkiej hiperkalcemii oraz potencjalnego zahamowania wzrostu kości i braku wyrzynania się zębów

Czas trwania leczenia:

Optymalny całkowity czas leczenia antyresorpcyjnego osteoporozy nie został ostatecznie ustalony. Potrzeba kontynuacji leczenia powinna być oceniana okresowo na podstawie stosunku korzyści do ryzyka u poszczególnych pacjentów, szczególnie po 5 lub więcej latach stosowania.

Pominięta dawka:

Jeśli dawka została pominięta, wstrzyknięcie należy wykonać tak szybko, jak to możliwe. Następną dawkę należy zaplanować po upływie 6 miesięcy od ostatniego wstrzyknięcia.

Przerwanie leczenia:

Po zakończeniu stosowania preparatu spodziewane jest zmniejszenie gęstości mineralnej kości, co prowadzi do zwiększonego ryzyka złamań. Dlatego zaleca się monitorowanie BMD oraz rozważenie alternatywnego leczenia po przerwaniu terapii. Nie należy przerywać leczenia bez skonsultowania się z lekarzem.

Co zrobić w przypadku przedawkowania Zadenvi?

Brak doświadczenia z przedawkowaniem leku Zadenvi w badaniach klinicznych. W przeprowadzonych badaniach denosumab był podawany w dawkach do 180 mg co 4 tygodnie (dawki skumulowane do 1080 mg przez 6 miesięcy), bez obserwowania dodatkowych działań niepożądanych.

W przypadku podejrzenia przedawkowania należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub zgłosić do najbliższego szpitala. Ze sobą należy zabrać opakowanie leku wraz z ulotką, aby personel medyczny mógł łatwo zidentyfikować przyjęty preparat.

Lekarz będzie monitorował stan pacjenta i w razie potrzeby wdroży odpowiednie leczenie objawowe oraz wspierające. Szczególną uwagę należy zwrócić na monitorowanie stężenia wapnia we krwi, ponieważ przedawkowanie może teoretycznie zwiększyć ryzyko hipokalcemii.

Co mogę jeść i pić podczas stosowania Zadenvi – czy mogę spożywać alkohol?

W dostępnej dokumentacji leku Zadenvi nie ma specjalnych ograniczeń dotyczących spożywania pokarmów i napojów podczas leczenia.

Alkohol:

W dokumentacji nie wskazano na bezpośrednie interakcje między denosumabem a alkoholem. Należy jednak pamiętać, że nadmierne spożycie alkoholu może negatywnie wpływać na zdrowie kości, ponieważ alkohol:

• Może zaburzać wchłanianie wapnia z przewodu pokarmowego
• Może wpływać na metabolizm witaminy D
• Może zwiększać wydalanie wapnia przez nerki
• Może negatywnie oddziaływać na komórki kościotwórcze

Wapń i witamina D:

Podczas leczenia preparatem konieczne jest przyjmowanie odpowiedniej suplementacji wapnia (co najmniej 1000 mg dziennie) i witaminy D (co najmniej 400-800 j.m. dziennie). Zaleca się spożywanie produktów bogatych w wapń, takich jak produkty mleczne, ryby z miękkimi ościami, zielone warzywa liściaste.

Sorbitol w diecie:

Ponieważ lek zawiera sorbitol (46 mg w każdym ml), należy wziąć pod uwagę addytywne działanie podawanych jednocześnie produktów zawierających sorbitol lub fruktozę oraz pokarmów zawierających te substancje. Jest to szczególnie istotne dla pacjentów z nietolerancją fruktozy.

W przypadku jakichkolwiek wątpliwości dotyczących diety podczas leczenia należy skonsultować się z lekarzem lub dietetykiem.

Czy można stosować Zadenvi w okresie ciąży i karmienia piersią?

Ciąża:

Brak danych lub istnieją tylko ograniczone dane dotyczące stosowania denosumabu u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach wykazały toksyczny wpływ na reprodukcję. Preparat Zadenvi nie jest zalecany do stosowania u kobiet w ciąży oraz u kobiet w wieku rozrodczym niestosujących metod antykoncepcyjnych.

Kobiety w wieku rozrodczym powinny:

• Stosować skuteczne metody antykoncepcyjne podczas leczenia
• Kontynuować antykoncepcję przez okres co najmniej 5 miesięcy po zakończeniu leczenia
• Nie zachodzić w ciążę podczas terapii oraz przez 5 miesięcy po jej zakończeniu

Jeśli kobieta zajdzie w ciążę podczas stosowania leku lub w okresie krótszym niż 5 miesięcy po zakończeniu leczenia, powinna niezwłocznie poinformować o tym lekarza. Wpływ denosumabu będzie prawdopodobnie większy w drugim i trzecim trymestrze ciąży, ponieważ przeciwciała monoklonalne są transportowane przez łożysko w sposób liniowy w miarę rozwoju ciąży, a największa ich ilość przenoszona jest w trzecim trymestrze.

W badaniach na małpach cynomolgus, którym podawano denosumab przez całą ciążę, stwierdzono:

• Zwiększoną częstość martwych urodzeń i śmiertelności poporodowej
• Nieprawidłowy wzrost kości, powodujący mniejszą ich wytrzymałość
• Zmniejszoną hematopoezę i nieprawidłowe ustawienie zębów
• Brak obwodowych węzłów chłonnych
• Spowolnienie wzrostu w okresie noworodkowym

Karmienie piersią:

Nie wiadomo, czy denosumab przenika do mleka ludzkiego. Badania prowadzone na genetycznie zmodyfikowanych myszach sugerują, że brak RANKL (miejsca docelowego działania denosumabu) podczas ciąży może zaburzać dojrzewanie gruczołów sutkowych, prowadząc do poporodowych zaburzeń laktacji.

Należy podjąć decyzję, czy:

• Przerwać karmienie piersią, czy
• Przerwać/wstrzymać podawanie leku Zadenvi

Decyzja powinna uwzględniać korzyści z karmienia piersią dla dziecka oraz korzyści z leczenia dla matki. Lekarz pomoże podjąć właściwą decyzję w tej kwestii.

Płodność:

Brak danych dotyczących wpływu denosumabu na płodność ludzi. Badania na zwierzętach nie wykazują bezpośredniego ani pośredniego szkodliwego wpływu na płodność.

Przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub karmienia piersią należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.

Jakie są skutki uboczne Zadenvi?

Jak każdy lek, Zadenvi może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Bardzo częste działania niepożądane (mogą dotyczyć więcej niż 1 na 10 pacjentów):

• Ból kończyn (ramion lub nóg)
• Bóle mięśniowo-szkieletowe (bóle kości, stawów lub mięśni), które czasami mogą być silne

Częste działania niepożądane (mogą dotyczyć nie więcej niż 1 na 10 pacjentów):

• Zakażenie układu moczowego (bolesne oddawanie moczu, częste oddawanie moczu, obecność krwi w moczu, niezdolność utrzymania moczu)
• Zakażenie górnych dróg oddechowych
• Rwa kulszowa (ból, mrowienie i drętwienie przemieszczające się w dół nóg)
• Zaparcia
• Dolegliwości brzuszne
• Wysypka
• Egzema (choroba skóry objawiająca się swędzeniem, zaczerwienieniem lub suchością)
• Łysienie (utrata włosów)

Niezbyt częste działania niepożądane (mogą dotyczyć nie więcej niż 1 na 100 pacjentów):

• Zapalenie uchyłka jelita grubego (gorączka, wymioty i ból brzucha lub uczucie dyskomfortu)
• Zapalenie tkanki łącznej (obrzęk i zaczerwienienie skóry, zlokalizowane najczęściej na podudziach, które jest ciepłe i bolesne uciskowo, któremu może towarzyszyć gorączka) – w przypadku wystąpienia tych objawów należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem
• Zakażenie ucha
• Liszajowate osutki polekowe (wysypka, która może pojawić się na skórze, lub rany w jamie ustnej)

Rzadkie działania niepożądane (mogą dotyczyć nie więcej niż 1 na 1000 pacjentów):

• Nadwrażliwość i reakcje anafilaktyczne (obrzęk twarzy, warg, języka, gardła, wysypka, swędzenie skóry, pokrzywka, świszczący oddech lub trudności w oddychaniu)
• Hipokalcemia (małe stężenie wapnia we krwi) – objawy obejmują: skurcze, drgania lub kurcze mięśni, drętwienie lub mrowienie palców rąk, nóg lub okolic wokół ust, drgawki, dezorientację lub utratę przytomności. Bardzo niskie stężenie wapnia może prowadzić do hospitalizacji, a nawet zagrażać życiu. W przypadku wystąpienia któregokolwiek z tych objawów należy niezwłocznie powiedzieć lekarzowi
• Martwica kości szczęki (uszkodzenie kości szczęki) – objawy to: ból w ustach lub ból szczęki, obrzęk lub niezagojone owrzodzenia w jamie ustnej lub szczęce, zmiany sączące, drętwienie lub uczucie ciężkości szczęki, ruszanie się zębów. Należy niezwłocznie powiedzieć lekarzowi i stomatologowi, jeśli wystąpią takie objawy
• Atypowe złamania kości udowej – mogą wystąpić w związku z niewielkim urazem okolicy podkrętarzowej i trzonu kości udowej lub bez związku z urazem. Należy skontaktować się z lekarzem w przypadku wystąpienia nowego lub nietypowego bólu biodra, pachwiny lub uda

Bardzo rzadkie działania niepożądane (mogą dotyczyć nie więcej niż 1 na 10 000 pacjentów):

• Zapalenie naczyń z nadwrażliwości (reakcja alergiczna, która może uszkodzić naczynia krwionośne, objawiająca się fioletowymi lub brązowo-czerwonymi plamami, pokrzywką lub owrzodzeniami skóry)

Częstość nieznana (nie można określić na podstawie dostępnych danych):

• Martwica kości przewodu słuchowego zewnętrznego – w przypadku bólu ucha, wydzieliny z ucha lub zakażenia ucha należy poinformować lekarza

Szczególne ostrzeżenia:

U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny < 30 ml/min) lub poddawanych dializoterapii występuje większe ryzyko rozwoju hipokalcemii. Ryzyko to wzrasta wraz ze stopniem zaburzenia czynności nerek. Zgłaszano występowanie przypadków ciężkich i śmiertelnych.

Podczas leczenia lekiem zaleca się utrzymywanie prawidłowej higieny jamy ustnej, wykonywanie regularnych przeglądów stomatologicznych oraz niezwłoczne zgłaszanie wszelkich objawów w obrębie jamy ustnej. Inwazyjne zabiegi stomatologiczne powinny być wykonywane wyłącznie po dokładnym rozważeniu i należy unikać ich wykonywania w bliskim okresie do podania leku.

W przypadku wystąpienia jakichkolwiek objawów niepożądanych, w tym wszelkich objawów niepożądanych niewymienonych w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do krajowego systemu zgłaszania.

Czy mogę łączyć Zadenvi z innymi lekami?

Przed rozpoczęciem stosowania leku Zadenvi należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie, ostatnio lub które mogą być przyjmowane w przyszłości.

Leki zawierające denosumab:

Nie należy stosować leku Zadenvi jednocześnie z innymi lekami zawierającymi denosumab. Jest to szczególnie istotne, ponieważ denosumab jest wykorzystywany w różnych preparatach – zarówno do leczenia osteoporozy, jak i w zapobieganiu powikłaniom kostnym u pacjentów z przerzutami guzów litych do kości. Jednoczesne stosowanie może prowadzić do przedawkowania.

Leki metabolizowane przez cytochrom P450:

W badaniu dotyczącym interakcji wykazano, że denosumab nie wpływał na farmakokinetykę midazolamu, który jest metabolizowany przez cytochrom P450 3A4 (CYP3A4). Oznacza to, że denosumab nie powinien zmieniać farmakokinetyki produktów leczniczych metabolizowanych przez CYP3A4.

Hormonalna terapia zastępcza:

Brak danych klinicznych dotyczących jednoczesnego stosowania denosumabu i hormonalnej terapii zastępczej (estrogen), jednak prawdopodobieństwo wystąpienia interakcji farmakodynamicznych uważa się za niewielkie.

Bisfosfoniany:

Na podstawie danych z badania ze zmianą leczenia (przejście z alendronianu na denosumab) u kobiet z osteoporozą pomenopauzalną stwierdzono, że farmakokinetyka i farmakodynamika denosumabu nie uległa zmianie pod wpływem wcześniejszego leczenia alendronianem. Oznacza to, że można bezpiecznie przejść z leczenia bisfosfonianami na terapię denosumabem.

Glikokortykosteroidy:

Należy poinformować lekarza o przyjmowaniu leków zwanych glikokortykosteroidami (takich jak prednizolon czy deksametazon), ponieważ jednoczesne leczenie tymi lekami stanowi dodatkowy czynnik ryzyka wystąpienia hipokalcemii (obniżenia stężenia wapnia we krwi). W takich przypadkach szczególnie istotne jest odpowiednie uzupełnianie wapnia i witaminy D oraz regularne kontrolowanie stężenia wapnia we krwi.

Inne leki wpływające na gospodarkę wapniowo-fosforanową:

Chociaż nie przeprowadzono szczegółowych badań interakcji, należy zachować ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu leków wpływających na stężenie wapnia we krwi, takich jak:

• Diuretyki pętlowe (mogą zwiększać wydalanie wapnia)
• Leki przeciwdrgawkowe (mogą wpływać na metabolizm witaminy D)
• Inhibitory pompy protonowej (mogą zmniejszać wchłanianie wapnia)

Suplementy diety:

Pacjenci powinni poinformować lekarza o stosowanych suplementach zawierających wapń, witaminę D lub inne składniki mineralne, aby lekarz mógł dostosować odpowiednie dawkowanie i uniknąć nadmiernej suplementacji lub niedoborów.

Produkty zawierające sorbitol lub fruktozę:

Ponieważ lek zawiera 46 mg sorbitolu w każdym ml roztworu, należy wziąć pod uwagę addytywne działanie podawanych jednocześnie produktów zawierających sorbitol lub fruktozę oraz pokarmów zawierających te substancje.

Nie stwierdzono klinicznie istotnych interakcji denosumabu z innymi często stosowanymi lekami. Mechanizm działania denosumabu jako przeciwciała monoklonalnego sprawia, że interakcje lekowe są mniej prawdopodobne niż w przypadku leków metabolizowanych w wątrobie. Niemniej jednak zawsze należy informować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach, aby zapewnić bezpieczne i optymalne leczenie.

Aktualna ulotka leku Zadenvi

Aktualna charakterystyka produktu leczniczego (ChPL)