Ostatnia aktualizacja:

Substancja czynnaImetelstat
Postać farmaceutycznaProszek do sporządzania koncentratu roztworu do infuzji
Podmiot odpowiedzialnyGeron Netherlands B.V.
Kod ATCL01XX80
ProceduraCEN
KategorieLeki onkologiczne - leczenie nowotworów

Dawkowanie Rytelo - jak stosować

Lek Rytelo jest podawany przez wykwalifikowany personel medyczny (lekarza lub pielęgniarkę) mających doświadczenie w leczeniu chorób krwi. Preparat podawany jest dożylnie w postaci infuzji (kroplówki), która trwa zwykle około 2 godzin. Rytelo stosuje się w regularnych odstępach czasu - co 4 tygodnie, co pozwala na utrzymanie stałego poziomu substancji czynnej w organizmie i zapewnia ciągłość terapeutyczną.

Zalecana standardowa dawka Rytelo to 7,1 mg na każdy kilogram masy ciała pacjenta. Lekarz prowadzący ustala indywidualnie, czy ta dawka jest odpowiednia dla konkretnego pacjenta, biorąc pod uwagę jego stan kliniczny, wyniki badań laboratoryjnych oraz odpowiedź na leczenie. W zależności od reakcji organizmu na lek oraz występowania ewentualnych działań niepożądanych, lekarz może:

  • przerwać i wznowić infuzję w wolniejszym tempie (125 ml/h zamiast standardowych 250 ml/h)
  • opóźnić podanie infuzji i zaplanować ją na kolejny dzień
  • zmniejszyć dawkę leku do 5,6 mg/kg lub 4,4 mg/kg masy ciała
  • w uzasadnionych przypadkach zdecydować o przerwaniu leczenia lekiem Rytelo

Przed każdym podaniem leku Rytelo, co najmniej 30 minut wcześniej, pacjent otrzymuje premedykację w postaci leków zapobiegających potencjalnym reakcjom związanym z infuzją. Standardowa premedykacja obejmuje difenhydraminę (25-50 mg) oraz hydrokortyzon (100-200 mg) lub ich odpowiedniki.

Po infuzji pacjent pozostaje pod ścisłą obserwacją przez co najmniej godzinę, aby monitorować ewentualne reakcje uboczne związane z podaniem leku. Przed każdym podaniem leku wykonywane są badania krwi w celu oceny parametrów morfologii, a po pierwszych dwóch dawkach dodatkowo przeprowadza się cotygodniowe badania kontrolne.

Czas trwania leczenia lekiem Rytelo jest ustalany indywidualnie przez lekarza prowadzącego, w zależności od odpowiedzi klinicznej pacjenta na terapię oraz występowania ewentualnych działań niepożądanych.