Ostatnia aktualizacja:
| Substancja czynna | Lanreotyd |
| Postać farmaceutyczna | Roztwór do wstrzykiwań |
| Podmiot odpowiedzialny | Ipsen Pharma |
| Kod ATC | H01CB03 |
| Procedura | NAR |
| Kategorie | Leki endokrynologiczne |
Dawkowanie Somatuline Autogel - jak stosować
Leczenie akromegalii:
Standardowe dawkowanie obejmuje podanie jednego wstrzyknięcia preparatu co 28 dni. Lekarz prowadzący dobiera odpowiednią moc leku spośród trzech dostępnych opcji (60 mg, 90 mg lub 120 mg) w zależności od indywidualnej odpowiedzi pacjenta na leczenie oraz kontroli objawów chorobowych.
W przypadku uzyskania zadowalającej odpowiedzi terapeutycznej przy stosowaniu mocy 120 mg, lekarz może rozważyć wydłużenie odstępów między wstrzyknięciami do 42 lub nawet 56 dni. Taka modyfikacja schematu leczenia jest możliwa wyłącznie pod ścisłą kontrolą lekarza prowadzącego i wymaga regularnego monitorowania parametrów biochemicznych.
Łagodzenie objawów guzów neuroendokrynnych (uderzenia gorąca, biegunka):
Zalecana częstotliwość podawania to jedno wstrzyknięcie co 28 dni. Lekarz dobiera odpowiednią dawkę spośród trzech dostępnych mocy (60 mg, 90 mg lub 120 mg) w zależności od nasilenia objawów oraz odpowiedzi organizmu na terapię.
Podobnie jak w przypadku akromegalii, przy uzyskaniu pożądanej reakcji na leczenie preparatem w mocy 120 mg, możliwa jest zmiana częstości podawania na jedno wstrzyknięcie co 42 lub 56 dni, pod warunkiem utrzymania kontroli objawów klinicznych.
Leczenie zaawansowanych guzów neuroendokrynnych żołądkowo-jelitowo-trzustkowych (GEP-NET):
W tym wskazaniu stosuje się wyłącznie moc 120 mg w odstępach 28-dniowych. Jest to standardowe dawkowanie mające na celu hamowanie progresji nowotworowej. Czas trwania terapii jest ustalany indywidualnie przez lekarza prowadzącego w oparciu o ocenę skuteczności leczenia oraz tolerancji preparatu.
Sposób podawania:
Preparat podaje się w postaci głębokiego wstrzyknięcia podskórnego. Wstrzyknięcie powinno być wykonane przez:
- Pracownika służby zdrowia posiadającego odpowiednie kwalifikacje
- Osobę przeszkoloną (członka rodziny lub opiekuna) po uprzednim instruktażu przeprowadzonym przez pracownika medycznego
- Samego pacjenta po otrzymaniu szczegółowego przeszkolenia od wykwalifikowanego personelu medycznego
Miejsca podania wstrzyknięcia:
Gdy wstrzyknięcie wykonuje pracownik służby zdrowia lub osoba przeszkolona, preparat podaje się w górny, zewnętrzny kwadrant pośladka lub w górną, zewnętrzną część uda. W przypadku samodzielnego wykonywania zastrzyku przez pacjenta, zaleca się podawanie wyłącznie w górną, zewnętrzną część uda.
Niezwykle istotne jest rotowanie miejsc wstrzyknięć – przy każdym kolejnym podaniu należy naprzemiennie wybierać stronę prawą i lewą ciała. Należy unikać miejsc, w których znajdują się pieprzyki, blizny, obszary zaczerwienione lub nierówności skóry, ponieważ mogą one wpływać na wchłanianie leku.
Przed wykonaniem wstrzyknięcia konieczne jest wyjęcie preparatu z lodówki na 30 minut wcześniej, aby roztwór osiągnął temperaturę pokojową – podanie zimnego leku może być bardzo bolesne. Szczegółowa instrukcja techniczna dotycząca procedury wstrzyknięcia znajduje się w oryginalnej ulotce dołączonej do opakowania.
