Skutki uboczne Moklar

Bardzo częste działania niepożądane (mogą występować u więcej niż 1 osoby na 10):

• Zaburzenia snu, zawroty głowy, bóle głowy, suchość w ustach, nudności.

Częste działania niepożądane (mogą występować u nie więcej niż 1 osoby na 10):

• Pobudzenie, uczucie lęku, niepokój, parestezje (nietypowe wrażenia czuciowe, np. mrowienie, kłucie, palenie), niedociśnienie tętnicze, wymioty, biegunka, zaparcia, wysypka, drażliwość.

Niezbyt częste działania niepożądane (mogą występować nie więcej niż u 1 osoby na 100):

• Myśli samobójcze, stany splątania (zaburzenia świadomości z dezorientacją, lękiem, bezładnym pobudzeniem ruchowym - ustępujące po przerwaniu leczenia), zaburzenia smaku, zaburzenia widzenia, zaczerwienienie (zwłaszcza twarzy), obrzęk i reakcje skórne, takie jak świąd i pokrzywka, uczucie zmęczenia.

Rzadkie działania niepożądane (mogą występować nie więcej niż u 1 osoby na 1000):

• Zmniejszony apetyt*, hiponatremia (zmniejszenie stężenia sodu we krwi), zachowania samobójcze, omamy, zespół serotoninowy*, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych (bez następstw klinicznych).

*Działania niepożądane zgłoszone po dopuszczeniu do obrotu (niezgłoszone podczas badań klinicznych).

Myśli samobójcze, pogłębienie depresji lub zaburzeń lękowych: Osoby z depresją lub zaburzeniami lękowymi mogą czasami doświadczać myśli o samookaleczeniu lub samobójstwie. Objawy te mogą nasilać się na początku stosowania leków przeciwdepresyjnych, ponieważ ich działanie zazwyczaj zaczyna się po około 2 tygodniach, czasem później.

Wystąpienie myśli samobójczych lub samookaleczenia jest bardziej prawdopodobne, jeśli:

• Pacjent miał wcześniej myśli samobójcze lub o samookaleczeniu.
• Pacjent jest młodym dorosłym; badania kliniczne wskazują na zwiększone ryzyko zachowań samobójczych u osób poniżej 25 roku życia z zaburzeniami psychicznymi, które były leczone lekami przeciwdepresyjnymi.

Jeśli pacjent doświadcza myśli samobójczych lub samookaleczenia, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem prowadzącym lub udać się do szpitala.

Pomocne może być poinformowanie krewnych lub przyjaciół o depresji lub zaburzeniach lękowych oraz poproszenie ich o przeczytanie tej ulotki. Pacjent może poprosić ich o pomoc w monitorowaniu objawów i informowaniu, jeśli zauważą nasilenie depresji lub niepokojące zmiany w zachowaniu.

Jeśli na początku leczenia lekiem Moklar występuje bezsenność lub nerwowość, lekarz może rozważyć zmniejszenie dawki lub leczenie tych objawów.

W przypadku wystąpienia zaburzeń afektywnych lub hipomanii, lub pojawienia się wczesnych objawów tych reakcji (urojenia wielkościowe, nadmierna aktywność, impulsywność), lekarz przerwie leczenie lekiem Moklar i zastąpi go innym lekiem.