Ostatnia aktualizacja:

Substancja czynnaMoklobemid
Postać farmaceutycznaTabletki powlekane
Podmiot odpowiedzialnyneuraxpharm Arzneimittel GmbH
Kod ATCN06AG02
ProceduraNAR
KategorieLeki na depresję, Leki na nerwicę i inne zaburzenia lękowe, Leki psychiatryczne - choroby psychiczne i zaburzenia psychologiczne

Interakcje Moklar z innymi lekami

Moklobemid może nasilać działanie opioidów (np. morfina, fentanyl, kodeina), co może wymagać dostosowania dawkowania.

Zaleca się unikanie potraw bogatych w tyraminę (patrz punkt „Moklar z jedzeniem lub piciem”). Przyjmowanie Moklaru po posiłku zmniejsza ryzyko podwyższenia ciśnienia tętniczego.

Należy zachować ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu z lekami takimi jak cymetydyna, ponieważ lekarz może rozważyć zmniejszenie dawki. Podobnie, ostrożność jest wskazana przy stosowaniu omeprazolu (stosowanego w chorobie wrzodowej) oraz leków przeciwdepresyjnych takich jak fluoksetyna, fluwoksamina, trymipramina i maprotylina, ponieważ moklobemid może nasilać ich działanie.

Pacjenci stosujący moklobemid powinni być ostrożni przy jednoczesnym stosowaniu leków zwiększających stężenie serotoniny, takich jak wiele leków przeciwdepresyjnych (szczególnie w skojarzeniu). Dotyczy to leków takich jak wenlafaksyna, klomipramina, cytalopram, escytalopram, paroksetyna, sertralina i bupropion. W rzadkich przypadkach mogą wystąpić poważne objawy, takie jak pobudzenie, omamy, śpiączka, nadmierna potliwość, drżenie, zwiększone napięcie mięśniowe, hipertermia (wysoka gorączka powyżej 38°C), splątanie, wzmożenie odruchów, drgawki kloniczne mięśni oraz mimowolne, rytmiczne skurcze mięśni, w tym mięśni gałki ocznej, co może wskazywać na zespół serotoninowy. W przypadku wystąpienia tych objawów należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Nie należy stosować Moklaru jednocześnie z buprenorfiną bez konsultacji z lekarzem, ponieważ może to zwiększać ryzyko zespołu serotoninowego. Nie zaleca się również jednoczesnego stosowania z zielem dziurawca (Hypericum perforatum), które zwiększa ryzyko zespołu serotoninowego.

Moklar może nasilać i wydłużać działanie leków sympatykomimetycznych, takich jak efedryna, pseudoefedryna i fenylopropanoloamina, które są składnikami wielu leków przeciwgorączkowych i przeciwkaszlowych.

Ze względu na to, że sybutramina nasila działanie Moklaru, jednoczesne stosowanie tych leków nie jest zalecane. Podobnie, jednoczesne stosowanie dekstropropoksyfenu nie jest zalecane, ponieważ moklobemid może nasilać jego działanie.

Przydatne zasoby