ZEGLUXEN

ZEGLUXEN to lek przeciwcukrzycowy zawierający substancję czynną liraglutyd w stężeniu 6 mg/mL w postaci roztworu do wstrzykiwań podskórnych. Liraglutyd należy do grupy leków nazywanych agonistami receptora GLP-1, które pomagają w kontroli poziomu cukru we krwi u pacjentów z cukrzycą typu 2.

Mechanizm działania leku polega na stymulacji wydzielania insuliny tylko wtedy, gdy poziom glukozy we krwi jest podwyższony, co minimalizuje ryzyko hipoglikemii. Dodatkowo lek spowalnia opróżnianie żołądka, co przyczynia się do lepszej kontroli glikemii poposiłkowej i może wspomagać redukcję masy ciała.

Wskazania do stosowania ZEGLUXEN obejmują leczenie cukrzycy typu 2 u dorosłych pacjentów oraz dzieci i młodzieży w wieku 10 lat i powyżej. Lek może być stosowany jako:

• Monoterapia – gdy dieta i aktywność fizyczna nie wystarczają do kontroli glikemii, a pacjent nie może stosować metforminy
• Terapia skojarzona – w połączeniu z innymi lekami przeciwcukrzycowymi, takimi jak metformina, pioglitazon, pochodne sulfonylomocznika, inhibitory SGLT2 lub insulina

Kluczową zaletą liraglutydu jest jego glukozozależny mechanizm działania, który oznacza, że stymuluje wydzielanie insuliny głównie w odpowiedzi na podwyższony poziom glukozy. Dzięki temu znacznie zmniejsza się ryzyko wystąpienia hipoglikemii w porównaniu z niektórymi innymi lekami przeciwcukrzycowymi.

Dodatkowe korzyści terapeutyczne obejmują potencjalną ochronę sercowo-naczyniową oraz wpływ na kontrolę masy ciała. Lek spowalnia także przejście pokarmu przez żołądek, co może przyczyniać się do lepszego nasycenia i kontroli apetytu.

Jaki jest skład ZEGLUXEN, jakie substancje zawiera?

Substancja czynna: liraglutyd w stężeniu 6 mg w 1 mL roztworu do wstrzykiwań. Jeden wstrzykiwacz półautomatyczny napełniony zawiera łącznie 18 mg liraglutydu w 3 mL roztworu.

Substancje pomocnicze:

• Sodu cytrynian dwuwodny
• Glikol propylenowy
• Fenol (jako konserwant)
• Woda do wstrzykiwań
• Kwas solny lub sodu wodorotlenek (do dostosowania pH)

Preparat ma postać przezroczystego i bezbarwnego lub prawie bezbarwnego roztworu do wstrzykiwań podskórnych. Wstrzykiwacz umożliwia podawanie dawek 0,6 mg, 1,2 mg lub 1,8 mg liraglutydu.

Jak dawkować ZEGLUXEN?

Dawkowanie leku należy zawsze ustalać indywidualnie pod nadzorem lekarza. Standardowy schemat dawkowania przewiduje stopniowe zwiększanie dawki w celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia działań niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego.

Schemat dawkowania:

• Dawka początkowa: 0,6 mg raz na dobę przez co najmniej jeden tydzień
• Dawka podtrzymująca: 1,2 mg raz na dobę (zwiększenie po pierwszym tygodniu)
• Dawka maksymalna: 1,8 mg raz na dobę (w przypadku niewystarczającej kontroli glikemii przy dawce 1,2 mg)

Sposób podawania: lek podaje się w postaci wstrzyknięcia podskórnego raz na dobę, o dowolnej porze, niezależnie od posiłków. Zaleca się jednak podawanie o stałej porze dnia. Nie wolno podawać leku dożylnie ani domięśniowo.

Miejsca wstrzyknięć:

• Przednia część uda
• Przednia część talii (brzuch)
• Górna część ramienia

Należy zmieniać miejsce wstrzyknięcia w obrębie tej samej okolicy anatomicznej, aby zmniejszyć ryzyko lipodystrofii. Dawki należy zmieniać wyłącznie na zalecenie lekarza.

Co zrobić w przypadku przedawkowania ZEGLUXEN?

W przypadku zastosowania większej niż zalecana dawki ZEGLUXEN należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. Pacjent może wymagać specjalistycznego leczenia i monitorowania.

Objawy przedawkowania mogą obejmować:

• Nudności i wymioty
• Biegunkę
• Hipoglikemię (niski poziom cukru we krwi)
• Dolegliwości żołądkowo-jelitowe

Szczególną uwagę należy zwrócić na objawy hipoglikemii, które mogą obejmować zimne poty, bladą skórę, ból głowy, kołatanie serca, uczucie silnego głodu, zaburzenia widzenia, senność, osłabienie, nerwowość, niepokój czy trudności z koncentracją.

W przypadku wystąpienia objawów przedawkowania nie należy próbować samodzielnego leczenia. Konieczna jest natychmiastowa konsultacja lekarska lub zgłoszenie się do najbliższego oddziału ratunkowego.

Co mogę jeść i pić podczas stosowania ZEGLUXEN – czy mogę spożywać alkohol?

Podczas stosowania ZEGLUXEN nie ma szczególnych ograniczeń dietetycznych dotyczących rodzaju spożywanych pokarmów. Lek można podawać niezależnie od posiłków, co zapewnia elastyczność w codziennym stosowaniu.

Zalecenia dietetyczne:

• Należy przestrzegać diety zalecanej przez lekarza lub dietetyka
• Utrzymywać regularne pory posiłków
• Spożywać odpowiednią ilość płynów, szczególnie w początkowym okresie leczenia
• Unikać nadmiernego spożycia węglowodanów prostych

Alkohol: W ulotce nie ma bezpośrednich przeciwskazań do spożywania alkoholu, jednak należy zachować szczególną ostrożność. Alkohol może wpływać na kontrolę glikemii i zwiększać ryzyko hipoglikemii, szczególnie gdy lek stosowany jest w skojarzeniu z insuliną lub pochodnymi sulfonylomocznika.

W początkowym okresie stosowania leku może wystąpić utrata płynów związana z nudnościami, wymiotami lub biegunką. Dlatego szczególnie ważne jest odpowiednie nawodnienie organizmu poprzez spożywanie odpowiedniej ilości płynów.

Czy można stosować ZEGLUXEN w okresie ciąży i karmienia piersią?

Ciąża: ZEGLUXEN nie powinien być stosowany w okresie ciąży. Nie ma wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania liraglutydu u kobiet w ciąży, dlatego nie wiadomo, czy lek może zaszkodzić rozwijającemu się płodowi.

Jeśli pacjentka planuje zajść w ciążę, jest w ciąży lub podejrzewa, że może być w ciąży, musi poinformować o tym lekarza przed rozpoczęciem lub kontynuowaniem leczenia. Lekarz rozważy alternatywne metody leczenia cukrzycy bezpieczne w okresie ciąży.

Karmienie piersią: Nie ma wystarczających danych dotyczących przenikania liraglutydu do mleka ludzkiego. Z tego powodu nie zaleca się stosowania leku w okresie karmienia piersią.

Kobiety w wieku rozrodczym powinny stosować odpowiednie metody antykoncepcji podczas leczenia tym lekiem. W przypadku planowania ciąży należy skonsultować się z lekarzem w celu ustalenia bezpiecznego sposobu kontroli cukrzycy w tym okresie.

Jeśli ciąża zostanie stwierdzona w trakcie leczenia, należy niezwłocznie przerwać stosowanie leku i skonsultować się z lekarzem w celu ustalenia dalszego postępowania terapeutycznego.

Jakie są skutki uboczne ZEGLUXEN?

Jak każdy lek, ZEGLUXEN może powodować działania niepożądane, chociaż nie występują one u wszystkich pacjentów. Większość działań niepożądanych ma łagodny przebieg i ustępuje w trakcie kontynuowania terapii.

Ciężkie działania niepożądane wymagające natychmiastowej pomocy lekarskiej:

• Ciężka reakcja uczuleniowa (anafilaksja): trudności z oddychaniem, obrzęk gardła i twarzy, przyspieszone bicie serca
• Zapalenie trzustki: silny i uporczywy ból brzucha mogący promieniować do pleców, nudności i wymioty
• Niedrożność jelita: ciężkie zaparcie z bólem brzucha, wzdęciami i wymiotami

Bardzo często występujące działania niepożądane (u więcej niż 1 na 10 pacjentów):

• Nudności (zwykle przemijające)
• Biegunka (zwykle przemijająca)

Często występujące działania niepożądane (u 1-10 na 100 pacjentów):

• Hipoglikemia – objawy: zimne poty, blada skóra, ból głowy, kołatanie serca, uczucie głodu, zaburzenia widzenia, senność, osłabienie, nerwowość
• Wymioty
• Ból głowy
• Niestrawność
• Zapalenie żołądka (nieżyt żołądka)
• Refluks żołądkowo-przełykowy
• Ból brzucha lub wzdęty brzuch
• Zaparcie
• Zmniejszenie apetytu
• Zawroty głowy
• Zmęczenie
• Reakcje w miejscu wstrzyknięcia (zaczerwienienie, ból, swędzenie)

Rzadko występujące działania niepożądane (u 1-10 na 1000 pacjentów):

• Reakcje uczuleniowe (świąd, pokrzywka)
• Odwodnienie
• Kamienie żółciowe
• Zapalenie pęcherzyka żółciowego
• Zmiana smaku

W przypadku wystąpienia jakichkolwiek działań niepożądanych, szczególnie tych niewymienionych w ulotce, należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Czy mogę łączyć ZEGLUXEN z innymi lekami?

Przed rozpoczęciem leczenia ZEGLUXEN należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach, zarówno na receptę, jak i dostępnych bez recepty, oraz o planowanych zmianach w terapii.

Najważniejsze interakcje wymagające szczególnej uwagi:

• Pochodne sulfonylomocznika (glimepiryd, glibenklamid) i insulina: zwiększone ryzyko hipoglikemii. Lekarz może zalecić zmniejszenie dawki tych leków i częstsze kontrole poziomu glukozy
• Warfaryna i inne doustne leki przeciwzakrzepowe: może być konieczne częstsze monitorowanie krzepliwości krwi

Leki, z którymi można bezpiecznie łączyć liraglutyd:

• Metformina
• Pioglitazon
• Inhibitory kotransportera sodowo-glukozowego 2 (SGLT2)

Wpływ na wchłanianie innych leków: Ze względu na spowalnianie opróżniania żołądka, liraglutyd może wpływać na wchłanianie doustnych leków przyjmowanych jednocześnie. Szczególną ostrożność należy zachować w przypadku leków o wąskim indeksie terapeutycznym.

Jeśli pacjent ma być poddany zabiegowi chirurgicznemu wymagającemu znieczulenia ogólnego, musi poinformować lekarza anestezjologa o stosowaniu liraglutydu.

W przypadku wątpliwości dotyczących interakcji z innymi lekami należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą przed rozpoczęciem lub przerwaniem stosowania jakiegokolwiek leku.