Interakcje Zinnat z innymi lekami

Przed rozpoczęciem terapii należy poinformować lekarza lub farmaceutę o wszystkich przyjmowanych obecnie lub ostatnio lekach, a także o lekach, które planuje się przyjmować. Dotyczy to zarówno leków wydawanych na receptę, jak i preparatów dostępnych bez recepty, suplementów diety oraz produktów ziołowych.

Leki zobojętniające kwas żołądkowy (leki antacydowe)

Preparaty stosowane w leczeniu zgagi i nadkwaśności, zawierające sole glinu, magnezu czy wapnia, mogą istotnie wpływać na wchłanianie cefuroksymu z przewodu pokarmowego. Jednoczesne przyjmowanie tych leków może zmniejszać stężenie antybiotyku we krwi, co prowadzi do osłabienia skuteczności terapii. Jeśli konieczne jest stosowanie leków antacydowych, należy zachować co najmniej dwugodzinny odstęp między ich przyjęciem a zażyciem antybiotyku. O stosowaniu takich preparatów należy poinformować lekarza.

Probenecyd

Probenecyd, stosowany głównie w leczeniu dny moczanowej, zmniejsza wydalanie nerkowe cefuroksymu. W wyniku tej interakcji może dojść do zwiększenia stężenia antybiotyku we krwi oraz wydłużenia czasu jego utrzymywania się w organizmie. Chociaż w niektórych przypadkach może to być zjawisko pożądane (pozwalające zmniejszyć częstość dawkowania), wymaga to odpowiedniej modyfikacji schematu dawkowania przez lekarza. Jednoczesne stosowanie tych leków powinno odbywać się pod ścisłym nadzorem medycznym.

Doustne leki przeciwzakrzepowe (antykoagulanty)

Antybiotyki cefalosporynowe, w tym cefuroksym, mogą wpływać na działanie doustnych leków przeciwzakrzepowych, takich jak warfaryna lub acenokumarol. Interakcja może prowadzić do wydłużenia czasu protrombinowego i zwiększenia ryzyka krwawień. U pacjentów przyjmujących antykoagulanty konieczne jest regularne monitorowanie parametrów krzepnięcia krwi (INR, czas protrombinowy) podczas terapii antybiotykiem oraz przez pewien czas po jej zakończeniu. Lekarz może być zmuszony do modyfikacji dawkowania leku przeciwzakrzepowego.

Inne antybiotyki

Jednoczesne stosowanie cefuroksymu z niektórymi innymi antybiotykami może prowadzić do interakcji:

• Antybiotyki bakteriostatyczne (tetracykliny, chloramfenikol, makrolidy) mogą teoretycznie zmniejszać skuteczność cefuroksymu, który działa najlepiej na aktywnie dzielące się bakterie
• Aminoglikozydy w połączeniu z dużymi dawkami cefalosporyn mogą zwiększać ryzyko uszkodzenia nerek, chociaż przy standardowych dawkach cefuroksymu ryzyko to jest minimalne

Leki moczopędne

Silne leki moczopędne (diuretyki pętlowe) w połączeniu z cefalosporynami mogą teoretycznie zwiększać ryzyko nefrotoksyczności, chociaż przy cefuroksymie zjawisko to obserwowane jest rzadko.

Szczepionki bakteryjne doustne

Antybiotyki mogą zmniejszać skuteczność żywych szczepionek bakteryjnych podawanych doustnie, takich jak szczepionka przeciw durowi brzusznemu. W miarę możliwości należy unikać szczepień podczas antybiotykoterapii lub zachować odpowiedni odstęp czasowy.

Probiotyki i prebiotyki

Chociaż nie stanowią formalnej interakcji lekowej, warto rozważyć stosowanie probiotyków podczas i po antybiotykoterapii w celu zmniejszenia ryzyka zaburzeń flory jelitowej i biegunek poantybiotykowych. Probiotyki należy przyjmować w odstępie co najmniej 2 godzin od antybiotyku.

Wpływ na badania diagnostyczne

Cefuroksym może wpływać na wyniki niektórych testów diagnostycznych. Należy poinformować personel laboratoryjny o przyjmowaniu tego leku przed wykonaniem badań krwi, moczu czy innych testów diagnostycznych.

Zalecenia ogólne

Każda informacja o przyjmowanych lekach, nawet tych stosowanych okazjonalnie lub krótkotrwale, powinna być przekazana lekarzowi przepisującemu antybiotyk. Nie należy rozpoczynać stosowania nowych leków podczas antybiotykoterapii bez konsultacji z lekarzem lub farmaceutą. Szczególną uwagę należy zwrócić na leki przyjmowane przewlekle w związku z chorobami współistniejącymi.