Ostatnia aktualizacja:
| Substancja czynna | Eszopiklon |
| Postać farmaceutyczna | Tabletki powlekane |
| Podmiot odpowiedzialny | G.L. Pharma GmbH |
| Kod ATC | N05CF04 |
| Procedura | DCP |
| Kategorie | Leki psychiatryczne - choroby psychiczne i zaburzenia psychologiczne, Preparaty na sen i uspokojenie |
Interakcje Esogno z innymi lekami
Należy poinformować lekarza lub farmaceutę o wszystkich lekach przyjmowanych obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Dotyczy to również leków wydawanych bez recepty oraz preparatów ziołowych.
Leki, które mogą wpływać na działanie preparatu lub których działanie może być zmienione:
Inhibitory CYP3A4 (takie jak niektóre antybiotyki, leki przeciwgrzybicze np. ketokonazol) – mogą zwiększać stężenie eszopiklonu we krwi, co może wymagać zmniejszenia dawki lub odstawienia leku. Sok grejpfrutowy również należy do tej grupy i należy go unikać.
Induktory enzymów cytochromu P450 (takie jak karbamazepina, fenytoina, ziele dziurawca) – mogą zmniejszać stężenie leku we krwi.
Leki wpływające na ośrodkowy układ nerwowy:
- Leki stosowane w leczeniu zaburzeń nastroju lub zachowania (leki przeciwpsychotyczne, nasenne, przeciwlękowe, uspokajające, przeciwdepresyjne)
- Silne leki przeciwbólowe (narkotyczne leki przeciwbólowe, opioidy)
- Leki stosowane w leczeniu napadów drgawkowych (leki przeciwpadaczkowe)
- Leki znieczulające
- Leki stosowane w leczeniu alergii (leki antyhistaminowe wywołujące senność)
Skojarzenie z powyższymi lekami może zwiększać ryzyko działań niepożądanych, w tym senności, zaburzeń koordynacji i depresji oddechowej.
Szczególnie ważne – leki opioidowe:
Jednoczesne stosowanie z opioidami (silnymi lekami przeciwbólowymi, lekami stosowanymi w terapii substytucyjnej i niektórymi lekami przeciwkaszlowymi) zwiększa ryzyko:
- Znacznej senności
- Trudności w oddychaniu (depresja oddechowa)
- Śpiączki
- Zagrożenia życia
Z tego powodu jednoczesne stosowanie tych leków może być rozważone jedynie wtedy, gdy inne sposoby leczenia nie są możliwe. Jeśli lekarz przepisze jednocześnie lek opioidowy, powinien ograniczyć dawkę i okres takiego leczenia. Należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach opioidowych i ściśle przestrzegać zaleceń dotyczących dawkowania.
Pomocne może być poinformowanie bliskich o objawach przedawkowania (skrajna senność, trudności w oddychaniu, niemożność obudzenia się), aby mogli w razie potrzeby wezwać pomoc medyczną.
