Dawkowanie Cefepime TZF - jak stosować

Lek Cefepime TZF zwykle podawany jest przez lekarza lub pielęgniarkę. Podaje się go we wstrzyknięciu domięśniowym lub w postaci kroplówki (infuzja dożylna) lub poprzez wstrzyknięcie bezpośrednio do żyły.

Dawkowanie ustala lekarz w zależności od rodzaju i ciężkości zakażenia, wieku pacjenta, masy ciała i czynności nerek pacjenta.

Dawkowanie u pacjentów z prawidłową czynnością nerek Dorośli i młodzież o masie ciała powyżej 40 kg (w wieku powyżej 12 lat)

Wielkość pojedynczej dawki cefepimu i odstęp pomiędzy dawkami

Ciężkie zakażenia - 2 g co 12 godzin: − Posocznica − Zapalenie płuc − Powikłane zakażenia dróg moczowych − Zakażenia pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych.

Bardzo ciężkie zakażenia - 2 g co 8 godzin: − Zakażenia w obrębie jamy brzusznej, w tym zapalenie otrzewnej − Leczenie empiryczne epizodów gorączkowych u pacjentów z neutropenią.

Czas leczenia wynosi zwykle 7 do 10 dni. Na ogół produktu Cefepime TZF nie należy podawać krócej niż przez 7 dni i dłużej niż przez 14 dni. W przypadku leczenia empirycznego epizodów gorączkowych u pacjentów z neutropenią czas leczenia wynosi zwykle 7 dni lub do ustąpienia neutropenii.

Dzieci w wieku od 1 miesiąca do 12 lat i (lub) o masie ciała 40 kg lub poniżej

U dzieci w wieku 1 do 2 miesięcy wystarcza dawkowanie 30 mg/kg mc. co 12 lub 8 godzin. Podczas podawania cefepimu dzieci w tym wieku powinny być pod stałą kontrolą.

U dzieci o masie ciała powyżej 40 kg zalecane jest dawkowanie jak u dorosłych (patrz tabela). U dzieci w wieku powyżej 12 lat o masie ciała poniżej 40 kg należy postępować zgodnie z zaleceniami dotyczącymi dawkowania u młodszych pacjentów o masie ciała poniżej lub równym 40 kg. Dawkowanie u dzieci nie może przekraczać maksymalnej dawki dla dorosłych (2 g co 8 godzin).

Dawkowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek Dorośli i dzieci o masie ciała powyżej 40 kg (w wieku około 12 lat) U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek konieczne jest dostosowanie dawkowania, aby zrekompensować wolniejsze wydalanie przez nerki. Pierwsza dawka dla pacjentów z łagodną lub umiarkowaną niewydolnością nerek jest taka sama, jak u pacjentów z prawidłową czynnością nerek, czyli 2 g cefepimu.

Dalsze dawkowanie (dawki podtrzymujące) przedstawiono w poniższej tabeli

Pacjenci dializowani Zaleca się następujące dawkowanie: − 1 g cefepimu w pierwszej dobie leczenia, następnie 0,5 g cefepimu na dobę, we wszystkich zakażeniach, z wyjątkiem pacjentów z gorączką neutropeniczną. W tym ostatnim przypadku dawka wynosi 1 g na dobę. Cefepim należy w miarę możliwości podawać codziennie o tej samej porze dnia, a w dniach, w których odbywa się dializa, po jej zakończeniu. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek poddawanych ciągłej dializie otrzewnowej zaleca się następujące dawkowanie: − 1 g cefepimu co 48 godzin w ciężkich zakażeniach (posocznica, zapalenie płuc, powikłane zakażenia dróg moczowych, zakażenia pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych); − 2 g cefepimu co 48 godzin w bardzo ciężkich zakażeniach (zakażenia w obrębie jamy brzusznej, w tym zapalenie otrzewnej, leczenie empiryczne gorączki neutropenicznej).

Dzieci w wieku od 1 miesiąca i o masie ciała do 40 kg (w wieku około 12 lat) Jedna dawka 50 mg/kg mc. u dzieci w wieku od ponad 2 miesięcy do 12 lat oraz jedna dawka 30 mg/kg mc. u dzieci w wieku 1 do 2 miesięcy odpowiada dawce 2 g u dorosłych. Z tego względu u dzieci zaleca się podobne wydłużenie odstępu pomiędzy dawkami i/lub zmniejszenie dawki, jak u dorosłych, zgodnie z poniższymi tabelami.

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby zmiana dawki nie jest konieczna.

Pacjenci w podeszłym wieku Ze względu na zwiększone ryzyko zaburzenia czynności nerek, u pacjentów w podeszłym wieku należy zachować ostrożność podczas dobierania dawki i monitorować czynność nerek. Jeśli wystąpią zaburzenia czynności nerek, lekarz zmieni dawkowanie leku.