Bomyntra

Jakie są wskazania? Na co stosowany jest Bomyntra?

Bomyntra to biologiczny produkt leczniczy zawierający substancję czynną denosumab, stosowany w onkologii oraz ortopedii w ściśle określonych wskazaniach klinicznych. Preparat znajduje zastosowanie przede wszystkim w zapobieganiu powikłaniom kostnym u osób dorosłych z zaawansowanymi nowotworami złośliwymi obejmującymi kości, czyli z przerzutami nowotworowymi do tkanki kostnej. Powikłania te obejmują szereg poważnych stanów zagrażających zdrowiu i jakości życia pacjentów, w tym złamania patologiczne (pęknięcia w kości spowodowane osłabieniem struktury kostnej przez proces nowotworowy), ucisk rdzenia kręgowego (kompresję struktury rdzenia kręgowego spowodowaną uszkodzeniem otaczającej tkanki kostnej), a także inne problemy kostne wymagające interwencji w postaci radioterapii (napromieniowania kości) lub zabiegu chirurgicznego. Mechanizm działania leku polega na blokowanie białka RANKL, które jest niezbędne do tworzenia, funkcjonowania i przeżycia osteoklastów – komórek odpowiedzialnych za rozkład tkanki kostnej. Poprzez zapobieganie interakcji między RANKL a jego receptorem RANK, denosumab hamuje powstawanie i aktywność osteoklastów, co zmniejsza stopień resorpcji kostnej i ogranicza prawdopodobieństwo wystąpienia złamań oraz innych poważnych powikłań szkieletowych u pacjentów onkologicznych.

Drugim istotnym wskazaniem do stosowania preparatu Bomyntra jest leczenie guza olbrzymiokomórkowego kości u dorosłych i młodzieży z dojrzałym układem kostnym. Guz olbrzymiokomórkowy kości to rzadki nowotwór kości, zazwyczaj łagodny histologicznie, ale miejscowo agresywny, który może prowadzić do niszczenia tkanki kostnej, osteolizy i związanych z tym powikłań. Lek podaje się pacjentom, u których występuje nieoperacyjny guz olbrzymiokomórkowy kości (na przykład zmiany w okolicy krzyżowej, w kręgosłupie lub zmiany mnogie, w tym przerzuty do płuc) lub u których resekcja chirurgiczna guza może spowodować ciężkie następstwa zdrowotne, takie jak znaczne uszkodzenie tkanek okolicznych, konieczność resekcji stawu, amputacja kończyny, hemipelwektomia lub utrata funkcji. Denosumab w tym wskazaniu działa poprzez wiązanie się z ligandem RANK wyrażanym przez nowotworowe komórki zrębowe i blokowanie aktywacji komórek olbrzymich podobnych do osteoklastów występujących w strukturze guza. Leczenie zapobiega wzrostowi tych komórek i dalszemu rozkładowi tkanki kostnej, ogranicza osteolizę, a proliferacyjne podścielisko guza zastępowane jest nieproliferacyjną, zróżnicowaną, gęsto utkaną nową tkanką kostną, co prowadzi do poprawy stanu klinicznego pacjenta i potencjalnie pozwala uniknąć okaleczających zabiegów chirurgicznych.

Bomyntra jest lekiem biopodobnym do leku referencyjnego Xgeva, co oznacza, że został opracowany tak, aby być bardzo podobnym do produktu już dopuszczonego do obrotu w Unii Europejskiej pod względem struktury, czystości oraz aktywności biologicznej. Terapia tym preparatem wymaga ścisłego nadzoru medycznego i jest przeznaczona wyłącznie dla pacjentów spełniających określone kryteria kliniczne w ramach wymienionych wskazań. Do badań klinicznych nie włączano pacjentów z martwicą kości szczęki lub zapaleniem kości i szpiku w obrębie szczęki w wywiadzie, aktywną chorobą zębów lub szczęki wymagającą zabiegu chirurgicznego, niezagojonych stanów po zabiegach operacyjnych zębów lub jamy ustnej, czy planowanego inwazyjnego zabiegu stomatologicznego.

Jaki jest skład Bomyntra, jakie substancje zawiera?

Substancją czynną zawartą w leku Bomyntra jest denosumab. Denosumab to ludzkie monoklonalne przeciwciało typu IgG2, które zostało opracowane do rozpoznawania i wiązania się z białkiem RANKL (ligand aktywatora receptora jądrowego czynnika kappa-B). Jest to lek biologiczny wytwarzany z linii komórkowej ssaków (komórek jajnika chomika chińskiego) za pomocą technologii rekombinacji DNA.

Preparat Bomyntra dostępny jest w dwóch postaciach:

• Bomyntra 120 mg roztwór do wstrzykiwań w fiolce – każda fiolka zawiera 120 mg denosumabu w 1,7 ml roztworu, co odpowiada stężeniu 70 mg/ml
• Bomyntra 120 mg roztwór do wstrzykiwań w ampułko-strzykawce – każda ampułko-strzykawka zawiera 120 mg denosumabu w 1,7 ml roztworu, co odpowiada stężeniu 70 mg/ml

Substancje pomocnicze zawarte w leku to:

• kwas octowy
• sodu octan trójwodny
• sorbitol (E420) – 79,9 mg w 1,7 ml roztworu
• polisorbat 20 (E432) – 0,17 mg w 1,7 ml roztworu
• woda do wstrzykiwań

Roztwór jest przezroczysty, bezbarwny do lekko żółtego o pH 5,2, wolny od widocznych cząstek stałych. Produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na 120 mg, co oznacza, że jest zasadniczo wolny od sodu.

Jak dawkować Bomyntra?

Produkt leczniczy Bomyntra powinien być podawany wyłącznie pod nadzorem fachowego pracownika ochrony zdrowia. Lek podaje się w postaci wstrzyknięcia podskórnego w udo, brzuch lub ramię.

Ważne wymaganie dla wszystkich pacjentów: U wszystkich pacjentów wymagana jest suplementacja co najmniej 500 mg wapnia i 400 IU witaminy D na dobę, chyba że występuje u nich hiperkalcemia (podwyższone stężenie wapnia we krwi). Pacjenci leczeni denosumabem powinni otrzymać Ulotkę dla pacjenta oraz Kartę przypominającą.

Dawkowanie w zapobieganiu powikłaniom kostnym u dorosłych z zaawansowanymi nowotworami złośliwymi obejmującym kości:

Zalecana dawka wynosi 120 mg w pojedynczym wstrzyknięciu podskórnym raz na 4 tygodnie. Wstrzyknięcie podaje się w udo, brzuch lub ramię.

Dawkowanie w leczeniu guza olbrzymiokomórkowego kości:

Zalecana dawka denosumabu wynosi 120 mg w pojedynczym wstrzyknięciu podskórnym zgodnie z następującym schematem:

• Pierwszy miesiąc leczenia (dawki wysycające): 120 mg w dniu 1., dniu 8. i dniu 15. – łącznie trzy dawki w pierwszym miesiącu
• Leczenie podtrzymujące: 120 mg raz na 4 tygodnie, rozpoczynając od drugiego miesiąca leczenia

Pacjenci z guzem olbrzymiokomórkowym kości powinni być regularnie badani, aby upewnić się, że wciąż odnoszą korzyści z leczenia. U pacjentów, którzy przebyli całkowitą resekcję guza olbrzymiokomórkowego kości, w badaniach klinicznych kontynuowano leczenie przez dodatkowe 6 miesięcy po operacji.

Dawkowanie w szczególnych grupach pacjentów:

• Zaburzenia czynności nerek: Nie jest wymagane dostosowanie dawkowania u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Należy jednak pamiętać o zwiększonym ryzyku hipokalcemii, szczególnie u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny poniżej 30 ml/min) lub otrzymujących dializoterapię – u tych pacjentów szczególnie ważne jest regularne kontrolowanie stężenia wapnia
• Zaburzenia czynności wątroby: Nie badano bezpieczeństwa i skuteczności stosowania denosumabu u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby
• Pacjenci w podeszłym wieku (wiek ≥ 65 lat): Nie jest wymagane dostosowanie dawkowania
• Młodzież (w wieku 12-17 lat) z dojrzałym układem kostnym i guzem olbrzymiokomórkowym kości: Dawkowanie jest takie samo jak dla pacjentów dorosłych

Sposób podawania:

• Fiolka 120 mg: Podawanie powinno być wykonywane wyłącznie przez fachowego pracownika ochrony zdrowia
• Ampułko-strzykawka 120 mg: Podawanie może być wykonywane przez pacjenta lub opiekuna, który został przeszkolony w zakresie techniki wstrzykiwania przez fachowego pracownika ochrony zdrowia. Pierwsze samodzielne podanie produktu leczniczego Bomyntra w ampułko-strzykawce powinno być nadzorowane przez fachowego pracownika ochrony zdrowia

Przed podaniem należy odczekać, aż zawartość fiolki lub ampułko-strzykawki osiągnie temperaturę pokojową (do 25°C), aby uniknąć dyskomfortu w miejscu wkłucia. Należy wstrzyknąć całą zawartość fiolki lub ampułko-strzykawki. Roztworu nie należy wstrząsać.

Co zrobić w przypadku przedawkowania Bomyntra?

Brak doświadczenia z przedawkowaniem w badaniach klinicznych. W badaniach klinicznych denosumab był podawany w dawkach do 180 mg co 4 tygodnie oraz 120 mg na tydzień przez 3 tygodnie bez wystąpienia specyficznych objawów przedawkowania.

W przypadku podejrzenia przedawkowania należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub udać się do najbliższego szpitala. Lekarz będzie monitorował stan pacjenta i w razie potrzeby wdroży odpowiednie leczenie objawowe. Szczególną uwagę należy zwrócić na kontrolowanie stężenia wapnia we krwi, ponieważ podanie nadmiernej dawki leku może zwiększyć ryzyko wystąpienia hipokalcemii (niskiego stężenia wapnia we krwi).

Co mogę jeść i pić podczas stosowania Bomyntra – czy mogę spożywać alkohol?

W dokumentacji medycznej Bomyntra nie ma szczególnych zaleceń dotyczących ograniczeń w diecie ani spożywania alkoholu podczas stosowania tego leku. Nie przeprowadzono specjalnych badań dotyczących interakcji denosumabu z alkoholem lub określonymi składnikami pokarmowymi.

Należy jednak pamiętać o obowiązkowej suplementacji wapnia i witaminy D w czasie stosowania leku (co najmniej 500 mg wapnia i 400 IU witaminy D dziennie), chyba że lekarz stwierdzi podwyższone stężenie wapnia we krwi. Wskazane jest spożywanie produktów bogatych w wapń, takich jak:

• produkty mleczne (mleko, jogurt, ser, kefir)
• ryby z miękkimi ościami (sardynki, szproty)
• zielone warzywa liściaste (brokuły, jarmuż, kapusta)
• produkty wzbogacone w wapń (soki, napoje roślinne)

W przypadku spożywania alkoholu należy zachować umiar, ponieważ nadmierne spożycie alkoholu może niekorzystnie wpływać na metabolizm kostny i ogólny stan zdrowia, szczególnie u pacjentów onkologicznych. Jeśli pacjent ma wątpliwości dotyczące diety lub spożywania alkoholu w kontekście swojego stanu zdrowia i stosowanego leczenia, powinien skonsultować się z lekarzem prowadzącym lub dietetykiem.

Preparat zawiera sorbitol (E420), co należy wziąć pod uwagę u pacjentów z nietolerancją fruktozy. Należy również pamiętać o addytywnym działaniu podawanych jednocześnie produktów zawierających sorbitol lub fruktozę oraz pokarmu zawierającego te substancje.

Czy można stosować Bomyntra w okresie ciąży i karmienia piersią?

Ciąża:

Bomyntra nie jest zalecany do stosowania u kobiet w ciąży oraz u kobiet w wieku rozrodczym niestosujących metod antykoncepcyjnych. Brak danych lub istnieją tylko ograniczone dane dotyczące stosowania denosumabu u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach wykazały toksyczny wpływ na reprodukcję.

Kobietom należy doradzić, aby nie zachodziły w ciążę podczas leczenia denosumabem oraz w okresie przynajmniej 5 miesięcy od jego zakończenia. Wpływ denosumabu będzie większy w drugim i trzecim trymestrze ciąży, ponieważ przeciwciała monoklonalne są transportowane przez łożysko w sposób liniowy w miarę rozwoju ciąży, a największa ich ilość jest przenoszona w trzecim trymestrze.

W badaniach na małpach, którym podawano denosumab przez całą ciążę w dawkach prowadzących do 12-krotnie większej ekspozycji ogólnoustrojowej niż dawka zalecana u ludzi, obserwowano następujące nieprawidłowości:

• zwiększoną częstość martwych urodzeń i śmiertelności poporodowej
• nieprawidłowy wzrost kości, powodujący mniejszą ich wytrzymałość
• zmniejszoną hematopoezę i nieprawidłowe ustawienie zębów
• brak obwodowych węzłów chłonnych
• spowolniony wzrost w okresie noworodkowym

Karmienie piersią:

Nie wiadomo, czy denosumab przenika do mleka kobiecego. Nie można wykluczyć zagrożenia dla noworodków i niemowląt. Badania prowadzone na myszach z usuniętym genem RANKL sugerują, że brak RANKL podczas ciąży może zaburzać dojrzewanie gruczołów sutkowych, prowadząc do poporodowych zaburzeń laktacji.

Decyzja o ewentualnym powstrzymaniu się od karmienia piersią lub leczenia denosumabem musi być podjęta na podstawie oceny korzyści z karmienia piersią dla noworodka/niemowlęcia oraz korzyści z leczenia dla kobiety.

Płodność:

Brak danych dotyczących wpływu denosumabu na płodność ludzi. Badania na zwierzętach nie wykazują bezpośredniego ani pośredniego szkodliwego wpływu na płodność.

Przed rozpoczęciem leczenia każda kobieta w wieku rozrodczym powinna zostać poinformowana o potencjalnych zagrożeniach związanych ze stosowaniem leku w ciąży i konieczności stosowania antykoncepcji podczas leczenia oraz przez co najmniej 5 miesięcy po jego zakończeniu.

Jakie są skutki uboczne Bomyntra?

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Ogólny profil bezpieczeństwa jest spójny we wszystkich zatwierdzonych wskazaniach denosumabu.

Bardzo często (mogą wystąpić częściej niż u 1 na 10 pacjentów):

• Hipokalcemia (niskie stężenie wapnia we krwi) – występuje przede wszystkim w ciągu pierwszych 2 tygodni po podaniu. Może być ciężka i objawowa. Objawy mogą obejmować parestezje lub sztywność mięśni, drżenia, kurcze i skurcze mięśni. Do objawów ciężkiej objawowej hipokalcemii należą: wydłużenie odcinka QT, tężyczka, drgawki i zaburzenia świadomości (w tym śpiączka). Po wprowadzeniu denosumabu do obrotu zgłaszano występowanie ciężkiej, objawowej hipokalcemii, w tym przypadków zakończonych zgonem
• Ból mięśniowo-szkieletowy (ból mięśni i kości) – w okresie po wprowadzeniu do obrotu obserwowano przypadki bólu o bardzo dużym nasileniu
• Duszność
• Biegunka

Często (mogą wystąpić u 1 na 10 pacjentów):

• Martwica kości szczęki (uszkodzenie kości szczęki, które może prowadzić do bólu, owrzodzenia w jamie ustnej i obluzowania zębów) – ryzyko zwiększa się wraz z dłuższą ekspozycją na produkt
• Hipofosfatemia (niskie stężenie fosforanów we krwi)
• Ekstrakcja zęba
• Nadmierna potliwość
• Nowy pierwotny nowotwór złośliwy

Niezbyt często (mogą wystąpić u 1 na 100 pacjentów):

• Hiperkalcemia po przerwaniu leczenia u pacjentów z guzem olbrzymiokomórkowym kości – może wystąpić w okresie od kilku tygodni do kilku miesięcy po zakończeniu terapii, może być klinicznie istotna i wymagać hospitalizacji
• Liszajowate osutki polekowe (reakcje skórne przypominające liszaj płaski)
• Atypowe złamania kości udowej – mogą wystąpić w związku z niewielkim urazem okolicy podkrętarzowej i trzonu kości udowej lub bez związku z urazem. Mają charakterystyczny obraz radiograficzny

Rzadko (mogą wystąpić u 1 na 1000 pacjentów):

• Nadwrażliwość na lek
• Reakcja anafilaktyczna

Częstość nieznana (nie można oszacować na podstawie dostępnych danych):

• Martwica kości przewodu słuchowego zewnętrznego (uszkodzenie kości w przewodzie słuchowym) – należy rozważyć u pacjentów przyjmujących denosumab, u których występują objawy ze strony uszu, w tym przewlekłe zakażenia ucha

Szczególnie ważne działania niepożądane wymagające natychmiastowej interwencji medycznej:

Należy natychmiast poinformować lekarza, jeśli podczas stosowania leku wystąpią:

• objawy hipokalcemii: kurcze, drżenie lub skurcze mięśni, drętwienie lub mrowienie w palcach dłoni, palcach nóg lub w okolicy ust, drgawki, splątanie lub utrata świadomości
• problemy w obrębie jamy ustnej: ruchomość zębów, ból lub obrzęk, niezagojone owrzodzenia lub zmiany sączące, wydzielina z jamy ustnej
• nowy lub nietypowy ból uda, biodra lub pachwiny (może być objawem atypowego złamania kości udowej)
• objawy ze strony uszu: ból, wydzielina, dyskomfort w uszach, przewlekłe zakażenia ucha
• objawy reakcji alergicznej: wysypka, swędzenie, obrzęk twarzy, warg, języka lub gardła, trudności w oddychaniu lub połykaniu

Specjalne grupy pacjentów:

U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny poniżej 30 ml/min) oraz u pacjentów dializowanych występuje większe ryzyko wystąpienia hipokalcemii. W badaniu klinicznym u 19% pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek oraz u 63% pacjentów dializowanych wystąpiła hipokalcemia pomimo suplementacji wapnia.

Zgłaszanie działań niepożądanych: Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do krajowego systemu zgłaszania. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

Czy mogę łączyć Bomyntra z innymi lekami?

Nie przeprowadzono formalnych badań dotyczących interakcji denosumabu z innymi produktami leczniczymi. Na podstawie dostępnych danych klinicznych oraz mechanizmu działania można przedstawić następujące informacje dotyczące stosowania Bomyntra z innymi lekami:

Leki przeciwnowotworowe:

W badaniach klinicznych denosumab był podawany równocześnie ze standardowymi terapiami przeciwnowotworowymi, w tym chemioterapią i hormonoterapią. Nie obserwowano klinicznie istotnych zmian w minimalnym stężeniu leku w surowicy oraz we właściwościach farmakodynamicznych denosumabu podawanego w skojarzeniu z tymi lekami. Bomyntra może być bezpiecznie stosowany jednocześnie z terapią przeciwnowotworową.

Bisfosfoniany:

Pacjenci leczeni denosumabem nie powinni być równocześnie leczeni bisfosfonianami (takimi jak kwas zoledronowy, kwas pamidronowy, kwas aledronowy czy inne bisfosfoniany). W badaniach klinicznych pacjentom podawano denosumab po wcześniejszej ekspozycji na bisfosfoniany podawane dożylnie i nie obserwowano klinicznie istotnych zmian w działaniu leku. Jednak jednoczesne stosowanie tych dwóch klas leków nie jest zalecane.

Inne produkty lecznicze zawierające denosumab:

Pacjenci leczeni Bomyntra nie powinni być równocześnie leczeni innymi produktami leczniczymi zawierającymi denosumab, w tym lekami stosowanymi w osteoporozie (takimi jak Prolia).

Leki zwiększające ryzyko martwicy kości szczęki:

Należy zachować szczególną ostrożność podczas jednoczesnego stosowania z lekami, które mogą zwiększać ryzyko martwicy kości szczęki:

• Kortykosteroidy (glikokortykosteroidy) – mogą zwiększać ryzyko ONJ
• Inhibitory angiogenezy – stosowane w terapii onkologicznej
• Chemioterapia – szczególnie w połączeniu z innymi czynnikami ryzyka

Leki wpływające na ryzyko atypowych złamań kości udowej:

Atypowe złamania kości udowej zgłaszano również u pacjentów z pewnymi chorobami współistniejącymi i u pacjentów stosujących niektóre produkty lecznicze, takie jak:

• Glikokortykosteroidy
• Inhibitory pompy protonowej (np. omeprazol, pantoprazol)

Leki wpływające na ryzyko martwicy kości przewodu słuchowego zewnętrznego:

Możliwe czynniki ryzyka martwicy kości przewodu słuchowego zewnętrznego obejmują stosowanie kortykosteroidów oraz chemioterapii.

Suplementy wapnia i witaminy D:

Jednoczesne stosowanie suplementów wapnia i witaminy D jest obowiązkowe podczas leczenia Bomyntra, chyba że u pacjenta występuje hiperkalcemia. Nie obserwowano niekorzystnych interakcji między denosumabem a suplementami wapnia i witaminy D.

Polisorbat 20:

Produkt leczniczy zawiera polisorbat 20, który może powodować reakcje alergiczne. Pacjenci z znanymi reakcjami alergicznymi na polisorbat powinni poinformować o tym lekarza.

Zalecenia ogólne:

Należy poinformować lekarza lub farmaceutę o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Dotyczy to również leków wydawanych bez recepty, suplementów diety, witamin oraz preparatów ziołowych. Szczególnie ważne jest poinformowanie lekarza o:

• jakichkolwiek lekach wpływających na układ kostny
• bisfosfonianach stosowanych obecnie lub w przeszłości
• innych produktach zawierających denosumab
• kortykosteroidach systemowych
• lekach immunosupresyjnych
• chemioterapii lub radioterapii

Denosumab jest przeciwciałem monoklonalnym i nie podlega wątrobowym przemianom metabolicznym typowym dla małocząsteczkowych leków chemicznych, dlatego klasyczne interakcje metaboliczne z udziałem enzymów cytochromu P450 nie są spodziewane.

Aktualna ulotka leku Bomyntra

Aktualna charakterystyka produktu leczniczego (ChPL)