Dawkowanie PHELINUN - jak stosować

PHELINUN jest podawany wyłącznie przez wykwalifikowany personel medyczny z doświadczeniem w stosowaniu leków przeciwnowotworowych lub w przeszczepach komórek macierzystych. Pacjent nigdy nie będzie samodzielnie stosował tego leku. Dawkowanie jest zawsze indywidualnie dostosowywane przez lekarza na podstawie:

• Powierzchni ciała pacjenta (obliczanej w m²)
• Masy ciała
• Funkcji nerek
• Rodzaju leczonej choroby
• Ogólnego stanu zdrowia pacjenta

Dawkowanie u osób dorosłych:

Zalecany zakres dawek wynosi od 100 do 200 mg/m² całkowitej powierzchni ciała. Dawka ta może zostać podzielona na równe części i podawana w ciągu 2 lub 3 kolejnych dni, zależnie od schematu leczenia ustalonego przez lekarza. Przy stosowaniu PHELINUN jako leczenia przed przeszczepem komórek macierzystych krwi, lek zawsze podawany jest w skojarzeniu z innymi lekami cytotoksycznymi.

Dawkowanie u dzieci i młodzieży:

Schemat dawkowania obejmuje pojedynczą dawkę od 100 do 240 mg/m² całkowitej powierzchni ciała. Podobnie jak u dorosłych, dawka może zostać podzielona na równe części i podawana w ciągu 2 lub 3 kolejnych dni. Należy jednak zaznaczyć, że:

• Melfalanu nie należy stosować jako leku przygotowującego do przeszczepu komórek macierzystych krwi u młodzieży w wieku powyżej 12 lat z ostrą białaczką szpikową.
• Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności melfalanu jako leku przygotowującego do przeszczepu komórek macierzystych krwi u dzieci poniżej 2 lat w ramach leczenia ostrej białaczki szpikowej i ostrej białaczki limfoblastycznej.

Dawkowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek:

U pacjentów z problemami nerkowymi dawka jest zazwyczaj mniejsza, a stopień jej zmniejszenia zależy od nasilenia zaburzeń czynności nerek. Lekarz odpowiednio dostosuje dawkowanie na podstawie wyników badań funkcji nerek.

Sposób podawania:

PHELINUN podawany jest we wlewie dożylnym (kroplówce). W przypadku przypadkowego podania leku poza żyłę do otaczającej tkanki lub wycieku z żyły, należy natychmiast przerwać podawanie, ponieważ lek może wywołać poważne uszkodzenie tkanek. Objawami wynaczynienia mogą być ból odczuwany jako kłucie i pieczenie, a także zaczerwienienie i obrzęk w miejscu podania.