Interakcje Lurasidone Teva z innymi lekami

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Ma to szczególne znaczenie, gdyż niektóre leki mogą wpływać na działanie lurazydonu lub preparat może modyfikować działanie innych leków.

Leki, których nie wolno przyjmować podczas stosowania preparatu:

Preparat jest przeciwwskazany u pacjentów przyjmujących następujące leki, które mogą wpłynąć na stężenie lurazydonu we krwi:

• leki stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych: itrakonazol, ketokonazol (z wyjątkiem ketokonazolu w szamponie), pozakonazol, worykonazol
• antybiotyki stosowane w leczeniu zakażeń: klarytromycyna, telitromycyna
• leki stosowane w leczeniu zakażenia HIV: kobicystat, indynawir, nelfinawir, rytonawir, sakwinawir
• leki na przewlekłe zapalenie wątroby: boceprewir, telaprewir
• lek na depresję: nefazodon
• lek na gruźlicę: ryfampicyna
• leki stosowane w napadach padaczkowych: karbamazepina, fenobarbital, fenytoina
• produkty roślinne stosowane w leczeniu depresji: ziele dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum)

Leki wymagające szczególnej ostrożności:

• Leki działające na ośrodkowy układ nerwowy – mogą negatywnie wpłynąć na działanie preparatu na mózg
• Leki obniżające ciśnienie krwi – preparat może także obniżyć ciśnienie krwi, co może nasilić efekt hipotensyjny
• Leki przeciwko chorobie Parkinsona i zespołowi niespokojnych nóg (na przykład lewodopa) – preparat może osłabić ich działanie
• Leki zawierające pochodne alkaloidów sporyszu (stosowane w leczeniu migreny) oraz inne leki, w tym: terfenadynę i astemizol (stosowane w leczeniu kataru siennego i innych objawów alergicznych), cyzapryd (stosowany w leczeniu problemów z trawieniem), pimozyd (stosowany w leczeniu chorób psychicznych), chinidynę (stosowana w leczeniu chorób serca), beprydyl (stosowany w leczeniu bólu w klatce piersiowej)
• Leki zawierające buprenorfinę (stosowane w leczeniu uzależnienia od opioidów), opioidy (stosowane w leczeniu silnego bólu) lub leki przeciwdepresyjne, takie jak moklobemid, tranylcypromina, citalopram, escitalopram, fluoksetyna, fluwoksamina, paroksetyna, sertralina, duloksetyna, wenlafaksyna, amitryptylina, doksepina lub trimipramina – te leki mogą wchodzić w interakcje z preparatem i mogą wystąpić objawy zespołu serotoninowego, takie jak: mimowolne, rytmiczne skurcze mięśni (w tym mięśni kontrolujących ruch oka), pobudzenie, omamy, śpiączka, nadmierna potliwość, drżenie, przesadne odruchy, zwiększone napięcie mięśni, temperatura ciała powyżej 38°C. W przypadku wystąpienia takich objawów należy natychmiast skontaktować się z lekarzem

Leki, które mogą zwiększyć stężenie lurazydonu we krwi:

• diltiazem (stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi)
• erytromycyna (antybiotyk stosowany w leczeniu zakażeń)
• flukonazol (stosowany w leczeniu zakażeń grzybiczych)
• werapamil (stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi lub bólu w klatce piersiowej)

Leki, które mogą zmniejszyć stężenie lurazydonu we krwi:

• amprenawir, efawirenz, etrawiryna (stosowane w leczeniu zakażenia HIV)
• aprepitant (stosowany w leczeniu mdłości i wymiotów)
• armodafinil, modafinil (stosowane w leczeniu senności)
• bozentan (stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi lub owrzodzenia palców)
• nafcylina (stosowana w leczeniu zakażeń)
• prednizon (stosowany w leczeniu chorób zapalnych)
• rufinamid (stosowany w leczeniu napadów padaczkowych)

Jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z wymienionych leków, należy powiedzieć o tym lekarzowi, który może uznać za konieczne zmianę dawki takiego leku podczas leczenia preparatem lub zmianę dawki samego lurazydonu. Lekarz dokona indywidualnej oceny ryzyka i korzyści oraz podejmie decyzję o ewentualnej modyfikacji schematu leczenia.