Interakcje Indywidualny zestaw autostrzykawek przeciwko bojowym środkom trującym IZAS-05 z innymi lekami

Autostrzykawka ATROPINA

Leki, które nasilają skutki działania atropiny:

• trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne
• leki przeciwskurczowe (stosowane np. w zespole jelita drażliwego)
• leki stosowane w chorobie Parkinsona
• niektóre leki przeciwhistaminowe (zaliczane do I generacji)
• fenotiazyny (leki stosowane w chorobach umysłowych)
• dyzopiramid, chinidyna (leki stosowane w chorobach serca)

Atropina, poprzez opóźnianie opróżniania żołądka, może powodować zwolnienie lub przyspieszenie wchłaniania niektórych leków przyjętych doustnie.

Autostrzykawka PRALIDOKSYM + ATROPINA

Stosowanie pralidoksymu w połączeniu z atropiną może spowodować przyspieszenie oznak działania atropiny (zaczerwienienie twarzy, rozszerzenie źrenic, przyspieszone bicie serca, suchość w ustach i nosie).

Należy unikać jednoczesnego stosowania morfiny, teofiliny, aminofiliny, reserpiny i leków uspokajających typu fenotiazyny u pacjentów z zatruciem organicznymi związkami fosforu.

Sukcynylocholinę w połączeniu z pralidoksymem należy stosować z zachowaniem ostrożności, ze względu na możliwość wystąpienia przedłużającego się porażenia.

Autostrzykawka DIAZEPAM

Diazepam oraz inne stosowane jednocześnie leki mogą wzajemnie wpływać na swoje działanie. W szczególności dotyczy to następujących leków:

• fluwoksamina, fluoksetyna oraz inne leki stosowane w leczeniu chorób psychicznych
• leki stosowane w bezsenności
• leki stosowane w chorobach alergicznych, które mogą powodować senność
• leki stosowane w padaczce (np. karbamazepina, fenytoina, hydantoina)
• leki zwiotczające mięśnie szkieletowe
• lewodopa (lek stosowany w chorobie Parkinsona)
• leki stosowane w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy (np. cymetydyna, omeprazol, cyzapryd)
• ketokonazol (lek przeciwgrzybiczy)
• silne leki przeciwbólowe (zwane opioidowymi lekami przeciwbólowymi, np. morfina, buprenorfina)
• ryfampicyna (antybiotyk)

Teofilina i palenie tytoniu przyspieszają metabolizm diazepamu.

Autostrzykawka ATROPINA

Leki, które nasilają skutki działania atropiny:

• trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne
• leki przeciwskurczowe (stosowane np. w zespole jelita drażliwego)
• leki stosowane w chorobie Parkinsona
• niektóre leki przeciwhistaminowe (zaliczane do I generacji)
• fenotiazyny (leki stosowane w chorobach umysłowych)
• dyzopiramid, chinidyna (leki stosowane w chorobach serca)

Atropina, poprzez opóźnianie opróżniania żołądka, może powodować zwolnienie lub przyspieszenie wchłaniania niektórych leków przyjętych doustnie.

Autostrzykawka PRALIDOKSYM + ATROPINA

Stosowanie pralidoksymu w połączeniu z atropiną może spowodować przyspieszenie oznak działania atropiny (zaczerwienienie twarzy, rozszerzenie źrenic, przyspieszone bicie serca, suchość w ustach i nosie).

Należy unikać jednoczesnego stosowania morfiny, teofiliny, aminofiliny, reserpiny i leków uspokajających typu fenotiazyny u pacjentów z zatruciem organicznymi związkami fosforu.

Sukcynylocholinę w połączeniu z pralidoksymem należy stosować z zachowaniem ostrożności, ze względu na możliwość wystąpienia przedłużającego się porażenia.

Autostrzykawka DIAZEPAM

Diazepam oraz inne stosowane jednocześnie leki mogą wzajemnie wpływać na swoje działanie. W szczególności dotyczy to następujących leków:

• fluwoksamina, fluoksetyna oraz inne leki stosowane w leczeniu chorób psychicznych
• leki stosowane w bezsenności
• leki stosowane w chorobach alergicznych, które mogą powodować senność
• leki stosowane w padaczce (np. karbamazepina, fenytoina, hydantoina)
• leki zwiotczające mięśnie szkieletowe
• lewodopa (lek stosowany w chorobie Parkinsona)
• leki stosowane w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy (np. cymetydyna, omeprazol, cyzapryd)
• ketokonazol (lek przeciwgrzybiczy)
• silne leki przeciwbólowe (zwane opioidowymi lekami przeciwbólowymi, np. morfina, buprenorfina)
• ryfampicyna (antybiotyk)

Teofilina i palenie tytoniu przyspieszają metabolizm diazepamu.