Ostatnia aktualizacja:

Substancja czynnaWalsartan
Postać farmaceutycznaTabletki powlekane
Podmiot odpowiedzialnySandoz GmbH
Kod ATCC09CA03
ProceduraDCP
KategorieLeki kardiologiczne - serce i układ krwionośny, Leki na nadciśnienie, Leki stosowane w leczeniu niewydolności serca, Leki zapobiegające zawałowi serca oraz stosowane po ataku

Interakcje Dipper-Mono z innymi lekami

Jednoczesne stosowanie preparatu z niektórymi innymi lekami może wpływać na skuteczność terapii lub zwiększać ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Dlatego niezwykle istotne jest poinformowanie lekarza lub farmaceuty o wszystkich aktualnie przyjmowanych lekach, w tym preparatach dostępnych bez recepty, suplementach diety oraz produktach ziołowych.

Leki, których nie należy łączyć z preparatem:

  • Aliskiren u pacjentów z cukrzycą lub zaburzeniami czynności nerek – jednoczesne stosowanie jest przeciwwskazane ze względu na zwiększone ryzyko hiperkaliemii, hipotensji oraz pogorszenia czynności nerek

Leki wymagające szczególnej ostrożności:

  • Inne leki hipotensyjne, w szczególności diuretyki (leki moczopędne), inhibitory ACE (enalapryl, lizynopryl, ramipryl) lub aliskiren – może wystąpić nadmierne obniżenie ciśnienia tętniczego. Jednoczesne stosowanie z inhibitorami ACE nie jest zalecane u pacjentów po przebytym zawale mięśnia sercowego. U pacjentów przyjmujących inhibitory ACE wraz z antagonistami receptorów dla mineralokortykosteroidów (spironolakton, eplerenon) lub beta-adrenolitykami (metoprolol) konieczne jest staranne monitorowanie
  • Leki zwiększające stężenie potasu we krwi, w tym suplementy potasu, zamienniki soli kuchennej zawierające potas, leki oszczędzające potas (spironolakton, amiloryd, triamteren) oraz heparyna – może wystąpić hiperkaliemia wymagająca regularnego monitorowania stężenia potasu we krwi
  • Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), takie jak ibuprofen, naproksen, diklofenak – mogą osłabiać działanie hipotensyjne preparatu oraz zwiększać ryzyko zaburzeń czynności nerek, szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku lub odwodnionych
  • Niektóre antybiotyki z grupy ryfamycyn (ryfampicyna, ryfabutyna), cyklosporyna (lek immunosupresyjny zapobiegający odrzuceniu przeszczepu) oraz rytonawir (lek przeciwretrowirusowy stosowany w leczeniu HIV) – mogą nasilić działanie preparatu poprzez wpływ na jego metabolizm
  • Lit stosowany w leczeniu zaburzeń psychicznych – jednoczesne stosowanie może prowadzić do zwiększenia stężenia litu we krwi i wystąpienia toksyczności litu, dlatego konieczne jest monitorowanie stężenia litu w surowicy

U dzieci i młodzieży poniżej 18. roku życia przyjmujących preparat w skojarzeniu z innymi lekami hamującymi układ renina-angiotensyna-aldosteron lekarz może zalecić regularne kontrolowanie czynności nerek oraz stężenia potasu we krwi.

W zależności od sytuacji klinicznej lekarz może zdecydować o:

  • Zmianie dawki jednego z leków
  • Zastosowaniu dodatkowych środków ostrożności, takich jak częstsze kontrole ciśnienia tętniczego, parametrów nerkowych czy stężenia elektrolitów
  • Przerwaniu stosowania jednego z leków, jeśli interakcja jest klinicznie istotna
  • Wprowadzeniu regularnego monitorowania laboratoryjnego

Pacjent nie powinien samodzielnie rozpoczynać ani przerywać stosowania jakichkolwiek leków bez konsultacji z lekarzem prowadzącym. Przed zakupem leków dostępnych bez recepty, w tym leków przeciwbólowych czy preparatów ziołowych, należy zasięgnąć porady farmaceuty lub lekarza.

Przydatne zasoby