Usrenty

Jakie są wskazania? Na co stosowany jest Usrenty?

Usrenty to biologiczny produkt leczniczy należący do grupy leków immunosupresyjnych, zawierający substancję czynną ustekinumab. Substancja ta stanowi w pełni ludzkie przeciwciało monoklonalne typu IgG1κ, które działa poprzez hamowanie aktywności interleukin IL-12 i IL-23 – cytokin odgrywających istotną rolę w procesach zapalnych organizmu.

Preparat znajduje zastosowanie w leczeniu trzech głównych schorzeń o podłożu immunologicznym. W przypadku łuszczycy plackowatej stosowany jest u pacjentów dorosłych z umiarkowaną lub ciężką postacią choroby, u których wcześniejsze terapie ogólnoustrojowe nie przyniosły zadowalających efektów, wystąpiła ich nietolerancja lub obecne są przeciwwskazania do ich stosowania. Dotyczy to między innymi leczenia cyklosporyną, metotreksatem czy fototerapią PUVA. Dodatkowo lek może być podawany dzieciom i młodzieży od 6 roku życia z umiarkowaną do ciężkiej łuszczycą plackowatą, gdy standardowe metody terapeutyczne okazały się niewystarczające lub nie są tolerowane przez organizm.

W zakresie łuszczycowego zapalenia stawów preparat wskazany jest dla dorosłych pacjentów z aktywną postacią schorzenia, którzy wykazują niewystarczającą odpowiedź na dotychczasowe leczenie niebiologicznymi lekami przeciwreumatycznymi modyfikującymi przebieg choroby. Terapia może być prowadzona w monoterapii lub w skojarzeniu z metotreksatem, co pozwala na kompleksowe działanie zarówno na objawy stawowe, jak i skórne.

Trzecim głównym wskazaniem jest choroba Crohna o nasileniu umiarkowanym lub ciężkim u pacjentów dorosłych. Lek stosuje się w sytuacjach, gdy konwencjonalne metody leczenia nie przyniosły oczekiwanych rezultatów, nastąpiła utrata wcześniej osiągniętej odpowiedzi terapeutycznej lub pacjent nie toleruje innych form terapii, w tym antagonistów czynnika martwicy nowotworów alfa (TNFα).

Mechanizm działania preparatu opiera się na specyficznym wiązaniu z podjednostką białkową p40, wspólną dla obu interleukin. Poprzez blokowanie interakcji tych cytokin z ich receptorami na powierzchni komórek odpornościowych, preparat hamuje szlaki sygnałowe prowadzące do reakcji zapalnej. Działanie to przekłada się na zmniejszenie nasilenia objawów chorobowych, poprawę jakości życia pacjentów oraz spowolnienie postępu zmian chorobowych w przypadku schorzeń o charakterze przewlekłym.

Jaki jest skład Usrenty, jakie substancje zawiera?

Preparat dostępny jest w trzech postaciach farmaceutycznych o różnym stężeniu substancji czynnej. Substancją czynną leku jest ustekinumab – w pełni ludzkie przeciwciało monoklonalne wytwarzane metodą rekombinacji DNA w linii komórkowej mysiego szpiczaka.

Koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji 130 mg:

• Każda fiolka zawiera 130 mg ustekinumabu w 26 ml roztworu, co odpowiada stężeniu 5 mg/ml
• Substancje pomocnicze: EDTA disodowa sól dwuwodna, L-histydyna, L-histydyny chlorowodorek jednowodny, L-metionina, polisorbat 80 (E433), sacharoza, sodu wodorotlenek, kwas solny, woda do wstrzykiwań

Roztwór do wstrzykiwań 45 mg (fiolka i ampułkostrzykawka):

• Każda fiolka/ampułkostrzykawka zawiera 45 mg ustekinumabu w 0,5 ml roztworu
• Substancje pomocnicze: L-histydyna, L-histydyny chlorowodorek jednowodny, polisorbat 80 (E433), sacharoza, sodu wodorotlenek, kwas solny, woda do wstrzykiwań

Roztwór do wstrzykiwań 90 mg (ampułkostrzykawka):

• Każda ampułkostrzykawka zawiera 90 mg ustekinumabu w 1 ml roztworu
• Substancje pomocnicze: L-histydyna, L-histydyny chlorowodorek jednowodny, polisorbat 80 (E433), sacharoza, sodu wodorotlenek, kwas solny, woda do wstrzykiwań

Roztwór ma postać klarowną, jest bezbarwny do bladożółtego, z pH wynoszącym od 5,7 do 6,3. Produkt zawiera mniej niż 1 mmol sodu w dawce, co oznacza, że jest praktycznie wolny od sodu.

Jak dawkować Usrenty?

Dawkowanie preparatu uzależnione jest od wskazania do stosowania, masy ciała pacjenta oraz postaci farmaceutycznej. Leczenie powinno być prowadzone pod nadzorem lekarza posiadającego doświadczenie w terapii odpowiednich schorzeń.

Łuszczyca plackowata u dorosłych:

• Zalecana dawka początkowa wynosi 45 mg podawana podskórnie
• Pacjenci o masie ciała powyżej 100 kg mogą rozpocząć leczenie od dawki 90 mg
• Drugą dawkę podaje się po 4 tygodniach od dawki początkowej
• Następnie lek stosuje się co 12 tygodni
• Należy rozważyć przerwanie leczenia, jeśli do 28. tygodnia terapii nie uzyskano odpowiedzi klinicznej

Łuszczyca plackowata u dzieci i młodzieży od 6 lat:

Dawkowanie zależy od masy ciała:

• Poniżej 60 kg: 0,75 mg na kg masy ciała
• Od 60 kg do 100 kg: 45 mg
• Powyżej 100 kg: 90 mg
• Schemat podawania: 0., 4. tydzień, następnie co 12 tygodni

Łuszczycowe zapalenie stawów u dorosłych:

• Zalecana dawka początkowa wynosi 45 mg podawana podskórnie
• Alternatywnie można zastosować dawkę 90 mg u pacjentów z masą ciała powyżej 100 kg
• Drugą dawkę podaje się po 4 tygodniach
• Następnie lek stosuje się co 12 tygodni
• Należy rozważyć przerwanie leczenia, jeśli do 28. tygodnia nie uzyskano odpowiedzi klinicznej

Choroba Crohna u dorosłych:

Leczenie rozpoczyna się od pojedynczej dawki dożylnej, której wielkość zależy od masy ciała:

• Masa ciała do 55 kg: 260 mg (2 fiolki po 130 mg)
• Masa ciała powyżej 55 kg do 85 kg: 390 mg (3 fiolki po 130 mg)
• Masa ciała powyżej 85 kg: 520 mg (4 fiolki po 130 mg)

Dawka dożylna jest przygotowywana jako roztwór do infuzji i podawana przez co najmniej godzinę.

Po infuzji dożylnej:

• Pierwszą dawkę podskórną 90 mg podaje się w 8. tygodniu po dawce dożylnej
• Następnie lek stosuje się co 12 tygodni podskórnie
• U pacjentów, którzy utracili odpowiedź przy dawkowaniu co 12 tygodni, można rozważyć zmianę na dawkowanie co 8 tygodni
• Należy rozważyć przerwanie leczenia, jeśli pacjent nie wykazuje korzyści terapeutycznych po 16 tygodniach od dożylnej dawki indukującej

Specjalne grupy pacjentów:

• Pacjenci w podeszłym wieku (65 lat i więcej): nie ma konieczności dostosowania dawki
• Zaburzenia czynności nerek i wątroby: brak zaleceń dotyczących dawkowania ze względu na brak badań w tych populacjach
• Dzieci poniżej 6 lat (łuszczyca) oraz poniżej 18 lat (łuszczycowe zapalenie stawów, choroba Crohna): brak danych o bezpieczeństwie i skuteczności

Co zrobić w przypadku przedawkowania Usrenty?

W badaniach klinicznych stosowano pojedyncze dawki leku do 6 mg/kg podawane dożylnie, bez wystąpienia toksyczności zmuszającej do ograniczenia dawki. W przypadku przedawkowania zaleca się obserwację pacjenta pod kątem wystąpienia objawów podmiotowych i przedmiotowych działań niepożądanych.

Jeśli doszło do przedawkowania, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem prowadzącym lub farmaceutą. Pacjent powinien mieć przy sobie opakowanie leku, nawet jeśli jest puste. Może być konieczne wdrożenie natychmiastowego leczenia objawowego w zależności od występujących dolegliwości.

Ze względu na biologiczny charakter leku i jego mechanizm działania, nie ma specyficznego antidotum. Leczenie w przypadku przedawkowania ma charakter wspomagający i objawowy, dostosowany do stanu klinicznego pacjenta.

Co mogę jeść i pić podczas stosowania Usrenty – czy mogę spożywać alkohol?

W charakterystyce produktu leczniczego nie zawarto szczegółowych zaleceń dotyczących ograniczeń pokarmowych podczas stosowania preparatu. Nie określono również bezpośrednich przeciwwskazań dotyczących spożywania alkoholu w trakcie terapii.

Należy jednak pamiętać, że lek należy do grupy leków immunosupresyjnych, które osłabiają część układu odpornościowego. Z tego powodu zaleca się:

• Zachowanie ogólnych zasad zdrowego odżywiania wspierającego układ odpornościowy
• Unikanie pokarmów, które mogą zwiększać ryzyko zakażeń (niepasteryzowane produkty mleczne, surowe lub niedogotowane mięso i jaja)
• Rozsądne podejście do spożywania alkoholu, szczególnie u pacjentów z chorobami wątroby lub przyjmujących inne leki metabolizowane przez wątrobę

Pacjenci z chorobą Crohna mogą wymagać indywidualnych zaleceń dietetycznych związanych z samym schorzeniem, niezależnie od stosowanego leczenia. W przypadku wątpliwości dotyczących diety i stylu życia podczas terapii, należy skonsultować się z lekarzem prowadzącym lub dietetykiem klinicznym.

Czy można stosować Usrenty w okresie ciąży i karmienia piersią?

Ciąża:

Dane zebrane prospektywnie z umiarkowanej liczby ciąż po ekspozycji na ustekinumab, w tym ponad 450 ciąż narażonych w pierwszym trymestrze, nie wskazują na zwiększone ryzyko ciężkich wad wrodzonych u noworodka. Jednakże dostępne doświadczenie kliniczne jest ograniczone, dlatego jako środek ostrożności zaleca się unikanie stosowania leku w czasie ciąży.

Istotne informacje dla kobiet w ciąży:

• Kobiety w wieku rozrodczym powinny stosować skuteczną antykoncepcję w czasie leczenia i przez co najmniej 15 tygodni po jego zakończeniu
• Ustekinumab przenika przez łożysko i był wykrywany w surowicy niemowląt urodzonych przez pacjentki leczone tym lekiem w czasie ciąży
• Ryzyko zakażenia u niemowląt narażonych w okresie płodowym może być zwiększone po urodzeniu
• Nie zaleca się podawania żywych szczepionek (takich jak szczepionka BCG) niemowlętom narażonym w okresie płodowym przez dwanaście miesięcy po urodzeniu lub do czasu, gdy stężenie leku w surowicy niemowląt będzie niewykrywalne

Karmienie piersią:

Ograniczone dane z literatury sugerują, że ustekinumab przenika do mleka ludzkiego w bardzo małych ilościach. Nie wiadomo, czy jest wchłaniany ogólnoustrojowo po podaniu doustnym. Ze względu na możliwość wystąpienia działań niepożądanych u noworodków karmionych piersią, decyzję o tym, czy przerwać karmienie piersią w czasie leczenia i do 15 tygodni po jego zakończeniu, czy przerwać leczenie, należy podjąć biorąc pod uwagę korzyści wynikające z karmienia piersią dla dziecka oraz korzyści ze stosowania leku dla matki.

Płodność:

Nie zbadano wpływu ustekinumabu na płodność u ludzi. Badania na zwierzętach nie wykazały działań niepożądanych w stosunku do męskich wskaźników płodności ani uszkodzenia płodu lub toksycznego wpływu na rozwój.

Jakie są skutki uboczne Usrenty?

Jak każdy lek, preparat może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Najczęściej występującymi działaniami niepożądanymi były stany zapalne jamy nosowo-gardłowej i ból głowy. Większość działań niepożądanych była łagodna i nie wymagała przerwania leczenia.

Bardzo częste działania niepożądane (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 osób):

Brak działań niepożądanych w tej kategorii częstości.

Częste działania niepożądane (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 osób):

• Zakażenie górnych dróg oddechowych, zapalenie jamy nosowo-gardłowej, zapalenie zatok
• Biegunka, nudności, wymioty
• Uczucie zmęczenia
• Zawroty głowy, ból głowy
• Świąd
• Ból pleców, ból mięśni, ból stawów
• Ból jamy ustnej i gardła
• Rumień w miejscu wstrzyknięcia, ból w miejscu wstrzyknięcia

Niezbyt częste działania niepożądane (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 100 osób):

• Zapalenie tkanki łącznej, zakażenia zębów, półpasiec, zakażenie dolnych dróg oddechowych, wirusowe zakażenie górnych dróg oddechowych, grzybicze zakażenie sromu i pochwy
• Reakcje nadwrażliwości (w tym wysypka, pokrzywka)
• Depresja
• Porażenie nerwu twarzowego
• Przekrwienie jamy nosowej
• Łuszczyca krostkowa, złuszczanie skóry, trądzik
• Odczyny w miejscu wstrzyknięcia (krwawienie, krwiak, stwardnienie, obrzęk i świąd)
• Astenia

Rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 1000 osób):

• Ciężkie reakcje nadwrażliwości (w tym reakcja anafilaktyczna, obrzęk naczynioruchowy)
• Alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych, eozynofilowe zapalenie płuc
• Złuszczające zapalenie skóry, zapalenie naczyń wywołane nadwrażliwością

Bardzo rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10000 osób):

• Organizujące się zapalenie płuc
• Pemfigoid pęcherzowy, skórny toczeń rumieniowaty
• Zespół toczniopodobny

Ciężkie działania niepożądane wymagające natychmiastowej interwencji medycznej:

Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub pogotowiem ratunkowym w przypadku wystąpienia:

• Trudności w oddychaniu lub połykaniu, niskiego ciśnienia tętniczego, obrzęku twarzy lub gardła (objawy reakcji anafilaktycznej)
• Gorączki, objawów jak w grypie, nocnych potów, nieprzemijającego kaszla (możliwe zakażenie, w tym gruźlica)
• Kaszlu, duszności i gorączki (alergiczne reakcje płucne)
• Zwiększonego zaczerwienienia i złuszczania skóry na dużej powierzchni ciała (złuszczające zapalenie skóry lub łuszczyca erytrodermalna)
• Bólu w klatce piersiowej, osłabienia po jednej stronie ciała, opadnięcia twarzy, zaburzeń mowy lub widzenia (objawy zawału serca lub udaru mózgu)

W przypadku wystąpienia jakichkolwiek objawów niepożądanych, w tym niewymienionych w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do krajowego systemu zgłaszania.

Czy mogę łączyć Usrenty z innymi lekami?

Przed rozpoczęciem stosowania preparatu należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych obecnie lub ostatnio lekach, a także o lekach, które planuje się stosować.

Szczepionki żywe:

Nie należy podawać żadnych żywych szczepionek wirusowych lub bakteryjnych (takich jak szczepionka BCG) jednocześnie z lekiem. Przed rozpoczęciem szczepienia żywą szczepionką terapia powinna zostać wstrzymana przez okres co najmniej 15 tygodni od podania ostatniej dawki leku i może być wznowiona po co najmniej 2 tygodniach po wykonaniu szczepienia.

Szczególne zasady dotyczą niemowląt matek leczonych w ciąży – nie zaleca się podawania żywych szczepionek przez dwanaście miesięcy po urodzeniu lub do czasu, gdy stężenie leku w surowicy niemowląt będzie niewykrywalne.

Szczepionki inaktywowane:

Pacjenci mogą przyjmować jednocześnie szczepionki inaktywowane lub zawierające nieżywe drobnoustroje. Długotrwałe leczenie nie hamuje humoralnej odpowiedzi immunologicznej na polisacharydowe szczepionki przeciw pneumokokom lub szczepionki przeciwtężcowe.

Inne leki immunosupresyjne:

Nie badano bezpieczeństwa stosowania i skuteczności skojarzenia ustekinumabu oraz innych leków immunosupresyjnych, w tym preparatów biologicznych lub fototerapii w łuszczycy. Szczególną ostrożność należy zachować przy rozważaniu jednoczesnego stosowania innych leków immunosupresyjnych oraz w przypadku zmiany ze stosowania innych biologicznych preparatów immunosupresyjnych.

W badaniach klinicznych wykazano, że:

• Jednoczesne stosowanie metotreksatu (MTX) u pacjentów z łuszczycowym zapaleniem stawów nie wpływało na bezpieczeństwo stosowania i skuteczność leku
• Jednoczesne stosowanie leków immunosupresyjnych lub kortykosteroidów u pacjentów z chorobą Crohna nie wpływało na bezpieczeństwo stosowania i skuteczność leku
• Na właściwości farmakokinetyczne ustekinumabu nie wpływały jednocześnie stosowane: niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), 6-merkaptopuryna, azatiopryna i doustne kortykosteroidy

Najczęściej stosowane leki:

W populacyjnych analizach farmakokinetycznych nie wykazano interakcji z jednocześnie stosowanymi lekami, takimi jak: paracetamol, ibuprofen, kwas acetylosalicylowy, metformina, atorwastatyna, lewotyroksyna.

Enzymy cytochromu P450:

Wyniki badań in vitro nie wskazują na konieczność dostosowania dawki u pacjentów, którzy przyjmują jednocześnie substraty cytochromu P450. Interleukiny IL-12 i IL-23 w stężeniach terapeutycznych nie zmieniały aktywności ludzkich enzymów CYP450.

W razie wątpliwości dotyczących interakcji z innymi lekami, należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Aktualna ulotka leku Usrenty

Aktualna charakterystyka produktu leczniczego (ChPL)