Fumaran dimetylu – informacje w pigułce (podsumowanie farmaceuty)
Fumaran dimetylu – lek stosowany w chorobach neurologicznych i chorobach skóry. Mechanizm działania fumaranu dimetylu nie został do końca poznany, ale mówi się, że wynika z aktywacji ścieżki transkrypcyjnej czynnika jądrowego Nrf2, co zwiększa u pacjentów ekspresję genów ochrony antyoksydacyjnej zależnych od Nrf2. Głównym wskazaniem do stosowania leku jest leczenie pacjentów z rzutowo-remisyjną postacią stwardnienia rozsianego i łuszczycą plackowatą, która przebiega w stopniu od umiarkowanego do ciężkiego.
Fumaran dimetylu dostępny jest w postaci kapsułek twardych dojelitowych.
Możliwe działania niepożądane (najczęstsze): zapalenie żołądka i jelit, limfopenia, leukopenia, uczucie pieczenia, nagłe zaczerwienienie skóry, uderzenia gorąca, biegunka, nudności, bóle w nadbrzuszu, ból brzucha, wymioty, niestrawność, białkomocz, uczucie gorąca, obecność ciał ketonowych w moczu, zwiększenie stężenia enzymów wątrobowych, wysypka, rumień, świąd.
Opracowanie: Aleksandra Rutkowska – technik farmaceutyczny – nr dyplomu T/50033363/10
Fumaran dimetylu – terapia w leczeniu stwardnienia rozsianego i łuszczycy
Fumaran dimetylu to nowoczesna substancja czynna, która zrewolucjonizowała leczenie dwóch poważnych chorób – stwardnienia rozsianego i łuszczycy plackowatej. Ten organiczny związek chemiczny, będący estrem metylowym kwasu fumarowego, został po raz pierwszy zatwierdzony w 2013 roku przez firmę Biogen Idec jako przełomowa terapia doustna dla pacjentów z rzutowo-remisyjną postacią stwardnienia rozsianego. Początkowo wskazania obejmowały wyłącznie stwardnienie rozsiane, jednak z czasem spektrum zastosowań rozszerzono również na umiarkowaną i ciężką łuszczycę plackowatą u pacjentów wymagających leczenia ogólnoustrojowego.
Charakterystyczną cechą fumaranu dimetylu jest jego unikalny mechanizm działania, który opiera się na aktywacji ścieżki transkrypcyjnej czynnika jądrowego Nrf2. Ten proces prowadzi do zwiększenia ekspresji genów odpowiedzialnych za ochronę antyoksydacyjną organizmu, co ma kluczowe znaczenie w kontrolowaniu procesów zapalnych występujących w obu chorobach. Dzięki swoim właściwościom immunomodulacyjnym i przeciwzapalnym, fumaran dimetylu oferuje pacjentom szansę na znaczną poprawę jakości życia przy jednoczesnym spowolnieniu progresji choroby.
W przeciwieństwie do tradycyjnych terapii wymagających iniekcji, fumaran dimetylu dostępny jest w wygodnej formie doustnej – kapsułek dojelitowych o stężeniu 120 mg lub 240 mg. Ta forma podawania znacznie ułatwia przestrzeganie zaleceń terapeutycznych przez pacjentów i przyczynia się do lepszych wyników leczenia. Lek jest dostępny w Polsce pod wieloma nazwami handlowymi, takimi jak Tecfidera, Adifemu, Balfumon, Dimethyl fumarate Adamed i inne, co zwiększa jego dostępność dla różnych grup pacjentów.
Mechanizm działania fumaranu dimetylu
Mechanizm terapeutycznego działania fumaranu dimetylu nie jest w pełni poznany, jednak badania przedkliniczne i kliniczne dostarczyły cennych informacji o jego sposobie funkcjonowania. Głównym mechanizmem odpowiedzialnym za efekty terapeutyczne jest aktywacja ścieżki transkrypcyjnej czynnika jądrowego Nrf2, który pełni kluczową rolę w ochronie komórek przed stresem oksydacyjnym.
Po podaniu doustnym fumaran dimetylu jest szybko metabolizowany przez esterazy do swojej aktywnej formy – fumaranu monometylu (MMF), który jest głównym metabolitem odpowiedzialnym za działanie lecznicze. Ten metabolit wykazuje silne właściwości przeciwzapalne i immunomodulujące, które są szczególnie istotne w leczeniu chorób autoimmunologicznych.
W badaniach przedklinicznych wykazano, że fumaran dimetylu i fumaran monometylu silnie hamują aktywację komórek układu odpornościowego oraz uwalnianie prozapalnych cytokin w odpowiedzi na bodźce zapalne. U pacjentów leczonych tym lekiem obserwuje się zwiększoną ekspresję genów ochrony antyoksydacyjnej zależnych od Nrf2, takich jak NQO1, co przekłada się na lepszą ochronę tkanek przed uszkodzeniami.
Wpływ na układ immunologiczny
Fumaran dimetylu wywiera wielokierunkowy wpływ na układ immunologiczny, modulując działanie różnych populacji komórek odpornościowych. W badaniach klinicznych z udziałem pacjentów z łuszczycą wykazano, że substancja ta wpływa na fenotypy limfocytów, wywołując korzystne przesunięcie w profilu cytokin wytwarzanych przez te komórki.
Lek powoduje zmniejszenie wydzielania cytokin prozapalnych, jednocześnie pobudzając produkcję cytokin przeciwzapalnych. W stwardnieniu rozsianym fumaran dimetylu hamuje różnicowanie się komórek dendrytycznych pochodzenia mieloidalnego oraz wpływa na inne komórki, w tym mikroglej, astrocyty i makrofagi.
Interesujące są również wyniki badań wskazujących na wpływ leku na limfocyty B. Leczenie fumaranem dimetylu powoduje przesunięcie w stronę przeciwzapalnych subpopulacji limfocytów B u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym, co może stanowić dodatkowy mechanizm jego działania terapeutycznego.
Wskazania do stosowania
Fumaran dimetylu jest obecnie zatwierdzony do stosowania w dwóch głównych wskazaniach medycznych, które dotyczą chorób o podłożu autoimmunologicznym wymagających długotrwałego leczenia immunomodulacyjnego.
Stwardnienie rozsiane rzutowo-remisyjne
Głównym wskazaniem do stosowania fumaranu dimetylu jest leczenie dorosłych pacjentów oraz dzieci i młodzieży w wieku 13 lat i starszych z rzutowo-remisyjną postacią stwardnienia rozsianego (RRMS). Stwardnienie rozsiane to przewlekła choroba demielinizacyjna ośrodkowego układu nerwowego, która dotyka ponad 500 tysięcy Europejczyków i występuje trzykrotnie częściej u kobiet niż u mężczyzn.
W tej postaci choroby występują okresy nasilenia objawów neurologicznych (rzuty) przeplatane okresami remisji, podczas których objawy mogą częściowo lub całkowicie ustępować. Fumaran dimetylu pomaga kontrolować aktywność choroby poprzez zmniejszenie częstości rzutów, spowolnienie postępu niepełnosprawności i redukcję liczby nowych lub powiększających się ognisk demielinizacyjnych widocznych w rezonansie magnetycznym.
Łuszczyca plackowata
Drugim ważnym wskazaniem jest leczenie dorosłych pacjentów z łuszczycą plackowatą o przebiegu umiarkowanym do ciężkiego, którzy wymagają leczenia farmakologicznego ogólnoustrojowego. Łuszczyca plackowata stanowi około 80-90% wszystkich przypadków łuszczycy i charakteryzuje się występowaniem charakterystycznych czerwonych, łuszczących się blaszek skórnych.
W 2017 roku Europejska Agencja Leków zatwierdziła preparat Skilarence zawierający fumaran dimetylu przeznaczony wyłącznie do leczenia łuszczycy plackowatej. Substancja czynna działa poprzez zmniejszenie aktywności układu odpornościowego, co prowadzi do redukcji objawów chorobowych.
Farmakokinetyka i sposób podawania
Wchłanianie i metabolizm
Fumaran dimetylu jest dostępny w postaci kapsułek dojelitowych zawierających mikrotabletki powlekane ochronną powłoczką dojelitową. Wchłanianie substancji rozpoczyna się dopiero po opuszczeniu żołądka, zwykle po upływie niecałej godziny od podania. Ta specjalna formulacja zapewnia ochronę przed kwaśnym środowiskiem żołądkowym i umożliwia uwolnienie substancji czynnej w odpowiednim miejscu przewodu pokarmowego.
Po wchłonięciu fumaran dimetylu jest szybko i prawie całkowicie hydrolizowany przez esterazy do fumaranu monometylu, który stanowi główny metabolit aktywny. Maksymalne stężenia w osoczu osiągane są w ciągu 2-2,5 godziny po podaniu. Substancja jest następnie dalej metabolizowana w cyklu Krebsa do dwutlenku węgla i wody.
Dawkowanie w stwardnieniu rozsianym
W leczeniu stwardnienia rozsianego standardowe dawkowanie rozpoczyna się od dawki 120 mg dwa razy dziennie przez pierwsze 7 dni terapii. Ta stopniowa eskalacja dawki ma na celu zmniejszenie ryzyka wystąpienia działań niepożądanych, szczególnie ze strony układu pokarmowego i zaczerwienienia skóry.
Po pierwszym tygodniu dawkę zwiększa się do docelowej dawki podtrzymującej wynoszącej 240 mg dwa razy dziennie. Ta dawka jest zalecana na podstawie wyników badań klinicznych DEFINE i CONFIRM, w których wykazano optymalną skuteczność przy zachowaniu akceptowalnego profilu bezpieczeństwa.
Dawkowanie w łuszczycy plackowatej
W przypadku łuszczycy plackowatej dawkowanie może się różnić i zwykle wynosi od 30 do 720 mg na dobę, w zależności od ciężkości choroby i odpowiedzi pacjenta na leczenie. Leczenie rozpoczyna się od małych dawek, które są stopniowo zwiększane w celu osiągnięcia optymalnego efektu terapeutycznego przy minimalizacji działań niepożądanych.
Fumaran dimetylu powinien być zawsze przyjmowany z posiłkiem, co poprawia tolerancję leku i zmniejsza ryzyko wystąpienia działań niepożądanych ze strony układu pokarmowego.
Skuteczność kliniczna w świetle badań
Badania DEFINE i CONFIRM
Skuteczność fumaranu dimetylu w leczeniu stwardnienia rozsianego została udokumentowana w dwóch przełomowych badaniach III fazy – DEFINE i CONFIRM. Badanie DEFINE było randomizowanym, podwójnie zaślepionym, kontrolowanym placebo studium z udziałem ponad 1200 pacjentów z rzutowo-remisyjną postacią stwardnienia rozsianego z 28 krajów.
W badaniu DEFINE wykazano, że fumaran dimetylu w dawce 240 mg dwa razy dziennie znacząco zmniejszał ryzyko wystąpienia rzutu choroby o 53% w porównaniu z placebo. Dodatkowo lek spowolnił postęp niepełnosprawności i zmniejszył liczbę nowych lub powiększających się ognisk demielinizacyjnych widocznych w rezonansie magnetycznym o 71%.
Badanie CONFIRM porównywało skuteczność fumaranu dimetylu w dawce 240 mg dwa i trzy razy dziennie z placebo oraz octanem glatirameru jako referencyjnym comparatorem. Wyniki pokazały, że fumaran dimetylu zmniejszał częstość rzutów o 44% (dawka dwa razy dziennie) i 51% (dawka trzy razy dziennie) w porównaniu z placebo.
Długotrwałe wyniki z badania ENDORSE
Badanie ENDORSE stanowiło przedłużenie badań DEFINE i CONFIRM i dostarczyło danych o długoterminowej skuteczności i bezpieczeństwie fumaranu dimetylu. W tym badaniu pacjenci byli obserwowani przez okres do 13 lat, co stanowi najdłuższą dostępną obserwację dla tego leku.
Parametr skuteczności |
DEFINE (2 lata) |
CONFIRM (2 lata) |
ENDORSE (do 13 lat) |
Redukcja częstości rzutów |
53% vs placebo |
44% vs placebo |
Utrzymana niska częstość |
Redukcja nowych ognisk MRI |
71% vs placebo |
73% vs placebo |
Trwała kontrola aktywności |
Spowolnienie progresji niepełnosprawności |
38% vs placebo |
34% vs placebo |
Długotrwałe korzyści |
Efektywność u młodych dorosłych
Post-hoc analiza badań DEFINE, CONFIRM i ENDORSE wykazała szczególnie wysoką skuteczność fumaranu dimetylu u młodych dorosłych w wieku 18-29 lat. W tej grupie pacjentów obserwowano wyższe podstawowe wskaźniki rzutów, ale jednocześnie większą redukcję tych wskaźników po rozpoczęciu leczenia.
Mediana czasu obserwacji w grupie młodych dorosłych wyniosła 6,5 roku, a 93% pacjentów ukończyło leczenie w badaniach DEFINE/CONFIRM. Te wyniki sugerują, że wczesne rozpoczęcie terapii fumaranem dimetylu może przynieść szczególnie duże korzyści młodym pacjentom.
Działania niepożądane i bezpieczeństwo stosowania
Najczęstsze działania niepożądane
Fumaran dimetylu charakteryzuje się specyficznym profilem działań niepożądanych, które w większości przypadków są łagodne do umiarkowanych i ustępują wraz z kontynuacją terapii. Najczęściej występującymi działaniami niepożądanymi są:
- Nagłe zaczerwienienie skóry – występuje u około 34% pacjentów, objawia się jako intensywne zaczerwienienie twarzy lub ciała połączone z uczuciem gorąca i pieczenia
- Zaburzenia żołądkowo-jelitowe – obejmują biegunkę (14%), nudności (12%), ból brzucha (10%) oraz dyskomfort w nadbrzuszu
- Limfopenia – zmniejszenie liczby limfocytów występuje u około 41% pacjentów
- Obecność ciał ketonowych w moczu – wykrywana w badaniach laboratoryjnych
Poważne działania niepożądane
Chociaż rzadkie, fumaran dimetylu może powodować poważne działania niepożądane wymagające szczególnej uwagi i monitorowania:
Postępująca wieloogniskowa leukoencefalopatia (PML) – to najpoważniejsze działanie niepożądane związane z limfopenią. PML jest rzadkim, ale potencjalnie śmiertelnym zakażeniem mózgu wywołanym wirusem Johna-Cunninghama. Objawy mogą przypominać rzut stwardnienia rozsianego i obejmują osłabienie po jednej stronie ciała, zaburzenia koordynacji, widzenia, myślenia i pamięci.
Reakcje anafilaktyczne – mogą wystąpić w dowolnym momencie leczenia, najczęściej po pierwszej dawce. Objawy obejmują duszność, hipoksję, niedociśnienie tętnicze, obrzęk naczynioworuchowy, wysypkę lub pokrzywkę.
Uszkodzenie wątroby – może manifestować się zwiększoną aktywnością enzymów wątrobowych i podwyższonym stężeniem bilirubiny. Może wystąpić w ciągu kilku dni, tygodni lub po dłuższym okresie od rozpoczęcia leczenia.
Monitorowanie pacjenta
Ze względu na ryzyko wystąpienia limfopenii i związanych z nią powikłań, pacjenci leczeni fumaranem dimetylu wymagają regularnego monitorowania laboratoryjnego:
- Przed rozpoczęciem leczenia: pełna morfologia krwi z rozmazem, oznaczenie funkcji wątroby (ALT, AST, bilirubina), kreatynina, mocznik, badanie ogólne moczu
- W trakcie leczenia: morfologia krwi co 3 miesiące przez pierwszy rok, następnie co 6-12 miesięcy
- Funkcja wątroby: kontrola po 3 i 6 miesiącach, następnie co 6-12 miesięcy
Okres monitorowania |
Badania laboratoryjne |
Częstotliwość |
Przed leczeniem |
Morfologia, funkcja wątroby, nerek, mocz |
Jednorazowo |
Pierwsze 6 miesięcy |
Morfologia krwi |
Co 3 miesiące |
Po 6 miesiącach |
Morfologia, funkcja wątroby |
Co 6-12 miesięcy |
Przeciwwskazania i ostrzeżenia
Bezwzględne przeciwwskazania
Fumaran dimetylu nie powinien być stosowany u pacjentów z:
- Nadwrażliwością na fumaran dimetylu lub którykolwiek składnik leku
- Podejrzeniem lub potwierdzeniem postępującej wieloogniskowej leukoencefalopatii (PML)
- Ciężką limfopenią (liczba limfocytów < 0,5 × 10⁹/l)
Szczególne środki ostrożności
Leku należy używać ostrożnie u pacjentów z:
- Ciężkimi zaburzeniami czynności nerek i wątroby
- Ciężką czynną chorobą układu pokarmowego
- Wcześniejszym leczeniem immunosupresyjnym lub immunomodulacyjnym
- Ciężkimi infekcjami w wywiadzie
Stosowanie w ciąży i podczas karmienia piersią
Fumaran dimetylu nie jest zalecany do stosowania u kobiet w ciąży oraz u kobiet w wieku rozrodczym niestosujących skutecznej antykoncepcji. Może być stosowany tylko wtedy, gdy spodziewane korzyści dla matki przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu.
Nie wiadomo, czy fumaran dimetylu lub jego metabolity przenikają do mleka matki, dlatego należy podjąć decyzję o przerwaniu karmienia piersią lub zaprzestaniu stosowania leku.
Leczenie farmakologiczne stwardnienia rozsianego
Fumaran dimetylu stanowi ważny element współczesnej strategii leczenia stwardnienia rozsianego, jednak nie jest jedyną dostępną opcją terapeutyczną. W Polsce pacjenci ze stwardnieniem rozsianym mają dostęp do szerokiej gamy leków modyfikujących przebieg choroby (DMT), które można podzielić na leki pierwszego i drugiego rzutu.
Leki pierwszego rzutu
Do leków pierwszego rzutu, refundowanych w ramach programu lekowego, należą:
- Interferony beta: interferon beta-1a (Avonex, Rebif), interferon beta-1b (Betaferon, Extavia)
- Octan glatirameru (Copaxone, Glatiramer Actavis)
- Fumaran dimetylu (Tecfidera, Adifemu i inne preparaty generyczne)
- Teryflunomid (Aubagio)
Te substancje czynne charakteryzują się dobrym profilem bezpieczeństwa i są zazwyczaj pierwszym wyborem u pacjentów z nowo rozpoznaną chorobą o łagodnym do umiarkowanego przebiegu.
Leki drugiego rzutu
W przypadkach cięższych lub gdy leki pierwszego rzutu okazują się niewystarczająco skuteczne, dostępne są bardziej potężne, ale również bardziej ryzykowne opcje:
- Fingolimod (Gilenya)
- Natalizumab (Tysabri)
- Alemtuzumab (Lemtrada)
- Okrelizumab (Ocrevus)
- Kladrybina (Mavenclad)
Wybór optymalnej terapii
Wybór odpowiedniej substancji czynnej zależy od wielu czynników, w tym:
- Ciężkości i aktywności choroby
- Wieku pacjenta i planów rozrodczych
- Chorób towarzyszących
- Preferencji pacjenta dotyczących sposobu podawania
- Profilu działań niepożądanych
- Wcześniejszych terapii
Fumaran dimetylu jest często wybierany ze względu na swoją doustną formę podawania, co eliminuje dyskomfort związany z iniekcjami, oraz relatywnie korzystny profil bezpieczeństwa w porównaniu z niektórymi lekami drugiego rzutu.
Interakcje lekowe i zalecenia praktyczne
Główne interakcje lekowe
Fumaran dimetylu nie ulega metabolizmowi przez cytochrom P450, co znacznie zmniejsza ryzyko interakcji lekowych z większością innych preparatów. Jednak istnieje kilka istotnych interakcji, które należy uwzględnić:
Leki immunosupresyjne i immunomodulujące – jednoczesne stosowanie zwiększa ryzyko infekcji i może prowadzić do addytywnego wpływu na układ odpornościowy. Przy zmianie z innych leków modyfikujących przebieg choroby należy uwzględnić okres półtrwania odstawianego leku.
Leki nefrotoksyczne – równoczesne stosowanie może zwiększać ryzyko działań niepożądanych ze strony nerek, szczególnie zespołu Fanconiego.
Szczepionki żywe – nie zaleca się podawania żywych szczepionek u chorych leczonych fumaranem dimetylu ze względu na możliwość osłabienia odpowiedzi immunologicznej.
Praktyczne wskazówki dla pacjentów
Sposób przyjmowania:
- Zawsze z posiłkiem dla lepszej tolerancji
- Kapsułki połykać w całości, nie dzielić ani nie rozgryzać
- W przypadku pominięcia dawki nie podwajać następnej dawki
- Zachować co najmniej 4-godzinną przerwę między dawkami
Zarządzanie działaniami niepożądanymi:
- Zaczerwienienie skóry można łagodzić przyjmując lek z tłustym posiłkiem
- Kwas acetylosalicylowy może zmniejszać nasilenie zaczerwienienia, ale nie zaleca się jego przewlekłego stosowania
- Objawy żołądkowo-jelitowe zwykle ustępują w ciągu pierwszych tygodni terapii
Perspektywy rozwoju i nowe zastosowania
Fumaran dimetylu nadal jest przedmiotem intensywnych badań naukowych, które mogą w przyszłości rozszerzyć spektrum jego zastosowań klinicznych. Obecnie prowadzone są badania nad jego potencjalnym wykorzystaniem w innych chorobach o charakterze autoimmunologicznym i neurodegeneracyjnym.
Badania nad COVID-19
Interesujące są wyniki badań przeprowadzonych na Uniwersytecie w Aarhus, które sugerują, że fumaran dimetylu może mieć działanie przeciwwirusowe, w tym przeciwko koronawirusowi SARS-CoV-2. Mechanizm działania opiera się na hamowaniu silnej reakcji układu immunologicznego oraz spowolnieniu namnażania wirusa.
Inne potencjalne zastosowania
Naukowcy badają również możliwość zastosowania fumaranu dimetylu w:
- Innych postaciach stwardnienia rozsianego (postępującej pierwotnej)
- Chorobach neurodegeneracyjnych
- Stanach zapalnych jelit
- Niektórych typach nowotworów
Jak długo można bezpiecznie stosować fumaran dimetylu?
Badania długoterminowe, w tym ENDORSE trwające do 13 lat, pokazują, że fumaran dimetylu może być bezpiecznie stosowany przez wiele lat przy odpowiednim monitorowaniu laboratoryjnym. Nie ma ustalonego górnego limitu czasu leczenia, a decyzje o kontynuacji terapii podejmuje się indywidualnie na podstawie skuteczności i tolerancji leku.
Czy fumaran dimetylu wpływa na płodność?
Istnieją dane sugerujące, że fumaran dimetylu może zwiększać ryzyko obniżenia płodności, zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn. Pacjenci planujący potomstwo powinni przedyskutować ten aspekt z lekarzem prowadzącym przed rozpoczęciem terapii.
Co robić w przypadku wystąpienia limfopenii?
Przy łagodnej limfopenii (> 0,8 × 10⁹/l) wystarczy wzmożone monitorowanie. W przypadku umiarkowanej limfopenii (0,5-0,8 × 10⁹/l) konieczne są częstsze kontrole laboratoryjne. Przy ciężkiej limfopenii (< 0,5 × 10⁹/l) utrzymującej się ponad 6 miesięcy należy rozważyć odstawienie leku ze względu na zwiększone ryzyko PML.
Czy można prowadzić pojazdy podczas leczenia fumaranem dimetylu?
Fumaran dimetylu nie wpływa lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jednak pacjenci powinni obserwować swoje reakcje na lek przed przystąpieniem do czynności wymagających koncentracji, szczególnie na początku terapii.
Jak rozpoznać objawy PML?
Objawy PML mogą być podobne do rzutu stwardnienia rozsianego i obejmują: postępujące osłabienie jednej strony ciała, niezborność ruchową kończyn, zaburzenia widzenia, zmiany w myśleniu i pamięci, splątanie oraz zmiany osobowości. W przypadku wystąpienia takich objawów należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.
Czy można łączyć fumaran dimetylu z innymi lekami na stwardnienie rozsiane?
Nie zaleca się jednoczesnego stosowania fumaranu dimetylu z innymi lekami modyfikującymi przebieg stwardnienia rozsianego ze względu na zwiększone ryzyko działań niepożądanych i brak danych dotyczących bezpieczeństwa takiej kombinacji.
Jak postępować przy przejściu z innego leku na fumaran dimetylu?
Przy zmianie terapii należy uwzględnić okres półtrwania odstawianego leku oraz jego mechanizm działania, aby uniknąć addytywnego wpływu na układ odpornościowy. Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów wcześniej leczonych natalizumabem ze względu na zwiększone ryzyko PML.
Czy fumaran dimetylu jest skuteczny u wszystkich pacjentów?
Jak wszystkie leki, fumaran dimetylu nie jest skuteczny u wszystkich pacjentów. W badaniach klinicznych około 70-80% pacjentów odnosi korzyści z leczenia. Odpowiedź na terapię jest indywidualna i zależy od wielu czynników, w tym stadium choroby, wieku pacjenta i obecności innych schorzeń.
Jakie są koszty leczenia fumaranem dimetylu w Polsce?
Fumaran dimetylu jest refundowany w ramach programu lekowego Ministerstwa Zdrowia dla pacjentów ze stwardnieniem rozsianym. Pacjent płaci jedynie dopłatę w wysokości odpowiadającej kategorii refundacyjnej leku. Szczegółowe informacje na temat refundacji można uzyskać u lekarza prowadzącego lub w poradni neurologicznej.
Bibliografia
- Gold R, Kappos L, Arnold DL, Bar-Or A, Giovannoni G, Selmaj K, Tornatore C, Sweetser MT, Yang M, Sheikh SI, Dawson KT; DEFINE Study Investigators. Placebo-controlled phase 3 study of oral BG-12 for relapsing multiple sclerosis. N Engl J Med. 2012 Sep 20;367(12):1098-107. DOI: 10.1056/NEJMoa1114287 PMID: 22992073
- Gopal S, Mikulskis A, Gold R, Fox RJ, Dawson KT, Amaravadi L. Evidence of activation of the Nrf2 pathway in multiple sclerosis patients treated with delayed-release dimethyl fumarate in the Phase 3 DEFINE and CONFIRM studies. Mult Scler. 2017 Dec;23(14):1875-1883. DOI: 10.1177/1352458517690617 PMID: 28156185