Fetcroja

Lek Fetcroja zawiera cefiderokol, który jest antybiotykiem z grupy cefalosporyn. Jest stosowany u dorosłych pacjentów w leczeniu zakażeń wywołanych przez określone bakterie, zwłaszcza gdy inne antybiotyki zawodzą. Cefiderokol pomaga zwalczać bakterie powodujące zakażenia.

Cefiderokol to nowoczesny antybiotyk z grupy cefalosporyn, który wyróżnia się wyjątkowym mechanizmem działania. Jest to tzw. cefalosporyna sideroforowa, co oznacza, że posiada specjalną strukturę umożliwiającą mu wykorzystanie naturalnych mechanizmów transportu żelaza w komórkach bakteryjnych.

Cefiderokol jest stosowany głównie w leczeniu poważnych zakażeń wywołanych przez tlenowe bakterie Gram-ujemne, szczególnie w przypadkach, gdy inne opcje terapeutyczne są ograniczone, np. z powodu oporności bakterii na antybiotyki.

Jak działa cefiderokol?

Mechanizm działania cefiderokolu jest wyjątkowy i dwutorowy:

  1. Działanie sideroforowe – Cefiderokol posiada łańcuch boczny, który działa jak siderofor (substancja wiążąca żelazo). Dzięki temu może wiązać się z pozakomórkowym wolnym żelazem, co umożliwia mu aktywny transport do wnętrza bakterii przez ich naturalne układy wychwytu żelaza.
  2. Zahamowanie syntezy ściany komórkowej – Po dostaniu się do przestrzeni peryplazmatycznej bakterii, cefiderokol wiąże się z białkami wiążącymi penicylinę (PBP), hamując syntezę peptydoglikanowej ściany komórkowej bakterii, co prowadzi do rozpadu i śmierci komórki.

Co ważne, dzięki swojemu unikalnemu mechanizmowi transportu, cefiderokol może pokonywać oporność bakterii związaną z utratą poryn (kanałów w błonie zewnętrznej) lub ze zwiększonym usuwaniem leku z komórki – mechanizmami, które często ograniczają skuteczność innych antybiotyków beta-laktamowych.

W jakich zakażeniach stosuje się cefiderokol?

Cefiderokol jest wskazany w leczeniu zakażeń wywołanych przez tlenowe bakterie Gram-ujemne u dorosłych, gdy inne opcje leczenia są ograniczone. Może być stosowany w takich zakażeniach jak:

  • Powikłane zakażenia układu moczowego, w tym odmiedniczkowe zapalenie nerek
  • Powikłane zakażenia w obrębie jamy brzusznej
  • Szpitalne zapalenie płuc
  • Respiratorowe zapalenie płuc
  • Posocznica
  • Bakteriemia

Ze względu na swoje spektrum działania, cefiderokol jest szczególnie cenny w leczeniu zakażeń wywołanych przez bakterie oporne na wiele antybiotyków, w tym na karbapenemy.

Przeciwko jakim bakteriom działa cefiderokol?

Cefiderokol wykazuje aktywność przeciwko wielu opornym bakteriom Gram-ujemnym, w tym:

  • Acinetobacter baumannii
  • Pseudomonas aeruginosa
  • Stenotrophomonas maltophilia
  • Różne gatunki z rodziny Enterobacteriaceae (np. Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae)
  • Burkholderia cepacia
  • Serratia marcescens

Cefiderokol nie wykazuje aktywności lub wykazuje jedynie niewielką aktywność przeciwko bakteriom Gram-dodatnim i beztlenowym.

Jak przyjmuje się cefiderokol?

Cefiderokol podaje się wyłącznie dożylnie, w postaci infuzji (wlewu) trwającej 3 godziny. Typowa dawka dla osoby dorosłej z prawidłową czynnością nerek wynosi 2 g co 8 godzin. Dawkowanie może być modyfikowane w zależności od czynności nerek pacjenta oraz w przypadku podwyższonego klirensu nerkowego.

Leczenie jest prowadzone pod nadzorem lekarza doświadczonego w leczeniu chorób zakaźnych, a czas trwania terapii zależy od rodzaju i miejsca zakażenia, zazwyczaj wynosi od 5 do 14 dni, choć czasem może być wydłużony do 21 dni.

Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, cefiderokol może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Najczęściej zgłaszane działania niepożądane to:

  • Biegunka (8,2% pacjentów)
  • Wymioty (3,6%)
  • Nudności (3,3%)
  • Kaszel (2%)

Inne możliwe działania niepożądane obejmują:

  • Kandydoza (zakażenie drożdżakami) jamy ustnej lub pochwy
  • Biegunka związana z bakteriami Clostridioides difficile
  • Neutropenia (zmniejszenie liczby neutrofili we krwi)
  • Reakcje nadwrażliwości, w tym reakcje skórne
  • Zaburzenia czynności wątroby
  • Chromaturia (zmiana barwy moczu)
  • Reakcje w miejscu infuzji

Na co zwrócić szczególną uwagę podczas leczenia?

Reakcje nadwrażliwości

Jeśli wcześniej występowała nadwrażliwość na antybiotyki beta-laktamowe (penicyliny, cefalosporyny, karbapenemy), istnieje ryzyko reakcji alergicznej również na cefiderokol.

Biegunka związana z C. difficile

Podczas lub po leczeniu cefiderokolem może wystąpić biegunka związana z bakteriami Clostridioides difficile, od łagodnej do zagrażającego życiu zapalenia jelita grubego.

Napady drgawkowe

Cefalosporyny, w tym cefiderokol, mogą wyzwalać napady drgawkowe. Dotyczy to szczególnie pacjentów z zaburzeniami drgawkowymi w wywiadzie.

Zaburzenia czynności nerek

Cefiderokol jest wydalany głównie przez nerki, dlatego dawkowanie powinno być dostosowane u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Podczas leczenia należy regularnie monitorować czynność nerek.

Stosowanie podczas ciąży i karmienia piersią

Brak wystarczających danych dotyczących stosowania cefiderokolu u kobiet w ciąży. Z ostrożności zaleca się unikanie stosowania podczas ciąży, chyba że korzyści przewyższają potencjalne ryzyko.

Nie wiadomo, czy cefiderokol przenika do mleka ludzkiego. Należy rozważyć przerwanie karmienia piersią lub przerwanie leczenia, biorąc pod uwagę korzyści z karmienia piersią dla dziecka i korzyści z leczenia dla matki.

Podsumowanie

Cefiderokol to wartościowy antybiotyk o unikalnym mechanizmie działania, który może być skuteczny w leczeniu zakażeń wywołanych przez oporne bakterie Gram-ujemne. Jest stosowany głównie w sytuacjach, gdy inne opcje leczenia są ograniczone, co czyni go cennym narzędziem w walce z opornością na antybiotyki.

Ze względu na specjalistyczny charakter tego leku, powinien być stosowany wyłącznie pod nadzorem lekarza doświadczonego w leczeniu chorób zakaźnych, po dokładnej ocenie stanu pacjenta i wrażliwości bakterii wywołujących zakażenie.