Ostatnia aktualizacja:
| Substancja czynna | Ranitydyna |
| Postać farmaceutyczna | Roztwór do wstrzykiwań |
| Podmiot odpowiedzialny | PharmaSwiss Česká republika s.r.o. |
| Kod ATC | A02BA02 |
| Procedura | NAR |
| Kategorie | Leki gastrologiczne - zaburzenia układu pokarmowego |
Dawkowanie Solvertyl - jak stosować
Solvertyl należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy ponownie skontaktować się z lekarzem. Zazwyczaj stosowana dawka leku Solvertyl to: Leczniczo u dorosłych, również u osób w podeszłym wieku: - w powolnym (trwającym ponad 2 minuty) wstrzyknięciu dożylnym 50 mg ranitydyny (1 ampułka), po rozcieńczeniu zawartości ampułki do objętości 20 ml; wstrzyknięcie można powtarzać co 6 do 8 godzin; - 50 mg ranitydyny (1 ampułka) w infuzji dożylnej trwającej 2 godziny, podawanej z szybkością 25 mg na godzinę; infuzję można powtarzać co 6 do 8 godzin; - 50 mg ranitydyny (1 ampułka) we wstrzyknięciu domięśniowym co 6 do 8 godzin (rozcieńczenie zawartości ampułki nie jest konieczne). Zapobiegawczo: - w zapobieganiu krwawieniom z owrzodzenia stresowego u ciężko chorych pacjentów i w zapobieganiu nawracającym krwawieniom u pacjentów z owrzodzeniem trawiennym zaleca się podanie ranitydyny w dawce 50 mg (1 ampułka) w powolnym wstrzyknięciu dożylnym, a następnie w infuzji dożylnej podawanej z szybkością 0,125 do 0,25 mg/kg mc./godzinę; - w przypadku istnienia ryzyka aspiracji kwaśnej treści żołądkowej (zespół Mendelsona) lek należy podać w dawce 50 mg (1 ampułka) domięśniowo lub w postaci powolnego wstrzyknięcia dożylnego na 45 do 60 minut przed wprowadzeniem do znieczulenia ogólnego. Lek można rozcieńczać w następujących roztworach infuzyjnych: 0,9% roztwór chlorku sodu, 5% roztwór glukozy, 0,18% roztwór chlorku sodu z 4% roztworem glukozy, 4,2% roztwór wodorowęglanu sodu z roztworem Hartmanna. Ranitydyny nie należy podawać w jednej strzykawce z następującymi lekami: amfoterycyna B, ampicylina, cefazolin, cefuroksym, cefalotyna, chloropromazyna, klindamycyna, diazepam, hydroksyzyna, lorazepam, lewopromazyna, metaraminol, metotreksat, midazolam, alkaloidy opium, fenobarbital. Pacjenci z niewydolnością nerek Ranitydyna jest wydalana głównie przez nerki. U pacjentów, u których klirens kreatyniny wynosi mniej niż 50 ml/min, dochodzić może do zaburzenia wydalania ranitydyny oraz zwiększenia stężenia leku we krwi. W związku z tym ranitydynę w postaci roztworu do wstrzykiwań stosuje się u nich w dawkach po 25 mg (1/2 ampułki). Stosowanie u dzieci Nie stosować. W przypadku wrażenia, że działanie leku jest za mocne lub za słabe, należy zwrócić się do lekarza.
