Ostatnia aktualizacja:
| Substancja czynna | Chlorek potasu, Chlorek sodu, Dwuwodny chlorek wapnia, Woda do wstrzykiwań |
| Postać farmaceutyczna | Roztwór do infuzji |
| Podmiot odpowiedzialny | B. Braun Melsungen AG |
| Kod ATC | B05BB01 |
| Procedura | NAR |
| Kategorie | Płyny infuzyjne i odżywcze - żywienie pozajelitowe |
Dawkowanie Roztwór Ringera - jak stosować
Dawkowanie Roztworu Ringera zależy od wieku, masy ciała i stanu klinicznego pacjenta. Ogólne wytyczne dla dorosłych Do 40 ml dziennie na każdy kg masy ciała. Szybkość podawania: maksymalnie 5 ml na godzinę na każdy kg masy ciała, co odpowiada maksymalnie 1,7 kropli na minutę na każdy kg masy ciała. Dzieci i osoby w podeszłym wieku Według indywidualnych potrzeb. Jeśli Roztwór Ringera jest stosowany jako rozcieńczalnik, należy przestrzegać instrukcji podawania rozcieńczanego w nim leku. Metoda podawania Podanie dożylne. Informacje na temat środków ostrożności dotyczących infuzji ciśnieniowej podano w sekcji Zalecane środki ostrożności powyżej. Ogólne wytyczne dotyczące podawania płynów ustrojowych i elektrolitów Podaż płynów na poziomie 30ml/ kg masy ciała pokrywa tylko fizjologiczne podstawowe zapotrzebowanie na płyny. Pacjenci w okresie pooperacyjnym oraz wymagający intensywnej terapii mają zwiększone zapotrzebowanie na płyny związane z ograniczoną zdolnością nerek do zagęszczania moczu oraz zwiększonym wydalaniem metabolitów, dlatego konieczne jest zwiększenie podaży płynów do ok. 40 ml na kilogram masy ciała na dobę. Dodatkowe straty (spowodowane gorączką, biegunką, przetokami, wymiotami, itp.) muszą być wyrównywane poprzez jeszcze wyższą, indywidualnie dobraną podaż płynów. W każdym przypadku aktualne i indywidualne zapotrzebowanie na płyny musi być związane z monitorowaniem diurezy, osmolarności surowicy i moczu, i określeniem substancji wydalonych. Podstawowa podaż najważniejszych kationów sodu i potasu wynosi odpowiednio około 1,5 - 3 mmol/kilogram masy ciała na dobę i 0,8-1,0 mmol/kilogram masy ciała na dobę. Podczas infuzji aktualne zapotrzebowanie zależy od odpowiedniego określenia równowagi elektrolitowej oraz od określonego badaniami laboratoryjnymi poziomu w surowicy.
