Ostatnia aktualizacja:

Substancja czynnaEscytalopram
Postać farmaceutycznaTabletki powlekane
Podmiot odpowiedzialny+pharma arzneimittel gmbh
Kod ATCN06AB10
ProceduraMRP
KategorieLeki na depresję, Leki na nerwicę i inne zaburzenia lękowe, Leki psychiatryczne - choroby psychiczne i zaburzenia psychologiczne

Interakcje Oroes z innymi lekami

Leki wpływające na działanie leku Oroes oraz leki, na które wpływa lek Oroes

Należy poinformować lekarza, jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z następujących leków:

  • Nieselektywne inhibitory monoaminooksydazy (MAOI), takie jak fenelzyna, iproniazyd, izoniazyd, izokarboksazyd, nialamid i tranylcypromina. Nie należy stosować tych leków w połączeniu z lekiem Oroes, ponieważ może to prowadzić do ciężkich działań niepożądanych, w tym zespołu serotoninowego (patrz punkt 2 „Kiedy nie przyjmować leku Oroes” oraz punkt 4 „Możliwe działania niepożądane”). Po zakończeniu stosowania tych leków należy odczekać 14 dni przed rozpoczęciem zażywania leku Oroes, a po zakończeniu stosowania leku Oroes należy odczekać 7 dni przed przyjęciem tych leków.
  • Odwracalne, selektywne inhibitory monoaminooksydazy A (MAO-A), takie jak moklobemid (lek stosowany w leczeniu depresji). Nie powinny być stosowane w połączeniu z lekiem Oroes, chyba że pod nadzorem lekarza, ze względu na ryzyko zespołu serotoninowego (patrz punkt 2 „Kiedy nie przyjmować leku Oroes”).
  • Nieodwracalne inhibitory monoaminooksydazy B (MAO-B), takie jak selegilina (lek stosowany w leczeniu choroby Parkinsona). Nie powinny być stosowane w połączeniu z lekiem Oroes, chyba że pod nadzorem lekarza, ze względu na ryzyko zespołu serotoninowego (patrz punkt 2 „Kiedy nie przyjmować leku Oroes”).
  • Antybiotyk linezolid - odwracalny, nieselektywny inhibitor monoaminooksydazy (MAO-A). Nie powinien być stosowany w połączeniu z lekiem Oroes, chyba że pod nadzorem lekarza, ze względu na ryzyko zespołu serotoninowego (patrz punkt 2 „Kiedy nie przyjmować leku Oroes”).
  • Leki stosowane w zaburzeniach rytmu serca lub leki, które mogą wpływać na rytm serca, takie jak leki przeciwarytmiczne klasy IA i III, leki przeciwpsychotyczne (np. pochodne fenotiazyny, pimozyd, haloperydol), trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne i niektóre leki przeciwbakteryjne (np. sparfloksacyna, moksyfloksacyna, erytromycyna podawana dożylnie, pentamidyna, leki przeciwmalaryczne, zwłaszcza halofantryna), niektóre leki przeciwhistaminowe (astemizol, mizolastyna). Leków tych nie należy stosować w połączeniu z lekiem Oroes. W razie jakichkolwiek pytań należy zwrócić się do lekarza.
  • Lit (stosowany w leczeniu zaburzenia afektywnego dwubiegunowego) i tryptofan (suplement diety, który jest przekształcany do serotoniny).
  • Imipramina i dezypramina (stosowane w leczeniu depresji).
  • Sumatryptan i inne tryptany (stosowane w leczeniu migreny), tramadol (stosowany w leczeniu silnego bólu) lub buprenofina (stosowana w leczeniu silnego bólu i uzależnienia od opioidów). Mogą one zwiększać ryzyko zespołu serotoninowego.
  • Cymetydyna, omeprazol, ezomeprazol lub lanzoprazol (stosowane w leczeniu wrzodów żołądka), flukonazol (lek stosowany w leczeniu zakażeń grzybiczych), fluwoksamina (lek przeciwdepresyjny) oraz tyklopidyna (stosowana w celu zmniejszenia ryzyka udaru). Leki te mogą zwiększać stężenie escytalopramu we krwi.
  • Ziele dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum) – preparat ziołowy stosowany w leczeniu depresji – może zwiększać ryzyko wystąpienia działań niepożądanych (patrz punkt 2 „Ostrzeżenia i środki ostrożności”).

Leki wpływające na krzepnięcie krwi:

  • Kwas acetylosalicylowy i niesteroidowe leki przeciwzapalne (leki przeciwbólowe).
  • Niektóre leki stosowane w leczeniu zaburzeń psychicznych (atypowe leki przeciwpsychotyczne i fenotiazyna) oraz większość trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych.

Ryzyko wydłużenia czasu krzepnięcia zwiększa się również, jeśli pacjent stosuje:

  • Tyklopidynę lub dipirydamol (leki zmniejszające ryzyko zakrzepicy).
  • Doustne leki przeciwzakrzepowe, takie jak warfaryna, dipirydamol i fenprokumon (leki rozrzedzające krew).

Lekarz prawdopodobnie będzie kontrolował czas krzepnięcia krwi na początku oraz pod koniec leczenia lekiem Oroes, aby sprawdzić, czy dawka leków przeciwzakrzepowych jest nadal odpowiednia.

Inne leki:

  • Meflochina (stosowana w leczeniu malarii), bupropion (stosowany w leczeniu depresji) oraz tramadol (stosowany w silnych bólach) ze względu na ryzyko obniżenia progu drgawkowego.
  • Neuroleptyki (leki stosowane w leczeniu schizofrenii i/lub psychoz, takie jak pochodne fenotiazyny, tioksantenu i butyrofenonu) oraz leki przeciwdepresyjne (trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny) ze względu na ryzyko obniżenia progu drgawkowego.
  • Flekainid, propafenon i metoprolol (stosowane w chorobach układu krążenia), dezypramina, klomipramina i nortryptylina (leki przeciwdepresyjne) oraz rysperydon, tiorydazyna i haloperydol (leki przeciwpsychotyczne). Może być wymagana zmiana dawkowania leku Oroes.
  • Leki obniżające poziom potasu lub magnezu we krwi, ponieważ w takich stanach zwiększa się ryzyko wystąpienia ciężkich zaburzeń rytmu serca, które mogą zagrażać życiu.

Przydatne zasoby