Ostatnia aktualizacja:

Substancja czynnaLamotrygina
Postać farmaceutycznaTabletki
Podmiot odpowiedzialnyneuraxpharm Arzneimittel GmbH
Kod ATCN03AX09
ProceduraNAR
KategorieLeki na choroby neurologiczne, Leki na padaczkę / epilepsję

Skutki uboczne Lamotrix

Jak każdy lek, preparat może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich pacjentów.

Reakcje zagrażające życiu – wymagające natychmiastowej interwencji medycznej:

U niewielkiej liczby pacjentów mogą wystąpić reakcje alergiczne lub potencjalnie zagrażające życiu reakcje skórne, które nieleczone mogą się nasilić. Objawy te pojawiają się częściej w ciągu pierwszych kilku miesięcy leczenia, szczególnie gdy dawka jest zbyt duża, zbyt szybko zwiększana lub gdy preparat jest stosowany jednocześnie z walproinianem.

Objawy wymagające natychmiastowego kontaktu z lekarzem:

  • Wysypki skórne lub zaczerwienienie, które mogą nasilić się do ciężkich reakcji z pęcherzami i złuszczaniem naskórka (zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka)
  • Rozległa wysypka z zaburzeniami wątroby, krwi i innych narządów (zespół DRESS)
  • Owrzodzenie jamy ustnej, gardła, nosa lub narządów płciowych
  • Zaczerwienienie i obrzęk wokół oczu (zapalenie spojówek)
  • Wysoka gorączka, objawy grypopodobne lub senność
  • Obrzęk twarzy, powiększenie węzłów chłonnych
  • Niespodziewane krwawienia, siniaki lub niebieskawe zabarwienie palców
  • Ból gardła lub częstsze infekcje

Limfohistiocytoza hemofagocytarna (HLH):

Rzadka, ale bardzo ciężka reakcja układu immunologicznego. Objawy: gorączka, wysypka, objawy neurologiczne (drżenia, dreszcze, splątanie, zaburzenia czynności mózgu). Wymaga natychmiastowego kontaktu z lekarzem.

Bardzo częste działania niepożądane (powyżej 1 na 10 pacjentów):

  • Ból głowy
  • Wysypka skórna

Częste działania niepożądane (do 1 na 10 pacjentów):

  • Agresja lub drażliwość
  • Senność
  • Zawroty głowy
  • Drżenie
  • Bezsenność
  • Pobudzenie
  • Biegunka
  • Suchość w jamie ustnej
  • Nudności lub wymioty
  • Zmęczenie
  • Bóle pleców, stawów lub w innych miejscach

Niezbyt częste działania niepożądane (do 1 na 100 pacjentów):

  • Niezborność ruchów i brak koordynacji (ataksja)
  • Podwójne lub niewyraźne widzenie
  • Nietypowa utrata włosów (alopecja)
  • Nadwrażliwość na światło słoneczne (fotowrażliwość)

Rzadkie działania niepożądane (do 1 na 1000 pacjentów):

  • Zespół Stevensa-Johnsona
  • Zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych (objawy: gorączka, nudności, wymioty, ból głowy, sztywność karku, wrażliwość na światło) – objawy zazwyczaj ustępują po zaprzestaniu leczenia
  • Szybkie, mimowolne ruchy gałek ocznych (oczopląs)
  • Swędzenie oczu z wydzieliną (zapalenie spojówek)

Bardzo rzadkie działania niepożądane (do 1 na 10000 pacjentów):

  • Toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka (TEN)
  • Zespół DRESS
  • Wysoka gorączka
  • Uogólnione powiększenie węzłów chłonnych
  • Zaburzenia czynności wątroby lub niewydolność wątroby
  • Ciężkie zaburzenia krzepnięcia (rozsiane wykrzepianie wewnątrznaczyniowe)
  • Zmiany w morfologii krwi: anemia, leukopenia, neutropenia, agranulocytoza, małopłytkowość, pancytopenia, niedokrwistość aplastyczna
  • Omamy (widzenie lub słyszenie rzeczy nierzeczywistych)
  • Dezorientacja
  • Zaburzenia równowagi
  • Tiki, mimowolne skurcze mięśni, choreoatetoza
  • Zwiększenie częstości napadów padaczkowych u pacjentów z padaczką
  • Nasilenie objawów u pacjentów z chorobą Parkinsona
  • Zespół rzekomotoczniowy (ból pleców lub stawów, może towarzyszyć gorączka)
  • Limfohistiocytoza hemofagocytarna (HLH)

Inne działania niepożądane (częstość nieznana):

  • Zaburzenia kości (osteopenia, osteoporoza, złamania) – szczególnie u pacjentów długotrwale leczonych lekami przeciwpadaczkowymi
  • Koszmary senne
  • Osłabiona odporność z powodu zmniejszonego stężenia immunoglobulin
  • Chłoniak rzekomy (czerwone guzki lub plamy na skórze)

Myśli samobójcze:

U pacjentów z zaburzeniami afektywnymi dwubiegunowymi oraz u osób przyjmujących leki przeciwpadaczkowe mogą wystąpić myśli o samookaleczeniu lub samobójstwie. Ryzyko jest większe na początku leczenia, u osób z wcześniejszymi myślami samobójczymi oraz u osób poniżej 25. roku życia. W przypadku wystąpienia takich myśli należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do najbliższego szpitala.

Przydatne zasoby