Accupro

Lek Accupro jest stosowany w chorobach nadciśnienia tętniczego, preparat ten hamuje skurcz naczyń, przez co jest szeroko stosowany również w niewydolności serca oraz podawany razem z lekami moczopędnymi. Lek zwieraja chlorodowek chinaprylu. Ta substancja lecznicza należy do grupy leków zwanych inhibitorami konwertazy angiotensyny (inhibitory ACE).

Acecor

Acecor jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, dławicy piersiowej i zaburzeń rytmu serca – tachyarytmie nadkomorowe (częstoskurcz zatokowy, migotanie przedsionków, skurcze dodatkowe, trzepotanie przedsionków) oraz komorowe.

Acesan

Acesan to lek dostępny bez recepty, który zawiera kwas acetylosalicylowy. Substancja ta hamuje zdolność płytek krwi do agregacji (zlepiania się) i tworzenia zakrzepów. Kwas acetylosalicylowy należy do grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ). Lek jest zalecany w profilaktyce zawału serca, udaru mózgu, powikłań zatorowo-zakrzepowych po interwencjach na naczyniach, w dławicy piersiowej oraz po świeżym zawale mięśnia sercowego.

Actelsar

Actelsar to lek zawierający substancję czynną telmisartan, który jest antagonistą receptora angiotensyny II. Lek hamuje działanie angiotensyny II, substancji powodującej skurcz naczyń oraz pobudzającej uwalnianie aldosteronu. Preparat jest wskazany w leczeniu nadciśnienia samoistnego (wysokiego ciśnienia tętniczego krwi) u dorosłych. Lek może być stosowany samodzielnie lub w połączeniu z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi.

Acurenal

Acurenal to lek z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny, który obniża ciśnienie tętnicze oraz rozszerza naczynia obwodowe co ułatwia przepływ krwi i zmniejsza pracę serca. Preparat jest wskazany w leczeniu nadciśnienia tętniczego samoistnego oraz zastoinowej niewydolności serca. Acurenal jest dostępny na receptę i objęty refundacją.

Aldactone

Aldactone to lek, który jest antagonistą receptora aldosteronu, powodującym, że nerki usuwają wodę i sód z organizmu, przy jednoczesnym zmniejszeniu strat potasu. Jest stosowany do leczenia niewydolności serca, wysokiego ciśnienia krwi (nadciśnienia) lub hipokaliemii (niskiego poziomu potasu we krwi). Aldactone jest również stosowany do leczenia retencji płynów (obrzęków) u osób z niewydolnością serca, marskością wątroby lub zaburzeniem nerek zwanym zespołem nerczycowym. Aldactone jest również stosowany do diagnozowania lub leczenia stanu, w którym masz zbyt dużo aldosteronu w organizmie.

Aldan

Aldan to lek przeciwbólowy, który zawiera substancję czynną o nazwie tramadol. Lek stosuje się w leczeniu umiarkowanego do silnego bólu, takiego jak ból zęba, ból menstruacyjny i ból mięśniowo-szkieletowy. Aldan jest dostępny na receptę.

Amiokordin

Amiokordin to lek przeciwarytmiczny klasy III, który jest dostępny w formie roztworu do wstrzykiwań. Jest stosowany w leczeniu groźnych dla życia zaburzeń rytmu serca, takich jak zaburzenia rytmu serca w przebiegu zespołu WPW, migotanie i trzepotanie przedsionków, napadowe tachyarytmie nadkomorowe (częstoskurcz nadkomorowy i węzłowy, gdy nie można zastosować innych leków), komorowe zaburzenia rytmu (częstoskurcz komorowy, migotanie komór), gdy inne leki przeciwarytmiczne są nieskuteczne. Lek jest dostępny na receptę i jest stosowany wyłącznie w leczeniu zamkniętym.

Ampril

Ampril to lek przeciwnadciśnieniowy, który zawiera substancję czynną ramipryl. Jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego różnego pochodzenia. Może być również stosowany w leczeniu niewydolności serca, jeśli serce nie jest w stanie pompować krwi w ilości wystarczającej na potrzeby organizmu. Ampril jest dostępny na receptę.

Anacard medica protect

Anacard Medica Protect to lek w postaci tabletek dojelitowych, który zawiera kwas acetylosalicylowy. Jest przeznaczony do długotrwałego stosowania w chorobach z ryzykiem zakrzepów i zatorów naczyń krwionośnych. Lek ten działa poprzez zapobieganie zlepianiu się (agregacji) płytek krwi. Anacard Medica Protect jest dostępny bez recepty.

Anacard Protect

Anacard Protect to lek zawierający substancję czynną – kwas acetylosalicylowy. Jest to produkt leczniczy stosowany u pacjentów z chorobami, które stwarzają zagrożenie tworzenia się zakrzepów i zatorów w naczyniach krwionośnych. Wskazany jest do długotrwałego stosowania w profilaktyce chorób układu krążenia, które mogą powodować zakrzepy i zatory w naczyniach krwionośnych, takich jak zawał serca; niestabilna i stabilna choroba niedokrwienna serca. Jest dostępny bez recepty.

Apo-Doxan

Apo-Doxan to lek, który zawiera substancję czynną doksazosynę. Jest to lek przeciwnadciśnieniowy, który działa poprzez zmniejszenie obwodowego oporu naczyniowego, co prowadzi do obniżenia ciśnienia tętniczego krwi. Apo-Doxan jest również stosowany w leczeniu objawów wywołanych łagodnym przerostem gruczołu krokowego. Lek jest dostępny na receptę.

Apoauronarami

Apoauronarami jest stosowany do leczenia wysokiego ciśnienia tętniczego krwi (nadciśnienia tętniczego), obniżenia ryzyka wystąpienia zawału serca lub udaru mózgu, obniżenia ryzyka lub opóźnienia pogorszenia chorób nerek (niezależnie od tego czy pacjent choruje na cukrzycę), leczenia serca, gdy nie pompuje ono wystarczającej ilości krwi do reszty ciała (niewydolność serca) oraz leczenia po zawale serca powikłanym niewydolnością serca. Lek jest dostępny na receptę.

ApoRami

ApoRami to lek na receptę, który ma postać tabletek. Lek ten należy do grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny i działa poprzez zmniejszenie napięcia i rozszerzenie naczyń krwionośnych, co prowadzi do obniżenia ciśnienia krwi. Stosowany jest w leczeniu nadciśnienia tętniczego, a także po zawale serca powikłanym niewydolnością serca. Dodatkowo, poprawia ukrwienie serca, zwiększając transport tlenu do mięśnia sercowego, co zmniejsza ryzyko wystąpienia zawału.

Aqumeldi

Aqumeldi to lek zawierający maleinian enalaprylu, stosowany w leczeniu niewydolności serca u dzieci i młodzieży od urodzenia do 17 lat. Działa jako inhibitor ACE, blokując powstawanie hormonu angiotensyny II, co obniża ciśnienie krwi i zwiększa dopływ tlenu do serca. Aqumeldi pomaga poprawić wydolność serca i może przynieść poprawę w ciągu kilku tygodni.

Asicor

Asicor to lek, który zawiera substancję czynną milrinon. Jest to syntetyczny związek o działaniu inotropowym dodatnim i rozszerzającym naczynia krwionośne. Mechanizm działania polega na selektywnym hamowaniu izoenzymu fosfodiesterazy cyklicznego AMP. Lek jest stosowany w krótkotrwałym leczeniu (do 48 godzin) ciężkiej zastoinowej niewydolności serca u dorosłych, która jest oporna na konwencjonalne leczenie podtrzymujące. Asicor jest dostępny na receptę.

Aspirin Cardio

Aspirin Cardio to lek zawierający kwas acetylosalicylowy (ASA) w dawce 100 mg. Jest to lek przeciwbólowy, przeciwgorączkowy, przeciwzapalny i antyagregacyjny. Stosowany jest w celu zapobiegania zawałowi mięśnia sercowego u pacjentów w grupie ryzyka czy powikłaniom zatorowo- zakrzepowym po dużych zabiegach chirurgicznych. Aspirin Cardio jest dostępny bez recepty.

Atacand

Atacand to lek w postaci tabletek, który obniża ciśnienie krwi i zwalcza nadciśnienie tętnicze. Jest stosowany w leczeniu samoistnego nadciśnienia tętniczego u dorosłych oraz w leczeniu dorosłych pacjentów z niewydolnością serca i zaburzoną czynnością skurczową lewej komory. Lek jest dostępny na receptę.

Atram

Atram to lek, który zawiera substancję czynną karwedilol. Należy on do grupy leków nazywanych beta-adrenolitykami oraz do grupy leków o działaniu rozszerzającym naczynia krwionośne. Lek ten jest stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego, przewlekłej, stabilnej dławicy piersiowej oraz niewydolności serca. Atram jest dostępny na receptę.

Atropinum Sulfuricum WZF

Atropinum Sulfuricum WZF to lek dostępny na receptę, który zawiera substancję czynną atropinę. Jest to alkaloid tropinowy, antagonista pozazwojowych receptorów cholinergicznych M1 i M2. Lek jest stosowany w różnych stanach, takich jak bradykardia zatokowa, zaburzenia rytmu serca, zatrucie związkami fosforoorganicznymi, lekami cholinomimetycznymi, grzybami zawierającymi muskarynę oraz w stanach spastycznych mięśni gładkich jamy brzusznej. Atropinum Sulfuricum WZF dostępne jest również w postaci kropli do oczu, które są stosowane w celu rozszerzenia źrenicy podczas badań diagnostycznych oka oraz w leczeniu zapalenia tęczówki i ciała rzęskowego.

AuroValsart

AuroValsart to lek kardiologiczny dostępny na receptę, który zawiera substancję czynną o nazwie walsartan. Jest to lek z grupy antagonistów receptorów angiotensyny II, które pomagają w regulacji wysokiego ciśnienia tętniczego. AuroValsart stosowany jest w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego u dorosłych pacjentów oraz dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 18 lat. W przypadku osób dorosłych znajduje zastosowanie również w terapii objawowej niewydolności serca oraz świeżo po przebytym zawale.

Avasart

Avasart to lek z grupy antagonistów receptora angiotensyny II, który ogranicza działanie angiotensyny II, substancji powodującej skurcz naczyń oraz pobudzającej uwalnianie aldosteronu. Jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz w terapii po niedawno przebytym zawale serca i niewydolności serca. Lek jest dostępny na receptę.

Avedol

Avedol to lek, który zawiera substancję czynną karwedilol. Jest to lek na receptę, który działa poprzez rozszerzanie naczyń krwionośnych, co poprawia przepływ krwi i obniża ciśnienie krwi. Stosuje się go w leczeniu nadciśnienia tętniczego krwi oraz dławicy piersiowej. Avedol jest również wskazany jako leczenie wspomagające w niewydolności serca, poprawiając jego czynność.

Awerpil

Awerpil to lek zawierający ramipryl, który należy do grupy inhibitorów ACE, czyli inhibitorów enzymu konwertującego angiotensynę. Działanie leku Awerpil polega na zmniejszaniu wytwarzania przez organizm substancji, które mogą podwyższać ciśnienie tętnicze, a także na zmniejszaniu napięcia i rozszerzaniu naczyń krwionośnych. Lek Awerpil może być stosowany do leczenia nadciśnienia tętniczego, zapobiegania chorobom układu sercowo-naczyniowego, leczenia chorób nerek oraz objawowej niewydolności serca. Lek jest dostępny na receptę.

Axtil

Axtil to lek na receptę, który zawiera ramipril. Jest to substancja czynna z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny (ACEI). Lek ten jest stosowany głównie w leczeniu nadciśnienia tętniczego. Ponadto, Axtil jest zalecany jako lek wspomagający w niewydolności krążenia pochodzenia sercowego. Dawkę i częstotliwość przyjmowania leku ustala lekarz.

Axudan

Axudan to lek na receptę, który ma postać tabletek powlekanych. Jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego u dorosłych oraz u dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 18 lat. Axudan jest również wskazany do leczenia dorosłych pacjentów w stabilnym stanie klinicznym z objawową niewydolnością serca lub bezobjawową niewydolnością skurczową lewej komory serca po świeżo przebytym zawale mięśnia sercowego. Lek ten rozluźnia i rozszerza naczynia krwionośne, ułatwiając przepływ krwi w naczyniach i zmniejszając jej ciśnienie.

Axudan HCT

Axudan HCT to lek hipotensyjny, który obniża ciśnienie tętnicze krwi. Głównym składnikiem jest walsartan – aktywny, silny i specyficzny antagonista receptora angiotensyny II. Lek nie wiąże się ani nie blokuje innych receptorów hormonalnych ani kanałów jonowych, które odgrywają rolę w czynności układu sercowo-naczyniowego. Axudan HCT jest dostępny na receptę. Wskazany jest do leczenia nadciśnienia tętniczego.

Benalapril

Benalapril to lek zawierający substancję czynną o nazwie enalaprylu maleinian. Należy do grupy leków zwanych inhibitorami ACE (inhibitory konwertazy angiotensyny). Benalapril stosuje się w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego (nadciśnienia), w leczeniu objawowej niewydolności serca oraz w zapobieganiu objawowej niewydolności serca u pacjentów z bezobjawową dysfunkcją lewej komory. Lek jest dostępny na receptę.

Bespres

Bespres to lek w postaci tabletek powlekanych, który jest antagonistą receptora angiotensyny II. Stosowany jest w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi. Angiotensyna II to substancja w organizmie człowieka, która powoduje zwężenie naczyń krwionośnych, co powoduje zwiększenie ciśnienia krwi. Walsartan, będący substancją czynną leku Bespres, działa przez blokowanie działania angiotensyny II, co prowadzi do rozluźnienia naczyń krwionośnych i obniżenia ciśnienia krwi. Lek jest dostępny na receptę.

Betaloc ZOK

Lek powodujący zmniejszenie częstotliwości rytmu serca i siły jego skurczu oraz obniżenie ciśnienia tętniczego. Substancją czynną preparatu jest metoprolol. Jest to substancja należąca do grupy leków zwanych beta-blokerami (inna stosowana nazwa to beta-adrenolityki).

Betoptic S

Betoptic S to lek na receptę, który jest stosowany w formie kropli do oczu. Zawiera substancję czynną betaksolol, która obniża ciśnienie wewnątrzgałkowe poprzez zmniejszenie produkcji cieczy wodnistej w oku. Lek jest zwykle stosowany w leczeniu podwyższonego ciśnienia wewnątrzgałkowego oraz jaskry z otwartym kątem przesączania.

Bibloc

Bibloc to lek z grupy beta-adrenolityków, który działa na układ sercowo-naczyniowy, stabilizując pracę serca. Jego głównym celem jest łagodzenie zbyt intensywnej aktywności serca poprzez obniżanie częstotliwości rytmu oraz siły skurczu mięśnia sercowego. Bibloc jest stosowany w leczeniu niewydolności serca, objawiającej się dusznością podczas wysiłku lub zatrzymaniem płynów w organizmie, wysokiego ciśnienia tętniczego krwi oraz dławicy piersiowej (bólu serca). Lek jest dostępny na receptę.

Bicardef

Bicardef to lek w postaci tabletek powlekanych, zawierający substancję czynną bisoprolol. Jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz choroby niedokrwiennej serca. Lek jest dostępny na receptę. Wskazaniem do stosowania Bicardefu jest również stabilna, przewlekła niewydolność serca o nasileniu łagodnym i umiarkowanym u pacjentów w podeszłym wieku (≥70 lat).

Biosotal

Biosotal to lek, który zawiera substancję czynną chlorowodorek sotalolu. Jest to lek zaliczany do grupy niewybiórczych beta-adrenolityków, a jego działanie polega na blokowaniu receptorów beta1 i beta2. Stosowany jest w zagrażających życiu komorowych zaburzeniach rytmu serca, nadkomorowych zaburzeniach rytmu serca takich jak migotanie i trzepotanie przedsionków, częstoskurcz nadkomorowy, częstoskurcz śródwęzłowy i okołowęzłowy oraz w zaburzenia rytmu będących wynikiem zespołu Wolffa-Parkinsona-White’a. Lek jest dostępny na receptę.

Bisocard

Bisocard to lek z grupy beta-blokerów, który zawiera substancję czynną bisoprolol. Lek ten jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, stabilnej dławicy piersiowej oraz przewlekłej stabilnej niewydolności serca z zaburzoną czynnością skurczową lewej komory. Bisocard działa poprzez zmniejszenie częstotliwości rytmu serca i siły jego skurczu, co prowadzi do obniżenia ciśnienia tętniczego. Jest dostępny na receptę.

Bisohexal 5 / 10

Bisohexal to lek w postaci tabletek powlekanych, który zawiera substancję czynną bisoprolol. Jest to lek nasercowy, który działa poprzez zmniejszenie zapotrzebowania serca na tlen. Bisohexal jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz choroby niedokrwiennej serca. Jest dostępny na receptę.

Bisoprolol VP

Lek przyczyniający się do wyraźnego obniżenia ciśnienia tętniczego krwi. Ogranicza zapotrzebowanie mięśnia sercowego na tlen.

Bisopromerck

Lek kardiologiczny, zawierający bisaprolol, który należy do grupy beta-blokerów. Zastosowanie. Leczenie nadciśnienia tętniczego. Leczenie choroby niedokrwiennej serca (angina pectoris).

Bisoratio

Lek z grupy beta-blokerów powodujący zmniejszenie częstotliwości rytmu serca i siły jego skurczu oraz obniżenie ciśnienia tętniczego.

Bixebra

Bixebra to lek nasercowy, którego substancją czynną jest iwabradyna. Stosowany jest w leczeniu objawowej stabilnej dławicy piersiowej oraz przewlekłej niewydolności serca. Działa poprzez zmniejszenie częstości pracy serca, co pomaga zmniejszyć zapotrzebowanie mięśnia sercowego na tlen. Bixebra jest dostępny na receptę.

Bloxazoc

Bloxazoc to lek na receptę, który zawiera metoprolol. Jest to lek z grupy beta-blokerów, który spowalnia częstotliwość skurczy mięśnia sercowego i prowadzi do obniżenia ciśnienia tętniczego. Jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, dławicy piersiowej oraz zaburzeń rytmu serca.

Borez

Borez to lek z grupy beta-adrenolityków, który zawiera substancję czynną bisoprolol. Lek jest stosowany w leczeniu stabilnej niewydolności serca z zaburzoną czynnością skurczową lewej komory, w skojarzeniu z inhibitorami ACE i lekami moczopędnymi oraz, opcjonalnie, glikozydami naparstnicy. Borez jest wskazany do stosowania u osób dorosłych.

Candepres

Candepres to lek w postaci tabletek, który jest dostępny na receptę. Głównym składnikiem aktywnym jest kandesartan cyleksetylu. Lek ten jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego u dorosłych, dzieci i młodzieży od 6 do 18 lat. Ponadto, Candepres jest również stosowany w leczeniu dorosłych pacjentów z osłabioną czynnością mięśnia sercowego, jako terapia wspomagająca podczas leczenia inhibitorami konwertazy angiotensyny (ACE) lub gdy inhibitory ACE nie mogą być zastosowane.

Cantess

Cantess to lek zawierający kandesartan cyleksetylu, który należy do grupy antagonistów receptora angiotensyny II. Pomaga on w rozluźnieniu i rozszerzeniu naczyń krwionośnych, co przyczynia się do obniżenia ciśnienia tętniczego oraz ułatwia pompowanie krwi przez serce do wszystkich części ciała. Lek ten jest stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi u pacjentów dorosłych, a także u dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 18 lat. Ponadto, Cantess może być stosowany w leczeniu niewydolności serca u dorosłych pacjentów z osłabioną czynnością mięśnia sercowego. Cantess jest dostępny na receptę.

Captopril Jelfa

Captopril Jelfa to lek na receptę, który zawiera substancję czynną kaptopryl. Jest to inhibitor konwertazy angiotensyny, który działa poprzez hamowanie układu renina-angiotensyna-aldosteron, co prowadzi do obniżenia ciśnienia tętniczego. Lek jest zalecany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, przewlekłej niewydolności serca z osłabieniem czynności skurczowej komór oraz nefropatii cukrzycowej.

Captopril Polfarmex

Captopril Polfarmex to lek z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny, który jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, przewlekłej niewydolności serca, a także u pacjentów po przebytym zawale serca. Ponadto, znajduje zastosowanie w leczeniu nefropatii, czyli chorób nerek. Lek ten jest dostępny na receptę.

Cardiopirin

Cardiofil to lek dostępny bez recepty, który zawiera dwie substancje czynne: kwas acetylosalicylowy i tlenek magnezu. Kwas acetylosalicylowy działa przeciwpłytkowo, zapobiegając powstawaniu zakrzepów, natomiast tlenek magnezu działa przeciwpłytkowo i przeciwzakrzepowo. Lek jest zalecany do stosowania w celu zapobiegania chorobom układu krążenia.

Carvedilol Genoptim

Carvedilol Genoptim to lek zawierający substancję czynną karwedilol, który działa poprzez rozszerzanie naczyń krwionośnych. Jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, przewlekłej stabilnej dławicy piersiowej oraz jako leczenie wspomagające umiarkowanej do ciężkiej stabilnej niewydolności serca. Lek jest dostępny na receptę.

Carvedilol Orion

Carvedilol Orion to lek, który zawiera substancję czynną karwedilol. Jest to lek dostępny na receptę. Stosowany jest w leczeniu nadciśnienia tętniczego, przewlekłej stabilnej dławicy piersiowej oraz w leczeniu wspomagającym przewlekłej, stabilnej niewydolności serca. Dawkowanie leku jest indywidualne i zależy od stanu pacjenta oraz rodzaju schorzenia.

Carvedilol-ratiopharm

Carvedilol-ratiopharm to lek, który należy do grupy leków nazywanych alfa- i beta-adrenolitykami. Stosowany jest w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego (nadciśnienia tętniczego) oraz w leczeniu dławicy piersiowej. Lek ten jest również stosowany w leczeniu wspomagającym niewydolności serca. Carvedilol-ratiopharm jest dostępny na receptę.

Leczenie niewydolności serca – farmakoterapia i metody wspomagające

Niewydolność serca to poważny zespół kliniczny, w którym serce nie jest w stanie pompować wystarczającej ilości krwi, aby zaspokoić metaboliczne potrzeby organizmu. Schorzenie to dotyka coraz większą część populacji – w Polsce na niewydolność serca choruje około 600-800 tysięcy osób, a liczba ta systematycznie rośnie, głównie ze względu na starzenie się społeczeństwa oraz postępy w leczeniu chorób sercowo-naczyniowych, które pozwalają pacjentom przeżyć ostre incydenty kardiologiczne, ale często pozostawiają trwałe uszkodzenie mięśnia sercowego. Kompleksowe leczenie niewydolności serca obejmuje zarówno terapię farmakologiczną, zalecenia dotyczące stylu życia, jak również – w wybranych przypadkach – zaawansowane metody leczenia inwazyjnego. Odpowiednio dobrana i systematycznie stosowana terapia może znacząco poprawić jakość życia chorych, zmniejszyć częstość hospitalizacji oraz wydłużyć czas przeżycia.

niewydolność serca - leki

Mechanizmy i klasyfikacja niewydolności serca

Niewydolność serca może być sklasyfikowana na różne sposoby, co pomaga w doborze odpowiedniego leczenia. Najważniejsze podziały to:

Podział ze względu na frakcję wyrzutową lewej komory:

  • HFrEF (heart failure with reduced ejection fraction) – niewydolność z obniżoną frakcją wyrzutową (<40%)
  • HFmrEF (heart failure with mid-range ejection fraction) – niewydolność z pośrednią frakcją wyrzutową (40-49%)
  • HFpEF (heart failure with preserved ejection fraction) – niewydolność z zachowaną frakcją wyrzutową (≥50%)

Podział ze względu na dynamikę objawów:

  • Ostra niewydolność serca – objawy pojawiają się nagle i szybko narastają
  • Przewlekła niewydolność serca – objawy utrzymują się przez dłuższy czas (minimum miesiąc)

Klasyfikacja czynnościowa według NYHA (New York Heart Association):

  • Klasa I: bez ograniczeń zwykłej aktywności fizycznej
  • Klasa II: niewielkie ograniczenie aktywności fizycznej
  • Klasa III: znaczne ograniczenie aktywności fizycznej
  • Klasa IV: każda aktywność fizyczna wywołuje dolegliwości; objawy występują nawet w spoczynku

Przyczyny niewydolności serca

Najczęstszymi przyczynami niewydolności serca są:

  • Choroba niedokrwienna serca (w szczególności przebyty zawał serca)
  • Nadciśnienie tętnicze
  • Wady zastawkowe serca
  • Kardiomiopatie (przerostowa, rozstrzeniowa, restrykcyjna)
  • Zapalenie mięśnia sercowego
  • Cukrzyca
  • Przewlekłe choroby płuc
  • Przyczyny jatrogenne (np. kardiotoksyczne działanie niektórych leków przeciwnowotworowych)

Kompleksowe podejście do leczenia niewydolności serca

Postępowanie niefarmakologiczne

Modyfikacja stylu życia stanowi fundamentalny element terapii niewydolności serca i obejmuje:

  1. Regularne monitorowanie masy ciała – nagły przyrost masy ciała (>2 kg w ciągu 3 dni) może świadczyć o zatrzymaniu płynów w organizmie i wymagać modyfikacji leczenia.
  2. Ograniczenie podaży sodu i płynów – zaleca się ograniczenie spożycia soli do 2-3 g dziennie oraz płynów do 1,5-2,0 litrów dziennie (szczególnie u pacjentów z ciężką niewydolnością serca).
  3. Regularna, umiarkowana aktywność fizyczna – dostosowana do możliwości pacjenta, poprawia wydolność fizyczną i jakość życia.
  4. Ograniczenie spożycia alkoholu – do 10-12 g/dobę u kobiet i ≤20-25 g/dobę u mężczyzn, a przy podejrzeniu kardiomiopatii alkoholowej całkowita abstynencja.
  5. Zaprzestanie palenia tytoniu – palenie papierosów pogarsza przebieg niewydolności serca.
  6. Profilaktyka infekcyjnych chorób układu oddechowego – coroczne szczepienia przeciwko grypie i pneumokokom.
  7. Unikanie leków pogarszających przebieg niewydolności serca – szczególnie niesteroidowych leków przeciwzapalnych.

Leczenie farmakologiczne

Podstawę terapii farmakologicznej stanowią leki, które poprawiają rokowanie, zmniejszają śmiertelność i częstość hospitalizacji. Poniżej przedstawiono główne grupy leków stosowane w leczeniu niewydolności serca:

1. Inhibitory konwertazy angiotensyny (ACE-I)

ACE-I są lekami pierwszego rzutu u pacjentów z dysfunkcją skurczową lewej komory. Powodują rozkurcz naczyń tętniczych, zmniejszają obciążenie serca i hamują niekorzystną przebudowę mięśnia sercowego. Przykłady:

  • Perindopryl
  • Ramipryl
  • Chinapryl
  • Lisinopryl

Terapię rozpoczyna się od małych dawek, które stopniowo zwiększa się do dawek optymalnych lub maksymalnych tolerowanych. Możliwe działania niepożądane to: spadek ciśnienia tętniczego, suchy kaszel, reakcje alergiczne skórne, pogorszenie czynności nerek oraz hiperkaliemia.

2. Antagoniści receptora angiotensynowego (ARB, sartany)

ARB (sartany) są alternatywą dla pacjentów nietolerujących ACE-I (głównie z powodu kaszlu). Przykłady:

  • Kandesartan
  • Losartan
  • Walsartan
  • Telmisartan

3. Beta-adrenolityki (beta-blokery)

Beta-blokery zwalniają pracę serca i zmniejszają jego zapotrzebowanie na tlen. Są zalecane u wszystkich pacjentów z HFrEF, również w połączeniu z ACE-I. Udowodnione korzyści w leczeniu niewydolności serca wykazują:

  • Karwedilol
  • Bisoprolol
  • Metoprolol o przedłużonym działaniu
  • Nebiwolol

Podobnie jak ACE-I, leczenie rozpoczyna się od małych dawek i stopniowo zwiększa pod kontrolą częstości akcji serca i ciśnienia tętniczego.

4. Antagoniści aldosteronu

Leki z tej grupy blokują receptor mineralokortykoidowy i są zalecane u pacjentów z objawami niewydolności serca pomimo leczenia ACE-I i beta-blokerami. Należą do nich:

  • Spironolakton
  • Eplerenon

Podczas stosowania tych leków należy regularnie monitorować stężenie potasu i funkcję nerek, gdyż mogą powodować hiperkaliemię i pogorszenie funkcji nerek. Spironolakton może również powodować ginekomastię u mężczyzn, czego nie obserwuje się w przypadku eplerenonu.

5. Leki moczopędne (diuretyki)

Diuretyki są niezbędne u pacjentów z objawami retencji płynów. Zwiększają wydalanie sodu i wody przez nerki, zmniejszając objętość krwi krążącej i obciążenie serca. Wyróżniamy:

  • Diuretyki pętlowe (furosemid, torasemid) – silniejsze, ale działające krócej
  • Diuretyki tiazydowe – słabsze, ale działające dłużej

Dawkowanie diuretyków powinno być elastyczne, dostosowane do aktualnego stanu pacjenta i monitorowane na podstawie masy ciała i objawów klinicznych.

6. Nowsze leki stosowane w niewydolności serca

  • Sakubitril/walsartan (ARNI) – połączenie inhibitora neprylizyny z antagonistą receptora angiotensynowego, stosowane jako alternatywa dla ACE-I u wybranych pacjentów z HFrEF.
  • Iwabradyna – lek zmniejszający częstość rytmu serca poprzez hamowanie prądu jonowego If w węźle zatokowo-przedsionkowym, wskazany u pacjentów z rytmem zatokowym i tętnem spoczynkowym >70/min pomimo optymalnego leczenia.

7. Digoksyna

Glikozyd naparstnicy stosowany głównie u pacjentów z niewydolnością serca i współistniejącym migotaniem przedsionków w celu kontroli częstości rytmu komór.

8. Leki przeciwzakrzepowe i przeciwpłytkowe

Stosowane u pacjentów ze współistniejącymi wskazaniami, takimi jak migotanie przedsionków, stan po wszczepieniu sztucznych zastawek, obecność skrzeplin w sercu czy zakrzepica żył głębokich.

Leczenie zabiegowe i inwazyjne

W wybranych przypadkach niewydolności serca stosuje się metody leczenia zabiegowego:

1. Terapia resynchronizująca (CRT)

Polega na wszczepieniu elektrod do serca, które stymulują pracę komór i poprawiają ich funkcję. Wskazana jest u pacjentów z poszerzonym zespołem QRS (zwłaszcza blokiem lewej odnogi pęczka Hisa) i obniżoną frakcją wyrzutową lewej komory.

2. Wszczepialny kardiowerter-defibrylator (ICD)

Urządzenie przywracające prawidłowy rytm serca w przypadku groźnych arytmii. Zalecane jest u pacjentów z podwyższonym ryzykiem nagłej śmierci sercowej.

3. Przeszczepienie serca

Ostateczna opcja terapeutyczna dla pacjentów z ciężką, nieodwracalną niewydolnością serca, którzy nie odpowiadają na optymalne leczenie farmakologiczne i niefarmakologiczne.

4. Mechaniczne wspomaganie krążenia

Stosowane jako pomost do przeszczepienia serca lub jako terapia docelowa u pacjentów niekwalifikujących się do przeszczepu.

Monitorowanie leczenia niewydolności serca

Regularne monitorowanie pacjentów z niewydolnością serca obejmuje:

  • Kontrolę masy ciała (codziennie przez pacjenta)
  • Pomiary ciśnienia tętniczego i tętna
  • Ocenę stężenia elektrolitów (potas, sód, magnez)
  • Kontrolę funkcji nerek (kreatynina, GFR)
  • Ocenę objawów klinicznych przewodnienia/odwodnienia

Częstość wizyt kontrolnych zależy od stanu klinicznego pacjenta:

  • Po rozpoczęciu leczenia lub modyfikacji dawek: po 1-2 tygodniach
  • Po osiągnięciu dawki docelowej: po 1-4 tygodniach
  • Stabilni pacjenci: nie rzadziej niż co 3-4 miesiące

Leczenie niewydolności serca z zachowaną frakcją wyrzutową (HFpEF)

Leczenie pacjentów z HFpEF jest trudniejsze, gdyż nie ma leków o udowodnionym korzystnym wpływie na rokowanie. Główne cele terapii to:

  • Kontrola schorzeń współistniejących (nadciśnienie tętnicze, cukrzyca, migotanie przedsionków)
  • Zmniejszenie objawów i poprawa komfortu życia
  • Diuretyki jako podstawa leczenia objawowego

Najczęściej zadawane pytania (FAQ)

Czy niewydolność serca jest uleczalna?

Przewlekła niewydolność serca zwykle ma charakter postępujący, jednak odpowiednie leczenie może znacząco spowolnić progresję choroby i poprawić jakość życia. W przypadkach, gdy przyczyną niewydolności serca jest odwracalny stan (np. niektóre zapalenia mięśnia sercowego, kardiomiopatia alkoholowa po zaprzestaniu spożywania alkoholu, kardiomiopatia połogowa), możliwe jest całkowite wyleczenie.

Jak długo należy stosować leki na niewydolność serca?

Leczenie niewydolności serca jest zazwyczaj przewlekłe, często dożywotnie. Samodzielne odstawienie leków może prowadzić do gwałtownego pogorszenia stanu zdrowia i konieczności hospitalizacji. Wszelkie zmiany w leczeniu powinny być konsultowane z lekarzem.

Czy można łączyć leki na niewydolność serca z innymi lekami?

Niektóre leki mogą wchodzić w interakcje z terapią niewydolności serca. Szczególnie niebezpieczne mogą być niesteroidowe leki przeciwzapalne (np. ibuprofen), które mogą prowadzić do retencji sodu i wody oraz osłabiać działanie ACE-I i diuretyków. Zawsze należy informować wszystkich lekarzy o wszystkich przyjmowanych lekach.

Jak dieta wpływa na przebieg niewydolności serca?

Dieta niskosodowa (z ograniczeniem soli) jest kluczowym elementem leczenia niefarmakologicznego. Nadmierne spożycie soli może prowadzić do retencji płynów i nasilenia objawów niewydolności serca. Zaleca się również ograniczenie spożycia tłuszczów nasyconych i kontrolę kaloryczności posiłków, szczególnie u osób z nadwagą.

Jakie objawy powinny skłonić pacjenta z niewydolnością serca do pilnej konsultacji lekarskiej?

Objawy wymagające natychmiastowej konsultacji to:

  • Nasilająca się duszność, szczególnie w spoczynku
  • Nagły przyrost masy ciała (>2 kg w ciągu 3 dni)
  • Nasilające się obrzęki kończyn dolnych
  • Bóle w klatce piersiowej
  • Zasłabnięcia lub omdlenia
  • Kołatanie serca lub nieregularne bicie serca

Czy pacjenci z niewydolnością serca mogą uprawiać sport?

Regularna, umiarkowana aktywność fizyczna jest zalecana u pacjentów ze stabilną niewydolnością serca. Należy jednak unikać intensywnych wysiłków. Rodzaj i intensywność ćwiczeń powinny być dostosowane indywidualnie i skonsultowane z lekarzem.

Kompleksowe leczenie niewydolności serca wymaga multidyscyplinarnego podejścia oraz zaangażowania samego pacjenta. Regularne przyjmowanie leków zgodnie z zaleceniami lekarza, przestrzeganie zasad stylu życia oraz systematyczne kontrole lekarskie mogą znacząco poprawić rokowanie i jakość życia osób z tym schorzeniem.