Vivlipeg

Jakie są wskazania? Na co stosowany jest Vivlipeg?

Vivlipeg to biologiczny produkt leczniczy zawierający pegfilgrastym jako substancję czynną. Preparat należy do grupy leków immunostymulujących, zwanych czynnikami wzrostu kolonii granulocytów. Pegfilgrastym jest białkiem wytwarzanym metodą rekombinacji DNA w komórkach bakterii Escherichia coli, które następnie łączy się z glikolem polietylenowym.

Głównym zastosowaniem produktu jest skrócenie czasu trwania neutropenii oraz zmniejszenie częstości występowania gorączki neutropenicznej u dorosłych pacjentów poddawanych chemioterapii cytotoksycznej z powodu nowotworów złośliwych. Preparat nie jest przeznaczony do stosowania u osób z przewlekłą białaczką szpikową oraz zespołami mielodysplastycznymi.

Neutropenia to stan obniżenia liczby granulocytów obojętnochłonnych, czyli rodzaju krwinek białych odpowiedzialnych za zwalczanie zakażeń bakteryjnych. Chemioterapia cytotoksyczna często prowadzi do znacznego zmniejszenia liczby tych komórek, co zwiększa ryzyko wystąpienia groźnych zakażeń. Gorączka neutropeniczna to poważny stan kliniczny łączący obniżoną liczbę krwinek białych z podwyższoną temperaturą ciała, wymagający nierzadko hospitalizacji oraz intensywnego leczenia przeciwzakażeniowego.

Mechanizm działania produktu opiera się na stymulacji szpiku kostnego do zwiększonej produkcji i uwalniania granulocytów obojętnochłonnych. Pegfilgrastym jest koniugatem rekombinowanego ludzkiego G-CSF z jedną cząsteczką glikolu polietylenowego o masie 20 kDa. Ta modyfikacja chemiczna powoduje wydłużenie okresu półtrwania substancji w porównaniu z niepegylowanym filgrastymem, dzięki czemu wystarczające jest jednorazowe podanie w każdym cyklu chemioterapii.

W badaniach klinicznych wykazano, że preparat powoduje znaczące zwiększenie liczby granulocytów obojętnochłonnych we krwi obwodowej w ciągu 24 godzin od podania. Dodatkowo obserwuje się niewielkie zwiększenie liczby monocytów oraz limfocytów. Granulocyty obojętnochłonne wytwarzane pod wpływem pegfilgrastymu wykazują prawidłową lub wzmożoną aktywność chemotaktyczną i fagocytarną, co potwierdza ich funkcjonalność w zwalczaniu zakażeń.

Zastosowanie produktu pozwala na skrócenie średniego czasu trwania ciężkiej neutropenii do około 1,6-1,8 dnia oraz zmniejszenie częstości występowania gorączki neutropenicznej do poziomu 9-13% w porównaniu z 18-20% przy stosowaniu codziennych wstrzyknięć filgrastymu. W badaniach kontrolowanych placebo u pacjentek z rakiem piersi częstość występowania gorączki neutropenicznej wynosiła zaledwie 1% w grupie otrzymującej Vivlipeg w porównaniu z 17% w grupie placebo.

Produkt jest przeznaczony wyłącznie dla pacjentów dorosłych w wieku 18 lat i starszych. Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności u dzieci i młodzieży, dlatego nie zaleca się stosowania w tej grupie wiekowej. Preparat znajduje zastosowanie w onkologii oraz hematologii i powinien być przepisywany przez lekarzy posiadających doświadczenie w tych dziedzinach medycyny.

Jaki jest skład Vivlipeg, jakie substancje zawiera?

Każda ampułko-strzykawka zawiera 6 mg pegfilgrastymu w 0,6 ml roztworu do wstrzykiwań, co odpowiada stężeniu 10 mg/ml w przeliczeniu na zawartość białka. Po uwzględnieniu cząsteczek glikolu polietylenowego stężenie wynosi 20 mg/ml.

Substancja czynna:

• Pegfilgrastym – 6 mg w jednej ampułko-strzykawce

Pegfilgrastym jest wytwarzany w komórkach Escherichia coli metodą rekombinacji DNA, a następnie łączony z glikolem polietylenowym.

Substancje pomocnicze:

• Sodu octan (powstający w wyniku miareczkowania roztworu kwasu octowego lodowatego wodorotlenkiem sodu)
• Sorbitol (E 420) – 30 mg w każdej ampułko-strzykawce
• Polisorbat 20 – 0,024 mg w każdej ampułko-strzykawce
• Woda do wstrzykiwań

Preparat zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na dawkę, co oznacza, że jest uznawany za produkt wolny od sodu. Obecność sorbitolu w ilości 30 mg na ampułko-strzykawkę (50 mg/ml) może mieć znaczenie u pacjentów z nietolerancją fruktozy. Należy wziąć pod uwagę addytywne działanie jednocześnie podawanych produktów zawierających sorbitol lub fruktozę.

Postać farmaceutyczna to przezroczysty, bezbarwny roztwór do wstrzykiwań. Ampułko-strzykawka jest wykonana ze szkła typu I z korkiem z gumy bromobutylowej pokrytym warstwą FluoroTec oraz igłą ze stali nierdzewnej. Dostępne są wersje z automatyczną osłoną zabezpieczającą igłę oraz bez niej.

Jak dawkować Vivlipeg?

Leczenie produktem powinno być wdrożone i nadzorowane przez lekarzy posiadających doświadczenie w dziedzinie onkologii lub hematologii.

Standardowe dawkowanie u dorosłych:

Zaleca się stosowanie jednej dawki zawierającej 6 mg pegfilgrastymu (jedna ampułko-strzykawka) w każdym cyklu chemioterapii. Preparat należy podawać co najmniej 24 godziny po zakończeniu chemioterapii cytotoksycznej. W badaniach klinicznych wykazano, że można bezpiecznie podawać pegfilgrastym na 14 dni przed rozpoczęciem chemioterapii, jednak nie należy go stosować jednocześnie z chemioterapią cytotoksyczną ze względu na potencjalną wrażliwość szybko dzielących się komórek szpiku na działanie leków cytotoksycznych.

Sposób podania:

Produkt podaje się we wstrzyknięciach podskórnych. Wstrzyknięcia można wykonywać w następujące miejsca:

• Udo (przednia część)
• Brzuch (z wyjątkiem okolicy wokół pępka)
• Górna część ramienia (gdy wstrzyknięcie wykonuje inna osoba)

Szczególne grupy pacjentów:

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek: Nie zaleca się zmiany dawkowania u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, włącznie ze schyłkowym stadium niewydolności nerek. Badania wykazały, że niewydolność nerek w różnych stadiach zaawansowania nie wpływa na farmakokinetykę pegfilgrastymu.

Pacjenci w podeszłym wieku: Ograniczona ilość dostępnych danych wskazuje, że farmakokinetyka pegfilgrastymu u pacjentów w podeszłym wieku (powyżej 65 lat) jest podobna jak u młodszych osób dorosłych, dlatego nie wymaga się modyfikacji dawkowania.

Dzieci i młodzież: Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności pegfilgrastymu u dzieci. Nie ma zaleceń dotyczących dawkowania w tej grupie wiekowej, dlatego nie zaleca się stosowania produktu u osób poniżej 18. roku życia.

Instrukcje dotyczące podawania:

Przed podaniem należy obejrzeć roztwór sprawdzając, czy nie zawiera widocznych cząstek stałych. Do wstrzykiwania nadaje się wyłącznie przejrzysty, bezbarwny roztwór. Nie wolno energicznie wstrząsać ampułko-strzykawką, ponieważ może to spowodować agregację pegfilgrastymu i utratę jego aktywności biologicznej.

Przed użyciem ampułko-strzykawki należy odczekać 30 minut, aby osiągnęła ona temperaturę pokojową. Zmniejsza to dyskomfort w czasie wstrzyknięcia. Nie wolno ogrzewać strzykawki w żaden inny sposób, na przykład w kuchence mikrofalowej lub w gorącej wodzie.

W ampułko-strzykawce mogą występować niewielkie pęcherzyki powietrza. Nie ma konieczności ich usuwania przed wstrzyknięciem, ponieważ wstrzyknięcie roztworu zawierającego pęcherzyki powietrza jest nieszkodliwe. Każda ampułko-strzykawka służy do wykonania wyłącznie jednego wstrzyknięcia. Nie należy używać pozostałości leku w strzykawce.

Samodzielne podawanie:

Lekarz może zadecydować, że samodzielne wykonywanie wstrzyknięć będzie wygodniejsze dla pacjenta. W takiej sytuacji lekarz lub pielęgniarka przeprowadzą odpowiednie szkolenie. Pacjenci, którzy nie zostali przeszkoleni, nie powinni podejmować prób samodzielnego wykonywania wstrzyknięć.

Co zrobić w przypadku przedawkowania Vivlipeg?

W razie zastosowania większej niż zalecana dawki leku należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką.

Pojedyncze dawki w wysokości 300 μg/kg masy ciała podawano podskórnie ograniczonej liczbie zdrowych ochotników oraz pacjentów z niedrobnokomórkowym rakiem płuca. Nie obserwowano żadnych ciężkich działań niepożądanych. Zdarzenia niepożądane były podobne do tych, które odnotowano u osób otrzymujących mniejsze dawki pegfilgrastymu.

Mimo braku doniesień o ciężkich powikłaniach po przedawkowaniu, pacjent powinien pozostawać pod ścisłą obserwacją lekarską. Lekarz może zalecić:

• Regularne monitorowanie liczby krwinek białych, ponieważ przedawkowanie może prowadzić do nadmiernej leukocytozy
• Wykonywanie badań morfologii krwi w celu kontroli liczby granulocytów obojętnochłonnych
• Obserwację pacjenta pod kątem wystąpienia działań niepożądanych związanych z podwyższoną liczbą krwinek białych
• Monitorowanie wielkości śledziony, ponieważ jej powiększenie może wystąpić po podaniu pegfilgrastymu

W przypadku wystąpienia leukocytozy o znacznym nasileniu (liczba krwinek białych przekraczająca 50 × 10⁹/L po osiągnięciu spodziewanego nadiru), należy natychmiast przerwać stosowanie preparatu. Należy pamiętać, że zwiększenie liczby krwinek białych jest przemijające i najczęściej występuje w okresie od 24 do 48 godzin po podaniu leku.

Nie istnieje specyficzne antidotum na przedawkowanie pegfilgrastymu. Leczenie ma charakter objawowy i wspierający. Pacjent nie powinien samodzielnie podejmować decyzji o modyfikacji dawkowania – każdą zmianę należy skonsultować z lekarzem prowadzącym.

Co mogę jeść i pić podczas stosowania Vivlipeg – czy mogę spożywać alkohol?

W dokumentacji produktu nie zawarto szczególnych ograniczeń dotyczących spożywania pokarmów czy napojów podczas stosowania preparatu. Nie ma bezpośrednich przeciwwskazań do spożywania alkoholu w trakcie leczenia pegfilgrastymem.

Należy jednak pamiętać o kilku istotnych kwestiach:

Zawartość sorbitolu: Preparat zawiera 30 mg sorbitolu w każdej ampułko-strzykawce (50 mg/ml). Pacjenci powinni wziąć pod uwagę addytywne działanie jednocześnie podawanych produktów zawierających sorbitol lub fruktozę oraz pokarmów zawierających te substancje. Osoby z dziedziczną nietolerancją fruktozy powinny zachować szczególną ostrożność i skonsultować dietę z lekarzem.

Alkohol podczas chemioterapii: Chociaż sam pegfilgrastym nie wchodzi w bezpośrednie interakcje z alkoholem, pacjenci poddawani chemioterapii cytotoksycznej powinni ograniczyć lub całkowicie wykluczyć spożywanie alkoholu ze względu na:

• Obciążenie wątroby, która metabolizuje zarówno leki chemioterapeutyczne, jak i alkohol
• Możliwe nasilenie nudności i wymiotów związanych z chemioterapią
• Osłabienie układu odpornościowego, co ma szczególne znaczenie u pacjentów z neutropenią
• Ryzyko interakcji alkoholu z innymi przyjmowanymi lekami

Ogólne zalecenia żywieniowe:

Podczas stosowania produktu i chemioterapii zaleca się:

• Utrzymywanie odpowiedniego nawodnienia organizmu poprzez regularne picie płynów
• Stosowanie zbilansowanej diety bogatej w białko i witaminy wspierające układ odpornościowy
• Unikanie surowego mięsa, niepasteryzowanych produktów mlecznych oraz nieumytych owoców i warzyw w okresie ciężkiej neutropenii
• Konsultację z lekarzem lub dietetykiem w sprawie optymalnego sposobu żywienia podczas leczenia onkologicznego

Ostateczną decyzję dotyczącą diety i możliwości spożywania alkoholu powinien podjąć lekarz prowadzący, który uwzględni indywidualną sytuację kliniczną pacjenta, rodzaj stosowanej chemioterapii oraz inne przyjmowane leki.

Czy można stosować Vivlipeg w okresie ciąży i karmienia piersią?

Ciąża:

Brak danych lub istnieją tylko ograniczone dane dotyczące stosowania pegfilgrastymu u kobiet w ciąży. Badania przeprowadzone na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na reprodukcję. Nie zaleca się stosowania produktu w okresie ciąży ani u kobiet w wieku rozrodczym niestosujących skutecznej metody antykoncepcji.

W badaniach na królikach wykazano, że pegfilgrastym podawany w skumulowanych dawkach około 4-krotnie wyższych niż dawka zalecana u ludzi wywiera toksyczny wpływ na zarodki i płody, prowadząc do poronień. Takiego działania nie odnotowano u ciężarnych samic królików otrzymujących dawki zalecane u ludzi. W badaniach na szczurach nie obserwowano niepożądanych objawów u potomstwa samic, którym w czasie ciąży podskórnie podawano pegfilgrastym. Badania wykazały również, że pegfilgrastym może przenikać przez łożysko.

Kobiety w wieku rozrodczym powinny:

• Stosować skuteczną metodę antykoncepcji podczas leczenia pegfilgrastymem
• Niezwłocznie poinformować lekarza w przypadku zajścia w ciążę podczas stosowania preparatu
• Skonsultować się z lekarzem przed rozpoczęciem leczenia, jeśli planują zajść w ciążę

Jeżeli pacjentka zajdzie w ciążę w czasie stosowania produktu, lekarz prowadzący dokona indywidualnej oceny stosunku korzyści do ryzyka kontynuowania leczenia. W większości przypadków lekarz może zadecydować o przerwaniu stosowania preparatu ze względu na brak wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa.

Karmienie piersią:

Brak wystarczających danych dotyczących przenikania pegfilgrastymu lub jego metabolitów do mleka ludzkiego. Nie można wykluczyć istnienia zagrożenia dla noworodków i dzieci karmionych piersią.

Należy podjąć decyzję czy przerwać karmienie piersią, czy przerwać leczenie bądź powstrzymać się od stosowania produktu, biorąc pod uwagę korzyści dla dziecka wynikające z karmienia piersią oraz korzyści dla matki związane z leczeniem.

Decyzja ta powinna być podejmowana wspólnie z lekarzem prowadzącym, który uwzględni:

• Konieczność stosowania pegfilgrastymu u matki w kontekście leczenia onkologicznego
• Możliwość czasowego przerwania karmienia piersią na okres leczenia
• Wiek dziecka i możliwość przejścia na karmienie sztuczne
• Indywidualne preferencje i sytuację rodzinną pacjentki

Płodność:

Pegfilgrastym nie wpływał na rozrodczość ani płodność u samców i samic szczurów po zastosowaniu skumulowanej dawki tygodniowej około 6 do 9 razy większej niż dawka zalecana u ludzi (w przeliczeniu na powierzchnię ciała). Nie ma dowodów na to, że stosowanie preparatu negatywnie wpływa na płodność u ludzi.

Kobiety planujące zajście w ciążę powinny przedyskutować z lekarzem optymalny moment poczęcia w kontekście zakończenia leczenia onkologicznego i stosowania pegfilgrastymu.

Jakie są skutki uboczne Vivlipeg?

Jak każdy lek, preparat może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Poniżej przedstawiono działania niepożądane według częstości występowania.

Bardzo często występujące działania niepożądane (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 osób):

• Ból kości – najczęściej zgłaszane działanie niepożądane, zwykle o nasileniu łagodnym lub umiarkowanym i przemijającym charakterze; u większości pacjentów ustępuje po podaniu standardowych leków przeciwbólowych
• Nudności
• Ból głowy

Często występujące działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 osób):

• Ból w miejscu wstrzyknięcia
• Ból kostno-mięśniowy, w tym ból mięśni, stawów, kończyn, pleców i szyi
• Niekardiologiczny ból w klatce piersiowej
• Trombocytopenia (zmniejszenie liczby płytek krwi, co może prowadzić do powstawania siniaków)
• Leukocytoza (krótkotrwałe zwiększenie liczby krwinek białych)

Niezbyt często występujące działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 osób):

• Reakcje nadwrażliwości, w tym wysypka skórna, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, duszność, rumień, uderzenia gorąca z zaczerwienieniem twarzy i hipotensja
• Anafilaksja (ciężka reakcja alergiczna objawiająca się osłabieniem, spadkiem ciśnienia tętniczego, trudnościami w oddychaniu, obrzękiem twarzy)
• Zespół przesiąkania włośniczek – charakteryzujący się niedociśnieniem tętniczym, niedoborem albumin we krwi, obrzękami i zagęszczeniem krwi; wymaga natychmiastowej interwencji medycznej
• Powiększenie śledziony – zwykle bezobjawowe
• Pęknięcie śledziony – zgłaszano przypadki ze skutkiem śmiertelnym; należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza przy bólu po lewej stronie brzucha lub w lewym barku
• Działania niepożądane dotyczące płuc: śródmiąższowe zapalenie płuc, obrzęk płuc, zmiany naciekowe w płucach, zwłóknienia płuc
• Zespół ostrej niewydolności oddechowej (ARDS) – może mieć skutek śmiertelny
• Przełom niedokrwistości sierpowatokrwinkowej u pacjentów z cechą niedokrwistości sierpowatokrwinkowej lub z niedokrwistością sierpowatokrwinkową
• Zespół Sweeta (ostra gorączkowa dermatoza neutrofilowa) – wypukłe, bolesne zmiany koloru śliwkowego na kończynach, czasami na twarzy i szyi, z towarzyszącą gorączką
• Zapalenie naczyń krwionośnych skóry
• Kłębuszkowe zapalenie nerek (uszkodzenia drobnych naczyń włosowatych wewnątrz nerek)
• Reakcje w miejscu wstrzyknięcia, w tym rumień
• Krwioplucie (odkrztuszanie krwi)
• Zespół mielodysplastyczny (MDS) i ostra białaczka szpikowa (AML) – szczególnie u pacjentów z rakiem piersi i płuc otrzymujących pegfilgrastym w skojarzeniu z chemioterapią lub radioterapią
• Zwiększenie stężenia kwasu moczowego
• Zwiększenie aktywności dehydrogenazy mleczanowej i fosfatazy zasadowej
• Przemijające zwiększenie aktywności aminotransferazy alaninowej (AlAT) lub aminotransferazy asparaginianowej (AspAT)

Rzadko występujące działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 1000 osób):

• Zapalenie aorty – mogą wystąpić objawy takie jak gorączka, ból brzucha, złe samopoczucie, ból pleców i zwiększenie stężeń markerów odczynu zapalnego; w większości przypadków ustępuje po odstawieniu preparatu
• Krwotok płucny (krwawienie z płuca)
• Zespół Stevensa-Johnsona – może zagrażać życiu lub prowadzić do zgonu; objawia się czerwonawymi plamami w kształcie tarczy strzeleckiej na tułowiu z pęcherzami umieszczonymi centralnie, złuszczaniem skóry oraz owrzodzeniem jamy ustnej, gardła, nosa, genitaliów i oczu; może być poprzedzony gorączką i objawami grypopodobnymi; w przypadku wystąpienia tych objawów należy natychmiast przerwać stosowanie leku i zwrócić się o pomoc medyczną

Szczególne sytuacje wymagające natychmiastowego kontaktu z lekarzem:

Należy niezwłocznie powiadomić lekarza, jeśli wystąpi:

• Obrzęk lub opuchnięcie związane z rzadszym oddawaniem moczu, trudności w oddychaniu, obrzęk brzucha i uczucie pełności oraz ogólne uczucie zmęczenia (możliwe objawy zespołu przesiąkania włośniczek)
• Ból po lewej stronie brzucha lub w lewym barku (możliwe problemy ze śledzioną)
• Kaszel, gorączka i trudności w oddychaniu (możliwe działania niepożądane w obrębie płuc)
• Objawy ciężkiej reakcji alergicznej: wysypka, swędzenie lub pokrzywka, obrzęk twarzy, warg lub języka, spłycenie oddechu, świszczący oddech
• Objawy zespołu Stevensa-Johnsona opisane powyżej

Dzieci i młodzież:

Doświadczenie w stosowaniu pegfilgrastymu u dzieci i młodzieży jest ograniczone. Zaobserwowano, że ciężkie działania niepożądane występowały częściej u młodszych dzieci w wieku 0-5 lat (92%) niż u dzieci starszych w wieku 6-11 lat i 12-21 lat (odpowiednio 80% i 67%) oraz u dorosłych. Najczęściej zgłaszanym działaniem niepożądanym był ból kości.

Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie możliwe objawy niewymienione w opisie, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do krajowego systemu zgłaszania. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

Czy mogę łączyć Vivlipeg z innymi lekami?

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

Interakcje z chemioterapią cytotoksyczną:

Z uwagi na potencjalną wrażliwość szybko dzielących się komórek szpiku na chemioterapię cytotoksyczną, pegfilgrastym należy podawać co najmniej 24 godziny po zakończeniu chemioterapii cytotoksycznej. W badaniach klinicznych stwierdzono, że pegfilgrastym można bezpiecznie podawać na 14 dni przed rozpoczęciem chemioterapii.

Nie należy stosować pegfilgrastymu jednocześnie z chemioterapią cytotoksyczną, ponieważ może to prowadzić do uszkodzenia szybko dzielących się komórek szpiku kostnego i zmniejszenia skuteczności terapii.

5-fluorouracyl (5-FU) i inne antymetabolity:

W badaniach na modelach zwierzęcych wykazano, że podawanie pegfilgrastymu w skojarzeniu z 5-fluorouracylem lub innymi antymetabolitami nasila działanie mielosupresyjne. Nie analizowano szczegółowo jednoczesnego stosowania pegfilgrastymu z tymi chemioterapeutykami w badaniach klinicznych, dlatego należy zachować szczególną ostrożność przy takim skojarzeniu.

Hematopoetyczne czynniki wzrostu i cytokiny:

W badaniach klinicznych nie analizowano szczegółowo możliwych interakcji z innymi hematopoetycznymi czynnikami wzrostu ani z cytokinami. Nie zaleca się jednoczesnego stosowania różnych czynników wzrostu bez wyraźnego zalecenia lekarza.

Lit:

Nie prowadzono badań nad interakcją pegfilgrastymu z litem, który również pobudza uwalnianie granulocytów obojętnochłonnych. Nie ma dowodów na to, że podobna interakcja może być szkodliwa, jednak jednoczesne stosowanie tych substancji powinno odbywać się pod ścisłą kontrolą lekarską.

Chemioterapia powodująca opóźnioną mielosupresję:

Nie oceniano bezpieczeństwa ani skuteczności stosowania pegfilgrastymu u pacjentów otrzymujących chemioterapię powodującą opóźnioną mielosupresję, na przykład pochodne nitrozomocznika. Z tego powodu nie zaleca się stosowania preparatu w takich sytuacjach bez wyraźnej konsultacji z lekarzem onkologiem.

Brak znaczących interakcji farmakokinetycznych:

Wprawdzie nie przeprowadzono swoistych badań dotyczących interakcji ani metabolizmu pegfilgrastymu, niemniej jednak w badaniach klinicznych nie stwierdzono przesłanek świadczących o interakcjach pegfilgrastymu z innymi produktami leczniczymi.

Wpływ na wyniki badań diagnostycznych:

Zwiększenie aktywności krwiotwórczej szpiku w odpowiedzi na terapię pegfilgrastymem może być związane z przemijającym patologicznym gromadzeniem znacznika w scyntygraficznym obrazie kości. Interpretując wyniki obrazowania szpiku należy wziąć to pod uwagę. Lekarz powinien być poinformowany o stosowaniu preparatu przed wykonaniem badań scyntygraficznych.

Ogólne zalecenia:

• Przed rozpoczęciem stosowania produktu należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach, w tym lekach dostępnych bez recepty, suplementach diety i preparatach ziołowych
• Nie należy rozpoczynać ani przerywać stosowania żadnych leków bez konsultacji z lekarzem podczas terapii pegfilgrastymem
• Szczególną uwagę należy zwrócić na leki wpływające na układ krwiotwórczy lub układ odpornościowy
• W przypadku wątpliwości dotyczących możliwych interakcji należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą

Aktualna ulotka leku Vivlipeg

Aktualna charakterystyka produktu leczniczego (ChPL)