Maglek B6 to suplement diety zawierający magnez i witaminę B6. Jest stosowany w profilaktyce niedoboru tych składników, szczególnie w sytuacjach niewystarczającej podaży w diecie, nadmiernego wysiłku fizycznego, czy przy stosowaniu leków moczopędnych. Magnez jest niezbędny dla prawidłowego funkcjonowania układu mięśniowego i nerwowego, a witamina B6 zwiększa jego wchłanianie. Maglek B6 jest dostępny bez recepty.
Maglek B6 Forte to lek, który zawiera jony magnezowe oraz chlorowodorek pirydoksyny, czyli witaminę B6. Jego głównym zadaniem jest uzupełnienie niedoborów magnezu w organizmie, który jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania wielu procesów biochemicznych w organizmie. Wskazanie do stosowania produktu leczniczego Maglek B6 Forte stanowi uzupełnienie stwierdzonych niedoborów magnezu w organizmie. Lek jest dostępny bez recepty.
Magsolvit B6 to suplement diety w formie syropu o smaku truskawkowym, przeznaczony dla dorosłych i dzieci powyżej 4. roku życia. Preparat uzupełnia codzienną dietę w magnez oraz witaminę B6. Magnez wspiera utrzymanie równowagi elektrolitowej oraz utrzymanie właściwego metabolizmu energetycznego i prawidłowych funkcji psychologicznych. Magsolvit B6 jest zalecany w zapobieganiu i uzupełnieniu niedoborów magnezu i witaminy B6, zwłaszcza u dzieci w wieku powyżej 4 lat. Jest dostępny bez recepty.
Magvit B6 to lek dostępny bez recepty, który zawiera sól magnezową kwasu mlekowego oraz witaminę B6 (chlorowodorek pirydoksyny). Magnez reguluje przepływ jonów w komórce, zmniejszając pobudliwość nerwowo-mięśniową i współdziałając z jonami wapnia w tworzeniu struktury kości. Lek jest zalecany do stosowania w profilaktyce i leczeniu niedoborów magnezu i witaminy B6. Ponadto, ilość witaminy B6 zawarta w jednej tabletce preparatu Magvit B6 jest wystarczająca do zabezpieczenia organizmu przed niedoborem.
Mleczan magnezu – jedna z organicznych postaci magnezu, jednego z podstawowych pierwiastków niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Magnez uczestniczy w przebiegu wielu szlaków metabolicznych, stabilizuje błony komórkowe i odpowiada za regulowanie stężenia glukozy. Ponadto wspiera leczenie nadciśnienia tętniczego i zaburzeń rytmu serca. Głównym wskazaniem do stosowania mleczanu magnezu jest przede wszystkim profilaktyka i niedobory magnezu w organizmie, co może objawiać się przewlekłym zmęczeniem, zaburzeniami snu czy bólami mięśni. Stosowanie magnezu zaleca się również w przypadku przyjmowania leków przeczyszczających, moczopędnych i środków antykoncepcyjnych.
Mleczan magnezu dostępny jest w postaci proszku, tabletek musujących, tabletek, saszetek i kapsułek. Dzienne zapotrzebowanie na magnez dla człowieka dorosłego wynosi 300-400 mg.
Możliwe działania niepożądane: zwykle mleczan wapnia jest dobrze tolerowany. Rzadko mogą pojawić się zaburzenia żołądkowo-jelitowe, takie jak: nudności, wymioty czy luźne stolce.
Opracowanie: Aleksandra Rutkowska – technik farmaceutyczny – nr dyplomu T/50033363/10
Mleczan magnezu to organiczny związek chemiczny będący solą magnezową kwasu mlekowego, ceniony w farmakoterapii i suplementacji ze względu na swoją wyjątkową biodostępność i łagodne działanie na przewód pokarmowy. Ten makroelement odgrywa fundamentalną rolę w funkcjonowaniu organizmu człowieka – jest kofaktorem ponad 300 różnych reakcji enzymatycznych, uczestniczy w produkcji energii komórkowej, wspiera układ nerwowy i mięśniowy, reguluje gospodarkę elektrolitową oraz wpływa na zdrowie kości i serca. W polskiej praktyce klinicznej mleczan magnezu stosowany jest od 1993 roku, kiedy to został wprowadzony do obrotu jako lek uzupełniający niedobory tego pierwiastka. Dzięki swojej doskonałej przyswajalności sięgającej nawet 80% oraz minimalnemu ryzyku działań niepożądanych ze strony układu pokarmowego, mleczan magnezu stanowi jeden z najczęściej wybieranych preparatów magnezowych, szczególnie u osób z wrażliwym żołądkiem, dzieci oraz pacjentów wymagających skutecznej i bezpiecznej suplementacji.
Mleczan magnezu, znany również pod nazwą łacińską Magnesii lactas, to organiczny związek o wzorze sumarycznym C₆H₁₀MgO₆ lub Mg(C₃H₅O₃)₂·2H₂O w postaci dwuwodnej. Powstaje w wyniku reakcji chemicznej pomiędzy wodorotlenkiem magnezu lub węglanem magnezu z kwasem mlekowym, tworząc sól o charakterystycznej strukturze. W warunkach standardowych mleczan magnezu występuje jako biały, krystaliczny proszek, który doskonale rozpuszcza się w wodzie, ale nie rozpuszcza w etanolu.
Ta organiczna forma magnezu wyróżnia się wyjątkową stabilnością chemiczną oraz optymalną biodostępnością dla organizmu ludzkiego. Kwas mlekowy, będący naturalnym metabolitem powstającym podczas przemian energetycznych w komórkach, sprawia, że mleczan magnezu jest rozpoznawany przez organizm jako związek naturalny, co przekłada się na jego lepszą tolerancję i wchłanianie w porównaniu do nieorganicznych soli magnezowych.
Magnez zajmuje czwarte miejsce wśród najliczniej występujących kationów w organizmie człowieka i drugie miejsce (po potasie) jako kation wewnątrzkomórkowy. W ciele dorosłego człowieka znajduje się około 20-35 gramów magnezu, z czego około 60% zlokalizowane jest w tkance kostnej, 39% w tkance mięśniowej i innych tkankach miękkich, a jedynie około 1% we krwi i płynach pozakomórkowych.
Magnez pełni niezliczone funkcje fizjologiczne w organizmie. Jest niezbędnym aktywatorem ponad 300 enzymów uczestniczących w kluczowych procesach metabolicznych związanych z przemianą białek, kwasów nukleinowych, lipidów i węglowodanów. Główną domeną działania magnezu jest aktywacja enzymów odpowiedzialnych za tworzenie, magazynowanie i zużytkowanie związków wysokoenergetycznych, szczególnie adenozynotrójfosforanu (ATP) – głównego nośnika energii w komórkach. Wszystkie reakcje przebiegające z udziałem ATP wymagają obecności jonu magnezu dla swojej prawidłowej aktywności.
Układ nerwowy: Magnez zmniejsza pobudliwość neuronów, działa stabilizująco na błony komórkowe oraz uczestniczy w przewodnictwie nerwowym. Wpływa na syntezę neuroprzekaźników, w tym kwasu gamma-aminomasłowego (GABA), który wykazuje działanie uspokajające. Niedobór magnezu prowadzi do zmian funkcjonalnych w obszarach ośrodkowego układu nerwowego odpowiedzialnych za zachowania depresyjne, zaburzenia lękowe i problemy ze snem.
Układ mięśniowy: Magnez odgrywa kluczową rolę w regulacji kurczliwości mięśni, działając antagonistycznie do wapnia. Podczas gdy wapń odpowiada za skurcz mięśnia, magnez wspiera jego rozluźnienie. Jest niezbędny dla prawidłowej pracy mięśnia sercowego, wpływając na przewodnictwo i pobudliwość oraz wykazując działanie antyarytmiczne.
Układ kostny: Około połowa ustrojowych zasobów magnezu znajduje się w kościach, gdzie bierze udział w procesie mineralizacji oraz współpracuje z witaminą D w regulacji gospodarki wapniowej. Odpowiednie stężenie magnezu jest istotnym czynnikiem w zapobieganiu osteoporozie.
Metabolizm energetyczny: Magnez jest niezbędny do reakcji glikolizy, produkcji energii w mitochondriach oraz syntezy kwasów nukleinowych tworzących materiał genetyczny. Wpływa na stabilność pracy mitochondriów komórkowych, gdzie procesy fosforylacji i utleniania przebiegają z wysoką wydajnością.
Mleczan magnezu uznawany jest za jedną z najlepiej przyswajalnych form magnezu dostępnych w farmakoterapii. Jego biodostępność szacuje się na około 80%, co plasuje go w czołówce związków magnezowych pod względem efektywności wchłaniania. Dla porównania, nieorganiczne formy magnezu, takie jak tlenek czy węglan, charakteryzują się znacznie niższą przyswajalnością.
Wysoka biodostępność mleczanu magnezu wynika z kilku czynników. Po pierwsze, jego organiczna natura sprawia, że wiązania chemiczne w cząsteczce ulegają łatwemu rozpadowi w przewodzie pokarmowym, uwalniając jony magnezu w formie łatwo dostępnej dla mechanizmów transportowych jelita. Po drugie, kwas mlekowy stanowiący część struktury związku jest naturalnym metabolitem organizmu, co ułatwia jego rozpoznawanie i przyswajanie przez komórki jelitowe.
Mleczan magnezu jest głównie wchłaniany w jelicie cienkim, gdzie odpowiednie środowisko pH i obecność specyficznych mechanizmów transportowych zapewniają optymalne warunki dla absorpcji. Zawarte w pokarmach białka i tłuszcze nienasycone dodatkowo sprzyjają prawidłowemu wchłanianiu mleczanu magnezu z przewodu pokarmowego, dlatego zaleca się przyjmowanie preparatów magnezowych podczas posiłków lub bezpośrednio po nich.
Skuteczne wchłanianie mleczanu magnezu pozwala utrzymać wewnątrzkomórkowe zapasy magnezu na właściwym poziomie oraz zmniejsza utratę tego pierwiastka przez nerki. Dzięki aktywacji około 300 enzymów uczestniczących w procesach energetycznych organizmu oraz przemianach tłuszczów, białek i węglowodanów, odpowiedni poziom magnezu przekłada się na lepsze funkcjonowanie całego organizmu.
Mleczan magnezu stosuje się przede wszystkim w leczeniu i profilaktyce niedoborów magnezu w organizmie. Preparaty zawierające tę substancję znajdują szerokie zastosowanie w wielu dziedzinach medycyny, w tym w kardiologii, neurologii, ginekologii i położnictwie oraz geriatrii.
Niedobór magnezu może manifestować się poprzez różnorodne objawy obejmujące wiele układów organizmu. Do najczęstszych symptomów należą:
Prawdopodobieństwo niedoboru magnezu wzrasta w następujących sytuacjach:
Schemat dawkowania mleczanu magnezu jest zależny od wieku, masy ciała pacjenta oraz stopnia występującego niedoboru magnezu w organizmie. Kuracja uzupełniająca niedobory magnezu powinna trwać zazwyczaj około czterech tygodni, choć w praktyce klinicznej suplementację często przedłuża się do trzech miesięcy dla osiągnięcia optymalnych efektów terapeutycznych.
Zalecana dawka dobowa mleczanu magnezu dla osób dorosłych mieści się w zakresie od 51 mg do 384 mg na dobę. Dzienne zapotrzebowanie na magnez wynosi około 300-420 mg, przy czym u mężczyzn wynosi 400-420 mg, a u kobiet 310-320 mg. Zapotrzebowanie to zwiększa się podczas wysiłku fizycznego, w sytuacjach silnego stresu, w czasie ciąży i karmienia piersią.
Preparaty lecznicze dostępne w Polsce, takie jak Maglek B6, zawierają zazwyczaj 500 mg mleczanu magnezu w jednej tabletce, co odpowiada 48-50 mg jonów magnezu. W przypadku dorosłych cierpiących na niedobór magnezu zaleca się przyjmowanie 6-8 tabletek na dobę podzielonych na dwie lub trzy dawki.
Mleczan magnezu może być również stosowany podczas terapii niedoboru jonów magnezu u dzieci i młodzieży. Zalecana dawka dobowa substancji czynnej wynosi:
Mleczan magnezu dostępny jest w różnych postaciach farmaceutycznych dostosowanych do potrzeb pacjentów:
W praktyce klinicznej mleczan magnezu jest bardzo często łączony z witaminą B6 (pirydoksyną), co stanowi synergistyczne połączenie o zwiększonej skuteczności terapeutycznej. Witamina B6 wspomaga wchłanianie magnezu z przewodu pokarmowego o około 20-40% oraz ułatwia jego transport do komórek, jednocześnie hamując proces wydalania z organizmu.
Pirydoksyna zwiększa syntezę kwasu gamma-aminomasłowego (GABA), który pełni funkcję neuroprzekaźnika w organizmie wywierającego działanie uspokajające i wyciszające. Ponadto witamina B6 uczestniczy w metabolizmie aminokwasów, syntezie neuroprzekaźników takich jak serotonina i dopamina, produkcji czerwonych krwinek oraz regulacji poziomu homocysteiny.
Połączenie magnezu z witaminą B6 może szybciej i skuteczniej podnosić poziom magnezu w surowicy niż stosowanie samego magnezu, zwłaszcza u osób z dużym niedoborem. Oba składniki razem skuteczniej wspierają układ nerwowy, sercowo-naczyniowy oraz mięśniowy, a ich synergiczne działanie wpływa łagodząco na ośrodkowy układ nerwowy, nie zaburzając zdolności uczenia się i koncentracji.
Suplementacja połączeniem mleczanu magnezu z witaminą B6 może dodatkowo łagodzić objawy niedoboru magnezu, takie jak:
Przy zalecanych dawkach mleczan magnezu jest bardzo dobrze tolerowany przez większość pacjentów, a działania niepożądane występują sporadycznie. Większa część przyjętej dawki mleczanu magnezu jest wydalana z moczem, gdzie około 97% ulega resorpcji zwrotnej, co minimalizuje ryzyko toksycznego działania.
Do działań niepożądanych, które mogą występować sporadycznie, należą:
Przyjmowanie mleczanu magnezu z posiłkami może znacząco zmniejszyć ryzyko wystąpienia biegunki podczas suplementacji. Tabletki dojelitowe dodatkowo minimalizują ryzyko podrażnień żołądka, dlatego są szczególnie polecane u osób wrażliwych, w tym cierpiących na chorobę wrzodową.
U niektórych pacjentów podczas długotrwałego przyjmowania mleczanu magnezu zaobserwowano:
W przypadku przyjęcia zbyt dużej dawki istnieje ryzyko wystąpienia zespołu mleczno-alkalicznego, którego następstwem mogą być:
Przeciwwskazaniem do stosowania mleczanu magnezu jest przede wszystkim wystąpienie reakcji nadwrażliwości na tę substancję czynną lub którykolwiek ze składników pomocniczych preparatu. Ponadto nie jest wskazane stosowanie u pacjentów z:
Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów z zaburzeniami żołądkowo-jelitowymi, gdyż związki magnezu mogą działać przeczyszczająco.
Mleczan magnezu może wchodzić w interakcje z różnymi lekami, co wymaga odpowiedniego planowania terapii i zachowania odstępów czasowych między poszczególnymi preparatami.
Antybiotyki tetracyklinowe: Mleczan magnezu może ograniczać wchłanianie tetracyklin z przewodu pokarmowego. Pacjenci w trakcie terapii tetracyklinami powinni zachować co najmniej trzygodzinny odstęp między przyjęciem mleczanu magnezu a antybiotyku.
Azytromycyna: Równoczesne stosowanie może prowadzić do zmniejszenia siły działania azytromycyny i ryzyka osłabienia działania przeciwbakteryjnego.
Chinolony: Mleczan magnezu może ograniczać wchłanianie chinolonoterapii z przewodu pokarmowego.
Bisfosfoniany: Preparaty magnezu mogą wpływać na wchłanianie bisfosfonianów stosowanych w leczeniu osteoporozy.
Digoksyna: Możliwe są interakcje wpływające na skuteczność glikozydów nasercowych.
Lewodopa: Magnez może wpływać na metabolizm lewodopy stosowanej w chorobie Parkinsona.
Równoczesne stosowanie mleczanu magnezu z następującymi lekami zwiększa ryzyko zbyt wysokiego stężenia jonów magnezu w osoczu:
Czynniki zmniejszające wchłanianie:
Czynniki zwiększające wchłanianie:
W polskiej praktyce klinicznej dostępnych jest wiele preparatów leczniczych i suplementów diety zawierających mleczan magnezu, często w połączeniu z witaminą B6. Do najpopularniejszych leków należą:
| Preparat | Postać farmaceutyczna | Zawartość mleczanu magnezu | Zawartość witaminy B6 |
|---|---|---|---|
| Maglek B6 | Tabletki powlekane | 500 mg (48 mg Mg²⁺) | 5 mg |
| Magne B6 | Tabletki powlekane | 500 mg (48 mg Mg²⁺) | 5 mg |
| Magvit B6 | Tabletki dojelitowe | 470 mg (48 mg Mg²⁺) | 5 mg |
| Magsolvit B6 | Syrop | 186 mg/5ml + glukonian Mg | 2 mg/5ml |
Preparaty te posiadają status produktu leczniczego, co oznacza, że spełniają rygorystyczne normy jakości oraz skuteczności potwierdzone w badaniach klinicznych. Oprócz leków, na rynku dostępne są również liczne suplementy diety zawierające mleczan magnezu w różnych dawkach i konfiguracjach.
W przypadku gdy mleczan magnezu nie jest odpowiedni dla danego pacjenta, lekarze mogą zalecić inne dobrze przyswajalne formy magnezu:
Stosowanie mleczanu magnezu u kobiet w ciąży oraz podczas karmienia piersią jest możliwe i często wskazane ze względu na zwiększone zapotrzebowanie na magnez w tych okresach. Badania nie ujawniły toksycznego ani teratogennego działania magnezu u kobiet ciężarnych.
Zapotrzebowanie na magnez w czasie ciąży wzrasta ze względu na zwiększenie masy ciała matki oraz potrzeby rozwijającego się płodu i łożyska. Niedobór magnezu u kobiety w ciąży może prowadzić do nadkurczliwości macicy i zwiększonego ryzyka poronienia. Suplementacja siarczanem lub mleczanem magnezu u kobiet zagrożonych ryzykiem wcześniejszego rozwiązania ciąży oraz stanem przedrzucawkowym zmniejsza prawdopodobieństwo ich wystąpienia.
W okresie laktacji zapotrzebowanie na jony magnezu wynosi od 310 mg do 360 mg na dobę. Ze względu na niewielką biodostępność mleczanu magnezu po podaniu doustnym zmiana zawartości jonów magnezu w pokarmie matki karmiącej nie jest znacząca, co czyni suplementację bezpieczną dla niemowlęcia.
Przed rozpoczęciem stosowania preparatu kobiety w ciąży oraz karmiące piersią powinny jednak skonsultować się z lekarzem w celu ustalenia właściwej dawki i wykluczenia przeciwwskazań.
Postać, w jakiej podawany jest mleczan magnezu, ma istotne znaczenie dla jego skuteczności terapeutycznej. Tabletki dojelitowe stanowią szczególnie wartościową formę podania z kilku powodów:
Ochrona przed środowiskiem żołądkowym: Specjalna otoczka chroni substancje aktywne przed działaniem kwaśnego środowiska żołądka, dzięki czemu nie ulegają one rozkładowi przed dotarciem do jelita.
Maksymalne wykorzystanie substancji czynnej: Lek uwalnia się dopiero w jelicie pod wpływem działania soku jelitowego, czyli w miejscu, gdzie magnez najlepiej się wchłania. Zapewnia to, że 100% jonów magnezu dociera do miejsca optymalnej absorpcji.
Lepsze tolerowanie: Tabletki dojelitowe zmniejszają ryzyko podrażnień żołądka, które mogą występować przy tradycyjnych tabletkach z magnezem, dlatego są polecane szczególnie u osób wrażliwych, cierpiących na chorobę wrzodową lub zapalenie błony śluzowej żołądka.
Wygoda stosowania: Specjalna otoczka i kształt tabletki ułatwiają połykanie.
Wybierając preparat z mleczanem magnezu, warto zwrócić uwagę na kilka istotnych aspektów:
Status preparatu: Leki (w przeciwieństwie do suplementów diety) gwarantują spełnienie rygorystycznych norm jakości, zawartości substancji czynnej oraz skuteczności w okresie przydatności do użycia. Producent leku ponosi pełną odpowiedzialność za bezpieczeństwo i działanie produktu.
Postać farmaceutyczna: Tabletki dojelitowe zapewniają najwyższą efektywność, podczas gdy tabletki musujące (gdzie sól magnezu przechodzi w formę zjonizowaną) również charakteryzują się dobrą przyswajalnością.
Połączenie z witaminą B6: Preparaty łączące mleczan magnezu z pirydoksyną zapewniają synergiczne działanie i lepszą przyswajalność.
Dawkowanie: Badania wskazują, że lepszą przyswajalność osiągniemy, przyjmując magnez częściej, ale w mniejszych dawkach (poniżej 50 mg jonów magnezu na raz). Duże dawki przyjmowane jednorazowo mogą zmniejszyć wchłanianie magnezu.
Tak, mleczan magnezu może być bezpiecznie stosowany u dzieci już od 2. roku życia w odpowiednio dostosowanych dawkach. Dzieci w wieku 2-6 lat mogą przyjmować 51-76,5 mg mleczanu magnezu dziennie, a dzieci powyżej 6 lat 102-127,5 mg. Dla najmłodszych pacjentów dostępne są preparaty w formie syropu o przyjemnym smaku, co ułatwia podawanie.
Czas potrzebny do wyrównania niedoborów magnezu zależy od początkowego stopnia niedoboru. Standardowa kuracja trwa zazwyczaj około 4 tygodni, jednak w praktyce klinicznej suplementację często przedłuża się do 3 miesięcy. Pierwsze efekty, takie jak zmniejszenie skurczów mięśniowych czy poprawa jakości snu, mogą być zauważalne już po 2-3 tygodniach regularnego stosowania.
Mleczan magnezu można łączyć z większością suplementów, jednak należy unikać jednoczesnego przyjmowania z preparatami zawierającymi duże dawki wapnia, żelaza lub cynku, gdyż mogą one konkurować o miejsca wchłaniania w jelicie. Zaleca się zachowanie kilkugodzinnej przerwy między przyjęciem preparatów magnezowych a suplementami z wapniem, żelazem czy cynkiem. Bardzo korzystne jest natomiast łączenie magnezu z witaminą D3 i witaminą B6.
Mleczan magnezu należy do form magnezu o najniższym działaniu przeczyszczającym. Biegunka może wystąpić sporadycznie, szczególnie przy przyjmowaniu preparatu na czczo lub w bardzo wysokich dawkach. Aby zminimalizować to ryzyko, zaleca się przyjmowanie mleczanu magnezu podczas posiłków lub bezpośrednio po jedzeniu. Tabletki dojelitowe dodatkowo redukują ryzyko zaburzeń żołądkowo-jelitowych.
Mleczan magnezu wyróżnia się przede wszystkim bardzo dobrą przyswajalnością (około 80%) oraz łagodnym działaniem na przewód pokarmowy. W porównaniu do nieorganicznych form (tlenek, węglan) jest znacznie lepiej wchłaniany. Cytrynian magnezu ma podobną biodostępność, ale może mieć silniejsze działanie przeczyszczające. Chlorek magnezu jest najlepiej przyswajalny wśród soli nieorganicznych, ale może być bardziej drażniący dla żołądka. Mleczan jest szczególnie zalecany dla osób z wrażliwym układem pokarmowym.
Osoby z niewydolnością nerek powinny zachować szczególną ostrożność przy stosowaniu mleczanu magnezu. U pacjentów z klirensom kreatyniny mniejszym niż 30 ml/min istnieje zwiększone ryzyko nagromadzenia magnezu w organizmie, ponieważ nerki nie są w stanie skutecznie wydalać nadmiaru tego pierwiastka. W przypadku ciężkiej niewydolności nerek stosowanie mleczanu magnezu jest przeciwwskazane. Każda osoba z zaburzeniami funkcji nerek powinna skonsultować suplementację magnezem z lekarzem.
Mleczan magnezu najlepiej przyjmować podczas posiłków lub bezpośrednio po nich, co zwiększa jego wchłanianie i zmniejsza ryzyko działań niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego. Jeśli preparat przyjmowany jest w celu poprawy jakości snu, można ostatnią dawkę przyjąć wieczorem przed snem. W przypadku stosowania kilku dawek dziennie, warto je rozłożyć równomiernie w ciągu dnia – badania pokazują, że częstsze przyjmowanie mniejszych dawek zapewnia lepszą przyswajalność niż jednorazowe podanie dużej dawki.
Przedawkowanie mleczanu magnezu jest trudne przy doustnym podawaniu, ponieważ organizm skutecznie usuwa nadmiar magnezu przez nerki. Większa część przyjętej dawki jest wydalana z moczem. Jednak przyjmowanie bardzo wysokich dawek przez dłuższy czas może prowadzić do hipermagnesemii, której objawy obejmują osłabienie mięśni, senność, spadek ciśnienia tętniczego, zaburzenia rytmu serca i zaburzenia oddechowe. W przypadku podejrzenia przedawkowania należy przerwać stosowanie preparatu i skontaktować się z lekarzem.
Tak, mleczan magnezu może być pomocny w redukcji objawów stresu i stanów lękowych. Magnez wpływa na układ nerwowy poprzez zmniejszanie pobudliwości neuronów, stabilizację błon komórkowych oraz udział w syntezie GABA – neuroprzekaźnika o działaniu uspokajającym. Połączenie z witaminą B6 dodatkowo wspiera produkcję serotoniny i dopaminy, które regulują nastrój. Wiele badań potwierdza, że uzupełnienie niedoborów magnezu może pomóc w zmniejszeniu objawów lękowych, poprawie nastroju i lepszym radzeniu sobie ze stresem.
Mleczan magnezu może być stosowany przez dłuższy czas, jednak zazwyczaj zaleca się kuracje trwające od 4 tygodni do 3 miesięcy. Po tym okresie warto zrobić przerwę i ocenić, czy objawy niedoboru ustąpiły. Długotrwała, ciągła suplementacja powinna odbywać się pod kontrolą lekarza i z okresowym monitorowaniem stężenia magnezu we krwi, szczególnie u osób z chorobami przewlekłymi lub przyjmujących leki mogące wpływać na gospodarkę magnezem. U niektórych pacjentów z chronicznymi niedoborami lub zwiększonym zapotrzebowaniem lekarz może zalecić dłuższą suplementację.
