Dawkowanie Rolcya - jak stosować

Zalecana dawka preparatu stanowi 60 mg denosumabu podawanego w pojedynczym wstrzyknięciu podskórnym. Charakterystyczną cechą schematu terapeutycznego jest stosunkowo długi odstęp między kolejnymi podaniami – lek należy aplikować raz na 6 miesięcy.

Wstrzyknięcie podskórne można wykonać w kilku lokalizacjach. Preferowanymi miejscami podania są przednia część ud oraz obszar brzucha. W przypadku, gdy preparat aplikowany jest przez opiekuna lub personel medyczny, możliwe jest również wykorzystanie tylnej części ramienia. Istotne jest, aby każdorazowo wstrzyknąć całą zawartość ampułko-strzykawki.

Niezbędnym elementem terapii jest równoczesne podawanie odpowiedniej suplementacji wapnia oraz witaminy D. Wszyscy pacjenci otrzymujący ten preparat muszą przyjmować codziennie co najmniej 1000 mg wapnia oraz minimum 400-800 jednostek międzynarodowych witaminy D, chyba że lekarz zaleci inne dawki. Decyzję o konkretnych dawkach suplementacji podejmuje lekarz prowadzący na podstawie indywidualnej sytuacji klinicznej pacjenta.

Nie ma konieczności dostosowywania dawkowania u pacjentów w podeszłym wieku. Schemat terapeutyczny pozostaje taki sam niezależnie od wieku pacjenta powyżej 18. roku życia.

U osób z zaburzeniami czynności nerek również nie wymaga się modyfikacji dawki standardowej. Należy jednak pamiętać o zwiększonej czujności wobec możliwości wystąpienia hipokalcemii u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami funkcji nerek, u których współczynnik filtracji kłębuszkowej jest niższy niż 30 ml/min, lub u osób poddawanych dializoterapii. W tej grupie pacjentów szczególnie istotne jest zapewnienie prawidłowej suplementacji wapnia i witaminy D oraz regularne kontrolowanie stężenia wapnia we krwi.

W przypadku pacjentów otrzymujących długoterminowo glikokortykosteroidy, którzy jednocześnie mają ciężkie zaburzenia czynności nerek, dane dotyczące bezpieczeństwa i dawkowania są ograniczone, co wymaga szczególnej ostrożności przy podejmowaniu decyzji terapeutycznych.

Optymalny całkowity czas prowadzenia terapii antyresorpcyjnej nie został definitywnie ustalony. Z tego względu potrzeba kontynuacji leczenia powinna być oceniana okresowo na podstawie indywidualnej oceny stosunku korzyści do ryzyka, szczególnie po 5 lub więcej latach stosowania preparatu.

W przypadku pominięcia zaplanowanej dawki, należy jak najszybciej wykonać wstrzyknięcie, a następne podanie zaplanować po upływie kolejnych 6 miesięcy od momentu podania pominiętej dawki.

Preparat nie powinien być stosowany u dzieci i młodzieży poniżej 18. roku życia ze względu na bezpieczeństwo stosowania związane z ryzykiem wystąpienia ciężkiej hiperkalcemii oraz potencjalnego zahamowania wzrostu kości i procesu wyrzynania się zębów.