Landulosin

Landulosin to złożony lek zawierający dwie substancje czynne: dutasteryd (0,5 mg) oraz chlorowodorek tamsulosyny (0,4 mg), stosowany w leczeniu łagodnego rozrostu gruczołu krokowego (BPH).

Dutasteryd należy do grupy inhibitorów 5-alfa-reduktazy, który zmniejsza wytwarzanie dihydrotestosteronu, hormonu odpowiedzialnego za powiększanie gruczołu krokowego. Natomiast tamsulosyna jest antagonistą receptorów alfa adrenergicznych, rozluźniającym mięśnie w obrębie prostaty i pęcherza moczowego. Takie połączenie substancji aktywnych zapewnia kompleksowe działanie, zarówno zmniejszając wielkość gruczołu krokowego, jak i łagodząc objawy utrudnionego oddawania moczu.

Landulosin jest wskazany dla mężczyzn z powiększonym gruczołem krokowym, którzy doświadczają takich objawów jak: trudności z rozpoczęciem oddawania moczu, słaby lub przerywany strumień moczu, uczucie niecałkowitego opróżnienia pęcherza oraz częste oddawanie moczu, szczególnie w nocy. Lek skutecznie zmniejsza rozmiar prostaty, łagodzi objawy, poprawia przepływ moczu oraz redukuje ryzyko ostrego zatrzymania moczu, które mogłoby wymagać interwencji chirurgicznej. Działanie tamsulosyny odczuwalne jest stosunkowo szybko, podczas gdy pełny efekt dutasterydu może być widoczny dopiero po kilku miesiącach regularnego stosowania.

Regularne przyjmowanie leku Landulosin pomaga kontrolować objawy łagodnego rozrostu gruczołu krokowego, co przekłada się na znaczącą poprawę jakości życia pacjentów.

Jaki jest skład Landulosin, jakie substancje zawiera?

Landulosin to lek w formie kapsułek twardych zawierający dwie substancje czynne w każdej kapsułce:

• 0,5 mg dutasterydu
• 0,4 mg tamsulosyny chlorowodorku (co odpowiada 0,367 mg tamsulosyny)

Oprócz substancji czynnych, Landulosin zawiera następujące substancje pomocnicze:

• W otoczce kapsułki twardej: tlenek żelaza czarny (E172), tlenek żelaza czerwony (E172), dwutlenek tytanu (E171), tlenek żelaza żółty (E172), żelatyna
• W zawartości miękkiej kapsułki dutasterydu: monokaprylan glikolu propylenowego (typ II), butylohydroksytoluen (E321)
• W otoczce kapsułki miękkiej: żelatyna, glicerol, dwutlenek tytanu (E171), triglicerydy nasyconych kwasów tłuszczowych o średniej długości łańcucha, lecytyna sojowa
• W peletkach tamsulosyny: kopolimer kwasu metakrylowego i etylu akrylanu (1:1) dyspersja 30% (zawiera sodu laurylosiarczan i polisorbat 80), celuloza mikrokrystaliczna, sebacynian dibutylu, polisorbat 80, krzemionka koloidalna uwodniona, stearynian wapnia
• W czarnym tuszu: szelak, tlenek żelaza czarny (E172), glikol propylenowy, stężony wodorotlenek amonu, wodorotlenek potasu

Warto zwrócić uwagę, że Landulosin zawiera lecytynę sojową, glikol propylenowy i sód. Lek zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) na kapsułkę, co oznacza, że uznaje się go za „wolny od sodu”. W kapsułce znajduje się również 229 mg glikolu propylenowego.

Dawkowanie preparatu Landulosin – jak stosować ten lek?

Landulosin należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. Nieprzestrzeganie regularnego stosowania leku może wpłynąć na wyniki kontrolne stężenia PSA (antygenu swoistego dla prostaty).

Standardowe dawkowanie:

• Zalecana dawka to jedna kapsułka przyjmowana raz na dobę
• Kapsułkę należy przyjmować 30 minut po tym samym posiłku każdego dnia
• Kapsułkę należy połykać w całości, popijając wodą
• Nie należy żuć, rozgryzać ani otwierać kapsułki – kontakt z zawartością kapsułki może spowodować ból jamy ustnej lub gardła

Ważne informacje dotyczące dawkowania:

• W przypadku pominięcia dawki: nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. Należy przyjąć następną kapsułkę o zwykłej porze
• Nie należy przerywać stosowania leku bez porozumienia się z lekarzem
• Efekty leczenia mogą być widoczne dopiero po dłuższym czasie regularnego stosowania
• Podczas leczenia lekiem Landulosin zalecane jest regularne monitorowanie stężenia PSA

Landulosin nie jest wskazany do stosowania u dzieci i młodzieży poniżej 18 roku życia oraz u kobiet. Jest przeznaczony wyłącznie dla mężczyzn.

Przedawkowanie – zastosowanie zbyt dużej dawki

W przypadku przyjęcia większej niż zalecana dawki Landulosin należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą. Przedawkowanie może zwiększyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, takich jak zawroty głowy, uczucie oszołomienia lub omdlenia.

Szczególnie niebezpieczne może być nagłe obniżenie ciśnienia krwi przy zmianie pozycji ciała z leżącej lub siedzącej na stojącą (niedociśnienie ortostatyczne), które może prowadzić do utraty przytomności. W przypadku wystąpienia zawrotów głowy lub uczucia oszołomienia, należy usiąść lub położyć się i poczekać, aż objawy ustąpią.

Podczas leczenia przedawkowania lekarz może zalecić odpowiednie środki podtrzymujące funkcje życiowe, a w razie konieczności monitorować parametry życiowe i zastosować leczenie objawowe. Nie istnieje specyficzna odtrutka dla substancji czynnych zawartych w Landulosin.

Co mogę jeść i pić podczas stosowania Landulosin – czy mogę spożywać alkohol?

Landulosin należy przyjmować 30 minut po tym samym posiłku każdego dnia. Regularny schemat przyjmowania leku w stosunku do posiłków zapewnia optymalną skuteczność leczenia i zmniejsza ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.

Ważne informacje dotyczące diety i stylu życia:

• Nie ma specjalnych ograniczeń żywieniowych związanych z przyjmowaniem Landulosin, jednak zaleca się zdrową, zbilansowaną dietę
• Należy zachować ostrożność przy spożywaniu alkoholu podczas stosowania Landulosin
• Alkohol może nasilać działanie tamsulosyny i zwiększać ryzyko wystąpienia zawrotów głowy, uczucia oszołomienia lub omdleń, szczególnie przy zmianie pozycji z siedzącej lub leżącej na stojącą
• Spożywanie alkoholu może nasilać objawy niedociśnienia ortostatycznego, które jest potencjalnym działaniem niepożądanym leku

Warto pamiętać, że Landulosin może wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn, szczególnie na początku leczenia lub w przypadku jednoczesnego spożywania alkoholu. Zaleca się, aby przed przystąpieniem do czynności wymagających pełnej koncentracji upewnić się, jak organizm reaguje na lek.

Czy można stosować Landulosin w okresie ciąży i karmienia piersią?

Landulosin jest przeznaczony wyłącznie dla mężczyzn i nie może być stosowany przez kobiety. Szczególne przeciwwskazania dotyczą kobiet w ciąży lub mogących zajść w ciążę oraz kobiet karmiących piersią.

Ważne informacje dla partnerek mężczyzn stosujących Landulosin:

• Kobietom w ciąży (lub mogącym być w ciąży) nie wolno dotykać uszkodzonych kapsułek Landulosin
• Dutasteryd jest wchłaniany przez skórę i może zaburzyć rozwój dziecka płci męskiej, szczególnie w trakcie pierwszych 16 tygodni ciąży
• Mężczyźni przyjmujący Landulosin powinni stosować prezerwatywę podczas stosunku płciowego, ponieważ substancja czynna (dutasteryd) przenika do nasienia
• Jeśli partnerka jest w ciąży lub może być w ciąży, należy unikać narażania jej na kontakt z nasieniem

Badania wykazały, że Landulosin może powodować zmniejszenie liczby plemników, objętości nasienia i ruchliwości plemników, co może prowadzić do zmniejszenia płodności u mężczyzn. W przypadku kontaktu kobiety w ciąży z lekiem Landulosin, należy skontaktować się z lekarzem.

Skutki uboczne Landulosin, jakie są działania niepożądane?

Jak każdy lek, Landulosin może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Poniżej przedstawiono możliwe działania niepożądane z podziałem na częstość występowania.

Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem i przerwać stosowanie leku w przypadku wystąpienia:

• Objawów reakcji alergicznej: wysypka skórna (która może być swędząca), pokrzywka, obrzęk powiek, twarzy, ust, rąk lub nóg
• Objawów ciężkich reakcji skórnych: rozległa wysypka z pęcherzami i łuszczącą się skórą, szczególnie w okolicy ust, nosa, oczu i narządów płciowych (zespół Stevensa-Johnsona)

Częste działania niepożądane (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 pacjentów):

• Impotencja (niemożność uzyskania i utrzymania wzwodu)*
• Zmniejszenie popędu płciowego (libido)*
• Zaburzenia wytrysku, jak zmniejszenie ilości nasienia uwolnionego podczas stosunku*
• Powiększenie lub bolesność piersi (ginekomastia)
• Zawroty głowy

*U niewielkiej liczby osób niektóre z tych działań niepożądanych mogą utrzymywać się nawet po zakończeniu stosowania leku Landulosin.

Niezbyt częste działania niepożądane (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 100 pacjentów):

• Niewydolność serca (serce pracuje mniej wydajnie pompując krew w organizmie; pacjent może odczuwać brak tchu, skrajne zmęczenie i obrzęki kostek i nóg)
• Niskie ciśnienie krwi w pozycji stojącej
• Szybkie bicie serca (kołatanie)
• Zaparcie, biegunka, wymioty, nudności
• Osłabienie lub utrata siły
• Ból głowy
• Swędzenie nosa, zatkany nos, katar (zapalenie błony śluzowej nosa)
• Wysypka skórna, pokrzywka, świąd
• Utrata włosów (zazwyczaj dotycząca owłosienia ciała) lub porost włosów

Rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 1000 pacjentów):

• Obrzęk powiek, twarzy, ust, ramion lub nóg (obrzęk naczynioruchowy)
• Omdlenie

Bardzo rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 000 pacjentów):

• Długotrwały, bolesny wzwód (priapizm)
• Poważne reakcje skórne (zespół Stevensa-Johnsona)

Inne działania niepożądane (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

• Nieprawidłowy lub przyspieszony rytm serca (arytmia, tachykardia lub migotanie przedsionków)
• Spłycony oddech (duszność)
• Depresja
• Ból i obrzęk jąder
• Krwawienie z nosa
• Ciężka wysypka skórna
• Zaburzenia widzenia (niewyraźne widzenie lub problemy z widzeniem)
• Suchość w jamie ustnej

W przypadku wystąpienia zawrotów głowy lub uczucia oszołomienia, należy zachować ostrożność przy zmianie pozycji z siedzącej i leżącej na stojącą, szczególnie podczas wstawania w nocy. Jeśli objawy te wystąpią, należy usiąść lub położyć się i poczekać aż ustąpią.

Interakcje leku Landulosin z innymi lekami

Przed rozpoczęciem stosowania Landulosin należy poinformować lekarza lub farmaceutę o wszystkich lekach przyjmowanych obecnie lub ostatnio, a także o lekach planowanych do przyjmowania. Dotyczy to również leków dostępnych bez recepty.

Nie należy przyjmować Landulosin z następującymi lekami:

• Inne leki z grupy antagonistów receptorów alfa adrenergicznych (stosowane w leczeniu rozrostu gruczołu krokowego lub wysokiego ciśnienia krwi)

Nie jest zalecane przyjmowanie Landulosin z następującymi lekami:

• Ketokonazol (stosowany w leczeniu zakażeń grzybiczych)

Leki, które mogą wchodzić w interakcje z Landulosin:

• Inhibitory PDE5 (stosowane w celu wywołania lub podtrzymania erekcji) jak wardenafil, sildenafilu cytrynian i tadalafil
• Werapamil lub diltiazem (stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi)
• Rytonawir lub indynawir (stosowane w leczeniu zakażenia HIV)
• Itrakonazol lub ketokonazol (stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych)
• Nefazodon (lek przeciwdepresyjny)
• Cymetydyna (stosowana w leczeniu choroby wrzodowej)
• Warfaryna (stosowana w leczeniu zakrzepów krwi)
• Erytromycyna (antybiotyk stosowany w leczeniu infekcji)
• Paroksetyna (lek przeciwdepresyjny)
• Terbinafina (stosowana w leczeniu zakażeń grzybiczych)
• Diklofenak (stosowany w leczeniu bólu i stanów zapalnych)

Jednoczesne stosowanie Landulosin z wyżej wymienionymi lekami może zwiększać ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, w tym zawrotów głowy i niedociśnienia ortostatycznego. Należy poinformować lekarza lub farmaceutę o wszystkich przyjmowanych lekach, aby ustalić bezpieczny schemat leczenia.

Warto również pamiętać, że Landulosin wpływa na oznaczenie stężenia antygenu swoistego dla prostaty (PSA), które jest czasem przeprowadzane w celu zdiagnozowania raka gruczołu krokowego. Jeżeli u pacjenta oznaczane jest stężenie PSA, należy poinformować lekarza o przyjmowaniu Landulosin.

Ulotka Landulosin – do pobrania pełna wersja ulotki dla pacjenta

Charakterystyka produktu leczniczego (ChPL) – dokumentacja dla lekarzy i farmaceutów