Silungo to lek zawierający substancję czynną sildenafil, który jest inhibitorem fosfodiesterazy typu 5. Jest stosowany w leczeniu dorosłych pacjentów z tętniczym nadciśnieniem płucnym klasy II i III wg WHO, w celu poprawy wydolności wysiłkowej. Lek jest również skuteczny w leczeniu młodzieży i dzieci po 1. roku życia z tętniczym nadciśnieniem płucnym. Silungo jest dostępny na receptę.
Skopryl Plus to lek w postaci tabletek, który zawiera dwie substancje czynne: lizynopryl i hydrochlorotiazyd. Lizynopryl jest inhibitorem konwertazy angiotensyny (ACE), który pomaga rozszerzyć naczynia krwionośne, co obniża ciśnienie krwi i ułatwia sercu pompowanie krwi. Hydrochlorotiazyd jest lekiem moczopędnym (diuretykiem), który pomaga organizmowi pozbyć się nadmiaru soli i wody. Skopryl Plus jest stosowany do leczenia wysokiego ciśnienia krwi (nadciśnienia tętniczego). Jest dostępny na receptę.
Sobycombi to lek w postaci tabletek, który zawiera dwie substancje czynne: bisoprolol i amlodypinę. Jest wskazany do leczenia wysokiego ciśnienia tętniczego (nadciśnienia) i (lub) choroby serca (stabilnej choroby wieńcowej) u pacjentów, u których uzyskano odpowiednią kontrolę podczas jednoczesnego stosowania bisoprololu i amlodypiny, w takich samych dawkach jak w leku złożonym Sobycombi. Lek jest dostępny na receptę.
Sobycor to lek zawierający bisoprolol, który jest wysoce selektywnym lekiem blokującym receptory β1-adrenergiczne. Jest stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego, dławicy piersiowej oraz przewlekłej stabilnej niewydolności serca. Lek ten jest dostępny na receptę.
Sortabax to lek na receptę, który zawiera substancję czynną losartan. Jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego u dorosłych, dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 18 lat. Lek ten jest również stosowany w celu ochrony nerek u osób z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą typu 2 z laboratoryjnie potwierdzonym zaburzeniem czynności nerek i białkomoczem. Ponadto, Sortabax jest stosowany w leczeniu osób z przewlekłą niewydolnością serca w niektórych przypadkach.
Spironolactone Medreg to lek z grupy diuretyków, zwanych również lekami moczopędnymi. Jest stosowany w przypadku opuchlizny okolicy kostek lub zadyszki, które mogą być objawami zastoinowej niewydolności serca. W takiej sytuacji serce pracuje intensywniej, aby przepompować dodatkową ilość płynów w organizmie. Lek może być również stosowany w przypadku zespołu nerczycowego, wodobrzusza, obrzęku oraz wodobrzusza spowodowanego nowotworem złośliwym. Jest dostępny na receptę.
Stadazar to lek, który zawiera substancję czynną losartan. Jest to lek stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego. Losartan jest antagonistą receptora angiotensyny II, co oznacza, że blokuje działanie pewnych naturalnych substancji, które mogą powodować zwężenie naczyń krwionośnych. Dzięki temu ciśnienie krwi obniża się, a serce może pompować krew efektywniej. Stadazar jest dostępny na receptę.
Staveran to lek dostępny na receptę, który zawiera substancję czynną chlorowodorek werapamilu. Jest to preparat blokujący kanały wapniowe, który działa przeciwarytmicznie i obniża ciśnienie tętnicze krwi. Stosowany jest w leczeniu nadciśnienia tętniczego, w profilaktyce i leczeniu choroby wieńcowej, a także w leczeniu zaburzeń rytmu serca.
Stopress jest stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego, objawowej niewydolności serca oraz w celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia incydentów sercowych, takich jak zawał serca, u pacjentów ze stabilną chorobą wieńcową oraz u osób po przebytym zawale serca i/lub operacji poprawiającej ukrwienie serca. Lek jest dostępny na receptę.
Sumilar to lek na receptę, który zawiera dwie substancje czynne: ramipryl i amlodypinę. Ramipryl jest inhibitorem konwertazy angiotensyny, a amlodypina jest antagonistą kanałów wapniowych. Lek jest stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego krwi (nadciśnienia tętniczego) u pacjentów, u których odpowiednią kontrolę ciśnienia uzyskano podając obie substancje czynne w takich dawkach, jak w leku złożonym, ale w postaci oddzielnych tabletek.
Sumilar Duo to lek, który składa się z dwóch substancji czynnych: ramiprylu i amlodypiny. Ramipryl należy do grupy inhibitorów ACE, a amlodypina do grupy antagonistów kanałów wapniowych. Lek ten jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego u pacjentów, u których uzyskano właściwą kontrolę ciśnienia stosując każdą z substancji czynnych w tych samych mocach, co w produkcie złożonym, ale w postaci oddzielnych tabletek. Sumilar Duo jest dostępny na receptę.
Sumilar HCT to lek na receptę, który zawiera trzy substancje czynne: ramipryl, amlodypinę i hydrochlorotiazyd. Jest stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi (nadciśnienia tętniczego) u dorosłych pacjentów. Lek ten jest dostępny w postaci kapsułek twardych.
Symapamid SR to lek na receptę, który zawiera substancję czynną indapamid. Jest to lek moczopędny, który obniża ciśnienie krwi. Stosowany jest w leczeniu nadciśnienia tętniczego samoistnego (pierwotnego). Lek jest dostępny w postaci tabletek o przedłużonym uwalnianiu, co umożliwia powolne uwalnianie indapamidu.
Symibace to lek z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny (inhibitory ACE), który jest przeznaczony dla dorosłych pacjentów. Jest stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi (nadciśnienia tętniczego) oraz przewlekłej niewydolności serca. Lek jest dostępny na receptę.
Symlok SR to lek zawierający substancję czynną metoprolol, który należy do grupy leków nazywanych selektywnymi lekami blokującymi receptory beta-adrenergiczne (beta-adrenolityki). Działanie leku polega na blokowaniu jednego z rodzajów receptorów beta-adrenergicznych – receptorów beta-1. Lek jest wskazany w przypadku dusznicy bolesnej, nadciśnienia tętniczego, zaburzeń rytmu serca, szczególnie częstoskurczu nadkomorowego, a także stabilnej, symptomatycznej niewydolności serca. Symlok SR jest dostępny na receptę.
Tamanisga to lek doustny, który łagodzi dolegliwości związane z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego. Przyczynia się do ułatwienia oddawania moczu. Działa na bazie chlorowodorku tamsulosyny. Stosowany jest u mężczyzn z symptomami z dolnych dróg moczowych, które mają związek z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego (BPH). Jest dostępny na receptę.
Tanatril to lek, którego substancją czynną jest imidapryl. Należy on do grupy leków nazywanych inhibitorami konwertazy angiotensyny (inhibitory ACE). Dzięki swojemu działaniu, rozszerza naczynia krwionośne, co ułatwia sercu przepompowywanie krwi i prowadzi do zmniejszenia ciśnienia tętniczego krwi. Tanatril jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego. Jest dostępny na receptę.
Tarka to lek składający się z dwóch substancji czynnych: werapamilu i trandolaprylu. Werapamil jest antagonistą kanału wapniowego, który hamuje napływ jonów wapnia do komórek mięśni gładkich naczyń, komórek roboczych mięśnia serca i układu bodźco-przewodzącego serca. Trandolapryl jest inhibitorem konwertazy angiotensyny. Lek jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego. Tarka jest dostępna na receptę.
Telam to lek na receptę, który zawiera dwie substancje czynne: telmisartan i amlodypinę. Jest to preparat złożony, który działa jako antagonista wapnia oraz antagonista receptora AT 1 angiotensyny II. Lek jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego u pacjentów, u których nie uzyskuje się odpowiedniej kontroli ciśnienia za pomocą amlodypiny w monoterapii lub za pomocą preparatu złożonego, zawierającego mniejsze dawki telmisartanu i amlodypiny, lub u pacjentów, którzy przyjmują amlodypinę i telmisartan w postaci osobnych preparatów, w takich samych dawkach jak w preparacie złożonym.
Teldipin to lek, który zawiera dwie substancje czynne – telmisartan i amlodypinę. Te składniki działają na zasadzie różnych mechanizmów, ale oba skutecznie obniżają ciśnienie krwi. Lek jest wskazany w leczeniu zastępczym nadciśnienia tętniczego pierwotnego u pacjentów, u których ciśnienie tętnicze jest odpowiednio kontrolowane podczas jednoczesnego stosowania telmisartanu i amlodypiny w takich samych dawkach jak w produkcie złożonym. Teldipin jest dostępny na receptę.
Lek Telhyd jest lekiem na receptę, który zawiera w swoim składzie dwa aktywne składniki: telmisartan i hydrochlorotiazyd. Telmisartan jest lekiem przeciwnadciśnieniowym, który pomaga kontrolować ciśnienie krwi poprzez blokowanie efektów hormonu angiotensyny II, który może powodować zwężenie naczyń krwionośnych. Hydrochlorotiazyd jest diuretykiem (lekiem moczopędnym), który pomaga organizmowi pozbyć się nadmiaru soli i wody poprzez zwiększenie produkcji moczu. Lek jest zwykle stosowany do leczenia nadciśnienia tętniczego u pacjentów, którzy wymagają skojarzonego leczenia.
Telmabax to lek zawierający substancję czynną telmisartan, który należy do grupy leków nazywanych antagonistami receptora angiotensyny II. Działa poprzez blokowanie receptorów angiotensyny II, co zapobiega wiązaniu angiotensyny II i hamuje jej działanie, prowadząc do rozkurczu naczyń krwionośnych i obniżenia ciśnienia tętniczego. Lek jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego u dorosłych oraz w celu zmniejszenia częstości występowania zdarzeń sercowo-naczyniowych u dorosłych pacjentów z jawną chorobą miażdżycową lub cukrzycą typu 2 z udokumentowanymi powikłaniami dotyczącymi narządów docelowych. Telmabax jest dostępny na receptę.
Telmark to lek, który należy do grupy leków określanych jako antagoniści receptora angiotensyny II. Jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego krwi u pacjentów dorosłych. Lek ten jest również stosowany w celu zmniejszenia częstości występowania zdarzeń sercowonaczyniowych, takich jak zawał serca czy udar mózgu, u pacjentów dorosłych z grupy ryzyka. Telmark jest dostępny na receptę.
Telmidon to lek złożony, zawierający dwie substancje czynne: telmisartan i hydrochlorotiazyd. Obie substancje pomagają kontrolować wysokie ciśnienie tętnicze. Telmisartan należy do grupy leków nazywanych antagonistami receptora angiotensyny II. Lek jest dostępny na receptę i jest wskazany do leczenia pierwotnego nadciśnienia tętniczego u dorosłych.
Telmisartan + HCT Genoptim to lek złożony, zawierający dwie substancje czynne – telmisartan i hydrochlorotiazyd. Telmisartan należy do grupy leków nazywanych antagonistami receptora angiotensyny II. Hydrochlorotiazyd jest tiazydowym lekiem moczopędnym. Lek jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego u dorosłych pacjentów, u których ciśnienie tętnicze nie jest kontrolowane w sposób wystarczający po zastosowaniu samego telmisartanu. Jest dostępny na receptę.
Telmisartan + Hydrochlorothiazide Apotex to lek złożony, zawierający dwie substancje czynne: telmisartan i hydrochlorotiazyd. Telmisartan należy do grupy leków zwanych antagonistami receptora angiotensyny II, które rozszerzają naczynia krwionośne i obniżają ciśnienie tętnicze. Hydrochlorotiazyd to lek moczopędny, który zwiększa wydalanie moczu i obniża ciśnienie tętnicze. Lek jest stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego krwi (samoistnego nadciśnienia tętniczego) u pacjentów, u których ciśnienie krwi nie jest wystarczająco kontrolowane przez telmisartan stosowany oddzielnie. Telmisartan + Hydrochlorothiazide Apotex jest dostępny na receptę.
Telmisartan + Hydrochlorotiazyd Mylan to lek złożony, który zawiera dwa składniki czynne: telmisartan i hydrochlorotiazyd. Telmisartan jest antagonistą receptora angiotensyny II, który pomaga rozszerzyć naczynia krwionośne i obniżyć ciśnienie krwi. Hydrochlorotiazyd jest lekiem moczopędnym, który zwiększa wydalanie moczu i również pomaga obniżyć ciśnienie krwi. Lek jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego u dorosłych. Jest dostępny na receptę.
Telmisartan Actavis to lek przeciwnadciśnieniowy, który należy do grupy leków zwanych antagonistami receptora angiotensyny II. Działa poprzez blokowanie efektów angiotensyny II, co prowadzi do rozszerzenia naczyń krwionośnych i obniżenia ciśnienia tętniczego. Stosowany jest w leczeniu nadciśnienia tętniczego. Jest dostępny na receptę.
Telmisartan Apotex to lek przeciwnadciśnieniowy, który należy do grupy leków zwanych antagonistami receptora angiotensyny II. Działa poprzez blokowanie efektów angiotensyny II, co prowadzi do rozkurczania naczyń krwionośnych i obniżenia ciśnienia tętniczego krwi. Jest stosowany w leczeniu samoistnego nadciśnienia tętniczego oraz w celu zmniejszenia częstości występowania zdarzeń sercowo-naczyniowych u pacjentów z grupy ryzyka. Lek jest dostępny na receptę.
Telmisartan Aurovitas to lek z grupy antagonistów receptora angiotensyny II, który jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego u dorosłych. Lek ten działa poprzez hamowanie działania angiotensyny II, co prowadzi do rozszerzenia naczyń krwionośnych i obniżenia ciśnienia tętniczego krwi. Jest dostępny na receptę.
Telmisartan Bluefish to lek, który hamuje działanie angiotensyny II, powodując rozkurcz naczyń krwionośnych i obniżenie ciśnienia tętniczego. Jest stosowany w leczeniu samoistnego nadciśnienia tętniczego u osób dorosłych. Lek ten jest dostępny na receptę.
Telmisartan EGIS to lek z grupy antagonistów receptora angiotensyny II, który działa na organizm poprzez hamowanie działania angiotensyny II. Ta substancja, wytwarzana przez organizm, powoduje zwężenie naczyń krwionośnych, co prowadzi do wzrostu ciśnienia tętniczego krwi. Lek jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego u dorosłych. Telmisartan EGIS jest dostępny na receptę.
Telmisartan Fair-Med to lek przeciwnadciśnieniowy, który należy do grupy leków zwanych antagonistami receptora angiotensyny II. Działa poprzez blokowanie receptorów angiotensyny II, co prowadzi do rozszerzenia naczyń krwionośnych i obniżenia ciśnienia tętniczego. Jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz w profilaktyce chorób układu sercowo-naczyniowego u osób z grupy ryzyka. Lek jest dostępny na receptę.
Telmisartan Genoptim to lek przeciwnadciśnieniowy, który pomaga kontrolować wysokie ciśnienie krwi. Należy do grupy leków zwanych antagonistami receptora angiotensyny II. Jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego u dorosłych oraz w celu zmniejszenia częstości zachorowań z przyczyn sercowo-naczyniowych u pacjentów z jawną chorobą miażdżycową lub cukrzycą typu 2. Lek jest dostępny na receptę.
Telmisartan HCT EGIS to lek złożony, zawierający dwie substancje czynne: telmisartan i hydrochlorotiazyd. Telmisartan jest antagonistą receptora angiotensyny II, który pomaga rozszerzyć naczynia krwionośne i obniżyć ciśnienie krwi. Hydrochlorotiazyd jest diuretykiem tiazydowym, który zwiększa wydalanie moczu, co również przyczynia się do obniżenia ciśnienia krwi. Lek jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego. Jest dostępny na receptę.
Telmisartan HCT Teva to lek złożony, który zawiera antagonistę receptora angiotensyny II (telmisartan) oraz diuretyk tiazydowy (hydrochlorotiazyd). Lek ten jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, zwłaszcza w przypadkach, gdy podawanie samego telmisartanu nie jest wystarczające. Jest dostępny na receptę.
Telmisartan M.R. Pharma to lek przeciwnadciśnieniowy, który hamuje działanie substancji odpowiedzialnej za skurczanie się naczyń krwionośnych. Zawiera substancję czynną telmisartan i jest dostępny w postaci tabletek powlekanych. Jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego u osób dorosłych. Lek jest dostępny na receptę.
Telmisartan Medical Valley to lek z grupy antagonistów receptora angiotensyny II. Działa na organizm poprzez hamowanie działania angiotensyny II, substancji powodującej zwężenie naczyń krwionośnych, co z kolei prowadzi do wzrostu ciśnienia tętniczego. Jest dostępny na receptę.
Telmisartan Orion to lek, który zawiera substancję czynną telmisartan. Jest to lek z grupy antagonistów receptora angiotensyny II, który ogranicza działanie angiotensyny II, substancji powodującej skurcz naczyń oraz pobudzającej uwalnianie aldosteronu. Lek jest dostępny na receptę. Wskazany jest do stosowania u dorosłych w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz w celu zmniejszenia częstości zachorowań z przyczyn sercowo-naczyniowych u osób z jawną chorobą miażdżycową lub u chorych na cukrzycę typu 2 z udokumentowanymi powikłaniami dotyczącymi narządów docelowych.
Telmisartan Sandoz to lek, który jest wybiórczym antagonistą receptora angiotensyny II (typu AT1). Działa poprzez selektywne wiązanie się z receptorem AT1, co blokuje efekty działania angiotensyny II. Lek jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego u dorosłych oraz w celu zmniejszenia częstości zdarzeń sercowo-naczyniowych u pacjentów z jawną chorobą miażdżycową lub cukrzycą typu 2 z udokumentowanymi powikłaniami dotyczącymi narządów docelowych. Telmisartan Sandoz jest dostępny na receptę.
Telmisartan Teva to lek przeciwnadciśnieniowy, który należy do grupy leków zwanych antagonistami receptora angiotensyny II. Działa poprzez blokowanie efektów angiotensyny II, substancji wytwarzanej w organizmie, która powoduje zwężenie naczyń krwionośnych, prowadząc do zwiększenia ciśnienia tętniczego. Lek jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego u dorosłych oraz w celu zmniejszenia częstości zachorowań z przyczyn sercowo-naczyniowych u pacjentów z jawną chorobą miażdżycową lub cukrzycą typu 2. Telmisartan Teva jest dostępny na receptę.
Telmisartan Teva Pharma to lek przeciwnadciśnieniowy, który działa poprzez hamowanie działania substancji odpowiedzialnej za skurczanie się naczyń krwionośnych. Jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego u dorosłych oraz w celu zmniejszenia częstości wystąpienia zdarzeń sercowo-naczyniowych u pacjentów z jawną chorobą miażdżycową lub cukrzycą typu 2 z udokumentowanymi powikłaniami dotyczącymi narządów docelowych. Lek jest dostępny na receptę.
Telmisartan Torrent to lek przeciwnadciśnieniowy, który należy do grupy leków zwanych antagonistami receptora angiotensyny II. Działa poprzez hamowanie działania angiotensyny II, substancji powodującej skurcz naczyń krwionośnych. Jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego u dorosłych. Lek jest dostępny na receptę.
Telmisartan Viatris zawiera telmisartan, antagonistę receptora angiotensyny II, który pomaga w rozkurczaniu naczyń krwionośnych i obniżaniu ciśnienia tętniczego krwi. Stosowany jest w leczeniu nadciśnienia samoistnego u dorosłych oraz w zmniejszaniu ryzyka wystąpienia zawału serca i udaru mózgu u pacjentów z grupy ryzyka, takich jak osoby z chorobami sercowo-naczyniowymi lub uszkodzeniami narządów spowodowanymi cukrzycą. Lek pozwala kontrolować ciśnienie krwi i zapobiegać poważnym powikłaniom zdrowotnym.
Telmisartan Zentiva to lek przeciwnadciśnieniowy, który należy do grupy leków zwanych antagonistami receptora angiotensyny II. Działa poprzez blokowanie receptorów angiotensyny II, co prowadzi do rozszerzenia naczyń krwionośnych i obniżenia ciśnienia tętniczego. Stosowany jest w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz w profilaktyce chorób układu sercowo-naczyniowego u osób z grupy ryzyka. Lek jest dostępny na receptę.
Telmisartan/Hydrochlorothiazide Billev to lek złożony, zawierający telmisartan i hydrochlorotiazyd. Telmisartan jest antagonistą receptora angiotensyny II, a hydrochlorotiazyd jest lekiem moczopędnym. Lek jest wskazany do stosowania u osób dorosłych, u których ciśnienie tętnicze nie jest kontrolowane w sposób wystarczający po zastosowaniu samego telmisartanu. Jest dostępny na receptę.
Telmisartan/hydrochlorothiazide EGIS to lek składający się z dwóch substancji czynnych: telmisartanu i hydrochlorotiazydu. Telmisartan jest antagonistą receptora angiotensyny II, który działa rozkurczająco na naczynia krwionośne, co powoduje obniżenie ciśnienia tętniczego krwi. Hydrochlorotiazyd to diuretyk tiazydowy, który zwiększa wydalanie moczu, co również prowadzi do obniżenia ciśnienia tętniczego. Lek jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego u dorosłych, u których ciśnienie tętnicze nie jest wystarczająco kontrolowane podczas stosowania tylko telmisartanu. Jest to lek na receptę.
Telmisartan/Hydrochlorothiazide Krka to lek złożony, który zawiera dwie substancje czynne – telmisartan i hydrochlorotiazyd – w jednej tabletce. Te substancje pomagają kontrolować wysokie ciśnienie tętnicze krwi. Telmisartan, będący antagonistą receptora angiotensyny II, blokuje działanie tej substancji, która powoduje zwężenie naczyń krwionośnych i podwyższenie ciśnienia tętniczego. Dzięki temu naczynia krwionośne rozszerzają się, a ciśnienie tętnicze obniża. Z kolei hydrochlorotiazyd, będący tiazydowym lekiem moczopędnym, zwiększa wydalanie moczu, co również prowadzi do obniżenia ciśnienia tętniczego. Lek jest stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego (samoistnego nadciśnienia tętniczego) u osób dorosłych, u których ciśnienie tętnicze nie jest wystarczająco kontrolowane przez telmisartan lub hydrochlorotiazyd stosowany oddzielnie. Jest dostępny na receptę.
Telmisartan/Hydrochlorothiazide Sandoz to lek złożony, który zawiera antagonistę receptora angiotensyny II, telmisartan, oraz diuretyk tiazydowy, hydrochlorotiazyd. Obie substancje czynne pomagają kontrolować wysokie ciśnienie tętnicze. Lek jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego u dorosłych, którzy nie osiągają odpowiedniej kontroli ciśnienia tętniczego za pomocą samego telmisartanu. Jest dostępny na receptę.
Telmisartanum 123ratio to lek, który jest antagonistą receptora angiotensyny II. Działa poprzez blokowanie angiotensyny II, co prowadzi do rozszerzenia naczyń krwionośnych i obniżenia ciśnienia tętniczego. Jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego samoistnego (wysokiego ciśnienia tętniczego) u osób dorosłych. Lek jest dostępny na receptę.
Nadciśnienie tętnicze to jedna z najczęstszych chorób układu krążenia dotykająca miliony ludzi na całym świecie. Skuteczna kontrola ciśnienia krwi ma kluczowe znaczenie dla zapobiegania poważnym powikłaniom, takim jak zawał serca, udar mózgu, niewydolność serca czy uszkodzenie nerek. Współczesna medycyna oferuje szereg skutecznych metod leczenia nadciśnienia, w tym różnorodne grupy leków hipotensyjnych o odmiennych mechanizmach działania. Odpowiednio dobrana terapia farmakologiczna, w połączeniu ze zmianami stylu życia, pozwala większości pacjentów utrzymać prawidłowe wartości ciśnienia i znacząco zmniejszyć ryzyko sercowo-naczyniowe. Niniejszy artykuł stanowi kompleksowy przegląd dostępnych opcji farmakologicznych w leczeniu nadciśnienia tętniczego, zasad ich stosowania oraz czynników wpływających na wybór optymalnej terapii.
Nadciśnienie tętnicze to przewlekły stan chorobowy charakteryzujący się utrzymującym się podwyższonym ciśnieniem krwi w tętnicach. Zgodnie z aktualnymi wytycznymi, o nadciśnieniu tętniczym mówimy, gdy wartości ciśnienia skurczowego (tzw. górnego) osiągają 140 mmHg lub więcej, i/lub wartości ciśnienia rozkurczowego (tzw. dolnego) osiągają 90 mmHg lub więcej, w pomiarach wykonywanych przy kilku oddzielnych okazjach.
Warto pamiętać, że pojedynczy pomiar ciśnienia nie jest wystarczający do postawienia diagnozy. Rozpoznanie nadciśnienia wymaga potwierdzenia w kilkukrotnych pomiarach, wykonywanych zazwyczaj w kilkudniowych lub kilkutygodniowych odstępach.
W zależności od przyczyny, nadciśnienie dzieli się na:
Przed omówieniem farmakoterapii nadciśnienia, warto podkreślić kluczową rolę metod niefarmakologicznych, które stanowią fundament skutecznego leczenia tego schorzenia. Do najważniejszych elementów leczenia niefarmakologicznego zaliczamy:
Modyfikacje stylu życia są zalecane wszystkim pacjentom z nadciśnieniem, niezależnie od stopnia zaawansowania choroby i stosowanej farmakoterapii. W przypadku nadciśnienia 1 stopnia (140-159/90-99 mmHg) u osób z niskim lub umiarkowanym ryzykiem sercowo-naczyniowym, leczenie niefarmakologiczne może być wystarczające przez pierwsze 3-6 miesięcy.
Farmakoterapia nadciśnienia tętniczego opiera się na pięciu głównych grupach leków, które stanowią podstawę współczesnego leczenia:
Diuretyki to jedna z najstarszych i najlepiej przebadanych grup leków stosowanych w leczeniu nadciśnienia. Ich mechanizm działania polega na zwiększeniu wydalania sodu i wody przez nerki, co prowadzi do zmniejszenia objętości krwi krążącej i obniżenia ciśnienia tętniczego.
Diuretyki są szczególnie skuteczne u osób starszych, pacjentów z otyłością oraz w przypadku nadciśnienia sodowrażliwego. Często łączy się je z innymi lekami hipotensyjnymi w celu zwiększenia efektu terapeutycznego.
Wśród możliwych działań niepożądanych diuretyków wymienia się:
Inhibitory ACE blokują enzym odpowiedzialny za przekształcanie angiotensyny I w angiotensynę II, która jest silnym związkiem naczynioskurczowym. Efektem ich działania jest rozszerzenie naczyń krwionośnych i zmniejszenie oporu obwodowego, co prowadzi do obniżenia ciśnienia tętniczego.
Inhibitory ACE są szczególnie zalecane u pacjentów z:
Do najczęstszych działań niepożądanych inhibitorów ACE należą:
Inhibitory ACE są przeciwwskazane u kobiet w ciąży ze względu na ryzyko wad rozwojowych płodu.
Antagoniści receptora angiotensyny II, znani również jako sartany, blokują receptor AT1 dla angiotensyny II, zapobiegając jej działaniu naczynioskurczowemu i proliferacyjnemu. Ich mechanizm działania jest podobny do inhibitorów ACE, jednak sartany nie wpływają na metabolizm bradykininy, co przekłada się na lepszy profil tolerancji.
Sartany są szczególnie wskazane u pacjentów:
Sartany są generalnie dobrze tolerowane, a działania niepożądane występują rzadko. Do potencjalnych działań niepożądanych należą:
Podobnie jak inhibitory ACE, sartany są przeciwwskazane u kobiet w ciąży.
Beta-blokery zmniejszają częstość akcji serca i siłę jego skurczu oraz hamują uwalnianie reniny, co prowadzi do obniżenia ciśnienia tętniczego. W przeszłości były lekami pierwszego wyboru w terapii nadciśnienia, obecnie zaleca się je przede wszystkim w przypadku współistnienia określonych schorzeń.
Beta-blokery są szczególnie wskazane u pacjentów z:
Do najczęstszych działań niepożądanych beta-blokerów należą:
Blokery kanałów wapniowych hamują napływ jonów wapnia do komórek mięśni gładkich naczyń krwionośnych oraz kardiomiocytów, co prowadzi do rozszerzenia naczyń krwionośnych i obniżenia ciśnienia tętniczego.
Blokery kanałów wapniowych są szczególnie skuteczne u:
Do najczęstszych działań niepożądanych blokerów kanałów wapniowych należą:
Oprócz pięciu głównych grup leków, w leczeniu nadciśnienia tętniczego stosuje się również inne preparaty, szczególnie w przypadkach oporności na standardową terapię:
Alfa-blokery blokują receptory alfa-1-adrenergiczne, co prowadzi do rozszerzenia naczyń krwionośnych i obniżenia oporu obwodowego. Do tej grupy należą:
Alfa-blokery są stosowane głównie u pacjentów z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego (BPH), ponieważ łączą działanie hipotensyjne z poprawą objawów ze strony dolnych dróg moczowych.
Do działań niepożądanych alfa-blokerów należą:
Leki te zmniejszają aktywność układu współczulnego poprzez działanie na ośrodkowy układ nerwowy. Do tej grupy należą:
Leki te są zazwyczaj stosowane jako terapia uzupełniająca, gdy standardowe leczenie jest niewystarczające.
Działania niepożądane tych leków obejmują:
Aliskiren (150-300 mg/dobę) jest jedynym dostępnym bezpośrednim inhibitorem reniny. Hamuje on aktywność reniny, kluczowego enzymu w kaskadzie renina-angiotensyna-aldosteron.
Aliskiren jest rzadko stosowany w praktyce klinicznej, głównie ze względu na ograniczoną skuteczność w monoterapii i ryzyko poważnych działań niepożądanych przy łączeniu z innymi lekami blokującymi układ renina-angiotensyna-aldosteron.
Badania kliniczne wykazały, że monoterapia (leczenie jednym lekiem) pozwala na uzyskanie docelowych wartości ciśnienia tętniczego jedynie u 20-30% pacjentów. U większości chorych konieczne jest zastosowanie co najmniej dwóch leków hipotensyjnych.
Terapia skojarzona ma kilka istotnych zalet:
Obecnie, zgodnie z najnowszymi wytycznymi, u większości pacjentów zaleca się rozpoczynanie leczenia od razu od terapii skojarzonej, najlepiej w postaci preparatu złożonego (tzw. polypill).
W przypadku opornego nadciśnienia tętniczego (gdy nie udaje się osiągnąć docelowych wartości ciśnienia pomimo stosowania trzech leków, w tym diuretyku), zaleca się dodanie spironolaktonu w małej dawce (25-50 mg/dobę) jako czwartego leku.
Współczesna farmakoterapia oferuje preparaty zawierające dwie lub nawet trzy substancje lecznicze w jednej tabletce. Takie rozwiązanie ma liczne zalety:
Przykłady dostępnych preparatów złożonych:
Wiele leków przeciwnadciśnieniowych dostępnych jest w formie tabletek o przedłużonym uwalnianiu. Taka postać leku zapewnia:
Należy pamiętać, że tabletek o przedłużonym uwalnianiu zazwyczaj nie wolno dzielić, kruszyć ani rozgryzać, gdyż może to zaburzyć profil uwalniania leku.
Wybór optymalnej terapii hipotensyjnej jest procesem złożonym i zindywidualizowanym. Lekarz, dobierając leki, bierze pod uwagę liczne czynniki:
Im wyższe ciśnienie tętnicze i większe ryzyko powikłań sercowo-naczyniowych, tym bardziej intensywna powinna być terapia. U pacjentów z ciśnieniem nieznacznie przekraczającym normę i niskim ryzykiem powikłań można rozpocząć leczenie od jednego leku, natomiast w przypadku wysokich wartości ciśnienia konieczna jest zazwyczaj terapia skojarzona.
Obecność innych chorób ma istotny wpływ na wybór leków przeciwnadciśnieniowych:
Badania wykazały, że osoby rasy czarnej lepiej reagują na leczenie diuretykami i blokerami kanałów wapniowych niż na inhibitory ACE i beta-blokery.
Indywidualna tolerancja leków jest istotnym czynnikiem wpływającym na wybór terapii. Jeśli pacjent doświadcza uciążliwych działań niepożądanych, konieczna może być zmiana leku na inny z tej samej grupy lub z innej grupy.
Przy wyborze leków hipotensyjnych należy zawsze uwzględniać potencjalne interakcje z innymi przyjmowanymi przez pacjenta lekami.
Regularne kontrole ciśnienia tętniczego są niezbędnym elementem skutecznej terapii nadciśnienia. Aktualne wytyczne wskazują, że u większości pacjentów celem leczenia jest obniżenie ciśnienia poniżej 140/90 mmHg.
W przypadku niektórych grup pacjentów cele terapeutyczne mogą być inne:
Skuteczne leczenie nadciśnienia tętniczego wymaga indywidualnego podejścia i często stosowania terapii skojarzonej. Współczesna farmakoterapia oferuje szeroki wybór leków o różnych mechanizmach działania, co pozwala na optymalne dopasowanie leczenia do potrzeb konkretnego pacjenta.
Kluczowe znaczenie ma systematyczne przyjmowanie leków zgodnie z zaleceniami lekarza oraz regularne kontrole ciśnienia tętniczego. Należy pamiętać, że farmakoterapia jest tylko jednym z elementów kompleksowego leczenia nadciśnienia, które powinno obejmować również modyfikację stylu życia, w tym odpowiednią dietę i aktywność fizyczną.
Leczenie nadciśnienia tętniczego jest procesem dynamicznym, wymagającym okresowej weryfikacji i dostosowywania do zmieniających się potrzeb pacjenta. Regularne wizyty kontrolne u lekarza umożliwiają ocenę skuteczności leczenia, wykrycie ewentualnych działań niepożądanych oraz wprowadzenie niezbędnych modyfikacji terapii.
Odpowiednio leczone nadciśnienie tętnicze pozwala pacjentom prowadzić pełne, aktywne życie i znacząco zmniejsza ryzyko poważnych powikłań sercowo-naczyniowych, takich jak zawał serca, udar mózgu czy niewydolność serca.
Nadciśnienie tętnicze jest chorobą przewlekłą, która zazwyczaj wymaga długotrwałego, często dożywotniego leczenia. U niektórych pacjentów, szczególnie z łagodnym nadciśnieniem, możliwe jest zmniejszenie dawek lub odstawienie leków po wprowadzeniu istotnych zmian w stylu życia (znaczna redukcja masy ciała, regularna aktywność fizyczna, ograniczenie spożycia soli). Jednak decyzja o modyfikacji lub zakończeniu leczenia zawsze powinna być podejmowana pod nadzorem lekarza.
Nie zaleca się samodzielnej modyfikacji dawek leków na nadciśnienie. Zbyt gwałtowne obniżenie ciśnienia może prowadzić do niepożądanych objawów, takich jak zawroty głowy czy omdlenia, natomiast niewystarczające dawki nie zapewnią odpowiedniej ochrony przed powikłaniami nadciśnienia. Wszelkie zmiany w leczeniu powinny być konsultowane z lekarzem.
Leki stosowane w terapii nadciśnienia tętniczego nie wywołują uzależnienia psychicznego ani fizycznego. Konieczność długotrwałego stosowania wynika z przewlekłego charakteru choroby, a nie z uzależniającego działania leków.
Większość leków hipotensyjnych zaleca się przyjmować rano, co zapewnia najlepszą kontrolę ciśnienia w ciągu dnia. Jednak niektóre badania sugerują, że przyjmowanie leków wieczorem może zapewnić lepszą kontrolę ciśnienia w nocy i wczesnych godzinach porannych, kiedy ryzyko incydentów sercowo-naczyniowych jest największe. Optymalny czas przyjmowania leków powinien być ustalony indywidualnie z lekarzem, w zależności od dobowego profilu ciśnienia pacjenta i rodzaju stosowanych leków.
Niektóre leki przeciwnadciśnieniowe, zwłaszcza beta-blokery i diuretyki tiazydowe, mogą jako działanie niepożądane powodować zaburzenia potencji u mężczyzn. Jeśli wystąpią takie problemy, należy omówić je z lekarzem, który może zmodyfikować leczenie. Leki z grupy inhibitorów ACE, sartanów i niektórych blokerów kanałów wapniowych rzadziej wywołują takie działania niepożądane.
Niektóre leki dostępne bez recepty, takie jak niesteroidowe leki przeciwzapalne (np. ibuprofen, naproksen), mogą wchodzić w interakcje z lekami przeciwnadciśnieniowymi i osłabiać ich działanie lub zwiększać ryzyko działań niepożądanych. Przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku dostępnego bez recepty należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.
Nie zaleca się samodzielnego odstawiania leków przeciwnadciśnieniowych. Nagłe przerwanie stosowania niektórych leków, szczególnie beta-blokerów, może prowadzić do efektu odbicia z gwałtownym wzrostem ciśnienia tętniczego, zwiększoną częstością akcji serca, a nawet wzrostem ryzyka zawału serca czy udaru mózgu. Jeśli pacjent chce zmniejszyć dawki leków lub całkowicie je odstawić, powinien to zrobić stopniowo, zawsze pod ścisłym nadzorem lekarza.
Niektóre leki przeciwnadciśnieniowe, zwłaszcza w początkowym okresie leczenia lub przy zbyt wysokich dawkach, mogą powodować nadmierne obniżenie ciśnienia tętniczego, prowadzące do zawrotów głowy lub nawet omdleń. Zjawisko to, nazywane hipotonią ortostatyczną, występuje szczególnie często przy zmianie pozycji z leżącej na stojącą. Jeśli pacjent doświadcza takich objawów, powinien niezwłocznie skonsultować się z lekarzem, który może dostosować dawkę leku lub zmienić czas jego przyjmowania.
Niektóre suplementy diety mogą wchodzić w interakcje z lekami przeciwnadciśnieniowymi. Na przykład preparaty zawierające dziurawiec mogą zmniejszać skuteczność niektórych leków, a suplementy potasu mogą zwiększać ryzyko hiperkaliemii u pacjentów przyjmujących inhibitory ACE, sartany lub antagonisty aldosteronu. Przed zastosowaniem jakiegokolwiek suplementu diety należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.
Niektóre leki przeciwnadciśnieniowe, zwłaszcza w początkowym okresie leczenia, mogą powodować senność, zawroty głowy lub zaburzenia koncentracji, co może upośledzać zdolność prowadzenia pojazdów. Pacjenci rozpoczynający leczenie przeciwnadciśnieniowe powinni zachować szczególną ostrożność podczas prowadzenia pojazdów czy obsługi maszyn, dopóki nie poznają swojej reakcji na lek.
Obrzęki kostek i podudzi są częstym działaniem niepożądanym blokerów kanałów wapniowych, szczególnie pochodnych dihydropirydyny. Aby zmniejszyć ich nasilenie, zaleca się:
Jeśli obrzęki są nasilone lub uciążliwe, należy skonsultować się z lekarzem, który może rozważyć zmianę leku na inny.
Niektóre leki stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego mogą wpływać na masę ciała. Beta-blokery mogą prowadzić do niewielkiego przyrostu masy ciała poprzez spowolnienie metabolizmu i zmniejszenie wydatku energetycznego. Diuretyki tiazydowe w początkowym okresie leczenia powodują utratę wody i sodu, co może prowadzić do redukcji masy ciała, jednak przy długotrwałym stosowaniu mogą sprzyjać przyrostowi masy ciała poprzez wpływ na metabolizm glukozy. Inhibitory ACE, sartany i blokery kanałów wapniowych są generalnie neutralne pod względem wpływu na masę ciała.
