Ostatnia aktualizacja:
| Substancja czynna | Denosumab |
| Postać farmaceutyczna | Roztwór do wstrzykiwań w ampułko-strzykawce |
| Podmiot odpowiedzialny | Mabxience Research SL |
| Kod ATC | M05BX04 |
| Procedura | CEN |
| Kategorie | Leki na osteoporozę, Leki stosowane w leczeniu chorób układu mięśniowo-szkieletowego |
Dawkowanie Izamby - jak stosować
Zalecana dawka preparatu wynosi 60 mg denosumabu podawane raz na 6 miesięcy w pojedynczym wstrzyknięciu podskórnym. Jest to postać farmaceutyczna w ampułko-strzykawce gotowej do użycia.
Droga podania: Preparat podaje się podskórnie (pod skórę). Najlepszymi miejscami do wstrzykiwania są:
- przednia część ud
- brzuch (z wyjątkiem okolicy pępka)
- tylna część ramienia (jeśli wstrzyknięcia dokonuje opiekun)
Preparat powinien być podawany przez osobę odpowiednio przeszkoloną w zakresie techniki wstrzykiwania podskórnego. Po odpowiednim przeszkoleniu pacjent lub jego opiekun mogą samodzielnie wykonywać wstrzyknięcia. Przed pierwszym samodzielnym podaniem lekarz lub personel medyczny powinien zademonstrować prawidłową technikę wstrzykiwania.
Przygotowanie do wstrzyknięcia:
- Ampułko-strzykawkę należy wyjąć z lodówki i pozostawić w temperaturze pokojowej (do 25 stopni Celsjusza) przez około 15-30 minut przed wstrzyknięciem – dzięki temu wstrzyknięcie będzie bardziej komfortowe
- Nie należy wstrząsać ampułko-strzykawką
- Przed podaniem należy obejrzeć roztwór – nie stosować, jeśli widoczne są cząstki stałe lub jeśli roztwór jest mętny albo przebarwiony. Roztwór powinien być bezbarwny do żółtawego
- Należy wstrzyknąć całą zawartość ampułko-strzykawki
- Wstrzykiwanie należy wykonywać powoli, aby zminimalizować dyskomfort w miejscu wkłucia
Suplementacja wapniem i witaminą D: Wszyscy pacjenci otrzymujący preparat muszą przyjmować odpowiednią suplementację wapnia i witaminy D. Zalecane dawki to co najmniej 1000 mg wapnia oraz co najmniej 400-800 jednostek międzynarodowych witaminy D dziennie. Odpowiednia podaż wapnia i witaminy D jest szczególnie ważna dla zapobiegania hipokalcemii (obniżonemu stężeniu wapnia we krwi), która może wystąpić podczas leczenia.
Czas trwania leczenia: Optymalny całkowity czas leczenia antyresorpcyjnego osteoporozy nie został ostatecznie ustalony. Potrzeba kontynuacji leczenia powinna być oceniana okresowo na podstawie indywidualnego stosunku korzyści do ryzyka u poszczególnych pacjentów, szczególnie po 5 lub więcej latach stosowania. Długotrwałe stosowanie może wiązać się ze zwiększonym ryzykiem niektórych działań niepożądanych, takich jak martwica kości szczęki czy atypowe złamania kości udowej.
Szczególne populacje pacjentów:
- Pacjenci w podeszłym wieku (wiek 65 lat i więcej): Nie ma konieczności dostosowania dawkowania u pacjentów w podeszłym wieku
- Zaburzenia czynności nerek: Nie ma konieczności dostosowania dawkowania u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, jednak zaleca się kontrolę stężenia wapnia przed podaniem każdej dawki. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (współczynnik filtracji kłębuszkowej poniżej 30 ml na minutę) lub poddawanych dializoterapii występuje większe ryzyko rozwoju hipokalcemii, dlatego szczególnie ważna jest odpowiednia suplementacja wapnia i witaminy D oraz regularne monitorowanie stężenia wapnia we krwi
- Zaburzenia czynności wątroby: Nie badano bezpieczeństwa stosowania i skuteczności preparatu u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby
- Dzieci i młodzież: Preparatu nie należy stosować u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat ze względu na kwestie bezpieczeństwa związane z możliwością wystąpienia ciężkiej hiperkalcemii oraz potencjalnego zahamowania wzrostu kości i braku wyrzynania się zębów
Pominięcie dawki: Jeśli dawka została pominięta, wstrzyknięcie należy wykonać tak szybko, jak to możliwe. Następne wstrzyknięcie należy zaplanować po upływie 6 miesięcy od ostatniego podania.
Każde opakowanie preparatu zawiera kartę przypominającą, którą pacjent może wykorzystać do zapisania daty następnego wstrzyknięcia oraz otrzymać informacje dotyczące bezpieczeństwa stosowania leku.
