Ranisan

Ranisan to lek zawierający ranitydynę – substancję będącą specyficznym, szybko działającym antagonistą receptorów histaminowych H2. Jego główne działanie polega na hamowaniu zarówno podstawowego, jak i poposiłkowego wydzielania kwasu solnego oraz zmniejszaniu wydzielania pepsyny w soku żołądkowym. Szczególnie istotną cechą ranitydyny jest jej relatywnie długi okres półtrwania – pojedyncza dawka 150 mg skutecznie hamuje wydzielanie kwasu żołądkowego przez 12 godzin.

Lek jest stosowany w leczeniu różnych schorzeń układu pokarmowego, w tym choroby wrzodowej dwunastnicy i żołądka, refluksu żołądkowo-przełykowego oraz zespołu Zollingera-Ellisona. Wykazuje także skuteczność w zapobieganiu owrzodzeniom związanym ze stosowaniem niesteroidowych leków przeciwzapalnych oraz w leczeniu dolegliwości dyspeptycznych.

Jaki jest skład Ranisan, jakie substancje zawiera?

Głównym składnikiem aktywnym leku jest ranitydyna w postaci chlorowodorku ranitydyny. Lek zawiera również substancje pomocnicze, które zapewniają odpowiednią postać i trwałość preparatu.

• Substancje pomocnicze w rdzeniu tabletki: skrobia kukurydziana, celuloza mikrokrystaliczna, poliwinylopirolidon VA-64, poliwinylopirolidon 25, magnezu stearynian
• Składniki otoczki: hypromeloza 5, hypromeloza 15, makrogol 6000, tytanu dwutlenek, magnezu stearynian, simetikonu emulsja

Jak dawkować Ranisan?

Dawkowanie u dorosłych zależy od wskazania i nasilenia objawów. Najczęściej stosowane schematy dawkowania to:

• W chorobie wrzodowej dwunastnicy i żołądka: 150 mg dwa razy na dobę lub 300 mg w pojedynczej dawce przed snem przez 4-8 tygodni
• W refluksie żołądkowo-przełykowym: 150 mg dwa razy na dobę lub 300 mg przed snem przez okres do 8-12 tygodni
• W zespole Zollingera-Ellisona: dawka początkowa 150 mg trzy razy na dobę, może być zwiększona w razie potrzeby
• W zapobieganiu owrzodzeniom związanym z NLPZ: 150 mg dwa razy na dobę

Co zrobić w przypadku przedawkowania Ranisan?

W przypadku przedawkowania ranitydyny wskazane jest leczenie objawowe i podtrzymujące. W razie zastosowania większej dawki leku niż zalecana, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Co mogę jeść i pić podczas stosowania Ranisan – czy mogę spożywać alkohol?

Podczas stosowania leku należy szczególnie zwrócić uwagę na pewne aspekty dotyczące stylu życia i diety:

• Palenie tytoniu może znacząco zmniejszać skuteczność leczenia – sprzyja nawrotom choroby wrzodowej dwunastnicy, dlatego zdecydowanie zaleca się zaprzestanie palenia
• W przypadku jednoczesnego stosowania sukralfatu należy zachować co najmniej 2-godzinny odstęp między przyjęciem obu leków
• Tabletki należy połykać w całości, popijając wodą

Czy można stosować Ranisan w okresie ciąży i karmienia piersią?

Stosowanie ranitydyny w okresie ciąży i karmienia piersią wymaga szczególnej ostrożności:

• Ciąża: Lek może być stosowany w ciąży wyłącznie w przypadku zdecydowanej konieczności, po konsultacji z lekarzem
• Karmienie piersią: Ranitydyna przenika do mleka kobiecego, dlatego może być podawana podczas karmienia piersią tylko w przypadku zdecydowanej konieczności
• Brak danych dotyczących wpływu ranitydyny na płodność u ludzi, choć w badaniach na zwierzętach nie wykazano wpływu na płodność osobników obu płci

Jakie są skutki uboczne Ranisan?

Podczas stosowania leku mogą wystąpić różne działania niepożądane. Oto najważniejsze z nich:

• Często występujące (u 1 na 100 do 1 na 10 pacjentów):
  • Ból brzucha
  • Zaparcia
  • Nudności
• Rzadko występujące (u 1 na 1000 do 1 na 10000 pacjentów):
  • Wysypka skórna
  • Przemijające zmiany w wynikach badań wątrobowych
  • Zwiększenie stężenia kreatyniny w osoczu
• Bardzo rzadko występujące (rzadziej niż u 1 na 10000 pacjentów):
  • Zmiany w obrazie krwi
  • Reakcje alergiczne
  • Zaburzenia widzenia
  • Zaburzenia rytmu serca
  • Zapalenie wątroby
  • Depresja i stany splątania

Czy mogę łączyć Ranisan z innymi lekami?

Ranitydyna może wchodzić w interakcje z wieloma lekami, wpływając na ich wchłanianie, metabolizm i wydalanie. Szczególną uwagę należy zwrócić na następujące grupy leków:

• Niesteroidowe leki przeciwzapalne (przeciwbólowe i przeciwzapalne)
• Leki przeciwzakrzepowe (np. warfaryna)
• Leki uspokajające i nasenne (triazolam, midazolam)
• Leki przeciwgrzybicze (ketokonazol)
• Leki stosowane w leczeniu HIV (atazanawir i delawirydyna)
• Leki onkologiczne (gefitynib, erlotynib)
• Leki przeciwcukrzycowe (glipizyd)
• Leki stosowane w zaburzeniach rytmu serca (prokainamid i N-acetyloprokainamid) – przy wysokich dawkach ranitydyny

Ważne informacje dotyczące interakcji:

• Przy jednoczesnym stosowaniu sukralfatu (2 g) należy zachować minimum 2-godzinny odstęp między przyjęciem leków
• Nie stwierdzono interakcji między ranitydyną a amoksycyliną lub metronidazolem
• W przypadku stosowania erlotynibu konieczna może być modyfikacja dawkowania