Ranigast Max

Ranigast Max to lek dostępny bez recepty, który zawiera substancję czynną ranitydynę. Ta substancja działa poprzez blokowanie receptorów histaminowych H2, co skutkuje ograniczeniem wydzielania kwasu solnego w żołądku. Lek jest zalecany do objawowego leczenia dolegliwości żołądkowych niezwiązanych z chorobą organiczną przewodu pokarmowego, takich jak niestrawność (dyspepsja), zgaga, nadkwaśność, ból w nadbrzuszu. Działanie leku utrzymuje się przez około 12 godzin.

Ranigast Pro

Ranigast Pro to lek dostępny bez recepty, który zawiera substancję czynną ranitydynę. Ta substancja blokuje receptory histaminowe H2, co ogranicza wydzielanie kwasu solnego w żołądku. Lek jest stosowany w celu łagodzenia objawów dolegliwości żołądkowych takich jak nadkwaśność, zgaga czy niestrawność.

Ranimax Teva

Ranimax Teva to lek dostępny bez recepty, który zawiera substancję czynną ranitydynę. Jest to specyficzny, szybko działający antagonista receptorów H2. Hamuje zarówno podstawowe jak i poposiłkowe wydzielanie kwasu żołądkowego oraz zmniejsza wydzielanie pepsyny w soku żołądkowym. Wskazaniami do stosowania leku Ranimax jest objawowe leczenie dolegliwości żołądkowych nie związanych z chorobą organiczną przewodu pokarmowego, takich jak niestrawność, zgaga, nadkwaśność, ból w nadbrzuszu.

Ranisan

Ranisan to lek, który zawiera substancję czynną ranitydynę. Jest stosowany do leczenia dolegliwości żołądkowych takich jak nadkwaśność, zgaga czy niestrawność. Działa poprzez blokowanie receptorów histaminowych H2, co prowadzi do ograniczenia wydzielania kwasu solnego w żołądku. Lek jest dostępny na receptę.

Ranitidine Accord Healthcare

Ranitidine Accord Healthcare to lek, który jest często stosowany w leczeniu różnych dolegliwości żołądkowych. Jest to lek na receptę. Wskazania do stosowania tego leku obejmują chorobę wrzodową żołądka i dwunastnicy, refluksowe zapalenie przełyku, zespół Zollingera-Ellisona oraz objawy refluksu żołądkowo-przełykowego. Lek ten jest również stosowany w celu zapobiegania zespołowi Mendelsona, krwawieniom z owrzodzenia stresowego u pacjentów ciężko chorych oraz nawracającym krwawieniom z owrzodzenia trawiennego.

Ranitydyna Aurovitas

Ranitydyna Aurovitas to lek, który zawiera ranitydynę. Jest to specyficzny, szybko działający antagonista receptorów histaminowych H2, który zmniejsza zarówno podstawowe, jak i posiłkowe wydzielanie kwasu solnego oraz zmniejsza wydzielanie pepsyny w soku żołądkowym. Wskazaniami do jego stosowania są choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy, zapobieganie nawrotom choroby wrzodowej, zapalenie przełyku w przebiegu refluksu żołądkowo-przełykowego, zespół Zollinger-Ellisona, zapobieganie owrzodzeniom dwunastnicy wywołanym przyjmowaniem niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Jest to lek na receptę.

Ranitydyna Sanofi

Ranitydyna Sanofi to lek w postaci tabletek powlekanych, który zawiera substancję czynną ranitydynę. Ta substancja działa jako antagonista receptorów histaminowych H2, co skutkuje ograniczeniem wydzielania kwasu solnego w żołądku. Lek jest stosowany w leczeniu choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy, a także w przypadku dolegliwości związanych z nadmiernym wydzielaniem kwasu żołądkowego. Ranitydyna Sanofi jest dostępna na receptę.

Ranloc

Ranloc to lek, który zawiera substancję czynną pantoprazol. Jest to selektywny inhibitor pompy protonowej, który działa poprzez zmniejszenie wydzielania kwasu solnego w żołądku. Ranloc jest stosowany w leczeniu chorób żołądka i jelit, które są związane z nadmiernym wydzielaniem kwasu solnego. Lek jest dostępny na receptę.

Ranloc Med

Ranloc Med to lek dostępny bez recepty, który zawiera pantoprazol, substancję z grupy inhibitorów pompy protonowej. Działa poprzez zmniejszenie wydzielania kwasu solnego w żołądku. Jest wskazany do krótkotrwałego leczenia objawów choroby refluksowej przełyku, takich jak zgaga i kwaśne odbijanie u dorosłych.

Raphacholin C

Raphacholin C to preparat ziołowy, który zawiera wyciągi roślinne i olejek miętowy. Substancje zawarte w leku pobudzają perystaltykę jelit, zwiększają wydzielanie i przepływ żółci. Jest stosowany tradycyjnie w niestrawnościach, dolegliwościach trawiennych związanych z dysfunkcją wątroby, takimi jak wzdęcia, odbijania, nudności, zaparcia, bóle brzucha oraz zaburzeniach aktywności skurczowej pęcherzyka żółciowego. Lek dostępny jest bez recepty.

Raphacholin Forte

Raphacholin Forte to lek dostępny bez recepty, który zawiera kwas dehydrocholowy oraz wyciąg z czarnej rzodkwi. Jest stosowany w przypadku niedostatecznego wydzielania żółci przez wątrobę oraz w przypadkach niestrawności. Lek jest również pomocny przy łagodnych zaparciach. Zwiększa objętość wydzielanej żółci, stymuluje opróżnianie pęcherzyka żółciowego oraz przyspiesza transport żółci do dwunastnicy. Działa przeczyszczająco pobudzając pracę jelita grubego.

Raphacholin plus

Raphacholin Plus to tradycyjny, roślinny produkt leczniczy, stworzony na bazie długoletnich doświadczeń. Stosowany jest przede wszystkim jako środek żółciopędny w leczeniu objawów niestrawności. Dzięki unikalnemu połączeniu składników roślinnych, Raphacholin Plus wspomaga naturalne procesy trawienne organizmu, przynosząc ulgę i komfort.

Raphamax Forte

Raphamax Forte to lek w postaci kapsułek, który zawiera wyciąg z karczocha. Jest stosowany w stanach zaburzeń czynności wątroby. Lek ten jest dostępny bez recepty. Wskazania do stosowania to niestrawność oraz zaburzenia czynności wątroby.

Reasec

Reasec to lek dostępny na receptę, który zawiera substancje czynne difenoksylat (w postaci chlorowodorku) i atropinę (w postaci siarczanu). Działanie leku ogranicza ruchliwość jelit i wykazuje silne działanie zapierające. Stosowany jest w objawowym leczeniu ostrej i przewlekłej biegunki różnego pochodzenia oraz w celu zmniejszenia ilości płynu kałowego po ileostomii i kolostomii.

Red Senes Tea

Red Senes Tea to ziołowa herbata, która zawiera liście senesu. Jest to produkt leczniczy, który wykazuje działanie przeczyszczające. Przyczynia się do złagodzenia zaburzeń jelitowo-żołądkowych w postaci nawykowych zaparć. Lek jest dostępny bez recepty.

Refluxend

Refluxend to lek stosowany w leczeniu choroby refluksowej przełyku oraz owrzodzenia żołądka i dwunastnicy. Działa poprzez obniżanie wydzielania kwasu solnego w żołądku. Jest dostępny na receptę. Wskazania do stosowania tego leku obejmują objawy związane z refluksowym zapaleniem przełyku, zgagą, pieczeniem przełyku oraz owrzodzeniami żołądka i dwunastnicy.

Regulax

Regulax to roślinny lek przeczyszczający, który zawiera liście i owoce senesu. Jest przeznaczony do krótkotrwałego stosowania w przypadku sporadycznie występujących zaparć. Lek jest dostępny bez recepty. Jednakże, zaleca się konsultację z lekarzem lub farmaceutą przed rozpoczęciem stosowania leku.

Relistor

Relistor to lek zawierający substancję czynną bromek metylonaltreksonu, który działa poprzez blokowanie niepożądanych działań opioidowych leków przeciwbólowych na jelita. Jest stosowany w leczeniu zaparć wywołanych przez opioidy, takie jak morfina lub kodeina, u dorosłych pacjentów, u których leczenie środkami przeczyszczającymi nie przynosi odpowiedzi. Lek jest dostępny na receptę.

Relumo

Relumo to lek zawierający substancję czynną omeprazol, który należy do grupy leków zwanych “inhibitorami pompy protonowej”. Działanie tego leku polega na zmniejszaniu ilości kwasu solnego wydzielanego w żołądku. Stosowany jest u osób dorosłych w krótkotrwałym leczeniu objawów refluksu żołądkowo-przełykowego, takich jak zgaga czy zarzucanie kwaśnej treści żołądkowej. W celu ustąpienia objawów może być konieczne przyjmowanie kapsułek przez 2-3 kolejne dni. Lek jest dostępny na receptę.

Remesolin

Lek Remesolin zawiera substancję czynną o nazwie ezomeprazol, która należy do grupy leków nazywanych inhibitorami pompy protonowej. Działanie tych leków polega na zmniejszaniu ilości kwasu wytwarzanego w żołądku. Remesolin jest stosowany w leczeniu chorób takich jak choroba refluksowa przełyku, wrzody żołądka lub górnej części jelita z zakażeniem bakterią Helicobacter pylori, wrzody żołądka spowodowane przez niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), zbyt duża ilość kwasu w żołądku spowodowana przez gruczolaka trzustki (zespół Zollingera-Ellisona). Jest dostępny na receptę.

Remestyp

Remestyp to lek w postaci roztworu do wstrzykiwań, którego substancją czynną jest terlipresyna. Działa przeciwkrwotocznie i zwęża naczynia krwionośne. Stosuje się go do leczenia krwawień z przewodu pokarmowego, z dróg moczowo-płciowych oraz krwawień związanych z operacjami chirurgicznymi. Lek jest dostępny na receptę.

Renazol

Renazol to lek zawierający lansoprazol, który jest inhibitorem pompy protonowej. Działa poprzez blokowanie enzymu produkującego kwas żołądkowy, co skutecznie ogranicza ilość kwasu w żołądku i redukuje drażniące oddziaływanie kwaśnej treści pokarmowej na przełyk. Jest stosowany w leczeniu chorób wynikających z nadmiernego wytwarzania soku żołądkowego, takich jak choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy czy choroba refluksowa przełyku. Renazol jest dostępny na receptę.

Rennie Antacidum

Rennie Antacidum to lek dostępny bez recepty, który zobojętnia nadmiar kwasu solnego w żołądku. Zawiera dwie substancje zobojętniające, węglan wapnia i węglan magnezu, które reagują z sokiem żołądkowym, tworząc wodę i rozpuszczalne sole mineralne. Stosowany jest do objawowego leczenia dolegliwości związanych z nadkwaśnością soku żołądkowego, takich jak zgaga, niestrawność, wzdęcia, nudności, uczucie pełności lub ciężkości w nadbrzuszu.

Rennie Bolt

Rennie Bolt to lek dostępny bez recepty, który jest stosowany do objawowego leczenia dolegliwości związanych z nadkwaśnością soku żołądkowego. Lek ten neutralizuje nadmiar kwasu solnego w żołądku, co pomaga złagodzić takie objawy jak zgaga, niestrawność, wzdęcia, nudności, odbijanie oraz uczucie pełności lub ciężkości w nadbrzuszu. Zaleca się ssanie lub rozgryzanie 1 do 2 tabletek po posiłku lub przed snem.

Rennie Extra

Rennie Extra to lek dostępny bez recepty, który jest stosowany w leczeniu objawowym dolegliwości związanych z nadkwaśnością soku żołądkowego. Działa poprzez zobojętnianie nadmiaru kwasu solnego w żołądku. Wskazania do stosowania obejmują zgagę, niestrawność, wzdęcia, nudności, uczucie pełności lub ciężkości w nadbrzuszu. Lek jest dostępny w postaci tabletek do ssania.

Rennie Fruit

Rennie Fruit to lek dostępny bez recepty, który zawiera dwie substancje o działaniu miejscowo zobojętniającym nadmiar kwasu solnego w żołądku: węglan wapnia i węglan magnezu. Stosuje się go do objawowego leczenia dolegliwości związanych z nadkwaśnością soku żołądkowego, takich jak zgaga, niestrawność, wzdęcia, nudności, uczucie pełności lub ciężkości w nadbrzuszu, odbijanie. Może być stosowany przez kobiety karmiące i w ciąży.

Rennie ICE

Rennie ICE to lek dostępny bez recepty, który pomaga w łagodzeniu dolegliwości związanych z nadkwaśnością soku żołądkowego. Składniki aktywne to węglan wapnia i węglan magnezu, które neutralizują nadmiar kwasu solnego w żołądku. Lek jest zalecany do objawowego leczenia takich dolegliwości jak zgaga, niestrawność, wzdęcia, nudności oraz uczucie pełności lub ciężkości w nadbrzuszu.

Resolor

Resolor to lek na receptę, który zawiera substancję czynną prukalopryd. Jest to agonista receptorów 5-HT4. Lek jest wskazany do objawowego leczenia przewlekłych zaparć u dorosłych, gdy stosowanie środków przeczyszczających nie przynosi odpowiednich skutków. Dawkowanie to zazwyczaj 2 mg raz na dobę, niezależnie od posiłku. W przypadku braku skuteczności po 4 tygodniach stosowania, należy ponownie zbadać pacjenta i rozważyć korzyści wynikające z dalszego leczenia.

Revestive

Revestive to lek stosowany w leczeniu dorosłych pacjentów z krótko jelitowym zespołem, którzy są stabilni po okresie początkowej rehydratacji. Lek jest dostępny na receptę. Wskazaniem do stosowania leku jest zwiększenie zdolności jelita do wchłaniania płynów i składników odżywczych, co może zmniejszyć potrzebę dożylnego podawania płynów i składników odżywczych.

Rhelax

Rhelax, znany również jako Radirex Plus, to tradycyjny preparat roślinny o działaniu przeczyszczającym. Jest dostępny bez recepty. Zawiera wyciąg płynny z korzenia rzewienia, kory kruszyny, owoców kopru włoskiego oraz owoców kminku. Wyciągi z korzenia rzewienia oraz kory kruszyny mają działanie przeczyszczające. Tradycyjnie stosowany jest w zaparciach.

Riflux

Riflux to lek w postaci tabletek musujących, który zawiera substancję czynną ranitydynę. Ranitydyna hamuje wydzielanie kwasu solnego w żołądku przez około 12 godzin. Lek jest zalecany w leczeniu choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy, a także w profilaktyce nawrotów owrzodzeń żołądka i dwunastnicy. Riflux jest dostępny bez recepty.

Rizmoic

Rizmoic to lek zawierający substancję czynną naldemedynę. Jest stosowany u osób dorosłych w leczeniu zaparć spowodowanych lekami przeciwbólowymi, które są nazywane opioidami (np. morfina, oksykodon, fentanyl, tramadol, kodeina, hydromorfon, metadon). Lek jest dostępny na receptę.

Rowachol

Rowachol to lek dostępny bez recepty, który jest stosowany w leczeniu i profilaktyce dolegliwości wątrobowo-żółciowych spowodowanych kamicą żółciową. Ma działanie żółciopędne, co oznacza, że zwiększa wydzielanie i przepływ żółci, a także działa rozkurczowo, co pomaga zmniejszyć dolegliwości bólowe w stanach skurczowych dróg żółciowych. Składniki leku to terpeny pochodzenia roślinnego, takie jak mentol, menton, pinen, borneol, cyneol, kamfen oraz oliwa z oliwek. Lek jest dostępny w postaci kapsułek.

Sagalix

Sagalix to lek, który zawiera substancję czynną omeprazol. Należy on do grupy leków zwanych „inhibitorami pompy protonowej”, które zmniejszają ilość kwasu wytwarzanego przez żołądek. Sagalix jest stosowany w leczeniu różnych stanów chorobowych u dorosłych i dzieci, takich jak choroba refluksowa przełyku (GERD), wrzody w górnym odcinku jelita cienkiego (wrzód dwunastnicy) lub żołądka (wrzód żołądka), wrzody zakażone bakteriami Helicobacter pylori oraz wrzody spowodowane przez leki niesteroidowe przeciwzapalne (NLPZ). Lek jest dostępny na receptę.

Sal Carolinum Factitium effervescens

Sal Carolinum Factitium effervescens to lek dostępny bez recepty, który zawiera sztuczną sól karlsbadzką. Ta sól zawiera siarczan sodu i siarczan potasu, które działają przeczyszczająco, żółciotwórczo i żółciopędnie, a także przeciwbakteryjnie i przeciwzapalnie. Lek jest stosowany pomocniczo w zaparciu, przewlekłym zapaleniu pęcherzyka żółciowego, kamicy żółciowej, zaburzeniach czynności dróg żółciowych oraz otyłości.

Sal Vichy Factitium

Sal Vichy Factitium to produkt leczniczy, będący mieszaniną soli alkalicznych w postaci tabletek musujących. Działa zobojętniająco na kwaśną treść żołądka, zwiększa rezerwę alkaliczną krwi, pobudza produkcję i wydzielanie żółci. Jest stosowany jako leczenie pomocnicze w nadkwaśności treści żołądka, przewlekłym zapaleniu pęcherzyka żółciowego oraz kamicy żółciowej. Sal Vichy Factitium jest dostępny bez recepty.

Salaza

Salaza to lek zawierający substancję czynną mesalazynę, która należy do grupy leków nazywanej dojelitowymi lekami przeciwzapalnymi. Jest stosowany w leczeniu wrzodziejącego zapalenia jelita grubego. Lek jest dostępny w formie tabletek dojelitowych, które ułatwiają dostarczenie substancji czynnej do właściwego miejsca wchłaniania. Salaza jest wydawany na podstawie recepty.

Salazopyrin EN

Salazopyrin EN to lek przeciwzapalny dostępny na receptę. Zawiera substancję czynną sulfasalazynę. Stosowany jest w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów oraz chorób zapalnych jelit, takich jak wrzodziejące zapalenie jelita grubego i choroba Crohna. Lek ten jest dostępny w postaci tabletek dojelitowych.

Salcrozine

Salcrozine to lek zawierający substancję czynną mesalazynę, która jest lekiem przeciwzapalnym stosowanym w leczeniu wrzodziejącego zapalenia jelita grubego. Lek jest wskazany do stosowania we wrzodziejącym zapaleniu dalszego odcinka jelita grubego, to jest chorobie zapalnej ostatniego odcinka jelita grubego, to znaczy jelita grubego i odbytnicy. Stosowany jest w celu leczenia w fazie zaostrzenia o łagodnym lub umiarkowanym nasileniu oraz utrzymania remisji. Lek jest dostępny na receptę.

Salofalk

Salofalk to lek przeciwzapalny stosowany w leczeniu chorób zapalnych jelit, takich jak choroba Leśniowskiego-Crohna oraz wrzodziejące zapalenie jelita grubego. Substancją czynną leku jest mesalazyna, pochodna kwasu salicylowego, która hamuje aktywność cyklooksygenaz i lipooksygenaz, tj. enzymów biorących udział w syntezie prostaglandyn i leukotrienów. Lek jest dostępny na receptę.

Salofalk 1 g

Salofalk 1 g to lek w postaci czopków, który zawiera substancję czynną mesalazynę. Mesalazyna jest środkiem przeciwzapalnym, stosowanym w leczeniu chorób zapalnych jelit. Lek jest stosowany w leczeniu ostrego łagodnego do umiarkowanego wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, ograniczającego się do odbytnicy. Salofalk 1 g jest dostępny na receptę.

Salofalk 250

Salofalk 250 to lek, który zawiera substancję czynną mesalazynę. Jest to lek o miejscowym działaniu przeciwzapalnym, stosowany w chorobach zapalnych jelita grubego. Salofalk 250 jest wskazany do stosowania w przypadku wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, zarówno w fazie zaostrzenia jak i w zapobieganiu nawrotom, oraz w chorobie Leśniowskiego i Crohna, w fazie zaostrzenia. Salofalk 250 jest dostępny na receptę.

Salofalk 500

Salofalk 500 to lek przeciwzapalny zawierający 500 mg mesalazyny. Jest dostępny na receptę. Stosowany jest w leczeniu chorób zapalnych jelit, takich jak choroba Leśniowskiego-Crohna oraz wrzodziejące zapalenie jelita grubego. Działa miejscowo w obszarze, w którym toczy się proces zapalny.

SanoHepatic

SanoHepatic to tradycyjny produkt leczniczy roślinny zawierający suchy wyciąg z owoców ostropestu plamistego. Stosowany jest w objawowym leczeniu zaburzeń trawienia, uczucia pełności i niestrawności oraz we wspomaganiu funkcji wątroby. Zaleca się jego stosowanie po wykluczeniu poważnych schorzeń przez lekarza. Jeśli po 2 tygodniach nie nastąpi poprawa, należy skonsultować się z lekarzem.

Scopolamine butylbromide Kalceks

Scopolamine butylbromide Kalceks to lek, który zawiera substancję czynną hioscyny butylobromek. Należy on do grupy leków zwanych “rozkurczowymi”, które pomagają w łagodzeniu skurczów mięśni gładkich przewodu pokarmowego i układu moczowo-płciowego. Dzięki temu zmniejszają napięcie narządów wewnętrznych i związany z nim ból spastyczny. Wskazania do stosowania to ostry skurcz przewodu pokarmowego, dróg żółciowych, trzustki i układu moczowo-płciowego. Lek jest dostępny na receptę.

Scopolan

Scopolan to lek o działaniu rozkurczowym, przeciwbólowym, przeciwzapalnym oraz przeciwgorączkowym. Substancje czynne (butylobromek hioscyny oraz metamizol sodowy) redukują stany skurczowe mięśni gładkich jamy brzusznej, dróg żółciowych i układu moczowo-płciowego. Stosowany jest w przypadku silnych dolegliwości bólowych i stanów skurczowych w obrębie jamy brzusznej. Lek jest dostępny bez recepty.

Scopolan Compositum

Scopolan Compositum to lek złożony, zawierający butylobromek hioscyny i metamizol sodowy jednowodny. Butylobromek hioscyny działa rozkurczowo na mięśnie gładkie przewodu pokarmowego, dróg żółciowych i układu moczowo-płciowego, a metamizol sodowy wykazuje działanie przeciwbólowe i przeciwgorączkowe. Lek jest wskazany do krótkotrwałego leczenia bólu o dużym nasileniu w stanach skurczowych przewodu pokarmowego, dróg żółciowych i układu moczowo-płciowego. Scopolan Compositum jest dostępny bez recepty.

Seladelpar Gilead

Seladelpar Gilead to zaawansowany lek stosowany w leczeniu pierwotnego zapalenia dróg żółciowych (PBC) u dorosłych. Jego działanie opiera się na aktywacji receptora PPAR delta, co pomaga kontrolować stężenie kwasów żółciowych, zmniejsza stan zapalny i włóknienie wątroby. Lek może być stosowany samodzielnie lub w połączeniu z kwasem ursodeoksycholowym (UDCA), oferując pacjentom skuteczną terapię i poprawę parametrów wątroby. Dzięki temu pomaga zahamować postęp choroby oraz minimalizuje ryzyko poważnych powikłań, takich jak marskość czy niewydolność wątroby.

Senalax Extra

Senalax Extra to lek o działaniu przeczyszczającym. Jego substancje czynne, sennozydy, wpływają na motorykę jelita grubego, co przyspiesza przesuwanie mas kałowych. Jest stosowany w doraźnym leczeniu zaparć. Lek jest dostępny bez recepty.

Senefol

Senefol to preparat ziołowy o działaniu przeczyszczającym, dostępny bez recepty. Zawiera liść i owoc senesu, które mają właściwości przeczyszczające. Stosowany jest w doraźnym leczeniu zaparć. Efekt przeczyszczający występuje zazwyczaj po 8-12 godzinach od przyjęcia preparatu.

Reklama

Choroby układu pokarmowego – objawy i sposoby leczenia

Układ pokarmowy to niezwykle złożony system organów odgrywający kluczową rolę w funkcjonowaniu całego organizmu. Odpowiada nie tylko za trawienie pokarmów i przyswajanie składników odżywczych, ale także za wydalanie niestrawionych resztek oraz produkcję wielu ważnych substancji regulacyjnych wpływających na pracę innych narządów. Ze względu na swoją złożoność i rozbudowaną strukturę – obejmującą jamę ustną, przełyk, żołądek, jelita, a także narządy pomocnicze jak wątroba, trzustka i ślinianki – układ pokarmowy narażony jest na wiele różnych schorzeń. Choroby układu pokarmowego mogą znacząco wpływać na codzienne funkcjonowanie, obniżając jakość życia oraz prowadząc do poważnych powikłań, jeśli nie zostaną odpowiednio zdiagnozowane i leczone. Wczesne rozpoznanie objawów i właściwa diagnostyka są kluczowe dla skutecznej terapii i zapobiegania rozwojowi poważniejszych stanów chorobowych.

choroby układu pokarmowego, leki

Najczęstsze choroby układu pokarmowego

Układ pokarmowy to system rozpoczynający się w jamie ustnej i biegnący przez gardło, przełyk, żołądek, jelito cienkie oraz grube, kończący się na odbycie. W jego skład wchodzą również narządy pomocnicze, takie jak ślinianki, wątroba i trzustka. Ze względu na swą złożoność, schorzenia układu pokarmowego mogą mieć bardzo zróżnicowany obraz kliniczny.

Do najczęściej występujących chorób układu pokarmowego należą:

Choroba refluksowa przełyku (GERD)

Jest to jedna z najczęstszych dolegliwości układu pokarmowego, występująca nawet u 30% populacji krajów rozwiniętych. Choroba refluksowa powstaje wskutek osłabienia dolnego zwieracza przełyku, co prowadzi do cofania się treści żołądkowej do przełyku. Głównym objawem jest zgaga – uczucie pieczenia za mostkiem, które może promieniować aż do gardła. Pacjenci często zgłaszają również kaszel, nadmierną produkcję śliny, nieświeży oddech czy uczucie „guli” w gardle.

Leczenie refluksu opiera się na modyfikacji stylu życia (unikanie obfitych posiłków przed snem, redukcja masy ciała) oraz farmakoterapii. Stosuje się przede wszystkim leki hamujące wydzielanie kwasu solnego (inhibitory pompy protonowej takie jak omeprazol, pantoprazol, esomeprazol), a także środki zobojętniające kwas solny (związki magnezu i glinu) oraz leki osłaniające śluzówkę (sukralfat, kwas alginowy).

Choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy

Choroba wrzodowa powstaje, gdy równowaga między czynnikami drażniącymi błonę śluzową a mechanizmami ochronnymi zostaje zaburzona. Najczęstszą przyczyną wrzodów jest zakażenie bakterią Helicobacter pylori (odpowiedzialną za 70-90% przypadków) oraz stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ). Wrzody dwunastnicy występują około trzy razy częściej niż wrzody żołądka.

Główne objawy to ból w nadbrzuszu o charakterze pieczenia, występujący najczęściej na czczo, w nocy lub rano. Charakterystyczne jest ustępowanie bólu po posiłku (w przypadku wrzodów dwunastnicy) lub nasilanie się po jedzeniu (wrzody żołądka). Pacjenci skarżą się także na odbijanie, niesmak w ustach i brak apetytu.

Leczenie obejmuje eradykację Helicobacter pylori (terapia antybiotykowa), stosowanie leków hamujących wydzielanie kwasu solnego (inhibitory pompy protonowej, H2-blokery) oraz modyfikację stylu życia (rezygnacja z palenia tytoniu, unikanie NLPZ).

Zespół jelita drażliwego (IBS)

Jest to przewlekłe zaburzenie funkcji jelit, dotykające około 11,3% społeczeństwa, niemal dwa razy częściej kobiety niż mężczyzn. Powstaje w wyniku zakłóceń interakcji między mózgiem a jelitami, a u 70-90% pacjentów z IBS współistnieją problemy psychiczne.

Główne objawy to nawracający ból brzucha, wzdęcia oraz zaburzenia rytmu wypróżnień (biegunki, zaparcia lub naprzemienne występowanie obu). Pacjenci zgłaszają również obecność śluzu w kale, nudności i zgagę.

Leczenie IBS koncentruje się na łagodzeniu objawów poprzez modyfikację diety (zwiększenie ilości błonnika), stosowanie leków rozkurczowych (trimebutyna, mebeweryna), przeciwbiegunkowych, osmotycznych (przy zaparciach) oraz probiotyków. W niektórych przypadkach korzystne efekty przynosi terapia przeciwdepresyjna.

Nieswoiste choroby zapalne jelit

Do tej grupy zalicza się przede wszystkim chorobę Leśniowskiego-Crohna i wrzodziejące zapalenie jelita grubego. Są to przewlekłe stany zapalne, w których układ immunologiczny jest nadmiernie aktywowany, a jego komórki naciekają ściany przewodu pokarmowego.

W chorobie Leśniowskiego-Crohna stan zapalny może obejmować każdy odcinek przewodu pokarmowego od jamy ustnej po odbyt, najczęściej jednak zajmuje końcowy odcinek jelita krętego. Zmiany zapalne obejmują wszystkie warstwy ściany przewodu pokarmowego. Objawy to przede wszystkim bóle brzucha, uporczywe biegunki, gorączka, utrata masy ciała oraz pozajelitowe manifestacje (zapalenie stawów, zmiany skórne).

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego charakteryzuje się ciągłymi zmianami zapalnymi ograniczonymi tylko do błony śluzowej jelita grubego. Główne objawy to biegunka z domieszką krwi (nawet do 20 wypróżnień dziennie), bolesne parcie na stolec, osłabienie i utrata masy ciała.

Leczenie nieswoistych chorób zapalnych jelit opiera się na stosowaniu leków przeciwzapalnych (preparaty kwasu 5-aminosalicylowego), immunosupresyjnych (glikokortykosteroidy, azatiopryna, metotreksat) oraz leków biologicznych. W ciężkich przypadkach konieczna jest hospitalizacja, a nawet interwencja chirurgiczna.

Kamica żółciowa

Jest jedną z najczęstszych przyczyn hospitalizacji z powodu chorób przewodu pokarmowego. W Polsce na kamicę pęcherzyka żółciowego cierpi co piąta osoba. Najczęściej występuje u kobiet powyżej 40. roku życia. Do czynników ryzyka należą również ciąża, otyłość, cukrzyca i hipertriglicerydemia.

Kamica powstaje, gdy cholesterol wytrąca się w postaci kryształów z powodu niedoboru kwasów żółciowych i fosfolipidów. Około 80% pacjentów nie ma objawów. U pozostałych kamienie powodują nawracającą kolkę żółciową – ostry ból w prawym podżebrzu lub środkowej części nadbrzusza, często promieniujący do prawego barku. Pojawiają się również wzdęcia, nudności, wymioty i zgaga.

Leczenie kamicy może być zachowawcze lub chirurgiczne (cholecystektomia – usunięcie pęcherzyka żółciowego), zależnie od nasilenia objawów i powikłań.

Ostre zapalenie trzustki (OZT)

To stan zapalny spowodowany niekontrolowaną aktywacją enzymów trzustkowych, prowadzący do uszkodzenia trzustki i okolicznych tkanek. Najczęstszymi przyczynami (odpowiadającymi za 80% przypadków) są kamica żółciowa i nadużywanie alkoholu.

OZT objawia się nagłym, bardzo silnym bólem w lewym górnym kwadrancie brzucha, promieniującym do kręgosłupa, któremu towarzyszą nudności, wymioty, tachykardia i gorączka.

Leczenie wymaga hospitalizacji i obejmuje odpowiednie nawodnienie, leczenie przeciwbólowe oraz korektę zaburzeń elektrolitowych. W przypadku OZT spowodowanego kamicą żółciową może być konieczna interwencja chirurgiczna.

Jakie są objawy chorób układu pokarmowego?

Dolegliwości ze strony układu pokarmowego mogą przyjmować różnorodne formy. Do najczęstszych objawów należą:

Ból brzucha

Jest to jeden z najczęstszych objawów chorób układu pokarmowego. Ból może mieć charakter ostry (wymagający natychmiastowej interwencji lekarskiej) lub przewlekły, stały lub nawracający. Lokalizacja bólu często wskazuje na źródło problemu – ból w prawym górnym kwadrancie może sugerować choroby wątroby lub pęcherzyka żółciowego, w lewym górnym – trzustki lub żołądka, a w dolnej części brzucha – jelita grubego.

Zaburzenia rytmu wypróżnień

Biegunka, czyli zwiększona częstotliwość wypróżnień (ponad 3 razy na dobę) ze zmianą konsystencji stolca na półpłynną lub płynną, może być objawem infekcji, nietolerancji pokarmowych, zespołu jelita drażliwego czy chorób zapalnych jelit.

Zaparcia, czyli utrudnione oddawanie twardego stolca, mogą wynikać z nieprawidłowej diety (ubogiej w błonnik), zbyt małej ilości płynów, braku aktywności fizycznej, a także poważniejszych schorzeń jak niedrożność jelit czy nowotwory.

Nudności i wymioty

Te objawy mogą towarzyszyć wielu chorobom układu pokarmowego, od niestrawności, przez infekcje, po ostre zapalenie trzustki czy niedrożność jelit. Szczególnie niepokojące są wymioty z domieszką krwi (tzw. fusowate wymioty), które mogą świadczyć o krwawieniu z górnego odcinka przewodu pokarmowego.

Wzdęcia i uczucie pełności

Nagromadzenie gazów w jelitach powodujące uczucie ciężkości i zwiększenie obwodu brzucha jest częstym objawem nietolerancji pokarmowych, zespołu jelita drażliwego, a także dysbiozy jelitowej.

Zgaga

Uczucie pieczenia za mostkiem, szczególnie po obfitych posiłkach lub w pozycji leżącej, jest typowym objawem choroby refluksowej przełyku.

Utrudnione połykanie (dysfagia)

Problemy z przechodzeniem pokarmu z jamy ustnej przez przełyk do żołądka mogą wskazywać na schorzenia przełyku, w tym nowotwory.

Krwawienie z przewodu pokarmowego

Może objawiać się krwistymi wymiotami, czarnym stolcem (smolistym) lub świeżą krwią w stolcu. Jest to zawsze niepokojący objaw wymagający pilnej konsultacji lekarskiej.

Żółtaczka

Zażółcenie skóry i białkówek oczu, będące wynikiem zaburzeń w odpływie żółci, może wskazywać na choroby wątroby, dróg żółciowych lub trzustki.

Powiększenie wątroby (hepatomegalia)

Wyczuwalne lub widoczne powiększenie wątroby może być związane z wieloma schorzeniami, w tym zapaleniem wątroby, zastojem krwi lub nowotworami.

Wodobrzusze

Nadmierne gromadzenie płynu w jamie brzusznej jest najczęściej objawem marskości wątroby lub nowotworów.

Diagnostyka chorób układu pokarmowego

Rozpoznanie chorób układu pokarmowego wymaga kompleksowego podejścia diagnostycznego:

Wywiad lekarski i badanie fizykalne

Lekarz zbiera szczegółowe informacje dotyczące charakteru objawów, czasu ich występowania, ewentualnego związku z pokarmami czy historii chorób rodzinnych. Następnie przeprowadza dokładne badanie fizykalne, ze szczególnym uwzględnieniem oceny jamy brzusznej, w tym osłuchiwania, opukiwania i badania palpacyjnego.

Badania laboratoryjne

W diagnostyce chorób układu pokarmowego istotne są:

  • Morfologia krwi – może wskazywać na infekcje, stany zapalne czy krwawienia
  • Parametry stanu zapalnego (CRP, OB) – podwyższone w chorobach zapalnych
  • Próby wątrobowe (AlAT, AspAT, GGTP, fosfataza alkaliczna) – odzwierciedlają stan wątroby
  • Badania określające funkcje trzustki (amylaza, lipaza) – podwyższone w zapaleniu trzustki
  • Badania stolca – na krew utajoną, pasożyty, mikrobiom jelitowy
  • Testy oddechowe – np. w diagnostyce zakażenia Helicobacter pylori czy zespołu rozrostu bakteryjnego jelita cienkiego (SIBO)

Badania obrazowe

  • USG jamy brzusznej – nieinwazyjna metoda pozwalająca na ocenę wątroby, trzustki, pęcherzyka żółciowego i dużych naczyń. Przewód pokarmowy jest w tej metodzie słabo widoczny.
  • Tomografia komputerowa (CT) – bardziej szczegółowa metoda obrazowania, przydatna w diagnostyce nowotworów i ocenie zaawansowania zmian zapalnych.
  • Rezonans magnetyczny (MRI) – szczególnie wartościowy w ocenie dróg żółciowych i trzustki.
  • RTG jamy brzusznej – stosowane głównie w nagłych przypadkach, jak podejrzenie niedrożności czy perforacji przewodu pokarmowego.

Badania endoskopowe

  • Gastroskopia – wprowadzenie giętkiego endoskopu przez jamę ustną do przełyku, żołądka i dwunastnicy w celu oceny błony śluzowej i pobrania wycinków do badania histopatologicznego.
  • Kolonoskopia – badanie jelita grubego za pomocą giętkiego endoskopu wprowadzonego przez odbyt, umożliwiające ocenę błony śluzowej, pobranie wycinków i usunięcie polipów.
  • ECPW (endoskopowa cholangiopankreatografia wsteczna) – badanie pozwalające na ocenę dróg żółciowych i trzustkowych, połączone z możliwością interwencji terapeutycznej (np. usunięcia kamieni).

Diagnostyka molekularna i testy nadwrażliwości

  • Badania mikrobioty jelitowej – ocena składu flory bakteryjnej jelit
  • Testy na nietolerancje pokarmowe – identyfikacja pokarmów wywołujących reakcje organizmu
  • Testy genetyczne – pomocne w diagnostyce chorób o podłożu genetycznym

Leczenie chorób układu pokarmowego

Metody leczenia chorób układu pokarmowego zależą od rozpoznania i przyczyny dolegliwości. W większości przypadków możliwe jest leczenie zachowawcze:

Farmakoterapia

Dobór leków zależy od rodzaju schorzenia:

  • W chorobie refluksowej i wrzodowej stosuje się inhibitory pompy protonowej (omeprazol, pantoprazol), H2-blokery (ranitydyna), leki zobojętniające kwas solny i osłaniające błonę śluzową.
  • W zakażeniu Helicobacter pylori konieczna jest eradykacja za pomocą antybiotyków (klarytromycyna, amoksycylina) w połączeniu z inhibitorem pompy protonowej.
  • W zespole jelita drażliwego stosuje się leki rozkurczowe (drotaweryna, mebeweryna), probiotyki, leki przeciwbiegunkowe lub przeczyszczające (zależnie od dominujących objawów).
  • W nieswoistych chorobach zapalnych jelit wykorzystuje się preparaty kwasu 5-aminosalicylowego (mesalazyna, sulfasalazyna), glikokortykosteroidy, leki immunosupresyjne (azatiopryna, metotreksat) oraz terapię biologiczną (infliksymab, adalimumab).
  • W chorobach wątroby stosuje się leczenie przyczynowe oraz hepatoprotekcyjne (sylimaryna, kwas ursodeoksycholowy).

Leczenie dietetyczne

Odpowiednia dieta jest kluczowym elementem terapii większości chorób układu pokarmowego:

  • W chorobie refluksowej zaleca się unikanie obfitych posiłków, szczególnie późnym wieczorem, ograniczenie kawy, alkoholu, potraw tłustych i ostrych.
  • W zespole jelita drażliwego pomocna może być dieta z ograniczeniem FODMAP (fermentujących oligosacharydów, disacharydów, monosacharydów i polioli).
  • W celiakii konieczne jest ścisłe przestrzeganie diety bezglutenowej.
  • W nieswoistych chorobach zapalnych jelit dieta powinna być indywidualnie dostosowana do tolerancji pacjenta, często z ograniczeniem błonnika w okresie zaostrzeń.
  • W chorobach wątroby istotne jest ograniczenie tłuszczów, szczególnie zwierzęcych, oraz alkoholu.

Probiotykoterapia

Stosowanie odpowiednio dobranych probiotyków może przynieść korzyści w wielu schorzeniach układu pokarmowego, szczególnie w zespole jelita drażliwego, nieswoistych chorobach zapalnych jelit czy po antybiotykoterapii. Probiotyki pomagają przywrócić równowagę mikroflory jelitowej, wzmacniają barierę jelitową i modulują odpowiedź immunologiczną.

Leczenie chirurgiczne

W niektórych przypadkach konieczne jest leczenie operacyjne:

  • W chorobie wrzodowej – przy perforacji wrzodu, krwawieniu niemożliwym do opanowania metodami endoskopowymi czy zwężeniu odźwiernika.
  • W kamicy żółciowej – cholecystektomia (usunięcie pęcherzyka żółciowego), najczęściej metodą laparoskopową.
  • W nieswoistych chorobach zapalnych jelit – przy ciężkich powikłaniach, jak perforacja, masywne krwawienie czy zwężenie jelita.
  • W nowotworach przewodu pokarmowego – resekcja zmiany z marginesem zdrowych tkanek.
  • W zapaleniu wyrostka robaczkowego – appendektomia.
  • W niedrożności jelit – uwolnienie przeszkody, często z resekcją odcinka jelita.

Leczenie endoskopowe

Coraz więcej procedur terapeutycznych można przeprowadzić metodami endoskopowymi, bez konieczności operacji:

  • Endoskopowe tamowanie krwawień z przewodu pokarmowego.
  • Usuwanie polipów podczas kolonoskopii.
  • Poszerzanie zwężeń przełyku czy innych odcinków przewodu pokarmowego.
  • ECPW z nacięciem zwieracza Oddiego i usunięciem kamieni z dróg żółciowych.
  • Zakładanie stentów do dróg żółciowych czy przełyku w przypadku zwężeń nowotworowych.

Profilaktyka chorób układu pokarmowego

Wiele chorób układu pokarmowego można zapobiec lub opóźnić ich rozwój poprzez odpowiednią profilaktykę:

Zdrowa i zbilansowana dieta

  • Regularne spożywanie posiłków w spokojnej atmosferze.
  • Dieta bogata w warzywa, owoce i produkty pełnoziarniste, dostarczające odpowiedniej ilości błonnika.
  • Ograniczenie tłuszczów nasyconych, cukrów prostych i żywności wysoko przetworzonej.
  • Odpowiednie nawodnienie organizmu – picie co najmniej 1,5-2 litrów wody dziennie.

Aktywność fizyczna

Regularna aktywność fizyczna wspomaga perystaltykę jelit, zapobiega zaparciom i pomaga utrzymać prawidłową masę ciała, co zmniejsza ryzyko wielu chorób układu pokarmowego.

Unikanie używek

Ograniczenie lub rezygnacja z palenia tytoniu i spożywania alkoholu znacząco zmniejsza ryzyko chorób przewodu pokarmowego, w tym nowotworów i marskości wątroby.

Kontrola stresu

Przewlekły stres może nasilać objawy wielu chorób układu pokarmowego, szczególnie zespołu jelita drażliwego i choroby refluksowej. Techniki relaksacyjne, medytacja czy joga mogą pomóc w jego redukcji.

Regularne badania profilaktyczne

  • Kolonoskopia co 10 lat u osób po 50. roku życia lub wcześniej w przypadku obciążeń rodzinnych.
  • Regularne badania laboratoryjne, w tym próby wątrobowe.
  • Badania przesiewowe w kierunku zakażenia Helicobacter pylori u osób z grupy ryzyka.
  • Badania mikrobioty jelitowej przy nawracających dolegliwościach ze strony układu pokarmowego.

Najczęściej zadawane pytania (FAQ)

Kiedy ból brzucha powinien skłonić nas do wizyty u lekarza?

Należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem, gdy ból brzucha:

  • Jest bardzo silny i ostry
  • Utrzymuje się ponad 24 godziny
  • Towarzyszy mu gorączka, wymioty lub biegunka
  • Występują objawy odwodnienia
  • W stolcu lub wymiocinach pojawia się krew
  • Ból uniemożliwia normalne funkcjonowanie

Jak odróżnić niestrawność od poważniejszego schorzenia?

Niestrawność (dyspepsja) to uczucie dyskomfortu w górnej części brzucha, często po posiłkach, które zwykle ustępuje samoistnie lub po zastosowaniu leków dostępnych bez recepty. Jednak gdy dolegliwości są uporczywe, nasilają się, towarzyszą im niepokojące objawy jak utrata masy ciała, trudności w połykaniu, wymioty czy krew w stolcu, należy pilnie skonsultować się z lekarzem, gdyż mogą one wskazywać na poważniejsze schorzenia.

Jak prawidłowo przygotować się do kolonoskopii?

Przygotowanie do kolonoskopii obejmuje:

  • Stosowanie diety lekkostrawnej 2-3 dni przed badaniem
  • Dzień przed badaniem spożywanie tylko płynów
  • Wypicie odpowiedniego środka przeczyszczającego według zaleceń lekarza
  • Powstrzymanie się od jedzenia na 6-8 godzin przed badaniem
  • Przyjęcie wszystkich leków przepisanych przez lekarza

Dokładne oczyszczenie jelita jest kluczowe dla prawidłowego przeprowadzenia badania.

Czy stres może powodować problemy żołądkowe?

Tak, stres może bezpośrednio wpływać na układ pokarmowy poprzez oś mózgowo-jelitową. Może nasilać objawy chorób przewodu pokarmowego, takich jak zespół jelita drażliwego, choroba refluksowa czy choroba wrzodowa. Przewlekły stres wpływa na funkcjonowanie układu nerwowego w jelitach, zaburza perystaltykę i może zmieniać skład mikroflory jelitowej.

Jak dieta wpływa na mikrobiom jelitowy?

Dieta ma kluczowy wpływ na mikrobiom jelitowy. Produkty bogate w błonnik (warzywa, owoce, pełne ziarna) sprzyjają rozwojowi korzystnych bakterii jelitowych. Z kolei dieta wysokotłuszczowa, uboga w błonnik, a bogata w cukry proste i żywność wysoko przetworzoną, sprzyja rozwojowi bakterii potencjalnie patogennych, prowadząc do dysbiozy jelitowej. Dysbioza jest związana z wieloma chorobami, zarówno układu pokarmowego, jak i innymi, w tym otyłością, cukrzycą czy chorobami autoimmunologicznymi.

Jak wygląda diagnostyka i leczenie zespołu jelita drażliwego?

Diagnostyka zespołu jelita drażliwego opiera się na kryteriach rzymskich IV, które obejmują nawracający ból brzucha związany z defekacją lub zmianą rytmu wypróżnień, występujący przez co najmniej 3 dni w miesiącu w ciągu ostatnich 3 miesięcy. Istotne jest wykluczenie innych chorób organicznych poprzez badania laboratoryjne, endoskopowe i obrazowe.

Leczenie jest wielokierunkowe i obejmuje:

  • Modyfikację diety (często dieta z ograniczeniem FODMAP)
  • Suplementację probiotyków
  • Leki rozkurczowe, przeciwbiegunkowe lub przeczyszczające (zależnie od dominujących objawów)
  • Psychoterapię, szczególnie poznawczo-behawioralną
  • Techniki relaksacyjne i redukcję stresu
  • W wybranych przypadkach – leki przeciwdepresyjne

Co to jest dysbioza jelitowa i jak ją leczyć?

Dysbioza jelitowa to zaburzenie równowagi mikroflory jelitowej, charakteryzujące się zmniejszeniem różnorodności bakterii, nadmiernym rozwojem potencjalnie patogennych drobnoustrojów i niedoborem bakterii korzystnych. Dysbioza może prowadzić do wielu problemów zdrowotnych, w tym zaburzeń trawienia, zespołu jelita drażliwego czy chorób autoimmunologicznych.

Leczenie dysbiozy obejmuje:

  • Modyfikację diety – zwiększenie spożycia prebiotyków (błonnik, inulina) i fermentowanych produktów
  • Suplementację probiotyków – odpowiednio dobranych szczepów bakterii
  • Ograniczenie czynników zaburzających mikroflorę (antybiotyki, używki, stres)
  • W niektórych przypadkach – terapię przeciwgrzybiczą lub przeciwbakteryjną

Jakie są objawy nietolerancji pokarmowych i jak je diagnozować?

Nietolerancje pokarmowe mogą objawiać się:

  • Bólami brzucha, wzdęciami, gazami
  • Biegunką lub zaparciami
  • Nudnościami, odbijaniem
  • Zmęczeniem, bólami głowy
  • Zmianami skórnymi

Diagnoza opiera się na:

  • Szczegółowym wywiadzie
  • Diecie eliminacyjnej z następczą próbą prowokacyjną
  • Testach oddechowych (np. test wodorowy w nietolerancji laktozy)
  • Badaniach laboratoryjnych (np. przeciwciała w celiakii)
  • Testach na nadwrażliwości pokarmowe IgG-zależne

Jak prawidłowo dbać o mikroflorę jelitową?

Prawidłowa mikroflora jelitowa jest kluczowa dla zdrowia całego organizmu. Aby o nią dbać, należy:

  • Spożywać produkty bogate w błonnik rozpuszczalny i nierozpuszczalny
  • Włączyć do diety produkty fermentowane (jogurt naturalny, kefir, kiszonki)
  • Ograniczyć spożycie cukrów prostych i żywności wysoko przetworzonej
  • Unikać niepotrzebnej antybiotykoterapii
  • Regularnie się ruszać
  • Redukować stres
  • W razie potrzeby suplementować probiotyki, szczególnie po antybiotykoterapii

Kiedy kolonoskopia jest wskazana i jak często należy ją wykonywać?

Kolonoskopia jest wskazana:

  • W ramach badań przesiewowych raka jelita grubego u osób powyżej 50. roku życia (lub wcześniej przy obciążeniach rodzinnych)
  • Przy objawach alarmowych, takich jak krwawienie z odbytu, zmiana rytmu wypróżnień, anemia z niedoboru żelaza
  • W diagnostyce i monitorowaniu nieswoistych chorób zapalnych jelit
  • Po usunięciu polipów jelita grubego
  • U osób z zespołem Lyncha i rodzinną polipowatością gruczolakowatą

Częstotliwość badań zależy od indywidualnego ryzyka i wyników poprzednich badań:

  • U osób bez czynników ryzyka – co 10 lat po 50. roku życia
  • Po usunięciu polipów – zależnie od ich liczby, wielkości i budowy histologicznej (zwykle co 3-5 lat)
  • W nieswoistych chorobach zapalnych jelit – zgodnie z zaleceniami gastroenterologa (często co 1-2 lata)