Teriflunomide Viatris

Teriflunomide Viatris to lek immunomodulujący, zawierający substancję czynną teryflunomid. Jest stosowany w leczeniu stwardnienia rozsianego (SM) o przebiegu rzutowo-ustępującym u pacjentów dorosłych oraz dzieci i młodzieży w wieku 10 lat i starszych. W stwardnieniu rozsianym układ odpornościowy atakuje ochronną osłonkę nerwów (mielinę) w ośrodkowym układzie nerwowym, powodując stan zapalny i uszkodzenia.

Teryflunomid działa poprzez regulację układu odpornościowego, ograniczając liczbę limfocytów (rodzaj białych krwinek). Zmniejsza to stan zapalny, który prowadzi do uszkodzenia nerwów w SM. U pacjentów ze stwardnieniem rozsianym o przebiegu rzutowym występują powtarzające się ataki objawów neurologicznych, takich jak trudności z chodzeniem, zaburzenia widzenia czy problemy z utrzymaniem równowagi. Objawy te mogą całkowicie ustąpić po rzucie, jednak z czasem niektóre problemy mogą się utrzymywać, prowadząc do niepełnosprawności fizycznej.

Jaki jest skład Teriflunomide Viatris, jakie substancje zawiera?

Każda tabletka powlekana zawiera 14 mg teryflunomidu jako substancję czynną. Pozostałe składniki to:

• Rdzeń tabletki: laktoza jednowodna, skrobia kukurydziana, celuloza mikrokrystaliczna, sodu karboksymetyloskrobia (typ A), hydroksypropyloceluloza, magnezu stearynian, krzemionka koloidalna bezwodna
• Otoczka tabletki: hypromeloza, tytanu dwutlenek, talk, makrogol 6000, indygotyna (lak aluminiowy)

Jak dawkować Teriflunomide Viatris?

Dawkowanie leku Teriflunomide Viatris jest zróżnicowane w zależności od wieku i masy ciała pacjenta:

• Dorośli: Zalecana dawka to jedna tabletka 14 mg przyjmowana raz na dobę
• Dzieci i młodzież (w wieku 10 lat i starsze):
  • Masa ciała powyżej 40 kg: jedna tabletka 14 mg raz na dobę
  • Masa ciała mniejsza lub równa 40 kg: jedna tabletka 7 mg raz na dobę

Lek można przyjmować o dowolnej porze dnia, podczas posiłku lub niezależnie od niego. Tabletkę należy połykać w całości, popijając wodą. Leczenie powinno być prowadzone pod nadzorem lekarza doświadczonego w terapii stwardnienia rozsianego.

Co zrobić w przypadku przedawkowania Teriflunomide Viatris?

W przypadku zastosowania większej niż zalecana dawki leku należy natychmiast skontaktować się z lekarzem. Mogą wystąpić działania niepożądane podobne do znanych działań ubocznych leku. W przypadku pominięcia dawki nie należy stosować dawki podwójnej – należy przyjąć kolejną dawkę zgodnie z ustalonym schematem dawkowania.

Co mogę jeść i pić podczas stosowania Teriflunomide Viatris – czy mogę spożywać alkohol?

Teriflunomide Viatris można przyjmować niezależnie od posiłków. Należy zachować szczególną ostrożność w przypadku spożywania alkoholu podczas terapii, ponieważ lek może wpływać na czynność wątroby. Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby i/lub spożywający duże ilości alkoholu powinni być szczególnie monitorowani przez lekarza prowadzącego.

Czy można stosować Teriflunomide Viatris w okresie ciąży i karmienia piersią?

Leku Teriflunomide Viatris nie wolno stosować w okresie ciąży ani podczas karmienia piersią. Kobiety w wieku rozrodczym muszą stosować skuteczną metodę antykoncepcji podczas leczenia oraz przez 2 lata po jego zakończeniu. W przypadku planowania ciąży należy poinformować o tym lekarza, ponieważ konieczne jest upewnienie się, że lek został wystarczająco usunięty z organizmu przed próbą zajścia w ciążę.

Jakie są skutki uboczne Teriflunomide Viatris?

Podczas stosowania leku Teriflunomide Viatris mogą wystąpić następujące działania niepożądane:

• Bardzo często występujące:
  • Ból głowy
  • Biegunka, nudności
  • Podwyższona aktywność enzymów wątrobowych
  • Przerzedzenie włosów
• Często występujące:
  • Infekcje górnych dróg oddechowych, grypa, zakażenia układu moczowego
  • Zakażenia wirusem opryszczki
  • Zmiany w morfologii krwi
  • Niepokój, uczucie mrowienia, drętwienia
  • Podwyższone ciśnienie krwi
  • Bóle mięśni i stawów

Czy mogę łączyć Teriflunomide Viatris z innymi lekami?

Teriflunomide Viatris może wchodzić w interakcje z wieloma lekami. Szczególną uwagę należy zwrócić na:

• Leki immunosupresyjne (leflunomid, metotreksat)
• Antybiotyki (ryfampicyna)
• Leki przeciwpadaczkowe (karbamazepina, fenobarbital, fenytoina)
• Leki przeciwcukrzycowe (repaglinid, pioglitazon)
• Leki przeciwzakrzepowe (warfaryna)
• Doustne środki antykoncepcyjne
• Statyny stosowane w leczeniu wysokiego cholesterolu