Absimky zawiera ustekinumab, przeciwciało monoklonalne, które celowo łączy się z określonymi białkami w organizmie, zmniejszając stan zapalny. Stosuje się go w leczeniu łuszczycy plackowatej u dorosłych i dzieci od 6 roku życia, oraz łuszczycowego zapalenia stawów i umiarkowanej do ciężkiej choroby Crohna i wrzodziejącego zapalenia jelita grubego u dorosłych. Absimky pomaga zmniejszać objawy tych chorób zapalnych, poprawiając stan zdrowia i komfort życia pacjentów.
Eksunbi zawiera ustekinumab, przeciwciało monoklonalne, które osłabia część układu odpornościowego. Stosowany w leczeniu łuszczycy plackowatej u dorosłych oraz dzieci od 6 lat, łuszczycowego zapalenia stawów, umiarkowanej do ciężkiej choroby Crohna i wrzodziejącego zapalenia jelita grubego. Pomaga zmniejszyć stan zapalny i inne objawy chorób zapalnych skóry, stawów oraz jelit.
Lek Fymskina to nowoczesny preparat medyczny zawierający substancję czynną ustekinumab, która jest przeciwciałem monoklonalnym. Przeciwciała te mają zdolność do precyzyjnego rozpoznawania i łączenia się z określonymi białkami w ludzkim organizmie. Fymskina jest klasyfikowana jako lek immunosupresyjny, co oznacza, że osłabia część układu odpornościowego.
Jest stosowany w leczeniu różnych chorób zapalnych, takich jak łuszczyca plackowata (zarówno u dorosłych, jak i dzieci powyżej 6 roku życia), łuszczycowe zapalenie stawów u dorosłych, umiarkowana do ciężkiej postać choroby Crohna u dorosłych oraz umiarkowane do ciężkie wrzodziejące zapalenie jelita grubego u dorosłych.
Imuldosa zawiera ustekinumab, przeciwciało monoklonalne, które rozpoznaje i wiąże się z określonymi białkami w organizmie, zmniejszając stan zapalny. Jest stosowany w leczeniu łuszczycy plackowatej u dorosłych i dzieci od 6 roku życia, łuszczycowego zapalenia stawów oraz umiarkowanej do ciężkiej postaci choroby Crohna u dorosłych. Imuldosa pomaga zmniejszyć objawy chorób zapalnych skóry, stawów i jelit, poprawiając jakość życia pacjentów i spowalniając postęp uszkodzeń stawów.
Lek Otulfi zawiera substancję czynną ustekinumab, która jest przeciwciałem monoklonalnym. Przeciwciała te rozpoznają i łączą się z określonymi białkami w organizmie. Otulfi należy do leków immunosupresyjnych, które osłabiają część układu odpornościowego.
Lek Pyzchiva zawiera ustekinumab, przeciwciało monoklonalne, które osłabia część układu odpornościowego. Stosowany jest w leczeniu łuszczycy plackowatej u dorosłych i dzieci od 6. roku życia, łuszczycowego zapalenia stawów u dorosłych oraz choroby Crohna o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego u dorosłych. Pyzchiva zmniejsza stan zapalny i inne objawy tych chorób, poprawiając jakość życia pacjentów.
oyvolma to lek immunosupresyjny zawierający ustekinumab – przeciwciało monoklonalne, które łączy się specyficznie z określonymi białkami w organizmie. Preparat jest przeznaczony do leczenia choroby Crohna oraz wrzodziejącego zapalenia jelita grubego o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego u pacjentów dorosłych. Lek stosuje się w przypadkach, gdy dotychczasowa terapia okazała się nieskuteczna lub nietolerowana przez pacjenta.
Stelara to lek immunosupresyjny, który zawiera substancję czynną ustekinumab. Jest to ludzkie przeciwciało monoklonalne IgG1κ, które wiąże się z podjednostką białkową p40 cytokin IL-12 i IL-23, hamując ich aktywność. Lek jest wydawany na receptę do zastrzeżonego stosowania. Stosowany jest w leczeniu umiarkowanych i ciężkich postaci łuszczycy plackowatej u dorosłych i dzieci w wieku powyżej 6 lat, łuszczycowego zapalenia stawów u dorosłych, a także umiarkowanej i ciężkiej czynnej postaci choroby Leśniowskiego i Crohna oraz wrzodziejącego zapalenia jelita grubego u dorosłych.
Steqeyma zawiera ustekinumab, przeciwciało monoklonalne, które osłabia część układu odpornościowego. Stosowany jest w leczeniu chorób zapalnych, takich jak łuszczyca plackowata (u dorosłych oraz dzieci od 6 lat), łuszczycowe zapalenie stawów i umiarkowana do ciężkiej choroba Crohna. Pomaga zmniejszyć stan zapalny i inne objawy chorób skóry, stawów oraz jelit.
Jakie są wskazania? Na co stosowany jest ? to nowoczesny lek immunosupresyjny zawierający ustekinumab – przeciwciało monoklonalne, które odgrywa kluczową rolę w leczeniu chorób zapalnych jelit. Substancja czynna należy do grupy białek, które rozpoznają i łączą się specyficznie z określonymi białkami w organizmie człowieka, wpływając na funkcjonowanie układu odpornościowego. Lek jest przeznaczony do leczenia choroby Crohna o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego u dorosłych oraz dzieci
Uzpruvo to lek immunosupresyjny zawierający ustekinumab, stosowany w leczeniu łuszczycy plackowatej u dorosłych oraz dzieci i młodzieży od 6. roku życia, łuszczycowego zapalenia stawów u dorosłych oraz umiarkowanej do ciężkiej choroby Crohna. Działa, zmniejszając stan zapalny oraz łagodząc objawy tych chorób, poprawiając jakość życia pacjentów.
Lek WEZENLA zawiera ustekinumab, przeciwciało monoklonalne, i należy do grupy leków immunosupresyjnych, które osłabiają część układu odpornościowego. Stosowany jest w leczeniu umiarkowanej do ciężkiej postaci choroby Crohna u dorosłych, zwłaszcza gdy inne leki są nieskuteczne lub nietolerowane. WEZENLA pomaga zmniejszyć objawy choroby Crohna poprzez rozpoznawanie i łączenie się z określonymi białkami w organizmie.
Yesintek to lek immunosupresyjny z ustekinumabem – przeciwciałem monoklonalnym, które precyzyjnie działa na specyficzne białka w organizmie. Stosowany w leczeniu umiarkowanej i ciężkiej choroby Crohna, pomaga złagodzić objawy u pacjentów, którzy nie reagują na inne terapie.
Ustekinumab to jeden z najnowocześniejszych leków biologicznych, który rewolucjonizuje podejście do leczenia chorób autoimmunologicznych. Jest to w pełni ludzkie przeciwciało monoklonalne, które jako pierwsze selektywnie hamuje interleukiny IL-12 i IL-23 – kluczowe białka odpowiedzialne za rozwój procesów zapalnych w organizmie. Dzięki unikalnemu mechanizmowi działania ustekinumab znajduje zastosowanie w leczeniu łuszczycy plackowatej, łuszczycowego zapaleniastawów, choroby Crohna i wrzodziejącego zapalenia jelita grubego. Ten przełomowy lek oferuje pacjentom nową nadzieję na skuteczne kontrolowanie objawów i osiągnięcie długoterminowej remisji, szczególnie w przypadkach gdy konwencjonalne terapie okazały się nieskuteczne. Współczesne badania kliniczne potwierdzają wysoką skuteczność i korzystny profil bezpieczeństwa ustekinumabu, czyniąc go jedną z najważniejszych opcji terapeutycznych w immunologii i gastroenterologii.
Ustekinumab jest w pełni ludzkim przeciwciałem monoklonalnym klasy IgG1κ, które wiąże się z podjednostką p40 interleukiny 12 i 23, zapobiegając ich wiązaniu z receptorem IL-12Rβ1 wyrażonym na powierzchni komórek immunologicznych. Poprzez blokowanie IL-12 i IL-23 od wiązania z receptorem IL-12Rβ1, ustekinumab może skutecznie neutralizować ludzką sygnalizację komórkową mediowaną przez IL-12 i IL-23, aktywację i produkcję cytokin.
Mechanizm działania ustekinumabu opiera się na przerwaniu kaskady zapalnej poprzez targetowanie dwóch kluczowych szlaków immunologicznych. IL-12 indukuje różnicowanie naiwnych komórek T CD4+ w komórki Th1, które produkują proinflammatoryjne cytokiny, w szczególności interferon-γ i TNF-α. IL-23 z kolei odpowiada za aktywację komórek Th17, które wytwarzają szerszy profil cytokin zapalnych, w tym TNF-α, IL-17A, IL-17F i IL-22.
Ustekinumab nie może wiązać się z endogenną IL-12 lub IL-23, która jest już związana z kompleksami receptorów. Dlatego ustekinumab prawdopodobnie nie będzie pośredniczył w funkcjach efektorowych Fc, takich jak ADCC lub CDC. Ta specyficzność działania przekłada się na mniejsze ryzyko niepożądanych reakcji immunologicznych w porównaniu z innymi lekami biologicznymi.
W badaniach PHOENIX 1 i 2, znacznie więcej pacjentów osiągnęło odpowiedź PASI 75 w 12. tygodniu przy stosowaniu ustekinumabu 45 mg (67,1% i 66,7% odpowiednio) lub 90 mg (66,4% i 75,7% odpowiednio) niż przy podawaniu placebo (3,1% i 3,7% odpowiednio). Skuteczność ustekinumabu w dawce 45 lub 90 mg była lepszy niż w przypadku wysokiej dawki etanerceptu w okresie 12 tygodni u pacjentów z łuszczycą.
W bezpośrednim porównaniu z etanerceptem w badaniu ACCEPT, 67,5% pacjentów otrzymujących 45 mg ustekinumabu i 73,8% pacjentów otrzymujących 90 mg osiągnęło co najmniej 75% poprawę w skali PASI w 12. tygodniu, w porównaniu z 56,8% tych, którzy otrzymywali etanercept.
W badaniach UNITI-1 i UNITI-2 częstość odpowiedzi w 6. tygodniu wśród pacjentów otrzymujących dożylny ustekinumab w dawce 130 mg lub około 6 mg na kilogram była znacznie wyższa niż wśród pacjentów otrzymujących placebo (w UNITI-1: 34,3%, 33,7% i 21,5% odpowiednio; w UNITI-2: 51,7%, 55,5% i 28,7% odpowiednio).
W badaniu obejmującym pacjentów z umiarkowanie do ciężko aktywnym wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego, ustekinumab był bardziej skuteczny niż placebo w indukowaniu i utrzymywaniu remisji. Ustekinumab może być przepisywany wyłącznie przez specjalistę w szpitalu i jest rekomendowany gdy standardowe leczenie lub inne leki biologiczne nie działają lub przestały działać.
W badaniu PSUMMIT, 42% pacjentów w grupie otrzymującej ustekinumab osiągnęło odpowiedź ACR 20 w 24. tygodniu, w porównaniu z 14% w grupie placebo. Więcej pacjentów w grupie ustekinumabu osiągnęło również odpowiedź ACR 50 (25% vs 7%) i ACR 70 (11% vs 0%) w 12. tygodniu.
Dla pacjentów ważących 100 kg lub mniej: 45 mg podskórnie początkowo, następnie kolejna iniekcja po czterech tygodniach, a następnie co 12 tygodni. Dla pacjentów ważących ponad 100 kg: 90 mg podskórnie początkowo, następnie kolejna iniekcja po czterech tygodniach, a następnie co 12 tygodni.
Pierwsza dawka to pojedyncza infuzja dożylna podawana na podstawie masy ciała: 260 mg (masa ciała ≤55 kg), 390 mg (masa ciała >55 kg do ≤85 kg) i 520 mg (masa ciała >85 kg). Następnie 90 mg podskórnie osiem tygodni po początkowej podaży dożylnej i co osiem tygodni po tym.
Dla dzieci w wieku ≥6 lat z łuszczycą: masa ciała <60 kg: 0,75 mg/kg podskórnie w tygodniach 0 i 4, następnie co 12 tygodni; masa ciała 60-100 kg: 45 mg podskórnie w tygodniach 0 i 4, następnie co 12 tygodni; masa ciała >100 kg: 90 mg podskórnie w tygodniach 0 i 4, następnie co 12 tygodni.
Najczęstsze działania niepożądane obejmują infekcje górnych dróg oddechowych, ból głowy, zmęczenie, nudności, wymioty, zapalenie nosogardła, rumień w miejscu wkłucia, kandydozę sromu i pochwy/infekcję grzybiczą, zapalenie oskrzeli, świąd, infekcję dróg moczowych, zapalenie zatok, ból brzucha, gorączkę i biegunkę.
Najczęstsze działania niepożądane to zawroty głowy, ból gardła, ból stawów, bóle głowy, nudności i bolesność wokół miejsca wkłucia. Ponieważ ustekinumab wpływa na system immunologiczny, istnieje większe prawdopodobieństwo rozwoju infekcji.
Działania niepożądane, które należy zgłosić zespołowi opieki tak szybko, jak to możliwe, obejmują: reakcje alergiczne, zmiany skórne takie jak nowy nарост, owrzodzenie, które się nie goi, lub zmiana w znamieniu, suchy kaszel, duszność lub trudności w oddychaniu, infekcje oraz nagły i silny ból głowy, splątanie, zmiana widzenia, drgawki.
Ustekinumab jest dobrze tolerowanym lekiem o korzystnym profilu bezpieczeństwa. Nie obserwowano toksyczności związanej z dawką ani toksyczności skumulowanej w badaniach obserwacyjnych. Analiza zbiorczego bezpieczeństwa przez 5 lat w chorobie Crohna i 4 lata w wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego wykazała stabilny profil bezpieczeństwa.
| Kategoria działań niepożądanych | Częstość występowania | Szczegóły |
|---|---|---|
| Infekcje górnych dróg oddechowych | Bardzo częste (>10%) | Najczęstsze działanie niepożądane |
| Ból głowy | Częste (1-10%) | Zwykle łagodny i przejściowy |
| Reakcje w miejscu wkłucia | Częste (1-10%) | Rumień, swelling, ból |
| Poważne infekcje | Rzadkie (<1%) | Wymagają natychmiastowej uwagi medycznej |
W leczeniu farmakologicznym łuszczycy plackowatej stosuje się szeroki wachlarz substancji czynnych. Oprócz ustekinumabu, który blokuje interleukiny IL-12 i IL-23, wykorzystuje się również inne leki biologiczne. Adalimumab, infliksymab i etanercept należą do grupy inhibitorów TNF-α i są szeroko stosowane w terapii pierwszej linii. Nowsze opcje terapeutyczne obejmują sekulkinumab (inhibitor IL-17A), iksekizumab (inhibitor IL-17A) oraz ryzankizumab i guzelkumab (selektywne inhibitory IL-23).
W leczeniu choroby Crohna i wrzodziejącego zapalenia jelita grubego stosuje się kilka klas leków. Konwencjonalne leczenie obejmuje mesalazynę, sulfasalazynę, azatioprynę, merkaptopurynę i metotreksat. W terapii biologicznej, oprócz ustekinumabu, wykorzystuje się adalimumab, infliksymab, golimumab (inhibitory TNF-α) oraz wedolizumab (inhibitor integryny α4β7). W ciężkich przypadkach stosuje się również tofacytynib (inhibitor JAK).
Farmakoterapia łuszczycowego zapalenia stawów opiera się na podobnych zasadach jak w przypadku łuszczycy. Standardowe leki modyfikujące przebieg choroby (DMARDs) obejmują metotreksat, sulfasalazynę i leflunomid. W terapii biologicznej stosuje się inhibitory TNF-α (adalimumab, etanercept, infliksymab, golimumab, certolizumab pegol), inhibitory IL-17 (sekulkinumab, iksekizumab) oraz inhibitory IL-12/23 i IL-23 (ustekinumab, guzelkumab, ryzankizumab).
Ustekinumab może obniżyć odporność organizmu i istnieje szansa, że można zarazić się infekcją, którą ma zapobiegać szczepionka. Ponadto inne osoby mieszkające w gospodarstwie domowym nie powinny przyjmować doustnej szczepionki przeciwko polio. Przed rozpoczęciem terapii pacjenci powinni otrzymać wszystkie odpowiednie dla wieku szczepienia zgodnie z aktualnymi wytycznymi.
Główne przeciwwskazania obejmują:
Ustekinumab to lek stosowany długoterminowo. Ponieważ jest to leczenie długoterminowe, może minąć do sześciu miesięcy, zanim zaczniesz odczuwać korzyści. Pacjenci zazwyczaj kontynuują terapię tak długo, jak lek pozostaje skuteczny i dobrze tolerowany.
Ustekinumab może być stosowany podczas ciąży. Na podstawie ograniczonych danych u ludzi nie ma oczekiwanego ryzyka szkody dla płodu, a teratogenność nie została wykazana w badaniach na zwierzętach przy dawkach do 100 razy przekraczających maksymalną zalecaną dawkę dla człowieka. Jednak decyzja o kontynuacji leczenia powinna być zawsze podjęta po konsultacji z lekarzem specjalistą.
Możesz zacząć czuć się lepiej już po 3 tygodniach od rozpoczęcia ustekinumabu. Ale większość ludzi, którzy reagują na ustekinumab, zaczyna czuć się lepiej w ciągu 6 do 8 tygodni. U niektórych osób może to potrwać do 16 tygodni.
Ponieważ ustekinumab jest lekiem biologicznym, który hamuje normalne funkcjonowanie układu immunologicznego, teoretycznie istnieje zwiększone ryzyko infekcji i dowody kliniczne infekcji powinny być oceniane przy każdej wizycie kontrolnej. Dlatego tak ważne jest regularne monitorowanie stanu pacjenta.
Podczas leczenia ustekinumabem i po jego zaprzestaniu nie należy przyjmować żadnych szczepień (zwłaszcza szczepionek żywych) bez zgody lekarza. Szczepionki inaktywowane mogą być podawane, ale ich skuteczność może być obniżona.
Rutynowe badania krwi: morfologia krwi, mocznik i elektrolity, testy czynności wątroby i markery zapalne (CRP/OB) powinny być sprawdzane co około 4 do 6 miesięcy. Przed rozpoczęciem leczenia konieczne jest wykluczenie gruźlicy, wirusowego zapalenia wątroby i HIV.
Ustekinumab zazwyczaj nie powoduje bezpośredniego zwiększenia masy ciała. Jednak poprawa stanu zdrowia i apetytu związana z kontrolą choroby może prowadzić do odzyskania prawidłowej masy ciała u pacjentów, którzy wcześniej odchudzili się z powodu choroby.
Zaleca się przechowywanie nieotwartych fiolek i wypełnionych strzykawek w lodówce. Nie zamrażać. Przechowywać ten lek w oryginalnym kartonie. Chronić przed światłem. Przechowywać fiolki w pozycji pionowej. Lek może być również przechowywany w temperaturze pokojowej przez ograniczony czas zgodnie z instrukcją producenta.
