Mięta – informacje w pigułce (podsumowanie farmaceuty)
Mięta – roślina o właściwościach leczniczych, stosowana głównie w dolegliwościach przewodu pokarmowego. Wyróżniamy kilka odmian mięty, lecz najbardziej znaną jest mięta pieprzowa. Właściwości lecznicze wykazują liście, w których znajduje się olejek eteryczny (w nim mentol), a także garbniki, flawonoidy i kwasy fenolowe. Mięta pobudzając czynności wydzielnicze wątroby i żołądka, zwiększa ilość żółci i kwasu żołądkowego. Dzięki temu poprawia się trawienie i wchłanianie składników pokarmowych w jelitach. Ponadto mięta działa rozkurczowo na mięśnie układu trawiennego. Stosowana głównie w postaci naparu w zaburzeniach przewodu pokarmowego takich jak niestrawność, ból brzucha, wzdęcia i uczucie pełności po posiłku.
Olejek miętowy stosowany jest w formie inhalacji oraz jako składnik tabletek do ssania na gardło ze względu na działanie przeciwbakteryjne. Znalazł również zastosowanie w kosmetykach, działając odświeżająco i pozostawiając uczucie chłodu.
Możliwe działania niepożądane: występują niezwykle rzadko. Mięta w postaci kropli spożyta w zbyt dużej ilości może powodować wymioty, biegunkę, senność, ospałość i apatię, a w postaci naparu powodować działanie przeczyszczające. Użycie olejku miętowego na skórę, może wywołać skórne reakcje alergiczne, dlatego zaleca się jego rozcieńczenie.
Opracowanie: Aleksandra Rutkowska – technik farmaceutyczny – nr dyplomu T/50033363/10
Od bólu brzucha do migreny – jak mięta wspiera zdrowie pacjenta
Mięta należy do najbardziej rozpoznawalnych i cenionych roślin leczniczych na świecie, towarzysząc ludzkości od tysiącleci w walce z różnorodnymi dolegliwościami zdrowotnymi. Ta aromatyczna bylina z rodziny jasnotowatych (Lamiaceae) zyskała szczególne uznanie dzięki swojemu charakterystycznemu, orzeźwiającemu zapachowi i wszechstronnym właściwościom terapeutycznym. Współcześnie na szczególną uwagę zasługują dwa gatunki – mięta pieprzowa (Mentha piperita) oraz mięta polna (Mentha arvensis), które stanowią fundament nowoczesnej fitoterapii i farmakoterapii opartej na substancjach pochodzenia roślinnego.
Mięta pieprzowa, znana również jako mięta lekarska, powstała jako hybryd mięty wodnej i mięty zielonej, co czyni ją gatunkiem o wyjątkowo bogatym profilu chemicznym. Z kolei mięta polna, występująca naturalnie w środowisku europejskim i azjatyckim, charakteryzuje się wysokim stężeniem naturalnego mentolu, co predysponuje ją do szczególnych zastosowań terapeutycznych. Obie odmiany zawierają cenne olejki eteryczne, flawonoidy, garbniki oraz kompleks substancji bioaktywnych, które odpowiadają za ich udokumentowane działanie przeciwskurczowe, wiatropędne, przeciwbakteryjne oraz przeciwzapalne.
W praktyce medycznej mięta znajduje zastosowanie przede wszystkim w leczeniu zaburzeń układu pokarmowego, gdzie jej właściwości rozkurczowe i stymulujące wydzielanie soków trawiennych przynoszą pacjentom znaczną ulgę w objawach niestrawności, wzdęć czy zespołu jelita drażliwego. Mentol, główny składnik aktywny olejków miętowych, wykazuje również właściwości analgetyczne i chłodzące, co czyni preparaty miętowe cennym narzędziem w terapii bólów mięśniowych, napięciowych bólów głowy oraz dolegliwości górnych dróg oddechowych. Współczesna farmakologia wykorzystuje mięte w postaci różnorodnych form leczniczych – od tradycyjnych naparów i kropli miętowych, przez kapsułki zawierające standaryzowane ekstrakty, po zewnętrzne preparaty maściowe i żelowe.
Jednak pomimo swojej naturalnej proweniencji i długiej historii bezpiecznego stosowania, mięta nie jest pozbawiona przeciwwskazań i potencjalnych działań niepożądanych. Szczególną ostrożność powinny zachować osoby cierpiące na refluks żołądkowo-przełykowy, kobiety w ciąży oraz małe dzieci, u których intensywne działanie mentolu może wywoływać niepożądane reakcje. Dlatego też, jak w przypadku każdej terapii, również stosowanie preparatów miętowych wymaga rozważnego podejścia, uwzględniającego indywidualne potrzeby pacjenta oraz potencjalne interakcje z innymi stosowanymi lekami.
Charakterystyka botaniczna i składniki aktywne mięty
Mięta pieprzowa (Mentha piperita) to wieloletnia roślina z rodziny jasnotowatych, która osiąga wysokość od 30 do 90 cm. Charakteryzuje się ciemnozielonymi, lancetowatymi liśćmi oraz drobnymi, fioletowymi kwiatami zeranymi w kłosowate kwiatostany. Jako gatunek hybrydowy, powstały z krzyżowania mięty nadwodnej z miętą zieloną, wykazuje wyjątkowo wysoką zawartość olejków eterycznych.
Mięta polna (Mentha arvensis), zwana także miętą dziką lub łąkową, występuje naturalnie niemal na całym świecie – od Europy, przez Azję, po północną Afrykę. Jest rośliną wieloletnią osiągającą do 60 cm wysokości, która uwielbia wilgotne łąki, brzegi zbiorników wodnych i pola uprawne. W Polsce jest pospolita na całej powierzchni kraju.
Składniki bioaktywne i ich działanie
Najważniejszymi składnikami aktywnymi mięty są: mentol – główny składnik olejku eterycznego odpowiedzialny za charakterystyczny chłodzący efekt, działa znieczulająco, przeciwbakteryjnie i przeciwwirusowo; flawonoidy działające przeciwutleniająco i przeciwzapalnie, w tym luteolina, hesperydyna i eriocytryna; garbniki o właściwościach ściągających i przeciwbakteryjnych; kwas rozmarynowy działający przeciwzapalnie i przeciwutleniająco.
Mięta polna charakteryzuje się szczególnie wysoką zawartością mentolu (35-45%) oraz mentonu (około 15%), co czyni ją jednym z najbogatszych naturalnych źródeł tych związków aktywnych.
Właściwości lecznicze i mechanizm działania
Działanie na układ pokarmowy
Mięta wykazuje szerokie zastosowanie w zaburzeniach układu pokarmowego. Zwiększa wydzielanie soku żołądkowego, pobudza wytwarzanie żółci i usprawnia funkcjonowanie jelit. Działa rozkurczowo na mięśnie gładkie przewodu pokarmowego, reguluje perystaltykę jelit i działa wiatropędnie, eliminując wzdęcia i dyskomfort.
Składniki aktywne mięty stymulują wydzielanie żółci oraz soków trawiennych, ułatwiając rozkład tłuszczów i przyswajanie składników odżywczych. Działają rozluźniająco na mięśnie gładkie jelit, łagodząc wzdęcia, skurcze, uczucie pełności czy bóle brzucha.
Właściwości przeciwbólowe i przeciwzapalne
Dzięki właściwościom przeciwbólowym i relaksującym, mięta pieprzowa łagodzi bóle menstruacyjne, napięciowe bóle głowy, a także objawy stresu i zmęczenia psychicznego. Może również poprawiać jakość snu oraz łagodzić napięcia nerwowe.
Mentol działa miejscowo znieczulająco, co oznacza, że może skutecznie łagodzić ból. Badania wykazały, że olejek miętowy może być równie skuteczny w łagodzeniu napięciowych bólów głowy jak niektóre leki przeciwbólowe dostępne bez recepty.
Działanie na układ oddechowy
Mięta pieprzowa pomaga w leczeniu infekcji górnych dróg oddechowych, przeziębienia i kataru. Olejek eteryczny skutecznie pomaga w odkrztuszaniu zalegającej wydzieliny. Mentol działa również jako środek ułatwiający oddychanie poprzez stymulację receptorów chłodu w drogach oddechowych.
Zastosowania kliniczne mięty
Wskazanie |
Główne działanie |
Forma zastosowania |
Zaburzenia trawienia |
Rozkurczowe, wiatropędne |
Napary, krople, kapsułki |
Zespół jelita drażliwego |
Przeciwskurczowe |
Kapsułki enteryczne z olejkiem |
Bóle mięśniowe |
Przeciwbólowe, chłodzące |
Maści, żele |
Infekcje dróg oddechowych |
Wykrztuśne, antyseptyczne |
Inhalacje, syropy |
Bóle głowy |
Analgetyczne |
Olejek do aplikacji miejscowej |
Zastosowanie w gastroenterologii
W medycynie mięta pieprzowa znajduje szczególne zastosowanie w leczeniu zespołu jelita drażliwego (IBS), gdzie działa poprzez rozluźnianie mięśni gładkich jelit, zmniejszając ból i dyskomfort. Preparaty miętowe są również skuteczne w niestrawności z zaburzeniami wydzielania soków trawiennych oraz w nieżycie żołądka.
Mięta może być stosowana w schorzeniach wątroby i dróg żółciowych, zapaleniu pęcherzyka żółciowego, a także w lekkiej niewydolności wątroby i zmniejszonym wytwarzaniu żółci. Współczesna fitoterapia poleca jej stosowanie pomocniczo w kamicy żółciowej i żółtaczce.
Zastosowanie w dermatologii i ortopedii
Zewnętrznie mięta pieprzowa wykorzystywana jest przede wszystkim w postaci olejku eterycznego przy bólach mięśniowych i stawowych, swędzeniu skóry, opryszczce, łupieżu czy ukąszeniach owadów. Dzięki działaniu chłodzącemu i przeciwzapalnemu jest składnikiem licznych maści i żeli chłodzących.
Leczenie farmakologiczne z wykorzystaniem mięty
W polskiej praktyce farmaceutycznej dostępnych jest szereg preparatów zawierających substancje czynne pochodzące z mięty. Tradycyjne Krople miętowe zawierają macerat etanolowo-wodny z liści mięty pieprzowej i olejek z mięty pieprzowej, przygotowany zgodnie z recepturą Farmakopei Polskiej VI.
Substancje czynne i preparaty farmaceutyczne
Najważniejszą substancją czynną stosowaną w polskich preparatach jest mentol – naturalny związek organiczny pozyskiwany z mięty. Mentol wykazuje działanie znieczulające, przeciwbólowe, chłodzące i przeciwświądowe. Poprzez podrażnienie zakończeń nerwowych w skórze wykazuje miejscowe działanie znieczulające oraz przeciwzapalne.
Popularne preparaty zawierające substancje miętowe dostępne w polskich aptekach to:
- Krople miętowe – zawierające nalewkę miętową z co najmniej 5% olejku miętowego
- Preparaty zewnętrzne – maści i żele z mentolem do stosowania na skórę
- Pastylki do ssania – z mentolem i olejkami eteretycznymi
- Kapsułki enteryczne – z olejkiem miętowym do leczenia IBS
- Syropy i krople – zawierające mentol jako środek ułatwiający oddychanie
Mentol występuje w preparatach złożonych stosowanych miejscowo na skórę, gdzie zwiększa wchłanianie innych substancji czynnych jak salicylan metylu. Stosowany na skórę ma bezpośredni wpływ na skórne termoreceptory zimna, powodując uczucie chłodu oraz efekt znieczulenia.
Preparaty na układ kostno-stawowy
W maściach na ból mięśni mentol działa chłodząco i łagodząco, przynosząc ulgę w bólu poprzez stymulację receptorów zimna. Często stosuje się go w połączeniu z kamforą, która ma właściwości przeciwzapalne i pomaga zmniejszyć obrzęk oraz zaczerwienienie.
Formy podawania i dawkowanie
Napary i herbatki
Aby sporządzić napar z mięty pieprzowej, wystarczy jedną łyżkę suszu (około 2,5 g) zalać szklanką wrzątku (250 ml) i parzyć pod przykryciem przez około 10 minut. Taki napar najlepiej pić świeżo przygotowany, trzy razy dziennie.
Parzenie mięty powinno trwać około 5-6 minut. Suszone ziele mięty lub świeżą miętę należy zalać wrzątkiem i przykryć. Dopiero wtedy pod wpływem działania wody i temperatury zostaną uwolnione wonne i bioaktywne składniki mięty.
Preparaty farmaceutyczne
Preparaty farmaceutyczne z miętą należy stosować zgodnie z zaleceniami producenta i farmaceuty. Krople miętowe stosuje się tradycyjnie w łagodnych dolegliwościach trawiennych, takich jak niestrawność i wzdęcia oraz pomocniczo w stanach skurczowych w obrębie jelit.
Przeciwwskazania i działania niepożądane
Główne przeciwwskazania
Do przeciwwskazań stosowania mięty należą: refluks żołądkowo-przełykowy – mięta pieprzowa może nasilać zgagę; ciąża i karmienie piersią – nadmierne spożycie może mieć wpływ na gospodarkę hormonalną; małe dzieci – olejek miętowy nie jest zalecany dla dzieci poniżej 4. roku życia.
Nie należy stosować mięty w chorobach dróg żółciowych, np. w zapaleniu dróg żółciowych czy kamicy żółciowej.
Działania niepożądane
Nadmierne spożycie mięty pieprzowej może prowadzić do bólów brzucha i zgagi. Stosowanie olejku eterycznego bez odpowiedniego rozcieńczenia może powodować podrażnienia skóry i błon śluzowych, objawiające się pieczeniem, zaczerwienieniem i podrażnieniem.
Przedawkowanie mięty może prowadzić do objawów trawiennych, takich jak biegunki, wymioty lub nudności. Może również skutkować pojawieniem się wysypki i swędzących zmian na skórze.
Szczególne populacje pacjentów
U niemowląt i małych dzieci preparatów z olejkiem miętowym nie należy stosować bezpośrednio w obszarze nosa oraz piersi, ze względu na możliwość wystąpienia skurczu krtani i oskrzeli wskutek działania mentolu.
Mięta pieprzowa nie powinna być stosowana podczas karmienia piersią. Mentol zawarty w olejku eterycznym może być powodem zahamowania laktacji.
Interakcje z lekami
Mentol może obniżać ciśnienie krwi, co może potęgować działanie leków na nadciśnienie, dlatego osoby przyjmujące takie leki powinny zachować ostrożność. Mięta pieprzowa może wchodzić w interakcje z niektórymi lekami i ziołami, co może wpływać na skuteczność leczenia lub powodować działania niepożądane.
Zastosowanie w aromaterapii i kosmetyce
W aromaterapii olejek miętowy stosowany jest w masażu i inhalacjach, poprawiając koncentrację, redukując napięcie i działając orzeźwiająco. W kosmetyce znajduje zastosowanie w preparatach do pielęgnacji skóry, zwłaszcza tłustej i problematycznej.
Mięta pieprzowa to podstawowy składnik past do zębów. Ponadto wchodzi w skład kosmetyków do mycia ciała, szamponów, płynów do płukania ust oraz balsamów do pielęgnacji ust. Jako kosmetyk odświeża oddech, chroni skórę przed starzeniem, ogranicza łupież i reguluje pracę gruczołów łojowych.
Czy można pić miętę codziennie?
Picie mięty codziennie jest bezpieczne dla większości osób, jednak warto zachować umiar. Nawet dobra mięta stosowana bez umiaru może zaszkodzić. Należy zwrócić uwagę na indywidualną tolerancję i ewentualne przeciwwskazania.
Czy mięta pomaga na zespół jelita drażliwego?
Tak, olejek miętowy jest często stosowany w leczeniu zespołu jelita drażliwego (IBS). Działa poprzez rozluźnianie mięśni gładkich jelit, co zmniejsza ból i dyskomfort związany z tym schorzeniem.
Czy mogę stosować miętę w ciąży?
Zgodnie ze współczesną wiedzą medyczną mięta pieprzowa zaliczana jest do roślin bezpiecznych w trakcie ciąży, ale jedynie w formie herbaty i w umiarkowanych ilościach. Nie należy jednak stosować olejku miętowego ani preparatów o wysokim stężeniu mentolu.
Jakie są różnice między miętą pieprzową a polną?
Mięta polna charakteryzuje się wysokim stężeniem naturalnego mentolu, co czyni ją skuteczną w uśmierzaniu bólów mięśniowych oraz migrenowych. Mięta pieprzowa jako hybryd ma bardziej wszechstronne zastosowanie w dolegliwościach trawiennych.
Czy mięta może wywoływać alergie?
Tak, reakcje alergiczne mogą wystąpić w postaci wysypek, świądu, obrzęków, a w skrajnych przypadkach nawet anafilaksji. U osób wrażliwych kontakt rośliny ze skórą może prowadzić do reakcji uczuleniowych.
Jak długo można stosować preparaty miętowe?
Preparaty miętowe są przeznaczone do krótkotrwałego leczenia. W przypadku objawów utrzymujących się dłużej niż 3 dni, nasilających się lub pojawienia się dodatkowych objawów, należy skontaktować się z lekarzem.
Czy mięta wpływa na ciśnienie krwi?
Mentol może obniżać ciśnienie krwi, co może potęgować działanie leków na nadciśnienie. Osoby przyjmujące leki hipotensyjne powinny zachować ostrożność i skonsultować stosowanie mięty z lekarzem.
Czy można łączyć miętę z innymi ziołami?
Mięta polna najlepiej działa jako element holistycznego podejścia do zdrowia, w połączeniu z aktywnym trybem życia, zdrową dietą i relaksem. Można ją łączyć z innymi ziołami, ale warto skonsultować takie połączenia z farmaceutą lub lekarzem.
Bibliografia
- Alammar N, Wang L, Saberi B, Nanavati J, Holtmann G, Shinohara RT, Mullin GE. The impact of peppermint oil on the irritable bowel syndrome: a meta-analysis of the pooled clinical data. BMC Complement Altern Med. 2019;19(1):21. DOI: 10.1186/s12906-018-2409-0 PMID: 30654773
- Grigoleit HG, Grigoleit P. Pharmacology and preclinical pharmacokinetics of peppermint oil. Phytomedicine. 2005;12(8):612-616. DOI: 10.1016/j.phymed.2004.10.007 PMID: 16121523