Nofardom

Nofardom to lek zawierający substancję czynną klopidogrel, który należy do grupy leków przeciwpłytkowych. Klopidogrel jest prolekiem, który hamuje agregację (sklejanie) płytek krwi, co zapobiega tworzeniu się zakrzepów krwi w naczyniach krwionośnych. Lek jest stosowany w profilaktyce powikłań zakrzepowych u pacjentów z zawałem mięśnia sercowego, udarem niedokrwiennym mózgu, chorobą tętnic obwodowych oraz ostrym zespołem wieńcowym. Nofardom jest dostępny na receptę.

Nonpres

Nonpres to lek, który zawiera substancję czynną eplerenon. Należy do grupy leków nazywanych selektywnymi antagonistami aldosteronu. Leki te blokują działanie aldosteronu, substancji wytwarzanej przez organizm, która kontroluje ciśnienie tętnicze oraz czynność serca. Zwiększone stężenie aldosteronu może powodować w organizmie zmiany, które prowadzą do niewydolności serca. Nonpres jest stosowany w leczeniu niewydolności serca, aby zapobiec jej nasileniu oraz zmniejszyć liczbę hospitalizacji w przypadku niedawno przebytego zawału serca lub utrzymujących się, łagodnych objawów pomimo dotychczasowego leczenia. Lek jest dostępny na receptę.

Nortivan Neo

Nortivan Neo to lek na receptę, który zawiera walsartan. Jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz niewydolności serca. Dawkowanie leku ustala lekarz, a lek można przyjmować z posiłkiem lub bez posiłku. Przed zastosowaniem leku należy sprawdzić datę ważności podaną na opakowaniu. Lek ten został przepisany przez lekarza prowadzącego celem leczenia konkretnego schorzenia. Nie należy go odstępować innym osobom ani używać w innych okolicznościach bez konsultacji z lekarzem.

Olimestra

Olimestra to lek w postaci tabletek powlekanych, który zawiera substancję czynną olmesartan. Należy do grupy leków zwanych antagonistami receptora angiotensyny II, które obniżają ciśnienie krwi poprzez rozluźnienie naczyń krwionośnych. Lek jest stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego krwi. Olimestra jest dostępna na receptę.

Olmesartan Polpharma

Olmesartan Polpharma to lek na receptę, który należy do grupy leków zwanych antagonistami receptora angiotensyny II. Te leki rozluźniają naczynia krwionośne, co z kolei powoduje obniżenie ciśnienia krwi. Olmesartan Polpharma stosuje się do leczenia wysokiego ciśnienia tętniczego krwi (zwanym również nadciśnieniem). Wysokie ciśnienie tętnicze krwi może spowodować uszkodzenie naczyń krwionośnych narządów takich jak serce, nerki, mózg i oczy.

Orebriton

Orebriton to lek zawierający substancję czynną tikagrelor, który należy do grupy leków przeciwpłytkowych. Jest on stosowany wyłącznie u osób dorosłych, zazwyczaj w połączeniu z kwasem acetylosalicylowym, innym lekiem przeciwpłytkowym. Orebriton jest wskazany w celu zapobiegania zdarzeniom sercowo-naczyniowym u dorosłych pacjentów z ostrym zespołem wieńcowym lub z zawałem mięśnia sercowego w wywiadzie i wysokim ryzykiem zdarzeń sercowo-naczyniowych. Lek ten jest dostępny na receptę.

Orimet

Orimet to lek zawierający metoprolol, który jest wybiórczym beta-adrenolitykiem. Jego działanie polega na blokowaniu receptorów beta, głównie beta1. Lek jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, dławicy piersiowej, zaburzeń rytmu serca, zwłaszcza częstoskurczu nadkomorowego. Orimet jest dostępny na receptę.

Oriram

Oriram to lek zawierający substancję czynną ramipryl, który należy do grupy leków nazywanych inhibitorami ACE (inhibitorami enzymu konwertującego angiotensynę). Lek ten jest stosowany w celu leczenia wysokiego ciśnienia krwi, zmniejszenia ryzyka wystąpienia zawału serca lub udaru mózgu, a także zmniejszenia ryzyka lub opóźnienia pogorszenia funkcjonowania nerek u pacjentów z cukrzycą lub bez niej. Oriram jest dostępny na receptę.

Osaver

Osaver to lek na receptę, który jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego. Lek ten zawiera dwie substancje czynne: olmesartan medoxomil i hydrochlorotiazyd. Olmesartan medoxomil jest lekiem przeciwnadciśnieniowym, który pomaga rozluźnić i rozszerzyć naczynia krwionośne, co obniża ciśnienie krwi. Hydrochlorotiazyd jest lekiem moczopędnym (diuretykiem), który pomaga organizmowi pozbyć się nadmiaru soli i wody przez nerki, co również pomaga obniżyć ciśnienie krwi.

Pegorel

Pegorel to lek o działaniu przeciwzakrzepowym, który zawiera substancję czynną klopidogrel. Jest to prolek, a jeden z jego aktywnych metabolitów hamuje agregację płytek krwi. Lek Pegorel zażywa się, aby zapobiec tworzeniu się zakrzepów (skrzeplin) w stwardniałych miażdżycowo naczyniach krwionośnych (tętnicach), w procesie znanym jako miażdżyca tętnic, które mogą prowadzić do wystąpienia zdarzeń związanych z miażdżycą tętnic (takich jak: udar mózgu, atak serca lub zgon). Jest dostępny na receptę.

Percarnil

Percarnil to lek złożony zawierający dwie substancje czynne: peryndopryl i indapamid. Jest to lek przeciwnadciśnieniowy stosowany w leczeniu podwyższonego ciśnienia tętniczego krwi (nadciśnienia). Peryndopryl należy do grupy leków nazywanych inhibitorami ACE. Lek jest dostępny na receptę.

Perindanor

Perindanor to lek, który zawiera substancję czynną peryndopryl. Należy on do grupy leków nazywanych inhibitorami enzymu konwertującego angiotensynę (ACE). Działanie leków z tej grupy polega na rozszerzaniu naczyń krwionośnych, co ułatwia sercu pompowanie krwi. Perindanor jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz w leczeniu niewydolności serca. Jest to lek wydawany na podstawie recepty.

Perindopril Aurobindo

Perindopril Aurobindo to lek, który zawiera substancję czynną rozszerzającą naczynia krwionośne, zmniejszającą w ten sposób ciśnienie krwi, a także zmniejszającą opór jaki stawiają przepływającej krwi, przez co sercu łatwiej jest przepompowywać przez nie krew. Jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, niewydolności serca oraz stabilnej choroby wieńcowej u osób dorosłych. Lek jest dostępny na receptę.

Perindopril Krka

Perindopril Krka to lek w postaci tabletek, który zawiera substancję czynną rozszerzającą naczynia krwionośne. Dzięki temu obniża ciśnienie krwi i zmniejsza opór, jaki stawia przepływającej krwi, co ułatwia sercu pompowanie krwi. Lek jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz niewydolności serca. Jest dostępny na receptę.

Perindopril Medana

Perindopril/Amlodipine Krka to lek, który zawiera dwie substancje czynne: peryndopryl i amlodypinę. Peryndopryl jest inhibitorem enzymu konwertującego angiotensynę (ACE), który pomaga rozszerzyć naczynia krwionośne, obniżając ciśnienie krwi i ułatwiając sercu pompowanie krwi. Amlodypina jest antagonistą wapnia, który pomaga rozszerzyć naczynia krwionośne i zmniejszyć ciśnienie krwi. Lek jest zwykle przepisywany pacjentom, którzy już stosują peryndopryl i amlodypinę w oddzielnych tabletkach. Jest dostępny na receptę i jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego i niewydolności serca.

Perindopril Teva

Perindopril Teva to lek z grupy inhibitorów enzymu konwertującego angiotensynę (ACE), który działa na naczynia krwionośne, rozszerzając je i ułatwiając sercu pompowanie krwi. Jest stosowany w leczeniu podwyższonego ciśnienia tętniczego krwi (nadciśnienia), w leczeniu niewydolności serca oraz w celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia niektórych incydentów sercowych, takich jak zawał serca. Lek jest dostępny na receptę.

Perindoprilum 123ratio

Perindoprilum 123ratio to lek, który zawiera substancję czynną peryndopryl. Jest to lek przeciwnadciśnieniowy, który działa poprzez rozszerzanie naczyń krwionośnych, co ułatwia sercu przepompowywanie krwi. Stosowany jest w leczeniu nadciśnienia tętniczego, niewydolności serca oraz stabilnej choroby wieńcowej u osób dorosłych. Lek jest dostępny na receptę.

Perlinganit

Perlinganit to preparat zawierający organiczny azotan – glicerol triazotan. Działa poprzez bezpośrednie rozkurczanie mięśni ścian naczyń krwionośnych, co prowadzi do rozszerzenia naczyń krwionośnych, głównie żylowych, a w większych dawkach również tętniczych. Jest stosowany w leczeniu ciężkiej, niestabilnej lub naczynioskurczowej dławicy piersiowej, świeżego zawału mięśnia sercowego, ostrej niewydolności lewej komory serca, przełomu nadciśnieniowego z dekompensacją serca oraz w celu kontrolowanego obniżania ciśnienia. Lek jest dostępny na receptę.

Piramil

Piramil to lek z grupy inhibitorów ACE, którego substancją czynną jest ramipryl. Lek ten obniża ciśnienie tętnicze krwi, zmniejsza ryzyko zawału mięśnia sercowego lub udaru mózgu oraz leczy niewydolność serca. Stosowany jest w leczeniu nadciśnienia tętniczego, profilaktyce chorób układu sercowo-naczyniowego, leczeniu chorób nerek oraz w prewencji wtórnej po zawale serca. Piramil jest wydawany na receptę.

Plavix

Plavix to lek przeciwpłytkowy, który zawiera substancję czynną klopidogrel. Klopidogrel jest prolekiem, który hamuje agregację (sklejanie) płytek krwi. Lek jest stosowany w celu zapobiegania powikłaniom zakrzepowym związanym z miażdżycą u osób dorosłych, u których wystąpiły lub istnieje ryzyko wystąpienia takich stanów jak zawał mięśnia sercowego, udar niedokrwienny czy rozpoznana choroba tętnic obwodowych. Plavix jest dostępny na receptę.

Plavocorin

Plavocorin to lek przeciwpłytkowy, który jest dostępny na receptę. Substancją czynną preparatu jest klopidogrel, który hamuje patologiczną agregację płytek krwi. Lek ten stosowany jest w celu zapobiegania powstawania zakrzepów krwi w stwardniałych miażdżycowo tętnicach. Wskazania do stosowania Plavocorin obejmują profilaktykę powikłań zakrzepowych w miażdżycy u dorosłych, zwłaszcza u pacjentów z zawałem mięśnia sercowego, z udarem niedokrwiennym oraz z rozpoznaną chorobą tętnic obwodowych.

Plovtt

Plovtt klopidogrel to lek przeciwpłytkowy, który hamuje agregację płytek krwi. Jest stosowany w profilaktyce powikłań zakrzepowych w miażdżycy u pacjentów po zawale serca, udarze niedokrwiennym lub z rozpoznaną chorobą tętnic obwodowych. Klopidogrel jest również wskazany w ostrym zespole wieńcowym bez uniesienia odcinka ST lub z uniesieniem odcinka ST, w obu przypadkach w skojarzeniu z kwasem acetylosalicylowym. Jest dostępny na receptę.

Polocard

Polocard to lek, który zawiera kwas acetylosalicylowy. Jest stosowany w profilaktyce chorób układu krążenia, które grożą powstaniem zakrzepów i zatorów w naczyniach krwionośnych, takich jak zawał serca, niestabilna i stabilna choroba niedokrwienna serca. Polocard jest również stosowany w profilaktyce innych chorób przebiegających z zakrzepami w naczyniach. Lek jest dostępny bez recepty.

Polpril

Polpril to lek stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego. Jego substancją czynną jest ramipryl, który oddziałuje na układ sercowo-naczyniowy, obniżając ciśnienie tętnicze. Lek ten dostępny jest na receptę i występuje w postaci tabletek oraz kapsułek. Polpril jest również stosowany w profilaktyce po ostrym zawale serca, w chorobie nerek oraz w niewydolności serca.

Polsart

Polsart to lek zawierający telmisartan, który należy do grupy leków określanych jako antagoniści receptora angiotensyny II. Lek ten rozkurcza naczynia krwionośne, co prowadzi do obniżenia ciśnienia tętniczego krwi. Polsart jest stosowany w leczeniu nadciśnienia samoistnego, czyli nie spowodowanego przez inną chorobę. Jest dostępny na receptę.

Polsart Plus

Polsart Plus to lek złożony, zawierający dwie substancje czynne: telmisartan i hydrochlorotiazyd. Te substancje wspomagają kontrolę wysokiego ciśnienia tętniczego krwi. Lek jest stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego (samoistnego nadciśnienia tętniczego) u osób dorosłych, u których ciśnienie tętnicze nie jest wystarczająco kontrolowane przez telmisartan lub hydrochlorotiazyd stosowany oddzielnie. Polsart Plus jest dostępny na receptę.

Prasugrel Mylan

Prasugrel Mylan to lek, który zawiera substancję czynną prasugrel. Należy do grupy leków zwanych lekami przeciwpłytkowymi. Płytki krwi są bardzo małymi komórkami krążącymi we krwi. Gdy dochodzi do uszkodzenia naczynia, na przykład jego nacięcia, płytki krwi łączą się ze sobą, pomagając w wytworzeniu skrzepu. Prasugrel Mylan jest wskazany do zapobiegania zdarzeniom sercowo-naczyniowym u dorosłych pacjentów z ostrymi zespołami wieńcowymi (tj. niestabilną dławicą piersiową, zawałem mięśnia sercowego bez uniesienia odcinka ST [UA/NSTEMI] lub zawałem mięśnia sercowego z uniesieniem odcinka ST [STEMI]) poddawanych pierwotnej lub odroczonej przezskórnej interwencji wieńcowej (PCI). Jest dostępny na receptę.

Prasugrel Viatris

Prasugrel Viatris zawiera prasugrel, lek przeciwpłytkowy. Hamuje łączenie się płytek krwi, zmniejszając ryzyko powstawania zakrzepów. Stosowany u pacjentów po zawale mięśnia sercowego lub z niestabilną dławicą piersiową, którzy przeszli zabieg udrażniający zablokowane tętnice. Pomaga zapobiegać ponownym zawałom serca, udarom mózgu oraz zgonom z powodu tych zdarzeń. Lekarz może również zalecić przyjmowanie kwasu acetylosalicylowego (aspiryny).

Pravafenix

Pravafenix to lek na receptę, który zawiera dwa składniki aktywne: fenofibrat i prawastatynę. Fenofibrat jest lekiem przeciwtłuszczowym, który pomaga obniżyć poziom tłuszczów (lipidów) we krwi, takich jak cholesterol i trójglicerydy. Prawastatyna jest lekiem należącym do grupy statyn, które pomagają obniżyć poziom cholesterolu we krwi. Pravafenix jest zwykle stosowany u pacjentów z wysokim ryzykiem choroby sercowo-naczyniowej, którzy nie osiągnęli odpowiedniego poziomu cholesterolu mimo stosowania statyny. Lek ten jest również stosowany do leczenia pacjentów z wysokim poziomem tłuszczów we krwi, którzy nie reagują na dietę i ćwiczenia.

Pravastatin

Pravastatin jest lekiem stosowanym w leczeniu hipercholesterolemii, czyli podwyższonego stężenia cholesterolu we krwi. Działa poprzez zmniejszanie produkcji cholesterolu w wątrobie, co prowadzi do obniżenia poziomu lipidów (tłuszczy) we krwi. W ten sposób redukuje ryzyko wystąpienia incydentów sercowo-naczyniowych. Pravastatin jest dostępny na receptę.

Pravator

Pravator to lek w formie tabletek, który reguluje ilość substancji tłuszczowych we krwi, w tym cholesterolu. Pravator obniża zbyt wysoki poziom cholesterolu i trójglicerydów, a także prowadzi do wzrostu stężenia frakcji HDL, czyli tzw. „dobrego cholesterolu”. Lek jest zalecany w przypadku pierwotnej hipercholesterolemii albo mieszanej dyslipidemii, a także w profilaktyce schorzeń układu sercowo-naczyniowego i po przeszczepach. Pravator jest dostępny na receptę.

Prenessa

Prenessa to lek, który zawiera substancję czynną peryndopryl. Należy do grupy leków nazywanych inhibitorami enzymu konwertującego angiotensynę (inhibitory ACE). Lek ten działa poprzez rozszerzanie naczyń krwionośnych, co ułatwia sercu pompowanie krwi przez organizm i obniża ciśnienie krwi. Prenessa jest stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego (nadciśnienia tętniczego) oraz w stabilnej chorobie niedokrwiennej serca. Jest dostępny na receptę.

Prenessa Q-Tab

Prenessa Q-Tab to lek, który zawiera substancję czynną peryndopryl. Jest to inhibitor enzymu konwertującego angiotensynę (ACE), który obniża ciśnienie tętnicze krwi. Lek jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz stabilnej choroby wieńcowej, aby zmniejszyć ryzyko zdarzeń sercowych u pacjentów z zawałem mięśnia sercowego i rewaskularyzacją w wywiadzie. Prenessa Q-Tab jest dostępny na receptę.

Presomyl

Presomyl to lek, który zawiera substancję czynną peryndopryl. Należy do grupy leków nazywanych inhibitorami enzymu konwertującego angiotensynę (inhibitory ACE). Lek ten zmniejsza wytwarzanie w organizmie substancji mogących podwyższać ciśnienie tętnicze. Ogranicza też napięcia i rozszerza naczynia krwionośne, przez co ułatwia sercu pompowanie krwi w organizmie. Jest dostępny na receptę.

Prestarium

Prestarium to lek, który zawiera substancję czynną peryndopryl. Należy do grupy leków nazywanych inhibitorami enzymu konwertującego angiotensynę (inhibitory ACE). Lek ten działa poprzez zmniejszenie wytwarzania w organizmie substancji mogących podwyższać ciśnienie tętnicze. Ogranicza też napięcia i rozszerza naczynia krwionośne, przez co ułatwia sercu pompowanie krwi w organizmie. Prestarium jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz niewydolności serca. Jest dostępny na receptę.

Prestilol

Prestilol to lek na receptę, który zawiera dwie substancje czynne: bisoprololu fumaran i peryndopryl z argininą. Jest stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego (nadciśnienia tętniczego) oraz stabilnej przewlekłej niewydolności serca. Może być również stosowany w celu zmniejszenia ryzyka zdarzeń sercowych, takich jak zawał serca, u pacjentów ze stabilną chorobą wieńcową.

Prinivil

Prinivil to lek dostępny na receptę, który zawiera substancję czynną lizynopryl. Jest to inhibitor konwertazy angiotensyny (ACEI), który hamuje aktywność enzymu przekształcającego angiotensynę I w angiotensynę II, co prowadzi do obniżenia ciśnienia krwi. Prinivil jest wskazany do stosowania w przypadku nadciśnienia tętniczego, niewydolności serca, a także u pacjentów we wczesnej fazie zawału serca. Może być stosowany samodzielnie lub w skojarzeniu z innymi lekami.

Pritor

Pritor to lek zawierający substancję czynną telmisartan, który jest antagonistą receptora angiotensyny II. Działa przeciwnadciśnieniowo, zapobiegając skurczom ścian naczyń krwionośnych. Jest zwykle stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego. Pritor jest dostępny na receptę.

Pritorplus

PritorPlus to lek składający się z dwóch substancji czynnych: telmisartanu i hydrochlorotiazydu. Telmisartan jest antagonistą receptora angiotensyny II, który obniża ciśnienie tętnicze, natomiast hydrochlorotiazyd jest lekiem moczopędnym. Lek jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego u pacjentów, u których ciśnienie tętnicze nie jest wystarczająco kontrolowane podczas monoterapii telmisartanem. PritorPlus jest dostępny na receptę.

Proficar

Proficar to lek dostępny bez recepty, który zawiera substancję czynną – kwas acetylosalicylowy. Jest to preparat polecany w dolegliwościach ze strony układu krwionośnego oraz serca. Kwas acetylosalicylowy hamuje agregację płytek krwi, co ogranicza ryzyko wystąpienia zakrzepu. Lek jest dostępny w postaci tabletek dojelitowych, co przeciwdziała wystąpieniu podrażnień błon śluzowych żołądka.

Propranolol Accord

Propranolol Accord to lek na receptę, który zawiera substancję czynną propranololu chlorowodorek. Jest to lek z grupy beta-adrenolityków. Stosowany jest w leczeniu bólu w klatce piersiowej (spowodowanego słabym dopływem krwi do serca), nadciśnienia tętniczego, profilaktyce zawału serca, leczeniu drżenia, kontroli nieregularnego lub zbyt szybkiego bicia serca oraz szybkiego rytmu serca i innych objawów powodowanych przez nadczynność tarczycy. Lek ten jest również stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego spowodowanego przez guz w okolicach nerki (guz chromochłonny nadnerczy), zmniejsza ciężkie bóle głowy (migrena), zapobiega krwawieniu z żołądka u pacjentów z wysokim ciśnieniem krwi w wątrobie i obrzękiem naczyń krwionośnych w przełyku.

Propranolol Aurovitas

Propranolol Aurovitas to lek, który zawiera substancję czynną propranololu chlorowodorek, należący do grupy leków beta-adrenolitycznych. Stosowany jest w leczeniu bólu w klatce piersiowej (spowodowanego słabym dopływem krwi do serca), nadciśnienia tętniczego, profilaktyce zawału serca, leczeniu drżenia, kontroli nieregularnego lub zbyt szybkiego bicia serca oraz szybkiego rytmu serca i innych objawów powodowanych przez nadczynność tarczycy. Lek jest dostępny na receptę.

Propranolol WZF

Propranolol WZF to lek stosowany w leczeniu różnych schorzeń, takich jak nadciśnienie tętnicze, migrena, czy pewne rodzaje zaburzeń rytmu serca. Działa na układ krążenia, ale również na inne części ciała. Jego działanie opiera się o kilka mechanizmów: zapobiega arytmii serca, obniża ciśnienie krwi, spowalnia czynność mięśnia sercowego, a także przewodnictwa węzła przedsionkowo-komorowego, obniża ilość zużywanego przez serce tlenu, a także zmniejsza aktywność na bodźce węzła zatokowego. Dodatkowo preparat wykazuje działanie przeciwmigrenowe, a także przeciwlękowe. Lek jest dostępny wyłącznie na receptę.

Ramicor

Ramicor to lek zawierający ramipryl, który należy do grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny. Jest wskazany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, w zapobieganiu chorobom układu sercowo-naczyniowego, a także w leczeniu chorób nerek. Ramicor jest dostępny na receptę.

Ramigamma

Ramigamma to lek, który działa na układ sercowo-naczyniowy, obniżając ciśnienie tętnicze krwi. Jest stosowany głównie w leczeniu nadciśnienia tętniczego, ale także w różnego rodzaju zdarzeniach sercowo-naczyniowych. Poprawia również ukrwienie serca, zwiększając transport tlenu do mięśnia sercowego i zmniejszając w ten sposób ryzyko wystąpienia zawału. Lek jest dostępny na receptę.

Ramipril Accord

Ramipril Accord to lek, który działa na układ sercowo-naczyniowy, obniżając ciśnienie tętnicze krwi. Jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, objawowej niewydolności serca, profilaktyce chorób układu sercowo-naczyniowego oraz w leczeniu chorób nerek. Lek jest dostępny na receptę.

Ramipril Actavis

Ramipril Actavis to lek z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny, który hamuje powstawanie angiotensyny II, substancji powodującej skurcz naczyń oraz pobudzającej uwalnianie aldosteronu. Jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, w łagodnej lub umiarkowanej niewydolności serca oraz po przebytych zawałach mięśnia sercowego. Lek jest dostępny na receptę.

Ramipril Aurobindo

Ramipril Aurobindo to lek z grupy inhibitorów konwertazy angiotensynowej. Zmniejsza wytwarzanie w organizmie substancji mogących podwyższać ciśnienie tętnicze, a także rozszerza naczynia krwionośne, co ułatwia sercu pompowanie krwi. Stosowany jest w leczeniu nadciśnienia tętniczego, niewydolności serca, chorób nerek oraz w profilaktyce chorób układu sercowo-naczyniowego. Jest dostępny na receptę.

Ramipril Aurovitas

Ramipril Aurovitas to lek, który zawiera substancję czynną ramipryl. Jest to lek z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny, który hamuje powstawanie angiotensyny II, substancji powodującej skurcz naczyń oraz pobudzającej uwalnianie aldosteronu. Stosowany jest w leczeniu nadciśnienia tętniczego, profilaktyki chorób układu sercowo-naczyniowego oraz w początkowym stadium cukrzycowej nefropatii kłębuszkowej. Jest dostępny na receptę.

Ramipril Billev

Ramipril Billev to lek, który zawiera substancję czynną ramipryl. Jest to inhibitor ACE (enzymu konwertującego angiotensynę), który działa poprzez rozszerzanie naczyń krwionośnych, co ułatwia sercu pompowanie krwi do organizmu. Stosowany jest w leczeniu nadciśnienia tętniczego, w profilaktyce chorób układu sercowo-naczyniowego, w leczeniu chorób nerek oraz w objawowej niewydolności serca. Jest dostępny na receptę.

Leki zapobiegające zawałowi serca oraz stosowane po zawale

Zawał serca (ostry zespół wieńcowy) stanowi jedno z najpoważniejszych schorzeń układu krążenia i jest główną przyczyną zgonów wśród Polaków. Według najnowszych danych, rocznie w Polsce odnotowuje się ponad 87 tysięcy przypadków zawału serca, przy czym ponad 35% pacjentów umiera zanim dotrze do szpitala. Odpowiednio dobrana farmakoterapia zarówno w profilaktyce, w ostrym stanie zawałowym, jak i w okresie rekonwalescencji może znacząco zwiększyć szanse pacjenta na przeżycie oraz istotnie poprawić jego jakość życia. W artykule szczegółowo omówimy mechanizm powstawania zawału serca, czynniki ryzyka, objawy oraz leki stosowane w profilaktyce i leczeniu tego poważnego schorzenia.

leki stosowane przy zawale

Czym jest zawał serca?

Zawał serca to stan, w którym dochodzi do martwicy tkanki mięśnia sercowego w wyniku niedokrwienia. Najczęstszą przyczyną tego schorzenia jest miażdżyca tętnic wieńcowych, która prowadzi do zwężenia naczyń i ograniczenia przepływu krwi. Kluczowym momentem inicjującym zawał jest pęknięcie blaszki miażdżycowej i utworzenie skrzepliny, która całkowicie blokuje światło naczynia.

Gdy przepływ krwi w tętnicy wieńcowej zostaje zablokowany, komórki mięśnia sercowego zaczynają obumierać już po 15-20 minutach od zamknięcia naczynia. Dlatego tak istotne jest szybkie rozpoznanie objawów zawału i niezwłoczne wezwanie pomocy medycznej. Im dłużej trwa niedokrwienie, tym większy obszar mięśnia sercowego ulega nieodwracalnemu uszkodzeniu.

Typowe objawy zawału serca obejmują:

  • Silny, rozlany ból za mostkiem (dławiący, piekący, ściskający), trwający dłużej niż 20 minut
  • Promieniowanie bólu do lewego ramienia, barku, żuchwy, pleców lub nadbrzusza
  • Duszność, uczucie braku powietrza
  • Zimne poty, bladość skóry
  • Lęk i niepokój
  • Nudności i wymioty (częściej u kobiet)
  • Kołatanie serca, zaburzenia rytmu serca
  • Osłabienie, zawroty głowy

Warto pamiętać, że u osób starszych i chorujących na cukrzycę objawy zawału mogą być mniej charakterystyczne lub nawet bezobjawowe (tzw. niemy zawał).

Czynniki ryzyka zawału serca

Ryzyko wystąpienia zawału serca wzrasta wraz z obecnością następujących czynników:

Czynniki niemodyfikowalne:

  • Wiek – powyżej 45 lat u mężczyzn, powyżej 55 lat u kobiet
  • Płeć męska (choć w ostatnich latach różnice między płciami zmniejszają się)
  • Obciążenie genetyczne – zawał serca u bliskich krewnych, zwłaszcza w młodym wieku
  • Choroby współistniejące, takie jak cukrzyca czy przewlekła choroba nerek

Czynniki modyfikowalne:

  • Nadciśnienie tętnicze
  • Zaburzenia lipidowe (wysoki poziom cholesterolu LDL, niski HDL, wysokie trójglicerydy)
  • Palenie tytoniu (zwiększa ryzyko nawet 5-krotnie)
  • Otyłość, szczególnie brzuszna
  • Siedzący tryb życia, brak aktywności fizycznej
  • Stres przewlekły
  • Nieprawidłowa dieta bogata w tłuszcze nasycone i trans
  • U kobiet stosowanie doustnych środków antykoncepcyjnych, zwłaszcza w połączeniu z paleniem tytoniu

Farmakoterapia w ostrej fazie zawału serca

W pierwszych godzinach od wystąpienia zawału serca kluczowe znaczenie ma szybka interwencja medyczna. Podstawowym celem leczenia jest przywrócenie przepływu krwi w zamkniętym naczyniu wieńcowym. W ramach pierwszej pomocy przedmedycznej zaleca się podanie choremu (jeśli jest przytomny i nie ma przeciwwskazań) 300 mg aspiryny do rozgryzienia i połknięcia. Następnie, po przewiezieniu pacjenta do szpitala, stosuje się kompleksowe leczenie farmakologiczne równolegle z leczeniem inwazyjnym.

Leki przeciwpłytkowe

Leki te hamują agregację płytek krwi, zapobiegając tworzeniu się zakrzepów i zmniejszając ryzyko zatorów tętniczych:

  • Kwas acetylosalicylowy (aspiryna) – podawany w dawce nasycającej 300-500 mg, następnie 75-160 mg na dobę
  • Klopidogrel – w dawce nasycającej 600 mg, następnie 75 mg na dobę
  • Tikagrelor – nowszy lek o silniejszym działaniu przeciwpłytkowym, dawka nasycająca 180 mg, później 90 mg dwa razy dziennie
  • Prasugrel – zalecany głównie u pacjentów poddanych przezskórnej interwencji wieńcowej (PCI), dawka nasycająca 60 mg, później 10 mg raz dziennie

Leki przeciwzakrzepowe

Stosowane w celu zapobiegania tworzeniu się skrzepów:

  • Heparyna niefrakcjonowana – podawana dożylnie w ostrym zawale
  • Heparyny drobnocząsteczkowe – enoksaparyna, dalteparyna, nadroparyna
  • Fondaparynuks – syntetyczny pentasacharyd, selektywny inhibitor czynnika Xa

Leki fibrynolityczne

Stosowane w sytuacji, gdy nie ma możliwości wykonania pierwotnej angioplastyki wieńcowej (najlepiej w ciągu pierwszych 12 godzin od wystąpienia objawów):

  • Alteplaza
  • Streptokinaza
  • Tenekteplaza
  • Reteplaza

Leki przeciwbólowe i przeciwlękowe

  • Morfina – podawana dożylnie w celu uśmierzenia bólu i zmniejszenia lęku
  • Benzodiazepiny – stosowane w celu zmniejszenia lęku i napięcia psychicznego

Inne leki stosowane w ostrej fazie zawału

  • Nitrogliceryna – podawana podjęzykowo lub dożylnie w celu rozszerzenia naczyń krwionośnych
  • Beta-blokery – podawane dożylnie lub doustnie w celu zmniejszenia zapotrzebowania mięśnia sercowego na tlen
  • Inhibitory konwertazy angiotensyny (ACE) – rozpoczynane w pierwszych 24 godzinach u pacjentów z zawałem ściany przedniej, zastoinową niewydolnością serca lub obniżoną frakcją wyrzutową
  • Statyny – rozpoczynane jak najwcześniej, niezależnie od wyjściowego stężenia cholesterolu

Leczenie inwazyjne zawału serca

Obok farmakoterapii, podstawową metodą leczenia zawału serca jest leczenie inwazyjne. Do najważniejszych procedur należą:

Pierwotna angioplastyka wieńcowa (PCI)

Jest to metoda z wyboru w leczeniu zawału serca z uniesieniem odcinka ST (STEMI), o ile może być wykonana w ciągu 90-120 minut od pierwszego kontaktu medycznego. Polega na wprowadzeniu przez tętnicę (najczęściej udową lub promieniową) cewnika z balonem, rozprężeniu go w miejscu zwężenia i najczęściej implantacji stentu, który utrzymuje naczynie w stanie rozszerzonym.

Pomostowanie aortalno-wieńcowe (CABG)

Zabieg kardiochirurgiczny polegający na wszczepieniu pomostów (bypass) omijających miejsce zwężenia tętnicy wieńcowej. W ostrym zawale serca stosowany rzadziej, głównie w przypadku wielonaczyniowej choroby wieńcowej lub gdy angioplastyka jest niemożliwa do wykonania lub nieskuteczna.

Leki stosowane po zawale serca

Po przebytym zawale serca pacjenci powinni pozostać pod stałą opieką kardiologa i przyjmować odpowiednio dobrane leki, które zmniejszają ryzyko ponownego incydentu sercowo-naczyniowego. Leczenie farmakologiczne po zawale serca ma na celu:

  • Zapobieganie tworzeniu się zakrzepów w tętnicach wieńcowych
  • Zmniejszenie obciążenia serca
  • Spowolnienie postępu miażdżycy
  • Poprawę funkcji uszkodzonego mięśnia sercowego
  • Zapobieganie niekorzystnej przebudowie serca

Leki przeciwpłytkowe

Stanowią podstawę leczenia po zawale serca:

  • Kwas acetylosalicylowy (Aspiryna, Acard, Polocard) – w dawce 75-100 mg dziennie, zalecany do stosowania bezterminowo u wszystkich pacjentów po zawale serca bez bezwzględnych przeciwwskazań
  • Klopidogrel (Plavix, Areplex, Clopidix) – 75 mg dziennie przez 6-12 miesięcy po zawale, w zależności od rodzaju implantowanego stentu i ryzyka krwawienia
  • Tikagrelor (Brilique) – 90 mg dwa razy dziennie przez 12 miesięcy
  • Prasugrel (Efient, Bewim) – 10 mg raz dziennie przez 12 miesięcy

Podwójna terapia przeciwpłytkowa (aspiryna + drugi lek przeciwpłytkowy) jest standardem u pacjentów po zawale serca, szczególnie po implantacji stentu. Czas jej trwania zależy od rodzaju stentu, ryzyka krwawienia i innych czynników indywidualnych.

Beta-blokery

Spowalniają czynność serca, obniżają ciśnienie tętnicze i zmniejszają zapotrzebowanie mięśnia sercowego na tlen:

  • Metoprolol (Metocard, Betaloc) – 50-200 mg dziennie w dawkach podzielonych
  • Bisoprolol (Bisocard, Bibloc) – 2,5-10 mg raz dziennie
  • Karwedilol (Vivacor, Dilatrend) – 6,25-50 mg w dwóch dawkach podzielonych
  • Nebiwolol (Nebilet) – 2,5-10 mg raz dziennie
  • Atenolol (Atenolol) – 25-100 mg raz dziennie

Beta-blokery zmniejszają śmiertelność po zawale serca o około 20-25%. Szczególnie korzystne są u pacjentów z zaburzeniami rytmu serca, nadciśnieniem tętniczym lub niewydolnością serca.

Inhibitory konwertazy angiotensyny (ACE)

Zmniejszają ciśnienie tętnicze, hamują niekorzystną przebudowę serca i poprawiają rokowanie:

  • Enalapryl (Enarenal, Benalapril) – 5-40 mg dziennie w dawkach podzielonych
  • Lizynopryl (Lisiprol, Ranopril) – 5-40 mg raz dziennie
  • Ramipryl (Tritace, Polpril) – 2,5-10 mg raz dziennie
  • Perindopryl (Prestarium, Perindoran) – 4-8 mg raz dziennie
  • Trandolapryl (Gopten) – 1-4 mg raz dziennie

Inhibitory ACE są szczególnie wskazane u pacjentów z dysfunkcją lewej komory, cukrzycą lub nadciśnieniem tętniczym. Zmniejszają umieralność ogólną i liczbę nagłych zgonów sercowych.

Antagoniści receptora angiotensyny II (sartany)

Stosowane u pacjentów z nietolerancją inhibitorów ACE (np. z powodu kaszlu):

  • Walsartan (Valsacor, Diovan) – 80-320 mg raz dziennie
  • Losartan (Lorista, Cozaar) – 50-100 mg raz dziennie
  • Telmisartan (Micardis, Pritor) – 40-80 mg raz dziennie
  • Kandesartan (Atacand, Karbis) – 8-32 mg raz dziennie

Statyny

Obniżają poziom cholesterolu LDL, stabilizują blaszkę miażdżycową i wykazują działanie przeciwzapalne:

  • Atorwastatyna (Atoris, Tulip, Torvacard) – 40-80 mg raz dziennie
  • Rosuwastatyna (Crosuvo, Roswera) – 10-40 mg raz dziennie
  • Simwastatyna (Simvasterol, Simgal) – 20-40 mg raz dziennie
  • Pitawastatyna (Livazo) – 2-4 mg raz dziennie

Po zawale serca zaleca się intensywną terapię statynami, niezależnie od wyjściowego poziomu cholesterolu. Docelowe stężenie cholesterolu LDL po zawale powinno wynosić <55 mg/dl. Statyny obniżają ryzyko ponownego zawału i zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych o około 30%.

Antagoniści aldosteronu (MRA)

Poprawiają rokowanie u pacjentów z dysfunkcją lewej komory lub niewydolnością serca:

  • Eplerenon (Inspra) – 25-50 mg raz dziennie
  • Spironolakton (Spironol, Verospiron) – 25-50 mg raz dziennie

Diuretyki

Stosowane u pacjentów z objawami zastoju lub niewydolnością serca:

  • Furosemid (Furosemidum) – dawkowanie indywidualne
  • Torasemid (Diuver, Trifas) – dawkowanie indywidualne
  • Hydrochlorotiazyd – 12,5-25 mg raz dziennie

Wskazania i przeciwwskazania do stosowania leków po zawale

Leki przeciwpłytkowe

Wskazania: Wszystkie rodzaje zawału serca, profilaktyka wtórna choroby wieńcowej.

Przeciwwskazania: Aktywne krwawienie, ciężka niewydolność wątroby, nadwrażliwość na składniki preparatu, skaza krwotoczna.

Beta-blokery

Wskazania: Wszystkie rodzaje zawału serca bez przeciwwskazań, szczególnie wskazane u pacjentów z tachykardią, nadciśnieniem, zaburzeniami rytmu serca.

Przeciwwskazania: Bradykardia (tętno <50/min), hipotonia (ciśnienie skurczowe <90 mmHg), ostra niewydolność serca, astma oskrzelowa, bloki przedsionkowo-komorowe II i III stopnia, ciężka niewydolność obwodowa.

Inhibitory ACE

Wskazania: Wszystkie rodzaje zawału serca, szczególnie u pacjentów z dysfunkcją lewej komory, cukrzycą lub nadciśnieniem tętniczym.

Przeciwwskazania: Hipotonia, obustronne zwężenie tętnic nerkowych, ciąża, nadwrażliwość (np. obrzęk naczynioruchowy w wywiadzie), hiperkaliemia.

Statyny

Wskazania: Wszyscy pacjenci po zawale serca, niezależnie od poziomu cholesterolu.

Przeciwwskazania: Ciężka niewydolność wątroby, ciąża, aktywna choroba wątroby, znacznie podwyższone wartości enzymów wątrobowych.

Antagoniści aldosteronu

Wskazania: Pacjenci po zawale serca z dysfunkcją lewej komory (frakcja wyrzutowa <40%) lub niewydolnością serca, szczególnie jeśli współistnieje cukrzyca.

Przeciwwskazania: Hiperkaliemia, ciężka niewydolność nerek (eGFR <30 ml/min/1,73m²), stosowanie silnych inhibitorów CYP3A4 (dla eplerenonu).

Efekty długoterminowej farmakoterapii po zawale

Badania kliniczne potwierdzają, że systematyczne przyjmowanie zaleconych leków po zawale serca znacząco zmniejsza ryzyko ponownego incydentu sercowo-naczyniowego oraz poprawia przeżywalność:

  • Kwas acetylosalicylowy zmniejsza ryzyko ponownego zawału o około 25%
  • Beta-blokery redukują śmiertelność po zawale o około 20-25%
  • Inhibitory ACE zmniejszają umieralność ogólną i liczbę nagłych zgonów sercowych o około 15-20%
  • Statyny obniżają ryzyko ponownego zawału i zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych o około 30%
  • Podwójna terapia przeciwpłytkowa (ASA + drugi lek przeciwpłytkowy) zmniejsza ryzyko ponownego zawału o 20% w porównaniu do monoterapii aspiryną

Rehabilitacja kardiologiczna po zawale serca

Rehabilitacja kardiologiczna jest integralną częścią leczenia pacjentów po zawale serca. Obejmuje ona:

1. Rehabilitację wczesnoszpitalną

Rozpoczyna się już w pierwszych dobach po zawale, gdy stan pacjenta jest stabilny. Na tym etapie stosuje się ćwiczenia oddechowe, stopniową pionizację pacjenta, naukę samokontroli tętna i ciśnienia.

2. Rehabilitację poszpitalną wczesną

Powinna rozpocząć się w ciągu 2-3 tygodni od wypisu ze szpitala i trwać 4-12 tygodni. W zależności od stanu pacjenta, może być prowadzona w warunkach stacjonarnych (sanatorium) lub ambulatoryjnych. Obejmuje trening fizyczny o stopniowo zwiększanej intensywności, edukację pacjenta oraz wsparcie psychologiczne.

3. Rehabilitację poszpitalną późną

Stanowi kontynuację poprzednich etapów i powinna trwać do końca życia. Jej celem jest utrzymanie osiągniętych efektów, przeciwdziałanie postępowi choroby oraz poprawa jakości życia. Pacjent powinien kontynuować regularną aktywność fizyczną w formie marszów, pływania, jazdy na rowerze lub innych akceptowalnych form ruchu.

Niefarmakologiczne metody profilaktyki zawału serca

Oprócz farmakoterapii, kluczowe znaczenie w zapobieganiu kolejnym zawałom mają zmiany stylu życia:

  • Zaprzestanie palenia tytoniu – palenie zwiększa ryzyko zawału dwukrotnie, a po rzuceniu palenia ryzyko zaczyna spadać już po kilku miesiącach
  • Regularna aktywność fizyczna – zaleca się 30-40 minut aerobowego wysiłku (marsz, pływanie, jazda na rowerze) 3-5 razy w tygodniu
  • Zdrowa dieta – bogata w warzywa, owoce, ryby, pełnoziarniste produkty zbożowe, orzechy, oliwę z oliwek, a uboga w tłuszcze nasycone i trans, czerwone mięso i słodzone napoje
  • Utrzymanie prawidłowej masy ciała – redukcja nadwagi i otyłości, szczególnie otyłości brzusznej
  • Kontrola ciśnienia tętniczego – docelowo <140/90 mmHg, a u wybranych pacjentów <130/80 mmHg
  • Kontrola glikemii – u pacjentów z cukrzycą docelowa wartość HbA1c <7%
  • Ograniczenie spożycia alkoholu – maksymalnie 1-2 jednostki alkoholu dziennie (1 jednostka = 10g etanolu)
  • Redukcja stresu – techniki relaksacyjne, medytacja, joga, zapewnienie odpowiedniej ilości snu

Podsumowanie

Farmakoterapia stanowi podstawę zarówno leczenia ostrego zawału serca, jak i profilaktyki wtórnej. Kluczowe grupy leków to: leki przeciwpłytkowe, beta-blokery, inhibitory ACE i statyny. Pacjenci po zawale serca powinni systematycznie przyjmować zalecone leki oraz regularnie kontrolować się u kardiologa.

Należy pamiętać, że stosowanie się do zaleceń lekarskich i zmiana stylu życia mogą znacząco zmniejszyć ryzyko ponownego zawału i poprawić jakość życia po przebytym incydencie sercowym. Ważne jest również uczestnictwo w programie rehabilitacji kardiologicznej, która poprawia wydolność fizyczną, redukuje czynniki ryzyka i zmniejsza ryzyko ponownej hospitalizacji.

Zawsze konsultuj wszelkie zmiany w przyjmowaniu leków z lekarzem prowadzącym, który najlepiej oceni indywidualne potrzeby i dostosuje terapię do konkretnego przypadku klinicznego.

Najczęściej zadawane pytania (FAQ)

Jak długo po zawale serca trzeba przyjmować leki?

Większość leków po zawale serca należy przyjmować długoterminowo, często do końca życia. Kwas acetylosalicylowy, beta-blokery, inhibitory ACE i statyny są zwykle zalecane bezterminowo. Drugi lek przeciwpłytkowy (klopidogrel, tikagrelor, prasugrel) jest zazwyczaj stosowany przez 12 miesięcy po zawale, choć u niektórych pacjentów może być zalecany dłużej. Czas trwania terapii powinien być ustalony indywidualnie przez kardiologa prowadzącego.

Czy mogę odstawić lub zmienić dawkę leku samodzielnie?

Nigdy nie należy samodzielnie przerywać leczenia lub zmieniać dawkowania leków po zawale serca. Może to prowadzić do poważnych konsekwencji, włącznie z ponownym zawałem lub zgonem. Wszelkie zmiany w terapii powinny być konsultowane z lekarzem prowadzącym.

Jakie są najczęstsze działania niepożądane leków stosowanych po zawale?

  • Leki przeciwpłytkowe: zwiększone ryzyko krwawień (z przewodu pokarmowego, z nosa, łatwiejsze powstawanie siniaków)
  • Beta-blokery: zmęczenie, zawroty głowy, bradykardia, hipotonia, zaburzenia snu, zimne kończyny
  • Inhibitory ACE: kaszel, hipotonia, zawroty głowy, podwyższone stężenie potasu
  • Statyny: bóle mięśniowe, wzrost enzymów wątrobowych, zaburzenia żołądkowo-jelitowe

Jeśli wystąpią jakiekolwiek niepokojące objawy, należy skonsultować się z lekarzem, ale nie przerywać leczenia samodzielnie.

Kiedy mogę wrócić do pracy po zawale serca?

Powrót do pracy zależy od charakteru wykonywanej pracy, stopnia uszkodzenia serca oraz indywidualnych czynników. Zazwyczaj pacjenci z niepowikłanym zawałem i pracą niewymagającą dużego wysiłku fizycznego mogą wrócić do pracy po 4-6 tygodniach. W przypadku pracy fizycznej lub powikłanego zawału okres ten może być dłuższy. Decyzję o powrocie do pracy zawsze podejmuje lekarz prowadzący.

Czy po zawale serca można prowadzić samochód?

Pacjenci po niepowikłanym zawale serca mogą zazwyczaj wrócić do prowadzenia samochodu po 2-4 tygodniach od zawału. W przypadku zawału powikłanego, zaburzeń rytmu serca lub zaburzeń świadomości okres ten może być dłuższy. Kierowcy zawodowi podlegają bardziej rygorystycznym ograniczeniom. Zawsze należy skonsultować się z lekarzem przed powrotem do prowadzenia pojazdu.

Czy aktywność seksualna jest bezpieczna po zawale serca?

Większość pacjentów może bezpiecznie powrócić do aktywności seksualnej po 2-4 tygodniach od niepowikłanego zawału serca. Przyjmuje się, że jeśli pacjent jest w stanie wejść na drugie piętro bez znaczącej duszności lub bólu w klatce piersiowej, aktywność seksualna jest zazwyczaj bezpieczna. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem.

Czy po zawale serca można się szczepić przeciwko grypie?

Tak, szczepienie przeciwko grypie jest zalecane wszystkim pacjentom po zawale serca. Coroczne szczepienie przeciwko grypie zmniejsza ryzyko ponownego zawału i hospitalizacji z powodu zaostrzenia choroby sercowo-naczyniowej. Również szczepienie przeciwko COVID-19 jest zalecane pacjentom kardiologicznym.

Czy zawał serca można całkowicie wyleczyć?

Zawał serca prowadzi do trwałego uszkodzenia fragmentu mięśnia sercowego, który zastępowany jest tkanką bliznowatą. Tego procesu nie można całkowicie odwrócić. Jednak dzięki odpowiedniemu leczeniu, rehabilitacji i zmianie stylu życia, większość pacjentów może prowadzić pełnowartościowe życie o wysokiej jakości. Nowoczesne metody leczenia i rehabilitacji pozwalają zminimalizować wpływ przebytego zawału na codzienne funkcjonowanie.