Clopidogrel Wockhardt to lek przeciwpłytkowy, który hamuje agregację płytek krwi, zmniejszając ryzyko powstawania zakrzepów krwi w naczyniach krwionośnych. Jest stosowany w profilaktyce powikłań zakrzepowych u pacjentów z objawową miażdżycą, ostrym zespołem wieńcowym lub ostrym zawałem mięśnia sercowego. Lek jest dostępny na receptę.
Clopidogrel Zentiva to lek przeciwpłytkowy, który zawiera substancję czynną klopidogrel. Jest dostępny w formie tabletek powlekanych o wartości 75 mg. Lek ten jest stosowany w profilaktyce powikłań zakrzepowych w miażdżycy, zwłaszcza u dorosłych pacjentów po zawale serca, z zdiagnozowanym migotaniem przedsionków, z ostrym zespołem wieńcowym, ze schorzeniem tętnic obwodowych. Clopidogrel Zentiva jest dostępny tylko na receptę.
Clopidogrel/Acetylsalicylic acid Teva to lek przeciwpłytkowy, który zawiera dwie substancje czynne: klopidogrel i kwas acetylosalicylowy. Jest stosowany u dorosłych w celu zapobiegania powstawaniu zakrzepów w tętnicach zmienionych miażdżycowo, które mogą prowadzić do wystąpienia powikłań zakrzepowych miażdżycy, takich jak udar mózgu, zawał serca lub zgon. Lek jest dostępny na receptę.
Clopidogrel/Acetylsalicylic acid Viatris to lek przeciwpłytkowy zawierający klopidogrel i kwas acetylosalicylowy (ASA). Stosowany u dorosłych, zapobiega tworzeniu się zakrzepów w zmienionych miażdżycowo tętnicach, co może prowadzić do powikłań, takich jak udar mózgu, zawał serca lub zgon. Przepisywany pacjentom po niestabilnej dławicy piersiowej lub zawale serca, zamiast dwóch oddzielnych leków, pomaga zapobiegać powstawaniu zakrzepów krwi. W niektórych przypadkach może być konieczne wprowadzenie stentu do zatkanej lub zwężonej tętnicy.
Clopidogrel/Acetylsalicylic acid Zentiva to lek, który zawiera dwie substancje czynne: klopidogrel i kwas acetylosalicylowy. Klopidogrel jest lekiem przeciwpłytkowym, który hamuje agregację płytek krwi, co zapobiega tworzeniu się skrzepów krwi. Kwas acetylosalicylowy również działa przeciwpłytkowo i przeciwbólowo. Lek jest stosowany w profilaktyce powikłań zakrzepowych u pacjentów z miażdżycą, zawałem serca, udarem niedokrwiennym lub rozpoznaną chorobą tętnic obwodowych. Jest dostępny na receptę.
Clopidogrelum 123ratio to lek przeciwpłytkowy, który jest dostępny na receptę. Substancją czynną preparatu jest klopidogrel, pochodna tienopirydyny, inhibitor agregacji płytek krwi indukowanej przez nukleotyd ADP. Lek ten zapobiega zlepianiu się płytek krwi, zmniejszając ryzyko powstawania zakrzepów krwi w naczyniach krwionośnych. Jest stosowany w profilaktyce przeciwzakrzepowej w objawowej miażdżycy: u pacjentów z zawałem mięśnia sercowego, udarem niedokrwiennym, chorobą tętnic obwodowych oraz ostrym zespołem wieńcowym.
Clopidroratio to lek przeciwpłytkowy, który zawiera substancję czynną klopidogrel. Jest stosowany w celu zapobiegania problemom związanych z zakrzepicą (tworzeniem się skrzepów krwi) u dorosłych pacjentów, u których wystąpiły zdarzenia związane z miażdżycą tętnic, takie jak udar mózgu, zawał serca lub zgon. Lek jest dostępny na receptę.
Clopigamma to lek, który zapobiega zlepianiu się płytek krwi, zmniejszając ryzyko powstawania zakrzepów krwi w naczyniach. Jest szczególnie skuteczny u osób z miażdżycą, po przebytych zawałach serca czy niedokrwiennych udarach mózgu. Lek jest dostępny na receptę.
Clopimef to lek w postaci tabletek powlekanych, który działa przeciwpłytkowo. Zmniejsza ryzyko powstawania zakrzepów krwi w naczyniach krwionośnych, co przeciwdziała zawałom serca czy niedokrwiennym udarom mózgu. Lek Clopimef jest stosowany w celu zapobiegania zakrzepom w tętnicach dotkniętych miażdżycą. Jest dostępny na receptę.
Clopinovo to lek przeciwzakrzepowy, który zapobiega powstawaniu zakrzepów w tętnicach dotkniętych miażdżycą. Jest szczególnie skuteczny w zapobieganiu zawałom serca i niedokrwiennym udarom mózgu. Lek jest dostępny na receptę i jest zalecany dla pacjentów po przebytych zawałach, udarach niedokrwiennych mózgu oraz dla osób z rozpoznaną chorobą tętnic obwodowych. Wskazaniem do stosowania Clopinovo jest profilaktyka przeciwzakrzepowa w objawowej miażdżycy.
Cloropid to lek przeciwzakrzepowy, którego substancją czynną jest klopidogrel. Lek jest stosowany u dorosłych w profilaktyce przeciwzakrzepowej w objawowej miażdżycy, a także u pacjentów z ostrym zespołem wieńcowym. Cloropid jest dostępny na receptę.
Coltowan to lek w postaci tabletek, który zawiera substancję czynną ezetymib. Lek ten jest stosowany w leczeniu hipercholesterolemii, czyli podwyższonego poziomu cholesterolu we krwi. Może być stosowany samodzielnie lub w połączeniu z innymi lekami obniżającymi poziom cholesterolu. Coltowan jest dostępny na receptę.
Crestor to lek, którego substancją czynną jest rozuwastatyna. Jest to lek na receptę, który należy do grupy statyn. Stosowany jest w celu zmniejszenia stężenia lipidów (głównie cholesterolu) we krwi. Rozuwastatyna hamuje proces syntezy cholesterolu i zwiększa jego wychwyt zwrotny z krwiobiegu. Lek ten jest zalecany przy wysokim poziomie “złego” cholesterolu (LDL) w organizmie. Crestor jest stosowany w profilaktyce zmian miażdżycowych oraz do obniżania poziomu trójglicerydów we krwi.
Crosuvo to lek z grupy statyn, stosowany głównie w celu obniżania wysokiego stężenia cholesterolu we krwi u dorosłych i dzieci powyżej 6 roku życia. Jest on zalecany, gdy dieta i ćwiczenia okazują się niewystarczające w kontroli poziomu cholesterolu. U pacjentów z wysokim ryzykiem ataków serca, udarów czy innych schorzeń wynikających z miażdżycy, Crosuvo jest również wskazany. Lek jest dostępny na receptę.
Dinortes to lek na receptę, który zawiera telmisartan. Jest to lek stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego. Działa poprzez blokowanie efektów pewnej substancji naturalnej (angiotensyny II), co prowadzi do rozluźnienia naczyń krwionośnych, co z kolei obniża ciśnienie krwi.
Dipper-Mono to lek na receptę, który zawiera substancję czynną walsartan. Jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego u osób dorosłych. Lek ten pomaga kontrolować wysokie ciśnienie krwi poprzez blokowanie działania angiotensyny II, substancji, która zwęża naczynia krwionośne w organizmie i zwiększa w ten sposób ciśnienie tętnicze krwi.
Dironorm to lek złożony, zawierający amlodypinę i lizynopryl. Jest stosowany w leczeniu pierwotnego nadciśnienia tętniczego u dorosłych pacjentów. Lek jest wskazany dla pacjentów, u których ciśnienie krwi jest skutecznie kontrolowane przy jednoczesnym podawaniu lizynoprylu i amlodypiny w tych samych dawkach, jak w tym leku złożonym. Dironorm jest dostępny na receptę.
Dobutamin Sandoz to lek w postaci proszku do sporządzania roztworu do infuzji, który jest stosowany w lecznictwie zamkniętym, czyli w szpitalach. Jest to lek kardiologiczny, który ma wpływ na pracę serca poprzez zwiększanie napięcia i siły skurczu serca. Stosowany jest u pacjentów z ostrą niewydolnością krążenia spowodowaną zaburzeniami kurczliwości mięśnia sercowego, ze zmniejszeniem rzutu serca i zwiększeniem ciśnienia płucnego. Lek jest dostępny na receptę.
Dobutamine TZF to lek, który zwiększa siłę skurczu mięśnia sercowego i nieznacznie przyspiesza czynność serca oraz przewodzenie przedsionkowo-komorowe. Jest to syntetyczna amina katecholowa. Stosowany jest w ostrej niewydolności mięśnia sercowego występującej w przebiegu wstrząsu kardiogennego, zawału mięśnia sercowego, czy po zabiegach kardiochirurgicznych. Lek ten jest dostępny na receptę.
Dopamin Admeda 200 to lek w postaci koncentratu do sporządzania roztworu do infuzji. Substancją czynną leku jest dopaminy chlorowodorek. Lek jest stosowany w celu wyrównania zmniejszonej perfuzji hemodynamicznej w stanie wstrząsu związanego z ostrym zawałem serca, niewydolnością serca, hipowolemią, operacją kardiologiczną i innymi zabiegami operacyjnymi, urazem, posocznicą endotoksyczną lub anafilaksją. Jest dostępny na receptę.
Dopaminum hydrochloricum WZF to lek, który zawiera w swoim składzie dopaminę – substancję czynną odpowiedzialną za skurcz obwodowych naczyń krwionośnych, podwyższenie ciśnienia krwi oraz pobudzenie czynności serca. Jest stosowany w leczeniu zaburzeń hemodynamicznych występujących we wstrząsie spowodowanym zawałem mięśnia sercowego, urazami, posocznicą, operacjami kardiologicznymi, zaostrzeniem przewlekłej zastoinowej niewydolności serca oraz we wstrząsie prowadzącym do niewydolności nerek. Lek jest dostępny na receptę i jest przeznaczony do stosowania szpitalnego.
Duoplavin to lek na receptę, który zawiera dwa składniki aktywne: kwas acetylosalicylowy i klopidogrel. Te substancje są inhibitorami agregacji płytek krwi, co oznacza, że zapobiegają sklejaniu się płytek krwi i tworzeniu zakrzepów. Duoplavin jest stosowany w profilaktyce wtórnej powikłań zakrzepowych u dorosłych pacjentów z miażdżycą, którzy przyjmują zarówno klopidogrel, jak i kwas acetylosalicylowy. Lek jest szczególnie przydatny dla pacjentów z ostrym zespołem wieńcowym lub ostrym zawałem serca.
Ecugra, zawierająca tikagrelor, jest lekiem przeciwpłytkowym stosowanym u dorosłych po zawale serca lub u pacjentów cierpiących na niestabilną dusznicę bolesną. Lek, podawany w połączeniu z kwasem acetylosalicylowym, pomaga zapobiegać kolejnym zawałom serca, udarom oraz zmniejsza ryzyko zgonu z powodu choroby sercowo-naczyniowej. Działa poprzez hamowanie skupiania płytek krwi i zmniejszenie ryzyka powstawania wewnętrznych zakrzepów.
Efient to lek, który zawiera substancję czynną prasugrel. Należy do grupy leków zwanych lekami przeciwpłytkowymi. Stosuje się go jednocześnie z kwasem acetylosalicylowym w celu zapobiegania zdarzeniom sercowo-naczyniowym u dorosłych pacjentów z ostrymi zespołami wieńcowymi tj. niestabilną dławicą piersiową lub zawałem mięśnia sercowego, poddawanych przezskórnej interwencji wieńcowej. Efient jest dostępny na receptę.
Egitromb to lek przeciwpłytkowy dostępny na receptę. Zawiera substancję czynną klopidogrel, która zapobiega zlepianiu się płytek krwi, redukując w ten sposób ryzyko powstawania zakrzepów. Lek ten jest stosowany w celu zapobiegania zawałowi serca czy udaru niedokrwiennego mózgu u osób z miażdżycą.
Encopirin Cardio 81 to lek dostępny bez recepty, który zawiera małą dawkę kwasu acetylosalicylowego. Kwas acetylosalicylowy w małych dawkach ma działanie przeciwagregacyjne, utrudnia zlepianie się płytek krwi, przeciwdziałając tworzeniu zakrzepów i zatorów w naczyniach krwionośnych, mogących prowadzić np. do zawału serca czy udaru mózgu. Najważniejsze zastosowanie leku to: zapobieganie zawałowi serca u chorych z chorobą wieńcową serca lub po przebytym zawale lub ze świeżym zawałem serca; zapobieganie udarowi mózgu; a ponadto: zapobieganie powikłaniom zatorowo-zakrzepowym po zabiegach chirurgicznych.
Enoxaparin sodium LEK-AM to lek przeciwzakrzepowy, który jest zaliczany do heparyn drobnocząsteczkowych. Jest stosowany w leczeniu zakrzepicy żył głębokich powikłanej bądź niepowikłanej zatorowością płucną, leczeniu niestabilnej choroby wieńcowej oraz zawału serca bez załamka Q, w skojarzeniu z kwasem acetylosalicylowym, leczeniu świeżego zawału serca z uniesieniem odcinka ST. Jest dostępny na receptę.
Enplerasa to lek z grupy selektywnych antagonistów aldosteronu, które hamują działanie aldosteronu – substancji kontrolującej ciśnienie krwi i pracę serca. Wysokie stężenie aldosteronu może prowadzić do poważnych zaburzeń w organizmie, w tym do niewydolności serca. Enplerasa jest stosowana w leczeniu niewydolności serca, aby zapobiec nasileniu choroby i zmniejszyć liczbę hospitalizacji u pacjentów. Lek jest dostępny na receptę.
Eplenocard to lek moczopędny z grupy antagonistów aldosteronu. Aldosteron jest hormonem sterydowym kory nadnerczy, który reguluje gospodarkę wodno-elektrolitową, powodując zatrzymanie w organizmie jonów sodowych i wody, a zwiększając wydalanie jonów potasowych i wodorowych. Eplerenon zapobiega wiązaniu aldosteronu z jego receptorami i w ten sposób uniemożliwia wzrost ciśnienia tętniczego. Wskazany jest w leczeniu skojarzonym z beta-blokerami w celu zmniejszenia ryzyka umieralności i chorobowości z przyczyn sercowo-naczyniowych u chorych w stanie stabilnym z zaburzeniami czynności lewej komory serca (frakcja wyrzutowa lewej komory nie większa niż 40%) oraz klinicznymi objawami niewydolności serca po przebytym niedawno zawale serca. Jest dostępny na receptę.
Eplerenon Bluefish to lek, który jest antagonistą aldosteronu. Działa poprzez kontrolowanie ciśnienia krwi i pracy serca. Jest stosowany w leczeniu niewydolności serca, a w połączeniu z innymi lekami może zapobiegać pogorszeniu niewydolności serca po zawale serca. Lek jest dostępny na receptę.
Eplerenone Sandoz to lek na receptę, który zawiera substancję czynną eplerenon. Eplerenon należy do grupy leków zwanych selektywnymi antagonistami aldosteronu, które hamują działanie aldosteronu – substancji wytwarzanej przez organizm i kontrolującej ciśnienie krwi oraz czynność serca. Lek stosuje się w leczeniu niewydolności serca w celu zapobiegania nasileniu choroby oraz zmniejszenia liczby hospitalizacji u pacjentów, którzy przebyli niedawno zawał serca lub mają utrzymujące się, łagodne objawy mimo dotychczasowego leczenia.
Erbugen to doustny lek hipotensyjny, który skutecznie obniża ciśnienie tętnicze krwi. Działa na bazie peryndoprylu, rozszerza naczynia krwionośne, zmniejszając opory przepływu krwi, ułatwiając sercu tłoczenie krwi i zmniejszając ciśnienie krwi. Stosuje się go w leczeniu nadciśnienia oraz niewydolności serca. Jest dostępny na receptę.
Esetin to lek, który pomaga w obniżeniu poziomu cholesterolu we krwi. Dzięki substancji czynnej, ezetymibowi, Esetin zmniejsza wchłanianie cholesterolu w przewodzie pokarmowym, co prowadzi do obniżenia stężenia cholesterolu całkowitego, “złego” cholesterolu (LDL) oraz triglicerydów. Esetin jest stosowany jako środek uzupełniający dietę obniżającą stężenie cholesterolu w przypadku zwiększonego stężenia cholesterolu we krwi (hipercholesterolemii pierwotnej). Jest dostępny na receptę.
Etibax to lek w postaci tabletek, który zmniejsza zwiększone stężenie cholesterolu. Działa poprzez zmniejszanie ilości cholesterolu wchłanianego z przewodu pokarmowego. Stosowany jest jako środek uzupełniający dietę obniżającą stężenie cholesterolu w przypadku zwiększonego stężenia cholesterolu we krwi. Lek jest dostępny na receptę.
Etibax SV to lek zawierający substancje czynne: ezetymib i symwastatynę. Jest stosowany w celu zmniejszenia stężenia we krwi cholesterolu całkowitego, „złego” cholesterolu (czyli cholesterolu LDL) i substancji tłuszczowych zwanych triglicerydami. Lek jest dostępny na receptę.
Eubiocard to lek na receptę, który zawiera substancję czynną bisoprolol. Jest stosowany w leczeniu różnych schorzeń sercowo-naczyniowych, takich jak choroba niedokrwienienna serca, niewydolność serca, zaburzenia rytmu serca czy nadciśnienie tętnicze. Działa poprzez hamowanie receptorów beta-adrenergicznych, co prowadzi do obniżenia ciśnienia krwi i spadku częstości pracy serca.
Eupirin Cardio to lek, który zawiera kwas acetylosalicylowy. Działa przeciwbólowo, przeciwzapalnie i przeciwgorączkowo. Stosowany jest w profilaktyce zawału serca. Lek jest dostępny na receptę.
Exebir to lek zawierający substancję czynną ezetymib. Jest to lek hamujący wchłanianie cholesterolu oraz steroli roślinnych w jelitach, co prowadzi do zmniejszenia ilości cholesterolu transportowanego do wątroby. Ezetymib stosowany jest w leczeniu hipercholesterolemii lub sitosterolemii. Ze względu na odmienne i wzajemnie uzupełniające się mechanizmy działania, często zalecany do stosowania w skojarzeniu ze statyną. Lek jest dostępny na receptę.
Ezehron to nowoczesny lek wspomagający obniżenie poziomu cholesterolu u pacjentów, u których sama dieta nie przynosi wystarczających rezultatów. Zmniejsza stężenie „złego” cholesterolu (LDL) i triglicerydów we krwi, jednocześnie podnosząc poziom „dobrego” cholesterolu (HDL). Może być stosowany samodzielnie lub w połączeniu ze statynami, pomagając zapobiegać groźnym powikłaniom, takim jak zawał serca czy udar mózgu.
Ezehron Duo to lek złożony, łączący rozuwastatynę i ezetymib. Jego celem jest obniżenie poziomu „złego” cholesterolu LDL i triglicerydów oraz zwiększenie poziomu „dobrego” cholesterolu HDL. Działa poprzez ograniczenie wchłaniania cholesterolu w jelitach i zmniejszenie jego produkcji w organizmie. Stosuje się go u osób z hipercholesterolemią pierwotną lub chorobą serca, jako uzupełnienie diety obniżającej cholesterol. Lek redukuje ryzyko incydentów sercowo-naczyniowych, takich jak zawał serca czy udar mózgu, ale nie wspomaga odchudzania.
Ezetimibe Apotex to lek na receptę, który jest stosowany w celu zmniejszenia zwiększonego stężenia cholesterolu. Działa poprzez zmniejszenie stężenia cholesterolu całkowitego, “złego” cholesterolu (cholesterolu LDL) i substancji tłuszczowych, nazywanych triglicerydami. Ponadto, lek ten zwiększa stężenie “dobrego” cholesterolu (cholesterolu HDL). Jest dostępny w postaci tabletek o dawce 10 mg.
Ezetimibe Aurovitas to lek dostępny na receptę, który jest stosowany w celu obniżenia podwyższonego stężenia cholesterolu. Działa poprzez zmniejszanie ilości cholesterolu wchłanianego z przewodu pokarmowego. Jest stosowany w leczeniu pierwotnej hipercholesterolemii (heterozygotycznej rodzinnej lub nierodzinnej) u pacjentów, u których nie uzyskuje się odpowiedniego zmniejszenia stężenia lipidów po stosowaniu statyny w monoterapii. Może być również stosowany w leczeniu hipercholesterolemii homozygotycznej rodzinnej w skojarzeniu ze statyną oraz dietą.
Ezetimibe Glenmark to lek, który jest stosowany w leczeniu hipercholesterolemii, czyli podwyższonego poziomu cholesterolu we krwi. Działa poprzez zmniejszenie ilości cholesterolu wchłanianego z przewodu pokarmowego do krwi, co pomaga obniżyć całkowity poziom cholesterolu. Lek jest dostępny na receptę. Wskazania do stosowania obejmują pierwotną hipercholesterolemię (rodzinną lub nierodzinną) u pacjentów nietolerujących statyn lub jeżeli stosowanie statyn jest przeciwwskazane. Może być również stosowany w połączeniu ze statyną w leczeniu homozygotycznej hipercholesterolemii rodzinnej.
Ezetimibe SymPhar to lek dostępny na receptę, który zawiera substancję czynną ezetimib. Jest stosowany jako leczenie wspomagające pierwotnej hipercholesterolemii (heterozygotycznej rodzinnej lub nierodzinnej) w skojarzeniu z inhibitorem reduktazy HMG-CoA (statyną) i dietą u pacjentów, u których nie uzyskuje się odpowiedniego zmniejszenia stężenia lipidów po stosowaniu statyny w monoterapii. Lek ten jest dostępny w formie tabletek do przyjmowania doustnego.
Ezetrol to lek, który obniża stężenie cholesterolu całkowitego, tak zwanego złego cholesterolu (frakcji LDL cholesterolu) oraz trójglicerydów we krwi. Zwiększa natomiast stężenie dobrego cholesterolu (frakcji HDL cholesterolu). Lek ten działa poprzez hamowanie wchłaniania cholesterolu w przewodzie pokarmowym. Ezetrol jest stosowany w leczeniu pierwotnej hipercholesterolemii (heterozygotycznej rodzinną lub nierodzinną), u których nie jest możliwe odpowiednie zmniejszenie stężenia lipidów poprzez stosowanie statyny w monoterapii. Lek jest dostępny na receptę.
Ezetymib Aristo to lek, który zawiera substancję czynną – ezetymib. Jest to lek hamujący wchłanianie cholesterolu oraz steroli roślinnych w jelitach, co prowadzi do zmniejszenia ilości cholesterolu transportowanego do wątroby. Ezetymib Aristo stosowany jest w leczeniu hipercholesterolemii lub sitosterolemii. Ze względu na odmienne i wzajemnie uzupełniające się mechanizmy działania, często zalecany do stosowania w skojarzeniu ze statyną. Lek jest dostępny na receptę.
Ezoleta to lek na receptę, dostępny w postaci tabletek. Zawiera substancję czynną ezetymib, która zmniejsza stężenie lipidów poprzez wybiórcze hamowanie wchłaniania cholesterolu i pochodnych steroli roślinnych w jelitach. Lek jest stosowany w leczeniu pierwotnej hipercholesterolemii (heterozygotycznej rodzinną lub nierodzinną) u pacjentów, u których nie uzyskuje się odpowiedniego zmniejszenia stężenia lipidów po stosowaniu statyny w monoterapii. Może być również stosowany jako monoterapia u osób, u których statyny są źle tolerowane lub przeciwwskazane. Ponadto, Ezoleta jest stosowana do zmniejszenia ryzyka wystąpienia zdarzeń sercowo-naczyniowych u pacjentów z chorobą wieńcową i ostrym zespołem wieńcowym w wywiadzie.
Ezolip to lek, który zawiera substancję czynną ezetymib. Jest stosowany w leczeniu hipercholesterolemii, czyli podwyższonego poziomu cholesterolu we krwi. Lek jest dostępny na receptę. Wskazany jest do stosowania u pacjentów, u których monoterapia statyną nie przynosi odpowiednich efektów. Może być stosowany samodzielnie lub w połączeniu z innymi lekami hipolipemizującymi.
Feiba NF to lek na receptę, który jest pozyskiwany z ludzkiego osocza. Umożliwia on krzepnięcie krwi w przypadku niedoboru lub braku niektórych czynników krzepnięcia. Jest stosowany do leczenia i zapobiegania krwawieniom u pacjentów z hemofilią A i B, którzy mają obecność inhibitorów czynników krzepnięcia. Ponadto, Feiba NF może być stosowany do leczenia i zapobiegania krwawieniom u osób nie cierpiących na hemofilię, lecz posiadających nabyte inhibitory czynników VIII, IX i XI.
Fragmin to lek dostępny na receptę, który zawiera substancję czynną dalteparynę. Jest to drobnocząsteczkowa heparyna o silnym i długotrwałym działaniu przeciwzakrzepowym. Stosowany jest w leczeniu ostrej zakrzepicy żył głębokich, profilaktyce przeciwzakrzepowej w okresie okołooperacyjnym, niestabilnej chorobie wieńcowej oraz w profilaktyce powstawania zakrzepów podczas leczenia dializami.
Zawał serca (ostry zespół wieńcowy) stanowi jedno z najpoważniejszych schorzeń układu krążenia i jest główną przyczyną zgonów wśród Polaków. Według najnowszych danych, rocznie w Polsce odnotowuje się ponad 87 tysięcy przypadków zawału serca, przy czym ponad 35% pacjentów umiera zanim dotrze do szpitala. Odpowiednio dobrana farmakoterapia zarówno w profilaktyce, w ostrym stanie zawałowym, jak i w okresie rekonwalescencji może znacząco zwiększyć szanse pacjenta na przeżycie oraz istotnie poprawić jego jakość życia. W artykule szczegółowo omówimy mechanizm powstawania zawału serca, czynniki ryzyka, objawy oraz leki stosowane w profilaktyce i leczeniu tego poważnego schorzenia.
Zawał serca to stan, w którym dochodzi do martwicy tkanki mięśnia sercowego w wyniku niedokrwienia. Najczęstszą przyczyną tego schorzenia jest miażdżyca tętnic wieńcowych, która prowadzi do zwężenia naczyń i ograniczenia przepływu krwi. Kluczowym momentem inicjującym zawał jest pęknięcie blaszki miażdżycowej i utworzenie skrzepliny, która całkowicie blokuje światło naczynia.
Gdy przepływ krwi w tętnicy wieńcowej zostaje zablokowany, komórki mięśnia sercowego zaczynają obumierać już po 15-20 minutach od zamknięcia naczynia. Dlatego tak istotne jest szybkie rozpoznanie objawów zawału i niezwłoczne wezwanie pomocy medycznej. Im dłużej trwa niedokrwienie, tym większy obszar mięśnia sercowego ulega nieodwracalnemu uszkodzeniu.
Warto pamiętać, że u osób starszych i chorujących na cukrzycę objawy zawału mogą być mniej charakterystyczne lub nawet bezobjawowe (tzw. niemy zawał).
Ryzyko wystąpienia zawału serca wzrasta wraz z obecnością następujących czynników:
W pierwszych godzinach od wystąpienia zawału serca kluczowe znaczenie ma szybka interwencja medyczna. Podstawowym celem leczenia jest przywrócenie przepływu krwi w zamkniętym naczyniu wieńcowym. W ramach pierwszej pomocy przedmedycznej zaleca się podanie choremu (jeśli jest przytomny i nie ma przeciwwskazań) 300 mg aspiryny do rozgryzienia i połknięcia. Następnie, po przewiezieniu pacjenta do szpitala, stosuje się kompleksowe leczenie farmakologiczne równolegle z leczeniem inwazyjnym.
Leki te hamują agregację płytek krwi, zapobiegając tworzeniu się zakrzepów i zmniejszając ryzyko zatorów tętniczych:
Stosowane w celu zapobiegania tworzeniu się skrzepów:
Stosowane w sytuacji, gdy nie ma możliwości wykonania pierwotnej angioplastyki wieńcowej (najlepiej w ciągu pierwszych 12 godzin od wystąpienia objawów):
Obok farmakoterapii, podstawową metodą leczenia zawału serca jest leczenie inwazyjne. Do najważniejszych procedur należą:
Jest to metoda z wyboru w leczeniu zawału serca z uniesieniem odcinka ST (STEMI), o ile może być wykonana w ciągu 90-120 minut od pierwszego kontaktu medycznego. Polega na wprowadzeniu przez tętnicę (najczęściej udową lub promieniową) cewnika z balonem, rozprężeniu go w miejscu zwężenia i najczęściej implantacji stentu, który utrzymuje naczynie w stanie rozszerzonym.
Zabieg kardiochirurgiczny polegający na wszczepieniu pomostów (bypass) omijających miejsce zwężenia tętnicy wieńcowej. W ostrym zawale serca stosowany rzadziej, głównie w przypadku wielonaczyniowej choroby wieńcowej lub gdy angioplastyka jest niemożliwa do wykonania lub nieskuteczna.
Po przebytym zawale serca pacjenci powinni pozostać pod stałą opieką kardiologa i przyjmować odpowiednio dobrane leki, które zmniejszają ryzyko ponownego incydentu sercowo-naczyniowego. Leczenie farmakologiczne po zawale serca ma na celu:
Stanowią podstawę leczenia po zawale serca:
Podwójna terapia przeciwpłytkowa (aspiryna + drugi lek przeciwpłytkowy) jest standardem u pacjentów po zawale serca, szczególnie po implantacji stentu. Czas jej trwania zależy od rodzaju stentu, ryzyka krwawienia i innych czynników indywidualnych.
Spowalniają czynność serca, obniżają ciśnienie tętnicze i zmniejszają zapotrzebowanie mięśnia sercowego na tlen:
Beta-blokery zmniejszają śmiertelność po zawale serca o około 20-25%. Szczególnie korzystne są u pacjentów z zaburzeniami rytmu serca, nadciśnieniem tętniczym lub niewydolnością serca.
Zmniejszają ciśnienie tętnicze, hamują niekorzystną przebudowę serca i poprawiają rokowanie:
Inhibitory ACE są szczególnie wskazane u pacjentów z dysfunkcją lewej komory, cukrzycą lub nadciśnieniem tętniczym. Zmniejszają umieralność ogólną i liczbę nagłych zgonów sercowych.
Stosowane u pacjentów z nietolerancją inhibitorów ACE (np. z powodu kaszlu):
Obniżają poziom cholesterolu LDL, stabilizują blaszkę miażdżycową i wykazują działanie przeciwzapalne:
Po zawale serca zaleca się intensywną terapię statynami, niezależnie od wyjściowego poziomu cholesterolu. Docelowe stężenie cholesterolu LDL po zawale powinno wynosić <55 mg/dl. Statyny obniżają ryzyko ponownego zawału i zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych o około 30%.
Poprawiają rokowanie u pacjentów z dysfunkcją lewej komory lub niewydolnością serca:
Stosowane u pacjentów z objawami zastoju lub niewydolnością serca:
Wskazania: Wszystkie rodzaje zawału serca, profilaktyka wtórna choroby wieńcowej.
Przeciwwskazania: Aktywne krwawienie, ciężka niewydolność wątroby, nadwrażliwość na składniki preparatu, skaza krwotoczna.
Wskazania: Wszystkie rodzaje zawału serca bez przeciwwskazań, szczególnie wskazane u pacjentów z tachykardią, nadciśnieniem, zaburzeniami rytmu serca.
Przeciwwskazania: Bradykardia (tętno <50/min), hipotonia (ciśnienie skurczowe <90 mmHg), ostra niewydolność serca, astma oskrzelowa, bloki przedsionkowo-komorowe II i III stopnia, ciężka niewydolność obwodowa.
Wskazania: Wszystkie rodzaje zawału serca, szczególnie u pacjentów z dysfunkcją lewej komory, cukrzycą lub nadciśnieniem tętniczym.
Przeciwwskazania: Hipotonia, obustronne zwężenie tętnic nerkowych, ciąża, nadwrażliwość (np. obrzęk naczynioruchowy w wywiadzie), hiperkaliemia.
Wskazania: Wszyscy pacjenci po zawale serca, niezależnie od poziomu cholesterolu.
Przeciwwskazania: Ciężka niewydolność wątroby, ciąża, aktywna choroba wątroby, znacznie podwyższone wartości enzymów wątrobowych.
Wskazania: Pacjenci po zawale serca z dysfunkcją lewej komory (frakcja wyrzutowa <40%) lub niewydolnością serca, szczególnie jeśli współistnieje cukrzyca.
Przeciwwskazania: Hiperkaliemia, ciężka niewydolność nerek (eGFR <30 ml/min/1,73m²), stosowanie silnych inhibitorów CYP3A4 (dla eplerenonu).
Badania kliniczne potwierdzają, że systematyczne przyjmowanie zaleconych leków po zawale serca znacząco zmniejsza ryzyko ponownego incydentu sercowo-naczyniowego oraz poprawia przeżywalność:
Rehabilitacja kardiologiczna jest integralną częścią leczenia pacjentów po zawale serca. Obejmuje ona:
Rozpoczyna się już w pierwszych dobach po zawale, gdy stan pacjenta jest stabilny. Na tym etapie stosuje się ćwiczenia oddechowe, stopniową pionizację pacjenta, naukę samokontroli tętna i ciśnienia.
Powinna rozpocząć się w ciągu 2-3 tygodni od wypisu ze szpitala i trwać 4-12 tygodni. W zależności od stanu pacjenta, może być prowadzona w warunkach stacjonarnych (sanatorium) lub ambulatoryjnych. Obejmuje trening fizyczny o stopniowo zwiększanej intensywności, edukację pacjenta oraz wsparcie psychologiczne.
Stanowi kontynuację poprzednich etapów i powinna trwać do końca życia. Jej celem jest utrzymanie osiągniętych efektów, przeciwdziałanie postępowi choroby oraz poprawa jakości życia. Pacjent powinien kontynuować regularną aktywność fizyczną w formie marszów, pływania, jazdy na rowerze lub innych akceptowalnych form ruchu.
Oprócz farmakoterapii, kluczowe znaczenie w zapobieganiu kolejnym zawałom mają zmiany stylu życia:
Farmakoterapia stanowi podstawę zarówno leczenia ostrego zawału serca, jak i profilaktyki wtórnej. Kluczowe grupy leków to: leki przeciwpłytkowe, beta-blokery, inhibitory ACE i statyny. Pacjenci po zawale serca powinni systematycznie przyjmować zalecone leki oraz regularnie kontrolować się u kardiologa.
Należy pamiętać, że stosowanie się do zaleceń lekarskich i zmiana stylu życia mogą znacząco zmniejszyć ryzyko ponownego zawału i poprawić jakość życia po przebytym incydencie sercowym. Ważne jest również uczestnictwo w programie rehabilitacji kardiologicznej, która poprawia wydolność fizyczną, redukuje czynniki ryzyka i zmniejsza ryzyko ponownej hospitalizacji.
Zawsze konsultuj wszelkie zmiany w przyjmowaniu leków z lekarzem prowadzącym, który najlepiej oceni indywidualne potrzeby i dostosuje terapię do konkretnego przypadku klinicznego.
Większość leków po zawale serca należy przyjmować długoterminowo, często do końca życia. Kwas acetylosalicylowy, beta-blokery, inhibitory ACE i statyny są zwykle zalecane bezterminowo. Drugi lek przeciwpłytkowy (klopidogrel, tikagrelor, prasugrel) jest zazwyczaj stosowany przez 12 miesięcy po zawale, choć u niektórych pacjentów może być zalecany dłużej. Czas trwania terapii powinien być ustalony indywidualnie przez kardiologa prowadzącego.
Nigdy nie należy samodzielnie przerywać leczenia lub zmieniać dawkowania leków po zawale serca. Może to prowadzić do poważnych konsekwencji, włącznie z ponownym zawałem lub zgonem. Wszelkie zmiany w terapii powinny być konsultowane z lekarzem prowadzącym.
Jeśli wystąpią jakiekolwiek niepokojące objawy, należy skonsultować się z lekarzem, ale nie przerywać leczenia samodzielnie.
Powrót do pracy zależy od charakteru wykonywanej pracy, stopnia uszkodzenia serca oraz indywidualnych czynników. Zazwyczaj pacjenci z niepowikłanym zawałem i pracą niewymagającą dużego wysiłku fizycznego mogą wrócić do pracy po 4-6 tygodniach. W przypadku pracy fizycznej lub powikłanego zawału okres ten może być dłuższy. Decyzję o powrocie do pracy zawsze podejmuje lekarz prowadzący.
Pacjenci po niepowikłanym zawale serca mogą zazwyczaj wrócić do prowadzenia samochodu po 2-4 tygodniach od zawału. W przypadku zawału powikłanego, zaburzeń rytmu serca lub zaburzeń świadomości okres ten może być dłuższy. Kierowcy zawodowi podlegają bardziej rygorystycznym ograniczeniom. Zawsze należy skonsultować się z lekarzem przed powrotem do prowadzenia pojazdu.
Większość pacjentów może bezpiecznie powrócić do aktywności seksualnej po 2-4 tygodniach od niepowikłanego zawału serca. Przyjmuje się, że jeśli pacjent jest w stanie wejść na drugie piętro bez znaczącej duszności lub bólu w klatce piersiowej, aktywność seksualna jest zazwyczaj bezpieczna. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem.
Tak, szczepienie przeciwko grypie jest zalecane wszystkim pacjentom po zawale serca. Coroczne szczepienie przeciwko grypie zmniejsza ryzyko ponownego zawału i hospitalizacji z powodu zaostrzenia choroby sercowo-naczyniowej. Również szczepienie przeciwko COVID-19 jest zalecane pacjentom kardiologicznym.
Zawał serca prowadzi do trwałego uszkodzenia fragmentu mięśnia sercowego, który zastępowany jest tkanką bliznowatą. Tego procesu nie można całkowicie odwrócić. Jednak dzięki odpowiedniemu leczeniu, rehabilitacji i zmianie stylu życia, większość pacjentów może prowadzić pełnowartościowe życie o wysokiej jakości. Nowoczesne metody leczenia i rehabilitacji pozwalają zminimalizować wpływ przebytego zawału na codzienne funkcjonowanie.
