Kengrexal to lek przeciwpłytkowy zawierający substancję czynną kangrelor. Jest stosowany razem z innym lekiem przeciwpłytkowym (kwasem acetylosalicylowym) u osób dorosłych z chorobą niedokrwienną serca, u których wykonuje się przezskórną interwencję wieńcową (PCI). Zastosowanie leku Kengrexal zmniejsza ryzyko powstania podczas tego zabiegu zakrzepu, który mógłby ponownie zablokować naczynie krwionośne. Jest to lek na receptę.
Kinzalkomb to lek stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego. Zawiera dwa składniki aktywne: telmisartan i hydrochlorotiazyd, które współdziałają w celu obniżenia ciśnienia krwi. Telmisartan należy do grupy leków nazywanych antagonistami receptora angiotensyny II, które pomagają rozszerzyć naczynia krwionośne. Hydrochlorotiazyd jest diuretykiem (lekiem moczopędnym) pomagającym organizmowi pozbyć się nadmiaru płynów poprzez zwiększenie produkcji moczu. Kinzalkomb jest dostępny na receptę.
Kinzalmono to lek na receptę, który należy do grupy leków określanych jako antagoniści receptora angiotensyny II. Substancją czynną leku jest telmisartan. Lek Kinzalmono hamuje działanie angiotensyny II, co prowadzi do rozkurczu naczyń krwionośnych i obniżenia ciśnienia tętniczego krwi. Jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego u osób dorosłych. Ponadto, Kinzalmono jest również stosowany w celu zmniejszenia częstości występowania zdarzeń sercowonaczyniowych u osób dorosłych z grupy ryzyka.
Kogavant to lek zawierający substancję czynną o nazwie tikagrelor, która należy do grupy leków przeciwpłytkowych. Stosuje się go w skojarzeniu z kwasem acetylosalicylowym u osób dorosłych, u których wystąpił zawał serca lub dławica piersiowa niestabilna. Lek ten pomaga zmniejszyć prawdopodobieństwo wystąpienia kolejnego zawału serca lub udaru, albo zgonu z powodu choroby związanej z sercem lub naczyniami krwionośnymi. Kogavant jest dostępny na receptę.
Laktomag B6 to lek dostępny bez recepty, który zawiera magnez w postaci łatwo przyswajalnej soli organicznej (wodoroasparaginianu magnezu – 1000 mg, 70 mg jonów Mg2+) oraz witaminę B6 (5 mg), która zwiększa biodostępność magnezu i zmniejsza jego wydalanie z moczem. Stosowany jest w profilaktyce powikłań związanych z niedoborem magnezu i/lub witaminy B6 oraz uzupełnianiu stwierdzonych niedoborów. Zalecany jest do stosowania profilaktycznie w stanach przewlekłego zmęczenia fizycznego i psychicznego, nadpobudliwości nerwowej, w sytuacjach wywołujących stres, depresjach, problemach ze snem, bólach mięśni. Może być stosowany również w profilaktyce stanów zwiększonego zapotrzebowania na magnez i witaminę B6, na przykład w okresie szybkiego wzrostu u dzieci i młodzieży oraz przy intensywnej pracy umysłowej.
Lecardi to lek zawierający kwas acetylosalicylowy, który hamuje zlepianie się (agregację) płytek krwi. Jest przeznaczony do długotrwałego profilaktycznego stosowania w chorobach, które grożą powstaniem zakrzepów, zatorów w naczyniach krwionośnych. Lek stosuje się w zapobieganiu zawałowi serca, chorobom sercowo-naczyniowym u pacjentów ze stabilną dławicą piersiową, niestabilnej dławicy piersiowej w wywiadzie, z wyjątkiem ostrej fazy, po zabiegach chirurgicznych lub interwencyjnych na naczyniach, np. wszczepieniu pomostów aortalno-wieńcowych, angioplastyce wieńcowej oraz w zapobieganiu napadom przejściowego niedokrwienia mózgu i niedokrwiennego udaru mózgu oraz po ich przebyciu. Lek dostępny jest na receptę.
Legrex to lek przeciwpłytkowy zawierający tikagrelor, stosowany u dorosłych po przebytym zawale serca. W połączeniu z kwasem acetylosalicylowym, pomaga zmniejszyć ryzyko kolejnego zawału serca, udaru lub zgonu z powodu choroby sercowo-naczyniowej. Legrex działa, hamując zlepianie się płytek krwi i zapobiegając powstawaniu zakrzepów.
Lignocainum Hydrochloricum WZF to lek dostępny na receptę, który ma działanie miejscowo znieczulające i przeciwarytmiczne. Hamuje wytwarzanie i przewodzenie bodźców we włóknach nerwowych oraz w układzie przewodzącym serca. Stosowany jest w znieczuleniu miejscowym – nasiękowym, w blokadach nerwów, pni nerwowych i splotów nerwowych, podpajęczynówkowym, zewnątrzoponowym – podczas zabiegów z zakresu chirurgii ogólnej, urologii, ortopedii, ginekologii, położnictwa, a także w różnych procedurach diagnostycznych i terapeutycznych. Ponadto, jest stosowany w komorowych zaburzeniach rytmu serca.
Lipegis to lek, który zawiera substancję czynną ezetymib. Jest to substancja selektywnie ograniczająca wchłanianie cholesterolu i steroli roślinnych w jelitach, co prowadzi do obniżenia stężenia lipidów we krwi. Lek jest wskazany w terapii hipercholesterolemii. Lipegis jest dostępny na receptę.
Lisihexal to lek, który zawiera substancję czynną lizynopryl. Jest to inhibitor konwertazy angiotensyny (ACE), który skutecznie obniża ciśnienie tętnicze krwi. Wskazaniami do stosowania leku Lisihexal są: nadciśnienie tętnicze samoistne i naczyniowo-nerkowe, zastoinowa niewydolność serca, ostry zawał serca u pacjentów stabilnych hemodynamicznie, bez wstrząsu kardiogennego, z ciśnieniem tętniczym krwi powyżej 100 mmHg oraz mikroalbuminuria w przebiegu cukrzycy. Lisihexal jest lekiem na receptę.
Lisinoratio to lek, który zawiera substancję czynną lizynopryl. Jest to inhibitor enzymu konwertującego angiotensynę (ACE), który działa poprzez hamowanie enzymu konwertującego angiotensynę I w angiotensynę II, co prowadzi do zmniejszenia ciśnienia tętniczego. Stosuje się go w leczeniu nadciśnienia tętniczego, niewydolności serca, a także u pacjentów z cukrzycą typu 2 i początkową nefropatią. Lisinoratio jest dostępny na receptę.
Lojuxta to lek, który jest wskazany do stosowania jako uzupełnienie innego leczenia obniżającego stężenie lipidów i diety niskotłuszczowej, z jednoczesnym stosowaniem aferezy lipoprotein o małej gęstości (LDL) lub bez niej, u dorosłych pacjentów z homozygotyczną hipercholesterolemią rodzinną (HoFH). Jest dostępny na receptę. Lek jest wydawany w postaci twardych kapsułek.
Losmina to lek przeciwzakrzepowy zawierający enoksaparynę sodową jako substancję czynną. Lek jest stosowany w profilaktyce żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej u pacjentów chirurgicznych z grup umiarkowanego i wysokiego ryzyka. Losmina jest dostępna na receptę.
Lotensin to lek, który zawiera substancję czynną benazepril. Jest to inhibitor enzymu konwertującego angiotensynę (ACE), który pomaga kontrolować wysokie ciśnienie krwi. Lek jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, a także jako leczenie wspomagające w zastoinowej niewydolności serca. Lotensin jest dostępny na receptę. W przypadku postępującej przewlekłej niewydolności nerek (klirens kreatyniny 30-60 ml/min) zalecane są tabletki o dawce 10 mg.
Magvit B6 to lek dostępny bez recepty, który zawiera sól magnezową kwasu mlekowego oraz witaminę B6 (chlorowodorek pirydoksyny). Magnez reguluje przepływ jonów w komórce, zmniejszając pobudliwość nerwowo-mięśniową i współdziałając z jonami wapnia w tworzeniu struktury kości. Lek jest zalecany do stosowania w profilaktyce i leczeniu niedoborów magnezu i witaminy B6. Ponadto, ilość witaminy B6 zawarta w jednej tabletce preparatu Magvit B6 jest wystarczająca do zabezpieczenia organizmu przed niedoborem.
MBE to lek dostępny bez recepty. W skład tego leku wchodzi 100 mg jonów magnezu (w postaci magnezu cytrynianu) oraz 10 mg pirydoksyny chlorowodorku (witamina B6). Lek jest zalecany w przypadku niedoboru magnezu. Objawy niedoboru magnezu mogą obejmować nerwowość, drażliwość, wahania nastroju, łagodny lęk, niepokój, przejściowe uczucie zmęczenia, ospałość, zaburzenia snu w niewielkim nasileniu; objawy lęku, takie jak kurcze przewodu pokarmowego lub kołatanie serca (bez zaburzeń serca); kurcze mięśni, mrowienie, drganie powiek. Uzupełnienie magnezu może złagodzić te objawy. W przypadku braku poprawy po miesiącu stosowania leku, kontynuowanie leczenia nie jest zalecane.
Metalyse to lek stosowany w leczeniu trombolitycznym ostrego zawału mięśnia sercowego z przetrwałym uniesieniem odcinka ST lub świeżym blokiem lewej odnogi pęczka Hisa. Leczenie należy rozpocząć w ciągu 6 godzin od momentu wystąpienia objawów ostrego zawału mięśnia sercowego. Jest to lek na receptę.
Metocard to lek, który zawiera substancję czynną metoprolol, należącą do grupy beta-blokerów. Lek ten jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, dławicy piersiowej oraz zaburzeń rytmu serca, zwłaszcza częstoskurczu nadkomorowego. Metocard jest również stosowany pomocniczo u osób chorych na nadczynność tarczycy. Lek jest dostępny wyłącznie na receptę.
Metocard ZK to lek w postaci tabletek o przedłużonym uwalnianiu, którego substancją czynną jest metoprolol. Metoprolol należy do grupy beta-blokerów i powoduje zmniejszenie częstotliwości rytmu serca oraz siły jego skurczu, a także obniżenie ciśnienia tętniczego krwi. Lek jest wskazany do stosowania w leczeniu dławicy piersiowej, nadciśnienia tętniczego krwi oraz zaburzeń rytmu serca. Metocard ZK jest dostępny na receptę.
Metoprolol Biofarm ZK to lek z grupy wybiórczych beta-adrenolityków, który zawiera substancję czynną – winian metoprololu. Działa poprzez blokowanie receptorów beta, głównie beta1, co prowadzi do obniżenia ciśnienia tętniczego krwi oraz zwiększenia siły skurczu serca. Jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, dławicy piersiowej, zaburzeń rytmu serca, a także w profilaktyce migreny i stabilnej objawowej niewydolności serca. Lek jest dostępny na receptę.
Micardis to lek na receptę, który zawiera substancję czynną telmisartan. Jest stosowany w leczeniu samoistnego nadciśnienia tętniczego u dorosłych. Lek ten działa poprzez blokowanie receptorów angiotensyny II, co prowadzi do rozkurczu naczyń krwionośnych i obniżenia ciśnienia tętniczego krwi. Micardis jest również stosowany w celu zmniejszenia częstości występowania zdarzeń sercowo-naczyniowych u osób dorosłych z grupy ryzyka, u których stwierdzono zmniejszony dopływ krwi do serca lub nóg, którzy przebyli udar mózgu lub u których stwierdzono cukrzycę wysokiego ryzyka.
MicardisPlus to lek złożony, który zawiera antagonistę receptora angiotensyny II – telmisartan oraz diuretyk tiazydowy – hydrochlorotiazyd. Lek jest stosowany w leczeniu samoistnego nadciśnienia tętniczego u osób, u których ciśnienie tętnicze nie jest kontrolowane w sposób wystarczający po zastosowaniu samego telmisartanu. MicardisPlus jest dostępny na receptę.
Mizetib to lek stosowany w celu obniżenia podwyższonego stężenia cholesterolu. Substancją aktywną preparatu jest ezetymib, który zmniejsza stężenie lipidów poprzez hamowanie wchłaniania cholesterolu. Lek występuje w postaci tabletek. Jest dostępny na receptę.
Neoparin to lek przeciwzakrzepowy w formie roztworów przeznaczonych do wstrzykiwań. Głównym składnikiem jest enoksaparyna sodowa, która jest heparyną drobnocząsteczkową. Lek jest stosowany przede wszystkim w celu zapobiegania żylnej chorobie zakrzepowo-zatorowej. Jest również używany do leczenia zakrzepicy żył głębokich, niestabilnej dławicy piersiowej oraz świeżego zawału mięśnia sercowego. Neoparin jest dostępny na receptę.
Neoparin Forte to lek przeciwzakrzepowy dostępny na receptę, który jest podawany w formie zastrzyków. Jest stosowany w leczeniu zakrzepów już występujących we krwi pacjenta lub w celu zapobiegania ich tworzenia po zabiegach chirurgicznych, w przebiegu chorób uniemożliwiających poruszanie się, w niestabilnej dławicy piersiowej, po zawale serca. Substancją czynną leku jest enoksaparyna sodowa.
Neoparin Multi to lek zawierający enoksaparynę sodową, która jest heparyną drobnocząsteczkową (HDCz). Działa na dwa sposoby: zapobiega powiększaniu się istniejących zakrzepów krwi oraz uniemożliwia formowanie się nowych skrzepów. Jest stosowany w leczeniu zakrzepów już istniejących, a także w celu zapobiegania tworzenia się nowych zakrzepów. Lek jest dostępny na receptę.
Neuroas to lek, który zawiera substancje czynne: cyjanokobalaminę, pirydoksynę i tiaminę. Jest stosowany jako leczenie wspomagające w chorobach nerwów obwodowych różnego pochodzenia, takich jak polineuropatia, nerwoból, zapalenie nerwów obwodowych. Lek jest dostępny na receptę.
Nitrocard to lek dostępny na receptę, który jest stosowany miejscowo. Zawiera substancję czynną nitroglicerynę, która pomaga zmniejszyć niedotlenienie mięśnia sercowego i poprawia objętość minutową. Jest wskazany do stosowania w profilaktyce bólów dławicowych, zarówno samodzielnie, jak i w połączeniu z innymi lekami przeciwdławicowymi.
Nonpres to lek, który zawiera substancję czynną eplerenon. Należy do grupy leków nazywanych selektywnymi antagonistami aldosteronu. Leki te blokują działanie aldosteronu, substancji wytwarzanej przez organizm, która kontroluje ciśnienie tętnicze oraz czynność serca. Zwiększone stężenie aldosteronu może powodować w organizmie zmiany, które prowadzą do niewydolności serca. Nonpres jest stosowany w leczeniu niewydolności serca, aby zapobiec jej nasileniu oraz zmniejszyć liczbę hospitalizacji w przypadku niedawno przebytego zawału serca lub utrzymujących się, łagodnych objawów pomimo dotychczasowego leczenia. Lek jest dostępny na receptę.
Olimestra to lek w postaci tabletek powlekanych, który zawiera substancję czynną olmesartan. Należy do grupy leków zwanych antagonistami receptora angiotensyny II, które obniżają ciśnienie krwi poprzez rozluźnienie naczyń krwionośnych. Lek jest stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego krwi. Olimestra jest dostępna na receptę.
Orebriton to lek zawierający substancję czynną tikagrelor, który należy do grupy leków przeciwpłytkowych. Jest on stosowany wyłącznie u osób dorosłych, zazwyczaj w połączeniu z kwasem acetylosalicylowym, innym lekiem przeciwpłytkowym. Orebriton jest wskazany w celu zapobiegania zdarzeniom sercowo-naczyniowym u dorosłych pacjentów z ostrym zespołem wieńcowym lub z zawałem mięśnia sercowego w wywiadzie i wysokim ryzykiem zdarzeń sercowo-naczyniowych. Lek ten jest dostępny na receptę.
Oriram to lek zawierający substancję czynną ramipryl, który należy do grupy leków nazywanych inhibitorami ACE (inhibitorami enzymu konwertującego angiotensynę). Lek ten jest stosowany w celu leczenia wysokiego ciśnienia krwi, zmniejszenia ryzyka wystąpienia zawału serca lub udaru mózgu, a także zmniejszenia ryzyka lub opóźnienia pogorszenia funkcjonowania nerek u pacjentów z cukrzycą lub bez niej. Oriram jest dostępny na receptę.
Osaver to lek na receptę, który jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego. Lek ten zawiera dwie substancje czynne: olmesartan medoxomil i hydrochlorotiazyd. Olmesartan medoxomil jest lekiem przeciwnadciśnieniowym, który pomaga rozluźnić i rozszerzyć naczynia krwionośne, co obniża ciśnienie krwi. Hydrochlorotiazyd jest lekiem moczopędnym (diuretykiem), który pomaga organizmowi pozbyć się nadmiaru soli i wody przez nerki, co również pomaga obniżyć ciśnienie krwi.
Pegorel to lek o działaniu przeciwzakrzepowym, który zawiera substancję czynną klopidogrel. Jest to prolek, a jeden z jego aktywnych metabolitów hamuje agregację płytek krwi. Lek Pegorel zażywa się, aby zapobiec tworzeniu się zakrzepów (skrzeplin) w stwardniałych miażdżycowo naczyniach krwionośnych (tętnicach), w procesie znanym jako miażdżyca tętnic, które mogą prowadzić do wystąpienia zdarzeń związanych z miażdżycą tętnic (takich jak: udar mózgu, atak serca lub zgon). Jest dostępny na receptę.
Perindanor to lek, który zawiera substancję czynną peryndopryl. Należy on do grupy leków nazywanych inhibitorami enzymu konwertującego angiotensynę (ACE). Działanie leków z tej grupy polega na rozszerzaniu naczyń krwionośnych, co ułatwia sercu pompowanie krwi. Perindanor jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz w leczeniu niewydolności serca. Jest to lek wydawany na podstawie recepty.
Perindopril Krka to lek w postaci tabletek, który zawiera substancję czynną rozszerzającą naczynia krwionośne. Dzięki temu obniża ciśnienie krwi i zmniejsza opór, jaki stawia przepływającej krwi, co ułatwia sercu pompowanie krwi. Lek jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz niewydolności serca. Jest dostępny na receptę.
Perindopril Teva to lek z grupy inhibitorów enzymu konwertującego angiotensynę (ACE), który działa na naczynia krwionośne, rozszerzając je i ułatwiając sercu pompowanie krwi. Jest stosowany w leczeniu podwyższonego ciśnienia tętniczego krwi (nadciśnienia), w leczeniu niewydolności serca oraz w celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia niektórych incydentów sercowych, takich jak zawał serca. Lek jest dostępny na receptę.
Perlinganit to preparat zawierający organiczny azotan – glicerol triazotan. Działa poprzez bezpośrednie rozkurczanie mięśni ścian naczyń krwionośnych, co prowadzi do rozszerzenia naczyń krwionośnych, głównie żylowych, a w większych dawkach również tętniczych. Jest stosowany w leczeniu ciężkiej, niestabilnej lub naczynioskurczowej dławicy piersiowej, świeżego zawału mięśnia sercowego, ostrej niewydolności lewej komory serca, przełomu nadciśnieniowego z dekompensacją serca oraz w celu kontrolowanego obniżania ciśnienia. Lek jest dostępny na receptę.
Piramil to lek z grupy inhibitorów ACE, którego substancją czynną jest ramipryl. Lek ten obniża ciśnienie tętnicze krwi, zmniejsza ryzyko zawału mięśnia sercowego lub udaru mózgu oraz leczy niewydolność serca. Stosowany jest w leczeniu nadciśnienia tętniczego, profilaktyce chorób układu sercowo-naczyniowego, leczeniu chorób nerek oraz w prewencji wtórnej po zawale serca. Piramil jest wydawany na receptę.
Plavix to lek przeciwpłytkowy, który zawiera substancję czynną klopidogrel. Klopidogrel jest prolekiem, który hamuje agregację (sklejanie) płytek krwi. Lek jest stosowany w celu zapobiegania powikłaniom zakrzepowym związanym z miażdżycą u osób dorosłych, u których wystąpiły lub istnieje ryzyko wystąpienia takich stanów jak zawał mięśnia sercowego, udar niedokrwienny czy rozpoznana choroba tętnic obwodowych. Plavix jest dostępny na receptę.
Plavocorin to lek przeciwpłytkowy, który jest dostępny na receptę. Substancją czynną preparatu jest klopidogrel, który hamuje patologiczną agregację płytek krwi. Lek ten stosowany jest w celu zapobiegania powstawania zakrzepów krwi w stwardniałych miażdżycowo tętnicach. Wskazania do stosowania Plavocorin obejmują profilaktykę powikłań zakrzepowych w miażdżycy u dorosłych, zwłaszcza u pacjentów z zawałem mięśnia sercowego, z udarem niedokrwiennym oraz z rozpoznaną chorobą tętnic obwodowych.
Polocard to lek, który zawiera kwas acetylosalicylowy. Jest stosowany w profilaktyce chorób układu krążenia, które grożą powstaniem zakrzepów i zatorów w naczyniach krwionośnych, takich jak zawał serca, niestabilna i stabilna choroba niedokrwienna serca. Polocard jest również stosowany w profilaktyce innych chorób przebiegających z zakrzepami w naczyniach. Lek jest dostępny bez recepty.
Polpril to lek stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego. Jego substancją czynną jest ramipryl, który oddziałuje na układ sercowo-naczyniowy, obniżając ciśnienie tętnicze. Lek ten dostępny jest na receptę i występuje w postaci tabletek oraz kapsułek. Polpril jest również stosowany w profilaktyce po ostrym zawale serca, w chorobie nerek oraz w niewydolności serca.
Polsart to lek zawierający telmisartan, który należy do grupy leków określanych jako antagoniści receptora angiotensyny II. Lek ten rozkurcza naczynia krwionośne, co prowadzi do obniżenia ciśnienia tętniczego krwi. Polsart jest stosowany w leczeniu nadciśnienia samoistnego, czyli nie spowodowanego przez inną chorobę. Jest dostępny na receptę.
Polsart Plus to lek złożony, zawierający dwie substancje czynne: telmisartan i hydrochlorotiazyd. Te substancje wspomagają kontrolę wysokiego ciśnienia tętniczego krwi. Lek jest stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego (samoistnego nadciśnienia tętniczego) u osób dorosłych, u których ciśnienie tętnicze nie jest wystarczająco kontrolowane przez telmisartan lub hydrochlorotiazyd stosowany oddzielnie. Polsart Plus jest dostępny na receptę.
Prasugrel Mylan to lek, który zawiera substancję czynną prasugrel. Należy do grupy leków zwanych lekami przeciwpłytkowymi. Płytki krwi są bardzo małymi komórkami krążącymi we krwi. Gdy dochodzi do uszkodzenia naczynia, na przykład jego nacięcia, płytki krwi łączą się ze sobą, pomagając w wytworzeniu skrzepu. Prasugrel Mylan jest wskazany do zapobiegania zdarzeniom sercowo-naczyniowym u dorosłych pacjentów z ostrymi zespołami wieńcowymi (tj. niestabilną dławicą piersiową, zawałem mięśnia sercowego bez uniesienia odcinka ST [UA/NSTEMI] lub zawałem mięśnia sercowego z uniesieniem odcinka ST [STEMI]) poddawanych pierwotnej lub odroczonej przezskórnej interwencji wieńcowej (PCI). Jest dostępny na receptę.
Prasugrel Viatris zawiera prasugrel, lek przeciwpłytkowy. Hamuje łączenie się płytek krwi, zmniejszając ryzyko powstawania zakrzepów. Stosowany u pacjentów po zawale mięśnia sercowego lub z niestabilną dławicą piersiową, którzy przeszli zabieg udrażniający zablokowane tętnice. Pomaga zapobiegać ponownym zawałom serca, udarom mózgu oraz zgonom z powodu tych zdarzeń. Lekarz może również zalecić przyjmowanie kwasu acetylosalicylowego (aspiryny).
Pravafenix to lek na receptę, który zawiera dwa składniki aktywne: fenofibrat i prawastatynę. Fenofibrat jest lekiem przeciwtłuszczowym, który pomaga obniżyć poziom tłuszczów (lipidów) we krwi, takich jak cholesterol i trójglicerydy. Prawastatyna jest lekiem należącym do grupy statyn, które pomagają obniżyć poziom cholesterolu we krwi. Pravafenix jest zwykle stosowany u pacjentów z wysokim ryzykiem choroby sercowo-naczyniowej, którzy nie osiągnęli odpowiedniego poziomu cholesterolu mimo stosowania statyny. Lek ten jest również stosowany do leczenia pacjentów z wysokim poziomem tłuszczów we krwi, którzy nie reagują na dietę i ćwiczenia.
Pravator to lek w formie tabletek, który reguluje ilość substancji tłuszczowych we krwi, w tym cholesterolu. Pravator obniża zbyt wysoki poziom cholesterolu i trójglicerydów, a także prowadzi do wzrostu stężenia frakcji HDL, czyli tzw. „dobrego cholesterolu”. Lek jest zalecany w przypadku pierwotnej hipercholesterolemii albo mieszanej dyslipidemii, a także w profilaktyce schorzeń układu sercowo-naczyniowego i po przeszczepach. Pravator jest dostępny na receptę.
Prenessa to lek, który zawiera substancję czynną peryndopryl. Należy do grupy leków nazywanych inhibitorami enzymu konwertującego angiotensynę (inhibitory ACE). Lek ten działa poprzez rozszerzanie naczyń krwionośnych, co ułatwia sercu pompowanie krwi przez organizm i obniża ciśnienie krwi. Prenessa jest stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego (nadciśnienia tętniczego) oraz w stabilnej chorobie niedokrwiennej serca. Jest dostępny na receptę.
Zawał serca (ostry zespół wieńcowy) stanowi jedno z najpoważniejszych schorzeń układu krążenia i jest główną przyczyną zgonów wśród Polaków. Według najnowszych danych, rocznie w Polsce odnotowuje się ponad 87 tysięcy przypadków zawału serca, przy czym ponad 35% pacjentów umiera zanim dotrze do szpitala. Odpowiednio dobrana farmakoterapia zarówno w profilaktyce, w ostrym stanie zawałowym, jak i w okresie rekonwalescencji może znacząco zwiększyć szanse pacjenta na przeżycie oraz istotnie poprawić jego jakość życia. W artykule szczegółowo omówimy mechanizm powstawania zawału serca, czynniki ryzyka, objawy oraz leki stosowane w profilaktyce i leczeniu tego poważnego schorzenia.
Zawał serca to stan, w którym dochodzi do martwicy tkanki mięśnia sercowego w wyniku niedokrwienia. Najczęstszą przyczyną tego schorzenia jest miażdżyca tętnic wieńcowych, która prowadzi do zwężenia naczyń i ograniczenia przepływu krwi. Kluczowym momentem inicjującym zawał jest pęknięcie blaszki miażdżycowej i utworzenie skrzepliny, która całkowicie blokuje światło naczynia.
Gdy przepływ krwi w tętnicy wieńcowej zostaje zablokowany, komórki mięśnia sercowego zaczynają obumierać już po 15-20 minutach od zamknięcia naczynia. Dlatego tak istotne jest szybkie rozpoznanie objawów zawału i niezwłoczne wezwanie pomocy medycznej. Im dłużej trwa niedokrwienie, tym większy obszar mięśnia sercowego ulega nieodwracalnemu uszkodzeniu.
Warto pamiętać, że u osób starszych i chorujących na cukrzycę objawy zawału mogą być mniej charakterystyczne lub nawet bezobjawowe (tzw. niemy zawał).
Ryzyko wystąpienia zawału serca wzrasta wraz z obecnością następujących czynników:
W pierwszych godzinach od wystąpienia zawału serca kluczowe znaczenie ma szybka interwencja medyczna. Podstawowym celem leczenia jest przywrócenie przepływu krwi w zamkniętym naczyniu wieńcowym. W ramach pierwszej pomocy przedmedycznej zaleca się podanie choremu (jeśli jest przytomny i nie ma przeciwwskazań) 300 mg aspiryny do rozgryzienia i połknięcia. Następnie, po przewiezieniu pacjenta do szpitala, stosuje się kompleksowe leczenie farmakologiczne równolegle z leczeniem inwazyjnym.
Leki te hamują agregację płytek krwi, zapobiegając tworzeniu się zakrzepów i zmniejszając ryzyko zatorów tętniczych:
Stosowane w celu zapobiegania tworzeniu się skrzepów:
Stosowane w sytuacji, gdy nie ma możliwości wykonania pierwotnej angioplastyki wieńcowej (najlepiej w ciągu pierwszych 12 godzin od wystąpienia objawów):
Obok farmakoterapii, podstawową metodą leczenia zawału serca jest leczenie inwazyjne. Do najważniejszych procedur należą:
Jest to metoda z wyboru w leczeniu zawału serca z uniesieniem odcinka ST (STEMI), o ile może być wykonana w ciągu 90-120 minut od pierwszego kontaktu medycznego. Polega na wprowadzeniu przez tętnicę (najczęściej udową lub promieniową) cewnika z balonem, rozprężeniu go w miejscu zwężenia i najczęściej implantacji stentu, który utrzymuje naczynie w stanie rozszerzonym.
Zabieg kardiochirurgiczny polegający na wszczepieniu pomostów (bypass) omijających miejsce zwężenia tętnicy wieńcowej. W ostrym zawale serca stosowany rzadziej, głównie w przypadku wielonaczyniowej choroby wieńcowej lub gdy angioplastyka jest niemożliwa do wykonania lub nieskuteczna.
Po przebytym zawale serca pacjenci powinni pozostać pod stałą opieką kardiologa i przyjmować odpowiednio dobrane leki, które zmniejszają ryzyko ponownego incydentu sercowo-naczyniowego. Leczenie farmakologiczne po zawale serca ma na celu:
Stanowią podstawę leczenia po zawale serca:
Podwójna terapia przeciwpłytkowa (aspiryna + drugi lek przeciwpłytkowy) jest standardem u pacjentów po zawale serca, szczególnie po implantacji stentu. Czas jej trwania zależy od rodzaju stentu, ryzyka krwawienia i innych czynników indywidualnych.
Spowalniają czynność serca, obniżają ciśnienie tętnicze i zmniejszają zapotrzebowanie mięśnia sercowego na tlen:
Beta-blokery zmniejszają śmiertelność po zawale serca o około 20-25%. Szczególnie korzystne są u pacjentów z zaburzeniami rytmu serca, nadciśnieniem tętniczym lub niewydolnością serca.
Zmniejszają ciśnienie tętnicze, hamują niekorzystną przebudowę serca i poprawiają rokowanie:
Inhibitory ACE są szczególnie wskazane u pacjentów z dysfunkcją lewej komory, cukrzycą lub nadciśnieniem tętniczym. Zmniejszają umieralność ogólną i liczbę nagłych zgonów sercowych.
Stosowane u pacjentów z nietolerancją inhibitorów ACE (np. z powodu kaszlu):
Obniżają poziom cholesterolu LDL, stabilizują blaszkę miażdżycową i wykazują działanie przeciwzapalne:
Po zawale serca zaleca się intensywną terapię statynami, niezależnie od wyjściowego poziomu cholesterolu. Docelowe stężenie cholesterolu LDL po zawale powinno wynosić <55 mg/dl. Statyny obniżają ryzyko ponownego zawału i zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych o około 30%.
Poprawiają rokowanie u pacjentów z dysfunkcją lewej komory lub niewydolnością serca:
Stosowane u pacjentów z objawami zastoju lub niewydolnością serca:
Wskazania: Wszystkie rodzaje zawału serca, profilaktyka wtórna choroby wieńcowej.
Przeciwwskazania: Aktywne krwawienie, ciężka niewydolność wątroby, nadwrażliwość na składniki preparatu, skaza krwotoczna.
Wskazania: Wszystkie rodzaje zawału serca bez przeciwwskazań, szczególnie wskazane u pacjentów z tachykardią, nadciśnieniem, zaburzeniami rytmu serca.
Przeciwwskazania: Bradykardia (tętno <50/min), hipotonia (ciśnienie skurczowe <90 mmHg), ostra niewydolność serca, astma oskrzelowa, bloki przedsionkowo-komorowe II i III stopnia, ciężka niewydolność obwodowa.
Wskazania: Wszystkie rodzaje zawału serca, szczególnie u pacjentów z dysfunkcją lewej komory, cukrzycą lub nadciśnieniem tętniczym.
Przeciwwskazania: Hipotonia, obustronne zwężenie tętnic nerkowych, ciąża, nadwrażliwość (np. obrzęk naczynioruchowy w wywiadzie), hiperkaliemia.
Wskazania: Wszyscy pacjenci po zawale serca, niezależnie od poziomu cholesterolu.
Przeciwwskazania: Ciężka niewydolność wątroby, ciąża, aktywna choroba wątroby, znacznie podwyższone wartości enzymów wątrobowych.
Wskazania: Pacjenci po zawale serca z dysfunkcją lewej komory (frakcja wyrzutowa <40%) lub niewydolnością serca, szczególnie jeśli współistnieje cukrzyca.
Przeciwwskazania: Hiperkaliemia, ciężka niewydolność nerek (eGFR <30 ml/min/1,73m²), stosowanie silnych inhibitorów CYP3A4 (dla eplerenonu).
Badania kliniczne potwierdzają, że systematyczne przyjmowanie zaleconych leków po zawale serca znacząco zmniejsza ryzyko ponownego incydentu sercowo-naczyniowego oraz poprawia przeżywalność:
Rehabilitacja kardiologiczna jest integralną częścią leczenia pacjentów po zawale serca. Obejmuje ona:
Rozpoczyna się już w pierwszych dobach po zawale, gdy stan pacjenta jest stabilny. Na tym etapie stosuje się ćwiczenia oddechowe, stopniową pionizację pacjenta, naukę samokontroli tętna i ciśnienia.
Powinna rozpocząć się w ciągu 2-3 tygodni od wypisu ze szpitala i trwać 4-12 tygodni. W zależności od stanu pacjenta, może być prowadzona w warunkach stacjonarnych (sanatorium) lub ambulatoryjnych. Obejmuje trening fizyczny o stopniowo zwiększanej intensywności, edukację pacjenta oraz wsparcie psychologiczne.
Stanowi kontynuację poprzednich etapów i powinna trwać do końca życia. Jej celem jest utrzymanie osiągniętych efektów, przeciwdziałanie postępowi choroby oraz poprawa jakości życia. Pacjent powinien kontynuować regularną aktywność fizyczną w formie marszów, pływania, jazdy na rowerze lub innych akceptowalnych form ruchu.
Oprócz farmakoterapii, kluczowe znaczenie w zapobieganiu kolejnym zawałom mają zmiany stylu życia:
Farmakoterapia stanowi podstawę zarówno leczenia ostrego zawału serca, jak i profilaktyki wtórnej. Kluczowe grupy leków to: leki przeciwpłytkowe, beta-blokery, inhibitory ACE i statyny. Pacjenci po zawale serca powinni systematycznie przyjmować zalecone leki oraz regularnie kontrolować się u kardiologa.
Należy pamiętać, że stosowanie się do zaleceń lekarskich i zmiana stylu życia mogą znacząco zmniejszyć ryzyko ponownego zawału i poprawić jakość życia po przebytym incydencie sercowym. Ważne jest również uczestnictwo w programie rehabilitacji kardiologicznej, która poprawia wydolność fizyczną, redukuje czynniki ryzyka i zmniejsza ryzyko ponownej hospitalizacji.
Zawsze konsultuj wszelkie zmiany w przyjmowaniu leków z lekarzem prowadzącym, który najlepiej oceni indywidualne potrzeby i dostosuje terapię do konkretnego przypadku klinicznego.
Większość leków po zawale serca należy przyjmować długoterminowo, często do końca życia. Kwas acetylosalicylowy, beta-blokery, inhibitory ACE i statyny są zwykle zalecane bezterminowo. Drugi lek przeciwpłytkowy (klopidogrel, tikagrelor, prasugrel) jest zazwyczaj stosowany przez 12 miesięcy po zawale, choć u niektórych pacjentów może być zalecany dłużej. Czas trwania terapii powinien być ustalony indywidualnie przez kardiologa prowadzącego.
Nigdy nie należy samodzielnie przerywać leczenia lub zmieniać dawkowania leków po zawale serca. Może to prowadzić do poważnych konsekwencji, włącznie z ponownym zawałem lub zgonem. Wszelkie zmiany w terapii powinny być konsultowane z lekarzem prowadzącym.
Jeśli wystąpią jakiekolwiek niepokojące objawy, należy skonsultować się z lekarzem, ale nie przerywać leczenia samodzielnie.
Powrót do pracy zależy od charakteru wykonywanej pracy, stopnia uszkodzenia serca oraz indywidualnych czynników. Zazwyczaj pacjenci z niepowikłanym zawałem i pracą niewymagającą dużego wysiłku fizycznego mogą wrócić do pracy po 4-6 tygodniach. W przypadku pracy fizycznej lub powikłanego zawału okres ten może być dłuższy. Decyzję o powrocie do pracy zawsze podejmuje lekarz prowadzący.
Pacjenci po niepowikłanym zawale serca mogą zazwyczaj wrócić do prowadzenia samochodu po 2-4 tygodniach od zawału. W przypadku zawału powikłanego, zaburzeń rytmu serca lub zaburzeń świadomości okres ten może być dłuższy. Kierowcy zawodowi podlegają bardziej rygorystycznym ograniczeniom. Zawsze należy skonsultować się z lekarzem przed powrotem do prowadzenia pojazdu.
Większość pacjentów może bezpiecznie powrócić do aktywności seksualnej po 2-4 tygodniach od niepowikłanego zawału serca. Przyjmuje się, że jeśli pacjent jest w stanie wejść na drugie piętro bez znaczącej duszności lub bólu w klatce piersiowej, aktywność seksualna jest zazwyczaj bezpieczna. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem.
Tak, szczepienie przeciwko grypie jest zalecane wszystkim pacjentom po zawale serca. Coroczne szczepienie przeciwko grypie zmniejsza ryzyko ponownego zawału i hospitalizacji z powodu zaostrzenia choroby sercowo-naczyniowej. Również szczepienie przeciwko COVID-19 jest zalecane pacjentom kardiologicznym.
Zawał serca prowadzi do trwałego uszkodzenia fragmentu mięśnia sercowego, który zastępowany jest tkanką bliznowatą. Tego procesu nie można całkowicie odwrócić. Jednak dzięki odpowiedniemu leczeniu, rehabilitacji i zmianie stylu życia, większość pacjentów może prowadzić pełnowartościowe życie o wysokiej jakości. Nowoczesne metody leczenia i rehabilitacji pozwalają zminimalizować wpływ przebytego zawału na codzienne funkcjonowanie.
