Symtrend

Lek Symtrend to preparat z grupy leków o działaniu alfa- i beta-adrenolitycznym. Jest stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego oraz dławicy piersiowej. Ponadto, Symtrend może być wykorzystywany jako leczenie wspomagające w przypadku niewydolności serca, co przyczynia się do poprawy jego funkcjonowania. Lek jest dostępny na receptę.

Telmabax

Telmabax to lek zawierający substancję czynną telmisartan, który należy do grupy leków nazywanych antagonistami receptora angiotensyny II. Działa poprzez blokowanie receptorów angiotensyny II, co zapobiega wiązaniu angiotensyny II i hamuje jej działanie, prowadząc do rozkurczu naczyń krwionośnych i obniżenia ciśnienia tętniczego. Lek jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego u dorosłych oraz w celu zmniejszenia częstości występowania zdarzeń sercowo-naczyniowych u dorosłych pacjentów z jawną chorobą miażdżycową lub cukrzycą typu 2 z udokumentowanymi powikłaniami dotyczącymi narządów docelowych. Telmabax jest dostępny na receptę.

Telmidon

Telmidon to lek złożony, zawierający dwie substancje czynne: telmisartan i hydrochlorotiazyd. Obie substancje pomagają kontrolować wysokie ciśnienie tętnicze. Telmisartan należy do grupy leków nazywanych antagonistami receptora angiotensyny II. Lek jest dostępny na receptę i jest wskazany do leczenia pierwotnego nadciśnienia tętniczego u dorosłych.

Telmisartan + hct genoptim

Telmisartan + HCT Genoptim to lek złożony, zawierający dwie substancje czynne – telmisartan i hydrochlorotiazyd. Telmisartan należy do grupy leków nazywanych antagonistami receptora angiotensyny II. Hydrochlorotiazyd jest tiazydowym lekiem moczopędnym. Lek jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego u dorosłych pacjentów, u których ciśnienie tętnicze nie jest kontrolowane w sposób wystarczający po zastosowaniu samego telmisartanu. Jest dostępny na receptę.

Telmisartan Actavis

Telmisartan Actavis to lek przeciwnadciśnieniowy, który należy do grupy leków zwanych antagonistami receptora angiotensyny II. Działa poprzez blokowanie efektów angiotensyny II, co prowadzi do rozszerzenia naczyń krwionośnych i obniżenia ciśnienia tętniczego. Stosowany jest w leczeniu nadciśnienia tętniczego. Jest dostępny na receptę.

Telmisartan Bluefish

Telmisartan Bluefish to lek, który hamuje działanie angiotensyny II, powodując rozkurcz naczyń krwionośnych i obniżenie ciśnienia tętniczego. Jest stosowany w leczeniu samoistnego nadciśnienia tętniczego u osób dorosłych. Lek ten jest dostępny na receptę.

Telmisartan EGIS

Telmisartan EGIS to lek z grupy antagonistów receptora angiotensyny II, który działa na organizm poprzez hamowanie działania angiotensyny II. Ta substancja, wytwarzana przez organizm, powoduje zwężenie naczyń krwionośnych, co prowadzi do wzrostu ciśnienia tętniczego krwi. Lek jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego u dorosłych. Telmisartan EGIS jest dostępny na receptę.

Telmisartan Genoptim

Telmisartan Genoptim to lek przeciwnadciśnieniowy, który pomaga kontrolować wysokie ciśnienie krwi. Należy do grupy leków zwanych antagonistami receptora angiotensyny II. Jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego u dorosłych oraz w celu zmniejszenia częstości zachorowań z przyczyn sercowo-naczyniowych u pacjentów z jawną chorobą miażdżycową lub cukrzycą typu 2. Lek jest dostępny na receptę.

Telmisartan Teva Pharma

Telmisartan Teva Pharma to lek przeciwnadciśnieniowy, który działa poprzez hamowanie działania substancji odpowiedzialnej za skurczanie się naczyń krwionośnych. Jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego u dorosłych oraz w celu zmniejszenia częstości wystąpienia zdarzeń sercowo-naczyniowych u pacjentów z jawną chorobą miażdżycową lub cukrzycą typu 2 z udokumentowanymi powikłaniami dotyczącymi narządów docelowych. Lek jest dostępny na receptę.

Telmisartan/hydrochlorothiazide EGIS

Telmisartan/hydrochlorothiazide EGIS to lek składający się z dwóch substancji czynnych: telmisartanu i hydrochlorotiazydu. Telmisartan jest antagonistą receptora angiotensyny II, który działa rozkurczająco na naczynia krwionośne, co powoduje obniżenie ciśnienia tętniczego krwi. Hydrochlorotiazyd to diuretyk tiazydowy, który zwiększa wydalanie moczu, co również prowadzi do obniżenia ciśnienia tętniczego. Lek jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego u dorosłych, u których ciśnienie tętnicze nie jest wystarczająco kontrolowane podczas stosowania tylko telmisartanu. Jest to lek na receptę.

Telmisartan/Hydrochlorothiazide Krka

Telmisartan/Hydrochlorothiazide Krka to lek złożony, który zawiera dwie substancje czynne – telmisartan i hydrochlorotiazyd – w jednej tabletce. Te substancje pomagają kontrolować wysokie ciśnienie tętnicze krwi. Telmisartan, będący antagonistą receptora angiotensyny II, blokuje działanie tej substancji, która powoduje zwężenie naczyń krwionośnych i podwyższenie ciśnienia tętniczego. Dzięki temu naczynia krwionośne rozszerzają się, a ciśnienie tętnicze obniża. Z kolei hydrochlorotiazyd, będący tiazydowym lekiem moczopędnym, zwiększa wydalanie moczu, co również prowadzi do obniżenia ciśnienia tętniczego. Lek jest stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego (samoistnego nadciśnienia tętniczego) u osób dorosłych, u których ciśnienie tętnicze nie jest wystarczająco kontrolowane przez telmisartan lub hydrochlorotiazyd stosowany oddzielnie. Jest dostępny na receptę.

Telmix

Telmix to lek, który zawiera substancję czynną telmisartan. Jest to lek przeciwnadciśnieniowy, który zapobiega skurczom ścian naczyń krwionośnych. Telmix jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego samoistnego oraz w celu zmniejszenia częstości zachorowań z przyczyn sercowo-naczyniowych u pacjentów dorosłych z jawną miażdżycą naczyń lub cukrzycą typu 2 z udokumentowanymi powikłaniami dotyczącymi narządów docelowych. Lek jest dostępny na receptę.

Telmizek

Telmizek to lek stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego u dorosłych. Substancją czynną preparatu jest telmisartan, który należy do grupy leków zwanych antagonistami receptora angiotensyny II. Działa poprzez blokowanie receptorów dla angiotensyny II, hormonu, który powoduje zwężenie (skurcz) naczyń krwionośnych, co prowadzi do podwyższenia ciśnienia krwi. Lek Telmizek jest dostępny na receptę.

Telmizek HCT

Telmizek HCT to lek złożony, zawierający dwie substancje czynne: telmisartan i hydrochlorotiazyd. Obie substancje zawarte w jednej tabletce wspomagają kontrolę wysokiego ciśnienia tętniczego krwi. Lek jest stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego (samoistnego nadciśnienia tętniczego) u osób dorosłych, u których ciśnienie tętnicze nie jest wystarczająco kontrolowane przez samego telmisartanu. Jest dostępny na receptę.

Tensart

Tensart to lek, który zawiera substancję czynną walsartan. Jest to lek z grupy antagonistów receptora angiotensyny II, które ograniczają działanie angiotensyny II, substancji powodującej skurcz naczyń oraz pobudzającej uwalnianie aldosteronu. Tensart jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego u dorosłych oraz u dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 18 lat. Jest dostępny na receptę.

Tensart HCT

Tensart HCT to lek w formie tabletek powlekanych, który zawiera dwie substancje czynne: walsartan i hydrochlorotiazyd. Jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego u osób dorosłych. Działa poprzez kontrolowanie wysokiego ciśnienia krwi. Lek jest dostępny na receptę.

Tezeo

Tezeo to lek stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego samoistnego u osób dorosłych. Działa poprzez blokowanie angiotensyny II, co prowadzi do rozkurczu naczyń krwionośnych i obniżenia ciśnienia tętniczego. Jest również stosowany w profilaktyce chorób sercowo-naczyniowych u osób dorosłych z chorobą miażdżycową, udarem mózgu lub chorobą tętnic obwodowych w wywiadzie, lub cukrzycą typu 2 z udokumentowanymi powikłaniami dotyczącymi narządów docelowych. Lek jest dostępny na receptę.

Tezeo HCT

Tezeo HCT to lek złożony, zawierający dwie substancje czynne: telmisartan i hydrochlorotiazyd. Jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego u osób dorosłych. Telmisartan należy do grupy leków nazywanych antagonistami receptora angiotensyny II, które pomagają rozszerzyć naczynia krwionośne i obniżyć ciśnienie krwi. Hydrochlorotiazyd jest lekiem moczopędnym, który pomaga organizmowi pozbyć się nadmiaru soli i wody. Tezeo HCT jest dostępny na receptę.

Tolucombi

Tolucombi to lek złożony, który zawiera dwie substancje czynne: telmisartan i hydrochlorotiazyd. Jest stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego u osób dorosłych, u których ciśnienie tętnicze nie jest wystarczająco kontrolowane przez telmisartan lub hydrochlorotiazyd stosowany oddzielnie. Telmisartan należy do grupy leków zwanych antagonistami receptora angiotensyny II. Tolucombi jest dostępny na receptę.

Tolura

Tolura to lek stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego u osób dorosłych. Zawiera substancję czynną telmisartan, który jest selektywnym antagonistą receptora angiotensyny II. Lek jest również wskazany do zmniejszenia częstości zachorowań z przyczyn sercowo-naczyniowych u osób dorosłych z jawną chorobą miażdżycową lub cukrzycą typu 2 z udokumentowanymi powikłaniami dotyczącymi narządów docelowych. Tolura jest dostępna na receptę.

Toralis

Toralis, zawierający izynopryl i torasemid, to lek stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego i obrzęków różnego pochodzenia. Izynopryl jest inhibitorem konwertazy angiotensyny, który działa na układ renina-angiotensyna-aldosteron, odgrywając ważną rolę w regulacji ciśnienia tętniczego krwi. Torasemid jest silnym lekiem moczopędnym (diuretykiem) z grupy diuretyków pętlowych, który zwiększa objętość wydalanego moczu poprzez hamowanie transportu jonów chlorkowych i sodowych w nerkach. Lek jest dostępny na receptę.

Toramide

Toramide to lek moczopędny i przeciwnadciśnieniowy, który zawiera substancję czynną torasemid. Stosowany jest w leczeniu obrzęków o podłożu nerkowym, wątrobowym lub sercowym. Może być także przepisywany przy diagnozie zastoinowej niewydolności serca oraz obrzęku płuc. Lek jest dostępny na receptę.

Torsemed

Torsemed to lek moczopędny dostępny na receptę, który zawiera substancję czynną torasemid. Stosowany jest w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz obrzęków spowodowanych nadmierną ilością płynów w tkankach, takich jak obrzęki związane z zastoinową niewydolnością serca, przewlekłą niewydolnością nerek lub niewydolnością wątroby. Po podaniu doustnym torasemid jest szybko i prawie całkowicie wchłaniany, osiągając maksymalne stężenie we krwi po 1-2 godzinach.

Trandolapril Aurobindo

Trandolapril Aurobindo to lek, który działa na układ sercowo-naczyniowy, obniżając ciśnienie tętnicze krwi. Jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz w leczeniu zaburzeń czynności lewej komory serca po zawale mięśnia sercowego. Lek jest dostępny na receptę.

Tranexamic acid Accord

Tranexamic Acid Accord to lek, który zawiera kwas traneksamowy. Jest to substancja o działaniu przeciwkrwotocznym, która hamuje przemianę plazminogenu w plazminę, przeciwdziałając krzepnięciu krwi. Lek ten znajduje zastosowanie w hamowaniu krwawień spowodowanych pierwotną, uogólnioną fibrynolizą oraz wywołanych lekami fibrynolitycznymi. Wykorzystuje się go również w terapii krwawień związanych z miejscową fibrynolizą w obrębie dróg rodnych, spowodowanych zaburzeniami hormonalnymi, urazami, zakażeniem lub zmianami zwyrodnieniowymi macicy. Tranexamic Acid Accord jest dostępny na receptę.

Trifas

Trifas to lek stosowany u pacjentów dorosłych w celu leczenia i zapobiegania nawrotom obrzęków i/lub wysięków w przebiegu niewydolności serca oraz leczenia za wysokiego ciśnienia tętniczego. Zawiera substancję czynną torasemid, która powoduje rozszerzenie naczyń krwionośnych i zmniejszenie oporu naczyniowego. Lek jest dostępny na receptę.

Tritace

Tritace to lek zawierający ramipryl, który jest inhibitorem konwertazy angiotensyny (ACE). Jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, profilaktyce chorób układu sercowo-naczyniowego, leczeniu chorób nerek oraz w leczeniu objawowej niewydolności serca. Tritace jest dostępny na receptę.

Twynsta

Twynsta to lek zawierający dwie substancje czynne – telmisartan i amlodypinę, które działają poprzez obniżanie ciśnienia tętniczego. Telmisartan jest antagonistą receptora angiotensyny II, a amlodypina jest inhibitorem napływu jonów wapnia do komórek. Lek jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego. Twynsta jest dostępny na receptę.

Uldiulan

Uldiulan, zawierający substancję czynną chlortalidon, jest lekiem moczopędnym z grupy tiazydopodobnych. Działa poprzez zwiększenie objętości wydalanego moczu, co prowadzi do obniżenia ciśnienia krwi. Jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, łagodnej do umiarkowanej przewlekłej stabilnej niewydolności serca oraz obrzęków związanych z niewydolnością serca, marskością wątroby i zaburzeniami czynności nerek. Lek jest dostępny na receptę.

Valorion

Valorion to lek, który zawiera substancję czynną walstartan. Należy do grupy leków zwanych antagonistami receptorów angiotensyny II, które pomagają kontrolować wysokie ciśnienie tętnicze. Lek działa poprzez blokowanie działania angiotensyny II, co skutkuje rozszerzeniem naczyń krwionośnych i obniżeniem ciśnienia tętniczego. Valorion jest dostępny w dwóch dawkach: 80 mg i 160 mg, tabletki powlekane. Może być stosowany w leczeniu trzech różnych chorób: wysokiego ciśnienia tętniczego u dorosłych pacjentów oraz dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 18 lat, w leczeniu dorosłych pacjentów po niedawno przebytym zawale serca (zawale mięśnia sercowego), oraz w leczeniu objawowej niewydolności serca u dorosłych pacjentów.

Valsacor

Valsacor to lek z grupy antagonistów receptora angiotensyny II, który pomaga kontrolować wysokie ciśnienie krwi. Jest zalecany w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi u osób dorosłych oraz dzieci i młodzieży od 6 do 18 roku życia, a także w objawowej niewydolności serca u osób dorosłych. Tiazydy, które są składnikiem leku, mogą zmniejszać wydalanie wapnia z moczem, powodując okresowe i nieznaczne zwiększenie stężenie wapnia w surowicy. Lek jest dostępny na receptę.

Valsartan + hydrochlorothiazide Krka

Lek Valsartan + hydrochlorothiazide Krka to preparat złożony, który zawiera dwie substancje czynne: walsartan i hydrochlorotiazyd. Walsartan jest antagonistą receptora angiotensyny II, który pomaga kontrolować wysokie ciśnienie krwi (nadciśnienie), poprzez blokowanie aktywności angiotensyny II, co pozwala na rozszerzenie się naczyń krwionośnych. Hydrochlorotiazyd należy do grupy leków tiazydowych leków moczopędnych. Lek jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego. Jest dostępny na receptę.

Valsartan HCT Fair-Med

Valsartan HCT Fair-Med to lek na receptę, który zawiera dwie substancje czynne: walsartan i hydrochlorotiazyd. Walsartan jest antagonistą receptora angiotensyny II, który pomaga kontrolować wysokie ciśnienie krwi poprzez blokowanie aktywności angiotensyny II, co pozwala na rozszerzenie naczyń krwionośnych. Hydrochlorotiazyd to lek moczopędny z grupy tiazydów. Lek jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego.

Valsartan Reddy

Valsartan Reddy to lek, który zawiera substancję czynną walsartan. Jest to lek stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego u dorosłych oraz u dzieci i młodzieży od 6 do 18 lat. Może być również stosowany w leczeniu dorosłych pacjentów z objawową niewydolnością serca lub bezobjawową niewydolnością skurczową lewej komory po niedawno przebytym zawale mięśnia sercowego. Lek jest dostępny na receptę.

Valtap

Valtap to lek, który należy do grupy leków nazywanych antagonistami receptorów angiotensyny II. Pomaga on kontrolować wysokie ciśnienie tętnicze (nadciśnienie), działając poprzez blokowanie aktywności angiotensyny II, co prowadzi do rozszerzenia naczyń krwionośnych i obniżenia ciśnienia tętniczego. Valtap może być stosowany w leczeniu trzech różnych chorób: wysokiego ciśnienia tętniczego, u osób po niedawno przebytym ataku serca (zawale mięśnia sercowego) oraz w leczeniu objawowej niewydolności serca. Jest to lek na receptę.

Valtap HCT

Valtap HCT to lek, który składa się z dwóch substancji czynnych: walsartanu oraz hydrochlorotiazydu. Ich działanie pomaga w kontrolowaniu wysokiego ciśnienia tętniczego, czyli nadciśnienia. Walsartan należy do grupy antagonistów receptora angiotensyny II, które pomagają w kontrolowaniu ciśnienia krwi. Lek jest dostępny na receptę.

Valzek

Valzek to lek w postaci tabletek, który zawiera substancję czynną walsartan. Należy do grupy antagonistów receptora angiotensyny II, które pomagają w kontrolowaniu nadciśnienia. Angiotensyna II to substancja powodująca zwężenie naczyń krwionośnych, co powoduje zwiększenie ciśnienia krwi. Walsartan blokuje jej działanie, co powoduje że naczynia krwionośne rozluźniają się, a ciśnienie krwi się obniża. Stosowany jest w leczeniu pacjentów po przebytym świeżym zawale mięśnia sercowego, obniżaniu wysokiego ciśnienia oraz w terapii objawowej niewydolności serca. Jest dostępny na receptę.

Vanatex

Vanatex to lek, który zawiera substancję czynną walsartan. Jest to lek z grupy antagonistów receptora angiotensyny II, które pomagają kontrolować wysokie ciśnienie krwi. Vanatex jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego u dorosłych i dzieci od 6 roku życia oraz w przypadku terapii po niedawno przebytym zawale serca i niewydolności serca. Lek jest dostępny na receptę.

Vanatex HCT

Vanatex HCT to lek na receptę, który zawiera dwie substancje czynne: walsartan i hydrochlorotiazyd. Jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego. Walsartan jest antagonistą receptora angiotensyny II, który pomaga kontrolować wysokie ciśnienie krwi, a hydrochlorotiazyd jest lekiem moczopędnym, który zwiększa ilość wydalanego moczu, co również obniża ciśnienie krwi. Lek jest dostępny w tabletkach powlekanych do stosowania doustnego.

Vellos

Vellos losartan potasowy to lek z grupy antagonistów receptora angiotensyny II, który jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego. Działa poprzez blokowanie działania angiotensyny II, substancji powodującej skurcz naczyń krwionośnych, co prowadzi do obniżenia ciśnienia krwi. Lek ten jest również stosowany w celu ochrony nerek u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą typu 2. Vellos losartan potasowy jest dostępny na receptę.

Verospiron

Verospiron to lek moczopędny, który zawiera substancję czynną spironolakton. Działa poprzez zwiększenie wydalania wody i sodu przez nerki, jednocześnie oszczędzając potas. Jest stosowany w leczeniu zastoinowej niewydolności serca, nadciśnienia tętniczego, wodobrzusza i obrzęków w marskości wątroby, wodobrzusza spowodowanego przez nowotwór złośliwy, obrzęków w zespole nerczycowym oraz hiperaldosteronizmu pierwotnego. Lek jest dostępny na receptę.

Verquvo

Verquvo zawiera werycyguat, lek stosowany w chorobach serca jako stymulator rozpuszczalnej cyklazy guanylanowej. Jest przeznaczony dla dorosłych z utrzymującą się niewydolnością serca, u których nasiliły się objawy, co mogło wymagać hospitalizacji lub podania leków moczopędnych. Niewydolność serca to stan, w którym serce nie może pompować wystarczającej ilości krwi, powodując duszność, zmęczenie i obrzęki.

Vidotin

Vidotin to lek z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny (ACE), które mają za zadanie rozszerzać naczynia krwionośne, co ułatwia sercu pompowanie krwi do organizmu. Lek ten jest stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego krwi (nadciśnienia) oraz w celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia incydentów sercowych, takich jak zawał mięśnia sercowego, u pacjentów z chorobą wieńcową lub u tych, którzy przeszli już zawał mięśnia sercowego i/lub zabieg chirurgiczny mający na celu poprawę ukrwienia mięśnia sercowego poprzez poszerzenie naczyń. Lek jest dostępny na receptę.

Vivacor

Vivacor to lek, który zawiera substancję czynną karwedilol. Jest to lek blokujący receptory alfa- i beta-adrenergiczne, co prowadzi do rozszerzenia naczyń krwionośnych, zwolnienia akcji serca i zmniejszenia zapotrzebowania na tlen przez mięsień sercowy. Stosowany jest w leczeniu nadciśnienia tętniczego, stabilnej dławicy piersiowej oraz jako lek wspomagający w przewlekłej niewydolności serca. Lek jest dostępny na receptę.

Walsartan Krka

Walsartan Krka to lek, który zawiera substancję czynną walsartan. Jest to lek przeciwnadciśnieniowy, który działa poprzez blokowanie efektów angiotensyny II, substancji wytwarzanej w organizmie człowieka, która powoduje skurcz naczyń krwionośnych i podnosi ciśnienie krwi. Walsartan Krka jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz niewydolności serca. Jest dostępny na receptę.

Xartan

Xartan to lek na receptę, który zawiera substancję czynną losartan. Jest antagonistą receptora angiotensyny II, co oznacza, że działa poprzez blokowanie działania angiotensyny II, substancji powodującej skurcz naczyń krwionośnych. Dzięki temu Xartan pomaga rozszerzyć naczynia krwionośne, co prowadzi do obniżenia ciśnienia tętniczego. Lek ten jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz w celu ochrony nerek u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą typu 2.

Ximve

Ximve to lek obniżający stężenie lipidów we krwi, dostępny na receptę. Zawiera substancję czynną simwastatynę. Lek jest wskazany w leczeniu pierwotnej hipercholesterolemii lub mieszanej dyslipidemii, jako uzupełnienie diety, kiedy reakcja na dietę i inne sposoby leczenia niefarmakologicznego okazały się niewystarczające. Może być również stosowany w profilaktyce chorób sercowo-naczyniowych u pacjentów zagrożonych np. wystąpieniem zawału serca.

Zanacodar

Lek Zanacodar hamuje działanie angiotensyny II, dzięki czemu naczynia krwionośne się rozkurczają, a ciśnienie tętnicze krwi ulega obniżeniu. Leczenie samoistnego nadciśnienia tętniczego u dorosłych. Zmniejszenie częstości zachorowań z przyczyn sercowo-naczyniowych.

Zanacodar Combi

Zanacodar Combi to lek złożony, który zawiera dwie substancje czynne: telmisartan i hydrochlorotiazyd. Jest stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego (nadciśnienia tętniczego) u osób dorosłych, u których ciśnienie tętnicze nie jest wystarczająco kontrolowane przez telmisartan lub hydrochlorotiazyd stosowane oddzielnie. Lek jest dostępny na receptę.

Zofenil

Zofenil to lek, który jest zaliczany do grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny (ACE). Głównym składnikiem aktywnym jest sól wapniowa zofenoprylu. Stosowany jest głównie w terapii nadciśnienia tętniczego oraz w leczeniu wczesnej fazy ostrego zawału serca z objawami niewydolności serca lub bez nich. Lek jest dostępny wyłącznie na receptę.

Leczenie niewydolności serca – farmakoterapia i metody wspomagające

Niewydolność serca to poważny zespół kliniczny, w którym serce nie jest w stanie pompować wystarczającej ilości krwi, aby zaspokoić metaboliczne potrzeby organizmu. Schorzenie to dotyka coraz większą część populacji – w Polsce na niewydolność serca choruje około 600-800 tysięcy osób, a liczba ta systematycznie rośnie, głównie ze względu na starzenie się społeczeństwa oraz postępy w leczeniu chorób sercowo-naczyniowych, które pozwalają pacjentom przeżyć ostre incydenty kardiologiczne, ale często pozostawiają trwałe uszkodzenie mięśnia sercowego. Kompleksowe leczenie niewydolności serca obejmuje zarówno terapię farmakologiczną, zalecenia dotyczące stylu życia, jak również – w wybranych przypadkach – zaawansowane metody leczenia inwazyjnego. Odpowiednio dobrana i systematycznie stosowana terapia może znacząco poprawić jakość życia chorych, zmniejszyć częstość hospitalizacji oraz wydłużyć czas przeżycia.

niewydolność serca - leki

Mechanizmy i klasyfikacja niewydolności serca

Niewydolność serca może być sklasyfikowana na różne sposoby, co pomaga w doborze odpowiedniego leczenia. Najważniejsze podziały to:

Podział ze względu na frakcję wyrzutową lewej komory:

  • HFrEF (heart failure with reduced ejection fraction) – niewydolność z obniżoną frakcją wyrzutową (<40%)
  • HFmrEF (heart failure with mid-range ejection fraction) – niewydolność z pośrednią frakcją wyrzutową (40-49%)
  • HFpEF (heart failure with preserved ejection fraction) – niewydolność z zachowaną frakcją wyrzutową (≥50%)

Podział ze względu na dynamikę objawów:

  • Ostra niewydolność serca – objawy pojawiają się nagle i szybko narastają
  • Przewlekła niewydolność serca – objawy utrzymują się przez dłuższy czas (minimum miesiąc)

Klasyfikacja czynnościowa według NYHA (New York Heart Association):

  • Klasa I: bez ograniczeń zwykłej aktywności fizycznej
  • Klasa II: niewielkie ograniczenie aktywności fizycznej
  • Klasa III: znaczne ograniczenie aktywności fizycznej
  • Klasa IV: każda aktywność fizyczna wywołuje dolegliwości; objawy występują nawet w spoczynku

Przyczyny niewydolności serca

Najczęstszymi przyczynami niewydolności serca są:

  • Choroba niedokrwienna serca (w szczególności przebyty zawał serca)
  • Nadciśnienie tętnicze
  • Wady zastawkowe serca
  • Kardiomiopatie (przerostowa, rozstrzeniowa, restrykcyjna)
  • Zapalenie mięśnia sercowego
  • Cukrzyca
  • Przewlekłe choroby płuc
  • Przyczyny jatrogenne (np. kardiotoksyczne działanie niektórych leków przeciwnowotworowych)

Kompleksowe podejście do leczenia niewydolności serca

Postępowanie niefarmakologiczne

Modyfikacja stylu życia stanowi fundamentalny element terapii niewydolności serca i obejmuje:

  1. Regularne monitorowanie masy ciała – nagły przyrost masy ciała (>2 kg w ciągu 3 dni) może świadczyć o zatrzymaniu płynów w organizmie i wymagać modyfikacji leczenia.
  2. Ograniczenie podaży sodu i płynów – zaleca się ograniczenie spożycia soli do 2-3 g dziennie oraz płynów do 1,5-2,0 litrów dziennie (szczególnie u pacjentów z ciężką niewydolnością serca).
  3. Regularna, umiarkowana aktywność fizyczna – dostosowana do możliwości pacjenta, poprawia wydolność fizyczną i jakość życia.
  4. Ograniczenie spożycia alkoholu – do 10-12 g/dobę u kobiet i ≤20-25 g/dobę u mężczyzn, a przy podejrzeniu kardiomiopatii alkoholowej całkowita abstynencja.
  5. Zaprzestanie palenia tytoniu – palenie papierosów pogarsza przebieg niewydolności serca.
  6. Profilaktyka infekcyjnych chorób układu oddechowego – coroczne szczepienia przeciwko grypie i pneumokokom.
  7. Unikanie leków pogarszających przebieg niewydolności serca – szczególnie niesteroidowych leków przeciwzapalnych.

Leczenie farmakologiczne

Podstawę terapii farmakologicznej stanowią leki, które poprawiają rokowanie, zmniejszają śmiertelność i częstość hospitalizacji. Poniżej przedstawiono główne grupy leków stosowane w leczeniu niewydolności serca:

1. Inhibitory konwertazy angiotensyny (ACE-I)

ACE-I są lekami pierwszego rzutu u pacjentów z dysfunkcją skurczową lewej komory. Powodują rozkurcz naczyń tętniczych, zmniejszają obciążenie serca i hamują niekorzystną przebudowę mięśnia sercowego. Przykłady:

  • Perindopryl
  • Ramipryl
  • Chinapryl
  • Lisinopryl

Terapię rozpoczyna się od małych dawek, które stopniowo zwiększa się do dawek optymalnych lub maksymalnych tolerowanych. Możliwe działania niepożądane to: spadek ciśnienia tętniczego, suchy kaszel, reakcje alergiczne skórne, pogorszenie czynności nerek oraz hiperkaliemia.

2. Antagoniści receptora angiotensynowego (ARB, sartany)

ARB (sartany) są alternatywą dla pacjentów nietolerujących ACE-I (głównie z powodu kaszlu). Przykłady:

  • Kandesartan
  • Losartan
  • Walsartan
  • Telmisartan

3. Beta-adrenolityki (beta-blokery)

Beta-blokery zwalniają pracę serca i zmniejszają jego zapotrzebowanie na tlen. Są zalecane u wszystkich pacjentów z HFrEF, również w połączeniu z ACE-I. Udowodnione korzyści w leczeniu niewydolności serca wykazują:

  • Karwedilol
  • Bisoprolol
  • Metoprolol o przedłużonym działaniu
  • Nebiwolol

Podobnie jak ACE-I, leczenie rozpoczyna się od małych dawek i stopniowo zwiększa pod kontrolą częstości akcji serca i ciśnienia tętniczego.

4. Antagoniści aldosteronu

Leki z tej grupy blokują receptor mineralokortykoidowy i są zalecane u pacjentów z objawami niewydolności serca pomimo leczenia ACE-I i beta-blokerami. Należą do nich:

  • Spironolakton
  • Eplerenon

Podczas stosowania tych leków należy regularnie monitorować stężenie potasu i funkcję nerek, gdyż mogą powodować hiperkaliemię i pogorszenie funkcji nerek. Spironolakton może również powodować ginekomastię u mężczyzn, czego nie obserwuje się w przypadku eplerenonu.

5. Leki moczopędne (diuretyki)

Diuretyki są niezbędne u pacjentów z objawami retencji płynów. Zwiększają wydalanie sodu i wody przez nerki, zmniejszając objętość krwi krążącej i obciążenie serca. Wyróżniamy:

  • Diuretyki pętlowe (furosemid, torasemid) – silniejsze, ale działające krócej
  • Diuretyki tiazydowe – słabsze, ale działające dłużej

Dawkowanie diuretyków powinno być elastyczne, dostosowane do aktualnego stanu pacjenta i monitorowane na podstawie masy ciała i objawów klinicznych.

6. Nowsze leki stosowane w niewydolności serca

  • Sakubitril/walsartan (ARNI) – połączenie inhibitora neprylizyny z antagonistą receptora angiotensynowego, stosowane jako alternatywa dla ACE-I u wybranych pacjentów z HFrEF.
  • Iwabradyna – lek zmniejszający częstość rytmu serca poprzez hamowanie prądu jonowego If w węźle zatokowo-przedsionkowym, wskazany u pacjentów z rytmem zatokowym i tętnem spoczynkowym >70/min pomimo optymalnego leczenia.

7. Digoksyna

Glikozyd naparstnicy stosowany głównie u pacjentów z niewydolnością serca i współistniejącym migotaniem przedsionków w celu kontroli częstości rytmu komór.

8. Leki przeciwzakrzepowe i przeciwpłytkowe

Stosowane u pacjentów ze współistniejącymi wskazaniami, takimi jak migotanie przedsionków, stan po wszczepieniu sztucznych zastawek, obecność skrzeplin w sercu czy zakrzepica żył głębokich.

Leczenie zabiegowe i inwazyjne

W wybranych przypadkach niewydolności serca stosuje się metody leczenia zabiegowego:

1. Terapia resynchronizująca (CRT)

Polega na wszczepieniu elektrod do serca, które stymulują pracę komór i poprawiają ich funkcję. Wskazana jest u pacjentów z poszerzonym zespołem QRS (zwłaszcza blokiem lewej odnogi pęczka Hisa) i obniżoną frakcją wyrzutową lewej komory.

2. Wszczepialny kardiowerter-defibrylator (ICD)

Urządzenie przywracające prawidłowy rytm serca w przypadku groźnych arytmii. Zalecane jest u pacjentów z podwyższonym ryzykiem nagłej śmierci sercowej.

3. Przeszczepienie serca

Ostateczna opcja terapeutyczna dla pacjentów z ciężką, nieodwracalną niewydolnością serca, którzy nie odpowiadają na optymalne leczenie farmakologiczne i niefarmakologiczne.

4. Mechaniczne wspomaganie krążenia

Stosowane jako pomost do przeszczepienia serca lub jako terapia docelowa u pacjentów niekwalifikujących się do przeszczepu.

Monitorowanie leczenia niewydolności serca

Regularne monitorowanie pacjentów z niewydolnością serca obejmuje:

  • Kontrolę masy ciała (codziennie przez pacjenta)
  • Pomiary ciśnienia tętniczego i tętna
  • Ocenę stężenia elektrolitów (potas, sód, magnez)
  • Kontrolę funkcji nerek (kreatynina, GFR)
  • Ocenę objawów klinicznych przewodnienia/odwodnienia

Częstość wizyt kontrolnych zależy od stanu klinicznego pacjenta:

  • Po rozpoczęciu leczenia lub modyfikacji dawek: po 1-2 tygodniach
  • Po osiągnięciu dawki docelowej: po 1-4 tygodniach
  • Stabilni pacjenci: nie rzadziej niż co 3-4 miesiące

Leczenie niewydolności serca z zachowaną frakcją wyrzutową (HFpEF)

Leczenie pacjentów z HFpEF jest trudniejsze, gdyż nie ma leków o udowodnionym korzystnym wpływie na rokowanie. Główne cele terapii to:

  • Kontrola schorzeń współistniejących (nadciśnienie tętnicze, cukrzyca, migotanie przedsionków)
  • Zmniejszenie objawów i poprawa komfortu życia
  • Diuretyki jako podstawa leczenia objawowego

Najczęściej zadawane pytania (FAQ)

Czy niewydolność serca jest uleczalna?

Przewlekła niewydolność serca zwykle ma charakter postępujący, jednak odpowiednie leczenie może znacząco spowolnić progresję choroby i poprawić jakość życia. W przypadkach, gdy przyczyną niewydolności serca jest odwracalny stan (np. niektóre zapalenia mięśnia sercowego, kardiomiopatia alkoholowa po zaprzestaniu spożywania alkoholu, kardiomiopatia połogowa), możliwe jest całkowite wyleczenie.

Jak długo należy stosować leki na niewydolność serca?

Leczenie niewydolności serca jest zazwyczaj przewlekłe, często dożywotnie. Samodzielne odstawienie leków może prowadzić do gwałtownego pogorszenia stanu zdrowia i konieczności hospitalizacji. Wszelkie zmiany w leczeniu powinny być konsultowane z lekarzem.

Czy można łączyć leki na niewydolność serca z innymi lekami?

Niektóre leki mogą wchodzić w interakcje z terapią niewydolności serca. Szczególnie niebezpieczne mogą być niesteroidowe leki przeciwzapalne (np. ibuprofen), które mogą prowadzić do retencji sodu i wody oraz osłabiać działanie ACE-I i diuretyków. Zawsze należy informować wszystkich lekarzy o wszystkich przyjmowanych lekach.

Jak dieta wpływa na przebieg niewydolności serca?

Dieta niskosodowa (z ograniczeniem soli) jest kluczowym elementem leczenia niefarmakologicznego. Nadmierne spożycie soli może prowadzić do retencji płynów i nasilenia objawów niewydolności serca. Zaleca się również ograniczenie spożycia tłuszczów nasyconych i kontrolę kaloryczności posiłków, szczególnie u osób z nadwagą.

Jakie objawy powinny skłonić pacjenta z niewydolnością serca do pilnej konsultacji lekarskiej?

Objawy wymagające natychmiastowej konsultacji to:

  • Nasilająca się duszność, szczególnie w spoczynku
  • Nagły przyrost masy ciała (>2 kg w ciągu 3 dni)
  • Nasilające się obrzęki kończyn dolnych
  • Bóle w klatce piersiowej
  • Zasłabnięcia lub omdlenia
  • Kołatanie serca lub nieregularne bicie serca

Czy pacjenci z niewydolnością serca mogą uprawiać sport?

Regularna, umiarkowana aktywność fizyczna jest zalecana u pacjentów ze stabilną niewydolnością serca. Należy jednak unikać intensywnych wysiłków. Rodzaj i intensywność ćwiczeń powinny być dostosowane indywidualnie i skonsultowane z lekarzem.

Kompleksowe leczenie niewydolności serca wymaga multidyscyplinarnego podejścia oraz zaangażowania samego pacjenta. Regularne przyjmowanie leków zgodnie z zaleceniami lekarza, przestrzeganie zasad stylu życia oraz systematyczne kontrole lekarskie mogą znacząco poprawić rokowanie i jakość życia osób z tym schorzeniem.