Esmocard Lyo

Esmocard Lyo to lek, który ma postać proszku do sporządzania koncentratu roztworu do infuzji. Lek ten spowalnia bicie serca i obniża ciśnienie krwi. Esmolol, substancja czynna leku, leczy stany w których serce bije za szybko. Lek ten jest stosowany również podczas operacji lub bezpośrednio po niej, jeśli u pacjenta ciśnienie krwi jest zbyt duże albo serce bije zbyt szybko. Jest dostępny na receptę.

Espiro

Espiro to lek w postaci tabletek powlekanych, który jest stosowany w leczeniu niewydolności serca. Substancją czynną leku jest eplerenon. Lek ten należy do grupy leków nazywanych wybiórczymi antagonistami aldosteronu, które blokują działanie aldosteronu, substancji wytwarzanej przez organizm, która kontroluje ciśnienie tętnicze i czynność serca. Espiro jest dostępny na receptę.

Finospir

Finospir to lek na receptę, który zawiera substancję czynną spironolakton. Jest to lek moczopędny z grupy antagonistów aldosteronu, który reguluje gospodarkę wodno-elektrolitową. Stosowany jest w leczeniu przewlekłej skurczowej niewydolności serca, obrzęków związanych z chorobami nerek, wątroby czy innymi schorzeniami, gdy inne sposoby leczenia okazały się nieskuteczne, a także w przypadku pierwotnego aldosteronizmu.

Fragmin

Fragmin to lek dostępny na receptę, który zawiera substancję czynną dalteparynę. Jest to drobnocząsteczkowa heparyna o silnym i długotrwałym działaniu przeciwzakrzepowym. Stosowany jest w leczeniu ostrej zakrzepicy żył głębokich, profilaktyce przeciwzakrzepowej w okresie okołooperacyjnym, niestabilnej chorobie wieńcowej oraz w profilaktyce powstawania zakrzepów podczas leczenia dializami.

Fraxiparine

Fraxiparine to lek przeciwzakrzepowy, który zawiera substancję czynną nazywaną nadroparyną wapniową. Jest to lek na receptę, stosowany w profilaktyce i leczeniu zakrzepicy żył głębokich i zatorowości płucnej. Fraxiparine jest również używany do zapobiegania powstawaniu zakrzepów krwi u pacjentów poddawanych operacjom chirurgicznym lub u pacjentów z ostrym zawałem serca. Pamiętaj, aby zawsze skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą przed rozpoczęciem stosowania jakiegokolwiek leku.

Fraxiparine Multi

Fraxiparine Multi to lek przeciwzakrzepowy, który zawiera substancję czynną nazywaną nadroparyną wapniową. Jest to lek na receptę, stosowany w profilaktyce i leczeniu zakrzepicy żył głębokich i zatorowości płucnej. Fraxiparine Multi jest również używany do zapobiegania powstawaniu zakrzepów krwi u pacjentów poddawanych operacjom chirurgicznym lub u pacjentów z ostrym zawałem serca.

Furosemidum Polfarmex

Furosemidum Polfarmex to silny lek moczopędny z grupy diuretyków pętlowych, który działa poprzez zwiększenie objętości wydalanego moczu. Jest stosowany w leczeniu obrzęków związanych z zastoinową niewydolnością krążenia, marskością wątroby i chorobami nerek. Może być również stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego. Furosemidum Polfarmex jest dostępny na receptę.

Gisartan

Gisartan to lek złożony, zawierający dwie substancje czynne: telmisartan i hydrochlorotiazyd. Telmisartan należy do grupy leków zwanych antagonistami receptora angiotensyny II, które pomagają rozszerzyć naczynia krwionośne i obniżyć ciśnienie tętnicze. Hydrochlorotiazyd to lek moczopędny, który zwiększa wydalanie moczu, co również przyczynia się do obniżenia ciśnienia tętniczego. Gisartan jest stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego (nadciśnienia tętniczego) u osób dorosłych. Jest dostępny na receptę.

Gopten

Gopten to lek z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny, który hamuje powstawanie angiotensyny II, substancji powodującej skurcz naczyń oraz pobudzającej uwalnianie aldosteronu. Stosowany jest w leczeniu łagodnego i umiarkowanego nadciśnienia tętniczego, objawowej niewydolności serca oraz w zaburzeniach czynności lewej komory po zawale mięśnia sercowego. Lek jest dostępny na receptę.

Hypoten

Hypoten to lek występujący w formie tabletek, zawierający substancję czynną karwedilol. Jest to substancja należąca do grupy leków działających zarówno na receptory alfa- jak i beta-adrenergiczne. Działanie Hypotenu polega na rozszerzeniu naczyń krwionośnych, obniżeniu ciśnienia krwi i zmniejszeniu oporu, jaki musi pokonać serce pompując krew. Wskazania do stosowania to nadciśnienie tętnicze, niewydolność serca oraz choroba wieńcowa. Hypoten jest lekiem dostępnym na receptę.

Inhibace

Inhibace to lek zawierający substancję czynną o nazwie cylazapryl. Jest to lek z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny, który hamuje powstawanie angiotensyny II, substancji powodującej skurcz naczyń oraz pobudzającej uwalnianie aldosteronu. Inhibace jest stosowany do leczenia wysokiego ciśnienia tętniczego krwi (nadciśnienia tętniczego) oraz przewlekłej (długotrwałej) niewydolności serca. Jest dostępny na receptę.

Inspra

Inspra to lek na receptę, dostępny w postaci tabletek powlekanych. Substancją czynną preparatu jest eplerenon. Lek ten jest stosowany u osób dorosłych w leczeniu niewydolności serca, aby zapobiec jej nasileniu oraz zmniejszyć liczbę hospitalizacji w przypadku niedawno przebytego zawału serca (w skojarzeniu z innymi lekami stosowanymi w niewydolności serca) lub w przypadku utrzymujących się, łagodnych objawów pomimo dotychczasowego leczenia.

Isoptin

Isoptin to lek, który blokuje kanały wapniowe, działając bezpośrednio na mięsień sercowy. Dzięki temu obniża zapotrzebowanie serca na tlen i jednocześnie zwiększa dowóz tlenu do serca poprzez rozszerzenie naczyń krwionośnych. Stosowany jest w leczeniu nadciśnienia tętniczego, choroby wieńcowej, różnych odmian dławicy piersiowej oraz różnych zaburzeń rytmu serca. Jest dostępny na receptę.

Isoptin SR

Isoptin SR to lek zawierający werapamil o przedłużonym uwalnianiu. Działa bezpośrednio na serce, hamując układ przewodzący serca, co wydłuża czas przewodzenia między przedsionkiem a komorą serca. Isoptin SR wpływa również na funkcjonowanie naczyń krwionośnych, zmniejszając napięcie mięśni gładkich ścian tętnic i rozszerzając tętnice. Jest wskazany do stosowania u dorosłych w leczeniu nadciśnienia tętniczego, choroby wieńcowej serca oraz w zaburzeniach rytmu serca. Lek jest dostępny na receptę.

Isoptin SR-E 240

Isoptin SR-E 240 to lek w postaci tabletek o przedłużonym uwalnianiu, zawierający substancję czynną – werapamilu chlorowodorek. Jest to lek z grupy selektywnych antagonistów wapnia działających bezpośrednio na mięsień sercowy. Stosowany jest w leczeniu nadciśnienia tętniczego, choroby wieńcowej oraz różnych zaburzeń rytmu serca. Lek jest dostępny na receptę.

Ivabradine Accord

Ivabradine Accord to lek nasercowy, który jest stosowany w leczeniu objawowej stabilnej dławicy piersiowej u dorosłych pacjentów, u których częstość akcji serca wynosi 70 lub więcej uderzeń na minutę. Lek ten działa poprzez zmniejszanie częstotliwości rytmu serca, co pomaga zmniejszyć zapotrzebowanie serca na tlen i łagodzi objawy dławicy piersiowej. Ivabradine Accord jest dostępny na receptę.

Ivabradine Anpharm

Ivabradine Anpharm to lek na receptę, który zawiera substancję czynną iwabradynę. Jest to lek nasercowy stosowany w leczeniu objawowej stabilnej dławicy piersiowej u dorosłych z chorobą niedokrwienną serca, z prawidłowym rytmem zatokowym oraz z częstością akcji serca wynoszącą 70 lub więcej uderzeń na minutę. Może być stosowany u dorosłych z nietolerancją lub przeciwwskazaniem do stosowania β-adrenolityków lub w skojarzeniu z β-adrenolitykami u pacjentów niewystarczająco kontrolowanych za pomocą optymalnej dawki β-adrenolityku. Ponadto, Ivabradine Anpharm jest wskazany w przewlekłej niewydolności serca II do IV stopnia wg klasyfikacji NYHA, z zaburzeniami czynności skurczowej, u pacjentów z rytmem zatokowym, u których częstość akcji serca wynosi ≥75 uderzeń/min, w skojarzeniu z leczeniem standardowym, w tym z β-adrenolitykiem lub gdy leczenie β-adrenolitykiem jest przeciwwskazane albo nie jest tolerowane.

Ivabradine Aurovitas

Ivabradine Aurovitas to lek dostępny na receptę, którego substancją czynną jest iwabradyna. Głównym działaniem tego leku jest zmniejszenie częstości pracy serca o kilka uderzeń na minutę. Stosowany jest w leczeniu objawowej stabilnej dławicy piersiowej oraz przewlekłej niewydolności serca u dorosłych pacjentów, u których częstość akcji serca wynosi 70 lub więcej uderzeń na minutę. Jest zalecany dla dorosłych, którzy nie tolerują lub nie mogą przyjmować leków stosowanych w chorobach serca zwanych lekami beta-adrenolitycznymi.

Ivabradine Genoptim

Ivabradine Genoptim to lek nasercowy, który jest dostępny na receptę. Jest wskazany do stosowania w leczeniu objawowej stabilnej dławicy piersiowej oraz przewlekłej niewydolności serca u dorosłych pacjentów. Substancją czynną produktu leczniczego jest iwabradyna, która działa głównie poprzez zmniejszenie częstości pracy serca o kilka uderzeń na minutę. Dzięki temu lek pomaga opanować i zmniejszyć liczbę napadów bólu dławicowego.

Ivabradine Ranbaxy

Ivabradine Ranbaxy to lek na receptę, którego substancją czynną jest iwabradyna. Jest stosowany w leczeniu objawowej stabilnej dławicy piersiowej u dorosłych pacjentów z chorobą niedokrwienną serca, z prawidłowym rytmem zatokowym oraz z częstością akcji serca wynoszącą 70 lub więcej uderzeń na minutę. Lek jest również wskazany w przewlekłej niewydolności serca II do IV stopnia wg klasyfikacji NYHA, z zaburzeniami czynności skurczowej, u pacjentów z rytmem zatokowym, u których częstość akcji serca wynosi 75 lub więcej uderzeń na minutę. Stosowany jest w skojarzeniu z leczeniem standardowym, w tym z beta-adrenolitykiem lub gdy leczenie beta-adrenolitykiem jest przeciwwskazane albo nie jest tolerowane.

Ivabradine Viatris

Ivabradine Viatris (iwabradyna) to lek nasercowy stosowany w leczeniu objawowej stabilnej dławicy piersiowej i przewlekłej niewydolności serca u dorosłych. Lek zmniejsza częstość pracy serca, co obniża zapotrzebowanie mięśnia sercowego na tlen i pomaga kontrolować oraz zmniejszać liczbę napadów bólu dławicowego. Poprawia także czynność serca i rokowanie odnośnie przeżycia u pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca.

Ivabradine Zentiva

Ivabradine Zentiva to lek, który zawiera substancję czynną iwabradynę. Jest to lek o działaniu zmniejszającym częstotliwość rytmu serca. Stosowany jest w leczeniu objawowej stabilnej dławicy piersiowej u dorosłych pacjentów z chorobą niedokrwienną serca, z prawidłowym rytmem zatokowym oraz z częstością akcji serca wynoszącą 70 lub więcej uderzeń na minutę. Ivabradine Zentiva jest dostępny na receptę.

Ivares

Ivares to lek na receptę, który zawiera substancję czynną iwabradynę. Jest to lek o swoistym działaniu zmniejszającym częstość pracy serca. Stosowany jest w leczeniu objawowej przewlekłej stabilnej dławicy piersiowej u dorosłych z chorobą niedokrwienną serca, z prawidłowym rytmem zatokowym oraz z częstością akcji serca ≥70 uderzeń/min. Ivares jest również stosowany w leczeniu przewlekłej niewydolności serca.

Ivineb

Ivineb to lek dostępny na receptę, który zawiera substancję czynną nebiwolol. Jest to wybiórczy beta-adrenolityk, który działa rozszerzająco na naczynia krwionośne. Lek ten jest stosowany w leczeniu podwyższonego ciśnienia tętniczego krwi (nadciśnienie) oraz przewlekłej niewydolności serca u pacjentów w wieku 70 lat lub starszych.

Ivipril

Ivipril to lek na receptę, który zawiera substancję czynną ramipryl. Należy on do grupy leków zwanych inhibitorami ACE (inhibitorami enzymu konwertującego angiotensynę). Ivipril działa poprzez zmniejszenie wytwarzania przez organizm substancji, które mogą zwiększać ciśnienie tętnicze, a także rozluźnia i rozszerza naczynia krwionośne, co ułatwia sercu pompowanie krwi do całego ciała. Może być stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego (nadciśnienia), w celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia zawału serca lub udaru mózgu, w celu zmniejszenia ryzyka lub opóźnienia pogorszenia czynności nerek (u pacjentów z cukrzycą, jak i bez cukrzycy), w leczeniu choroby serca, w przypadku której serce nie jest w stanie pompować krwi w ilości wystarczającej na potrzeby organizmu (niewydolność serca), oraz po przebytym zawale serca powikłanym niewydolnością serca.

Ivohart

Ivohart to lek nasercowy, który zawiera substancję czynną iwabradynę. Jest stosowany w leczeniu objawowej stabilnej dławicy piersiowej u dorosłych pacjentów, u których częstość akcji serca wynosi 70 lub więcej uderzeń na minutę. Ivohart jest również wskazany w przewlekłej niewydolności serca II do IV stopnia według klasyfikacji NYHA, z zaburzeniami czynności skurczowej, u pacjentów z rytmem zatokowym, u których częstość akcji serca wynosi ≥75 uderzeń na minutę. Lek jest dostępny na receptę.

Iwabradyna Synthon

Iwabradyna Synthon to lek nasercowy, który zawiera substancję czynną iwabradynę. Jest stosowany w leczeniu objawowej stabilnej dławicy piersiowej u dorosłych pacjentów, u których częstość akcji serca wynosi 70 lub więcej uderzeń na minutę. Iwabradyna Synthon jest również stosowana w leczeniu przewlekłej niewydolności serca u dorosłych pacjentów, u których częstość akcji serca wynosi 75 lub więcej uderzeń na minutę. Lek ten jest dostępny na receptę.

Kandesar

Kandesar to lek w postaci tabletek, którego substancją czynną jest kandesartan cyleksetylu. Jest to prolek, który podczas wchłaniania z przewodu pokarmowego jest metabolizowany do postaci czynnej – kandesertanu. Kandesartan jest antagonistą receptora angiotensyny II, działającym wybiórczo na receptory AT1. Lek ten stosowany jest w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz niewydolności serca. Kandesar jest dostępny na receptę.

Karbis

Karbis to lek z grupy antagonistów receptora angiotensyny II, zawierający substancję czynną kandesartan cyleksytylu. Działa poprzez rozluźnianie i rozszerzanie naczyń krwionośnych, co pomaga obniżyć ciśnienie krwi. Wspomaga także pracę serca. Wskazany jest do stosowania w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz jako współleczenie wraz z innymi lekami niewydolności serca i osłabionej czynnością mięśnia sercowego. Karbis jest dostępny na receptę.

Kinzalkomb

Kinzalkomb to lek stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego. Zawiera dwa składniki aktywne: telmisartan i hydrochlorotiazyd, które współdziałają w celu obniżenia ciśnienia krwi. Telmisartan należy do grupy leków nazywanych antagonistami receptora angiotensyny II, które pomagają rozszerzyć naczynia krwionośne. Hydrochlorotiazyd jest diuretykiem (lekiem moczopędnym) pomagającym organizmowi pozbyć się nadmiaru płynów poprzez zwiększenie produkcji moczu. Kinzalkomb jest dostępny na receptę.

Kinzalmono

Kinzalmono to lek na receptę, który należy do grupy leków określanych jako antagoniści receptora angiotensyny II. Substancją czynną leku jest telmisartan. Lek Kinzalmono hamuje działanie angiotensyny II, co prowadzi do rozkurczu naczyń krwionośnych i obniżenia ciśnienia tętniczego krwi. Jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego u osób dorosłych. Ponadto, Kinzalmono jest również stosowany w celu zmniejszenia częstości występowania zdarzeń sercowonaczyniowych u osób dorosłych z grupy ryzyka.

Koenzym Q10 Forte

Koenzym Q10 Forte to suplement diety dostępny bez recepty, który zawiera koenzym Q10, znanego również jako ubichinon. Jest to substancja o charakterze witaminowym, która jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania organizmu i jest obecna we wszystkich komórkach ludzkiego ciała. Koenzym Q10 korzystnie wpływa na pracę mięśni szkieletowych i mięśnia sercowego, zwiększa ogólną wydolność fizyczną organizmu, wspomaga prawidłowe funkcjonowanie układu sercowo-naczyniowego. Zaleca się stosowanie 1 kapsułki dziennie.

Kwiatostan głogu

Kwiatostan głogu to preparat roślinny dostępny w postaci ziół do zaparzania. Jest stosowany tradycyjnie w początkowym okresie upośledzonej wydolności serca, jeśli nie ma jeszcze potrzeby stosowania innych preparatów. Produkt ten jest dostępny bez recepty. Wspiera prawidłową pracę serca oraz funkcjonowanie układu krążenia, a także jest polecany przy nerwicowych dolegliwościach serca.

Ladinorm

Ladinorm to złożony lek przeciwnadciśnieniowy zawierający ramipryl i bisoprolol. Ramipryl działa przez rozszerzenie naczyń krwionośnych, a bisoprolol zmienia reakcję serca na bodźce nerwowe, zwalniając jego pracę i zwiększając efektywność. Stosowany jest w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego i przewlekłej choroby tętnic wieńcowych, pomagając obniżyć ryzyko zdarzeń sercowych u pacjentów z chorobami serca i cukrzycą.

Lakea

Lakea to lek przeciwnadciśnieniowy, który zawiera substancję czynną losartan potasu. Jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, a także w leczeniu chorób nerek u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą typu 2. Może być również stosowany w leczeniu przewlekłej niewydolności serca u pacjentów, u których leczenie inhibitorami ACE jest nieodpowiednie. Lakea jest dostępny na receptę.

Lercaprel

Lercaprel to lek złożony, zawierający dwie substancje czynne: enalapryl i lerkanidypinę. Enalapryl jest inhibitorem konwertazy angiotensyny, a lerkanidypina jest antagonistą wapnia. Lek ten jest stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego (nadciśnienia tętniczego) u dorosłych pacjentów, u których uzyskano odpowiednią kontrolę ciśnienia tętniczego podczas stosowania enalaprylu i lerkanidypiny w postaci osobnych preparatów, w takich samych dawkach jak w preparacie złożonym. Lercaprel jest dostępny na receptę.

Levosimendan Accord

Levosimendan Accord to lek w formie koncentratu, który musi zostać rozcieńczony przed infuzją dożylną. Jego działanie polega na zwiększeniu siły skurczu serca oraz rozkurczeniu naczyń krwionośnych, co przyczynia się do zmniejszenia przekrwienia płuc i ułatwienia przepływu krwi i tlenu w organizmie. Jest wskazany do krótkotrwałego leczenia ostrych stanów niewyrównanej, ciężkiej, przewlekłej niewydolności serca. Lek jest dostępny na receptę i przeznaczony do stosowania u osób dorosłych.

Levosimendan Altan

Levosimendan Altan to specjalistyczny lek, który przed podaniem dożylnym musi zostać rozcieńczony. Jego działanie polega na zwiększeniu siły skurczu serca oraz rozkurczeniu naczyń krwionośnych, co przyczynia się do zmniejszenia przekrwienia płuc i ułatwienia przepływu krwi i tlenu w organizmie. Stosowany jest w krótkotrwałym leczeniu ostrych stanów niewyrównania ciężkiej przewlekłej niewydolności serca u dorosłych pacjentów, u których inne leki nie przyniosły oczekiwanych efektów w usuwaniu nadmiaru wody z organizmu. Lek jest dostępny na receptę.

Levosimendan Farmak

Levosimendan Farmak to koncentrat do rozcieńczania przed infuzją dożylną, stosowany w leczeniu ciężkiej niewydolności serca. Zwiększa siłę skurczu serca i rozkurcza naczynia krwionośne, poprawiając przepływ krwi i tlenu w organizmie. Łagodzi duszność u pacjentów, którzy mimo stosowania innych leków nadal odczuwają trudności w oddychaniu.

Levosimendan Kabi

Levosimendan Kabi to lek dostępny w postaci skoncentrowanej, który musi zostać rozcieńczony przed podaniem dożylnym. Zwiększa siłę, z jaką serce pompuje krew i pozwala rozkurczyć się naczyniom krwionośnym, co przyczynia się do zmniejszenia przekrwienia płuc i ułatwienia przepływu krwi i tlenu w organizmie. Stosuje się go w krótkotrwałym leczeniu ostrej, zdekompensowanej, ciężkiej, przewlekłej niewydolności serca u dorosłych pacjentów, u których nadal występują trudności z oddychaniem, pomimo stosowania innych leków usuwających nadmiar wody z organizmu. Jest dostępny na receptę.

Levosimendan Kalceks

Levosimendan Kalceks to specjalistyczny lek, który jest stosowany w leczeniu niewydolności serca u dorosłych pacjentów. Działa poprzez zwiększenie siły skurczu serca, co pozwala na lepsze krążenie krwi i ułatwia przepływ tlenu w organizmie. Przed podaniem dożylnym, lek Levosimendan Kalceks musi zostać rozcieńczony. Dzięki swoim właściwościom, lek ten pomaga złagodzić duszność, która jest częstym objawem ciężkiej niewydolności serca. Dodatkowo, lek Levosimendan Kalceks zmniejsza przekrwienie w płucach i ułatwia przepływ krwi, co przyczynia się do poprawy stanu zdrowia pacjenta. Lek ten jest stosowany u pacjentów, u których inne leki usuwające nadmiar wody z organizmu nie przyniosły oczekiwanych efektów. Jest dostępny na receptę.

Levosimendan Mercapharm

Levosimendan Mercapharm to lek, który zwiększa siłę skurczu serca oraz rozkurcza naczynia krwionośne. Dzięki temu zmniejsza przekrwienie w płucach i ułatwia przepływ krwi i tlenu w organizmie. Jest dostępny w postaci koncentratu, który przed podaniem pacjentowi musi zostać rozcieńczony i podany jako infuzja dożylna. Lek ten jest stosowany jako dodatkowe, krótkotrwałe leczenie ostrych stanów niewyrównania ciężkiej przewlekłej niewydolności serca u dorosłych pacjentów, u których nadal występują trudności z oddychaniem pomimo przyjmowania innych leków usuwających nadmiar wody z organizmu.

Levosimendan Reig Jofre

Levosimendan Reig Jofre to lek w postaci koncentratu, który musi zostać rozcieńczony przed podaniem pacjentowi w postaci infuzji dożylnej. Zwiększa siłę, z jaką serce pompuje krew i pozwala rozkurczyć się naczyniom krwionośnym. Dzięki temu zmniejsza przekrwienie w płucach i ułatwia przepływ krwi i tlenu w organizmie. Stosowany jest w leczeniu niewydolności serca u pacjentów, u których nadal występują trudności z oddychaniem pomimo przyjmowania innych leków usuwających nadmiar wody z organizmu. Jest dostępny na receptę.

Levosimendan Waymade

Levosimendan Waymade to koncentrat do rozcieńczania przed infuzją dożylną, zwiększający siłę, z jaką serce pompuje krew, oraz pozwalający na rozkurcz naczyń krwionośnych. Pomaga zmniejszyć przekrwienie w płucach i ułatwia przepływ krwi oraz tlenu, łagodząc duszność spowodowaną ciężką niewydolnością serca. Stosowany u dorosłych pacjentów, którzy nadal mają trudności z oddychaniem mimo przyjmowania innych leków.

Levosimendan Zentiva

Levosimendan Zentiva to lek, który jest dostępny w postaci skoncentrowanej i wymaga rozcieńczenia przed podaniem dożylnym. Jego działanie polega na zwiększeniu siły skurczu serca oraz rozkurczeniu naczyń krwionośnych, co przyczynia się do zmniejszenia przekrwienia płuc i ułatwienia przepływu krwi i tlenu w organizmie. Stosowany jest w dodatkowym, krótkotrwałym leczeniu ostrych stanów niewyrównania ciężkiej przewlekłej niewydolności serca u dorosłych pacjentów, u których nadal występują trudności z oddychaniem pomimo przyjmowania innych leków usuwających nadmiar wody z organizmu. Lek jest dostępny na receptę.

Lisihexal 5, 10, 20

Lisihexal to lek, który zawiera substancję czynną lizynopryl. Jest to inhibitor konwertazy angiotensyny (ACE), który skutecznie obniża ciśnienie tętnicze krwi. Wskazaniami do stosowania leku Lisihexal są: nadciśnienie tętnicze samoistne i naczyniowo-nerkowe, zastoinowa niewydolność serca, ostry zawał serca u pacjentów stabilnych hemodynamicznie, bez wstrząsu kardiogennego, z ciśnieniem tętniczym krwi powyżej 100 mmHg oraz mikroalbuminuria w przebiegu cukrzycy. Lisihexal jest lekiem na receptę.

Lisinoratio

Lisinoratio to lek, który zawiera substancję czynną lizynopryl. Jest to inhibitor enzymu konwertującego angiotensynę (ACE), który działa poprzez hamowanie enzymu konwertującego angiotensynę I w angiotensynę II, co prowadzi do zmniejszenia ciśnienia tętniczego. Stosuje się go w leczeniu nadciśnienia tętniczego, niewydolności serca, a także u pacjentów z cukrzycą typu 2 i początkową nefropatią. Lisinoratio jest dostępny na receptę.

Lisiprol

Lisiprol to lek stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, niewydolności serca, a także w ostrym zawale mięśnia sercowego. Jest również zalecany do ochrony nerek u osób z cukrzycą typu 2. Substancją czynną preparatu jest lizynopryl, który należy do grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny (inhibitory ACE). Działa poprzez rozszerzanie naczyń krwionośnych, co ułatwia sercu pompowanie krwi do organizmu. Lek jest dostępny na receptę.

Lokren 20

Lek Lokren 20 jest lekiem dostępnym na receptę, który występuje w postaci tabletek powlekanych. Zawiera substancję czynną betaksololu chlorowodorek, która blokuje receptory beta-adrenergiczne w sercu. Lek podawany raz na dobę zapewnia długotrwałe działanie przeciwnadciśnieniowe. Wskazania do stosowania to nadciśnienie tętnicze oraz choroba niedokrwienna serca.

Loreblok

Loreblok to lek, który zawiera losartan i jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz w celu ochrony nerek u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą typu 2, u których stwierdzono zaburzenia czynności nerek i białkomocz o wartości równej lub większej niż 0,5 g na dobę. Lek stosuje się również w celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia udaru mózgu u osób z nadciśnieniem tętniczym i z przerostem lewej komory serca. Loreblok jest dostępny na receptę.

Leczenie niewydolności serca – farmakoterapia i metody wspomagające

Niewydolność serca to poważny zespół kliniczny, w którym serce nie jest w stanie pompować wystarczającej ilości krwi, aby zaspokoić metaboliczne potrzeby organizmu. Schorzenie to dotyka coraz większą część populacji – w Polsce na niewydolność serca choruje około 600-800 tysięcy osób, a liczba ta systematycznie rośnie, głównie ze względu na starzenie się społeczeństwa oraz postępy w leczeniu chorób sercowo-naczyniowych, które pozwalają pacjentom przeżyć ostre incydenty kardiologiczne, ale często pozostawiają trwałe uszkodzenie mięśnia sercowego. Kompleksowe leczenie niewydolności serca obejmuje zarówno terapię farmakologiczną, zalecenia dotyczące stylu życia, jak również – w wybranych przypadkach – zaawansowane metody leczenia inwazyjnego. Odpowiednio dobrana i systematycznie stosowana terapia może znacząco poprawić jakość życia chorych, zmniejszyć częstość hospitalizacji oraz wydłużyć czas przeżycia.

niewydolność serca - leki

Mechanizmy i klasyfikacja niewydolności serca

Niewydolność serca może być sklasyfikowana na różne sposoby, co pomaga w doborze odpowiedniego leczenia. Najważniejsze podziały to:

Podział ze względu na frakcję wyrzutową lewej komory:

  • HFrEF (heart failure with reduced ejection fraction) – niewydolność z obniżoną frakcją wyrzutową (<40%)
  • HFmrEF (heart failure with mid-range ejection fraction) – niewydolność z pośrednią frakcją wyrzutową (40-49%)
  • HFpEF (heart failure with preserved ejection fraction) – niewydolność z zachowaną frakcją wyrzutową (≥50%)

Podział ze względu na dynamikę objawów:

  • Ostra niewydolność serca – objawy pojawiają się nagle i szybko narastają
  • Przewlekła niewydolność serca – objawy utrzymują się przez dłuższy czas (minimum miesiąc)

Klasyfikacja czynnościowa według NYHA (New York Heart Association):

  • Klasa I: bez ograniczeń zwykłej aktywności fizycznej
  • Klasa II: niewielkie ograniczenie aktywności fizycznej
  • Klasa III: znaczne ograniczenie aktywności fizycznej
  • Klasa IV: każda aktywność fizyczna wywołuje dolegliwości; objawy występują nawet w spoczynku

Przyczyny niewydolności serca

Najczęstszymi przyczynami niewydolności serca są:

  • Choroba niedokrwienna serca (w szczególności przebyty zawał serca)
  • Nadciśnienie tętnicze
  • Wady zastawkowe serca
  • Kardiomiopatie (przerostowa, rozstrzeniowa, restrykcyjna)
  • Zapalenie mięśnia sercowego
  • Cukrzyca
  • Przewlekłe choroby płuc
  • Przyczyny jatrogenne (np. kardiotoksyczne działanie niektórych leków przeciwnowotworowych)

Kompleksowe podejście do leczenia niewydolności serca

Postępowanie niefarmakologiczne

Modyfikacja stylu życia stanowi fundamentalny element terapii niewydolności serca i obejmuje:

  1. Regularne monitorowanie masy ciała – nagły przyrost masy ciała (>2 kg w ciągu 3 dni) może świadczyć o zatrzymaniu płynów w organizmie i wymagać modyfikacji leczenia.
  2. Ograniczenie podaży sodu i płynów – zaleca się ograniczenie spożycia soli do 2-3 g dziennie oraz płynów do 1,5-2,0 litrów dziennie (szczególnie u pacjentów z ciężką niewydolnością serca).
  3. Regularna, umiarkowana aktywność fizyczna – dostosowana do możliwości pacjenta, poprawia wydolność fizyczną i jakość życia.
  4. Ograniczenie spożycia alkoholu – do 10-12 g/dobę u kobiet i ≤20-25 g/dobę u mężczyzn, a przy podejrzeniu kardiomiopatii alkoholowej całkowita abstynencja.
  5. Zaprzestanie palenia tytoniu – palenie papierosów pogarsza przebieg niewydolności serca.
  6. Profilaktyka infekcyjnych chorób układu oddechowego – coroczne szczepienia przeciwko grypie i pneumokokom.
  7. Unikanie leków pogarszających przebieg niewydolności serca – szczególnie niesteroidowych leków przeciwzapalnych.

Leczenie farmakologiczne

Podstawę terapii farmakologicznej stanowią leki, które poprawiają rokowanie, zmniejszają śmiertelność i częstość hospitalizacji. Poniżej przedstawiono główne grupy leków stosowane w leczeniu niewydolności serca:

1. Inhibitory konwertazy angiotensyny (ACE-I)

ACE-I są lekami pierwszego rzutu u pacjentów z dysfunkcją skurczową lewej komory. Powodują rozkurcz naczyń tętniczych, zmniejszają obciążenie serca i hamują niekorzystną przebudowę mięśnia sercowego. Przykłady:

  • Perindopryl
  • Ramipryl
  • Chinapryl
  • Lisinopryl

Terapię rozpoczyna się od małych dawek, które stopniowo zwiększa się do dawek optymalnych lub maksymalnych tolerowanych. Możliwe działania niepożądane to: spadek ciśnienia tętniczego, suchy kaszel, reakcje alergiczne skórne, pogorszenie czynności nerek oraz hiperkaliemia.

2. Antagoniści receptora angiotensynowego (ARB, sartany)

ARB (sartany) są alternatywą dla pacjentów nietolerujących ACE-I (głównie z powodu kaszlu). Przykłady:

  • Kandesartan
  • Losartan
  • Walsartan
  • Telmisartan

3. Beta-adrenolityki (beta-blokery)

Beta-blokery zwalniają pracę serca i zmniejszają jego zapotrzebowanie na tlen. Są zalecane u wszystkich pacjentów z HFrEF, również w połączeniu z ACE-I. Udowodnione korzyści w leczeniu niewydolności serca wykazują:

  • Karwedilol
  • Bisoprolol
  • Metoprolol o przedłużonym działaniu
  • Nebiwolol

Podobnie jak ACE-I, leczenie rozpoczyna się od małych dawek i stopniowo zwiększa pod kontrolą częstości akcji serca i ciśnienia tętniczego.

4. Antagoniści aldosteronu

Leki z tej grupy blokują receptor mineralokortykoidowy i są zalecane u pacjentów z objawami niewydolności serca pomimo leczenia ACE-I i beta-blokerami. Należą do nich:

  • Spironolakton
  • Eplerenon

Podczas stosowania tych leków należy regularnie monitorować stężenie potasu i funkcję nerek, gdyż mogą powodować hiperkaliemię i pogorszenie funkcji nerek. Spironolakton może również powodować ginekomastię u mężczyzn, czego nie obserwuje się w przypadku eplerenonu.

5. Leki moczopędne (diuretyki)

Diuretyki są niezbędne u pacjentów z objawami retencji płynów. Zwiększają wydalanie sodu i wody przez nerki, zmniejszając objętość krwi krążącej i obciążenie serca. Wyróżniamy:

  • Diuretyki pętlowe (furosemid, torasemid) – silniejsze, ale działające krócej
  • Diuretyki tiazydowe – słabsze, ale działające dłużej

Dawkowanie diuretyków powinno być elastyczne, dostosowane do aktualnego stanu pacjenta i monitorowane na podstawie masy ciała i objawów klinicznych.

6. Nowsze leki stosowane w niewydolności serca

  • Sakubitril/walsartan (ARNI) – połączenie inhibitora neprylizyny z antagonistą receptora angiotensynowego, stosowane jako alternatywa dla ACE-I u wybranych pacjentów z HFrEF.
  • Iwabradyna – lek zmniejszający częstość rytmu serca poprzez hamowanie prądu jonowego If w węźle zatokowo-przedsionkowym, wskazany u pacjentów z rytmem zatokowym i tętnem spoczynkowym >70/min pomimo optymalnego leczenia.

7. Digoksyna

Glikozyd naparstnicy stosowany głównie u pacjentów z niewydolnością serca i współistniejącym migotaniem przedsionków w celu kontroli częstości rytmu komór.

8. Leki przeciwzakrzepowe i przeciwpłytkowe

Stosowane u pacjentów ze współistniejącymi wskazaniami, takimi jak migotanie przedsionków, stan po wszczepieniu sztucznych zastawek, obecność skrzeplin w sercu czy zakrzepica żył głębokich.

Leczenie zabiegowe i inwazyjne

W wybranych przypadkach niewydolności serca stosuje się metody leczenia zabiegowego:

1. Terapia resynchronizująca (CRT)

Polega na wszczepieniu elektrod do serca, które stymulują pracę komór i poprawiają ich funkcję. Wskazana jest u pacjentów z poszerzonym zespołem QRS (zwłaszcza blokiem lewej odnogi pęczka Hisa) i obniżoną frakcją wyrzutową lewej komory.

2. Wszczepialny kardiowerter-defibrylator (ICD)

Urządzenie przywracające prawidłowy rytm serca w przypadku groźnych arytmii. Zalecane jest u pacjentów z podwyższonym ryzykiem nagłej śmierci sercowej.

3. Przeszczepienie serca

Ostateczna opcja terapeutyczna dla pacjentów z ciężką, nieodwracalną niewydolnością serca, którzy nie odpowiadają na optymalne leczenie farmakologiczne i niefarmakologiczne.

4. Mechaniczne wspomaganie krążenia

Stosowane jako pomost do przeszczepienia serca lub jako terapia docelowa u pacjentów niekwalifikujących się do przeszczepu.

Monitorowanie leczenia niewydolności serca

Regularne monitorowanie pacjentów z niewydolnością serca obejmuje:

  • Kontrolę masy ciała (codziennie przez pacjenta)
  • Pomiary ciśnienia tętniczego i tętna
  • Ocenę stężenia elektrolitów (potas, sód, magnez)
  • Kontrolę funkcji nerek (kreatynina, GFR)
  • Ocenę objawów klinicznych przewodnienia/odwodnienia

Częstość wizyt kontrolnych zależy od stanu klinicznego pacjenta:

  • Po rozpoczęciu leczenia lub modyfikacji dawek: po 1-2 tygodniach
  • Po osiągnięciu dawki docelowej: po 1-4 tygodniach
  • Stabilni pacjenci: nie rzadziej niż co 3-4 miesiące

Leczenie niewydolności serca z zachowaną frakcją wyrzutową (HFpEF)

Leczenie pacjentów z HFpEF jest trudniejsze, gdyż nie ma leków o udowodnionym korzystnym wpływie na rokowanie. Główne cele terapii to:

  • Kontrola schorzeń współistniejących (nadciśnienie tętnicze, cukrzyca, migotanie przedsionków)
  • Zmniejszenie objawów i poprawa komfortu życia
  • Diuretyki jako podstawa leczenia objawowego

Najczęściej zadawane pytania (FAQ)

Czy niewydolność serca jest uleczalna?

Przewlekła niewydolność serca zwykle ma charakter postępujący, jednak odpowiednie leczenie może znacząco spowolnić progresję choroby i poprawić jakość życia. W przypadkach, gdy przyczyną niewydolności serca jest odwracalny stan (np. niektóre zapalenia mięśnia sercowego, kardiomiopatia alkoholowa po zaprzestaniu spożywania alkoholu, kardiomiopatia połogowa), możliwe jest całkowite wyleczenie.

Jak długo należy stosować leki na niewydolność serca?

Leczenie niewydolności serca jest zazwyczaj przewlekłe, często dożywotnie. Samodzielne odstawienie leków może prowadzić do gwałtownego pogorszenia stanu zdrowia i konieczności hospitalizacji. Wszelkie zmiany w leczeniu powinny być konsultowane z lekarzem.

Czy można łączyć leki na niewydolność serca z innymi lekami?

Niektóre leki mogą wchodzić w interakcje z terapią niewydolności serca. Szczególnie niebezpieczne mogą być niesteroidowe leki przeciwzapalne (np. ibuprofen), które mogą prowadzić do retencji sodu i wody oraz osłabiać działanie ACE-I i diuretyków. Zawsze należy informować wszystkich lekarzy o wszystkich przyjmowanych lekach.

Jak dieta wpływa na przebieg niewydolności serca?

Dieta niskosodowa (z ograniczeniem soli) jest kluczowym elementem leczenia niefarmakologicznego. Nadmierne spożycie soli może prowadzić do retencji płynów i nasilenia objawów niewydolności serca. Zaleca się również ograniczenie spożycia tłuszczów nasyconych i kontrolę kaloryczności posiłków, szczególnie u osób z nadwagą.

Jakie objawy powinny skłonić pacjenta z niewydolnością serca do pilnej konsultacji lekarskiej?

Objawy wymagające natychmiastowej konsultacji to:

  • Nasilająca się duszność, szczególnie w spoczynku
  • Nagły przyrost masy ciała (>2 kg w ciągu 3 dni)
  • Nasilające się obrzęki kończyn dolnych
  • Bóle w klatce piersiowej
  • Zasłabnięcia lub omdlenia
  • Kołatanie serca lub nieregularne bicie serca

Czy pacjenci z niewydolnością serca mogą uprawiać sport?

Regularna, umiarkowana aktywność fizyczna jest zalecana u pacjentów ze stabilną niewydolnością serca. Należy jednak unikać intensywnych wysiłków. Rodzaj i intensywność ćwiczeń powinny być dostosowane indywidualnie i skonsultowane z lekarzem.

Kompleksowe leczenie niewydolności serca wymaga multidyscyplinarnego podejścia oraz zaangażowania samego pacjenta. Regularne przyjmowanie leków zgodnie z zaleceniami lekarza, przestrzeganie zasad stylu życia oraz systematyczne kontrole lekarskie mogą znacząco poprawić rokowanie i jakość życia osób z tym schorzeniem.