Esetin

Esetin to lek, który pomaga w obniżeniu poziomu cholesterolu we krwi. Dzięki substancji czynnej, ezetymibowi, Esetin zmniejsza wchłanianie cholesterolu w przewodzie pokarmowym, co prowadzi do obniżenia stężenia cholesterolu całkowitego, “złego” cholesterolu (LDL) oraz triglicerydów. Esetin jest stosowany jako środek uzupełniający dietę obniżającą stężenie cholesterolu w przypadku zwiększonego stężenia cholesterolu we krwi (hipercholesterolemii pierwotnej). Jest dostępny na receptę.

Etibax

Etibax to lek w postaci tabletek, który zmniejsza zwiększone stężenie cholesterolu. Działa poprzez zmniejszanie ilości cholesterolu wchłanianego z przewodu pokarmowego. Stosowany jest jako środek uzupełniający dietę obniżającą stężenie cholesterolu w przypadku zwiększonego stężenia cholesterolu we krwi. Lek jest dostępny na receptę.

Eubiocard

Eubiocard to lek na receptę, który zawiera substancję czynną bisoprolol. Jest stosowany w leczeniu różnych schorzeń sercowo-naczyniowych, takich jak choroba niedokrwienienna serca, niewydolność serca, zaburzenia rytmu serca czy nadciśnienie tętnicze. Działa poprzez hamowanie receptorów beta-adrenergicznych, co prowadzi do obniżenia ciśnienia krwi i spadku częstości pracy serca.

Exebir

Exebir to lek zawierający substancję czynną ezetymib. Jest to lek hamujący wchłanianie cholesterolu oraz steroli roślinnych w jelitach, co prowadzi do zmniejszenia ilości cholesterolu transportowanego do wątroby. Ezetymib stosowany jest w leczeniu hipercholesterolemii lub sitosterolemii. Ze względu na odmienne i wzajemnie uzupełniające się mechanizmy działania, często zalecany do stosowania w skojarzeniu ze statyną. Lek jest dostępny na receptę.

Ezehron

Ezehron to nowoczesny lek wspomagający obniżenie poziomu cholesterolu u pacjentów, u których sama dieta nie przynosi wystarczających rezultatów. Zmniejsza stężenie „złego” cholesterolu (LDL) i triglicerydów we krwi, jednocześnie podnosząc poziom „dobrego” cholesterolu (HDL). Może być stosowany samodzielnie lub w połączeniu ze statynami, pomagając zapobiegać groźnym powikłaniom, takim jak zawał serca czy udar mózgu.

Ezetimibe Aurovitas

Ezetimibe Aurovitas to lek dostępny na receptę, który jest stosowany w celu obniżenia podwyższonego stężenia cholesterolu. Działa poprzez zmniejszanie ilości cholesterolu wchłanianego z przewodu pokarmowego. Jest stosowany w leczeniu pierwotnej hipercholesterolemii (heterozygotycznej rodzinnej lub nierodzinnej) u pacjentów, u których nie uzyskuje się odpowiedniego zmniejszenia stężenia lipidów po stosowaniu statyny w monoterapii. Może być również stosowany w leczeniu hipercholesterolemii homozygotycznej rodzinnej w skojarzeniu ze statyną oraz dietą.

Ezetrol

Ezetrol to lek, który obniża stężenie cholesterolu całkowitego, tak zwanego złego cholesterolu (frakcji LDL cholesterolu) oraz trójglicerydów we krwi. Zwiększa natomiast stężenie dobrego cholesterolu (frakcji HDL cholesterolu). Lek ten działa poprzez hamowanie wchłaniania cholesterolu w przewodzie pokarmowym. Ezetrol jest stosowany w leczeniu pierwotnej hipercholesterolemii (heterozygotycznej rodzinną lub nierodzinną), u których nie jest możliwe odpowiednie zmniejszenie stężenia lipidów poprzez stosowanie statyny w monoterapii. Lek jest dostępny na receptę.

Ezoleta

Ezoleta to lek na receptę, dostępny w postaci tabletek. Zawiera substancję czynną ezetymib, która zmniejsza stężenie lipidów poprzez wybiórcze hamowanie wchłaniania cholesterolu i pochodnych steroli roślinnych w jelitach. Lek jest stosowany w leczeniu pierwotnej hipercholesterolemii (heterozygotycznej rodzinną lub nierodzinną) u pacjentów, u których nie uzyskuje się odpowiedniego zmniejszenia stężenia lipidów po stosowaniu statyny w monoterapii. Może być również stosowany jako monoterapia u osób, u których statyny są źle tolerowane lub przeciwwskazane. Ponadto, Ezoleta jest stosowana do zmniejszenia ryzyka wystąpienia zdarzeń sercowo-naczyniowych u pacjentów z chorobą wieńcową i ostrym zespołem wieńcowym w wywiadzie.

Ezolip

Ezolip to lek, który zawiera substancję czynną ezetymib. Jest stosowany w leczeniu hipercholesterolemii, czyli podwyższonego poziomu cholesterolu we krwi. Lek jest dostępny na receptę. Wskazany jest do stosowania u pacjentów, u których monoterapia statyną nie przynosi odpowiednich efektów. Może być stosowany samodzielnie lub w połączeniu z innymi lekami hipolipemizującymi.

Glimorion

Glimorion jest lekiem na receptę, który jest stosowany w leczeniu cukrzycy typu 2. Działa poprzez zwiększenie ilości insuliny wytwarzanej przez trzustkę, co prowadzi do obniżenia stężenia glukozy we krwi. Jest to lek doustny, który należy do grupy leków zwanych pochodnymi sulfonylomocznika. Głównym składnikiem aktywnym Glimorionu jest glimepiryd.

Grepid

Grepid to lek przeciwpłytkowy, który zawiera substancję czynną klopidogrel. Jest stosowany profilaktycznie w celu zapobiegania epizodom zakrzepowo-zatorowym, przede wszystkim u pacjentów z miażdżycą naczyń krwionośnych oraz po przebytym zawale lub udarze. Klopidogrel jest prolekiem, który w organizmie przekształca się do aktywnego metabolitu. Mechanizm działania polega na wybiórczym wiązaniu się leku z płytkowym receptorem purynowym P2Y12, uniemożliwiając ekspresję receptora glikoproteinowego IIb/IIIa. Grepid jest dostępny na receptę.

Halidor

Halidor to lek, którego substancją czynną jest bencyklan. Działa on rozszerzająco na naczynia i rozkurczowo na mięśnie gładkie narządów wewnętrznych. Jest stosowany w leczeniu objawów miażdżycy zarostowej tętnic kończyn dolnych. Halidor jest dostępny na receptę.

Ifapidin

Ifapidin to lek, który zawiera substancję czynną nifuroksazyd. Jest to lek przeciwbakteryjny stosowany w ostrej lub przewlekłej biegunce o etiologii (pochodzeniu) bakteryjnej. Na lek wrażliwe są niektóre bakterie z rodzajów takich jak: Staphylococcus, Streptococcus, Salmonella, Shigella, Klebsiella, Yersinia, Escherichia, Citrobacter. Ifapidin jest dostępny na receptę. Wskazania do stosowania to ostre lub przewlekłe biegunki o etiologii bakteryjnej.

Inegy

Inegy to lek złożony, który zawiera dwie substancje czynne – ezetymib oraz symwastatynę. Te składniki aktywne skutecznie obniżają stężenie cholesterolu LDL i triglicerydów we krwi, a także zwiększają stężenie cholesterolu HDL. Lek jest stosowany w celu uzupełnienia codziennej diety w przypadku podwyższonego poziomu cholesterolu we krwi (hipercholesterolemia pierwotna – heterozygotyczna rodzinna albo nierodzinna) bądź podwyższonego poziomu tłuszczów we krwi (hiperlipidemia mieszana), jeśli podawanie wyłącznie statyn nie przyniosło oczekiwanych rezultatów. Inegy jest dostępny na receptę.

Iscover

Iscover to lek na receptę, którego substancją czynną jest klopidogrel. Jest stosowany w profilaktyce powikłań zakrzepowych w miażdżycy oraz zakrzepowo-zatorowych w migotaniu przedsionków. Klopidogrel jest wskazany u dorosłych pacjentów z zawałem mięśnia sercowego, udarem niedokrwiennym oraz rozpoznaną chorobą tętnic obwodowych. Lek ten jest również stosowany u dorosłych pacjentów z ostrym zespołem wieńcowym.

Koenzym Q10 Forte

Koenzym Q10 Forte to suplement diety dostępny bez recepty, który zawiera koenzym Q10, znanego również jako ubichinon. Jest to substancja o charakterze witaminowym, która jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania organizmu i jest obecna we wszystkich komórkach ludzkiego ciała. Koenzym Q10 korzystnie wpływa na pracę mięśni szkieletowych i mięśnia sercowego, zwiększa ogólną wydolność fizyczną organizmu, wspomaga prawidłowe funkcjonowanie układu sercowo-naczyniowego. Zaleca się stosowanie 1 kapsułki dziennie.

Laktomag B6

Laktomag B6 to lek dostępny bez recepty, który zawiera magnez w postaci łatwo przyswajalnej soli organicznej (wodoroasparaginianu magnezu – 1000 mg, 70 mg jonów Mg2+) oraz witaminę B6 (5 mg), która zwiększa biodostępność magnezu i zmniejsza jego wydalanie z moczem. Stosowany jest w profilaktyce powikłań związanych z niedoborem magnezu i/lub witaminy B6 oraz uzupełnianiu stwierdzonych niedoborów. Zalecany jest do stosowania profilaktycznie w stanach przewlekłego zmęczenia fizycznego i psychicznego, nadpobudliwości nerwowej, w sytuacjach wywołujących stres, depresjach, problemach ze snem, bólach mięśni. Może być stosowany również w profilaktyce stanów zwiększonego zapotrzebowania na magnez i witaminę B6, na przykład w okresie szybkiego wzrostu u dzieci i młodzieży oraz przy intensywnej pracy umysłowej.

Lipegis

Lipegis to lek, który zawiera substancję czynną ezetymib. Jest to substancja selektywnie ograniczająca wchłanianie cholesterolu i steroli roślinnych w jelitach, co prowadzi do obniżenia stężenia lipidów we krwi. Lek jest wskazany w terapii hipercholesterolemii. Lipegis jest dostępny na receptę.

Liprox

Liprox to lek stosowany w leczeniu pierwotnej hipercholesterolemii (typu IIa i IIb) oraz w miażdżycy tętnic wieńcowych u pacjentów z podwyższonym stężeniem cholesterolu we krwi. Jest to inhibitor reduktazy 3-hydroksy-3-metyloglutarylo-koenzymu A (HMG-CoA). Po wchłonięciu w przewodzie pokarmowym, Liprox jest szybko hydrolizowany do β-hydroksykwasu, który jest inhibitorem kompetencyjnym HMG-CoA. Lek ten jest dostępny na receptę.

Lovasterol

Lovasterol to lek w postaci tabletek, który zawiera substancję czynną lowastatynę. Jest stosowany do zmniejszenia stężenia lipidów (głównie cholesterolu i triglicerydów) we krwi u osób z hipercholesterolemią oraz profilaktycznie u osób z czynnikami ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Lek jest dostępny na receptę. Przed zastosowaniem leku należy zapoznać się z treścią dołączonej do niego ulotki, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.

Lovastin

Lovastin to lek na receptę, który zawiera substancję czynną lowastatynę. Jest stosowany w połączeniu z odpowiednią dietą w celu zmniejszenia stężenia cholesterolu całkowitego i cholesterolu LDL u pacjentów, u których sama dieta i inne metody leczenia nie dały zadowalających wyników. Lovastin jest również stosowany w miażdżycy tętnic wieńcowych, aby zapobiegać powiększaniu się istniejących zmian miażdżycowych oraz zmniejszać ilość nowo powstałych zmian miażdżycowych u pacjentów ze zwiększonym stężeniem cholesterolu we krwi.

Magvit B6

Magvit B6 to lek dostępny bez recepty, który zawiera sól magnezową kwasu mlekowego oraz witaminę B6 (chlorowodorek pirydoksyny). Magnez reguluje przepływ jonów w komórce, zmniejszając pobudliwość nerwowo-mięśniową i współdziałając z jonami wapnia w tworzeniu struktury kości. Lek jest zalecany do stosowania w profilaktyce i leczeniu niedoborów magnezu i witaminy B6. Ponadto, ilość witaminy B6 zawarta w jednej tabletce preparatu Magvit B6 jest wystarczająca do zabezpieczenia organizmu przed niedoborem.

MBE

MBE to lek dostępny bez recepty. W skład tego leku wchodzi 100 mg jonów magnezu (w postaci magnezu cytrynianu) oraz 10 mg pirydoksyny chlorowodorku (witamina B6). Lek jest zalecany w przypadku niedoboru magnezu. Objawy niedoboru magnezu mogą obejmować nerwowość, drażliwość, wahania nastroju, łagodny lęk, niepokój, przejściowe uczucie zmęczenia, ospałość, zaburzenia snu w niewielkim nasileniu; objawy lęku, takie jak kurcze przewodu pokarmowego lub kołatanie serca (bez zaburzeń serca); kurcze mięśni, mrowienie, drganie powiek. Uzupełnienie magnezu może złagodzić te objawy. W przypadku braku poprawy po miesiącu stosowania leku, kontynuowanie leczenia nie jest zalecane.

Mizetib

Mizetib to lek stosowany w celu obniżenia podwyższonego stężenia cholesterolu. Substancją aktywną preparatu jest ezetymib, który zmniejsza stężenie lipidów poprzez hamowanie wchłaniania cholesterolu. Lek występuje w postaci tabletek. Jest dostępny na receptę.

Nilogrin

Nilogrin to lek, który zawiera substancję czynną nicergolinę. Jest to lek o działaniu rozszerzającym naczynia oraz hamującym agregację płytek krwi, pochodna alkaloidów sporyszu. Stosowany jest w przypadku zaburzeń krążenia mózgowego oraz zaburzeń przemian metabolicznych mózgu wywołanych miażdżycą tętnic, zakrzepami, zatorami albo atakami ustępującego niedokrwienia mózgu. Nilogrin jest dostępny na receptę.

Octenisept

Octenisept to lek o działaniu antyseptycznym, który zawiera oktenidynę i fenoksyetanol. Jest przeznaczony do stosowania na skórę i błony śluzowe u niemowląt, dzieci i dorosłych. Octenisept jest skuteczny w przypadku małych, powierzchownych ran, otarć, zadrapań, a także ran pooperacyjnych. Jest dostępny bez recepty. Wskazania do stosowania obejmują krótkotrwałe zabiegi antyseptyczne związane z raną, śluzówką i graniczącą z nią skórą, przed zabiegami diagnostycznymi i operacyjnymi.

Oktaseptal

Oktaseptal to lek dostępny bez recepty, który zawiera dwie substancje czynne: oktenidyny dichlorowodorek i fenoksyetanol. Jest to produkt leczniczy przeznaczony do dezynfekowania niewielkich ran. Zawarte w nim składniki wykazują właściwości bakterio-, wiruso- i grzybobójcze. Oktaseptal jest przeznaczony do stosowania na niezbyt rozległe rany i do wielokrotnego krótkotrwałego leczenia antyseptycznego w obrębie błon śluzowych i sąsiednich tkanek przed procedurami diagnostycznymi.

Pegorel

Pegorel to lek o działaniu przeciwzakrzepowym, który zawiera substancję czynną klopidogrel. Jest to prolek, a jeden z jego aktywnych metabolitów hamuje agregację płytek krwi. Lek Pegorel zażywa się, aby zapobiec tworzeniu się zakrzepów (skrzeplin) w stwardniałych miażdżycowo naczyniach krwionośnych (tętnicach), w procesie znanym jako miażdżyca tętnic, które mogą prowadzić do wystąpienia zdarzeń związanych z miażdżycą tętnic (takich jak: udar mózgu, atak serca lub zgon). Jest dostępny na receptę.

PentoHEXAL 600 Retard

PentoHEXAL 600 Retard to lek, który zawiera substancję czynną pentoksyfilinę. Jest to lek przeciwzakrzepowy, który zmniejsza lepkość krwi, poprawia jej przepływ przez naczynia obwodowe, a także zwiększa zaopatrzenie tkanek w krew. Wskazaniami do stosowania leku są zaburzenia ukrwienia obwodowego: miażdżyca tętnic kończyn dolnych z chromaniem przestankowym, choroba Bürgera, łagodne objawy niedokrwienia ośrodkowego układu nerwowego, zaburzenia krążenia w siatkówce oka w przebiegu cukrzycy lub nadciśnienia tętniczego. Lek jest dostępny na receptę.

Plavix

Plavix to lek przeciwpłytkowy, który zawiera substancję czynną klopidogrel. Klopidogrel jest prolekiem, który hamuje agregację (sklejanie) płytek krwi. Lek jest stosowany w celu zapobiegania powikłaniom zakrzepowym związanym z miażdżycą u osób dorosłych, u których wystąpiły lub istnieje ryzyko wystąpienia takich stanów jak zawał mięśnia sercowego, udar niedokrwienny czy rozpoznana choroba tętnic obwodowych. Plavix jest dostępny na receptę.

Plavocorin

Plavocorin to lek przeciwpłytkowy, który jest dostępny na receptę. Substancją czynną preparatu jest klopidogrel, który hamuje patologiczną agregację płytek krwi. Lek ten stosowany jest w celu zapobiegania powstawania zakrzepów krwi w stwardniałych miażdżycowo tętnicach. Wskazania do stosowania Plavocorin obejmują profilaktykę powikłań zakrzepowych w miażdżycy u dorosłych, zwłaszcza u pacjentów z zawałem mięśnia sercowego, z udarem niedokrwiennym oraz z rozpoznaną chorobą tętnic obwodowych.

Prasugrel Mylan

Prasugrel Mylan to lek, który zawiera substancję czynną prasugrel. Należy do grupy leków zwanych lekami przeciwpłytkowymi. Płytki krwi są bardzo małymi komórkami krążącymi we krwi. Gdy dochodzi do uszkodzenia naczynia, na przykład jego nacięcia, płytki krwi łączą się ze sobą, pomagając w wytworzeniu skrzepu. Prasugrel Mylan jest wskazany do zapobiegania zdarzeniom sercowo-naczyniowym u dorosłych pacjentów z ostrymi zespołami wieńcowymi (tj. niestabilną dławicą piersiową, zawałem mięśnia sercowego bez uniesienia odcinka ST [UA/NSTEMI] lub zawałem mięśnia sercowego z uniesieniem odcinka ST [STEMI]) poddawanych pierwotnej lub odroczonej przezskórnej interwencji wieńcowej (PCI). Jest dostępny na receptę.

Pravafenix

Pravafenix to lek na receptę, który zawiera dwa składniki aktywne: fenofibrat i prawastatynę. Fenofibrat jest lekiem przeciwtłuszczowym, który pomaga obniżyć poziom tłuszczów (lipidów) we krwi, takich jak cholesterol i trójglicerydy. Prawastatyna jest lekiem należącym do grupy statyn, które pomagają obniżyć poziom cholesterolu we krwi. Pravafenix jest zwykle stosowany u pacjentów z wysokim ryzykiem choroby sercowo-naczyniowej, którzy nie osiągnęli odpowiedniego poziomu cholesterolu mimo stosowania statyny. Lek ten jest również stosowany do leczenia pacjentów z wysokim poziomem tłuszczów we krwi, którzy nie reagują na dietę i ćwiczenia.

Pravator

Pravator to lek w formie tabletek, który reguluje ilość substancji tłuszczowych we krwi, w tym cholesterolu. Pravator obniża zbyt wysoki poziom cholesterolu i trójglicerydów, a także prowadzi do wzrostu stężenia frakcji HDL, czyli tzw. „dobrego cholesterolu”. Lek jest zalecany w przypadku pierwotnej hipercholesterolemii albo mieszanej dyslipidemii, a także w profilaktyce schorzeń układu sercowo-naczyniowego i po przeszczepach. Pravator jest dostępny na receptę.

Prilotekal

Prilotekal to lek w postaci roztworu do wstrzykiwań, który zawiera substancję czynną o nazwie prylokaina. Jest to amidowy środek znieczulenia miejscowego. Prilotekal jest stosowany do znieczulenia rdzeniowego u dorosłych podczas krótkotrwałych zabiegów chirurgicznych. Dawkowanie należy ustalić indywidualnie, uwzględniając stan zdrowia pacjenta oraz równolegle stosowane leki. Lek jest dostępny na receptę.

Ridlip

Ridlip to lek w postaci tabletek powlekanych, który zawiera substancję czynną rozuwastatynę. Należy do grupy leków nazywanych statynami. Stosowany jest w celu uzyskania prawidłowego stężenia we krwi substancji tłuszczowych zwanych lipidami, wśród których najwięcej jest cholesterolu. Wskazany jest do stosowania w leczeniu rodzinnej homozygotycznej hipercholesterolemii, mieszanej dyslipidemii (typu IIb) oraz pierwotnej hipercholesterolemii (typu IIa, z wyjątkiem rodzinnej heterozygotycznej hipercholesterolemii). Lek jest dostępny na receptę.

Rosucard

Rosucard to lek z grupy statyn, który zawiera substancję czynną rozuwastatynę. Jest dostępny na receptę. Lek ten jest stosowany w celu zmniejszenia stężenia lipidów (głównie cholesterolu) we krwi. Wskazaniami do stosowania Rosucard są hipercholesterolemia pierwotna (typu IIa, w tym rodzinna hipercholesterolemia heterozygotyczna) u dorosłych, młodzieży i dzieci po 6. roku życia lub dyslpidemii mieszanej (typu IIb), z zachowaniem diety, gdy dieta i inne sposoby leczenia niefarmakologicznego (np. ćwiczenia fizyczne, zmniejszenie masy ciała) okazały się niewystarczające.

Rosutrox

Rosutrox to lek w postaci tabletek powlekanych, który zawiera substancję czynną rozuwastatynę. Należy do grupy leków nazywanych statynami. Stosowany jest w celu uzyskania prawidłowych stężeń substancji tłuszczowych, zwanych lipidami, w tym cholesterolu we krwi. Działa poprzez hamowanie produkcji „złego” cholesterolu (LDL- C) w organizmie oraz usuwanie „złego” cholesterolu z krwi. Lek jest zalecany u pacjentów, u których dieta i zwiększenie ilości ćwiczeń fizycznych okazały się niewystarczające do uzyskania prawidłowego stężenia cholesterolu we krwi. Rosutrox jest dostępny na receptę.

Rosuvastatin Krka

Rosuvastatin Krka to lek w postaci tabletek powlekanych, który zawiera substancję czynną rozuwastatynę. Należy do grupy leków nazywanych statynami, które są stosowane w celu uzyskania we krwi prawidłowych stężeń substancji tłuszczowych, zwanych lipidami, w tym cholesterolu. Lek ten zmniejsza stężenie “złego” cholesterolu i zwiększa stężenie “dobrego” cholesterolu. Jest dostępny na receptę.

Roswera

Roswera to lek, który zawiera rozuwastatynę jako substancję czynną. Jest to lek z grupy statyn, który obniża stężenie cholesterolu i innych lipidów we krwi. Roswera jest dostępna na receptę i występuje w postaci tabletek. Lek może być stosowany u dzieci od 10. roku życia i u dorosłych z hipercholesterolemią lub dyslipidemią.

Sigrada

Sigrada to lek przeciwpłytkowy, który hamuje łączenie się płytek krwi, zmniejszając tym samym ryzyko powstawania zakrzepów. Jest często stosowany w celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia zawału mięśnia sercowego lub udaru mózgu u pacjentów, którzy mieli takie zdarzenia w przeszłości lub u osób z niestabilną dławicą piersiową. Lek jest dostępny na receptę.

Simcovas

Simcovas to lek zawierający substancję czynną simwastatynę, która zmniejsza stężenie lipidów we krwi. Lek jest wskazany w leczeniu pierwotnej hipercholesterolemii lub mieszanej dyslipidemii, z zachowaniem diety, gdy dieta i inne sposoby leczenia niefarmakologicznego okazały się niewystarczające. Preparat jest dostępny na receptę.

Simorion

Simorion to lek, który zawiera substancję czynną symwastatynę. Jest to lek z grupy statyn, które są stosowane w celu zmniejszenia stężenia lipidów, głównie cholesterolu, we krwi. Simorion jest stosowany jako uzupełnienie diety obniżającej stężenie cholesterolu, jeśli u pacjenta występuje podwyższone stężenie cholesterolu we krwi (hipercholesterolemia pierwotna) lub podwyższone stężenie tłuszczów we krwi (hiperlipidemia mieszana). Lek jest dostępny na receptę.

Simratio

Simratio to lek, który zawiera substancję czynną symwastatynę, należącą do grupy leków zwanych statynami. Działa poprzez obniżenie całkowitego stężenia cholesterolu we krwi. Jest stosowany jako środek uzupełniający dietę zmniejszającą stężenie cholesterolu, w przypadku zwiększonego stężenia cholesterolu we krwi (hipercholesterolemia pierwotna) lub zwiększonego stężenia tłuszczów we krwi (hiperlipidemia mieszana), a także w leczeniu rodzinnej homozygotycznej hipercholesterolemii. Simratio jest dostępny na receptę.

Simvacard

Simvacard to lek zawierający substancję czynną symwastatynę, która jest inhibitorem reduktazy 3-hydroksy-3-metyloglutarylokoenzymu A (HMG-CoA). Lek ten jest stosowany w leczeniu hipercholesterolemii pierwotnej lub mieszanej dyslipidemii, jako uzupełnienie diety, kiedy reakcja na dietę lub inne niefarmakologiczne metody leczenia (np. ćwiczenia fizyczne, zmniejszenie masy ciała) jest niewystarczająca. Simvacard jest również stosowany w leczeniu rodzinnej homozygotycznej hipercholesterolemii jako uzupełnienie diety i innego leczenia obniżającego stężenie lipidów (np. afereza LDL) lub jeśli takie leczenie jest niewłaściwe. Dodatkowo, Simvacard jest stosowany do zmniejszenia zachorowań i umieralności na choroby układu sercowo-naczyniowego u pacjentów z jawną miażdżycą naczyń serca lub cukrzycą, z prawidłowym lub podwyższonym stężeniem cholesterolu, jako leczenie wspomagające, mające na celu skorygowanie innych czynników ryzyka lub uzupełnienie innej terapii zapobiegającej chorobom serca. Lek jest dostępny na receptę.

Simvachol

Simvachol to lek, który zawiera substancję czynną symwastatynę. Należy do grupy leków zwanych statynami, które działają poprzez obniżenie całkowitego stężenia cholesterolu, złego cholesterolu (cholesterol LDL) i pewnych substancji tłuszczowych zwanych triglicerydami we krwi. Lek jest stosowany w leczeniu hipercholesterolemii pierwotnej lub mieszanej dyslipidemii, jako uzupełnienie diety, kiedy reakcja na dietę lub inne niefarmakologiczne leczenie (np. ćwiczenia fizyczne, zmniejszenie masy ciała) jest niewystarczająca. Simvachol jest dostępny na receptę.

Simvagen

Simvagen to lek zawierający substancję czynną symwastatynę, która jest inhibitorem reduktazy 3-hydroksy-3-metyloglutarylokoenzymu A (HMG-CoA). Lek ten jest stosowany w leczeniu hipercholesterolemii (pierwotnej hipercholesterolemii lub mieszanej dyslipidemii oraz rodzinnej homozygotycznej hipercholesterolemii) oraz w zapobieganiu zdarzeniom ze strony układu sercowo-naczyniowego. Simvagen jest dostępny na receptę.

Simvastatinum Accord

Simvastatinum Accord to lek z grupy statyn, który pomaga normalizować stężenie lipidów we krwi. Działa poprzez hamowanie enzymu biorącego udział w syntezie cholesterolu, co prowadzi do zmniejszenia stężenia “złego” cholesterolu (LDL) i triglicerydów we krwi oraz zwiększenia stężenia “dobrego” cholesterolu (HDL). Stosuje się go w leczeniu zaburzeń gospodarki lipidowej, takich jak zbyt duże stężenie cholesterolu lub triglicerydów we krwi. Jest dostępny na receptę.

Simvasterol

Simvasterol to lek, który zawiera substancję czynną symwastatynę, należącą do grupy leków zwanych statynami. Stosuje się go w leczeniu wysokiego stężenia cholesterolu we krwi lub podwyższonego stężenia tłuszczów we krwi, homozygotycznej hipercholesterolemii rodzinnej, choroby niedokrwiennej serca lub u pacjentów z wysokim ryzykiem rozwoju choroby niedokrwiennej serca. Simvasterol obniża stężenie cholesterolu całkowitego, „złego” cholesterolu (cholesterolu LDL) oraz substancji tłuszczowych, zwanych triglicerydami, a także zwiększa stężenie „dobrego” cholesterolu (cholesterolu HDL). Lek jest dostępny na receptę.

Slow-Mag

Slow-Mag to lek dostępny bez recepty, który zawiera magnez w postaci chlorku magnezu. Jest stosowany w niedoborach magnezu, które mogą objawiać się m.in. drżeniem mięśni, znużeniem czy zaburzeniami snu. Lek jest dostarczany w tabletkach dojelitowych, co pozwala uniknąć dolegliwości żołądkowych osobom z chorobą wrzodową żołądka, ponieważ lek rozpuszcza się dopiero w jelicie.

Miażdżyca – leczenie farmakologiczne

Miażdżyca to przewlekła choroba zapalna tętnic, charakteryzująca się tworzeniem blaszek miażdżycowych w ścianach naczyń krwionośnych. Jest jedną z głównych przyczyn chorób sercowo-naczyniowych, które stanowią najczęstszą przyczynę zgonów na całym świecie. Choroba rozwija się podstępnie przez wiele lat, często bezobjawowo, a jej pierwsze symptomy mogą pojawić się dopiero między 40. a 60. rokiem życia. Proces miażdżycowy może rozpocząć się już w dzieciństwie, ale dopiero w późniejszych latach prowadzi do poważnych powikłań, takich jak zawał serca, udar mózgu czy choroba niedokrwienna kończyn dolnych. Prawidłowe rozpoznanie i wdrożenie kompleksowego leczenia, obejmującego zarówno zmianę stylu życia, farmakoterapię, jak i w określonych przypadkach leczenie zabiegowe, pozwala skutecznie kontrolować rozwój choroby i zmniejszyć ryzyko groźnych powikłań.

blaszki miażdżycowe w ścianach naczyń krwionośnych

Czym jest miażdżyca?

Miażdżyca (arteriosklezroza) to przewlekła choroba zapalna tętnic, w przebiegu której dochodzi do tworzenia charakterystycznych zmian w ścianie naczyń krwionośnych, zwanych blaszkami miażdżycowymi. Blaszki te składają się głównie z lipidów (tłuszczów), cholesterolu, komórek zapalnych i tkanki łącznej. Z czasem blaszki miażdżycowe powiększają się, twardnieją i mogą ulegać zwapnieniu, co prowadzi do zwężenia światła tętnic i ograniczenia przepływu krwi do narządów.

Proces miażdżycowy rozpoczyna się, gdy cholesterol LDL (tzw. „zły cholesterol”) przenika przez śródbłonek tętnic i gromadzi się w ich ścianie. Organizm rozpoznaje to jako zagrożenie i wysyła komórki obronne – monocyty, które po przekształceniu w makrofagi (komórki żerne) pochłaniają cholesterol, zamieniając się w tzw. komórki piankowate. Te wypełnione cholesterolem komórki są budulcem dla blaszki miażdżycowej.

Szczególnie niebezpieczne jest pęknięcie blaszki miażdżycowej, które może prowadzić do powstania zakrzepu krwi, całkowitego zamknięcia naczynia i w konsekwencji do niedokrwienia i martwicy tkanek. Paradoksalnie, największą skłonność do pękania mają młode blaszki miażdżycowe, które często nie powodują jeszcze istotnego zwężenia tętnicy. Dlatego zawał serca czy udar mózgu mogą pojawić się nagle, bez wcześniejszych objawów.

Czynniki ryzyka rozwoju miażdżycy

Rozwój miażdżycy zależy od wielu czynników, które można podzielić na modyfikowalne (takie, na które mamy wpływ) i niemodyfikowalne.

Modyfikowalne czynniki ryzyka:

  1. Zaburzenia lipidowe:
    • Podwyższony poziom cholesterolu całkowitego
    • Wysoki poziom cholesterolu LDL („złego cholesterolu”)
    • Niski poziom cholesterolu HDL („dobrego cholesterolu”)
    • Podwyższony poziom trójglicerydów
  2. Nieprawidłowy styl życia:
    • Dieta bogata w tłuszcze nasycone i trans
    • Palenie tytoniu (jeden z najsilniejszych czynników ryzyka)
    • Siedzący tryb życia i brak aktywności fizycznej
    • Nadmierne spożycie alkoholu
  3. Choroby towarzyszące:
    • Nadciśnienie tętnicze
    • Cukrzyca i insulinooporność
    • Otyłość, szczególnie typu brzusznego
    • Przewlekły stres

Niemodyfikowalne czynniki ryzyka:

  1. Wiek – ryzyko rośnie wraz z wiekiem, szczególnie po 65. roku życia
  2. Płeć – mężczyźni są bardziej narażeni do momentu menopauzy u kobiet
  3. Predyspozycje genetyczne – rodzinne występowanie chorób sercowo-naczyniowych
  4. Obecność już istniejących powikłań miażdżycy

Objawy miażdżycy

Miażdżyca przez wiele lat może przebiegać bezobjawowo. Objawy pojawiają się dopiero wtedy, gdy blaszka miażdżycowa istotnie zwęża światło tętnicy (zwykle powyżej 50%) lub gdy dojdzie do jej pęknięcia i powstania zakrzepu. Symptomy zależą od tego, które naczynia krwionośne zostały dotknięte chorobą.

Miażdżyca tętnic wieńcowych:

  • Dławica piersiowa (ból wieńcowy) – uczucie ucisku, pieczenia lub dławienia za mostkiem, pojawiające się podczas wysiłku fizycznego i ustępujące po odpoczynku
  • Promieniowanie bólu do lewego barku, ramienia, szyi lub żuchwy
  • Duszność, szczególnie przy wysiłku
  • Zmęczenie przy niewielkim wysiłku
  • W skrajnych przypadkach – zawał serca

Miażdżyca tętnic kończyn dolnych:

  • Chromanie przestankowe – ból mięśni łydek pojawiający się podczas chodzenia i ustępujący po odpoczynku
  • Drętwienie i sztywność mięśni nóg
  • Zimna, blada skóra kończyn
  • Osłabienie tętna na stopach
  • Trudności z gojeniem się ran na nogach
  • W zaawansowanych przypadkach – martwica tkanek i gangrena

Miażdżyca tętnic szyjnych i mózgowych:

  • Zawroty i bóle głowy
  • Zaburzenia widzenia (przemijające zaniewidzenie jednego oka)
  • Problemy z mową i równowagą
  • Drętwienie lub osłabienie twarzy i kończyn
  • Przejściowe ataki niedokrwienne (TIA)
  • Udar mózgu

Miażdżyca tętnic nerkowych:

  • Trudne do kontrolowania nadciśnienie tętnicze
  • Pogorszenie funkcji nerek
  • Obrzęki

Miażdżyca aorty brzusznej:

  • Ból w dolnej części pleców
  • Tętniaki aorty brzusznej

Objawy psychiczne w miażdżycy:

Zmniejszony dopływ krwi do mózgu może również powodować zmiany o podłożu psychicznym:

  • Zaburzenia pamięci i koncentracji
  • Zwiększona drażliwość
  • Napady agresji
  • Stany depresyjne
  • Splątanie

Diagnostyka miażdżycy

Wczesne wykrycie miażdżycy jest kluczowe dla skutecznego zapobiegania jej powikłaniom. Diagnostyka obejmuje:

Badania laboratoryjne:

  • Lipidogram (cholesterol całkowity, LDL, HDL, trójglicerydy)
  • Poziom glukozy na czczo i hemoglobiny glikowanej (HbA1c)
  • Badania funkcji nerek i wątroby
  • Markery stanu zapalnego (CRP)

Badania obrazowe i czynnościowe:

  • USG Doppler tętnic (szyjnych, kończyn)
  • Elektrokardiogram (EKG)
  • Próba wysiłkowa
  • Echokardiografia
  • Tomografia komputerowa tętnic wieńcowych
  • Koronarografia (angiografia tętnic wieńcowych)
  • Rezonans magnetyczny naczyń

Badania dodatkowe:

  • Pomiar wskaźnika kostka-ramię (ABI) w diagnostyce miażdżycy tętnic kończyn dolnych
  • Badanie ciśnienia tętniczego i próby ortostatyczne

Leczenie miażdżycy

Leczenie miażdżycy jest kompleksowe i wymaga wielokierunkowego podejścia, obejmującego modyfikację stylu życia, farmakoterapię, a w określonych przypadkach także leczenie zabiegowe.

Modyfikacja stylu życia

Zmiana stylu życia stanowi podstawę zarówno profilaktyki, jak i leczenia miażdżycy:

  1. Dieta antymiażdżycowa:
    • Ograniczenie spożycia nasyconych kwasów tłuszczowych (tłuste mięsa, sery, masło)
    • Eliminacja tłuszczów trans (produkty typu fast food, twarde margaryny)
    • Zwiększenie spożycia nienasyconych kwasów tłuszczowych (olej rzepakowy, oliwa z oliwek, tłuste ryby morskie)
    • Zwiększenie spożycia błonnika (warzywa, owoce, produkty pełnoziarniste)
    • Ograniczenie spożycia cukrów prostych i soli
    • Włączenie do diety produktów o działaniu przeciwzapalnym i obniżającym cholesterol (czosnek, siemię lniane, orzechy)
  2. Regularna aktywność fizyczna:
    • 30-60 minut aktywności aerobowej 5-7 dni w tygodniu (marsz, pływanie, jazda na rowerze)
    • Ćwiczenia siłowe 2-3 razy w tygodniu
    • Unikanie długotrwałego siedzenia
  3. Zaprzestanie palenia tytoniu – kluczowy element redukcji ryzyka sercowo-naczyniowego
  4. Kontrola masy ciała – dążenie do osiągnięcia prawidłowego BMI (18,5-24,9)
  5. Ograniczenie spożycia alkoholu
  6. Redukcja stresu – techniki relaksacyjne, mindfulness, joga

Leczenie farmakologiczne

Farmakoterapia miażdżycy koncentruje się na kontroli czynników ryzyka oraz stabilizacji blaszek miażdżycowych:

1. Leki obniżające poziom cholesterolu:

Statyny:

Stanowią podstawę farmakologicznego leczenia miażdżycy. Hamują enzym HMG-CoA reduktazę, kluczowy w produkcji cholesterolu w wątrobie, obniżając poziom LDL nawet o 30-50%. Dodatkowo wykazują działanie przeciwzapalne i stabilizujące blaszkę miażdżycową.

Najczęściej stosowane statyny:

  • Atorwastatyna (Atoris, Sortis) – jedna z najsilniejszych statyn, stosowana w dawkach 10-80 mg
  • Rosuwastatyna (Crestor, Roswera) – bardzo skuteczna w obniżaniu LDL, stosowana w dawkach 5-40 mg
  • Simwastatyna (Zocor, Simvasterol) – stosowana w dawkach 10-40 mg
  • Prawastatyna i fluwastatyna – rzadziej stosowane, mniej skuteczne

Działania niepożądane statyn to głównie bóle mięśniowe, podwyższenie enzymów wątrobowych oraz ryzyko rozwoju cukrzycy przy długotrwałym stosowaniu wysokich dawek.

Ezetimib:

Hamuje wchłanianie cholesterolu w jelitach. Często stosowany w skojarzeniu ze statynami dla wzmocnienia efektu hipolipemizującego.

Preparaty:

  • Ezetimib (Ezetrol, Ezolip, Ezen)
  • Preparaty złożone ze statyną, np. Inegy (ezetimib + simwastatyna)
Fibraty:

Działają głównie na obniżenie poziomu trójglicerydów i podwyższenie HDL. Stosowane głównie u pacjentów z hipertriglicerydemią.

Najczęściej stosowane:

  • Fenofibrat (Fenardin, Lipanthyl)
  • Ciprofibrat (Lipanor)
Kwasy omega-3:

Wykazują działanie hipolipemizujące, szczególnie w zakresie obniżenia trójglicerydów. Mają także właściwości przeciwzapalne i przeciwzakrzepowe.

Inhibitory PCSK9:

Nowoczesne leki biologiczne stosowane u pacjentów z bardzo wysokim ryzykiem sercowo-naczyniowym, u których tradycyjne leczenie jest nieskuteczne.

  • Alirokumab (Praluent)
  • Ewolokumab (Repatha)

2. Leki przeciwpłytkowe:

Zapobiegają tworzeniu się zakrzepów na blaszkach miażdżycowych.

Najczęściej stosowane:

  • Kwas acetylosalicylowy (Acard, Aspirin Cardio) – podstawowy lek w dawce 75-150 mg/dobę
  • Klopidogrel (Plavix, Clopidogrel KRKA) – alternatywa dla ASA lub stosowany razem z ASA w określonych sytuacjach
  • Tiklopidyna (Aclotin) – rzadziej stosowana ze względu na działania niepożądane
  • Tikagrelor (Brilique) i prasugrel – nowsze leki przeciwpłytkowe stosowane głównie po ostrych zespołach wieńcowych

3. Leki hipotensyjne:

Kontrola ciśnienia tętniczego jest kluczowa w zapobieganiu miażdżycy i jej powikłaniom.

Główne grupy leków:

  • Inhibitory konwertazy angiotensyny (ACE-I) – np. ramipril, perindopril
  • Antagoniści receptora angiotensyny II (ARB) – np. telmisartan, walsartan
  • Beta-blokery – np. bisoprolol, metoprolol
  • Antagoniści wapnia – np. amlodypina
  • Diuretyki – np. indapamid, hydrochlorotiazyd

4. Leki przeciwcukrzycowe:

U pacjentów z cukrzycą właściwa kontrola glikemii jest ważnym elementem zapobiegania progresji miażdżycy.

Nowsze grupy leków przeciwcukrzycowych, takie jak inhibitory SGLT-2 (empagliflozyna, dapagliflozyna) oraz agoniści receptora GLP-1 (liraglutyd, semaglutyd), wykazują dodatkowe korzyści w postaci redukcji ryzyka sercowo-naczyniowego.

Leczenie zabiegowe

W zaawansowanych przypadkach miażdżycy, gdy dochodzi do istotnego zwężenia tętnic, konieczne może być leczenie zabiegowe:

1. Angioplastyka z implantacją stentu:

Polega na mechanicznym poszerzeniu zwężonej tętnicy za pomocą balonu, a następnie umieszczeniu w niej stentu (metalowej siateczki), który podtrzymuje światło naczynia. Obecnie stosuje się głównie stenty uwalniające leki (DES), które zmniejszają ryzyko ponownego zwężenia.

2. Pomostowanie aortalno-wieńcowe (by-passy):

Chirurgiczna metoda leczenia miażdżycy tętnic wieńcowych, polegająca na wszczepieniu pomostów naczyniowych, które omijają miejsca zwężenia. Jako materiał do pomostów wykorzystuje się najczęściej:

  • Tętnicę piersiową wewnętrzną
  • Żyłę odpiszczelową pobraną z nogi pacjenta
  • Tętnicę promieniową

3. Endarterektomia:

Zabieg polegający na chirurgicznym usunięciu blaszki miażdżycowej z tętnicy. Najczęściej wykonywany w przypadku zwężenia tętnicy szyjnej w celu zapobiegania udarowi mózgu.

4. Tromboliza i trombektomia:

Metody stosowane w leczeniu ostrego zamknięcia tętnicy spowodowanego zakrzepem. Tromboliza polega na podaniu leku rozpuszczającego skrzeplinę, a trombektomia na jej mechanicznym usunięciu.

Profilaktyka miażdżycy

Profilaktyka miażdżycy powinna być prowadzona już od najmłodszych lat, gdyż pierwsze zmiany miażdżycowe mogą pojawiać się już w dzieciństwie. Kluczowe elementy profilaktyki to:

  1. Zdrowa dieta:
    • Bogata w warzywa i owoce (minimum 400 g dziennie)
    • Zawierająca produkty pełnoziarniste
    • Z ograniczoną zawartością tłuszczów nasyconych i trans
    • Bogata w nienasycone kwasy tłuszczowe (oliwa z oliwek, olej rzepakowy, ryby)
    • Z niską zawartością soli (poniżej 5 g dziennie)
    • Z ograniczoną ilością cukrów prostych i alkoholu
  2. Regularny wysiłek fizyczny:
    • Minimum 150 minut umiarkowanego wysiłku tygodniowo
    • Aktywność fizyczna rozłożona na 4-5 dni w tygodniu
  3. Niepalenie tytoniu i unikanie biernego palenia
  4. Kontrola masy ciała i dążenie do utrzymania prawidłowego BMI
  5. Regularne badania profilaktyczne:
    • Pomiar ciśnienia tętniczego
    • Kontrola poziom lipidów (od 40. roku życia co 5 lat, przy czynnikach ryzyka częściej)
    • Kontrola poziomu glukozy we krwi
  6. Leczenie chorób towarzyszących, takich jak nadciśnienie tętnicze, cukrzyca czy zaburzenia lipidowe

Najczęściej zadawane pytania (FAQ)

Czy miażdżycę można całkowicie wyleczyć?

Miażdżyca jest chorobą przewlekłą, której nie można całkowicie wyleczyć, ale można skutecznie hamować jej rozwój i zapobiegać powikłaniom. Nowoczesne metody leczenia, w tym farmakoterapia i modyfikacja stylu życia, pozwalają na stabilizację lub nawet częściową regresję blaszek miażdżycowych. Aktualne badania sugerują, że intensywne leczenie statynami w połączeniu ze zdrowym stylem życia może prowadzić do zmniejszenia objętości blaszek miażdżycowych nawet o 7-10%.

W jakim wieku należy rozpocząć profilaktykę miażdżycy?

Profilaktyka miażdżycy powinna rozpoczynać się już w dzieciństwie poprzez kształtowanie zdrowych nawyków żywieniowych i zachęcanie do aktywności fizycznej. U dorosłych regularne badania kontrolne (lipidogram, pomiar ciśnienia) zaleca się rozpocząć od 40. roku życia, a w przypadku obciążeń rodzinnych lub innych czynników ryzyka – znacznie wcześniej.

Jak szybko działają leki na miażdżycę?

Efekt działania leków stosowanych w leczeniu miażdżycy pojawia się z różną szybkością:

  • Statyny obniżają poziom cholesterolu LDL już po kilku dniach, ale pełen efekt jest widoczny po około 4-6 tygodniach
  • Leki przeciwpłytkowe (jak ASA) zaczynają działać w ciągu kilku godzin
  • Leki hipotensyjne obniżają ciśnienie w ciągu kilku dni do tygodni

Jednak stabilizacja blaszek miażdżycowych i zmniejszenie ryzyka sercowo-naczyniowego to proces długotrwały, wymagający systematycznego przyjmowania leków przez wiele miesięcy i lat.

Czy dieta może zastąpić leki w leczeniu miażdżycy?

U osób z niewielkimi zmianami miażdżycowymi i nieznacznie podwyższonym poziomem cholesterolu, odpowiednia dieta i aktywność fizyczna mogą być wystarczające do normalizacji parametrów lipidowych. W badaniach wykazano, że dieta bogata w sterole roślinne, błonnik rozpuszczalny i nienasycone kwasy tłuszczowe może obniżyć poziom LDL nawet o 10-15%.

Jednak u osób z zaawansowaną miażdżycą, wysokim ryzykiem sercowo-naczyniowym lub znacznie podwyższonym poziomem cholesterolu, sama dieta nie jest wystarczająca i konieczne jest wdrożenie farmakoterapii.

Czy miażdżyca może dotyczyć dzieci?

Pierwsze zmiany miażdżycowe (w postaci nacieczeń tłuszczowych) mogą pojawiać się już w dzieciństwie, szczególnie u dzieci z czynnikami ryzyka, takimi jak otyłość, nieprawidłowa dieta czy obciążenia rodzinne. Badania autopsyjne u młodych osób, które zginęły w wypadkach, wykazały obecność wczesnych zmian miażdżycowych już w wieku nastoletnim. Objawowa miażdżyca u dzieci występuje jednak bardzo rzadko i dotyczy głównie przypadków ciężkich zaburzeń lipidowych uwarunkowanych genetycznie, takich jak rodzinna hipercholesterolemia.

Jaki jest związek między miażdżycą a zawałem serca lub udarem mózgu?

Miażdżyca jest główną przyczyną zawału serca i udaru niedokrwiennego mózgu. W przypadku zawału serca dochodzi do pęknięcia niestabilnej blaszki miażdżycowej w tętnicy wieńcowej, co prowadzi do powstania zakrzepu zamykającego światło naczynia i niedokrwienia mięśnia sercowego. Podobny mechanizm zachodzi w przypadku udaru niedokrwiennego mózgu, gdy blaszka miażdżycowa pęka w tętnicy szyjnej lub mózgowej, a powstały zakrzep odcina dopływ krwi do określonego obszaru mózgu.

Czy suplementy diety są skuteczne w leczeniu miażdżycy?

Wiele suplementów diety jest reklamowanych jako środki wspomagające leczenie miażdżycy, jednak ich skuteczność jest ograniczona i nie dorównuje lekom przepisywanym przez lekarza. Najlepiej przebadanymi suplementami o pewnym działaniu korzystnym dla układu sercowo-naczyniowego są:

  • Stanole i sterole roślinne – mogą obniżać LDL o 5-15%
  • Czerwony ryż drożdżowy – zawiera naturalną lowastatynę, ale jego jakość i dawkowanie są trudne do standaryzacji
  • Koenzym Q10 – może zmniejszać bóle mięśniowe u osób przyjmujących statyny
  • Kwasy omega-3 – mają działanie przeciwzapalne i obniżające trójglicerydy

Suplementy te mogą być stosowane jako uzupełnienie farmakoterapii i zdrowego stylu życia, ale nie powinny ich zastępować. Przed rozpoczęciem suplementacji należy skonsultować się z lekarzem.

Czy stres przyczynia się do rozwoju miażdżycy?

Przewlekły stres jest uznawany za czynnik ryzyka miażdżycy. Podczas stresu dochodzi do aktywacji układu współczulnego i wzrostu wydzielania hormonów stresu (kortyzolu, adrenaliny), które mogą:

  • Podwyższać ciśnienie tętnicze
  • Zwiększać stężenie glukozy we krwi
  • Nasilać stan zapalny w organizmie
  • Promować odkładanie tłuszczu trzewnego

Ponadto, osoby narażone na przewlekły stres częściej sięgają po używki (papierosy, alkohol) i nieprawidłowo się odżywiają, co dodatkowo przyspiesza rozwój miażdżycy. Techniki redukcji stresu, takie jak medytacja, joga czy mindfulness, mogą być cennym uzupełnieniem leczenia.

Jak często należy wykonywać badania kontrolne przy miażdżycy?

Częstotliwość badań kontrolnych zależy od stopnia zaawansowania choroby i obecności czynników ryzyka:

  • Osoby z rozpoznaną miażdżycą lub wysokim ryzykiem sercowo-naczyniowym powinny wykonywać lipidogram co 3-6 miesięcy, szczególnie po rozpoczęciu lub modyfikacji leczenia, a następnie co 6-12 miesięcy
  • Pomiar ciśnienia tętniczego zaleca się co 3-6 miesięcy u osób leczonych z powodu nadciśnienia, a u osób z prawidłowym ciśnieniem – raz w roku
  • Badania obrazowe (USG Doppler tętnic szyjnych, USG serca) wykonuje się zwykle co 1-2 lata, chyba że występują niepokojące objawy

Indywidualny harmonogram badań kontrolnych powinien być ustalony przez lekarza prowadzącego.