Dawkowanie Blocard - jak stosować

Dawkowanie preparatu zależy od wskazania do stosowania oraz indywidualnej tolerancji pacjenta. Tabletki należy przyjmować rano, z posiłkiem lub niezależnie od posiłku, popijając wodą. Tabletek nie należy rozgryzać. Tabletki z kreską podziałową można dzielić na dwie równe dawki.

Leczenie stabilnej, przewlekłej niewydolności serca:

Terapię rozpoczyna się od małej dawki, którą stopniowo zwiększa się według ustalonego schematu. Zalecana dawka początkowa to 1,25 mg raz na dobę. Dawkę zwiększa się w odstępach co najmniej dwutygodniowych według następującego schematu:

• 1,25 mg raz na dobę przez pierwsze 2 tygodnie
• 2,5 mg raz na dobę przez kolejne 2 tygodnie
• 3,75 mg raz na dobę przez kolejne 2 tygodnie
• 5 mg raz na dobę przez kolejne 2 tygodnie
• 7,5 mg raz na dobę przez kolejne 2 tygodnie
• 10 mg raz na dobę jako dawka podtrzymująca

Maksymalna zalecana dawka dobowa w niewydolności serca wynosi 10 mg bisoprololu. W zależności od tolerancji leku lekarz może wydłużyć odstępy między zwiększaniem dawki. Jeśli choroba się nasili lub lek nie będzie dobrze tolerowany, może być konieczne zmniejszenie dawki lub przerwanie leczenia. U niektórych pacjentów wystarczająca może być dawka podtrzymująca mniejsza niż 10 mg.

Leczenie nadciśnienia tętniczego (tabletki 5 mg i 10 mg):

Zazwyczaj stosowana dawka to jedna tabletka 5 mg lub pół tabletki 10 mg (co odpowiada 5 mg bisoprololu fumaranu) raz na dobę. W razie potrzeby lekarz może zwiększyć dawkę do jednej tabletki 10 mg lub dwóch tabletek 5 mg (co odpowiada 10 mg bisoprololu fumaranu) raz na dobę. Maksymalna zalecana dawka w nadciśnieniu tętniczym wynosi 20 mg raz na dobę.

Leczenie dławicy piersiowej (tabletki 5 mg i 10 mg):

Dawkowanie jest analogiczne jak w nadciśnieniu tętniczym. Zazwyczaj stosuje się dawkę początkową 5 mg raz na dobę, którą w razie potrzeby można zwiększyć do 10 mg raz na dobę. Maksymalna zalecana dawka wynosi 20 mg raz na dobę.

Szczególne grupy pacjentów:

U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek w leczeniu nadciśnienia i dławicy piersiowej zwykle nie ma potrzeby modyfikowania dawkowania przy łagodnych do umiarkowanych zaburzeniach. U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek oraz ciężką niewydolnością wątroby nie należy stosować dawki większej niż 10 mg na dobę. W leczeniu niewydolności serca należy zachować szczególną ostrożność podczas zwiększania dawki.

U pacjentów w podeszłym wieku dostosowanie dawki nie jest konieczne.

Leczenie jest zazwyczaj długotrwałe. W razie konieczności przerwania terapii lekarz zaleci stopniowe zmniejszanie dawki, ponieważ nagłe odstawienie leku może prowadzić do zaostrzenia choroby. W czasie stosowania preparatu konieczne są regularne kontrole lekarskie, szczególnie na początku leczenia, podczas zwiększania dawki i w przypadku zakończenia terapii.