Carbo Activ Aflofarm

Carbo Activ Aflofarm to lek dostępny bez recepty, który zawiera substancję czynną – węgiel aktywny. Po doustnym przyjęciu kapsułki, węgiel leczniczy uwalnia się z niej w ciągu kilkunastu minut i adsorbuje wszystkie substancje znajdujące się w przewodzie pokarmowym, w tym toksyny bakteryjne, bakterie i grzyby. Stosowany jest u dzieci powyżej 1 roku życia, młodzieży i osób dorosłych w zatruciach pokarmowych, biegunkach i wzdęciach.

Carbo Medicinalis MF

Carbo Medicinalis MF to lek dostępny bez recepty, który zawiera substancję czynną – sproszkowany węgiel leczniczy. Jest stosowany w leczeniu biegunek, niestrawności i wzdęć. Może być również używany, po konsultacji z lekarzem, w przypadku zatruć lekami lub innymi substancjami chemicznymi. Każda tabletka zawiera 250 mg węgla aktywnego.

Carboadsorbent

Carboadsorbent to lek dostępny bez recepty, który zawiera węgiel aktywny jako substancję czynną. Węgiel aktywny wiąże szkodliwe lub niepożądane substancje znajdujące się w przewodzie pokarmowym. Lek jest stosowany w leczeniu ostrej, nieswoistej biegunki. Każda tabletka zawiera 250 mg węgla aktywnego.

Enterol 250

Enterol 250 to lek probiotyczny dostępny bez recepty, który zawiera w swoim składzie drożdże Saccharomyces boulardii. Lek ten przywraca równowagę mikroflory jelitowej i jest stosowany w zapobieganiu i leczeniu biegunek różnego pochodzenia, w tym biegunek związanych ze stosowaniem antybiotyków. Może być stosowany u dzieci powyżej 1 miesiąca życia, młodzieży oraz dorosłych. Enterol 250 dostępny jest w postaci kapsułek oraz proszku do sporządzania zawiesiny doustnej.

Espumisan

Espumisan to lek dostępny bez recepty, który zawiera substancję czynną symetykon. Jest stosowany w objawowym leczeniu zaburzeń żołądkowo-jelitowych związanych z nadmiernym gromadzeniem się gazów w przewodzie pokarmowym, takich jak wzdęcia. Lek ten jest również pomocny w przygotowaniu do zabiegów diagnostycznych oraz po zabiegach chirurgicznych w obrębie jamy brzusznej.

Imodium

Imodium to lek stosowany w leczeniu biegunki. Substancją czynną jest loperamid, który działa na mięśnie jelit, spowalniając ich ruchy. Dzięki temu organizm ma więcej czasu na wchłanianie wody i soli z jelit, co pomaga znormalizować konsystencję stolca. Imodium jest dostępny bez recepty. Wskazania do stosowania to biegunka o różnej etiologii.

Laremid

Laremid to lek przeciwbiegunkowy dostępny bez recepty. Zawiera substancję czynną – loperamid, który działa poprzez wydłużenie czasu przejścia pokarmu przez przewód pokarmowy, co skutkuje zmniejszeniem liczby wypróżnień i poprawą konsystencji stolca. Lek jest przeznaczony dla dorosłych i dzieci powyżej 6. roku życia. Wskazany jest do stosowania w objawowym leczeniu ostrej i przewlekłej biegunki różnego pochodzenia.

Nifuroksazyd 200 Hasco

Nifuroksazyd 200 Hasco to lek przeciwbakteryjny dostępny w postaci tabletek powlekanych. Jest stosowany w leczeniu ostrej lub przewlekłej biegunki wywołanej zakażeniem bakteryjnym przewodu pokarmowego. Lek działa na większość bakterii wywołujących zakażenia jelitowe, nie niszczy naturalnej flory bakteryjnej w jelitach i nie tworzy szczepów bakterii odpornych na swoje działanie. Jest dostępny bez recepty.

Nifuroksazyd Gedeon Richter

Nifuroksazyd Gedeon Richter to lek przeciwbakteryjny, który wykazuje miejscowe działanie w świetle jelita w stosunku do niektórych gatunków bakterii. Nie niszczy niechorobotwórczych bakterii występujących prawidłowo w przewodzie pokarmowym. Jest wskazany do stosowania w ostrych lub przewlekłych biegunkach pochodzenia bakteryjnego oraz w innych chorobach przebiegających z biegunką. Lek jest dostępny na receptę.

Nifuroksazyd Hasco

Nifuroksazyd Hasco to lek przeciwbakteryjny, który jest stosowany w leczeniu ostrej lub przewlekłej biegunki bakteryjnej. Działa na większość bakterii wywołujących zakażenia jelitowe, nie niszczy naturalnej flory bakteryjnej w jelitach i nie zaburza równowagi mikroflory przewodu pokarmowego. Lek jest dostępny bez recepty.

Nifuroksazyd Polfarmex

Nifuroksazyd Polfarmex to lek przeciwbakteryjny, który jest dostępny na receptę. Jest stosowany w leczeniu ostrej i przewlekłej biegunki pochodzenia bakteryjnego. Lek nie wchłania się z jelit do krwioobiegu, działa przeciwbakteryjnie miejscowo w jelicie. Wskazaniem do stosowania jest ostra lub przewlekła biegunka w czasie trwania zakażeń bakteryjnych przewodu pokarmowego.

ONDANSETRON KALCEKS

ONDANSETRON KALCEKS to lek, który jest silnym, wysoce selektywnym antagonistą receptorów serotoninowych 5-HT3. Jest stosowany w zapobieganiu i leczeniu nudności i wymiotów związanych z chemioterapią cytotoksyczną oraz radioterapią. Może być również stosowany do zapobiegania i leczenia nudności i wymiotów pooperacyjnych. Lek jest dostępny na receptę.

Stoperan

Stoperan to produkt leczniczy o działaniu przeciwbiegunkowym. Stosuje się go w biegunkach, które nie są wywołane zakażeniem bakteryjnym. Stoperan jest wskazany w objawowym leczeniu ostrej i przewlekłej biegunki. Działanie. hamuje nasilone ruchy jelit; zwiększa wchłanianie wody; spowalnia perystaltykę jelit.

Tiorfan

Tiorfan to lek dostępny bez recepty, który zawiera substancję czynną o nazwie racekadotryl. Jest to inhibitor enkefalinazy jelitowej, enzymu uczestniczącego w procesie trawienia białek. Lek jest stosowany w leczeniu objawów ostrej biegunki u dorosłych, jeśli nie jest możliwe leczenie przyczynowe. Może być również stosowany jako leczenie wspomagające, gdy możliwe jest stosowanie leczenia przyczynowe.

Węgiel leczniczy (Norit)

Węgiel leczniczy (Norit) to lek pochodzenia roślinnego, który wykazuje silne właściwości adsorpcyjne. Jest wskazany do stosowania w przypadku biegunek, nieżytów jelit, wzdęć oraz nadmiernej fermentacji jelitowej. Może być również stosowany pomocniczo w leczeniu zatruć substancjami toksycznymi, z wyjątkiem zatruć cyjankami, mocnymi kwasami i zasadami. Lek jest dostępny bez recepty.

Węgiel leczniczy Microfarm

Węgiel leczniczy Microfarm to lek dostępny bez recepty, który zawiera substancję czynną – węgiel aktywny. Dzięki swoim silnym właściwościom adsorpcyjnym, jest stosowany w leczeniu biegunek, niestrawności i wzdęć. Może być również używany w zatruciach lekami i innymi substancjami chemicznymi, ale tylko po konsultacji z lekarzem.

Węgiel leczniczy VP

Węgiel leczniczy VP to lek dostępny bez recepty, który zawiera substancję czynną – węgiel aktywny. Jest stosowany w leczeniu biegunek, niestrawności i wzdęć. Po podaniu doustnym wiąże różne substancje znajdujące się w przewodzie pokarmowym, co uniemożliwia ich wchłonięcie. Może być również stosowany w przypadku zatruć lekami i innymi związkami chemicznymi, ale tylko po porozumieniu z lekarzem.

Zyfurax Forte

Zyfurax Forte to lek zawierający nifuroksazyd, substancję o właściwościach bakteriobójczych. Działa ona na ziarniaki Gram-dodatnie i Gram-ujemne. Zyfurax Forte stosowany jest w leczeniu zakażeń bakteriami min. Streptococcus, Salmonella, Shigella, w ostrej lub przewlekłej biegunce w przebiegu zakażeń bakteryjnych przewodu pokarmowego. Jest dostępny bez recepty.

Zyfurax Junior

Zyfurax Junior to lek w postaci tabletek, który zawiera substancję czynną nifuroksazyd. Substancja ta ma właściwości bakteriobójcze i działa na ziarniaki Gram-dodatnie i Gram-ujemne. Lek jest stosowany w leczeniu zakażeń bakteryjnych przewodu pokarmowego, takich jak ostre lub przewlekłe biegunki. Zyfurax Junior jest dostępny bez recepty.

Zatrucie pokarmowe – metody leczenia

Zatrucie pokarmowe to zespół ostrych objawów ze strony układu pokarmowego, który powstaje w wyniku spożycia żywności zanieczyszczonej drobnoustrojami chorobotwórczymi lub wytwarzanymi przez nie toksynami. Dolegliwość ta dotyka wielu osób, szczególnie w sezonie letnim, kiedy wysokie temperatury sprzyjają namnażaniu się bakterii w produktach spożywczych. Charakteryzuje się gwałtownym przebiegiem, ale w większości przypadków szybko ustępuje bez poważniejszych konsekwencji. Mimo że zatrucie pokarmowe rzadko stanowi zagrożenie dla życia, warto wiedzieć, jak sobie z nim radzić, aby zminimalizować dyskomfort i przyspieszyć powrót do zdrowia.

leczenie zatrucia pokarmowego

Rodzaje zatruć pokarmowych

Zatrucia pokarmowe możemy podzielić na kilka typów w zależności od czynnika wywołującego:

Zatrucie bakteryjne

Bakteryjne zatrucia pokarmowe są najczęstszym rodzajem zatruć przenoszonych drogą pokarmową. Do głównych patogenów bakteryjnych powodujących zatrucia należą:

  • Salmonella – powszechnie występuje w surowym mięsie drobiowym, jajach, niepasteryzowanym mleku i jego przetworach. Objawy pojawiają się zwykle po 12-24 godzinach od spożycia skażonego produktu.
  • Campylobacter – często obecny w surowym mięsie, zwłaszcza drobiowym oraz niepasteryzowanym mleku. Charakteryzuje się silnym bólem brzucha, a objawy pojawiają się 2-4 dni po zakażeniu.
  • Escherichia coli – niektóre szczepy tej bakterii mogą powodować ciężkie zatrucia, szczególnie niebezpieczne dla dzieci i osób starszych.
  • Staphylococcus aureus (gronkowiec złocisty) – wytwarza toksynę powodującą zatrucie, a objawy mogą pojawić się już 30 minut po spożyciu zakażonej żywności.
  • Clostridium botulinum – produkuje jad kiełbasiany, jedną z najsilniejszych znanych toksyn. Zatrucie najczęściej występuje po spożyciu nieprawidłowo przygotowanych konserw domowych. Jest to stan zagrażający życiu, wymagający natychmiastowej pomocy medycznej.

Zatrucie wirusowe

Wirusowe zapalenie żołądka i jelit, potocznie nazywane „jelitówką”, jest często błędnie określane jako grypa żołądkowa. Główne wirusy powodujące zatrucia pokarmowe to:

  • Rotawirusy – najczęściej atakują małe dzieci, powodując ostrą biegunkę i odwodnienie.
  • Norowirusy – bardzo zaraźliwe, często powodujące epidemie zatruć w miejscach zbiorowego żywienia, na statkach wycieczkowych czy w szkołach.
  • Enterowirusy – mogą powodować różnorodne objawy, nie tylko ze strony przewodu pokarmowego.

Zatrucie grzybicze

Ten typ zatrucia występuje po spożyciu:

  • Trujących grzybów (np. muchomora sromotnikowego)
  • Żywności zanieczyszczonej mykotoksynami (toksynami wytwarzanymi przez pleśnie)

Mykotoksyny są wyjątkowo niebezpieczne, ponieważ są odporne na obróbkę cieplną, a ich działanie może prowadzić nie tylko do ostrych zatruć, ale również do uszkodzeń wątroby, nerek czy wykazywać działanie rakotwórcze.

Zatrucie pasożytnicze

Spowodowane jest obecnością pasożytów w organizmie, takich jak:

  • Tasiemiec
  • Glista ludzka
  • Owsik ludzki
  • Węgorek jelitowy

Pasożyty te mogą wywoływać objawy zatrucia pokarmowego, choć często przebieg jest bardziej przewlekły niż w przypadku zatruć bakteryjnych czy wirusowych.

Przyczyny zatruć pokarmowych

Do najczęstszych przyczyn zatruć pokarmowych należą:

  • Spożycie nieświeżej, zanieczyszczonej lub nieprawidłowo przechowywanej żywności
  • Niedostateczna higiena podczas przygotowywania posiłków
  • Nieprawidłowa obróbka termiczna produktów, szczególnie mięsa, ryb i jaj
  • Spożywanie produktów przeterminowanych
  • Picie zanieczyszczonej wody
  • Kontakt z osobą chorą (w przypadku zatruć wirusowych)
  • Spożywanie produktów nieznanych lub niepewnego pochodzenia (szczególnie podczas podróży)

Czynniki zwiększające ryzyko zatrucia to:

  • Wysoka temperatura otoczenia (okres letni)
  • Niedostateczne chłodzenie żywności
  • Przechowywanie produktów w nieodpowiednich warunkach
  • Używanie tych samych przyborów kuchennych do surowych i gotowych do spożycia produktów

Objawy zatrucia pokarmowego

Symptomy zatrucia pokarmowego mogą różnić się w zależności od czynnika sprawczego, jednak do najczęstszych należą:

Objawy ze strony przewodu pokarmowego

  • Bóle brzucha (często o charakterze skurczowym)
  • Nudności i wymioty
  • Biegunka (wodnista lub krwista)
  • Wzdęcia i uczucie pełności
  • Utrata apetytu

Objawy ogólnoustrojowe

  • Gorączka
  • Dreszcze
  • Osłabienie i zmęczenie
  • Bóle mięśniowe
  • Bóle głowy
  • Odwodnienie (zwiększone pragnienie, rzadkie oddawanie moczu, suchość błon śluzowych)

W zależności od rodzaju zatrucia mogą wystąpić dodatkowe objawy:

  • Przy zatruciu jadem kiełbasianym: zaburzenia widzenia, trudności w połykaniu, zaburzenia mowy, osłabienie mięśni
  • Przy zatruciu grzybami: zaburzenia świadomości, żółtaczka, krwawienia

Ile trwa zatrucie pokarmowe?

Czas trwania zatrucia pokarmowego zależy od jego przyczyny i indywidualnej odporności organizmu. W większości przypadków:

  • Objawy pojawiają się w ciągu kilku godzin do 2-3 dni od spożycia skażonego pokarmu
  • Lekkie zatrucia pokarmowe ustępują samoistnie po 1-3 dniach
  • Zatrucia bakteryjne mogą trwać nieco dłużej, do 7 dni
  • Zatrucia wirusowe zazwyczaj ustępują po 2-3 dniach
  • W rzadkich przypadkach objawy mogą utrzymywać się dłużej, co może wskazywać na inne problemy zdrowotne

Leczenie zatrucia pokarmowego

Leczenie zatrucia pokarmowego koncentruje się głównie na łagodzeniu objawów i zapobieganiu odwodnieniu. W większości przypadków nie wymaga interwencji lekarskiej, jednak w cięższych sytuacjach lub u osób z grup ryzyka może być konieczna konsultacja medyczna.

Nawadnianie organizmu

Najważniejszym elementem leczenia zatrucia pokarmowego jest odpowiednie nawodnienie:

  • Pij dużo płynów, najlepiej wodę, słabą herbatę lub specjalne płyny nawadniające zawierające elektrolity
  • Płyny przyjmuj często, ale w małych porcjach (po kilka łyków), aby zapobiec prowokacji wymiotów
  • W aptekach dostępne są gotowe preparaty elektrolitów, które pomagają uzupełnić utracone minerały
  • Osoby z nasilonymi wymiotami mogą wymagać nawodnienia dożylnego w warunkach szpitalnych

Dieta podczas zatrucia pokarmowego

Po ustąpieniu intensywnych wymiotów można stopniowo wprowadzać lekkie posiłki:

  1. Rozpocznij od płynów, takich jak kleiki ryżowe lub kukurydziane, kisiel, galaretki
  2. Następnie wprowadzaj produkty lekkostrawne:
    • Sucharki, białe pieczywo
    • Gotowany ryż
    • Gotowana marchew, ziemniaki
    • Banany
    • Przetarte jabłko
    • Gotowane, chude mięso (kurczak, indyk)

Unikaj produktów, które mogą podrażniać przewód pokarmowy:

  • Tłustych, smażonych potraw
  • Nabiału (szczególnie w początkowej fazie)
  • Surowych warzyw i owoców
  • Ostrych przypraw
  • Alkoholu i kawy
  • Słodyczy i słodkich napojów

Farmakoterapia

W leczeniu zatrucia pokarmowego można stosować:

  • Probiotyki – pomagają przywrócić prawidłową florę bakteryjną jelit, skracają czas trwania biegunki. Szczególnie polecane są szczepy Lactobacillus GG i Saccharomyces boulardii.
  • Węgiel aktywowany – pomaga w absorpcji toksyn i jest skuteczny w początkowej fazie zatrucia.
  • Leki przeciwbiegunkowe (np. loperamid) – mogą być stosowane u dorosłych, jednak nie są zalecane przy zatruciach bakteryjnych, gdyż spowalniają usuwanie patogenów z organizmu.
  • Leki przeciwgorączkowe i przeciwbólowe (paracetamol) – pomagają złagodzić gorączkę i ból.
  • Antybiotyki – zwykle nie są stosowane w leczeniu zatruć pokarmowych, nawet bakteryjnych. Mogą być przepisane przez lekarza tylko w ciężkich przypadkach.

Domowe sposoby na zatrucie pokarmowe

Oprócz konwencjonalnych metod leczenia, można zastosować kilka naturalnych sposobów łagodzenia objawów:

  • Napar z mięty pieprzowej – łagodzi nudności i wzdęcia
  • Napar z rumianku – działa łagodząco na układ pokarmowy
  • Imbir – zmniejsza nudności (może być spożywany jako herbata imbirowa)
  • Kleik ryżowy – łagodzi podrażnienie śluzówki jelit
  • Banany – pomagają uzupełnić potas utracony podczas biegunki

Kiedy należy zgłosić się do lekarza?

Większość zatruć pokarmowych można leczyć w domu, jednak w niektórych sytuacjach konieczna jest konsultacja medyczna. Do lekarza należy się zgłosić, gdy:

  • Objawy nie ustępują po 3-4 dniach lub nasilają się
  • Występuje wysoka gorączka (powyżej 38,5°C)
  • W stolcu pojawia się krew lub śluz
  • Występują silne, nieustępujące bóle brzucha
  • Pojawia się znaczne odwodnienie (suchość w ustach, zmniejszona ilość moczu, zawroty głowy)
  • Zatrucie dotyczy małego dziecka, osoby starszej, kobiety w ciąży lub osoby z obniżoną odpornością
  • Występują objawy neurologiczne (zaburzenia świadomości, podwójne widzenie, trudności w mowie)
  • Zatrucie dotyczy większej liczby osób, które jadły ten sam posiłek

Profilaktyka zatruć pokarmowych

Aby zmniejszyć ryzyko zatrucia pokarmowego, warto stosować się do kilku podstawowych zasad:

Higiena osobista i kuchenna

  • Myj ręce przed przygotowywaniem posiłków, po kontakcie z surowym mięsem, rybami, jajami
  • Używaj oddzielnych desek do krojenia surowego mięsa, warzyw i produktów gotowych do spożycia
  • Regularnie myj i dezynfekuj powierzchnie kuchenne oraz przybory kuchenne
  • Zmieniaj regularnie ściereczki kuchenne i gąbki do mycia naczyń

Przygotowanie i przechowywanie żywności

  • Dokładnie myj owoce i warzywa przed spożyciem
  • Mięso, drób i ryby poddawaj odpowiedniej obróbce termicznej (minimum 70°C we wnętrzu produktu)
  • Przechowuj surowe mięso oddzielnie od innych produktów
  • Nie przerywaj łańcucha chłodniczego – produkty wymagające chłodzenia przechowuj w lodówce
  • Przestrzegaj dat przydatności do spożycia
  • Nie odgrzewaj wielokrotnie tej samej potrawy
  • Wyrzucaj produkty o niepewnej świeżości, nawet jeśli nie wykazują widocznych oznak zepsucia

Zachowanie ostrożności podczas podróży

  • W krajach o niższych standardach higienicznych unikaj:
    • Picia wody z kranu
    • Jedzenia surowych warzyw i owoców, których nie można obrać ze skórki
    • Potraw z surowych owoców morza
    • Lodów i innych produktów mlecznych niepewnego pochodzenia
    • Jedzenia ze straganów ulicznych o wątpliwej jakości

Zatrucie pokarmowe u szczególnych grup

Zatrucie pokarmowe u dzieci

U dzieci zatrucie pokarmowe może przebiegać ciężej niż u dorosłych ze względu na szybsze odwodnienie organizmu. Szczególnie niebezpieczne są zatrucia u niemowląt i małych dzieci, które wymagają specjalnej opieki:

  • Najważniejsze jest uzupełnianie płynów – można stosować specjalne preparaty nawadniające dla dzieci
  • Przy nasilonych wymiotach podawaj płyny bardzo małymi porcjami, ale często
  • Obserwuj ilość oddawanego moczu – brak mokrych pieluch przez dłużej niż 6-8 godzin jest wskazaniem do konsultacji lekarskiej
  • Nie podawaj dzieciom leków przeciwbiegunkowych bez konsultacji z lekarzem
  • U niemowląt karmionych piersią kontynuuj karmienie

Zatrucie pokarmowe u kobiet w ciąży

Kobiety ciężarne są szczególnie narażone na powikłania związane z zatruciami pokarmowymi:

  • Niektóre patogeny, jak Listeria monocytogenes, mogą przenikać przez łożysko i zagrażać płodowi
  • Odwodnienie i zaburzenia elektrolitowe mogą prowadzić do przedwczesnych skurczów macicy
  • Kobiety w ciąży powinny unikać produktów o podwyższonym ryzyku zatrucia (niepasteryzowane sery, surowe mięso, surowe owoce morza)
  • W przypadku wystąpienia objawów zatrucia pokarmowa kobieta ciężarna powinna skonsultować się z lekarzem

Najczęściej zadawane pytania (FAQ)

Czy zatrucie pokarmowe jest zaraźliwe?

Bakteryjne zatrucia pokarmowe zazwyczaj nie są zaraźliwe, ponieważ do zakażenia dochodzi przez spożycie skażonej żywności. Natomiast wirusowe zapalenia żołądka i jelit (jak rotawirus czy norowirus) mogą być bardzo zaraźliwe i przenosić się z człowieka na człowieka drogą fekalno-oralną lub przez zanieczyszczone powierzchnie.

Jak odróżnić zatrucie pokarmowe od grypy żołądkowej?

Odróżnienie zatrucia pokarmowego od wirusowego zapalenia żołądka i jelit (błędnie nazywanego grypą żołądkową) może być trudne, gdyż objawy są podobne. O zatruciu pokarmowym może świadczyć:

  • Szybkie wystąpienie objawów po spożyciu konkretnego posiłku
  • Podobne objawy u innych osób, które jadły ten sam posiłek
  • Dominujące objawy ze strony przewodu pokarmowego bez objawów infekcji górnych dróg oddechowych

Czy można zapobiec zatruciu pokarmowemu przyjmując probiotyki?

Regularne stosowanie probiotyków może wzmocnić florę bakteryjną jelit i zwiększyć odporność na niektóre infekcje, jednak nie daje całkowitej ochrony przed zatruciem pokarmowym. Najważniejsze jest przestrzeganie zasad higieny i prawidłowe przygotowywanie posiłków.

Czy zatrucie pokarmowe może prowadzić do długotrwałych konsekwencji zdrowotnych?

W większości przypadków zatrucie pokarmowe nie prowadzi do trwałych następstw. Jednak niektóre typy zatruć, szczególnie te wywołane przez Campylobacter czy Salmonellę, mogą w rzadkich przypadkach prowadzić do powikłań, takich jak zespół Guillaina-Barrégo, reaktywne zapalenie stawów czy zespół drażliwego jelita.

Czy konieczne jest wykonanie badań po zatruciu pokarmowym?

W większości przypadków nie ma potrzeby wykonywania badań diagnostycznych po przebytym zatruciu pokarmowym. Jednak w sytuacjach, gdy objawy są ciężkie, utrzymują się długo lub istnieje podejrzenie zatrucia zbiorowego, lekarz może zlecić badanie kału w kierunku patogennych bakterii czy pasożytów.

Co jeść po zatruciu pokarmowym?

Po ustąpieniu ostrych objawów zatrucia należy stopniowo powracać do normalnej diety. Rozpocznij od lekkostrawnych potraw, takich jak ryż, gotowana marchew, banany, tosty, sucharki. Unikaj produktów ciężkostrawnych, tłustych, ostro przyprawionych, a także alkoholu i kawy przez kilka dni po zatruciu.