Ostatnia aktualizacja:
| Substancja czynna | Teikoplanina |
| Postać farmaceutyczna | Proszek i rozpuszczalnik do sporządzania roztworu do wstrzykiwań / do infuzji lub roztworu doustnego |
| Podmiot odpowiedzialny | Pharmline Company Sp. z o.o. |
| Kod ATC | J01XA02 |
| Procedura | DCP |
| Kategorie | Antybiotyki |
Dawkowanie Teicoplanin Pharmline - jak stosować
Dawkowanie preparatu jest ściśle uzależnione od wieku pacjenta, masy ciała, rodzaju zakażenia oraz stanu czynności nerek. Schemat leczenia obejmuje zazwyczaj fazę dawek nasycających oraz fazę dawek podtrzymujących.
Dorośli, młodzież i dzieci w wieku 12 lat i powyżej bez zaburzeń czynności nerek
W przypadku zakażeń skóry i tkanki miękkiej, płuc oraz układu moczowego dawka początkowa wynosi 6 mg na każdy kilogram masy ciała i jest podawana co 12 godzin (dla pierwszych trzech dawek) we wstrzyknięciu do żyły lub mięśnia. Następnie stosuje się dawkę podtrzymującą wynoszącą 6 mg na kilogram masy ciała raz na dobę, również we wstrzyknięciu do żyły lub mięśnia.
Zakażenia kości i stawów oraz zakażenia serca wymagają stosowania wyższych dawek. Dawka początkowa wynosi 12 mg na kilogram masy ciała i jest podawana co 12 godzin (dla pierwszych trzech do pięciu dawek) wyłącznie we wstrzyknięciu do żyły. Dawka podtrzymująca to również 12 mg na kilogram masy ciała raz na dobę, możliwa do podania dożylnie lub domięśniowo.
W leczeniu zakażenia jelita wywołanego przez bakterie Clostridioides difficile stosuje się podanie doustne w dawce od 100 do 200 mg dwa razy na dobę przez okres od 7 do 14 dni. Jest to jedyne wskazanie, w którym preparat przyjmowany jest przez usta.
Dorośli i osoby w podeszłym wieku z zaburzeniami czynności nerek
U pacjentów z upośledzeniem funkcji nerek konieczna jest modyfikacja dawkowania po czwartym dniu leczenia:
- Przy łagodnych i umiarkowanych zaburzeniach czynności nerek dawka podtrzymująca może być podawana co dwa dni lub można stosować połowę dawki podtrzymującej raz na dobę.
- U osób z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek lub poddawanych hemodializie dawka podtrzymująca powinna być podawana co trzy dni lub można stosować jedną trzecią dawki podtrzymującej raz na dobę.
W przypadku zapalenia otrzewnej u pacjentów poddawanych dializie otrzewnowej dawka początkowa wynosi 6 mg na kilogram masy ciała w pojedynczym wstrzyknięciu do żyły. Następnie preparat dodawany jest do płynu dializacyjnego według następującego schematu: w pierwszym tygodniu 20 mg/l w każdym worku do dializy, w drugim tygodniu 20 mg/l w co drugim worku do dializy, w trzecim tygodniu 20 mg/l w worku pozostawianym na noc.
Noworodki i niemowlęta (w wieku od urodzenia do 2 miesięcy)
W tej grupie wiekowej dawka początkowa wynosi 16 mg na kilogram masy ciała w pierwszym dniu, podawana wyłącznie w infuzji do żyły. Dawka podtrzymująca to 8 mg na kilogram masy ciała raz na dobę, również w infuzji dożylnej. U noworodków i niemowląt do 2 miesiąca życia nie wolno stosować wstrzyknięć – jedyną dozwoloną metodą podania jest infuzja.
Dzieci (w wieku od 2 miesięcy do 12 lat)
Dawka początkowa wynosi 10 mg na kilogram masy ciała, podawana co 12 godzin (dla pierwszych trzech dawek) we wstrzyknięciu do żyły. Dawka podtrzymująca mieści się w zakresie od 6 do 10 mg na kilogram masy ciała raz na dobę, również we wstrzyknięciu dożylnym.
Sposób podawania
Preparat jest zwykle podawany przez personel medyczny. Może być podawany we wstrzyknięciu do żyły (trwającym od 3 do 5 minut), we wstrzyknięciu do mięśnia lub w infuzji dożylnej (trwającej 30 minut). U noworodków i niemowląt do 2 miesiąca życia stosuje się wyłącznie podanie w infuzji dożylnej. W leczeniu zakażeń jelitowych wywołanych przez Clostridioides difficile roztwór przyjmowany jest doustnie.
Długość leczenia zależy od rodzaju i ciężkości zakażenia oraz odpowiedzi na terapię. Nie należy przerywać podawania leku bez uprzedniej konsultacji z lekarzem, nawet jeśli objawy ustąpiły, ponieważ przedwczesne zakończenie terapii może prowadzić do nawrotu zakażenia lub rozwoju oporności bakteryjnej.
