Żelazo – informacje w pigułce (podsumowanie farmaceuty)
Żelazo – to składnik odżywczy niezbędny do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Żelazo wchodzi w skład białek, takich jak hemoglobina i mioglobina odpowiedzialnych za transport i magazynowanie tlenu. Wzmacnia nasz układ odpornościowy i nerwowy oraz odpowiada za prawidłowy wzrost, rozwój i regenerację tkanek. Wskazaniem do stosowania żelaza jest leczenie niedokrwistości wynikającej z niedoboru żelaza, utajonego niedoboru żelaza u kobiet w wieku rozrodczym, młodzieży i osób w wieku podeszłym oraz niedoboru żelaza w celu uniknięcia niedokrwistości u kobiet w ciąży, połogu i karmienia piersią. 
Żelazo dostępne jest w postaci tabletek, tabletek do ssania, tabletek do żucia, kapsułek, zawiesiny doustnej, kropli, roztworu do wstrzykiwań oraz jako jeden ze składników różnego rodzaju preparatów witaminowo-mineralnych. Czas trwania leczenia żelazem zależy od stopnia jego niedoboru w organizmie i powinien trwać na tyle długo, aby skorygować niedokrwistość i uzupełnić niedobory żelaza w organizmie.
Niedobór żelaza może objawiać się sennością, apatią, zawrotami głowy, osłabieniem, zmęczeniem, bladością skóry, łamliwością włosów i paznokci, problemami z koncentracją, zmianą zachowania i anemią. Odpowiednio zbilansowana dieta dostarcza wystarczającej ilości tego pierwiastka potrzebnego do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Najwięcej żelaza znajdziemy w mięsie czerwonym, podrobach, jajach, otrębach pszennych, orzechach i warzywach strączkowych.
Możliwe działania niepożądane: ból brzucha, rozdęcie brzucha, niestrawność, nudności, wymioty, zaparcia, biegunka, odbarwione stolce, nietypowe stolce, zapalenie żołądka, wysypka rumieniowa, pokrzywka, świąd, reakcje nadwrażliwości.
Opracowanie: Aleksandra Rutkowska – technik farmaceutyczny – nr dyplomu T/50033363/10
Żelazo – substancja czynna o kluczowym znaczeniu dla zdrowia
Żelazo to jeden z najważniejszych mikroelementów dla prawidłowego funkcjonowania organizmu człowieka, bez którego niemożliwy byłby transport tlenu do komórek. Ten niezbędny pierwiastek wchodzi w skład hemoglobiny – białka odpowiedzialnego za przenoszenie tlenu z płuc do wszystkich tkanek organizmu. Niedobór żelaza dotyka miliardy ludzi na całym świecie, szczególnie kobiety w wieku rozrodczym, prowadząc do niedokrwistości i znacznych problemów zdrowotnych. Współczesna medycyna dysponuje szerokim arsenałem preparatów żelaza w różnych formach chemicznych, od tradycyjnych soli jak siarczan czy fumaran żelaza, po nowoczesne chelaty aminokwasowe charakteryzujące się lepszą przyswajalnością i tolerancją. Właściwe zrozumienie mechanizmów działania żelaza, jego metabolizmu oraz optymalnych strategii suplementacji jest kluczowe zarówno dla lekarzy, jak i pacjentów borykających się z niedoborami tego pierwiastka.
Mechanizm działania i rola biologiczna żelaza
Żelazo jest mikroelementem o fundamentalnym znaczeniu dla życia, uczestniczącym w licznych procesach biochemicznych organizmu. Jego unikalne właściwości wynikają ze zdolności występowania w dwóch głównych stanach utlenienia: dwuwartościowym (Fe²⁺) i trójwartościowym (Fe³⁺), co umożliwia mu pełnienie funkcji katalitycznych w reakcjach redoks. Żelazo jest składnikiem ferroproteiny i enzymów kluczowych dla życia człowieka, a organizmy niemiesiączkujące zachowują żelazo bardzo efektywnie, tracąc mniej niż 0,1% całkowitej zawartości żelaza dziennie.
Główne funkcje żelaza w organizmie obejmują transport tlenu jako centralny atom hemu w hemoglobinie i mioglobinie, udział w łańcuchu oddechowym komórek jako składnik cytochromów, oraz katalityczne funkcje w enzymach takich jak katalaza i peroksydazy. Żelazo wpływa na wytwarzanie kwasu gamma-aminomasłowego odgrywającego znaczącą rolę w odporności na stres oraz jest niezbędne do prawidłowej pracy limfocytów odpowiedzialnych za reakcje odpornościowe.
Homeostaza żelaza jest ściśle regulowana przez zaawansowane mechanizmy molekularne. Adaptacja do niedoboru żelaza na poziomie tkanek jest kontrolowana przez białka regulatorowe żelaza (IRP) w celu zwiększenia pobierania i retencji żelaza, podczas gdy na poziomie systemowym supresja hormonu żelaza hepcydyny zwiększa uwalnianie żelaza do osocza przez enterocyty absorpcyjne i makrofagi recyklingujące.
Przyczyny i objawy niedoboru żelaza
Niedobór żelaza stanowi najbardziej rozpowszechniony niedobór składnika odżywczego na świecie. Niedokrwistość z niedoboru żelaza dotyka ponad 1,2 miliarda osób na świecie, a niedobór żelaza bez niedokrwistości występuje jeszcze częściej. W Stanach Zjednoczonych 1-4% mężczyzn ma niedobór żelaza, podczas gdy co najmniej 39% kobiet przed menopauzą i 8% kobiet po menopauzie cierpi na niedobór żelaza.
Przyczyny niedoboru żelaza można podzielić na kilka kategorii:
Zwiększona utrata żelaza
- Krwawienia miesiączkowe: Nadmierne lub nieregularne krwawienia miesiączkowe dotyczą 9-14% wszystkich kobiet i mogą prowadzić do różnego stopnia niedokrwistości z niedoboru żelaza
- Krwawienia z przewodu pokarmowego: często związane ze stosowaniem niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ), chorobą wrzodową lub nowotworami
- Operacje i urazy: znaczna utrata krwi podczas zabiegów chirurgicznych lub wypadków
- Krwiodawstwo: regularne oddawanie krwi może prowadzić do wyczerpania zapasów żelaza
Zwiększone zapotrzebowanie
- Ciąża i laktacja: Ponad 80% kobiet ma niedobór żelaza do trzeciego trymestru ciąży, co budzi obawy ze względu na to, że uczestniczki badania były grupą niskiego ryzyka i ogólnie zdrową
- Dzieci w okresie wzrostu: intensywny rozwój organizmu wymaga większych ilości żelaza
- Intensywna aktywność fizyczna: sportowcy mają zwiększone zapotrzebowanie na żelazo
Zaburzenia wchłaniania
- Choroby przewodu pokarmowego: celiakia, choroba wrzodowa, stany zapalne jelit
- Leki: inhibitory pompy protonowej zmniejszają kwasowość żołądkową niezbędną dla wchłaniania żelaza
- Interakcje pokarmowe: obecność wapnia, tanin z herbaty i kawy, fityniany z produktów zbożowych
Objawy kliniczne niedoboru żelaza
Objawy niedoboru żelaza rozwijają się stopniowo, od bezobjawowego wyczerpania zapasów do pełnoobjawowej niedokrwistości:
Objawy wczesne:
- Przewlekłe zmęczenie i osłabienie
- Zmniejszona tolerancja wysiłku
- Drażliwość i trudności z koncentracją
- Bladość skóry i błon śluzowych
Objawy zaawansowane:
- W łagodnej do umiarkowanej niedokrwistości z niedoboru żelaza mogą wystąpić: brak apetytu, zmęczenie, letarg, nietolerancja wysiłku, drażliwość i zawroty głowy
- W ciężkiej niedokrwistości z niedoboru żelaza mogą wystąpić: tachykardia, duszność, nadmierna potliwość i słabe napełnienie naczyń włosowatych
- Zajady w kącikach ust
- Łamliwość i wklęśnięcie paznokci (koilonychia)
- Zespół niespokojnych nóg
Diagnostyka niedoboru żelaza
Właściwa diagnostyka niedoboru żelaza wymaga oceny kilku parametrów laboratoryjnych. Prawidłowe stężenie żelaza wynosi odpowiednio u mężczyzn 17,7-35,9 μmol/l (90-200 μg/dl), u kobiet 11,1-30,1 μmol/l (60-170 μg/dl). Jednak poziom żelaza nie jest dobrym wskaźnikiem jego niedoborów – aby sprawdzić jaki jest poziom tego pierwiastka należy oznaczyć poziom ferrytyny.
Kluczowe badania diagnostyczne
Ferrytyna – najważniejszy marker zapasów żelaza:
- Wartości poniżej 12-15 ng/ml u kobiet i 15-20 ng/ml u mężczyzn wskazują na niedobór żelaza
- W stanach zapalnych ferrytyna może być podwyższona mimo niedoboru żelaza
Hemoglobina i wskaźniki erytrocytarne:
- Obniżona hemoglobina (< 12 g/dl u kobiet, < 13 g/dl u mężczyzn)
- Mikrocytoza (MCV < 80 fl) i hipochromia (MCH < 27 pg)
Dodatkowe parametry:
- Transferryna i zdolność wiązania żelaza (TIBC) – podwyższone w niedoborze
- Saturacja transferryny (TSAT) – obniżona < 20%
- Pomiar stężenia hepcydyny jest badany jako test niedoboru żelaza i rozróżniania bezwzględnego od funkcjonalnego niedoboru żelaza. Supresja stężenia hepcydyny wskazuje na fizjologiczne zapotrzebowanie na żelazo i przewiduje responsywność na żelazo
Leczenie farmakologiczne niedoboru żelaza
Farmakoterapia niedoboru żelaza opiera się na preparatach żelaza dostępnych w formie doustnej i pozajelitowej. Wybór odpowiedniego preparatu zależy od stopnia niedoboru, tolerancji pacjenta i współistniejących schorzeń.
Preparaty doustne – substancje czynne i ich charakterystyka
Sole żelaza dwuwartościowego charakteryzują się lepszym wchłanianiem niż preparaty trójwartościowe:
Siarczan żelaza (II)
- Zawartość żelaza elementarnego: 20%, lepiej wchłanialne są preparaty zawierające Fe²⁺ niż Fe³⁺
- Najczęściej stosowana i najtańsza forma żelaza
- Przykłady preparatów: Tardyferon, Tardyferon-Fol, Sorbifer Durules
- Dostępne są wyniki badań sugerujące, że najbardziej efektywny w leczeniu niedoboru żelaza wydaje się być siarczan żelaza
Fumaran żelaza (II)
- Zawartość żelaza elementarnego: 33% – najwyższa spośród popularnych soli
- Fumaran żelaza to jedna z najbardziej przyswajalnych form żelaza, często stosowana w suplementach. Jest to sól żelaza i kwasu fumarowego – substancji naturalnie występującej w cyklu Krebsa. Charakteryzuje się wysoką biodostępnością i lepszą tolerancją w porównaniu z siarczanem żelaza
- W badaniach fumaran żelaza wykazywał najwyższą zawartość procentową żelaza w związku spośród porównywanych substancji
Glukonian żelaza (II)
- Zawartość żelaza elementarnego: 12%
- Lepiej tolerowany, ale wymaga wyższych dawek
- Przykłady preparatów: Ascofer
Nowoczesne formy żelaza
Chelaty aminokwasowe
- Diglicynian żelaza (chelat aminokwasowy) – według ekspertów związek o najlepszej przyswajalności. Żelazo w postaci chelatu aminokwasowego Albion® charakteryzuje się przyswajalnoscia wielokrotnie wyższą niż pochodzące z typowych preparatów żelaza
- Połączenie aminokwasu z żelazem warunkuje dobrą przyswajalność przy zdecydowanie lepszej tolerancji ze strony przewodu pokarmowego
- Przykłady: Olimp Chela-Ferr seria, Szelazo+SR
Kompleksy z polimaltozaną
- Z racji swojej budowy nie wchodzi w interakcję z innymi lekami tak chętnie jak sole żelaza
- Przykład: Ferrum Lek
Żelazo mikronizowane
- Actiferol Fe zawiera żelazo SunActive®Fe w unikalnej, zmikronizowanej formie. Dzięki mikronizacji przyswajalność żelaza z pirofosforanu żelazowego jest dwukrotnie wyższa, co potwierdzają badania kliniczne
- Uwalnia się w jelitach, nie w żołądku, co zmniejsza dolegliwości pokarmowe
Dawkowanie i sposób przyjmowania
Dawkowanie lecznicze:
- Dawka żelaza elementarnego wymagana do leczenia niedokrwistości u dorosłych wynosi 120 mg dziennie przez trzy miesiące; u dzieci 3 mg/kg masy ciała dziennie, maksymalnie 60 mg
- W przypadku diagnozy niedoboru żelaza i niedokrwistości lekarz zaleca leczenie preparatami zawierającymi żelazo w dawce 60-120 mg żelaza elementarnego na dobę
Dawkowanie profilaktyczne:
- Kobiety (szczególnie obficie miesiączkujące): 18-20 mg/dzień
- Kobiety w ciąży (II i III trymestr): 27-30 mg/dzień
- Kobiety w okresie laktacji: 20 mg/dzień
Optymalizacja wchłaniania:
- Żelazo należy przyjmować na czczo, najlepiej z sokiem bogatym w witaminę C, która zwiększa przyswajalność
- Wchłanianie żelaza zwiększa się w obecności witaminy C, dlatego produkty zawierające żelazo warto łączyć z produktami bogatymi w tę witaminę
- Wskazane jest również przyjmowanie żelaza co drugi dzień, aby zminimalizować wzrost poziomu hepcydyny, która może ograniczać wchłanianie żelaza
Żelazo pozajelitowe
Wskazania do żelaza dożylnego obejmują kliniczną potrzebę szybkiego uzupełnienia całkowitych zapasów żelaza, brak możliwości zastosowania preparatów doustnych, nieskuteczność lub nietolerancję preparatów podawanych doustnie.
Nowoczesne preparaty dożylne jak karboxymaltoza żelaza czy dekstran żelaza charakteryzują się lepszym profilem bezpieczeństwa niż starsze preparaty. Wskazania do żelaza dożylnego rozszerzają się dzięki zwiększonej świadomości, że nowoczesne związki są bezpieczniejsze i lepiej tolerowane niż „stare” preparaty.
Działania niepożądane i bezpieczeństwo stosowania
Działania niepożądane preparatów doustnych
Najczęstsze skutki uboczne dotyczą przewodu pokarmowego:
Częste działania niepożądane:
- Najczęściej dotyczą przewodu pokarmowego – wystąpić mogą zaparcia, biegunki, zgaga, nudności i czarne stolce
- Po przyjęciu preparatu z żelazem często pojawiają się dolegliwości ze strony układu pokarmowego, takie jak nudności i wymioty, zaparcia lub biegunki, bóle brzucha, uczucie przepełnienia żołądka
- Ciemne zabarwienie stolca – siarczan żelaza może powodować ciemne zabarwienie stolca
Sposoby minimalizacji działań niepożądanych:
- Jeśli odczuwasz dyskomfort spróbuj stosować żelazo w trakcie jedzenia lub zmniejszyć dawkę jednorazową
- Doustnie przyjmowane żelazo najlepiej wchłania się na czczo, ale u pacjentów źle tolerujących leczenie zaleca się stosowanie żelaza po posiłku
- Stosowanie preparatów o przedłużonym uwalnianiu
- Wybór lepiej tolerowanych form jak chelaty aminokwasowe
Przedawkowanie żelaza
Objawy przedawkowania:
- W pierwszej fazie dochodzi do podrażnienia lub martwicy błony śluzowej przewodu pokarmowego. Objawia się to nudnościami, wymiotami, biegunką i bólami brzucha. Następnie występuje etap utajony, a potem wstrząs i kwasica metaboliczna
- Przedawkowanie może prowadzić do poważnych objawów, takich jak ból w nadbrzuszu, nudności, wymioty, biegunka, senność, bladość powłok, sinica, wstrząs i śpiączka
Leczenie przedawkowania:
- W ciężkich przypadkach dializa otrzewnowa lub transfuzja wymienna. Swoista odtrutka: 100 mg deferoksaminy wiąże 9,3 mg żelaza, które jest wydalane przez nerki
Przeciwwskazania
- Nadwrażliwość na żelazo, zaburzenia metabolizmu żelaza (talasemia, niedokrwistość syderoblastyczna), nadmiar żelaza w organizmie (hemochromatoza), zaburzone wchłanianie substancji czynnej z przewodu pokarmowego
- Zachować ostrożność stosując preparaty żelaza w przypadku współistnienia: nieswoistej choroby zapalnej jelit, uchyłków jelita, zapalenia błony śluzowej żołądka, choroby wrzodowej żołądka lub jelit
Interakcje lekowe i pokarmowe
Interakcje z lekami
Żelazo może zmniejszać wchłanianie niektórych leków: antybiotyków (tetracykliny, chinolony), lewotyroniny, leków w chorobie Parkinsona, penicylaminy. Należy zachować co najmniej 2-godzinny odstęp między podaniem tych leków i preparatu żelaza.
Bardzo często stosowane inhibitory pompy protonowej (omeprazol, pantoprazol) zmniejszają wchłanianie żelaza – dlatego żelazo należy przyjmować 2 godziny przed lub 4 godziny po ich przyjęciu.
Interakcje pokarmowe
Substancje zmniejszające wchłanianie:
- Wapń, cynk, białka roślinne, polifenole, fityniany mogą obniżyć przyswajalność żelaza. W czasie posiłków nie należy pić kawy, herbaty, napojów bogatych w wapń
- Należy unikać produktów bogatych w kwas fitynowy (produkty pełnoziarniste). Tabletek z żelazem nie należy popijać kawą lub herbatą
Substancje zwiększające wchłanianie:
- Wchłanianie żelaza zwiększa się w obecności witaminy C i mięsa
- Żelazo hemowe z produktów zwierzęcych wchłania się w 20-40%, podczas gdy żelazo niehemowe z produktów roślinnych tylko w 3-8%
Źródła dietetyczne żelaza
Żelazo hemowe (pochodzenie zwierzęce)
Forma hemowa dostępna w produktach zwierzęcych (czerwone mięso, podroby, wątroba) wchłania się w około 25-35% i jest formą mało wrażliwą na inne czynniki pokarmowe w odróżnieniu od formy niehemowej.
Najlepsze źródła żelaza hemowego:
- Wątróbka wołowa, wieprzowa – 18-30 mg/100g
- Czerwone mięso (wołowina, baranina) – 2-3 mg/100g
- Drób – 1-2 mg/100g
- Ryby i owoce morza – 1-3 mg/100g
Żelazo niehemowe (pochodzenie roślinne)
Bogate źródła roślinne:
- Natka pietruszki, suche nasiona roślin strączkowych, ciemne pieczywo zawierają znaczące ilości żelaza
- Szpinak – 3-4 mg/100g
- Soczewica, fasola – 3-8 mg/100g
- Pestki dyni – 15 mg/100g
- Quinoa – 4,6 mg/100g
Szczególne populacje pacjentów
Kobiety w ciąży
Suplementacja żelaza w II i III trymestrze ciąży i podczas laktacji może być wskazana, ale musi być poprzedzona badaniem morfologii krwi w celu ustalenia odpowiedniej dawki. Transfuzja jest zalecana u kobiet w ciąży z poziomem hemoglobiny poniżej 6 g/dl z powodu potencjalnie nieprawidłowego utlenowania płodu.
Dzieci
Gdy występuje we wczesnym dzieciństwie, szczególnie jeśli jest ciężka i długotrwała, niedokrwistość z niedoboru żelaza może powodować deficyty neurorozwojowe i poznawcze, które mogą nie zawsze być w pełni odwracalne nawet po korekci niedoboru.
Pacjenci z chorobami przewlekłymi
Niewydolność serca: W niewydolności serca niedokrwistość z niedoboru żelaza jest jedną z najczęstszych chorób współistniejących i może wynikać z wielu czynników włączając zmniejszony apetyt, zwiększone straty żelaza z przewodu pokarmowego przez leki przeciwpłytkowe czy przeciwzakrzepowe.
Choroby nowotworowe: Niedokrwistość z niedoboru żelaza wiąże się z wieloma typami nowotworów, włączając przewodu pokarmowego, płuc, układu moczowo-płciowego, piersi i hematologiczne. U chorych na nowotwory niedobór żelaza wiąże się ze zmęczeniem i osłabieniem niezależnie od obecności niedokrwistości.
Monitorowanie terapii
Skuteczność leczenia:
- Wzrost hemoglobiny o 1 g/dl po miesiącu leczenia pokazuje odpowiednią odpowiedź na leczenie i potwierdza rozpoznanie
- U dorosłych terapia powinna być kontynuowana przez trzy miesiące po korekcie niedokrwistości w celu uzupełnienia zapasów żelaza
Kontrole laboratoryjne:
- Po unormowaniu poziomu hemoglobiny zaleca się kontrolować poziom żelaza profilaktycznie co 6 miesięcy w celu zapobiegania ewentualnemu nawrotowi
- Badania raz na 1-2 miesiące na pewno nie będą za często, przy czym trwała poprawa wyników może przyjść dopiero po 3 miesiącach leczenia
Jaką formę żelaza wybrać – siarczan, fumaran czy chelat?
Nie ma twardych dowodów na to, że któraś z form soli żelaza jest bardziej skuteczna w uzupełnianiu niedoborów od innych. Siarczan żelaza wydaje się być najbardziej efektywny, ale u niektórych pacjentów inne związki (fumaran, glukonian) mogą być lepiej tolerowane. Chelaty aminokwasowe charakteryzują się lepszą tolerancją i mniejszymi interakcjami, ale są droższe.
Czy można przyjmować żelazo z innymi suplementami?
Wapń utrudnia wchłanianie żelaza, dlatego nie poleca się jednoczesnego stosowania suplementów wapnia i żelaza, np. w formie multiwitaminy. Również sole mineralne wapnia czy fosforu ograniczają wchłanianie żelaza. Tabletek z żelazem nie należy popijać kawą lub herbatą.
Dlaczego stolec ciemnieje podczas przyjmowania żelaza?
Suplementacja żelaza w tabletkach może powodować zabarwienia stolca na ciemny lub czarny kolor. Taki skutek uboczny przyjmowania żelaza nie stanowi powodu do niepokoju i jest całkowicie normalną reakcją organizmu. Ciemne zabarwienie wynika z niewchłoniętego żelaza wydalanego z kałem.
Jak długo trzeba stosować preparaty żelaza?
W przypadku leczenia niedokrwistości z niedoboru żelaza terapia trwa zazwyczaj 4-6 miesięcy. U dorosłych leczenie powinno być kontynuowane przez trzy miesiące po korekcie niedokrwistości w celu uzupełnienia zapasów żelaza. Trwała poprawa wyników może przyjść dopiero po 3 miesiącach leczenia.
Czy można przedawkować żelazo?
Tak, nadmiar żelaza może być szkodliwy. Przedawkowanie żelaza wiąże się ze wzrostem ryzyka wystąpienia cukrzycy i insulinooporności oraz może prowadzić do uszkodzenia wątroby. Dlatego suplementacja powinna odbywać się pod kontrolą lekarską z regularnymi badaniami krwi.
Kiedy stosować żelazo dożylne zamiast doustnego?
Żelazo dożylne stosuje się w przypadku klinicznej potrzeby szybkiego uzupełnienia zapasów żelaza, braku możliwości zastosowania preparatów doustnych, nieskuteczności lub nietolerancji preparatów doustnych. Jest szczególnie wskazane u pacjentów z przewlekłymi chorobami nerek wymagających erytropoetyny.
Czy żelazo można stosować w ciąży?
Suplementacja żelaza w II i III trymestrze ciąży jest często wskazana, ale musi być poprzedzona badaniem morfologii krwi. Zalecane dzienne dawki dla kobiet w ciąży wynoszą 27-30 mg żelaza elementarnego. Żelazo kategorii C może być stosowane, gdy korzyści przewyższają ryzyko.
Co robić przy dolegliwościach żołądkowych po żelazie?
Jeśli żelazo powoduje dolegliwości żołądkowo-jelitowe, można spróbować przyjmować je w trakcie jedzenia (mimo że zmniejsza to wchłanianie o około 40%), zmniejszyć dawkę jednorazową lub przejść na preparaty o przedłużonym uwalnianiu. Alternatywnie można rozważyć zmianę na lepiej tolerowane formy jak chelaty aminokwasowe.
Dlaczego żelazo nie pomaga mimo regularnego stosowania?
Przyczyny braku skuteczności mogą obejmować: złe wchłanianie z powodu chorób przewodu pokarmowego, jednoczesne stosowanie leków zmniejszających wchłanianie (inhibitory pompy protonowej), trwające krwawienia, nieprawidłowe dawkowanie lub niestosowanie się do zaleceń przyjmowania na czczo.
Czy wegetarianie potrzebują więcej żelaza?
Tak, wegetarianie są bardziej narażeni na niedobór żelaza, ponieważ żelazo z produktów roślinnych (niehemowe) wchłania się tylko w 3-8%, podczas gdy żelazo z mięsa (hemowe) w 20-40%. Wegetarianie powinni łączyć produkty bogate w żelazo z witaminą C i unikać substancji zmniejszających wchłanianie.
Jakie badania wykonać przed rozpoczęciem suplementacji?
Przed rozpoczęciem suplementacji należy wykonać morfologię krwi z rozmazem, oznaczenie poziomu ferrytyny (najważniejszy wskaźnik zapasów żelaza), żelaza w surowicy oraz zdolności wiązania żelaza (TIBC). W przypadkach niedoboru u mężczyzn i kobiet po menopauzie konieczne jest poszukanie źródła krwawienia.
Bibliografia
- Zhao X, Zhang X, Xu T, Luo J, Luo Y, An P. Comparative Effects between Oral Lactoferrin and Ferrous Sulfate Supplementation on Iron-Deficiency Anemia: A Comprehensive Review and Meta-Analysis of Clinical Trials. Nutrients. 2022;14(3):543. DOI: 10.3390/nu14030543 PMID: 35276902
- Ko CW, Siddique SM, Patel A, Harris A, Sultan S, Altayar O, Falck-Ytter Y. AGA Clinical Practice Guidelines on the Gastrointestinal Evaluation of Iron Deficiency Anemia. Gastroenterology. 2020;159(3):1085-1094. DOI: 10.1053/j.gastro.2020.06.046 PMID: 32810434