Lek Calcium + Cholecalciferol Béres jest suplementem diety zawierającym wapń i witaminę D3 (cholekalcyferol). Jest stosowany w profilaktyce oraz leczeniu niedoborów wapnia i witaminy D3, które są niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania organizmu, w tym dla zdrowych kości i zębów. Lek ten jest dostępny bez recepty. Wskazania do stosowania to stany niedoboru wapnia i witaminy D3, szczególnie u osób starszych.
Calcium 500D to lek o skojarzonym działaniu wapnia, witaminy D3 i witaminy C. Wapń uczestniczy w tworzeniu i mineralizacji tkanki kostnej, zarówno w okresie wzrostu jak i w wieku dojrzałym. Lek stosowany jest w profilaktyce i leczeniu osteoporozy, osteomalacji i krzywicy, w stanach zwiększonego zapotrzebowania na wapń, w stanach niedoboru wapnia w organizmie oraz w rekonwalescencji po długotrwałym unieruchomieniu. Jest dostępny bez recepty.
Calcium Sandoz + Vitamin D3 to suplement diety zawierający wapń i witaminę D3. Jest stosowany w celu zapobiegania i leczenia niedoboru wapnia i witaminy D3 u osób w podeszłym wieku oraz jako uzupełnienie witaminy D i wapnia we wspomagającym leczeniu osteoporozy. Lek jest dostępny bez recepty.
Calcium-Sandoz Forte to suplement diety zawierający wapń, który jest niezbędny do budowania i prawidłowego funkcjonowania kości. Jest polecany jako uzupełnienie codziennej diety w wapń. Wapń wspiera utrzymanie zdrowych kości i zębów, a także prawidłowe funkcjonowanie mięśni. Produkt jest dostępny bez recepty.
Calperos Osteo to suplement diety zawierający wapń i witaminę D3. Jest stosowany w celu zapobiegania i leczenia niedoboru wapnia i witaminy D3 u osób w podeszłym wieku. Może być również używany jako uzupełnienie witaminy D i wapnia we wspomagającym leczeniu osteoporozy. Lek jest dostępny na receptę.
Calperos Vita-D3 to dietetyczny środek spożywczy specjalnego przeznaczenia medycznego. Zawiera w sobie mineralny wapń oraz cholekalcyferol, czyli witaminę D3, które są niezwykle istotne w procesie budowania kości. Preparat ten jest stosowany w leczeniu niedoboru wapnia i witaminy D u osób dorosłych. Jest dostępny bez recepty.
Elevit Pronatal to lek dostępny bez recepty, który zawiera witaminy i składniki mineralne niezbędne dla kobiet w ciąży oraz karmiących piersią. Jest również zalecany dla kobiet planujących zajść w ciążę. Lek ten chroni przed zaburzeniami wywołanymi przez niedobór witamin i substancji mineralnych. Wskazany jest do profilaktyki i leczenia zaburzeń witaminowo-mineralnych, zapobiegania niedokrwistości z niedoboru żelaza i kwasu foliowego oraz zapobiegania wadom wrodzonym cewy nerwowej i innym wrodzonym wadom rozwojowym płodu.
Osteogenon to lek zawierający kompleks osseinowo-hydroksyapatytowy, będący połączeniem osseiny i hydroksyapatytu. Substancja czynna zawarta w tabletkach pozytywnie oddziałuje na procesy przebudowy tkanki kostnej oraz poprawia przebieg leczenia po złamaniach kości. Lek stosowany jest również w regulacji równowagi wapniowo-fosforanowej w okresie ciąży i karmienia piersią. Jest dostępny na receptę.
Polopiryna C Plus to lek w postaci proszku musującego o smaku cytrynowym. Zawiera kwas acetylosalicylowy i kwas askorbowy (witaminę C), dzięki czemu działa przeciwbólowo, przeciwgorączkowo i przeciwzapalnie. Stosowany jest w gorączce i dolegliwościach bólowych związanych z grypą i przeziębieniem, a także w bólach o lekkim i średnim nasileniu. Lek jest dostępny bez recepty.
Ultrapiryna Plus to lek stosowany w leczeniu objawów przeziębienia i grypy, takich jak gorączka, bóle mięśni i stawów, bóle głowy (w tym migrenowe), bóle zębów oraz nerwobóle. Składniki leku skutecznie łagodzą dolegliwości bólowe oraz przyspieszają proces gojenia. Ultrapiryna Plus zawiera kwas acetylosalicylowy, kwas askorbowy (witamina C) i wapń. Lek jest dostępny bez recepty.
Wapń – znany również pod nazwą calcium, to główny składnik mineralny w organizmie człowieka. Wapń buduje kości i zęby oraz występuje w tkankach miękkich i płynach ustrojowych, gdzie uczestniczy w wielu procesach metabolicznych m.in. w budowie hormonów i krzepliwości krwi. Dba o pracę serca, układ naczyniowy, a także wpływa na regulację ciśnienia tętniczego krwi. Wskazaniem do stosowania wapnia jest profilaktyka i uzupełnienie jego niedoborów w organizmie, stany zwiększonego zapotrzebowania na wapń (np. ciąża, okres intensywnego wzrostu u dzieci i młodzieży), osteoporoza, stan rekonwalescencji, przebyte złamanie kości oraz wspomagająco w leczeniu alergii.
Niedobór wapnia może objawiać się krzywicą (u dzieci), chorobami zębów, bezsennością, drażliwością i zapaleniem stawów, a długotrwałe niedobory mogą doprowadzić do osteoporozy. Prawidłowe wchłanianie i wykorzystywanie wapnia przez organizm warunkuje witamina D3.
Wapń dostępny jest w postaci tabletek, kapsułek, tabletek musujących i syropu. Występuje również jako składnik preparatów złożonych z m.in. magnezem, cynkiem, kolagenem, witaminą D3 i K. Wapń dostarczamy do organizmu wraz z pożywieniem. Do produktów bogatych w ten składnik zaliczamy jaja, nabiał, sardynki, łososia, warzywa strączkowe, natkę pietruszki oraz białą kapustę.
Możliwe działania niepożądane: wapń stosowany zgodnie z zaleceniami nie powoduje zazwyczaj działań niepożądanych z wyjątkiem reakcji nadwrażliwości. Zbyt duże dawki wapnia mogą powodować zaburzenia żołądkowo-jelitowe.
Opracowanie: Aleksandra Rutkowska – technik farmaceutyczny – nr dyplomu T/50033363/10
Wapń to znacznie więcej niż tylko „budulec kości” – to jeden z najważniejszych pierwiastków dla prawidłowego funkcjonowania całego organizmu człowieka. Ten niezbędny makroelement odgrywa kluczową rolę w niezliczonych procesach fizjologicznych, od krzepnięcia krwi po przewodzenie impulsów nerwowych. W organizmie dorosłego człowieka znajduje się około 1-1,5 kg wapnia, z czego aż 99% jest przechowywane w kościach i zębach, tworząc podstawę ich wytrzymałości i struktury. Pozostały 1% krąży we krwi i płynach ustrojowych, gdzie pełni nieocenione funkcje regulacyjne. Niestety, szacuje się, że zwyczajowe spożycie wapnia w Polsce pokrywa jedynie około 60% rzeczywistego zapotrzebowania na ten składnik mineralny, co sprawia, że niedobory wapnia stają się coraz powszechniejszym problemem zdrowotnym. Właściwe zrozumienie roli wapnia w organizmie, poznanie jego najlepszych źródeł oraz zasad suplementacji może być kluczem do utrzymania zdrowia kości, prawidłowej pracy serca i układu nerwowego przez całe życie.
Wapń jest piątym najczęściej występującym pierwiastkiem w organizmie człowieka i trzecim najpowszechniejszym metalem. Jego obecność w ciele jest nie tylko znacząca ilościowo – około 1000-1500 gramów u osoby dorosłej – ale przede wszystkim funkcjonalnie. Pierwiastek ten uczestniczy w praktycznie wszystkich kluczowych procesach życiowych.
Najważniejszą funkcją wapnia jest jego rola strukturalna w tkance kostnej. Kości pełnią jednocześnie funkcję magazynu wapnia, z którego organizm może czerpać w razie potrzeby. Proces ten jest ściśle kontrolowany przez system hormonalny, głównie przez parathormon wydzielany przez przytarczyce, kalcytoninę produkowaną przez tarczycę oraz aktywną postać witaminy D. Gdy poziom wapnia we krwi spada poniżej normy, organizm automatycznie pobiera go z kości, aby utrzymać stężenie na odpowiednim poziomie.
Poza funkcją budulcową, wapń jest niezbędny dla prawidłowego funkcjonowania układu krążenia. Kontroluje proces krzepnięcia krwi poprzez aktywację specjalnych białek krzepnięcia. Wpływa również na kurczliwość naczyń krwionośnych i regulację ciśnienia tętniczego. W sercu wapń odgrywa kluczową rolę w mechanizmie skurczu mięśnia sercowego, wpływając na siłę i rytm pracy tego narządu.
Układ nerwowy również jest całkowicie zależny od obecności wapnia. Pierwiastek ten umożliwia przewodzenie impulsów nerwowych między neuronami, uczestnicząc w uwalnianiu neuroprzekaźników. Bez odpowiedniego poziomu wapnia niemożliwe byłoby prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego, włączając w to procesy myślowe, pamięć i koordynację ruchową.
Zapotrzebowanie na wapń zmienia się znacząco w zależności od wieku, płci i szczególnych stanów fizjologicznych. Znajomość tych potrzeb jest kluczowa dla utrzymania optymalnego stanu zdrowia na każdym etapie życia.
| Grupa wiekowa | Zapotrzebowanie dzienne |
|---|---|
| Dzieci 1-3 lata | 700 mg |
| Dzieci 4-9 lat | 1000 mg |
| Młodzież 10-18 lat | 1300 mg |
| Dorośli 19-50 lat | 1000 mg |
| Kobiety po menopauzie | 1200 mg |
| Mężczyźni powyżej 70 lat | 1200 mg |
W okresie intensywnego wzrostu dzieci i młodzieży zapotrzebowanie na wapń jest szczególnie wysokie. W tym czasie budowana jest tak zwana szczytowa masa kostna, która będzie stanowiła „kapitał kostny” na całe życie. Niedobory wapnia w tym okresie mogą prowadzić do krzywicy i zwiększonego ryzyka osteoporozy w dorosłym życiu.
Kobiety w ciąży i okresie laktacji mają zwiększone potrzeby wapniowe – 1300 mg dla kobiet poniżej 19 lat i 1000 mg dla starszych. Jeśli dieta matki jest uboga w wapń, rozwijający się płód będzie pobierał go z organizmu matki, co może prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak bóle głowy, skurcze mięśni nóg czy osłabienie.
Po menopauzie u kobiet zapotrzebowanie na wapń wzrasta do 1200 mg dziennie z powodu spadku poziomu estrogenów, który wpływa na szybszą utratę masy kostnej. Podobnie u mężczyzn po 70 roku życia zwiększa się ryzyko osteoporozy, dlatego zaleca się wyższą podaż wapnia.
Różnorodność źródeł wapnia w pożywieniu pozwala na pokrycie zapotrzebowania nawet osobom z różnymi ograniczeniami dietetycznymi. Tradycyjnie za najlepsze źródła wapnia uważane są produkty mleczne, jednak coraz więcej osób sięga po alternatywne opcje.
Mleko i jego przetwory zawierają wapń w formie łatwo przyswajalnej przez organizm. Szklanka mleka (250 ml) dostarcza około 300 mg wapnia, co stanowi około 30% dziennego zapotrzebowania osoby dorosłej. Jogurty naturalne, kefir, twarogi i sery są również bogatos źródłami tego pierwiastka. Szczególnie cenne są sery żółte, które mogą zawierać nawet 700-1000 mg wapnia na 100 gramów produktu.
Warto jednak pamiętać, że produkty mleczne zawierają również duże ilości fosforu i białka zwierzęcego, które w nadmiarze mogą wpływać na wchłanianie wapnia. Dlatego ważne jest zachowanie umiaru i różnorodności w diecie.
Dla osób unikających produktów mlecznych dostępne są liczne roślinne źródła wapnia:
Niektóre nietypowe źródła wapnia to amarantus (159 mg/100g) czy teff – miłka abisyńska (180 mg/100g). Wzbogacane napoje roślinne, takie jak mleko sojowe, owsiane czy migdałowe, również mogą być dobrym źródłem wapnia.
Biodostępność wapnia z różnych źródeł może znacznie się różnić i zależy od wielu czynników. Wchłanianie wapnia z przewodu pokarmowego wynosi średnio 10-40%, ale może się zmieniać w zależności od wieku, stanu zdrowia i składu posiłku.
Substancje wspomagające wchłanianie wapnia:
Substancje utrudniające wchłanianie wapnia:
Hipokalcemia, czyli niedobór wapnia w organizmie, może mieć różnorodne przyczyny i objawy. Rozróżnia się hipokalcemię ostrą, która rozwija się szybko i wymaga natychmiastowej interwencji medycznej, oraz przewlekłą, która rozwija się stopniowo przez lata.
Najczęstsze przyczyny hipokalcemii to:
Objawy hipokalcemii mogą być subtelne w początkowych stadiach, ale wraz z pogłębianiem się niedoboru stają się coraz bardziej uciążliwe:
Objawy wczesne:
Objawy zaawansowane:
Przewlekły niedobór wapnia może prowadzić do poważnych powikłań zdrowotnych. U dzieci najgrozniejszą konsekwencją jest krzywica – choroba powodująca deformacje kości i zaburzenia wzrostu. U dorosłych długotrwały niedobór wapnia prowadzi do osteomalacji, czyli rozmiękania kości, a następnie do osteoporozy.
Osteoporoza to progresywna choroba kostna charakteryzująca się utratą masy kostnej i pogorszeniem mikroarchitektury tkanki kostnej. W efekcie kości stają się kruche i podatne na złamania nawet przy niewielkich urazach. Szczególnie narażone są kręgi, szyjka kości udowej i nadgarstki.
Choć niedobory wapnia są częstsze, również nadmiar tego pierwiastka może być niebezpieczny dla zdrowia. Hiperkalcemia definiowana jest jako stężenie wapnia we krwi powyżej 2,75 mmol/l (11 mg/dl).
Najczęstsze przyczyny hiperkalcemii:
Objawy hiperkalcemii często są niecharakterystyczne i mogą dotyczyć wielu układów:
W ciężkich przypadkach hiperkalcemia może prowadzić do przełomu hiperkalcemicznego – stanu zagrażającego życiu, który wymaga natychmiastowej hospitalizacji.
Gdy dieta nie dostarcza wystarczających ilości wapnia, konieczna może być suplementacja. Wybór odpowiedniego preparatu i sposób jego stosowania mają kluczowe znaczenie dla skuteczności.
Sole nieorganiczne:
Sole organiczne:
| Rodzaj preparatu | Zawartość wapnia elementarnego | Zalety | Wady |
|---|---|---|---|
| Węglan wapnia | 40% | Wysoka zawartość wapnia, niska cena | Wymaga kwasów żołądkowych, może powodować wzdęcia |
| Cytrynian wapnia | 21% | Dobre wchłanianie, można bez jedzenia | Wyższa cena, większe tabletki |
| Glukonian wapnia | 9% | Dobra tolerancja | Bardzo niska zawartość wapnia |
Skuteczność suplementacji wapnia zależy od przestrzegania kilku podstawowych zasad:
Dawkowanie i sposób przyjmowania:
Interakcje z innymi substancjami:
Przeciwwskazania i ostrożności:
W przypadkach poważnych zaburzeń gospodarki wapniowej konieczne jest leczenie farmakologiczne pod kontrolą lekarza. Dostępne są różne grupy leków działających na różnych poziomach regulacji gospodarki wapniowo-fosforanowej.
Ostre leczenie ciężkiej hipokalcemii:
Leczenie przewlekłe niedoboru wapnia:
Leczenie pilne ciężkiej hiperkalcemii:
Leczenie przewlekłe hiperkalcemii:
Osteoporoza wymaga kompleksowego leczenia farmakologicznego, którego celem jest zapobieganie złamaniom poprzez zwiększenie gęstości mineralnej kości lub poprawę jej jakości.
Leki pierwszego rzutu – bisfosfoniany:
Leki drugiego rzutu:
Leki anaboliczne (kościotwórcze):
Leki wspomagające:
Wszystkie te leki wymagają równoczesnego stosowania odpowiednich dawek wapnia (1000-1200 mg dziennie) i witaminy D3 (800-1000 IU dziennie). Leczenie powinno być prowadzone pod kontrolą lekarza specjalisty z regularnym monitorowaniem skuteczności i bezpieczeństwa terapii.
Skuteczność wykorzystania wapnia przez organizm w znacznym stopniu zależy od obecności innych składników odżywczych i substancji biologicznie czynnych. Zrozumienie tych interakcji jest kluczowe dla optymalnego wykorzystania tego pierwiastka.
Witamina D3 jest absolutnie niezbędna dla prawidłowego wchłaniania wapnia z przewodu pokarmowego. Bez odpowiedniego poziomu witaminy D, nawet przy wysokiej podaży wapnia w diecie, jego absorpcja może być dramatycznie ograniczona – czasem do zaledwie 10-15% zamiast normalnych 30-40%.
Aktywna postać witaminy D – kalcytriol – działa jak hormon, zwiększając syntezę białek odpowiedzialnych za transport wapnia przez ścianę jelita cienkiego. Jednocześnie wpływa na nerki, zmniejszając wydalanie wapnia z moczem, oraz na kości, regulując procesy mineralizacji.
Magnez odgrywa kluczową rolę w metabolizmie wapnia na kilku poziomach. Jest niezbędny do syntezy i działania parathormonu – głównego hormonu regulującego gospodarkę wapniową. Niedobór magnezu może prowadzić do wtórnej hipokalcemii, która nie ustąpi mimo suplementacji wapnia, dopóki nie zostanie uzupełniony poziom magnezu.
Jednocześnie wapń i magnez konkurują ze sobą o wchłanianie w jelitach, dlatego nie powinno się przyjmować dużych dawek tych minerałów jednocześnie. Optymalne proporcje to około 2:1 na korzyść wapnia.
Witamina K2 zyskuje coraz większe uznanie jako ważny składnik dla zdrowia kości. Odpowiada za aktywację osteokalcyny – białka odpowiedzialnego za wiązanie wapnia w tkance kostnej. Bez witaminy K2 wapń może откładać się w niewłaściwych miejscach, takich jak tętnice, zamiast w kościach.
Fosfor jest drugim najważniejszym składnikiem mineralnym kości po wapniu. Optymalne proporcje wapnia do fosforu w diecie to około 1,2-1,5:1. Nadmiar fosforu, częsty w nowoczesnej diecie ze względu na obecność w napojach gazowanych i żywności przetworzonej, może zakłócać wchłanianie wapnia i prowadzić do jego utraty z kości.
Zapotrzebowanie na wapń i jego metabolizm zmieniają się znacząco w różnych okresach życia, co wymaga dostosowania diety i ewentualnie suplementacji do aktualnych potrzeb organizmu.
W pierwszych miesiącach życia jedynym źródłem wapnia powinno być mleko matki lub mieszanki mleczne. Mleko kobiece zawiera optymalnie przyswajalny wapń w ilości około 35 mg/100 ml. Przedwczesne wprowadzanie suplementów wapnia może zakłócać naturalną regulację gospodarki wapniowej.
Po wprowadzeniu żywienia uzupełniającego ważne jest stopniowe włączanie produktów bogatych w wapń, takich jak przetwory mleczne odpowiednie dla wieku dziecka, warzywa liściaste w postaci przecierów oraz woda o zwiększonej zawartości wapnia.
Młodzież w okresie dojrzewania potrzebuje najwięcej wapnia w całym życiu – do 1300 mg dziennie. To wtedy budowana jest szczytowa masa kostna, która będzie stanowiła „konto kostne” na całe życie. Niedobory w tym okresie mogą mieć nieodwracalne konsekwencje dla zdrowia kości w przyszłości.
Szczególną uwagę należy zwrócić na dziewczęta, które często ograniczają spożycie produktów mlecznych ze względu na dbałość o sylwetkę, oraz na młodzież uprawiającą sport, która ma zwiększone zapotrzebowanie na wszystkie składniki odżywcze.
W czasie ciąży zapotrzebowanie na wapń wzrasta do 1000 mg dziennie u kobiet dorosłych i do 1300 mg u nastolatek. Organizm matki przystosowuje się do zwiększonych potrzeb poprzez poprawę wchłaniania wapnia z przewodu pokarmowego – skuteczność absorpcji może wzrosnąć nawet do 50%.
W okresie laktacji dziennie do mleka matki przedostaje się około 300-400 mg wapnia. Jeśli dieta jest nieodpowiednio zbilansowana, wapń będzie pobierany z kości matki, co może prowadzić do długoterminowych problemów zdrowotnych.
Menopauza to okres szczególnego zagrożenia dla zdrowia kości z powodu gwałtownego spadku poziomu estrogenów. W pierwszych 5-7 latach po menopauzie kobieta może tracić nawet 20% masy kostnej. Dlatego zaleca się zwiększenie spożycia wapnia do 1200 mg dziennie oraz zapewnienie odpowiedniego poziomu witaminy D.
Ważne jest również uwzględnienie innych czynników wpływających na zdrowie kości, takich jak regularna aktywność fizyczna, ograniczenie alkoholu i zaprzestanie palenia tytoniu.
Tak, przedawkowanie wapnia jest możliwe, choć rzadkie przy prawidłowej suplementacji. Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności ustala górne tolerowane spożycie na 2500 mg dziennie dla osób 19-50 lat i 2000 mg dla osób powyżej 50 lat. Nadmiar wapnia może prowadzić do kamieni nerkowych, zaburzeń wchłaniania innych minerałów (szczególnie żelaza i cynku) oraz w skrajnych przypadkach do hiperkalcemii z towarzyszącymi objawami, takimi jak nudności, zaburzenia rytmu serca i problemy z nerkami.
Organizm najlepiej wchłania wapń w dawkach nie większych niż 500 mg jednorazowo, dlatego większe ilości warto podzielić na kilka mniejszych porcji w ciągu dnia. Węglan wapnia najlepiej przyjmować z posiłkami, gdy kwasowość żołądka jest zwiększona. Cytrynian wapnia można przyjmować niezależnie od posiłków. Wieczorne przyjmowanie wapnia może być korzystne, ponieważ w nocy zwiększa się resorpcja kości, a odpowiedni poziom wapnia pomaga temu przeciwdziałać.
Osoby z nietolerancją laktozy mogą often tolerować niewielkie ilości produktów mlecznych, szczególnie gdy są spożywane z innymi pokarmami. Dodatkowo, niektóre produkty mleczne, jak sery długo dojrzewające (parmezan, gouda), zawierają bardzo mało laktozy. Alternatywnie można sięgać po mleko bezlaktozowe, wzbogacone napoje roślinne, czy suplementy enzymu laktazy. Ważne jest nie eliminować całkowicie produktów mlecznych bez zastąpienia ich innymi źródłami wapnia.
Zdrowe dzieci karmiące się naturalnie lub mieszankami, a następnie różnorodnie żywiące, zazwyczaj nie potrzebują suplementacji wapnia. Mleko matki i mieszanki mleczne zapewniają optymalną ilość wapnia dla niemowląt. U starszych dzieci podstawą powinno być zbilansowane żywienie bogate w produkty mleczne, warzywa liściaste i inne naturalne źródła wapnia. Suplementacja może być rozważana tylko w przypadkach szczególnych, jak całkowita eliminacja produktów mlecznych, choroby przewlekłe wpływające na wchłanianie czy wyraźne niedobory w diecie, zawsze pod kontrolą pediatry.
Aktywność fizyczna, szczególnie ćwiczenia obciążeniowe i siłowe, ma kluczowe znaczenie dla zdrowia kości niezależnie od podaży wapnia. Mechaniczny nacisk na kości podczas ruchu stymuluje osteoblasty do budowy nowej tkanki kostnej. Bez regularnej aktywności, nawet przy optymalnej podaży wapnia, kości tracą na gęstości. Najkorzystniejsze są ćwiczenia angażujące całe ciało, takie jak bieganie, taniec, siłownia czy sporty zespołowe. Zaleca się minimum 150 minut aktywności fizycznej tygodniowo oraz 2-3 sesje ćwiczeń siłowych.
Tradycyjnie wapń był stosowany jako wspomaganie w leczeniu reakcji alergicznych i pokrzywki, jednak współczesna medycyna oparta na dowodach naukowych nie potwierdza jego skuteczności przeciwalergicznej. Obecnie nie ma wystarczających badań klinicznych potwierdzających, że suplementacja wapnia ma znaczący wpływ na łagodzenie objawów alergii. Osoby cierpiące na alergie powinny skoncentrować się na unikaniu alergenów i stosowaniu sprawdzonych leków przeciwhistaminowych lub innych terapii zalecanych przez alergologa.
Suplementy wapnia można przyjmować długotrwale, pod warunkiem że są stosowane we właściwych dawkach i pod odpowiednią kontrolą. Ważne jest regularne monitorowanie poziomu wapnia we krwi, szczególnie u osób starszych, z chorobami nerek lub przyjmujących inne leki wpływające na gospodarkę wapniową. Zaleca się wykonywanie badań kontrolnych co 6-12 miesięcy oraz okresową ocenę diety pod kątem naturalnych źródeł wapnia. W przypadku wystąpienia objawów mogących wskazywać na nadmiar wapnia (kamienie nerkowe, zaparcia, nudności), należy skonsultować się z lekarzem.
Nie wszystkie formy wapnia mają taką samą biodostępność. Węglan wapnia zawiera najwięcej wapnia elementarnego (40%), ale wymaga kwaśnego środowiska żołądka do wchłonięcia. Cytrynian wapnia zawiera mniej wapnia elementarnego (21%), ale jest lepiej wchłaniany niezależnie od pH żołądka i rzadziej powoduje działania niepożądane. Glukonian wapnia ma najlepszą tolerancję, ale bardzo niską zawartość wapnia elementarnego (9%). Dla większości osób węglan wapnia przyjmowany z posiłkami jest najlepszym wyborem, podczas gdy dla osób starszych lub z problemami żołądkowymi lepszy może być cytrynian wapnia.
Jeśli zapomni się przyjąć dawkę wapnia, należy zażyć ją jak najszybciej po przypomnieniu sobie, chyba że zbliża się czas na następną dawkę. Nie należy przyjmować podwójnej dawki, aby nadrobić pominiętą. Pojedyncze pominięcie dawki nie ma znaczącego wpływu na stan gospodarki wapniowej w organizmie, ponieważ kości stanowią ogromny rezerwuar tego pierwiastka. Ważniejsza jest regularność suplementacji na przestrzeni tygodni i miesięcy. Można stosować przypomnienia w telefonie lub łączyć przyjmowanie wapnia ze stałymi czynnościami dnia, jak posiłki.
Paradoksalnie, odpowiednia podaż wapnia może zmniejszać ryzyko kamicy nerkowej, poniewaez wapń wiąże szczawiany w jelitach, zapobiegając ich wchłanianiu i późniejszemu wytrącaniu w nerkach. Jednak osoby z kamicą szczawianowo-wapniową w przeszłości powinny być ostrożne z wysokimi dawkami suplementów wapnia. Ważne jest przyjmowanie wapnia z posiłkami, odpowiednie nawodnienie (minimum 2 litry płynów dziennie), ograniczenie sodu i białka zwierzęcego w diecie. Przed rozpoczęciem suplementacji należy skonsultować się z nefrologiem i wykonać badania moczu.
