Aminomel

Aminomel to lek stosowany jako składnik żywienia pozajelitowego, zapewniający podaż składników niezbędnych do syntezy białka. Jest szczególnie polecany dla pacjentów po ciężkich urazach, w ostrych i przewlekłych chorobach wymagających stosowania żywienia pozajelitowego, a także w przypadku dużych zabiegów operacyjnych przebiegających z dużym niedoborem białka. Lek jest dostępny wyłącznie na receptę. Wskazania do jego stosowania obejmują różne stany kliniczne, które wymagają wsparcia żywieniowego, zwłaszcza gdy tradycyjne żywienie jest niewystarczające lub niemożliwe.

Aminomel Nephro

Aminomel Nephro to roztwór aminokwasów, który nie zawiera cukrów. Jest podawany pacjentowi w infuzji dożylnej, co jest metodą dostarczania składników odżywczych do organizmu. Lek ten jest stosowany w przypadku ostrej lub przewlekłej niewydolności nerek. Jest dostępny na receptę.

Aminoplasmal 15%

Aminoplasmal 15% to preparat w postaci roztworu do infuzji, który jest stosowany do uzupełniania odżywiania. Jest podawany bezpośrednio do żyły. Lek ten zawiera aminokwasy i elektrolity, które są niezbędne do wzrostu i regeneracji organizmu. Jest dostępny na receptę.

Aminoplasmal 15% E

Aminoplasmal 15% E to roztwór do infuzji, który uzupełnia odżywianie. Podaje się go bezpośrednio do żyły. Lek ten zawiera aminokwasy i elektrolity, które są niezbędne do wzrostu i powrotu do zdrowia. Jest dostępny na receptę.

Aminoplasmal B. Braun 10% E

Aminoplasmal B. Braun 10% E to specjalny roztwór, który jest podawany pacjentom poprzez infuzję dożylną. Roztwór ten zawiera aminokwasy i elektrolity, które są niezbędne do prawidłowego wzrostu i powrotu do zdrowia organizmu. Lek ten jest stosowany w przypadku, gdy normalne sposoby odżywiania nie są możliwe. Jest to lek na receptę.

Aminoplasmal Hepa 10%

Aminoplasmal Hepa 10% to roztwór do infuzji, który zawiera aminokwasy i elektrolity niezbędne do wzrostu i powrotu do zdrowia. Lek jest stosowany w przypadku ciężkich zaburzeń wątroby. Może zapobiegać wystąpieniu lub prowadzić do ustąpienia zaburzeń czynności mózgu występujących w przebiegu ciężkich chorób wątroby. Jest dostępny na receptę.

Aminosteril N-Hepa 8%

Aminosteril N-Hepa 8% to roztwór aminokwasów do żywienia pozajelitowego, dostosowany do zaburzeń metabolizmu aminokwasów towarzyszących ciężkiej niewydolności wątroby. Preparat zawiera aminokwasy i elektrolity, które są niezbędne do wzrostu i powrotu do zdrowia. Jest stosowany w żywieniu pozajelitowym pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby, z objawami lub bez objawów encefalopatii. Aminosteril N-Hepa 8% jest dostępny na receptę.

Aminoven Infant 10%

Aminoven Infant 10% to roztwór do infuzji, który zawiera aminokwasy. Jest wskazany do stosowania jako składnik żywienia pozajelitowego u niemowląt (wcześniaków i noworodków urodzonych o czasie) oraz dzieci. Wraz z odpowiednimi ilościami węglowodanów i tłuszczów, będących źródłami energii, oraz witaminami, elektrolitami i pierwiastkami śladowymi, roztwór może być stosowany do całkowitego żywienia pozajelitowego. Jest dostępny na receptę.

Nephrotect

Nephrotect to roztwór aminokwasów stosowany do odżywiania pozajelitowego pacjentów z niewydolnością nerek. Preparat zawiera niemalże kompletny zestaw L-aminokwasów w ilościach odpowiednich dla metabolizmu chorych z zaburzeniami czynności nerek. Może być także podawany w leczeniu intradializacyjnym. Jest dostępny na receptę.

L-leucyna – informacje w pigułce (podsumowanie farmaceuty)

L-leucyna – aminokwas egzogenny, który występuje we wszystkich białkach. W farmacji występuje w suplementach diety w postaci kapsułek i jako jeden ze składników odżywek. Stosowana najczęściej przez sportowców, ponieważ przyspiesza budowę masy mięśniowej i zapobiega jej utracie oraz wspomaga regenerację mięśni po treningu. Ponadto wpływa na stabilizację poziomu cukru we krwi. L-leucyna nie jest wytwarzana przez ludzki organizm i musi być dostarczona wraz z pożywieniem. Znajdziemy ją w mięsie, rybach, nabiale, jajach, roślinach strączkowych i orzechach. 

Leucyna wchodzi również w skład popularnego suplementu BCAA, w którym znajdziemy jeszcze walinę i izoleucynę. BCAA jest stosowane najczęściej przez sportowców jako źródło pełnowartościowego białka. 

Możliwe działania niepożądane: Przyjmowanie suplementów z l-leucyną w zalecanych przez producenta ilościach zazwyczaj nie powoduje działań niepożądanych. Zbyt duże dawki suplementu mogą powodować m.in. przewlekłe zmęczenie, zaburzenia koordynacji, stany lękowe, wahania nastroju i wzrost poziomu amoniaku we krwi. 

Opracowanie: Aleksandra Rutkowska – technik farmaceutyczny – nr dyplomu T/50033363/10

L-leucyna – kluczowy aminokwas w medycynie i suplementacji

L-leucyna to jeden z najważniejszych aminokwasów rozgałęzionych (BCAA) w organizmie człowieka, odgrywający fundamentalną rolę w syntezie białek mięśniowych, metabolizmie energetycznym oraz licznych procesach regeneracyjnych. Ten egzogenny aminokwas, który organizm musi pozyskiwać z zewnętrznych źródeł, zyskał uznanie zarówno w medycynie klinicznej, jak i sporcie, dzięki swoim unikalnym właściwościom anabolicznym i ochronnym. Badania naukowe jednoznacznie potwierdzają, że L-leucyna aktywuje kluczowy szlak mTOR (mammalian target of rapamycin), który reguluje syntezę białek i wzrost komórkowy. Jej zastosowanie wykracza daleko poza sport – znajduje ważne miejsce w leczeniu encefalopatii wątrobowej, sarkopenii u osób starszych oraz wspomaganiu procesów regeneracyjnych w różnych stanach chorobowych. Współczesna medycyna coraz częściej docenia potencjał terapeutyczny tego aminokwasu, szczególnie w kontekście starzejącego się społeczeństwa i rosnącej świadomości znaczenia zachowania masy mięśniowej dla ogólnego stanu zdrowia.

Charakterystyka biochemiczna L-leucyny

L-leucyna należy do grupy trzech aminokwasów rozgałęzionych (BCAA), obok waliny i izoleucyny. Jest to aminokwas egzogenny o charakterystycznej strukturze chemicznej zawierającej rozgałęziony łańcuch boczny alifatyczny. Jej wzór molekularny C₆H₁₃NO₂ czyni ją aminokwasem hydrofobowym, co oznacza słabą rozpuszczalność w wodzie.

W przeciwieństwie do większości aminokwasów, które metabolizowane są w wątrobie, L-leucyna podlega przemianom metabolicznym bezpośrednio w tkankach mięśniowych. Ta unikalna właściwość sprawia, że może służyć jako bezpośrednie źródło energii dla mięśni podczas intensywnego wysiłku fizycznego. Aminokwasy rozgałęzione stanowią około 35% wszystkich niezbędnych aminokwasów w białkach mięśniowych i około 40% aminokwasów wymaganych przez organizm człowieka.

Leucyna odgrywa szczególną rolę jako aktywator szlaku sygnalizacyjnego mTOR, który jest głównym regulatorem syntezy białek mięśniowych. Ten mechanizm sprawia, że leucyna działa jak „przełącznik”, informujący komórki mięśniowe o dostępności substancji budulcowych i inicjujący procesy anaboliczne.

Mechanizmy działania w organizmie

Synteza białek mięśniowych

Kluczowym mechanizmem działania L-leucyny jest aktywacja szlaku mTOR, który pełni funkcję centralnego regulatora wzrostu komórkowego. Badania naukowe wykazały, że leucyna może zwiększać syntezę białek mięśniowych od 15% do nawet 200%, w zależności od badanej grupy i warunków eksperymentu.

Proces ten wymaga jednak obecności wszystkich niezbędnych aminokwasów egzogennych, gdyż sama leucyna może stymulować syntezę białek jedynie do poziomu 80-90% maksymalnego. Dlatego też najlepsze efekty anaboliczne uzyskuje się przy stosowaniu pełnego spektrum aminokwasów, a nie jedynie samej leucyny.

Biogeneza mitochondriów

L-leucyna odgrywa istotną rolę w biogenezie mitochondriów, szczególnie w komórkach mięśniowych. Stymuluje ten proces poprzez aktywację różnych szlaków sygnalizacyjnych, w tym PPARβ/δ oraz SIRT1-AMPK, które regulują metabolizm energetyczny i homeostazę komórkową. Ta właściwość ma szczególne znaczenie dla poprawy wydolności fizycznej i efektywności energetycznej komórek.

Regulacja metabolizmu glukozy

Badania sugerują, że leucyna wywiera pozytywny wpływ na poziom cukru we krwi poprzez wspomaganie wydzielania peptydu glukagonopodobnego-1 (GLP-1) oraz insuliny z komórek beta trzustki. Mechanizm ten może mieć znaczenie terapeutyczne w zarządzaniu zaburzeniami metabolicznymi, takimi jak cukrzyca typu 2.

Zastosowanie kliniczne L-leucyny

Encefalopatia wątrobowa

Jednym z najważniejszych zastosowań klinicznych L-leucyny jest leczenie encefalopatii wątrobowej. Ten zespół neurologiczno-psychiatryczny występuje u osób z ostrym oraz przewlekłym upośledzeniem czynności wątroby, charakteryzując się zaburzeniami świadomości, osobowości i zdolności intelektualnych.

W leczeniu tej choroby stosuje się preparaty wzbogacone w aminokwasy rozgałęzione, które poprawiają funkcjonowanie ośrodkowego układu nerwowego zarówno w jawnej, jak i minimalnej encefalopatii wątrobowej. Metaanaliza ośmiu badań klinicznych z randomizacją potwierdziła skuteczność doustnych preparatów BCAA w tej wskazaniu.

Mechanizm działania opiera się na fakcie, że aminokwasy rozgałęzione metabolizowane są bezpośrednio w mięśniach, omijając wątrobę. Pozwala to na skuteczne leczenie pacjentów z marskością wątroby, u których tradycyjne leczenie może być problematyczne ze względu na upośledzoną funkcję tego narządu.

Preparaty stosowane w Polsce w encefalopatii wątrobowej:

  • Preparaty zawierające L-ornitynę i L-asparaginan (Hepa-Merz)
  • Dożylne roztwory aminokwasów rozgałęzionych (Aminosteril N-Hepa)
  • Ryfaksymina w połączeniu z BCAA
  • Laktuloza jako terapia wspomagająca

Leczenie sarkopenii

Sarkopenię definiuje się jako związany z wiekiem spadek masy, siły i funkcji mięśni. L-leucyna odgrywa kluczową rolę w przeciwdziałaniu temu procesowi, szczególnie u osób starszych, u których zdolność komórek mięśniowych do reagowania na sygnały anaboliczne jest osłabiona.

Badania wykazują, że osoby starsze potrzebują nawet dwukrotnie więcej leucyny niż młode dorosłe osoby, aby uzyskać podobny efekt stymulacji syntezy białek mięśniowych. Dlatego też zwiększona podaż tego aminokwasu może być szczególnie korzystna dla tej grupy wiekowej.

Wspomaganie leczenia przewlekłej niewydolności nerek

Badania wskazują na potencjalne korzyści stosowania BCAA u pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek poddawanych dializie. Aminokwasy rozgałęzione mogą pomóc w utrzymaniu bilansu azotowego i przeciwdziałaniu katabolizmowi mięśniowemu, który często występuje u tych pacjentów.

Naturalne źródła L-leucyny

L-leucyna występuje powszechnie w produktach spożywczych, zarówno pochodzenia zwierzęcego, jak i roślinnego. Jej najlepsze źródła to:

Produkty zwierzęce

  • Mięso: wołowina, wieprzowina, drób (szczególnie pierś z kurczaka)
  • Ryby: tuńczyk, łosoś, dorsz
  • Jaja: szczególnie białko jaja kurzego
  • Nabiał: ser cottage, parmezan, mleko, jogurt
  • Białko serwatkowe: może zawierać do 11% leucyny w składzie

Produkty roślinne

  • Rośliny strączkowe: soja, groch, fasola, soczewica
  • Orzechy i nasiona: migdały, orzechy włoskie, nasiona słonecznika
  • Zboża: kukurydza, owies, ryż brązowy
  • Algi: spirulina i chlorella

Zawartość leucyny w wybranych produktach (na 100g):

Produkt Zawartość leucyny (mg)
Parmezan 3200
Pierś z kurczaka 2200
Tuńczyk 2000
Białko serwatkowe 1800
Jaja kurze 1100
Soja 800
Migdały 700

Mechanizmy działania przeciwzapalnego i regeneracyjnego

L-leucyna wykazuje właściwości przeciwzapalne poprzez modulację odpowiedzi immunologicznej organizmu. Badania wskazują, że może obniżać markery stanu zapalnego, takie jak dehydrogenaza mleczanowa (LDH) i kinaza kreatynowa (CK), które są wskaźnikami uszkodzeń mięśniowych.

Dodatkowo leucyna przyśpiesza proces regeneracji tkanki mięśniowej poprzez:

  • Stymulację naprawy uszkodzonych włókien mięśniowych
  • Zmniejszenie bolesności mięśni po intensywnym wysiłku
  • Przyspieszenie procesu resyntazy glikogenu mięśniowego
  • Poprawę funkcji mitochondriów w komórkach mięśniowych

Wpływ na metabolizm tłuszczowy

Badania wykazały, że L-leucyna może wspierać proces odchudzania poprzez kilka mechanizmów:

Termogeneza

Leucyna nasila proces termogenezy, zwiększając wydzielanie energii poprzez oddziałowanie na białka odpowiedzialne za produkcję ciepła w mięśniach i tkance tłuszczowej. W wyniku tych przemian organizm pobiera energię ze zgromadzonego tłuszczu, powodując jego redukcję.

Regulacja apetytu

Aminokwas ten wpływa na ośrodek sytości w podwzgórzu, co może prowadzić do ograniczenia łaknienia. Ta właściwość może być szczególnie przydatna dla osób w okresie redukcji masy ciała.

Utlenianie tłuszczów

W badaniach klinicznych wykazano, że suplementacja leucyną zwiększa utlenianie tłuszczów u osób z nadwagą i otyłością, co przekłada się na efektywniejsze spalanie tkanki tłuszczowej podczas wysiłku fizycznego.

Dawkowanie i suplementacja

Zapotrzebowanie na L-leucynę jest zróżnicowane w zależności od wieku, aktywności fizycznej i stanu zdrowia:

Dawki podstawowe

  • Osoby nieaktywne: 39 mg/kg masy ciała dziennie (około 3,1 g dla osoby 80 kg)
  • Osoby aktywne fizycznie: 10-20 g dziennie
  • Osoby starsze: zwiększone dawki do 2-3 razy większe niż u młodych dorosłych

Dawkowanie suplementacyjne

W przypadku suplementacji leucyną w postaci preparatów, zalecane dawki wynoszą:

  • Dawki rekreacyjne: 2-5 g dziennie
  • Dawki dla sportowców: 6-12 g dziennie, podzielone na kilka porcji
  • Dawki terapeutyczne: 10-20 g dziennie (pod nadzorem medycznym)

Optymalne momenty przyjmowania

  • Przed treningiem: 30-60 minut przed wysiłkiem
  • Po treningu: w ciągu 30 minut po zakończeniu aktywności
  • Między posiłkami: w najdłuższych przerwach między posiłkami
  • Przed snem: w małych dawkach dla wspomagania nocnej regeneracji
Cel suplementacji Dawka Częstotliwość Uwagi
Rekreacyjna aktywność 2-5 g 1-2 razy dziennie Z posiłkami
Sport wyczynowy 6-12 g 3-4 razy dziennie Okołotreningowo
Sarkopenię 5-10 g 2-3 razy dziennie Z kontrolą lekarską

Skutki uboczne i przeciwwskazania

Chociaż L-leucyna jest generalnie uznawana za bezpieczny aminokwas, nadmierne dawkowanie może prowadzić do niepożądanych skutków:

Skutki uboczne przedawkowania

  • Zaburzenia neurologiczne: problemy z koordynacją, drżenia mięśni
  • Zaburzenia nastroju: lęki, wahania nastroju, depresja
  • Problemy ze snem: bezsenność, zaburzenia rytmu dobowego
  • Zaburzenia metaboliczne: zakłócenia równowagi aminokwasowej
  • Problemy z detoksykacją: zwiększenie stężenia amoniaku we krwi

Przeciwwskazania

  • Choroba klonka syropu (choroba metaboliczna)
  • Ciężka niewydolność nerek bez nadzoru nefrologicznego
  • Zaburzenia metabolizmu aminokwasów rozgałęzionych
  • Jednoczesne stosowanie niektórych leków psychiatrycznych

Interakcje z lekami

L-leucyna może wpływać na poziom witaminy PP (niacyny) w organizmie, dlatego osoby stosujące duże dawki BCAA powinny suplementować witaminy z grupy B. Ponadto może modulować działanie niektórych leków przeciwcukrzycowych poprzez wpływ na poziom glukozy we krwi.

Zastosowanie w różnych grupach wiekowych

Dzieci i młodzież

U dzieci encefalopatia wątrobowa może wystąpić w następstwie wrodzoną zaburzeń metabolicznych, ostrych stanów zapalnych lub infekcji wirusowych. Suplementacja L-leucyny u najmłodszych wymaga szczególnej ostrożności i bezwzględnego nadzoru pediatrycznego.

Dorośli aktywni fizycznie

Dla dorosłych osób aktywnych fizycznie L-leucyna stanowi ważne wsparcie w procesach anabolicznych i regeneracyjnych. Optymalne dawkowanie powinno być dostosowane do intensywności treningu i celów sportowych.

Osoby starsze

U seniorów L-leucyna może odgrywać kluczową rolę w przeciwdziałaniu sarkopenii i utrzymaniu funkcjonalności. Zwiększone dawkowanie (nawet do 20 g dziennie) może być uzasadnione, ale wymaga kontroli lekarskiej.


Najczęściej zadawane pytania (FAQ)

Co to jest L-leucyna i dlaczego jest tak ważna?

L-leucyna to niezbędny aminokwas rozgałęziony, który organizm musi pozyskiwać z pożywienia lub suplementów. Jest kluczowy dla syntezy białek mięśniowych, aktywuje szlak mTOR odpowiedzialny za wzrost komórkowy i odgrywa ważną rolę w metabolizmie energetycznym. Jej znaczenie wykracza poza sport – znajduje zastosowanie w leczeniu encefalopatii wątrobowej i przeciwdziałaniu sarkopenii.

Jakie są najlepsze naturalne źródła leucyny?

Najlepszymi źródłami leucyny są produkty bogate w białko: mięso (szczególnie pierś z kurczaka), ryby (tuńczyk, łosoś), jaja, nabiał (parmezan, ser cottage), a także produkty roślinne jak soja, migdały, rośliny strączkowe. Białko serwatkowe zawiera szczególnie dużo leucyny – nawet do 11% składu.

Czy mogę przyjmować leucynę bez ryzyka skutków ubocznych?

L-leucyna jest bezpieczna w zalecanych dawkach. Problemy mogą wystąpić przy przedawkowaniu (ponad 20 g dziennie), objawiając się zaburzeniami koordynacji, problemami ze snem, wahaniami nastroju czy lękami. Osoby z chorobami przewlekłymi, szczególnie wątroby i nerek, powinny skonsultować suplementację z lekarzem.

Kiedy najlepiej przyjmować leucynę?

Optymalnie leucynę należy przyjmować 30-60 minut przed treningiem oraz w ciągu 30 minut po wysiłku. W dni bez treningu można ją stosować między posiłkami lub z posiłkami o niskiej zawartości białka. Dla poprawy regeneracji nocnej można przyjąć małą dawkę przed snem.

Ile leucyny dziennie potrzebuję?

Zapotrzebowanie zależy od aktywności: osoby nieaktywne potrzebują około 39 mg/kg masy ciała (3,1 g dla osoby 80 kg), aktywni fizycznie 10-20 g dziennie, a seniorzy mogą wymagać nawet dwukrotnie więcej ze względu na osłabioną zdolność syntezy białek mięśniowych.

Czy leucyna pomaga w odchudzaniu?

Tak, leucyna może wspierać odchudzanie poprzez kilka mechanizmów: zwiększa termogenezę (spalanie kalorii), może ograniczać apetyt poprzez wpływ na ośrodek sytości w mózgu oraz chroni masę mięśniową podczas diety redukcyjnej. Najlepsze efekty uzyskuje się łącząc ją z odpowiednią dietą i treningiem.

Czy można łączyć leucynę z innymi suplementami?

Leucyna dobrze łączy się z innymi aminokwasami (szczególnie BCAA lub EAA), kreatyną, glutaminą oraz węglowodanami. Osoby stosujące duże dawki powinny również suplementować witaminy z gruby B. Unikać należy jednoczesnego stosowania z niektórymi lekami psychiatrycznymi bez konsultacji lekarskiej.

W jakich chorobach stosuje się leucynę klinicznie?

L-leucyna znajduje zastosowanie w leczeniu encefalopatii wątrobowej (szczególnie w marskości wątroby), sarkopenii u osób starszych, wspomaganiu leczenia przewlekłej niewydolności nerek u pacjentów dializowanych oraz w niektórych zaburzeniach nerwowo-mięśniowych. Zawsze wymaga to nadzoru medycznego.

Bibliografia

  1. Dodd KM, Tee AR. Leucine and mTORC1: a complex relationship. Am J Physiol Endocrinol Metab. 2012;302(11):E1329-42. DOI: 10.1152/ajpendo.00525.2011 PMID: 22354780
  2. Marrone G, Serra A, Miele L, Biolato M, Liguori A, Grieco A, Gasbarrini A. Branched chain amino acids in hepatic encephalopathy and sarcopenia in liver cirrhosis: Evidence and uncertainties. World J Gastroenterol. 2023;29(19):2905-2915. DOI: 10.3748/wjg.v29.i19.2905 PMID: 37274800