Givlaari zawiera giwosyran, stosowany w leczeniu ostrej porfirii wątrobowej (AHP) u dorosłych i młodzieży od 12. roku życia. AHP to rzadka genetyczna choroba, powodująca nagromadzenie ALA i PBG, które uszkadzają nerwy i wywołują silne bóle, nudności oraz osłabienie mięśniowe. Givlaari zmniejsza aktywność enzymu ALAS1, redukując produkcję ALA i PBG, co pomaga ograniczyć skutki choroby.
Giwosyran to nowoczesna substancja czynna stosowana w leczeniu ostrej porfirii wątrobowej (AHP). Jest to dwuniciowy mały interferujący kwas rybonukleinowy (siRNA), który działa poprzez mechanizm interferencji RNA. Jego głównym zadaniem jest zmniejszenie poziomu toksycznych metabolitów w organizmie, które są przyczyną objawów i napadów porfirii.
Giwosyran działa w bardzo specyficzny sposób – w komórkach wątroby (hepatocytach) powoduje rozpad matrycowego kwasu rybonukleinowego (mRNA) enzymu zwanego syntazą kwasu aminolewulinowego typu 1 (ALAS1). Prowadzi to do zmniejszenia ilości tego enzymu do prawidłowego poziomu.
Efektem tego działania jest obniżenie stężenia we krwi dwóch neurotoksycznych substancji:
Te dwie substancje są głównymi czynnikami wywołującymi napady i inne objawy chorobowe w ostrej porfirii wątrobowej. Giwosyran znacząco obniża ich poziom, co pomaga kontrolować chorobę.
Giwosyran jest wskazany do stosowania w leczeniu ostrej porfirii wątrobowej (AHP) u dorosłych i młodzieży w wieku od 12 lat. Porfiria wątrobowa to rzadka choroba genetyczna, która powoduje gromadzenie się porfiryn i ich prekursorów w organizmie, co prowadzi do ataków silnego bólu i innych objawów.
Substancja jest skuteczna w następujących podtypach porfirii:
Giwosyran podaje się w formie wstrzyknięć podskórnych w następujący sposób:
Maksymalna objętość pojedynczego wstrzyknięcia wynosi 1,5 ml. Jeśli dawka jest większa, podaje się ją w postaci kilku wstrzyknięć. Podczas kolejnych podań zaleca się zmianę miejsca wstrzyknięcia.
Badania kliniczne wykazały znaczącą skuteczność giwosyranu w kontrolowaniu objawów porfirii. W głównym badaniu klinicznym ENVISION:
Efekty leczenia utrzymywały się przez cały okres terapii, co wskazuje na długotrwałą skuteczność giwosyranu.
Najczęstsze działania niepożądane giwosyranu to:
Rzadziej występujące, ale ważne działania niepożądane to:
Podczas terapii giwosyranem należy regularnie kontrolować:
Giwosyran może wpływać na aktywność niektórych enzymów wątrobowych, co może prowadzić do interakcji z innymi lekami:
Podczas stosowania innych leków z giwosyranem może być konieczne dostosowanie ich dawek, szczególnie w przypadku leków metabolizowanych przez CYP1A2 lub CYP2D6.
Giwosyran stanowi istotny przełom w leczeniu ostrej porfirii wątrobowej. Jako pierwszy lek działający na mechanizm choroby, a nie tylko na jej objawy, znacząco zmniejsza liczbę napadów porfirii i poprawia jakość życia pacjentów. Comiesięczne wstrzyknięcia podskórne zapewniają wygodę stosowania i długotrwałą kontrolę objawów choroby.
Mimo występowania działań niepożądanych, korzyści kliniczne wydają się przewyższać potencjalne ryzyko u większości pacjentów, zwłaszcza tych z częstymi napadami porfirii.
