Welireg

Lek WELIREG, zawierający belzutyfan, to preparat przeciwnowotworowy przeznaczony dla dorosłych. Stosowany jest w leczeniu zaawansowanego raka nerkowokomórkowego (RCC) oraz choroby von Hippel-Lindau (VHL), gdy operacja lub inne zabiegi miejscowe nie są odpowiednie. Substancja czynna blokuje białko HIF-2α, co ogranicza wzrost komórek i naczyń krwionośnych, spowalniając rozwój nowotworów.

Belzutyfan to innowacyjny lek przeciwnowotworowy, który działa w sposób odmienny od tradycyjnych terapii onkologicznych. Jest to inhibitor specjalnego białka nazywanego HIF-2α (czynnik transkrypcyjny indukowany niedotlenieniem 2 alfa), które odgrywa kluczową rolę w rozwoju niektórych nowotworów.

Jak działa belzutyfan?

W normalnych warunkach, gdy w komórkach jest wystarczająca ilość tlenu, białko HIF-2α jest rozkładane przez organizm. Jednak gdy dochodzi do uszkodzenia mechanizmów kontrolnych (na przykład w wyniku mutacji genu VHL), HIF-2α gromadzi się w komórkach i rozpoczyna produkcję białek, które:

  • Stymulują wzrost naczyń krwionośnych (angiogenezę)
  • Pobudzają podział komórek nowotworowych
  • Przyczyniają się do rozwoju guza

Belzutyfan blokuje działanie HIF-2α, przez co hamuje te niekorzystne procesy i spowalnia rozwój nowotworu.

W jakich chorobach stosuje się belzutyfan?

Zaawansowany rak nerkowokomórkowy (jasnokomórkowy)

Lek jest przeznaczony dla dorosłych pacjentów z zaawansowanym rakiem nerki typu jasnokomórkowego, u których:

  • Choroba postępuje mimo wcześniejszego leczenia
  • Otrzymali już co najmniej dwie linie terapii, w tym leczenie inhibitorem PD-(L)1 i co najmniej dwie terapie ukierunkowane na VEGF

Choroba von Hippel-Lindau (VHL)

Belzutyfan jest również wskazany u dorosłych pacjentów z chorobą von Hippel-Lindau, którzy wymagają leczenia z powodu:

  • Miejscowego raka nerkowokomórkowego
  • Naczyniaków krwionośnych zarodkowych ośrodkowego układu nerwowego
  • Nowotworów neuroendokrynnych trzustki

gdy zabiegi miejscowe (jak operacja) nie są możliwe lub odpowiednie.

Jak przyjmować belzutyfan?

Dawkowanie: Standardowa dawka to 120 mg (trzy tabletki po 40 mg) raz dziennie, o tej samej porze każdego dnia.

Sposób przyjmowania:

  • Tabletki należy połykać w całości, zapijając wodą
  • Można przyjmować niezależnie od posiłków
  • Nie wolno dzielić, kruszyć ani żuć tabletek

Czas leczenia: Leczenie kontynuuje się do momentu progresji choroby lub wystąpienia nieakceptowalnych działań niepożądanych.

Najważniejsze działania niepożądane

Belzutyfan może powodować specyficzne działania niepożądane, które wymagają regularnego monitorowania:

Niedokrwistość (bardzo częsta)

  • Występuje u około 84% pacjentów
  • Objawia się zmęczeniem, osłabieniem, bladością
  • Wymaga regularnych badań krwi
  • Może wymagać leczenia wspomagającego lub transfuzji

Niedotlenienie (częste)

  • Występuje u około 16% pacjentów
  • Objawia się dusznością, spadkiem saturacji krwi
  • Może wymagać podawania tlenu
  • Wymaga regularnego monitorowania saturacji

Inne częste działania niepożądane

  • Zmęczenie (43% pacjentów)
  • Nudności (24%)
  • Duszność (21%)
  • Zawroty głowy (18%)

Szczególne środki ostrożności

Dla kobiet w wieku rozrodczym

  • Konieczne wykluczenie ciąży przed rozpoczęciem leczenia
  • Obowiązkowe stosowanie skutecznej antykoncepcji podczas leczenia i przez tydzień po zakończeniu
  • Belzutyfan może zmniejszać skuteczność hormonalnych środków antykoncepcyjnych

Ciąża i karmienie piersią

  • Rak nerki: unikać w ciąży, chyba że stan pacjentki bezwzględnie wymaga leczenia
  • Choroba VHL: bezwzględnie przeciwwskazane w ciąży
  • Należy przerwać karmienie piersią podczas leczenia

Monitorowanie podczas leczenia

Regularnie kontrolowane powinny być:

  • Morfologia krwi (poziom hemoglobiny)
  • Saturacja krwi (pulsoksymetr)
  • Ogólny stan pacjenta

Interakcje z innymi lekami

Belzutyfan może wpływać na skuteczność innych leków, szczególnie:

  • Hormonalnych środków antykoncepcyjnych
  • Leków metabolizowanych przez enzymy CYP3A4

Należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach, suplementach i preparatach ziołowych.

Modyfikacja dawkowania

W przypadku wystąpienia działań niepożądanych lekarz może:

  • Tymczasowo przerwać leczenie
  • Zmniejszyć dawkę o 40 mg
  • W ciężkich przypadkach zakończyć leczenie

Skuteczność leczenia

Badania kliniczne wykazały, że belzutyfan:

  • U pacjentów z rakiem nerki: wydłuża czas bez progresji choroby w porównaniu z eworolizmusem
  • U pacjentów z chorobą VHL: powoduje zmniejszenie guzów u 67% pacjentów z rakiem nerki, 48% z naczyniakami OUN i 91% z nowotworami trzustki

Podsumowanie

Belzutyfan reprezentuje nowoczesne podejście do leczenia określonych typów nowotworów, działając na molekularnym poziomie poprzez blokowanie białka HIF-2α. Choć może powodować specyficzne działania niepożądane, szczególnie niedokrwistość i niedotlenienie, oferuje nowe możliwości terapeutyczne dla pacjentów z zaawansowanym rakiem nerki i chorobą von Hippel-Lindau. Kluczowe znaczenie ma regularne monitorowanie stanu pacjenta i współpraca z doświadczonym zespołem onkologicznym.